Συνεχίζει την προκλητική της στάση η Τουρκία, ενώ καθημερινό φαινόμενο είναι οι παραβιάσεις του Εθνικού Εναέριου χώρου και οι υπερπτήσεις πάνω από Ελληνικά νησιά, αμφισβητώντας την ελληνική κυριαρχία στο Αιγαίο. Ο λέκτορας του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης , Φάνης Μαλκίδης , μιλώντας στην πρωινή εκπομπή του STATUS RADIO μίλησε για περιστατικά που όπως είναι αναμενόμενο έχουν εξοργίσει τους Έλληνες.
Μάλιστα το τελευταίο περιστατικό με τη σύλληψη του πολίτη ο οποίος κατηγορείται για κατασκοπία εις βάρος της Ελλάδας, φέρνει στην επιφάνεια και το ζήτημα της αμφισβήτησης της ελληνικής κυριαρχίας στη Θράκη, αλλά και το γεγονός ότι η Τουρκία έχει υπερβεί τα όρια. .
Επίσης, στις σχέσεις Ελλάδος Τουρκίας έστω και έμμεσα έρχεται να προστεθεί και η μονοήμερη επίσκεψή στην Άγκυρα του Βλαντιμίρ Πούτιν. Κυρίαρχο θέμα η συμμετοχή της Τουρκίας στον ρωσικό αγωγό φυσικού αερίου South Stream, ο οποίος θα επιτρέψει στη Μόσχα να παρακάμψει την Ουκρανία και αναβαθμίζει περαιτέρω την Άγκυρα ως διεθνές ενεργειακό σταυροδρόμι.
Παρασκευή 7 Αυγούστου 2009
manifesto ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
manifesto
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
Σισμανογλείου 10 & Τροίας 152 35 Βριλήσσια Αθήνα grmanifesto.wordpress.com
Φίλες και φίλοι,
μετά από σχεδόν πέντε χρόνια παρουσίας μας στον περιοδικό τύπο αποφασίσαμε:
να μειώσουμε την τιμή πώλησης του περιοδικού
να αλλάξουμε την περιοδικότητά μας και
να αυξήσουμε το τιράζ μας, ώστε το περιοδικό, πέρα από την διανομή του στα βιβλιοπωλεία, να διανέμεται και μέσω πρακτορείου τύπου σε χιλιάδες ακόμη σημεία.
Όλα τα προηγούμενα τεύχη μας θα διατεθούν από το πρακτορείο τύπου σε δυάδες και προνομιακή τιμή σε όλη την Ελλάδα, θέλοντας να μας γνωρίσουν νέοι αναγνώστες, που αναζητούν κάτι περισσότερο από την ευτέλεια της κατεστημένης δημοσιογραφίας.
Τέλος Σεπτεμβρίου επίσης θα κυκλοφορήσει το νέο τεύχος μας, το οποίο θα διατίθεταιι για έναν περίπου μήνα από τα περίπτερα της Αττικής και τον επόμενο θα διατίθεται στην υπόλοιπη Ελλάδα.
Θα σας παρακαλούσαμε να μας διευκολύνετε με την έγκαιρη αποστολή των συνεργασιών σας, οι οποίες καλό θα είναι να μην είναι σχοινοτενείς.
Το τόλμημα της εξόδου μας στα περίπτερα, όπως καταλαβαίνετε, απαιτεί αυξημένες φροντίδες, τις οποίες είμαστε έτοιμοι να καταβάλλουμε, όχι μόνο γιατί αγαπάμε αυτό που κάνουμε, αλλά κυρίως, γιατί μας ενθαρρύνει η δική σας ανταπόκριση.
Και χαιρόμαστε που σας έχουμε δίπλα μας.
Καλή Παναγιά σε όλους!
Με τιμή κι ευχαριστίες
Θεόδωρος Ε. Παντούλας
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
Σισμανογλείου 10 & Τροίας 152 35 Βριλήσσια Αθήνα grmanifesto.wordpress.com
Φίλες και φίλοι,
μετά από σχεδόν πέντε χρόνια παρουσίας μας στον περιοδικό τύπο αποφασίσαμε:
να μειώσουμε την τιμή πώλησης του περιοδικού
να αλλάξουμε την περιοδικότητά μας και
να αυξήσουμε το τιράζ μας, ώστε το περιοδικό, πέρα από την διανομή του στα βιβλιοπωλεία, να διανέμεται και μέσω πρακτορείου τύπου σε χιλιάδες ακόμη σημεία.
