Γλυκό που είναι το σκοτάδι .....

 

Γλυκό που είναι το σκοτάδι στίς εικόνες των προγόνων άμωμα χέρια μεταληπτικά ρούχα που τα άδραξεν η γαλήνη και δε γνωρίζουν άνεμοβαθιά τό ελέησον από τους άυλους βράχους τα μάτια σαν καρποί ευωδάτοι.
Κι o ψάλτης oλόσωμος ανεβαίνει στο πλατάνι της φωνής καημένε κόσμε θυμίαμα η γαλάζια οσμή κι ο καπνός ασημένιος κερί να στάζει ολοένα στα παιδόπουλα καημένε κόσμε σα βγαίνουν -

ώ χαρά πρώτη - με το Ευαγγέλιο και με τις λαμπάδες κι ύστερα η μεγάλη χαρά να συντροφεύουν τα Άγια...
Ο παπά-Γιάννης τυλιγμένος το άσπρο του φελόνι καλός πατέρας και καλός παππούς με το σιρόκο στη γενειάδα χρόνια αιώνες χρόνια και νιάτα πούχει η ομορφιά!

Νίκος Καρούζος