Πριν ακριβώς ένα χρόνο μιλώντας στην Αδελαίδα, στην εκδήλωση που είχε διοργανώσει μία από τις παλαιότερες ποντιακές οργανώσεις του πλανήτη, η Ποντιακή Αδελφότητα Νότιας Αυστραλίας (έτος ίδρυσης 1958), είχαν προταθεί δύο ζητήματα προς υλοποίηση. Το πρώτο ήταν να τεθεί στην πολιτική ατζέντα της Αυστραλίας το ζήτημα της γενοκτονίας. Το δεύτερο ήταν να γίνει ένας αγώνας της ποδοσφαιρικής ομάδας της Αδελφότητας «Ποντιακοί Αετοί»- μετέχει στο εθνικό πρωτάθλημα της Αυστραλίας- στη μνήμη των Ποντίων ποδοσφαιριστών του Ελληνικού Αθλητικού Συλλόγου «Πόντος» Μερζιφούντας που δολοφονήθηκαν το 1921 στην Αμάσεια. Το δεύτερο πραγματοποιήθηκε το φθινόπωρο του 2008, όταν οι Πόντιοι της Αυστραλίας φορούσαν τα ακριβή αντίγραφα της στολής που φορούσαν οι πρόγονοί τους στον Πόντο.
Το πρώτο αφού πέρασε την περίοδο της προετοιμασίας και της αρχικής κινητοποίησης- ανάρτηση σχετικής πλάκας για τη γενοκτονία στο μουσείο Μετανάστευσης της Αδελαιδας- αλλά και των αντιδράσεων της Τουρκίας, έφτασε σήμερα, 30 Απριλίου 2009, στο τελικό της στάδιο. Με βάση το Ψήφισμα το οποίο κατέθεσε στη βουλή της Πολιτείας της Νότιας Αυστραλίας ο υπουργός Δικαιοσύνης M. Άτκινσον, η τοπική Βουλή της Νότιας Αυστραλίας ενέκρινε ομόφωνα το ψήφισμα για την αναγνώριση της Γενοκτονίας από τους Τούρκους την περίοδο 1915-1923. Στη ειδική συνεδρίαση στην οποία έλαβαν μέρος και τα 45 μέλη του τοπικού κοινοβουλίου, μίλησαν 4 βουλευτές του κυβερνώντος και άλλοι τόσοι της αντιπολίτευσης. Με το ψήφισμα, η Βουλή της Νότιας Αυστραλίας αναγνωρίζει ότι "η γενοκτονία σε βάρος των Αρμενίων, των Ελλήνων, των Ασσυρίων και άλλων μειονοτήτων, είναι από τα μεγαλύτερα εγκλήματα που έγιναν ποτέ σε βάρος της ανθρωπότητας. Με το ψήφισμα, καταδικάζονται τα εγκλήματα από τον λαό και την πολιτεία της Νότιας Αυστραλίας, τα οποία δεν παραγράφονται εξαιτίας του χρόνου που διέρρευσε από τότε που διαπράχθηκαν, ενώ τέλος καλείται η ομοσπονδιακή κυβέρνηση της Αυστραλίας να αναγνωρίσει τη γενοκτονία. Το συγκεκριμένο ψήφισμα αποτελεί αποτέλεσμα της μεγάλης και ανιδιοτελούς προσπάθειας που γίνεται στην Αυστραλία, αλλά και σε όλο τον κόσμο, για το ζήτημα της γενοκτονίας. Παρά τις αντιδράσεις του θύτη, ο αγώνας συνεχίζεται και έχει αποτελέσματα. Μετά τη λήθη, το θάνατο, το σκοτάδι, έρχεται η μνήμη, η ανάσταση, η ζωή και το φως.
