Οι Αρμένιοι στο Αρτσάχ, με ανεξάντλητη δύναμη και απαράμιλλο θάρρος, αντιστέκονται στην ψυχική και φυσική εξόντωσή τους που επιδιώκει η κυβέρνηση του Αζερμπαϊτζάν, εδώ και πολλούς μήνες.
Σύμφωνα με το άρθρο 6 της τριμερούς ειρηνευτικής συμφωνίας της 9ης Νοεμβρίου 2020, ο Διάδρομος του Λατσίν θα λειτουργούσε υπό τον έλεγχο των ειρηνευτικών δυνάμεων της Ρωσικής Ομοσπονδίας και θα εξασφάλιζε την ασφαλή και απρόσκοπτη σύνδεση του Αρτσάχ με την Αρμενία. Η συμφωνία αυτή έχει καταπατηθεί βάναυσα από τις 12 Δεκεμβρίου 2022, όταν το Αζερμπαϊτζάν έκλεισε τον Διάδρομο του Λατσίν με παρακρατικούς διαδηλωτές μεταμφιεσμένους σε περιβαλλοντικούς ακτιβιστές. Συνεχίζοντας τις αυθαιρεσίες, στις 23 Απριλίου 2023, ξεκίνησε την κατασκευή ενός «σημείου ελέγχου» στη γέφυρα του ποταμού Χακάρι, παγιώνοντας επ’ αόριστον την ομηρία των 120.000 Αρμενίων στο Αρτσάχ.
Αυτή τη στιγμή εξελίσσεται μια ανθρωπιστική κρίση στην περιοχή, με την κατάσταση να βρίσκεται εκτός ελέγχου. Το Αζερμπαϊτζάν ασκεί, ανοιχτά και απροκάλυπτα, πολιτική εθνοκάθαρσης εναντίον του αυτόχθονα αρμενικού πληθυσμού του Αρτσάχ. Σε πολιτικό-διπλωματικό επίπεδο, με τις ενέργειες αυτές, ο Αλίεφ καταρρίπτει τον ισχυρισμό του, ότι δηλαδή οι Αρμένιοι του Αρτσάχ μπορούν να ζήσουν ισότιμα, χωρίς καμία σε βάρος τους διάκριση, εντός των συνόρων και υπό την κυριαρχία του Αζερμπαϊτζάν, όπως όλοι οι πολίτες του Αζερμπαϊτζάν. Είναι αδιανόητο για μια κυβέρνηση να επιδιώκει τη φυσική εξόντωση των «μελλοντικών» πολιτών της.
Διεθνείς οργανισμοί, όπως το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, το Συμβούλιο της Ευρώπης, η Ευρωπαϊκή Ένωση, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, επέκριναν την κυβέρνηση του Αζερμπαϊτζάν για τον αποκλεισμό του πληθυσμού τής Δημοκρατίας του Αρτσάχ, ενώ πολλά εθνικά κοινοβούλια έχουν καλέσει το Αζερμπαϊτζάν να ξεμπλοκάρει αμέσως τον Διάδρομο του Λατσίν.
Η αλαζονική συμπεριφορά του Αζερμπαϊτζάν, που περιφρονεί επιδεικτικά την τριμερή ειρηνευτική συμφωνία, εδράζεται στη βεβαιότητα πως η Ρωσία, πέραν των χλιαρών αντιδράσεων, δεν θα προβεί σε ουσιαστική παρέμβαση, ακόμη και στην περίπτωση της παραβίασης και εισβολής σε εδάφη της Δημοκρατίας της Αρμενίας, τα σύνορα της οποίας υποτίθεται ότι εγγυάται η Ρωσία στο πλαίσιο του Οργανισμού Συλλογικής Συνθήκης Ασφάλειας (CSTO). Στην πραγματικότητα, η Ρωσία, που αυτοπροβάλλεται ως ο μόνος εγγυητής της ασφάλειας του Αρτσάχ με στόχο τη διατήρηση της επιρροής της στον Νότιο Καύκασο, δεν δείχνει να νοιάζεται για τα δεινά των Αρμενίων της περιοχής, και δεν «βιάζεται» για τη διευθέτηση του ζητήματος.
Υπό αυτές τις συνθήκες, η προσπάθεια της κυβέρνησης της Αρμενίας να εξομαλύνει τις σχέσεις της με την Τουρκία είναι ανεδαφική και παράλογη, αφού η Τουρκία θέτει ως προϋπόθεση την εκπλήρωση όλων των παράλογων και καταστροφικών απαιτήσεων του Μπακού στις ειρηνευτικές συνομιλίες με την Αρμενία. Ενδεικτική των προθέσεων της Τουρκίας είναι η πρόσφατη απαγόρευση πτήσεων των αρμενικών αεροπορικών εταιρειών στον εναέριο χώρο της, ως αντίδραση στην ανέγερση μνημείου προς τιμήν της επιχείρησης«Νέμεσις», το οποίο εγκαινιάστηκε στις 25 Απριλίου.
