Το Πρωτοδικείο απέρριψε τις ενστάσεις για τη δημιουργία Κέντρου «Μακεδονικής» γλώσσας στη Φλώρινα και επικύρωσε το καταστατικό του!
«Όρκος Μανιατών στις 17 Μαρτίου 1821»
Στις 17 Μαρτίου του 1821 στην Αρεόπολη συγκεντρώθηκαν οι πρόκριτοι της Μάνης και όλοι οι ένοπλοι Μανιάτες με αρχηγό τον Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη, που είχε εκλεγεί αρχηγός από τη Συνέλευση των Κιτριών. Εκεί μετά τη δοξολογία, μπροστά στον Ιερό Ναό των Ταξιαρχών, ύψωσαν το λάβαρο του Αγώνα, δηλαδή τη Μανιάτικη Σημαία. Η σημαία ήταν λευκή, με μπλε σταυρό στη μέση. Στη πάνω πλευρά έγραφε «ΝΙΚΗ Η’ ΘΑΝΑΤΟΣ» και στη κάτω το ένδοξο «ΤΑΝ ‘Η ΕΠΙ ΤΑΣ».
«Ἄνθρωπος, πού δέν νιώθει ὥς τά κατάβαθα τῆς καρδιᾶς του τά δημοτικά μας τραγούδια, δέν εἶναι σέ θέση νά νιώσει ἀληθινά τήν Ἐπανάσταση τοῦ Εἰκοσιένα... δηλαδή τό "τιμιώτατον" πού τήν κάνει ξεχωριστή, ἀνάμεσα στίς ἐπαναστάσεις πού γενήκανε» (Φώτης Κόντογλου).
Μόλις ολοκληρώθηκε η πρεμιέρα στην Αλεξανδρούπολη της κινηματογραφικής ταινίας του Βασίλη Τσικάρα<<ΠΕΝΤΕ>> για το Ολοκαύτωμα της Σαμοθράκης το Σεπτέμβριο του 1821 και τους Πέντε Νεομάρτυρες και το αποτέλεσμα, το οποίο όπως διαπίστωσα ιδίοις όμμασι, είναι εξαιρετικό !
Με αποφασιστικότητα και γενναιότητα ο ελληνικός στρατός κατάφερε στις 16 Μαρτίου 1921 να καταλάβει το Αφιόν Καραχισάρ, κατά τη διάρκεια της Μικρασιατικής Εκστρατείας. Το επιχειρησιακό σχέδιο προέβλεπε πως το Α’ Σώμα Στρατού θα ξεκινούσε από τη θέση του στο Ουσάκ και στη συνέχεια θα προωθούνταν για την κατάληψη της στρατηγικής σημασίας θέσεως του Αφιόν Καραχισάρ.
Ανέδειξαν πολύ την «Κληριδική Σχολή Σκέψης» ή «ρεαλιστική σχολή» τα στελέχη του ΔΗΣΥ πριν από τις εκλογές και κυρίως με όσα ακολούθησαν στο κόμμα μετά τις εκλογές. Ανέδειξαν αυτές τις εκφράσεις (μόνο ως εκφράσεις;) και οι δυο υποψήφιοι για την προεδρία, Αννίτα Δημητρίου και Δημήτρης Δημητρίου, εξαγγέλλοντας τις πολιτικές θέσεις τους, όπως και άλλα κομματικά στελέχη. Πιστεύουν προφανώς ότι προσεγγίζουν αποτελεσματικότερα τους κομματικούς οπαδούς όταν αναφέρονται στον Γλαύκο Κληρίδη.
Θεοφάνης Μαλκίδης
Η κινηματογραφική ταινία "ΠΕΝΤΕ" για τη σφαγή της Σαμοθράκης το 1821
Είναι γεγονός ότι η συμβολή της Θράκης στην Εθνική Παλιγγενεσία αποτελεί ένα ακόμη μέρος της αποσιωπημένης ελληνικής ιστορίας. Μάλιστα η Θράκη έχει και αυτή ολοκαυτώματα και εξόδους ανάλογα της Χίου, των Ψαρών και του Μεσολογγίου.