Το πλήρες κείμενο του ψηφίσματος είναι το εξής:
Επειδή η γενοκτονία που διαπράχθηκε από το Οθωμανικό κράτος μεταξύ 1915- 1923 εναντίον των Αρμενίων, Ελλήνων, Ασσυρίων και άλλων μειονοτήτων στη Μικρά Ασία, είναι ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα εναντίον της ανθρωπότητας, ο λαός της Νότιας Αυστραλίας και το κοινοβούλιό του,
Μαζί με τα μέλη των κοινοτήτων των Αρμενίων της Αυστραλίας, των Ελλήνων Ποντίων της Αυστραλίας και των Ασσυρίων της Αυστραλίας, τιμά τη μνήμη των αθώων ανδρών, των γυναικών και των παιδιών, οι οποίοι ήταν τα θύματα της π΄ρωτης σύγχρονης γενοκτονίας, καταδικάζει τη γενοκτονία των Αρμενίων, των Ελλήνων και των Ασσυρίων και άλλων χριστιανικών μειονοτήτων και όλες τις άλλες ενέργειες Γενοκτονίας σαν έσχατες ενέργειες θρησκευτικού ρατσισμού και πολιτισμικής μισαλλοδοξίας, αναγνωρίζει τη σπουδαιότητα της μνήμης και της διδασκαλίας αυτών των σκοτεινών κεφαλαίων της ανθρώπινης ιστορίας, τα οποία δεν πρέπει να επαναληφθούν, καταδικάζει και αποτρέπει όλες τις προσπάθειες για άγνοια και διαστρέβλωση της ιστορικής αλήθειας της γενοκτονίας των Αρμενίων και άλλων πράξεων γενοκτονίας που διαπράχθηκαν κατά τη διάρκεια αυτού του αιώνα, με τη δικαιολογία την πάροδο του χρόνου, αναγνωρίζει τη σημαντική ανθρωπιστική προσπάθεια του λαού της Νότιας Αυστραλίας στα θύματα και στους επιζώντες της Γενοκτονίας των Αρμενίων και των Ελλήνων και καλείται η ομοσπονδιακή κυβέρνηση της Αυστραλίας να αναγνωρίσει τη γενοκτονία.
Περισσότερα στο www.pontos.org.au
Σελίδες
▼
Πέμπτη 30 Απριλίου 2009
The South Australian Parliament debate a motion for the recognition of the Greek genocide on April 30.
VOTES AND PROCEEDINGS
OF THE
HOUSE OF ASSEMBLY
MOTIONS OF WHICH NOTICE WAS GIVEN
Notices of Motion: Private Members Business – Other Motions
The Attorney-General (Hon M J Atkinson)
– That, whereas the genocide by the Ottoman state between 1915-1923 of Armenians, Hellenes, Syrian and other minorities in Asia Minor is one of the greatest crimes against humanity, the people of South Australia and this House –
(a) join the members of the Armenian-Australian, Pontian Greek-Australian and Syrian-Australian communities in honouring the memory of the innocent men, women and children who fell victim to the first modern genocide;
(b) condemns the genocide of the Armenians, Pontian Greeks, Syrian Orthodox and other Christian minorities, and all other acts of genocide as the ultimate act of racial, religious and cultural intolerance;
(c) recognises the importance of remembering and learning from such dark chapters in human history to ensure that such crimes against humanity are not allowed to be repeated;
(d) condemns and prevents all attempts to use the passage of time to deny or distort the historical truth of the genocide of the Armenians and other acts of genocide committed during this century;
(e) acknowledges the significant humanitarian contribution made by the people of South Australia to the victims and survivors of the Armenian Genocide and the Pontian Genocide; and
(f) calls on the Commonwealth Parliament officially to condemn the genocide.
OF THE
HOUSE OF ASSEMBLY
MOTIONS OF WHICH NOTICE WAS GIVEN
Notices of Motion: Private Members Business – Other Motions
The Attorney-General (Hon M J Atkinson)
– That, whereas the genocide by the Ottoman state between 1915-1923 of Armenians, Hellenes, Syrian and other minorities in Asia Minor is one of the greatest crimes against humanity, the people of South Australia and this House –
(a) join the members of the Armenian-Australian, Pontian Greek-Australian and Syrian-Australian communities in honouring the memory of the innocent men, women and children who fell victim to the first modern genocide;
(b) condemns the genocide of the Armenians, Pontian Greeks, Syrian Orthodox and other Christian minorities, and all other acts of genocide as the ultimate act of racial, religious and cultural intolerance;
(c) recognises the importance of remembering and learning from such dark chapters in human history to ensure that such crimes against humanity are not allowed to be repeated;
(d) condemns and prevents all attempts to use the passage of time to deny or distort the historical truth of the genocide of the Armenians and other acts of genocide committed during this century;
(e) acknowledges the significant humanitarian contribution made by the people of South Australia to the victims and survivors of the Armenian Genocide and the Pontian Genocide; and
(f) calls on the Commonwealth Parliament officially to condemn the genocide.
