Από τους πολυάριθμους Αυτοκράτορες των Ρωμηών,τρεις είναι αυτοί που έγιναν θρύλοι στη συλλογική συνείδηση του Γένους.
Ο πρώτος κι ο τελευταίος Κωνσταντίνος είναι οι δύο.
Ο τρίτος δε βασίλευσε ποτέ στην Πόλη.Κι όμως,''Πατέρα των Ελλήνων'' τον ονόμασαν οι ιστορικοί.Και ως τέτοιος παρέμεινε βαθιά στην ψυχή των σκλαβωμένων γενιών.Που τον καρτερούσαν ξανά,ως Μαρμαρωμένο Βασιλιά...
Ήρθαν έτσι οι καιροί τελικά,που το Γένος μας ελευθερώθηκε.
Και ενώ ξετούρκεψε (εν πολλοίς),`φράγκεψε (εξίσου) και καταχώνιασε στο υποσυνείδητο τους προγονικούς θρύλους και τις αξίες που αυτοί προτυπώνουν.
Αυτόν τον ξεχασμένο Βασιλέα μας υπενθυμίζει το αυριανό Συναξάρι της Εκκλησίας,που τον τιμά ως Άγιο.
Όπως και το Διδυμότειχο,η γενέτειρά του....