Ειδικότερα, στο νησί της Σαμοθράκης, η κήρυξη της Επανάστασης από τα τοπικά μυημένα μέλη στη Φιλική Εταιρεία, ακολούθησε ο γενικός ξεσηκωμός των Ελλήνων, παρά το γεγονός της εγγύτητας προς την πρωτεύουσα του οθωμανικού κράτους.
Οι μαρτυρίες των παιδιών που επέζησαν από τη φονική σύγκρουση των τρένων και η αγωνία τους για το αύριο ακούγονται στους «Πρωταγωνιστές». Ο Μιχάλης, ο Στέργιος, η Ευδοκία και ο Άγγελος περιγράφουν την κόλαση που έζησαν και εξομολογούνται τους εφιάλτες αλλά και τα όνειρά τους.
Το ημερολόγιο έγραφε 15 Μαρτίου του 1921 όταν συντελέστηκε η εκτέλεση του Ταλαάτ Πάσα, του δήμιου του αρμενικού έθνους. Ήταν μια πράξη απόδοσης δικαιοσύνης και όχι μια πράξη εκδίκησης.
Οι παλαιότεροι θα ενθυμούνται ασφαλώς το παιδικό ανάγνωσμα «Μικρός Ήρωας», όπου μια ομάδα ελληνόπουλων πολεμά με θάρρος τους κατακτητές. Στην περίπτωση του Δημητράκη Δημητριάδη το παραμύθι ήταν αληθινό, με μια αλήθεια τραγική, μα και τόσο λαμπρή. Παιδί φτωχό.
Θεοφάνης Μαλκίδης
Το (άγνωστο ) ολοκαύτωμα της Σαμοθράκης το 1821 στην κινηματογραφική οθόνη
Είναι γεγονός ότι η συμβολή της Θράκης στην Εθνική Παλιγγενεσία αποτελεί ένα ακόμη μέρος της αποσιωπημένης ελληνικής ιστορίας. Μάλιστα η Θράκη έχει και αυτή ολοκαυτώματα και εξόδους ανάλογα της Χίου, των Ψαρών και του Μεσολογγίου. Ειδικότερα, στο νησί της Σαμοθράκης, η κήρυξη της Επανάστασης από τα τοπικά μυημένα μέλη στη Φιλική Εταιρεία, ακολούθησε ο γενικός ξεσηκωμός των Ελλήνων, παρά το γεγονός της εγγύτητας προς την πρωτεύουσα του οθωμανικού κράτους.
Σύμφωνα με αναφορά του 1809 των δημογερόντων της Σαμοθράκης, η πρωτεύουσα Χώρα είχε 350 οικογένειες και άλλες 400-450 οικογένειες κατοικούσαν στο υπόλοιπο νησί. Ο Άγγλος αξιωματικός Grenville Temple, αναφέρει ότι κατοικούσαν 3.200 άνθρωποι και ο Παπαθανασίου, εκτιμά τον προεπαναστατικό πληθυσμό του νησιού στις 4.000-4.500.
Η Σαμοθράκη βρισκόταν στα χέρια των Οθωμανών από το 1479 και παραμονές της Επανάστασης οι προεστοί μυήθηκαν στη Φιλική Εταιρεία.
Στις 19 Απριλίου 1821, οι κάτοικοι της Σαμοθράκης δήλωσαν στον διοικητή του νησιού ότι «του λοιπού είναι Έλληνες ελεύθεροι και κατά συνέπειαν, δεν έχουσι πλέον να πληρώσι φόρους εις τον Σουλτάνον». Παράλληλα, οι δημογέροντες Αλέξιος Αινείτης, Γεωργούδης Πεζούλας, Γεώργιος και Σάββας Χατζηγιαννάκης και Χατζηγιώργης, υποσχέθηκαν στους συντοπίτες τους ότι σύντομα θα έρθει ο ελληνικός στόλος. Αντ΄ αυτού όμως την 1η Σεπτεμβρίου 1821, έφτασαν στη Σαμοθράκη 1.000-2000 Οθωμανοί με το στόλο του σφαγέα της Χίου Καρ Αλή. Για να πεισθούν οι Σαμοθρακίτες να παραδοθούν, στάλθηκε ως μεσολαβητής στον οποίον ο Χατζηγιώργης είπε τα εξής: «Δοσίματα δεν έχουμε παρά μονάχα μολύβι και μπαρούτι. Είμαστε Έλληνες και προτιμούμε να πεθάνουμε παρά να είμαστε σκλάβοι».