Τετάρτη 29 Απριλίου 2009
Βρετανικό έγγραφο- απόδειξη της κρατικής εντολής για τη γενοκτονία των Αρμενίων
Εδώ και δεκαετίες στον “πολιτισμένο” δυτικό κόσμο η γενοκτονία των Αρμενίων αποτελεί θέμα “διαλόγου” και “έρευνας”. Το βασικό επιχείρημα που αποτρέπει την ταυτοποίηση της εθνοκάθαρσης είναι η έλλειψη εγγράφων που να αποδεικνύουν ότι η σφαγή έγινε βάσει επίσημου σχεδιασμού. Πέραν του γελοίου της αμφιβολίας αυτής, όντως η ηττημένη Τουρκική διοίκηση προσπάθησε μετά τα τραγικά γεγονότα να καταστρέψει όλα τα έγγραφα που αποτύπωναν την οργάνωση και εκτέλεση της γενοκτονίας. Τα Οθωμανικά αρχεία καταστράφηκαν μεθοδικά ώστε να μην μπορούν να κατηγορηθούν τόσο η πολιτική όσο και η στρατιωτική ηγεσία για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Έτσι τουλάχιστον ήθελαν οι Τούρκοι και οι ναζιστικές - ιμπεριαλιστικές χώρες να επικρατήσει.Η πραγματικότητα όμως είναι πως το σημαντικότερο των εγγράφων, η τρανταχτή απόδειξη του απάνθρωπου σχεδιασμού και εκτέλεσης έχει διασωθεί και …φυλάσσεται ανακατεμένο με άλλα, άχρηστα έγγραφα στα αρχεία του foreign office εδώ και 94 χρόνια.Οι Δέκα Εντολές της επιτροπής Ενότητας και Προόδου.Αυτός ακριβώς είναι ο τίτλος του επίσημου εγγράφου που συντάχθηκε σε μυστική συνάντηση παρουσία του τότε υπουργού εσωτερικών Ταλάτ Μπέη και τεσσάρων αξιωματούχων τον χειμώνα του 1914. Το έγγραφο αυτό είναι οι επίσημες διαταγές που καθόρισαν την τύχη εκατομμυρίων Γηγενών Αρμενίων και η μεθοδολογία εξόντωσης τους. Αναλυτικά:Εντολή πρώτη: Σύλληψη όλων των Αρμενίων που αντιμάχονται την κυβέρνηση (sic) και βίαιος εκτοπισμός τους σε Βαγδάτη και Μοσούλη. Κατά τη διάρκεια του εκτοπισμού οι Τούρκοι φύλακες διατάσσονται να τους εκτελέσουν είτε καθ’ οδόν είτε στον τόπο προορισμού.
Εντολή Δεύτερη: Αφοπλίστε κάθε Αρμένιο.
Εντολή Τρίτη: Ερεθίστε τους Μουσουλμανικούς πληθυσμούς ιδιαίτερα στο Βαν, στα Άδανα, στο Ερζερούμ ώστε να προκαλέσετε μαζικές σφαγές (εναντίον των Αρμενίων).
Εντολή Τέταρτη: Σε μέρη όπως Ερζερούμ, Βαν κλπ. αφήστε τον όχλο να κάνει τις εκτελέσεις και ενεργοποιήστε το στρατό για να “παρέμβει” στο απαραίτητο χρονικό διάστημα ώστε να επιβάλλει την τάξη. Αντίθετα σε μέρη όπως Άδανα, Σμύρνη κλπ ενισχύστε ενεργά τους Μουσουλμανικούς πληθυσμούς με στρατιωτική εμπλοκή.
Εντολή Πέμπτη: Φροντίστε την άμεση εκτέλεση Ιερέων και Δασκάλων ανεξαρτήτου ηλικίας και οργανώστε την εκτέλεση κάθε αρσενικού κάτω των 50 ετών. Κρατήστε γυναικόπαιδα για εξισλαμισμό.
Εντολή Έκτη: Εκτοπίστε τις οικογένειες όσων καταφέρουν να δραπετεύσουν (σσΟ: τα υπόλοιπα μέλη) και αποκόψτε τους με κάθε τρόπο από τις γενέτειρες τους.
Εντολή Έβδομη: Με τη δικαιολογία ότι κάθε Αρμένιος λειτουργεί ως κατάσκοπος, καθαιρέστε τους από κάθε αξίωμα ή θέση εξουσίας.
Εντολή Όγδοη: Εκτελέστε με διακριτικό (sic) τρόπο κάθε Αρμένιο που υπηρετεί στον στρατό. Αυτό είναι ευθύνη του στρατεύματος.
Εντολή Ένατη: Η εκτέλεση όλων των εντολών να ξεκινήσει συγχρόνως ώστε να μην επιτρέψουμε προετοιμασία κάθε είδους άμυνας.
