«Ήταν η τρέλα των Ελλήνων»!
Άντε τώρα να εξηγήσεις κάτι μυριάδες ανιστόρητων και «αραχτών» υποστηριχτών της απαράδεκτης «Συμφωνίας των Πρεσπών» (σε ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔτΚ) γιατί και πως ένα καλοκαιριάτικο τριήμερο, 19 έως 21 Ιουνίου 1913, στη διάρκεια της Ελληνοβουλγαρικής «Μάχης του Λαχανά-Κιλκίς» του Β΄ Βαλκανικού Πολέμου, 8.828 ηρωικοί πρόγονοί μας έπεσαν νεκροί ή τραυματίστηκαν, ανοίγοντας, μετά από τριήμερο σκληρό αγώνα «δια της λόγχης», διάπλατα τον δρόμο για την απελευθέρωση της Ανατολικής Μακεδονίας (περιοχή καταγωγής μου) και να τερματίσουν τις προαιώνιες βουλγαρικές φιλοδοξίες για την κατάληψη της «Νύφης του Θερμαϊκού».
Θ΄ αρκούσε μόνο αυτό : «Όλα τα είχα προβλέψει, τα είχα σκεφθεί, όλα!... εκτός από την τρέλα των Ελλήνων»! (Νικολάι Ιβανώφ, Βούλγαρος στρατηγός στη μάχη του Κιλκίς-Λαχανά).
Για την φονικότερη μάχη του Ελληνικού Στρατού ο Κωστής Παλαμάς ύμνησε τους πεσόντες με το ποίημά του «Η Πατρίδα στους νεκρούς της» :
« Είμαι η Πατρίδα (....) Παιδιά μου, όσοι, προφήτες μου, στρατιώτες, αρχηγοί,
σαν τα λιοντάρια στήσατε κορμιά και σαν τα κάστρα
και μεσ’ στη μακεδονική ματοθρεμμένη γη
βάλατε την εικόνα μου φερτή σαν από τ’ άστρα
στου Λαχανά και στου Κιλκίς την εκκλησιά την πλάστρα,
πνοές κι αν πλανάστε σ’ άλλη ζωή, λείψανα κι αν κοιμάστε
σας λειτουργώ στη δόξα μου. Μακαρισμένοι να ‘στε ... ». (*)
(*) Ειπωμένος ο ύμνος στην αποκάλυψη του ηρώου του Κιλκίς — 23 Ιουλίου 1929.