Σελίδες

Δευτέρα 22 Αυγούστου 2016

Και η πολιτική διεθνοποίησης και αναγνώρισης της Γενοκτονίας, που είναι;


Θ. Μαλκίδης 

Και η πολιτική διεθνοποίησης και αναγνώρισης  της Γενοκτονίας, που είναι; 

"Ως Έλληνες αλλά και ως μέλη της Διεθνούς Κοινότητας και ως ισότιμοι Εταίροι της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οφείλουμε να μην λησμονούμε την θυσία των τραγικών θυμάτων της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου και των Ελλήνων της Μικράς Ασίας, επιτελώντας έτσι εθνικό χρέος το οποίο πηγάζει και από τις ομόφωνες αποφάσεις της Βουλής των Ελλήνων του 1994 και του 1998 αντιστοίχως. Κι αυτό όχι για λόγους εκδίκησης, αφού το αίσθημα αυτό είναι εντελώς άγνωστο σ' εμάς, τους Έλληνες, όπως άλλωστε καταδεικνύει μ' ενάργεια το γεγονός στηρίζουμε ανεπιφυλάκτως την συνταγματική νομιμότητα στην φίλη και γείτονα Τουρκία και είμαστε γέφυρα ειρήνης και φιλίας ως προς τις σχέσεις της με την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Δύση γενικότερα.

Αλλά διότι μόνον η άσβεστη μνήμη και αυτών των Γενοκτονιών μπορεί να γίνει οδηγός, μέσα στην σημερινή ζοφερή πραγματικότητα της τρομοκρατίας -κατ' εξοχήν της τζιχαντιστικής- που διαπράττει εγκλήματα κατά της Ανθρωπότητας, από την οποία υποφέρει και η Τουρκία, προκειμένου να υπερασπισθούμε, ταυτοχρόνως, το μέλλον της Ανθρωπότητας και την τελική ενοποίηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης εναντίον των αδίστακτων εχθρών που απεργάζονται την διάλυση και την καταστροφή της".

Οι παραπάνω προτάσεις είναι από τη σημερινή δήλωση του Προέδρου της Δημοκρατίας σχετικώς με ένα θέμα το οποίο σε πρόσφατο κείμενό μου το αποκάλεσα "Αν η Ελλάδα, στο ζήτημα της Γενοκτονίας, ήταν Αρμενία....." (http://malkidis.blogspot.gr/2016/08/blog-post_17.html

Από την παραπάνω δήλωση απουσιάζει, όπως είναι αναμενόμενο άλλωστε,  η πολιτική διεθνοποίησης της Γενοκτονίας, όπως έχει την νομική, διπλωματική, πολιτική και κυρίως η ηθική υποχρέωση η ελληνική πολιτεία. Απουσιάζει, όπως άλλωστε, απουσιάζει γενικώς από το ζήτημα της Γενοκτονίας, η υπόμνηση προς την Τουρκία και τη διεθνή κοινότητα, ότι το έγκλημα αυτό, αφορά το μέλλον του πλανήτη, αφού κάθε καθυστέρηση αναγνώρισης, θα συντελέσει στο γεγονός να σημειωθούν και άλλα εγκλήματα. 

Όπως συνέβη με την μη τιμωρία των Νεότουρκων και των Κεμαλικών για τα εγκλήματα τους εναντίον των Ελλήνων, Αρμενίων και άλλων λαών,  που είχε σαν αποτέλεσμα οι Ναζί  να τα επαναλάβουν με το Ολοκαύτωμα. 
Είναι προφανές ότι με την αντίστοιχη απουσία και αδιαφορία της Ελλάδας για τη Γενοκτονία, που αναλίσκεται σε λόγια άνευ σημασίας και ουσίας, όχι μόνο δε θα προχωρήσει η διεθνοποίηση και η αναγνώριση, αλλά θα μας εγκαλεί κιόλας η φασιστική Τουρκία. 

Οι πράξεις και μόνο οι πράξεις θα τους κρίνουν όλους και οι κριτές θα είναι τα θύματα της Γενοκτονίας!