Εντολή Δέκατη: Δώστε ιδιαίτερη προσοχή στο Άκρως Απόρρητο των εντολών που δεν πρέπει σε καμμία περίπτωση να γνωστοποιούνται πέραν των 2 ή 3 επιτελών (σσΟ: Ανά πυρήνα δράσης).Το ντοκουμέντο αυτό παραδόθηκε στον πρώην πρόξενο της Μ. Βρετανίας στη Σμύρνη, Κλιφορντ Χιθκοτ - Σμιθ από υψηλόβαθμο στέλεχος του Οθωμανικού υπουργείου εσωτερικών. Ο Τούρκος επιτελής αρχικά ζήτησε αμοιβή 10,000 λιρών από τον πρόξενο. Μετά από διαπραγματεύσεις, ο Σμιθ κατάφερε να αποκτήσει το έγγραφο χωρίς αμοιβή αλλά με την παροχή αμνηστείας και εγγύηση ανωνυμίας έναντι Entente και Τουρκικής διοίκησης αντίστοιχα.Το έγγραφο παραδόθηκε στους αρμόδιους Βρετανούς υπουργούς ώστε να στοιχειοθετηθούν οι κατηγορίες για εγκλήματα κατά τις ανθρωπότητας για τον Ταλάτ Μπέη. Στο μεσοδιάστημα όμως ο Ταλάτ δολοφονήθηκε, έτσι το έγγραφο αρχειοθετήθηκε αθόρυβα μαζί με άλλα, άχρηστα έγγραφα με αριθμό αρχείου FO371/4172 όπου και βρίσκεται εως σήμερα. Η γενοκτονία συνεχίστηκε και συνεχίζεται ακόμα και σήμερα. Πέρασε από την Ασία στα Βαλκάνια, τη Γερμανία, πάντα με το βηματισμό της χήνας και τους ίδιους κρυφούς πρωταγωνιστές. Και έρχεται σήμερα ο Ομπάμα για να μιλήσει περί “ανασύστασης Αρχαίας αυτοκρατορίας” και “αντίστασης του Τουρκικού λαού.Ένα χαρτάκι επιμελώς κρυμμένο θα αρκούσε να γκρεμιστεί η υποκρισία. Η Εθνοκάθαρση φαίνεται έχει δρόμο ακόμα γι’ αυτό και το χαρτάκι θα παραμείνει στα αζήτητα του FO.
Πηγές: Paradise Lost, Giles Milton (σ.87,88), Εθνικό Ίδρυμα
Τρίτη 28 Απριλίου 2009
Η Γενοκτονία των Ελλήνων
Φάνης Μαλκίδης
Η γενοκτονία των Ελλήνων
Μέρος της ομιλίας στην εκδήλωση που διοργάνωσε στη Νέα Υόρκη στο κτίριο του ΟΗΕ ο Πανθρακική Ένωση Αμερικής και η Ελληνική Ένωση Αμερικής
Είναι αναμφισβήτητο ότι ο Ελληνισμός που ζούσε στο οθωμανικό κράτος μέχρι το 1922-1923, έπαιξε σημαντικότατο αν όχι κεντρικό ρόλο στην εξέλιξη της ιστορίας του ελληνικού λαού. Επίσης είναι κοινά αποδεκτό ότι αυτό το ιδιαίτερης αξίας κομμάτι του Ελληνισμού που ζούσε στην ενιαία Θράκη, στην Ιωνία, στον Πόντο, στην Καππαδοκία, μπήκε στο περιθώριο αμέσως μετά την έλευσή του ως ακρωτηριασμένο προσφυγικό σώμα στον ελλαδικό χώρο. Ήταν βάρος που έπρεπε ή να εξαφανισθεί ή τουλάχιστον να μείνει χωρίς μέλλον και αυτό μπορούσε να γίνει με την ολοκληρωτική ισοπέδωση του πλούσιου παρελθόντος του.
Μάλιστα εάν δεν υπήρχαν οι προσφυγικοί σύλλογοι πολλές ψηφίδες της ιστορίας μας θα είχαν εξαφανιστεί.
