Παίζει με τις αντοχές, αλλά και τα νεύρα της Αθήνας ο Ταγίπ Ερντογάν. Την ώρα κατά την οποίαν προετοιμάζεται το Ανώτατο Συμβούλιο Συνεργασίας Ελλάδος και Τουρκίας, που χρονικά τοποθετείται στις 7 Δεκεμβρίου, το οποίο θα πραγματοποιηθεί στην Αθήνα, η κατοχική δύναμη στρώνει ναρκοπέδια μέχρι τη σύναξη αυτή. Δεν είναι καινούργια αυτή η τακτική.
Ο Ερντογάν, με βαρύγδουπές δημόσιες παρεμβάσεις, επιχειρεί να εδραιωθεί πρώτα ο ίδιος ως παγκόσμιος ηγέτης και η χώρα του ως μεγάλη δύναμη. Αυτή η προσέγγιση κάποτε κέρδιζε πόντους, κυρίως όταν είχε απέναντι του αδύνατους και φοβισμένους.
Σήμερα, ενόψει γεωπολιτικών αλλαγών, είναι αμφίβολο κατά πόσο θα κερδίσει. Αλλά επιμένει σε αυτό το τέμπο καθώς διαπιστώνει ότι εξακολουθούν οι φοβισμένοι να τον αντιμετωπίζουν με πολιτικές κατευνασμού.
Ο Τούρκος Πρόεδρος μιλώντας μετά από συνεδρίαση υπουργικού συμβουλίου του, αναφέρθηκε εκτενώς στον πόλεμο στη Μέση Ανατολή. Παρουσιάσθηκε, για μια ακόμη φορά, ως ο προστάτης των Παλαιστινίων, με τη γνωστή αλαζονεία και το θράσος του και περιέγραψε χωρίς περιστροφές τις επεκτατικές βλέψεις της κατοχικής δύναμης, που είναι χωρίς όρια και περιορισμούς:
«Γι’ αυτό λέμε ότι οποιοδήποτε περιστατικό συμβαίνει γύρω μας, από τα Βαλκάνια μέχρι τον Καύκασο, από τη Μαύρη Θάλασσα μέχρι τις ανατολικές ακτές της Μεσογείου, μας απασχολεί άμεσα. Η Γάζα έχει την ίδια θέση στις καρδιές μας με το Καραμπάχ. Όπως δεν κάνουμε διάκριση μεταξύ Βοσνίας και Χαλέπι ή Τρίπολης και Μπαλχ( Αφγανιστάν, η αρχαία Βάκτρα), της Θεσσαλονίκης και της Μοσούλης, έτσι θεωρούμε την Ιερουσαλήμ, το ίδιο όπως τις δικές μας πόλεις».
Εάν όσα αναφέρει, για «τη γεωγραφία της καρδιάς μας», αποτυπωθούν σε χάρτη τότε προκαλεί τρόμο για το μέχρι που φθάνει το «όραμα» της κατοχικής δύναμης.
Στο ίδιο μήκος κύματος κινούνται και τα εξαπτέρυγα του Ταγίπ. Ο υπουργός Εξωτερικών, Χακάν Φιντάν, εξήγησε τον «μονόδρομο» των δυο κρατών στην Κύπρο ενώ για να καθορίσει και την ατζέντα των ελληνοτουρκικών, αναφέρθηκε και σε δήθεν τουρκική μειονότητα στη Θράκη.
Την ίδια ώρα, ο διοικητής των Τουρκικών Ναυτικών Δυνάμεων, Έρντζουμεντ Τατλίογλου, έσπευσε να περιγράψει τη στρατηγική σημασία της Κύπρου εξηγώντας γιατί η Τουρκία δεν θέλει να το κουνήσει από το νησί.
Εξ ου και η υπενθύμιση ότι κατασκευάζεται ναυτική βάση στην περιοχή του κατεχόμενου Τρικώμου. Και παράλληλα, αντιμετωπίζοντας ενιαία τον ελληνισμό, αμφισβήτησε την ελληνική κυριαρχία των νησιών, κατηγορώντας την Αθήνα ότι προκαλεί την ένταση!
Ο Ερντογάν στρώνει το δικό του χαλί για να περπατήσει επί ελληνικού εδάφους στις 7 Δεκεμβρίου. Παρουσιάζεται ασυγκράτητος στις επιδιώξεις του και δεν έχει αναστολές να τις περιγράψει.
Το κάνει και για να τις χωνέψει η Αθήνα, που είναι άγνωστο εάν γνώριζε κάτι για το όραμα του φίλου Ταγίπ για τη Θεσσαλονίκη και γι αυτό άλλαξε τον τόπο πραγματοποίησης της Συνόδου και την προγραμμάτισε για την Αθήνα!
Όταν, όμως, τοποθετεί στη γεωγραφία της καρδιάς του τη Θεσσαλονίκη, τούτο δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι του ξέφυγε. Ούτε πως όταν βρεθεί μπροστά σε μικρόφωνα, ξυπνά μέσα του ο μεγαλοϊδεατισμός.
Αυτή είναι η επίσημη διαχρονική πολιτική της Άγκυρας και πρέπει να αντιμετωπιστεί. Όχι με υποδοχές και κόκκινα χαλιά. Θα πρέπει να πάει το μήνυμα πως με τέτοια ατζέντα δεν μπορεί να έχει μέλλον η όποια συζήτηση.
Σε ένα διάλογο, σε μια προσπάθεια προσέγγισης, καθορίζονται «οι γραμμές του γηπέδου», για να μπορέσει να έχει σημασία και ο όποιος διάλογος διεξαχθεί. Δεν μπορεί η κατοχική δύναμη να ζητά «καλό κλίμα», διευκολύνσεις και να προτάσσει την ίδια ώρα αναθεωρητικές πολιτικές, να εκφράζει και στην πράξη τις επεκτατικές τις επιδιώξεις.
Ο Ερντογάν θα μεταβεί στην Αθήνα για να επαναλάβει την πολιτική του ζητώντας, όπως πράττει μονίμως, να γίνουν αποδεκτές οι αξιώσεις του. Διαφορετικά θα προσπαθήσει να τις επιβάλει. Μια σαφής απάντηση του χρειάζεται.
Του ΚΩΣΤΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ, Λευκωσία