Ο οθωμανικός στρατός συγκρούστηκε με τους εξεγερμένους στη Χώρα, στις θέσεις Μύλοι και Σταυρί και στα υψώματα «Κούκου» και «Βριχού». Σύντομα, όμως, οι Έλληνες κατάλαβαν ότι οποιαδήποτε αντίδραση ήταν μάταιη και κρύφτηκαν σε δύσβατες τοποθεσίες του νησιού, ενώ περίπου πεντακόσιοι κατάφεραν να διαφύγουν. Οι Οθωμανοί, διαδίδοντας ότι θα παραχωρούσαν αμνηστία, απέκλεισαν στη Χώρα τους Έλληνες και αφού επέλεξαν 700 εξ αυτών, τους δολοφόνησαν. Τη σφαγή ακολούθησαν και άλλες, ενώ αναφέρονται συγκλονιστικές ιστορίες γυναικών που για να μην πέσουν στα χέρια των Τούρκων ρίχνονταν με τα παιδιά τους σε γκρεμούς.
Γύρω στις 2.000 ήταν τα άμεσα θύματα των σφαγών, 1.800-2.000 άτομα έγιναν σκλάβοι, ενώ οι Σαμοθρακίτες πρόκριτοι κρεμάστηκαν από τους ιστούς των πλοίων του Γαλαξιδίου που είχε αιχμαλωτίσει ο οθωμανικός στόλος. Τα δε κεφάλια και τα αυτιά των δημογερόντων της Σαμοθράκης στάλθηκαν στο Σουλτάνο, όπως συνηθιζόταν και σε άλλες σφαγές, ως απόδειξη του εγκλήματος....
Ο Ίωνας Δραγούμης, ο οποίος ήταν στις αρχές του 20ου αιώνα πρόξενος στην Αλεξανδρούπολη, στο έργο του <<Σαμοθράκη>> διέσωσε το ιστορικό του τραγικού συμβάντος, το λογχισμένο Ευαγγέλιο της εκκλησίας της Παναγίας στη Χώρα, το οποίο φυλάσσεται στο Εθνολογικό Μουσείο Αθηνών και ένα αντίγραφο του χειρογράφου της Ακολουθίας που έγραψε το 1843 ο μοναχός Ιάκωβος για τους πέντε Νεομάρτυρες του νησιού (Εμμανουήλ, Μιχαήλ, Θεόδωρος, Γεώργιος και Γεώργιος) που δολοφονήθηκαν το 1836, αφού επέστρεψαν στην Ορθοδοξία.
Η σφαγή της Σαμοθράκης έγινε γνωστή στην Ευρώπη το 1824 από το βιβλίο του προξένου της Γαλλίας στον Αλή Πασά «Histoire de la Regeneration de la Grèce» όπου αναφέρονται τα εξής γράφει: «Η φρίκη κι ο θάνατος απλώνονται σ’ ολόκληρο το νησί. Οι άνδρες αποκεφαλίζονται, εκτός από μερικούς που τους φυλάγουν, για να τους κρεμάσουν στα κατάρτια πλοίων, όταν θα γυρίζουν στην Κωνσταντινούπολη. Αλυσοδεμένους τους φέρνουν μαζί με τις αθώες οικογένειές τους στα πλοία και τους στοιβάζουν μαζί με σωρούς κεφαλιών προορισμένων να κοσμήσουν την πύλη σαραγιού. Φριχτός φόρος, οι γυναίκες που ήταν καταδικασμένες να μπουν στα κακόφημα σπίτια καταφέρνουν να μετριαστεί η ποινή τους, χάρη στην απληστία των δεσποτών τους που τις πούλησαν μαζί με τα παιδιά τους στην αγορά του Σουλτανιέ Καλεσί. Ακόμη οι Τούρκοι δεν ξέχασαν να στοιβάξουν σε σωρούς τα κομμένα κεφάλια κάτω από τα παράθυρα του Γάλλου υποπρόξενου».