Η μεταπολίτευση άνοιξε έναν άλλο κύκλο ο οποίος όμως ήταν πολύ περιορισμένος. Δεν μπορούσε να προσελκύσει την τρίτη γενιά, αποκλειστικά και μόνο ένα μικρό κομμάτι του προσφυγικού πολιτισμού. Για αυτό και υπήρξαν οι αναζητήσεις και οι διεκδικήσεις που έφτασαν στο να αναδειχθούν οι αιτίες για το ολοκαύτωμα των Ελλήνων. Αυτός ο κύκλος συνεχίστηκε μέχρι τη δεκαετία του 1990, όταν οι Θρακιώτες, οι Πόντιοι, οι Μικρασιάτες κατανόησαν ότι δεν μπορούσε να κινηθεί ένας σύγχρονος άνθρωπος μόνο με ένα μέρος της ιστορίας του. Η ανάδειξη της κυριότερης αιτίας για την διακοπή συνέχειας του Θρακικού και του υπόλοιπου Ελληνισμού που ζούσε στο οθωμανικό κράτος, της γενοκτονίας ήταν η αρχή για ένα νέο κύκλο. Η γενοκτονία στοίχισε τη ζωή σε πάνω από 850.000 Έλληνες της Θράκης, της Ιωνίας, του Πόντου, από τους πάνω από 2.000.000 που ζούσαν εκεί (το 1928 απογράφηκαν στην Ελλάσα 1.221.849 πρόσφυγες). Ειδικότερα το σύνολο των απωλειών του Ελληνισμού στη Θράκη είναι 220.000, στη Μ. Ασία 300.000, στον Πόντο 350.000, με την επιφύλαξη οι απώλειες να είναι μεγαλύτερες αφού τα στοιχεία τα οποία διαθέτουμε είναι η απογραφή του Οικουμενικού Πατριαρχείου (1910-1912) και η απογραφή του οθωμανικού κράτους το 1914, οι οποίες όμως παρουσιάζει πολλές ελλείψεις.
Η ανάδειξη της γενοκτονίας των Ελλήνων της Θράκης, της Ιωνίας, του Πόντου οδήγησε στη δεκαετία του 1990 στα σχετικά νομοσχέδια αναγνώρισης από την ελληνική πολιτεία, η οποία βεβαίως δεν μπόρεσε να αποδεσμευτεί από πολιτικές και λογικές και να κινηθεί και στην ουσία των νόμων αναγνώρισης της γενοκτονίας και σε πρωτοβουλίες για τη διεθνοποίηση του μαζικού εγκλήματος.
Είναι γεγονός ότι η προσπάθεια ανάδειξης των ψηφίδων από το τεράστιο ψηφιδωτό του Ελληνισμού που ζούσε στο οθωμανικό κράτος, βρίσκει το τελευταίο διάστημα συμπαραστάτες πολλούς Έλληνες κυρίως από τη νέα γενιά. Νέοι προσφυγικής καταγωγής 3ης και 4ης γενιάς, στην Ελλάδα και το εξωτερικό οι οποίοι δεν μένουν μόνο στις διαπιστώσεις και κυρίως δεν έχουν περιοριστεί σε μία στατική αντιμετώπιση του προσφυγικού ζητήματος. Δηλαδή φολκλόρ και τέλος. Η ανάδειξη, διεθνώς, της υπόθεσης της γενοκτονίας, είναι ένα δείγμα αυτών της προσπάθειας ανάκτησης της ιστορικής και πολιτισμικής ταυτότητας.
Η σημερινή μας παρουσία στη Νέα Υόρκη, στα Ηνωμένα Έθνη, αποτελεί μία συμβολή, ουσιαστική συνεισφορά στο πεδίο της ανάκτησης ενός μέρους της ιστορίας που συνδυάστηκε με τη μαζική βία και τελικώς με την εκδίωξη του Ελληνισμού. Είναι μία μεγάλη προσπάθεια που σχετίζεται με την ανάδειξη των ιστορικών γεγονότων τα οποία θεωρούνταν μέχρι άγνωστα, είναι μία μεγάλη προσφορά για να επισημανθούν οι σύγχρονες εξελίξεις σε ένα θέμα, αυτό της γενοκτονίας, το οποίο σημάδεψε στις αρχές του 20ου αιώνα όλους τους Έλληνες.
Η γενοκτονία των Ελλήνων
Μέρος της ομιλίας στην εκδήλωση που διοργάνωσε στη Νέα Υόρκη στο κτίριο του ΟΗΕ ο Πανθρακική Ένωση Αμερικής και η Ελληνική Ένωση Αμερικής
Είναι αναμφισβήτητο ότι ο Ελληνισμός που ζούσε στο οθωμανικό κράτος μέχρι το 1922-1923, έπαιξε σημαντικότατο αν όχι κεντρικό ρόλο στην εξέλιξη της ιστορίας του ελληνικού λαού. Επίσης είναι κοινά αποδεκτό ότι αυτό το ιδιαίτερης αξίας κομμάτι του Ελληνισμού που ζούσε στην ενιαία Θράκη, στην Ιωνία, στον Πόντο, στην Καππαδοκία, μπήκε στο περιθώριο αμέσως μετά την έλευσή του ως ακρωτηριασμένο προσφυγικό σώμα στον ελλαδικό χώρο. Ήταν βάρος που έπρεπε ή να εξαφανισθεί ή τουλάχιστον να μείνει χωρίς μέλλον και αυτό μπορούσε να γίνει με την ολοκληρωτική ισοπέδωση του πλούσιου παρελθόντος του.