Όλα τα προηγούμενα τεύχη μας θα διατεθούν από το πρακτορείο τύπου σε δυάδες και προνομιακή τιμή σε όλη την Ελλάδα, θέλοντας να μας γνωρίσουν νέοι αναγνώστες, που αναζητούν κάτι περισσότερο από την ευτέλεια της κατεστημένης δημοσιογραφίας.
Τέλος Σεπτεμβρίου επίσης θα κυκλοφορήσει το νέο τεύχος μας, το οποίο θα διατίθεταιι για έναν περίπου μήνα από τα περίπτερα της Αττικής και τον επόμενο θα διατίθεται στην υπόλοιπη Ελλάδα.
Θα σας παρακαλούσαμε να μας διευκολύνετε με την έγκαιρη αποστολή των συνεργασιών σας, οι οποίες καλό θα είναι να μην είναι σχοινοτενείς.
Το τόλμημα της εξόδου μας στα περίπτερα, όπως καταλαβαίνετε, απαιτεί αυξημένες φροντίδες, τις οποίες είμαστε έτοιμοι να καταβάλλουμε, όχι μόνο γιατί αγαπάμε αυτό που κάνουμε, αλλά κυρίως, γιατί μας ενθαρρύνει η δική σας ανταπόκριση.
Και χαιρόμαστε που σας έχουμε δίπλα μας.
Καλή Παναγιά σε όλους!
Με τιμή κι ευχαριστίες
Θεόδωρος Ε. Παντούλας
Δημοσίευμα του Σ. Μαρμαρινού. Εθνικός Κήρυκας Νέας Υόρκης
Θα προσέξατε ότι σε πρόσφατο ρεπορτάζ για τη γενοκτονία στη Μικρά Ασία θα συμπεριληφθεί και η γενοκτονία των αδελφών μας της Θράκης, από τους Τούρκους. Είναι σελίδες της ιστορίας που δεν είναι ίσως τόσο γνωστές σε πολλούς, αφού οι περισσότεροι γνωρίζουμε τη γενοκτονία των Ποντίων και την άλλη μεγάλη των Αρμενίων.
Εμπεριστατωμένες αναφορές στις Γενοκτονίες των Τούρκων έχει κάνει ο γνωστός από τις επισκέψεις του στην εδώ Ομογένεια Φάνης Μαλκίδης, μέλος της Διεθνούς Ένωσης Ακαδημαικών για τη Μελέτη των Γενοκτονιών. Είχε επισκεφθεί την Αμερική και είχε μιλήσει σε διάφορες πόλεις ,μεταξύ των οποίων και τη Νέα Υόρκη εντυπωσιάζοντας τα ακροατήρια με τις ιστορικές του γνώσεις, αλλά και την αναλυτική και κριτική του ικανότητα.
Μάλιστα τονίζει ότι το Ποντιακό, το Θρακικό, το Ιωνικό ζήτημα, και γενικότερα ο Ελληνισμός της Ανατολής και η ιστορική του πορεία από την αρχαιότητα μέχρι τη βίαιη εκρίζωσή του δεν αποτελεί ένα ευκαιριακό θέμα. Δεν είναι θέμα της επικαιρότητας, εφήμερο, προεκλογικό. Είναι ένα ζωνταντό ζήτημα, με ιδιαίτερες αναφορές στο πεδίο της δυναμικής μνήμης που καθημερινά εμπλουτίζεται. Ειδικότερα, η ιστορία, η γνώση, η ανάδειξη της γενοκτονίας συνηγορούν σε μία ιδιαίτερη προσπάθεια για το ζήτημα.
Ο Φάνης Μαλκίδης έχει πολλά ενδιαφέροντα να πει στην Ομογένεια. Ελπίζουμε ότι σύντομα θα έχουμε και πάλι την ευκαιρία να τον δούμε και να τον ακούσουμε από κοντά.
Η ΑΝΔΟΡΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΕ ΤΑ ΣΚΟΠΙΑ ΣΑΝ «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ»
1 Η ΑΝΔΟΡΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΕ ΤΑ ΣΚΟΠΙΑ ΣΑΝ «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ»
Σύμφωνα με χθεσινή (6-7-2009) Ανακοίνωση του Υπουργείου Εξωτερικών των Σκοπίων, η Κυβέρνηση Γκρούεφσκι ανακοίνωσε ότι και η Ανδόρα αναγνώρισε τα Σκόπια, με το Συνταγματικό τους Όνομα, δηλαδή με το ελληνικό όνομα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ»!