Την καταστροφή της Σαμοθράκης την απεικόνισε ο Γάλλος Αύγουστος Βινσόν ο οποίος το 1827 ζωγράφισε τον πίνακα“Après le Massacre de Samothrace” , ("Μετά τη σφαγή της Σαμοθράκης"), πίνακας ο οποίος βρίσκεται στο Λούβρο.
Ο φιλέλληνας George Jarvis, ήταν μέλος του πληρώματος ελληνικού πλοίου, με καπετάνιο τον Μ. Τομπάζη, όταν κατέπλευσε στη Σαμοθράκη το 1822: «Οι Τούρκοι έχουν καταστρέψει αυτό τον τόπο, πήραν όλα τα βοοειδή από το νησί και αρκετούς από τους κατοίκους που έγιναν σκλάβοι… πλέον μόνο 200 φτωχοί, κακόμοιροι Έλληνες κατοικούν σ’ αυτό».
Ο Φίνλεϊ, στην «Ιστορία της Ελληνικής Επανάστασης» (1861) γράφει πως «ήταν αδύνατο να υποθέσει κανείς ότι αυτοί οι άνθρωποι που σφαγιάστηκαν είχαν διαπράξει κάποιο έγκλημα που να αξίζει μία τόσο σκληρή τιμωρία», ενώ ο L. Lacroix στο έργο του «Iles de la Grece» (1861) σημειώνει πως «οι Τούρκοι κατερήμωσαν ασπλάχνως την νήσον ταύτην εν τω υπέρ ανεξαρτησίας αγώνι».
Μετά τη σφαγή της Σαμοθράκης, στο νησί έμειναν περίπου σύμφωνα με τις μαρτυρίες 200 Έλληνες (33 οικογένειες γράφει συγκριμένα ο π. Γ.Μανωλάκης), που αντιμετώπισαν νέες επιδρομές όπως γράφει ο Grenville Temple στο έργο του «Travels» ( 1834) αφού «σώματα Αρναούτηδων …εισέβαλαν στο νησί σκορπίζοντας γύρω τους τον θάνατο και την ερήμωση», κάτι που επιβεβαιώνει και ο F. Murhard στο βιβλίο του «Genalde», γράφοντας ότι «μια άγρια ομάδα Αλβανών και γέμισε με φόβο και τρόμο τους κατοίκους».
Το ολοκαύτωμα της Σαμοθράκης την 1η Σεπτεμβρίοιυ 1821 ήταν και παραμένει ένα άγνωστο γεγονός της Επανάστασης. Ενδεικτικά και μόνο σημειώνεται ότι η σφαγή απουσιάζει από τις αναφορές για τις μεγάλες καταστροφές κατά τη διάρκεια του Αγώνα και ότι μόλις το 1980, η Ακαδημία Αθηνών τίμησε το νησί με το χρυσό μετάλλιο για «… κατά τους Αγώνες της Εθνεγερσίας και για το ολοκαύτωμα…».
Σημαντική παράμετρος του ολοκαυτώματος αποτελεί και ο βίαιος εξισλαμισμός πολλών Σαμοθρακιτών, που κατέληξαν δούλοι. Πέντε από τους επιζώντες του ολοκαυτώματος της Σαμοθράκης, οι Μανουήλ Παλογούδας, Μιχαήλ ο Κύπριος, Θεόδωρος Δημητρίου, Γεώργιος Κουρούνης και Γεώργιος Καλακίκος, γύρισαν το 1836 στη Σαμοθράκη και επέστρεψαν στην αρχική τους θρησκεία.
Για το λόγο αυτό μεταφέρθηκαν στην απέναντι ακτή της Αλεξανδρούπολης, όπου ήταν η τοπική διοίκηση.
Όταν τους οδήγησαν μπροστά στον διοικητή τους ρώτησε για την καταγωγή τους και τη ζωή τους. Οι άγιοι του αποκρίθηκαν για την καταστροφή του νησιού τους, την βίαιη προσχώρηση στο Ισλάμ και την επιστροφή στην Ορθοδοξία.