Μάλιστα εάν δεν υπήρχαν οι προσφυγικοί σύλλογοι πολλές ψηφίδες της ιστορίας μας θα είχαν εξαφανιστεί.
Η μεταπολίτευση άνοιξε έναν άλλο κύκλο ο οποίος όμως ήταν πολύ περιορισμένος. Δεν μπορούσε να προσελκύσει την τρίτη γενιά, αποκλειστικά και μόνο ένα μικρό κομμάτι του προσφυγικού πολιτισμού. Για αυτό και υπήρξαν οι αναζητήσεις και οι διεκδικήσεις που έφτασαν στο να αναδειχθούν οι αιτίες για το ολοκαύτωμα των Ελλήνων. Αυτός ο κύκλος συνεχίστηκε μέχρι τη δεκαετία του 1990, όταν οι Θρακιώτες, οι Πόντιοι, οι Μικρασιάτες κατανόησαν ότι δεν μπορούσε να κινηθεί ένας σύγχρονος άνθρωπος μόνο με ένα μέρος της ιστορίας του. Η ανάδειξη της κυριότερης αιτίας για την διακοπή συνέχειας του Θρακικού και του υπόλοιπου Ελληνισμού που ζούσε στο οθωμανικό κράτος, της γενοκτονίας ήταν η αρχή για ένα νέο κύκλο. Η γενοκτονία στοίχισε τη ζωή σε πάνω από 850.000 Έλληνες της Θράκης, της Ιωνίας, του Πόντου, από τους πάνω από 2.000.000 που ζούσαν εκεί (το 1928 απογράφηκαν στην Ελλάσα 1.221.849 πρόσφυγες). Ειδικότερα το σύνολο των απωλειών του Ελληνισμού στη Θράκη είναι 220.000, στη Μ. Ασία 300.000, στον Πόντο 350.000, με την επιφύλαξη οι απώλειες να είναι μεγαλύτερες αφού τα στοιχεία τα οποία διαθέτουμε είναι η απογραφή του Οικουμενικού Πατριαρχείου (1910-1912) και η απογραφή του οθωμανικού κράτους το 1914, οι οποίες όμως παρουσιάζει πολλές ελλείψεις.
Η ανάδειξη της γενοκτονίας των Ελλήνων της Θράκης, της Ιωνίας, του Πόντου οδήγησε στη δεκαετία του 1990 στα σχετικά νομοσχέδια αναγνώρισης από την ελληνική πολιτεία, η οποία βεβαίως δεν μπόρεσε να αποδεσμευτεί από πολιτικές και λογικές και να κινηθεί και στην ουσία των νόμων αναγνώρισης της γενοκτονίας και σε πρωτοβουλίες για τη διεθνοποίηση του μαζικού εγκλήματος.
Είναι γεγονός ότι η προσπάθεια ανάδειξης των ψηφίδων από το τεράστιο ψηφιδωτό του Ελληνισμού που ζούσε στο οθωμανικό κράτος, βρίσκει το τελευταίο διάστημα συμπαραστάτες πολλούς Έλληνες κυρίως από τη νέα γενιά. Νέοι προσφυγικής καταγωγής 3ης και 4ης γενιάς, στην Ελλάδα και το εξωτερικό οι οποίοι δεν μένουν μόνο στις διαπιστώσεις και κυρίως δεν έχουν περιοριστεί σε μία στατική αντιμετώπιση του προσφυγικού ζητήματος. Δηλαδή φολκλόρ και τέλος. Η ανάδειξη, διεθνώς, της υπόθεσης της γενοκτονίας, είναι ένα δείγμα αυτών της προσπάθειας ανάκτησης της ιστορικής και πολιτισμικής ταυτότητας.