Το ΥΠΕΞ των Σκοπίων, αναφέρει μάλιστα και σχετικό έγγραφο που φέρει την υπογραφή του Υπουργού Εξωτερικών της Ανδόρας, Χαβιέρ Έσποτ και του ίδιου του Μιλόσοσκι!
Η υπογραφή διμερούς Αναγνωρίσεως των Σκοπίων από την συνπροεδρευομένη εκ της Γαλλίας Ανδόρα, με την ελληνική ονομασία «Μακεδονία», αποτελεί δυσμενέστατη εξέλιξη και πολύ σοβαρή διπλωματική εμπλοκή, καθότι, η Ελλάδα φαίνεται να χάνει τον πιο αγαπητό και πιο μεγάλο της φίλο! Τον Νικολά Σαρκοζί και τη Γαλλία!
Εκτιμάται μάλιστα, ότι λόγω της διεθνούς και πασίγνωστης αντίρρησης της Γαλλίας και ειδικά του Νικολά Σαρκοζί για τη χρήση του ελληνικού ονόματος «Μακεδονία» από τα Σκόπια, με αποκορύφωση τη συμπαράστασή του στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι, δεν είναι δυνατόν να προχώρησε η Κυβέρνηση της Ανδόρας των 85.000 μόλις κατοίκων σε μια τέτοια κίνηση, χωρίς την έγκριση ή τη σιωπηρή συγκατάθεση ή έστω την ενημέρωση του ΣυνΑρχηγού του Κράτους μέσω του μονίμου εκεί Εκπροσώπου του!
Η 125η ΧΩΡΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ
Τα Σκόπια από τη μεριά τους υπογραμμίζουν με ιδιαίτερη ευχαρίστηση πως η Ανδόρα γίνεται η 125η χώρα διεθνώς που αναγνωρίζει τα Σκόπια σαν «Μακεδονία»!
«***
2 «ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΑ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΑ ΝΕΑ»
νέα πρόκληση των Σκοπίων
Τα Σκόπια από την άλλη, προχωρούν σε μια νέα επίσημη πρόκληση, καθώς ήδη έχουν τοποθετήσει με διθυράμβους στο Διαδίκτυο μια νέα ιστοσελίδα υπό την αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού της «Μακεδονίας» (!) με τον προκλητικό τίτλο «“ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΑ” ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΑ NEA», επιχειρώντας να παραπλανήσουν Αρχαιολόγους, Ερευνητές, απλούς πολίτες, ξένα ΜΜΕ, αλλά και ξένες Αρχαιολογικές Αποστολές, για να στηρίξουν τη δήθεν «αρχαία μακεδονική» καταγωγή τους και να νομιμοποιηθούν παγκόσμια σαν οι αδιαμφισβήτητοι «ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ» και ιδίως στον αρχαιολογικό-επιστημονικό χώρο!
Μάλιστα η παρουσίαση του νέας Διαδικτυακής Έκδοσης, που θα βασίζεται στην αντίστοιχη έντυπη έκδοση, έγινε επίσημα στα Σκόπια την Τετάρτη 5 - 8 -2009, παρουσία του Διευθυντή της, «Αρχαιολόγου» Πάσκο Κούζμαν και του Αναπληρωτή Υπουργού Πολιτισμού της … «Μακεδονίας» Dragan Nedeljkovic, οποίος μάλιστα τόνισε ότι ενδιαφέρονται ΓΑΛΛΟΙ Αρχαιολόγοι για ανασκαφές στο κρατίδιο της ψευδο «Μακεδονίας», ενώ προανήγγειλε ότι περίπου εκατό Αρχαιολόγοι θα έρθουν του χρόνου στα Σκόπια από τη ΡΩΣΙΑ, για ανασκαφικό έργο!!!
Όπως επίσης τονίστηκε, η νέα, μηνιαία, διαδικτυακή έκδοση των λεγόμενων «”Μακεδονικών” Αρχαιολογικών Νέων», που αποτελεί μια κοινή προσπάθεια της «Υπηρεσίας Προστασίας της Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Δημοκρατίας “Μακεδονίας”» και του «Ινστιτούτου Κοινωνικών και Ανθρωπιστικών Επιστημών των Ευρω- Βαλκανίων» εκτός από την ενημέρωση του κοινού, θα έχει ως στόχο την «προώθηση της “Μακεδονικής” Αρχαιολογίας παγκόσμια»…
Σύμφωνα με χθεσινή (6-7-2009) Ανακοίνωση του Υπουργείου Εξωτερικών των Σκοπίων, η Κυβέρνηση Γκρούεφσκι ανακοίνωσε ότι και η Ανδόρα αναγνώρισε τα Σκόπια, με το Συνταγματικό τους Όνομα, δηλαδή με το ελληνικό όνομα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ»!