Η επιχείρηση «Νέμεσις» αποτέλεσε τη «θεία δίκη» για τους κύριους οργανωτές της Γενοκτονίας των Αρμενίων, οι περισσότεροι εκ των οποίων είχαν καταδικαστεί ως εγκληματίες πολέμου από τουρκικά δικαστήρια, αλλά είχαν φυγαδευτεί σε διάφορες ευρωπαϊκές πόλεις. Βέβαια, η αντίδραση της Τουρκίας δεν μας εξέπληξε, σε αντίθεση με τις δηλώσεις του Αρμένιου πρωθυπουργού Νιγκόλ Πασινιάν, που σε μια προσπάθεια κατευνασμού της Τουρκίας, πρόβαλε τη δικαιολογία ότι η ανέγερση του μνημείου είχε εγκριθεί από τον δήμο του Γερεβάν και όχι από την κυβέρνηση της Αρμενίας. Ο Πασινιάν δήλωσε ακόμη πως «…εάν δεν είχε ανεγερθεί αυτό το μνημείο, δεν θα χάναμε και κάτι» και πως «…η απόφαση της δημοτικής αρχής ήταν λάθος», πλήττοντας για ακόμη μία φορά την αξιοπρέπεια και την υπερηφάνειά μας.
Εν τω μεταξύ, ο πρόεδρος του αρμενικού κοινοβουλίου Αλέν Σιμονιάν, κατά τη διάρκεια συνέντευξης τύπου στην Άγκυρα, απαντώντας σε σχετική ερώτηση, δήλωσε πως «…η ανέγερση του μνημείου δεν αντιπροσωπεύει την εξωτερική πολιτική τής κυβέρνησης της Αρμενίας, η οποία ασκείται από τον πρωθυπουργό και τον υπουργό Εξωτερικών», και κατέληξε πως «…μόνο μέλη της αντιπολίτευσης είχαν παρευρεθεί στα εγκαίνια του μνημείου». Ο Τσαβούσογλου απάντησε ότι οι δικαιολογίες της αρμενικής κυβέρνησης είναι ανειλικρινείς και αναληθείς, και πως κανείς δεν πρέπει να προσπαθεί να τους εξαπατήσει ισχυριζόμενος ότι δεν εμπίπτει στη δικαιοδοσία του.
Οι ηγέτες της Αρμενίας, αντί να δικαιολογούνται για το μνημείο «Νέμεσις», έπρεπε να απαιτήσουν από την Τουρκία να αφαιρέσει το μνημείο του Ταλαάτ Πασά στην Κωνσταντινούπολη. Αν η Αρμενία δεν απορρίπτει τις προσπάθειες της Τουρκίας να παρέμβει στις εσωτερικές υποθέσεις της, αυτή θα ενθαρρύνεται να προβάλει περαιτέρω απαιτήσεις σε κάθε βήμα συνεννόησης των δύο κρατών.
Στον αντίποδα, ο δοκιμαζόμενος λαός του Αρτσάχ, προσηλωμένος στις ιδέες της ελευθερίας και της αυτοδιάθεσης, στις 9 Μαΐου 2023, με αφορμή την επέτειο της απελευθέρωσης της πόλης Σουσί, διαδήλωσε κατά του σχεδίου εθνοκάθαρσης του Αρτσάχ. Χιλιάδες κόσμου, παρά την πολύμηνη ταλαιπωρία και το κλίμα τρομοκρατίας, συγκεντρώθηκαν στην κεντρική πλατεία της πρωτεύουσας Στεπανακέρτ και διατράνωσαν την αποφασιστικότητά τους για αντίσταση.
Εμείς δεν θα κουραστούμε να επαναλαμβάνουμε πως, στις κρίσιμες αυτές στιγμές για το αρμενικό έθνος, το σύνολο των πολιτικών δυνάμεων της Αρμενίας και του Αρτσάχ δεν έχει το δικαίωμα στη διαφωνία. Η κυβέρνηση της Αρμενίας συμπεριφέρεται με αλαζονεία στο εσωτερικό της χώρας και φοβικά στο εξωτερικό, ενώ η αντιπολίτευση χάνει πολλές φορές το δίκιο της με τη στάση, το ύφος και τη φρασεολογία που χρησιμοποιεί.
Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχουν περιθώρια για εγωισμούς. Όλοι μαζί, με αιχμή του δόρατος τους «αλύγιστους» του Αρτσάχ, θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε το τέρας που θέλει να καταπιεί την πατρίδα μας.
(Ναγκόρνο Καραμπάχ)
Από την ιστοσελίδα armenika.gr