Η σημερινή μας παρουσία στη Νέα Υόρκη, στα Ηνωμένα Έθνη, αποτελεί μία συμβολή, ουσιαστική συνεισφορά στο πεδίο της ανάκτησης ενός μέρους της ιστορίας που συνδυάστηκε με τη μαζική βία και τελικώς με την εκδίωξη του Ελληνισμού. Είναι μία μεγάλη προσπάθεια που σχετίζεται με την ανάδειξη των ιστορικών γεγονότων τα οποία θεωρούνταν μέχρι άγνωστα, είναι μία μεγάλη προσφορά για να επισημανθούν οι σύγχρονες εξελίξεις σε ένα θέμα, αυτό της γενοκτονίας, το οποίο σημάδεψε στις αρχές του 20ου αιώνα όλους τους Έλληνες.
IAGS resolution: Greek Genocide
IAGS Resolution: Greek Genocide affirmed
In a groundbreaking move, the International Association of Genocide Scholars (IAGS) has voted overwhelmingly to recognize the genocides inflicted on Assyrian and Greek populations of the Ottoman Empire between 1914 and 1923. The resolution passed with the support of fully 83 percent of IAGS members who voted. The resolution (text below) declares that "it is the conviction of the International Association of Genocide Scholars that the Ottoman campaign against Christian minorities of the Empire between 1914 and 1923 constituted a genocide against Armenians, Assyrians, and Pontian and Anatolian Greeks." It "calls upon the government of Turkey to acknowledge the genocides against these populations, to issue a formal apology, and to take prompt and meaningful steps toward restitution."
FULL TEXT OF THE IAGS RESOLUTION: WHEREAS the denial of genocide is widely recognized as the final stage of genocide, enshrining impunity for the perpetrators of genocide, and demonstrably paving the way for future genocides; WHEREAS the Ottoman genocide against minority populations during and following the First World War is usually depicted as a genocide against Armenians alone, with little recognition of the qualitatively similar genocides against other Christian minorities of the Ottoman Empire; BE IT RESOLVED that it is the conviction of the International Association of Genocide Scholars that the Ottoman campaign against Christian minorities of the Empire between 1914 and 1923 constituted a genocide against Armenians, Assyrians, and Pontian and Anatolian Greeks. BE IT FURTHER RESOLVED that the Association calls upon the government of Turkey to acknowledge the genocides against these populations, to issue a formal apology, and to take prompt and meaningful steps toward restitution.
In 1997, the IAGS officially recognized the Armenian genocide. The current resolution notes that while activist and scholarly efforts have resulted in widespread acceptance of the Armenian genocide, there has been "little recognition of the qualitatively similar genocides against other Christian minorities of the Ottoman Empire." Assyrians, along with Pontian and Anatolian Greeks, were killed on a scale equivalent in per capita terms to the catastrophe inflicted on the Armenian population of the empire -- and by much the same methods, including mass executions, death marches, and starvation. IAGS member Adam Jones drafted the resolution, and lobbied for it along with fellow member Thea Halo, whose mother Sano survived the Pontian Greek genocide. In an address to the membership at the IAGS conference in Sarajevo, Bosnia, in July 2007, Jones paid tribute to the efforts of "representatives of the Greek and Assyrian communities ... to publicize and call on the present Turkish government to acknowledge the genocides inflicted on their populations," which had made Asia Minor their home for millennia. The umbrella term "Assyrians" includes Chaldeans, Nestorians, Syriacs, Aramaens, Eastern Orthodox Syrians, and Jacobites. "The overwhelming backing given to this resolution by the world's leading genocide scholars organization will help to raise consciousness about the Assyrian and Greek genocides," Jones said on December 15. "It will also act as a powerful counter to those, especially in present-day Turkey, who still ignore or deny outright the genocides of the Ottoman Christian minorities." The resolution stated that "the denial of genocide is widely recognized as the final stage of genocide, enshrining impunity for the perpetrators of genocide, and demonstrably paving the way for future genocides." The Assyrian population of Iraq, for example, remains highly vulnerable to genocidal attack. Since 2003, Iraqi Assyrians have been exposed to severe persecution and "ethnic cleansing"; it is believed that up to half the Assyrian population has fled the country. Extensive supporting documentation for the Assyrian and Greek genocides was circulated to IAGS members in the months prior to the vote, and is available at http://www.genocidetext.net/iags_resolution_supporting_documentation.htm
In a groundbreaking move, the International Association of Genocide Scholars (IAGS) has voted overwhelmingly to recognize the genocides inflicted on Assyrian and Greek populations of the Ottoman Empire between 1914 and 1923. The resolution passed with the support of fully 83 percent of IAGS members who voted. The resolution (text below) declares that "it is the conviction of the International Association of Genocide Scholars that the Ottoman campaign against Christian minorities of the Empire between 1914 and 1923 constituted a genocide against Armenians, Assyrians, and Pontian and Anatolian Greeks." It "calls upon the government of Turkey to acknowledge the genocides against these populations, to issue a formal apology, and to take prompt and meaningful steps toward restitution."
