Σελίδες

Κυριακή 22 Οκτωβρίου 2023

Κηδεία του μέχρι πρότινος αγνοούμενου Κωνσταντή Κοκκινόβουκου. Κύπρος 1974.

 


Κηδεύτηκε ακόμα ένας μέχρι πρότινος αγνοούμενος της τουρκικής εισβολής


Οι συνθήκες κάτω από τις οποίες έχασε τη ζωή του θα παραμείνουν για πάντα ανεξιχνίαστες


Με καθυστέρηση 49 χρόνων ολοκληρώθηκε σήμερα ακόμα μια μαύρη ιστορία της κυπριακής τραγωδίας του 1974. Κηδεύτηκε σήμερα ο μέχρι πρότινος αγνοούμενος Κωνσταντής Κοκκινόβουκου από την Κοντέα. Οι συνθήκες κάτω από τις οποίες έχασε τη ζωή του θα παραμείνουν για πάντα ανεξιχνίαστες. Το μόνο εξακριβωμένο γεγονός είναι ότι τα λείψανα του ανευρέθηκαν σε ένα πηγάδι μεταξύ της Κοντέας και των Κουκλιών.


Ακόμη ένας ήρωας της κυπριακής τραγωδίας του 1974 κηδεύτηκε σήμερα στην Λάρνακα. Πρόκειται για τον Κωνσταντή Κοκκινόβουκο από την τα λείψανα του οποίου ανευρέθηκαν σε ένα πηγάδι μεταξύ της Κοντέας και των Κουκλιών και ταυτοποιήθηκε με τη μέθοδο DNA. Η εξόδιος ακολουθία τελέστηκε από τον Ιερό Ναό Αγίου Παντελεήμονα στο Μενεού και προέστη ο Μητροπολίτης Κιτίου Νεκτάριος.


Η Άννα Αριστοτέλους Επικεφαλής Ανθρωπιστικών Θεμάτων Αγνοουμένων και Εγκλωβισμένων στον επικήδειο λόγο της τόνισε ότι είναι χρέος μας «να αγωνιστούμε για την εξεύρεση μιας δίκαιης λύσης που θα τερματίζει την κατοχή και τον εποικισμό, θα απαλλάσσει την Κύπρο από τα ξένα στρατεύματα και θα αποκαθιστά και θα διασφαλίζει τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις βασικές ελευθερίες όλων των Κυπρίων».


Η κ. Αριστοτέλους έκανε εκτενή αναφορά στον Κωσταντή Κοκκινόβουκο, σημειώνοντας ότι γεννήθηκε το 1880 στην Κοντέα και ήταν βοσκός. Το 1974 κατά την τουρκική εισβολή, ο υπερήλικας παππούς αρνείτο να εγκαταλείψει το χωριό του. «Ήταν μία συνειδητή απόφαση, με την οποία αψήφησε τους κινδύνους, και την ίδια τη ζωή του. Ο Κωνσταντής γνώριζε το τέλος και περίμενε στην οικία του. Σύμφωνα με μαρτυρίες, ο 94χρονος δεν έτυχε διαφορετικής αντιμετώπισης από τα περισσότερα θύματα της τουρκικής θηριωδίας. Έπεσε νεκρός με τραύματα από πυροβολισμούς...», είπε.


Σήμερα, σημείωσε πως "γράφεται ο επίλογος της τραγικής ιστορίας του Κωνσταντή Κοκκινόβουκου. Η Πολιτεία αποχαιρετά τον άνθρωπο που παρέμεινε ριζωμένος και αφοσιωμένος στην αγαπημένη του Κοντέα. Τον άνθρωπο που δεν φοβήθηκε, δεν λύγισε και δεν εγκατέλειψε τη γη του, αψηφώντας την ίδια του τη ζωή. Οφείλουμε να διατηρήσουμε άσβεστη τη μνήμη του και να μεταλαμπαδεύσουμε στη νέα γενιά την αγάπη και αφοσίωσή του για την πατρώα γη".


Η κ. Αριστοτέλους σημείωσε στη συνέχεια ότι φόρος αίματος που πλήρωσε η οικογένεια Κοκκινόβουκου δεν ξεπληρώθηκε μόνο με τη θυσία του παππού, αφού αγνοούμενος είναι από τις 15 Αυγούστου 1974 και ο 19χρονος εγγονός του, Μιχάλης, ο οποίος υπηρετούσε τη θητεία του.


Συνεχίζοντας είπε πως αποτελεί χρέος να «αγωνιστούμε για την πολυπόθητη λευτεριά της πατρίδας μας. Να αγωνιστούμε για την εξεύρεση μιας δίκαιης λύσης που θα τερματίζει την κατοχή και τον εποικισμό, θα απαλλάσσει την Κύπρο από τα ξένα στρατεύματα και θα αποκαθιστά και θα διασφαλίζει τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις βασικές ελευθερίες όλων των Κυπρίων».


Ο Χαράλαμπος Κρασιάς, Κοινοτάρχης της κατεχόμενης Κοντέας στον επικήδειο λόγο του ανέφερε μεταξύ άλλων πως «με βαρύτατο πένθος και αβάστακτο πόνο αποχαιρετά σήμερα η κοινότητα της Κοντέας τον μέχρι πρότινος αγνοούμενο συγχωριανό μας Κωνσταντή Κοκκινόβουκο. Ο Κωνσταντής υπήρξε ένας καλός άνθρωπος ένας φιλήσυχος και εργατικός βιοπαλαιστής».