Το ΥΠΕΞ των Σκοπίων, αναφέρει μάλιστα και σχετικό έγγραφο που φέρει την υπογραφή του Υπουργού Εξωτερικών της Ανδόρας, Χαβιέρ Έσποτ και του ίδιου του Μιλόσοσκι!
Η υπογραφή διμερούς Αναγνωρίσεως των Σκοπίων από την συνπροεδρευομένη εκ της Γαλλίας Ανδόρα, με την ελληνική ονομασία «Μακεδονία», αποτελεί δυσμενέστατη εξέλιξη και πολύ σοβαρή διπλωματική εμπλοκή, καθότι, η Ελλάδα φαίνεται να χάνει τον πιο αγαπητό και πιο μεγάλο της φίλο! Τον Νικολά Σαρκοζί και τη Γαλλία!
Εκτιμάται μάλιστα, ότι λόγω της διεθνούς και πασίγνωστης αντίρρησης της Γαλλίας και ειδικά του Νικολά Σαρκοζί για τη χρήση του ελληνικού ονόματος «Μακεδονία» από τα Σκόπια, με αποκορύφωση τη συμπαράστασή του στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι, δεν είναι δυνατόν να προχώρησε η Κυβέρνηση της Ανδόρας των 85.000 μόλις κατοίκων σε μια τέτοια κίνηση, χωρίς την έγκριση ή τη σιωπηρή συγκατάθεση ή έστω την ενημέρωση του ΣυνΑρχηγού του Κράτους μέσω του μονίμου εκεί Εκπροσώπου του!
Η 125η ΧΩΡΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ
Τα Σκόπια από τη μεριά τους υπογραμμίζουν με ιδιαίτερη ευχαρίστηση πως η Ανδόρα γίνεται η 125η χώρα διεθνώς που αναγνωρίζει τα Σκόπια σαν «Μακεδονία»!
«***
2 «ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΑ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΑ ΝΕΑ»
νέα πρόκληση των Σκοπίων
Τα Σκόπια από την άλλη, προχωρούν σε μια νέα επίσημη πρόκληση, καθώς ήδη έχουν τοποθετήσει με διθυράμβους στο Διαδίκτυο μια νέα ιστοσελίδα υπό την αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού της «Μακεδονίας» (!) με τον προκλητικό τίτλο «“ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΑ” ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΑ NEA», επιχειρώντας να παραπλανήσουν Αρχαιολόγους, Ερευνητές, απλούς πολίτες, ξένα ΜΜΕ, αλλά και ξένες Αρχαιολογικές Αποστολές, για να στηρίξουν τη δήθεν «αρχαία μακεδονική» καταγωγή τους και να νομιμοποιηθούν παγκόσμια σαν οι αδιαμφισβήτητοι «ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ» και ιδίως στον αρχαιολογικό-επιστημονικό χώρο!
Μάλιστα η παρουσίαση του νέας Διαδικτυακής Έκδοσης, που θα βασίζεται στην αντίστοιχη έντυπη έκδοση, έγινε επίσημα στα Σκόπια την Τετάρτη 5 - 8 -2009, παρουσία του Διευθυντή της, «Αρχαιολόγου» Πάσκο Κούζμαν και του Αναπληρωτή Υπουργού Πολιτισμού της … «Μακεδονίας» Dragan Nedeljkovic, οποίος μάλιστα τόνισε ότι ενδιαφέρονται ΓΑΛΛΟΙ Αρχαιολόγοι για ανασκαφές στο κρατίδιο της ψευδο «Μακεδονίας», ενώ προανήγγειλε ότι περίπου εκατό Αρχαιολόγοι θα έρθουν του χρόνου στα Σκόπια από τη ΡΩΣΙΑ, για ανασκαφικό έργο!!!