FULL TEXT OF THE IAGS RESOLUTION: WHEREAS the denial of genocide is widely recognized as the final stage of genocide, enshrining impunity for the perpetrators of genocide, and demonstrably paving the way for future genocides; WHEREAS the Ottoman genocide against minority populations during and following the First World War is usually depicted as a genocide against Armenians alone, with little recognition of the qualitatively similar genocides against other Christian minorities of the Ottoman Empire; BE IT RESOLVED that it is the conviction of the International Association of Genocide Scholars that the Ottoman campaign against Christian minorities of the Empire between 1914 and 1923 constituted a genocide against Armenians, Assyrians, and Pontian and Anatolian Greeks. BE IT FURTHER RESOLVED that the Association calls upon the government of Turkey to acknowledge the genocides against these populations, to issue a formal apology, and to take prompt and meaningful steps toward restitution.
In 1997, the IAGS officially recognized the Armenian genocide. The current resolution notes that while activist and scholarly efforts have resulted in widespread acceptance of the Armenian genocide, there has been "little recognition of the qualitatively similar genocides against other Christian minorities of the Ottoman Empire." Assyrians, along with Pontian and Anatolian Greeks, were killed on a scale equivalent in per capita terms to the catastrophe inflicted on the Armenian population of the empire -- and by much the same methods, including mass executions, death marches, and starvation. IAGS member Adam Jones drafted the resolution, and lobbied for it along with fellow member Thea Halo, whose mother Sano survived the Pontian Greek genocide. In an address to the membership at the IAGS conference in Sarajevo, Bosnia, in July 2007, Jones paid tribute to the efforts of "representatives of the Greek and Assyrian communities ... to publicize and call on the present Turkish government to acknowledge the genocides inflicted on their populations," which had made Asia Minor their home for millennia. The umbrella term "Assyrians" includes Chaldeans, Nestorians, Syriacs, Aramaens, Eastern Orthodox Syrians, and Jacobites. "The overwhelming backing given to this resolution by the world's leading genocide scholars organization will help to raise consciousness about the Assyrian and Greek genocides," Jones said on December 15. "It will also act as a powerful counter to those, especially in present-day Turkey, who still ignore or deny outright the genocides of the Ottoman Christian minorities." The resolution stated that "the denial of genocide is widely recognized as the final stage of genocide, enshrining impunity for the perpetrators of genocide, and demonstrably paving the way for future genocides." The Assyrian population of Iraq, for example, remains highly vulnerable to genocidal attack. Since 2003, Iraqi Assyrians have been exposed to severe persecution and "ethnic cleansing"; it is believed that up to half the Assyrian population has fled the country. Extensive supporting documentation for the Assyrian and Greek genocides was circulated to IAGS members in the months prior to the vote, and is available at http://www.genocidetext.net/iags_resolution_supporting_documentation.htm
Greek Genocide
PontosWorld.com has started a poll asking you the reader, whether the term 'Pontian Genocide' is correct. Was the genocide in the Pontus region an isolated event? Or was it part of a wider systematic plan to rid the Ottoman Empire of all its Greek inhabitants? Is it time Greeks worldwide, united and chose a single term to describe the events of 1914-23? Or should they remain divided and thus keep confusing the world community? You will find the poll at the bottom right of our Home Page . Greeks currently commemorate 3 Genocides. The Thracians (April 6), the Western (Asiatic) Asia Minor Greeks (Sep 14), and the Pontian Greeks (May 19), each commemorate their genocides on separate days and have named their own respective genocides. In some cases, the names widely vary, with Holocaust, Hellenic, Pontian, Pontian-Greek, Smyrna, Asia Minor and a multitude of other terms used to describe the events. On the other hand, Armenians commemorate The Armenian Genocide (on April 23) each year. The Assyrians commemorate The Assyrian Genocide (on August 7) each year. Is it time Pontian, Thracian and Asiatic Asia Minor Greeks swallowed their pride? Should they term the events of 1914-23 as The Greek Genocide, and thus align themselves with the other 2 minorities (Armenians and Assyrians) who were massacred? Would the term Greek Genocide make more sense? Would it reflect the events of 1914-23 more accurately? You decide. The poll can be found at the bottom right of our Home Page and also at the bottom right of our Genocide page .
pontosworld.com
pontosworld.com