Τον Μάρτιο του 2010 στο σουηδικό Κοινοβούλιο αναγνωρίστηκε η Γενοκτονία που συντελέστηκε από τους Τούρκους εναντίον λαών της Μικράς Ασίας και συγκεκριμένα εναντίον των Ελλήνων, των Αρμενίων και των Ασσυρίων. Η απόφαση αναγνώρισης ήταν οριακή (131-130) και επιτεύχθηκε χάρη στην ψήφο της βουλευτού Γκιουλάν Αβτζή που είναι κουρδικής καταγωγής. Η ψήφος της μάλιστα ήταν εναντίον της γραμμής του κόμματός της, που δεν υποστήριξε το ψήφισμα!
Η απόφαση αυτή δεν ενόχλησε απλώς, αλλά εξόργισε την κυβέρνηση της Αγκυρας τόσο πολύ που υπέβαλε αίτημα στην κυβέρνηση της Σουηδίας για την έκδοση στην Τουρκία της εν λόγω βουλευτού! Ενα αίτημα που επανέφερε με πολύ έντονο τρόπο εδώ και μερικούς μήνες, όταν άρχισε η συζήτηση για την ένταξη της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ. Η Τουρκία εκβιάζει τη Σουηδία, λέγοντας ότι δεν πρόκειται να επιτρέψει την ένταξή της, αν δεν της παραδώσει την Γκιουλάν Αβτζή!
Είναι χαρακτηριστικό, μάλιστα, ότι μία από τις πρώτες κινήσεις της νέας κυβέρνησης που προέκυψε μετά τις πρόσφατες εκλογές στην Τουρκία ήταν η επαναφορά αυτού του αιτήματος για την άμεση έκδοση της βουλευτού, μαζί με ορισμένα ακόμη πρόσωπα που βρίσκονται στο στόχαστρο του τουρκικού καθεστώτος, ως απαραίτητη προϋπόθεση για τη θετική ψήφο της Αγκυρας.
Εχει περάσει περισσότερο από ένας αιώνας από τα απαράγραπτα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας με τα οποία βαρύνεται η Τουρκία, αλλά όχι μόνο δεν διαφαίνεται κάποια πρόθεση αυτοκριτικής εκ μέρους της και μιας θαρραλέας αντιμετώπισης αυτών των μαύρων σελίδων της Ιστορίας της, αλλά αντιθέτως εξακολουθεί να προκαλεί αμετανόητη και θρασεία έναντι των απογόνων των θυμάτων της και της διεθνούς κοινότητας.
Επειδή σύντομα θα μας απασχολήσουν αυτές οι προκλητικές αιτιάσεις της Αγκυρας, που θα μας καλέσουν να λάβουμε θέση ενώπιον του δικαίου και της αλήθειας, είναι χρήσιμο να θυμίσουμε κάποια από τα λόγια της θαρραλέας βουλευτού από ομιλία της που εκφώνησε τον Μάιο του 2011 στην πλατεία Συντάγματος, σε εκδήλωση για τη Γενοκτονία (Θεοφ. Μαλκίδης, περιοδ. «Ενδοχώρα», Σεπτ. 2022):
«…κάθε φορά που ακόμα μία χώρα αναγνωρίζει τη Γενοκτονία η αλήθεια πλησιάζει λίγο πιο κοντά στην Τουρκία. Δεν είναι πλέον δυνατόν να ξεφεύγει ή να παραμένει σιωπηλή για το παρελθόν. Ηρθε η ώρα η Τουρκία να αναγνωρίσει τη Γενοκτονία… Το τελευταίο στάδιο της Γενοκτονίας είναι η άρνησή της και δυστυχώς σήμερα η Τουρκία βρίσκεται σε αυτό ακριβώς το στάδιο. Ηρθε η ώρα να συμφιλιωθεί η Τουρκία με την κεμαλική της κληρονομιά… Αυτό που συνέβη ήταν Γενοκτονία. Οι επιφανέστεροι επιστήμονες και ιστορικοί του κόσμου έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι επρόκειτο για Γενοκτονία… Η άσκηση πίεσης στο τουρκικό κράτος προκειμένου αυτό να αποδεχθεί μια ξεκάθαρη συζήτηση σχετικά με τη Γενοκτονία και να επιτρέψει την πρόσβαση του έξω κόσμου στα αρχεία ελπίζουμε ότι θα οδηγήσει στην αναγνώριση της Γενοκτονίας…
Η αναγνώριση της Γενοκτονίας δεν αποτελεί πλήγμα για την Τουρκία. Αντιθέτως, η μη αναγνώρισή της αποτελεί πλήγμα για τη δικαιοσύνη. Και είμαι αρκετά πεπεισμένη ότι η δικαιοσύνη μόνο καλό μπορεί να κάνει. Η δικαιοσύνη πρέπει να εφαρμοστεί στην Τουρκία… Οσο η Τουρκία προσπαθεί να σκεπάσει το θέμα δεν θα υπάρξει ποτέ συμφιλίωση. Αν η μνήμη των θυμάτων δεν αποκατασταθεί, οι άνθρωποι δεν θα μπορέσουν να επουλώσουν τις πληγές τους και να συνεχίσουν. Γι᾽ αυτό είναι σημαντικό όλες οι δυνάμεις οι οποίες πιστεύουν σε ανθρώπινες αξίες να συνεχίσουν να αγωνίζονται και να ασκούν πίεση στην Τουρκία προκειμένου να αρχίσει να λέει την αλήθεια και να παραδεχθεί τη Γενοκτονία».
Γιάννης Κουριαννίδης