Όπως επίσης τονίστηκε, η νέα, μηνιαία, διαδικτυακή έκδοση των λεγόμενων «”Μακεδονικών” Αρχαιολογικών Νέων», που αποτελεί μια κοινή προσπάθεια της «Υπηρεσίας Προστασίας της Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Δημοκρατίας “Μακεδονίας”» και του «Ινστιτούτου Κοινωνικών και Ανθρωπιστικών Επιστημών των Ευρω- Βαλκανίων» εκτός από την ενημέρωση του κοινού, θα έχει ως στόχο την «προώθηση της “Μακεδονικής” Αρχαιολογίας παγκόσμια»…
Σωματείο Αδούλωτη Κερύνεια
ΣΩΜΑΤΕΙΟ
«ΑΔΟΥΛΩΤΗ ΚΕΡΥΝΕΙΑ »
Αγίου Ιωάννη 7, Στρόβολος Τ.Θ. 23940, 1687
Λευκωσία – Κύπρος
Τηλ. 22-668464, Φαξ 22-668882
e-mail: adouloti.kerinia@cytanet.com.cy
ΟΙ ΜΟΤΟΣΥΚΛΕΤΙΣΤΕΣ ΔΕΝ ΞΕΧΝΟΥΝ
ΚΥΡΙΑΚΗ 9 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
ΟΙ ΜΟΤΟΣΥΚΛΕΤΙΣΤΕΣ ΔΕΝ ΞΕΧΝΟΥΝ
ΠΟΡΕΙΑ ΜΝΗΜΗΣ ΙΣΑΑΚ – ΣΟΛΩΜΟΥ
You Tube: http://www.youtube.com/watch?v=iZSy_igB--0
Η ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ ΤΗΣ ΠΡΩΤΗΣ ΦΑΣΗΣ ΤΗΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΩΝ ΚΑΤΟΧΙΚΩΝ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ.
Όταν οι τελευταίες απευθείας συνομιλίες ξεκινούσαν με τα δεδομένα που ξεκινούσαν . Οταν στη γραμμή ΑΤΤΙΛΑ- στην οδό Λήδρας δημιουργείτο ακόμη ένα διασυνοριακό σημείο άσκησης ελεγχόμενης διακίνησης πολιτών από ένα Κράτος σε άλλο , η Αδούλωτη Κερύνεια κατάγγειλε και προειδοποιούσε ότι είχαν αρχίσει να ακούγονται τα τύμπανα του ξεπουλήματος.
Σήμερα στον απόηχο των όσων λέγονται για την κατάληξη της πρώτης φάσης αυτών των συνομιλιών, προειδοποιούμε ότι τα τύμπανα του ξεπουλήματος ηχούν ξεκάθαρα πλέον και αναγγέλλουν την επερχόμενη καταστροφή. Είναι ευθύνη μας να ΠΡΟΛΑΒΟΥΜΕ για να ΜΗΝ μας ΠΡΟΛΑΒΟΥΝ τα γεγονότα.
Πολύτιμος χρόνος χάθηκε και αυτή τη φορά, στη διάρκεια του οποίου συνέχισε να εκφυλίζεται το Κυπριακό και να εδραιώνεται στη συνείδηση των ξένων χωρών ότι το Κυπριακό λύθηκε και παραμένει τυπικά η υπογραφή της λύσης. Μάλιστα οι ξένοι διερωτώνται γιατί αργούμε να οδηγηθούμε στη συνομολόγηση και την έγκριση της λύσης.
Οι ξένοι βέβαια δεν μπορούν να συνειδητοποιήσουν ότι το Κυπριακό δεν είναι μόνο ο Πρόεδρος Χριστόφιας, ή , άλλοι αρχηγοί των Κομμάτων, ούτε οι διάφοροι Διπλωμάτες που δεν μιλούν για την κατοχή της Κύπρου. Υπάρχει και ο Κυπριακός Λαός . Ο κυρίαρχος Λαός ο οποίος δεν είναι έτοιμος να ξεπουλήσει την Πατρίδα.
Υπάρχουν οι πρόσφυγές μας, υπάρχουν οι νεκροί μας του 1974. Υπάρχουν οι συγγενείς αιχμαλώτων που μόλις τώρα πληροφορούνται ότι οι δικοί τους ενώ είχαν συλληφθεί ζωντανοί από τους Τούρκους, βρέθονται σε ομαδικούς τάφους , εν ψυχρώ δολοφονημένοι με σφαίρες στον κρόταφο και τα κορμιά τους. Άλλοι τέτοιοι συγγενείς ζουν δραματικότερες στιγμές από ότι προηγουμένως εξακολουθώντας να αναμένουν πότε θα σκαφθεί άλλος ομαδικός τάφος για να εξακριβώσουν τα ίδια και για τους δικούς τους. Η διαπίστωση και μόνο ότι οι δικοί τους βασανίσθηκαν στα χέρια των κατακτητών και εν ψυχρώ δολοφονήθηκαν αποτελεί μεγαλύτερο μαρτύριο από εκείνο που ζούσαν ενώ τους θεωρούσαν αγνοουμένους. Όλοι αυτοί δεν είναι έτοιμοι να ξεπουλήσουν την Πατρίδα.