Οι Πέντε νεομάρτυρες αφού βασανίστηκαν θανατώθηκαν στις 6 Απριλίου 1836. Ειδικότερα ο Μιχαήλ ο Κύπριος τεμαχίστηκε από δήμιους, οι Γεώργιος Κορούνης και Θεόδωρος Δημητρίου απαγχονίστηκαν μετά από βασανιστήρια και οι Μανουήλ Παλογούδας και Γεώργιος Καλακίκος ρίχτηκαν σε σανίδια με αιχμηρά σίδερα. O πρώτος πέθανε ακαριαία, ο δεύτερος όμως χρειάστηκε να πυροβοληθεί από τους δημίους του. Η μνήμη τους τιμάται την Κυριακή του Θωμά και μαζί με το άγνωστο Ολοκαύτωμα της Σαμοθράκης αποτέλεσαν την έμπνευση μίας ομάδας νέων ανθρώπων από την Αλεξανδρούπολη για να δημιουργήσουν μία κινηματογραφική ταινία για τη σφαγή και για τους νεομάρτυρες του νησιού.
Η ταινία σε σενάριο και σκηνοθεσία του Βασίλη Τσικάρα ονομάστηκε <<Πέντε>> και αναδεικνύει, τον αγώνα για την Ελευθερία, την Επανάσταση στη Θράκη, τη εξέγερση της Σαμοθράκης, την ολοκληρωτική σφαγή των Ελλήνων και των Ελληνίδων του νησιού και τους Πέντε Νεομάρτυρες. Είναι μία συμβολή στην ελληνική ιστορία και ειδικότερα στην Επανάσταση Ελευθερίας, στην ανάδειξη της Παλιγγενεσίας στη Θράκη, στη άγνωστη δυστυχώς εν πολλοίς σφαγή στη Σαμοθράκη και εν τέλει στις ηρωικές μορφές των πέντε νεομαρτύρων που αποφασίζουν να θυσιαστούν υπερασπίζοντας την Πίστη τους και την Ελληνικότητά τους.
Υ. Γ.1 Η Ταινία <<Πέντε>> θα κάνει σήμερα 15 Μαρτίου στην Αλεξανδρούπολη πανελλήνια πρεμιέρα.
Υ.Γ.2 Το κείμενο για τη σφαγή της Σαμοθράκης αποτελεί προδημοσίευση από το βιβλίο του Θεοφάνη Μαλκίδη για τις σφαγές κατά τη διάρκεια της Επανάστασης του 1821,βιβλίο το οποίο θα κυκλοφορήσει σε λίγες ημέρες από τις εκδόσεις ΕΝΔΟΧΩΡΑ.
Δείτε τη συνέντευξη του Θ. Μαλκίδη στον τηλεοπτικό σταθμό ΘΡΑΚΗ ΝΕΤ και το τρέιλερ της ταινίας .
Πανελλαδική πρεμιέρα σήμερα 15 Μαρτίου, στον κινηματογράφο Ηλύσια της Αλεξανδρούπολης, στις 20.30, κάνει το ιστορικό δράμα του Βασίλη Τσικάρα με τον τίτλο «Πέντε 5».
Το «Πέντε 5» έρχεται να ολοκληρώσει την τριλογία του σεναριογράφου - σκηνοθέτη για την ελληνική Επανάσταση, μετά τις ταινίες «Έξοδος 1826» και «Πολιορκία».
Το «Πέντε 5» παρουσιάζει τα αληθινά γεγονότα που διαδραματίστηκαν κατά το ολοκαύτωμα της Σαμοθράκης, τον Σεπτέμβριο του 1821.
Στους πρωταγωνιστικούς ρόλους συναντάμε τον Νεοζηλανδό ηθοποιό Manu Bennett (Spartacus, Hobbit, Arrow) και τους Γιάννη Αϊβάζη, Βύρωνα Κολάση, Νταίζη Σεμπεκοπούλου, Δημήτρη Παπαδόπουλο, Παναγιώτη Καρμάτη, Μανώλη Σαββίδη, Αντώνη Σιώπκα, Κωνσταντίνο Καραθωμά και Σπύρο Μπιμπίλα.
