«Η γαλλική διάνοια έλαμψε δια της απουσίας της από την τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων».
Από την Eugénie Bastié
Δημοσιεύθηκε στο Figaro στις 27/07/2024
Για τον Alain Finkielkraut, η τελετή έναρξης ήταν «ένα γκροτέσκο θέαμα που, από τις drag queens (…) μέχρι τον αποκεφαλισμό της Μαρίας-Αντουανέτας, αναδείκνυε πανηγυρικά όλα τα στερεότυπα της εποχής».
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ – Ο Γάλλος ακαδημαϊκός παρακολούθησε την τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων το βράδυ της Παρασκευής. Αυτό που είδε δεν ήταν ένα μεγαλειώδες θέαμα, αλλά μια αισχρή και κομφορμιστική παραγωγή.
LE FIGARO. – Μέσω αυτής της τελετής έναρξης, «αποκαταστήσαμε την υπερηφάνεια αυτής της χώρας, όχι για την ταυτότητά της, αλλά για το πολιτικό της σχέδιο: να πηγαίνει μπροστά, με την Ιστορία σε κίνηση», δήλωσε ο Patrick Boucheron, ο αρχιτέκτονας της τελετής, στο France Inter. Συμμερίζεστε τον ενθουσιασμό του; Πιστεύετε ότι είχε ιδεολογική διάσταση
ALAIN FINKIELKRAUT – Εντυπωσιάστηκα πολύ από την τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων. Δεν πίστευα ότι ήταν δυνατόν να γίνει κάτι χειρότερο από τη Eurovision, με άλλα λόγια, κάτι τόσο πιο χυδαίο όσο και πιο κομφορμιστικό. Έκανα λάθος: το αδύνατο δεν είναι μεταγαλλικό. «Μια μεγαλοπρεπής τελετή που έσπασε όλους τους κώδικες», έγραφε ο τίτλος της Libération.
Ας ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα: επρόκειτο για ένα γκροτέσκο θέαμα, το οποίο, από τις drag queens μέχρι το Imagine και από τον εορτασμό της γυναικείας αδελφοσύνης μέχρι τον αποκεφαλισμό της Μαρίας-Αντουανέτας (μια από τις πιο ένδοξες σελίδες της ιστορίας μας) αναπαρήγαγε ευλαβικά όλα τα στερεότυπα της εποχής. Σε ένα σημείο, ο Patrick Boucheron έχει δίκιο: η γαλλική διάνοια έλαμψε δια της απουσίας της. Δεν μιλάω για το μεγαλείο. Δεν με ενδιαφέρει το μεγαλείο! Όχι, ανάμεσα στην απαίσια χορογραφία της Lady Gaga και τήν ενοχλητική επιδειξιομανία του Philippe Katerine, πού βρισκόταν το γούστο, η χάρη, η ελαφρότητα, η λεπτότητα, η κομψότητα, η ομορφιά, ακόμη και η ομορφιά;
Η ομορφιά δεν υπάρχει πια. Είναι καιρός να καταπολεμήσουμε κάθε μορφή διάκρισης. Κάναμε ακόμη και ένα ερωτικό τρίο. Και γιατί η επίδειξη μόδας έπρεπε να είναι τόσο επιθετικά άσχημη; ΟThomas Jolly και ο Patrick Boucheron χειροκροτούν ο ένας τον άλλον για την παραβατική τους τόλμη, παρόλο που είναι οι ένθερμοι υπηρέτες της κυρίαρχης δοξασίας. Ένα έθνος που στρέφεται αποφασιστικά προς το μέλλον αναθέτει στους ιστορικούς το έργο της κατασπατάλησης της κληρονομιάς του. Το Collège de France υπήρξε επί μακρόν προπύργιο της ελεύθερης σκέψης, αλλά τώρα έχει γίνει προπύργιο της ιδεολογίας.
Η τραγουδίστρια Aya Nakamura βγαίνει από την Ακαδημία συνοδευόμενη από τη Φρουρά της Δημοκρατίας … τι σκέφτεστε ως ακαδημαϊκός;
Στο διάολο οι τυπικότητες, η επισημότητα και η αυστηρότητα! Η Δημοκρατική Φρουρά ξεσάλωσε και ξεδιάντροπα συντονίστηκε με τους Indigènes de la République. Οι ίδιες οι βιβλιοθήκες ξεσκονίστηκαν. Δεν εξερευνούμε πια τον χάρτη της τρυφερότητας με την Bérénice ή το Un amour de Swann αλλά με το Passion simple. Η Annie Ernaux έχει αντικαταστήσει τον Προυστ και η Houria Bouteldja τον Émile Zola. Η λέξη που έρχεται ακούσια στο μυαλό μας μπροστά σε αυτό το μεγαλειώδες φιάσκο είναι η παρακμή. Τι έχει απομείνει από τη Γαλλία στη Γαλλία και από την Ευρώπη στην Ευρώπη; Τι απέγινε η Γηραιά Ήπειρος;
Η ποικιλομορφία του κόσμου έχει ευτυχώς καταβροχθιστεί στο μεγάλο παγκόσμιο χωνευτήρι. Και δεν ήταν πια αθλητές από κάθε χώρα που παρέλασαν μπροστά στα μάτια ενός ενθουσιασμένου κοινού- ήταν ποταμόπλοια με ενθουσιώδεις ναύτες στο κατάστρωμα. Ο κατακλυσμός που έπληξε την Πόλη του Φωτός δεν θα μπορούσε παρά να είναι μία θεία τιμωρία: μετά από αυτή την αποφράδα βραδιά, έγινα πιστός.
“Ακούστε, διαβάζω όλα τα tweets από την ακροδεξιά για αυτό το #paris2024 #ceremoniedouverture. Μπορώ να το επιβεβαιώσω: είναι μια μεγάλη επιτυχία», έγραψε στο twitter η οικολόγος Marine Tondelier… Συμφωνώντας να ασκήσεις κριτική σε αυτή την τελετή, δεν κινδυνεύεις να θεωρηθείς οπισθοδρομικός, παλιομοδίτης φασίστας;
Το να διατυπώνεις μια διαφωνία απέναντι σ’ αυτή την εκστατική συναυλία, σημαίνει ότι κινδυνεύεις να θεωρηθείς ένας κακοπροαίρετος, ταυτοτικός χαβαλές. Με έχουν βάλει στο ίδιο τσουβάλι με τους οπαδούς του Μωράς. Αυτή η δυσφημιστική ταμπέλα μαρτυρά τη σύγχυση των καιρών. Επειδή είμαι γιος μεταναστών, δεν μπορώ να συμβιβαστώ με την ασχήμια και την υποβάθμιση αυτού που παραμένει τόσο αγαπητό στην καρδιά μου.