Ο Κυπριακός Λαός λοιπόν, πάνω στο κορμί του οποίου ασέλγησαν το 1974 δικοί και ξένοι, και εξακολουθούν και σήμερα να ασελγούν, και πάλιν δικοί και ξένοι, μέσα από τη διαχείριση που γίνεται του Κυπριακού, δεν είναι έτοιμος να δεχθεί το ξεπούλημα που του επιφυλάσσεται και το οποίο θα προκύψει μέσα από τις διαδικασίες που ακολουθούνται, καθώς και μέσα από τα παράνομα σενάρια που δρομολογούνται ολοφάνερα , αλλά και στα σκοτεινά παρασκήνια .
Χρειάζεται ακόμη χρόνος να «χωνέψει» τα πράγματα . Να σπάσει το ηθικό του και να λυγίσει το φρόνημα του.Γιαυτό ακούει συνέχεια όλων των ειδών τις διαστρεβλώσεις, την παραπληροφόρηση, τις κινδυνολογίες , τους εκβιασμούς , τις απειλές. Ακούει συνέχεια να του λένε ότι φταίει για να είναι εδώ οι Τούρκοι και πρέπει να πληρώσει το τίμημα. Ακούει ότι δεν μπορεί να συνυπάρξει με τους Τουρκοκύπριους όπως πριν και πρέπει να μάθει να τους αγαπά ως αδέλφια ενώ εκείνοι θα παραμένουν στα σπίτια μας και εμείς για πάντα πρόσφυγες. Ακούει να υπονομεύεται και να χλευάζεται κάθε τι που αποτελεί αντίσταση στον προβαλλόμενο ως αδήριτη ανάγκη συμβιβασμό με την κατοχή. Γιαυτό παρατραβάει η λύση του Κυπριακού και περνούμε από συνομιλίες σε συνομιλίες, από φάση σε φάση συνομιλιών, από επαναλαμβανόμενα προγραμματισμένα αδιέξοδα και ναυάγια.
Είναι όμως, το μήνυμα του Κυπριακού Λαού το οποίο δόθηκε και πάλιν φέτος με αφορμή τον 35ο Ιούλιο της κατοχής, ξεκάθαρο. Πιστός ο Κυπριακός Λαός σε ότι του επιτάσσει ο αυτοσεβασμός , η αξιοπρέπεια , η Ιστορία του, το Δίκαιο, καθώς και το ένστικτο της επιβίωσης του σε αυτόν τον τόπο, διακηρύττει ότι :
• ΔΕΝ Ξεχνά.
• Θα αγωνίζεται για το Δίκαιο και την αποκατάστασή του στην Κύπρο, μέχρι να το επιτύχει.
• Απορρίπτει την προσπάθεια ξεπουλήματος της Πατρίδας μας υπό το μανδύα του συμβιβασμού, της μορφής, Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας.
• Απορρίπτει κάθε ιδέα για αποζημιώσεις και ανταλλαγή περιουσιών, ως τον ύστατο εξευτελισμό στον οποίο θα μπορούσαν να τον υποβάλουν οι οποιοιδήποτε Ηγέτες αυτού του τόπου.
• Απαιτεί απελευθέρωση του τόπου του, με απόσυρση όλων των Τουρκικών κατοχικών στρατευμάτων, καθώς και όλων ανεξαίρετα των Τούρκων και Ευρωπαίων Εποίκων .
• Απαιτεί την επιστροφή όλων των προσφύγων πίσω στα χωριά τους , τα σπίτια και τις περιουσίες τους, σε μια ελεύθερη Κύπρο.
• Απαιτεί την άσκηση του δικαιώματος του, σε μια ελεύθερη Πατρίδα να διαμορφώσει το δικό του Δημοκρατικό Σύνταγμα , κάτω από το οποίο να ζήσουν σε αυτόν τον Τόπο σε ειρήνη και ευημερία , ισότιμοι πολίτες ενός Δημοκρατικού Κράτους, όλοι οι νόμιμοι πολίτες του τόπου, Έλληνες ( Πλειοψηφία), Τούρκοι ( Μειοψηφία), Αρμένιοι, Μαρωνίτες και άλλοι ( Ακόμη πιο μικρές μειονότητες).
Δεν πρέπει να υπάρξει συνέχιση της φαρσοκωμωδίας που βάφτισαν οι Άγγλοι συνωμότες , απευθείας συνομιλίες μεταξύ Κυπρίων για τους Κύπριους, διότι έτσι επιδιώκουν να εξασφαλίσουν την αποδοχή και νομιμοποίηση της παρούσας κατάστασης ως την τελική λύση.