Τον Νοέμβριο του 2022 κυκλοφορήθηκε από την εφημερίδα «ΙΕΡΑΠΕΤΡΑ 21ος αιών» το ενδιαφέρον βιβλίο «1821-2021, 200 χρόνια από την Μεγάλη Ελληνική Επανάσταση». Ο διευθυντής της εφημερίδας κ. Μανώλης Κουφάκης γράφει στον πρόλογο του βιβλίου ότι «δεν ήταν δυνατό η εφημερίδα του να μείνει αμέτοχη στον λαμπρό εορτασμό του επετειακού έτους της μεγάλης εθνικής μας παλιγγενεσίας». Αυτός ήταν ο λόγος που αποδέχθηκε την πρόταση του από την Ιεράπετρα καταγομένου καθηγητή και πρώην αντιπρύτανη του Πανεπιστημίου Κρήτης κ. Γιάννη Πυργιωτάκη να εκδοθούν σε βιβλίο τα άρθρα καθηγητών Πανεπιστημίου, κυρίως Κρητών και καθηγητών στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, που δημοσιεύθηκαν στην εν λόγω εφημερίδα.
Η Ελληνική Ιστορία της Αντίστασης, του Θάρρους, της Ανδρείας, της Ποίησης, του Κάλλους, της Ελευθερίας, με δύο λέξεις :
Ένας ακόμη Μάρτης που η Άνοιξη μαυροφορέθηκε .
Ξημερώματα της 14ης Μαρτίου το 1957 ένα δεκαοχτάχρονο παλικάρι, ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης ,οδηγείται στην αγχόνη, για την μεγάλη του αγάπη ,την Ελλάδα. Ήταν ο νεαρότερος αλλά και ο τελευταίος αγωνιστής της ΕΟΚΑ που απαγχονίστηκε από τους Άγγλους. Λίγες στιγμές πριν ανοίξει η καταπακτή έγραψε το τελευταίο του γράμμα .
Οι δοκιμασίες στη ζωή μας - Όσιος Θεοφάνης ο Έγκλειστος
Τα βάσανα σας είναι πολλά. Τα χτυπήματα πέφτουν επάνω σας αδυσώπητα απ’ όλες τις μεριές. Αλλά μην απελπίζεστε. Δοκιμασίες είναι, που σας βρίσκουν με παραχώρηση του φιλάνθρωπου Θεού, για να καθαριστείτε από τα πάθη και τις αδυναμίες σας.
Πίνακας για την απελευθέρωση των Ιωαννίνων
Μία ακόμα μονομαχία, που τότε –το 1910– ήταν του συρμού, μεταξύ αξιωματικών του Ναυτικού.
Οι Νεότουρκοι της εποχής, απαγχονίζουν στις Σέρρες Βούλγαρο κομιτατζή.
Ένας Πρώσσος αξιωματικός καταδικάζεται για ασελγείς πράξεις επί ανηλίκων κορασίδων.
Ο μετέπειτα πρώτος πρόεδρος του Συμβουλίου Επικρατείας Κ. Ρακτιβάν, εκλέγεται πρόεδρος του Δ.Σ.Α.
Θεοφάνης Μαλκίδης
<<Μακεδονία" ή
Μακεδονία ;>>
Μέρος της εισήγησης στο 75ο Συνέδριο της Παμμακεδονικής Ένωσης Αμερικής.
Νέα Υόρκη, 11 Μαρτίου 2023
Στη Μνήμη των Θυμάτων στα Τέμπη.
Ο Μουσολίνι ζηλεύοντας τις αρχικές νίκες των Γερμανών στην Ευρώπη, θέλησε και αυτός να δείξει το μέγεθος των Ιταλικών Ενόπλων δυνάμεων, ρίχνοντας τους εναντίον ενός μικρού και εύκολου αντιπάλου όπως υπολόγιζε. Έτσι το φθινόπωρο του 1940 επιτέθηκε στην χώρα μας. Ήταν πια αρχές Μαρτίου του 1941 όταν θέλοντας να παρακολουθήσει από κοντά τις πολεμικές επιχειρήσεις και την αναμενόμενη νίκη των μεγαλόπρεπων ιταλικών δυνάμεων εναντίον των λίγων και όχι πολύ καλά εξοπλισμένων Ελλήνων, ο Μουσολίνι έφτασε στην Αλβανία. Η Αλβανία είχε επιτρέψει την διάβαση των ιταλικών δυνάμεων από το έδαφος της ώστε αυτές να επιτεθούν στην χώρα μας.
