Ψυχοσάββατο σήμερα και η σκέψη μας στον πρόσφατα θανόντα , στον σπουδαίο Έλληνα και Άνθρωπο Μιχάλη Χαραλαμπίδη, η θωριά μας σ' αυτόν που είμαστε βέβαιοι ότι, με όσα είπε και με όσα έπραξε, πως έσωσε τη ψυχή του!
Καλό Παράδεισο και Καλή Ανάσταση αγαπημένε μας φίλε!
O Μιχάλης Χαραλαμπίδης γεννήθηκε στην Αλεξανδρούπολη στις 13 Μαρτίου 1951 και απεβίωσε στη Γλυφάδα στις 27 Μαρτίου 2024.
Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Ρώμης Πολιτικές και Οικονομικές Επιστήμες, με μεταπτυχιακό στην κοινωνιολογία. Διωκόμενος κατά τη διάρκεια της δικτατορίας διέφυγε στην Ιταλία ενώ ήταν μέλος του ΠΑΚ. Μετά την πτώση της χούντας συμμετείχε στην επταμελή ομάδα που συνέγραψε την ιδρυτική διακήρυξη του ΠΑΣΟΚ στο Μόναχο τον Αύγουστο του 1974, ενώ διετέλεσε μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ από το 1977.
Λόγω σοβαρών πολιτικών διαφωνιών αποχώρησε από το ΠΑΣΟΚ το 1999 .
Υπήρξε μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της Διεθνούς Ένωσης για τα Δικαιώματα και την Απελευθέρωση των Λαών, και μέλος της διεθνούς ΜΚΟ για τα ανθρώπινα δικαιώματα καθώς και ερευνητής στο Ίδρυμα Μεσογειακών Μελετών.
Το 2010 έλαβε μεγάλη δημοσιότητα στο διαδίκτυο βιντεοσκοπημένο απόσπασμα από ομιλία του το 1996 στο 6ο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ, όπου αναφερόταν στην πιθανότητα έλευσης οικονομικής κρίσης στη χώρα στο τέλος του τότε ιστορικού κύκλου που ο ίδιος τοποθετούσε «το 2004 ή το 2010».
Το 1988, στην εισήγησή του στο Δεύτερο Παγκόσμιο Ποντιακό Συνέδριο, ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης πρότεινε τη δημιουργία της πόλης στα παράλια της Θράκης, κοντά στη Μαρώνεια, με την ονομασία «Ρωμανία», προορισμένης να φιλοξενήσει Πόντιους από την πρώην Σοβιετική Ένωση. Παράλληλα, πρότεινε να προστεθεί στο όνομα της περιφέρειας Θράκης και το όνομα Ρωμανία, έτσι ώστε να ονομάζεται Θράκη-Ρωμανία και το 1997, 204 βουλευτές κατέθεσαν πρόταση στο Κοινοβούλιο για τη δημιουργία της.
Πολλοί προβληματισμοί του πήραν τη μορφή βιβλίων, όπως: Ελληνική Ποιότητα και Ανάπτυξη, Αγροφιλία, Πόλεων και Τόπου Παιδεία, Πολυκεντρική Ελλάδα, Εθνικά Ζητήματα, Το Ποντιακό Ζήτημα Σήμερα κ.ά.
Στα πλαίσια της διεθνούς κύρους Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης αναγνωρισμένης από τον ΟΗΕ, συμπαραστάθηκε σε πολλούς λαούς: στους Αρμενίους, στους Κούρδους σε λαούς στην Αφρική, στη Νότια Αμερική, στην Ασία. Το 1986, εισήγαγε για πρώτη φορά το Κουρδικό ζήτημα στον ΟΗΕ, με ομιλία του στην Επιτροπή Ανθρώπινων Δικαιωμάτων στη Γενεύη. Η ίδια διεθνής Οργάνωση έθεσε το Ποντιακό ζήτημα στον ΟΗΕ με συνεχείς παρεμβάσεις του.
Η μεγαλύτερη ίσως συμβολή του στον Ελληνισμό ήταν το 1994, όταν το Κοινοβούλιο υιοθέτησε την πρότασή του για την αναγνώριση της 19ης Μαΐου ως Ημέρας Μνήμης της Γενοκτονίας των Ποντίων.