Από το Σωματείο Αδούλωτη Κερύνεια.
«ΑΔΟΥΛΩΤΗ ΚΕΡΥΝΕΙΑ »
Αγίου Ιωάννη 7, Στρόβολος Τ.Θ. 23940, 1687
Λευκωσία – Κύπρος
Τηλ. 22-668464, Φαξ 22-668882
e-mail: adouloti.kerinia@cytanet.com.cy
ΟΙ ΜΟΤΟΣΥΚΛΕΤΙΣΤΕΣ ΔΕΝ ΞΕΧΝΟΥΝ
ΚΥΡΙΑΚΗ 9 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
ΟΙ ΜΟΤΟΣΥΚΛΕΤΙΣΤΕΣ ΔΕΝ ΞΕΧΝΟΥΝ
ΠΟΡΕΙΑ ΜΝΗΜΗΣ ΙΣΑΑΚ – ΣΟΛΩΜΟΥ
You Tube: http://www.youtube.com/watch?v=iZSy_igB--0
Η ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ ΤΗΣ ΠΡΩΤΗΣ ΦΑΣΗΣ ΤΗΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΩΝ ΚΑΤΟΧΙΚΩΝ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ.
Όταν οι τελευταίες απευθείας συνομιλίες ξεκινούσαν με τα δεδομένα που ξεκινούσαν . Οταν στη γραμμή ΑΤΤΙΛΑ- στην οδό Λήδρας δημιουργείτο ακόμη ένα διασυνοριακό σημείο άσκησης ελεγχόμενης διακίνησης πολιτών από ένα Κράτος σε άλλο , η Αδούλωτη Κερύνεια κατάγγειλε και προειδοποιούσε ότι είχαν αρχίσει να ακούγονται τα τύμπανα του ξεπουλήματος.
Σήμερα στον απόηχο των όσων λέγονται για την κατάληξη της πρώτης φάσης αυτών των συνομιλιών, προειδοποιούμε ότι τα τύμπανα του ξεπουλήματος ηχούν ξεκάθαρα πλέον και αναγγέλλουν την επερχόμενη καταστροφή. Είναι ευθύνη μας να ΠΡΟΛΑΒΟΥΜΕ για να ΜΗΝ μας ΠΡΟΛΑΒΟΥΝ τα γεγονότα.
Πολύτιμος χρόνος χάθηκε και αυτή τη φορά, στη διάρκεια του οποίου συνέχισε να εκφυλίζεται το Κυπριακό και να εδραιώνεται στη συνείδηση των ξένων χωρών ότι το Κυπριακό λύθηκε και παραμένει τυπικά η υπογραφή της λύσης. Μάλιστα οι ξένοι διερωτώνται γιατί αργούμε να οδηγηθούμε στη συνομολόγηση και την έγκριση της λύσης.
Οι ξένοι βέβαια δεν μπορούν να συνειδητοποιήσουν ότι το Κυπριακό δεν είναι μόνο ο Πρόεδρος Χριστόφιας, ή , άλλοι αρχηγοί των Κομμάτων, ούτε οι διάφοροι Διπλωμάτες που δεν μιλούν για την κατοχή της Κύπρου. Υπάρχει και ο Κυπριακός Λαός . Ο κυρίαρχος Λαός ο οποίος δεν είναι έτοιμος να ξεπουλήσει την Πατρίδα.
Υπάρχουν οι πρόσφυγές μας, υπάρχουν οι νεκροί μας του 1974. Υπάρχουν οι συγγενείς αιχμαλώτων που μόλις τώρα πληροφορούνται ότι οι δικοί τους ενώ είχαν συλληφθεί ζωντανοί από τους Τούρκους, βρέθονται σε ομαδικούς τάφους , εν ψυχρώ δολοφονημένοι με σφαίρες στον κρόταφο και τα κορμιά τους. Άλλοι τέτοιοι συγγενείς ζουν δραματικότερες στιγμές από ότι προηγουμένως εξακολουθώντας να αναμένουν πότε θα σκαφθεί άλλος ομαδικός τάφος για να εξακριβώσουν τα ίδια και για τους δικούς τους. Η διαπίστωση και μόνο ότι οι δικοί τους βασανίσθηκαν στα χέρια των κατακτητών και εν ψυχρώ δολοφονήθηκαν αποτελεί μεγαλύτερο μαρτύριο από εκείνο που ζούσαν ενώ τους θεωρούσαν αγνοουμένους. Όλοι αυτοί δεν είναι έτοιμοι να ξεπουλήσουν την Πατρίδα.