Η νέα, απίστευτη τουρκική πρόκληση έρχεται από το ψευδοκράτος στην Κύπρο, όπου έγινε γνωστό πως νέα αεροπορική εταιρία, με το όνομα FlyKHY – Kıbrıs Hava Yolları (ΚΗΥ – Κυπριακές Αερογραμμές), θα αρχίσει πτήσεις από τα Κατεχόμενα προς τη γείτονα στις 16 Απριλίου.
Η πολυτάραχη ζωή της διδάσκει και παραδειγματίζει. Ένας πληγωμένος γάμος, μια μαχητική προσωπικότητα. Τη συναντούμε σε όλους τους ρόλους, που μπορεί να παίξει μια γυναίκα μέσα στον κόσμο. Αποτέλεσε και αποτελεί πρότυπο ζωής, υπομονής και αγάπης. Ο συγκινητικός βίος μιας γενναίας βασίλισσας, που μόνο παραμυθένιος δεν ήταν Βασίλισσα της Άρτας, μιας πόλης με πανάρχαια ιστορία, πρωτεύουσας του Δεσποτάτου της Ηπείρου. Ήταν ένα από τα κράτη που προέκυψαν από την κατάλυση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας μετά την Δ΄ Σταυροφορία το 1204 μ.Χ. και κράτησε μέχρι τα μισά περίπου του 14ου αιώνα. Μαζί με την Αυτοκρατορία της Νίκαιας και της Τραπεζούντας θεωρούσε ότι είναι νόμιμη συνέχεια της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Περιελάμβανε τα εδάφη της Ηπείρου και της Αιτωλοακαρνανίας, τα Ιόνια Νησιά, καθώς και σημαντικά τμήματα της Αλβανίας, της Θεσσαλίας, της Μακεδονίας και της Θράκης.
ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ Η ΧΑΡΙΤΑ
Με ήντα φως την έκαμες
Πλάστη , τούντην Γεναίκα
έναν της βήμαν να μετρά
για τα δικά μας, δέκα;
Η Λύκαινα Μεράλ Ακσενέρ, ξεκίνησε την πολιτική της καριέρα με την υποστήριξη της Τανσού Τσιλέρ, της μοναδικής μέχρι σήμερα γυναίκας πρωθυπουργού της Τουρκίας (25 Ιουνίου 1993 – 6 Μαρτίου 1996).
Ὁ Ντ. Μπαχτσελί, κυβερνητικὸς ἑταῖρος τοῦ Τ. Ἐρντογάν, μὲ χάρτην τῆς λεγομένης «Γαλάζιας Πατρίδας» ἔμπροσθεν πίνακος τοῦ σφαγέως τῶν Ἑλλήνων Κεμάλ. ΗΠΑ καὶ Ε.Ε. διστάζουν νὰ λάβουν θέσιν.
Ἑκατό χρόνια μετά τήν Μικρασιατικήν Καταστροφήν καί τήν Γενοκτονίαν: Ποῦ εὑρίσκεται ὁ Ἑλληνισμός;
ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΚΟΙΜΩΜΕΝΩΝ ΕΘΝΟΜΕΙΟΔΟΤΑΙ ΕΠΑΓΡΥΠΝΟΥΝ
Ἀνίδεοι ἤ ἐξωνημένοι πολιτικοὶ ἔχουν ἐγκαταλείψει τὸν Θεὸν καὶ ἐπαφίενται εἰς τοὺς συμμάχους… τῆς Τουρκίας.
Τὸ Μικρασιατικόν, Βορειοηπειρωτικόν, Κυπριακόν καὶ Μακεδονικὸν εἶναι ἐνδεικτικὰ τί ἕπεται εἰς τὸ Αἰγαῖον, ἐὰν δὲν μετανοήσωμεν πνευματικὰ καὶ πολιτικά.
Στο κείμενο των Financial Times, εξηγείται πως ένας Τούρκος δικηγόρος με έδρα το Λονδίνο και σχέσεις με το καθεστώς Ερντογάν, εμπλέκεται στο Qatar-Gate, και τις «υπηρεσίες» που παρείχαν ο σύζυγος της Καϊλή, Φρανσίσκο Τζιόρτζι με τον Παντσέρι.
