Λάπηθος, 6/7 Αυγούστου 1974
Η κατάληψη των δύο μεγάλων κωμοπόλεων της επαρχίας Κερύνειας, Λαπήθου κ Καραβά έγινε στη διάρκεια της «εκεχειρίας» που υποτίθεται επέβαλε και επόπτευε ο ΟΗΕ από τις 22 Ιουλίου 1974.
Την κατάληψη των δύο κωμοπόλεων ακολούθησαν συλλήψεις, όργιο λεηλασιών και καταστροφών και δεκάδες εκτελέσεις, στρατιωτών και αμάχων.
Ένας από τους πρώτους δολοφονηθέντες στους δρόμους της Λαπήθου από τον τουρκικό στρατό εισβολής ήταν ο ογδονταδυάχρονος Αρέστης Ππακτάουρος (Αγγειοπλάστης), που κατοικούσε στην ενορία του Αγίου Μηνά της Λαπήθου, κοντά στο Γυμνάσιο Λαπήθου.
Είναι 7 Αυγούστου 1974 και πέντε γέροντες, τρεις γυναίκες και δύο άνδρες, έχουν υποχρεωθεί να βαδίζουν κάτω από τον Αυγουστιάτικο ήλιο για εκατοντάδες μέτρα, από τα σπίτια τους μέχρι την παραλία της Λαπήθου και αντίστροφα. Οι Τούρκοι στρατιώτες τους χρησιμοποίησαν ως ανθρώπινη ασπίδα για εντοπισμό πιθανών ναρκοπεδίων από την Εθνική Φρουρά στους δρόμους της Λαπήθου.
Μερικές εκατοντάδες μέτρα από το παραπάνω τοπίο, ίσως μερικά λεπτά ύστερα από τη συγκεκριμένη φωτογράφιση ο Αρέστης Ππακτάουρος κουράστηκε και κάθισε να ξεκουραστεί. Ένας Τούρκος στρατιώτης τον κτυπούσε για να σηκωθεί. Σύμφωνα με μια μαρτυρία, ο Λαπηθιώτης ηλικιωμένος αντέτεινε: «Παίξε με, ρε πεζεβέγκη [αχρείε], να τελειώνουμε». Κάτι που ο ένστολος εισβολέας έπραξε ακαριαία…Παρούσα στην εκτέλεση και η σύζυγός του, Κατερίνα...
Αυτά για να μαθαίνουν οι μικρότεροι κ να θυμούνται οι μεγάλοι ....
(Κάποιοι τούτους τους αιμοδιψείς δολοφόνους τους έχουν για αδέλφια...
Ποτέ!!! Αιώνιοι εχθροί μας είναι....)
Πόπη Γεωργιάδου