Ο Κυπριακός Λαός λοιπόν, πάνω στο κορμί του οποίου ασέλγησαν το 1974 δικοί και ξένοι, και εξακολουθούν και σήμερα να ασελγούν, και πάλιν δικοί και ξένοι, μέσα από τη διαχείριση που γίνεται του Κυπριακού, δεν είναι έτοιμος να δεχθεί το ξεπούλημα που του επιφυλάσσεται και το οποίο θα προκύψει μέσα από τις διαδικασίες που ακολουθούνται, καθώς και μέσα από τα παράνομα σενάρια που δρομολογούνται ολοφάνερα , αλλά και στα σκοτεινά παρασκήνια .
Χρειάζεται ακόμη χρόνος να «χωνέψει» τα πράγματα . Να σπάσει το ηθικό του και να λυγίσει το φρόνημα του.Γιαυτό ακούει συνέχεια όλων των ειδών τις διαστρεβλώσεις, την παραπληροφόρηση, τις κινδυνολογίες , τους εκβιασμούς , τις απειλές. Ακούει συνέχεια να του λένε ότι φταίει για να είναι εδώ οι Τούρκοι και πρέπει να πληρώσει το τίμημα. Ακούει ότι δεν μπορεί να συνυπάρξει με τους Τουρκοκύπριους όπως πριν και πρέπει να μάθει να τους αγαπά ως αδέλφια ενώ εκείνοι θα παραμένουν στα σπίτια μας και εμείς για πάντα πρόσφυγες. Ακούει να υπονομεύεται και να χλευάζεται κάθε τι που αποτελεί αντίσταση στον προβαλλόμενο ως αδήριτη ανάγκη συμβιβασμό με την κατοχή. Γιαυτό παρατραβάει η λύση του Κυπριακού και περνούμε από συνομιλίες σε συνομιλίες, από φάση σε φάση συνομιλιών, από επαναλαμβανόμενα προγραμματισμένα αδιέξοδα και ναυάγια.
Είναι όμως, το μήνυμα του Κυπριακού Λαού το οποίο δόθηκε και πάλιν φέτος με αφορμή τον 35ο Ιούλιο της κατοχής, ξεκάθαρο. Πιστός ο Κυπριακός Λαός σε ότι του επιτάσσει ο αυτοσεβασμός , η αξιοπρέπεια , η Ιστορία του, το Δίκαιο, καθώς και το ένστικτο της επιβίωσης του σε αυτόν τον τόπο, διακηρύττει ότι :
• ΔΕΝ Ξεχνά.
• Θα αγωνίζεται για το Δίκαιο και την αποκατάστασή του στην Κύπρο, μέχρι να το επιτύχει.
• Απορρίπτει την προσπάθεια ξεπουλήματος της Πατρίδας μας υπό το μανδύα του συμβιβασμού, της μορφής, Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας.
• Απορρίπτει κάθε ιδέα για αποζημιώσεις και ανταλλαγή περιουσιών, ως τον ύστατο εξευτελισμό στον οποίο θα μπορούσαν να τον υποβάλουν οι οποιοιδήποτε Ηγέτες αυτού του τόπου.
• Απαιτεί απελευθέρωση του τόπου του, με απόσυρση όλων των Τουρκικών κατοχικών στρατευμάτων, καθώς και όλων ανεξαίρετα των Τούρκων και Ευρωπαίων Εποίκων .
• Απαιτεί την επιστροφή όλων των προσφύγων πίσω στα χωριά τους , τα σπίτια και τις περιουσίες τους, σε μια ελεύθερη Κύπρο.
• Απαιτεί την άσκηση του δικαιώματος του, σε μια ελεύθερη Πατρίδα να διαμορφώσει το δικό του Δημοκρατικό Σύνταγμα , κάτω από το οποίο να ζήσουν σε αυτόν τον Τόπο σε ειρήνη και ευημερία , ισότιμοι πολίτες ενός Δημοκρατικού Κράτους, όλοι οι νόμιμοι πολίτες του τόπου, Έλληνες ( Πλειοψηφία), Τούρκοι ( Μειοψηφία), Αρμένιοι, Μαρωνίτες και άλλοι ( Ακόμη πιο μικρές μειονότητες).
Δεν πρέπει να υπάρξει συνέχιση της φαρσοκωμωδίας που βάφτισαν οι Άγγλοι συνωμότες , απευθείας συνομιλίες μεταξύ Κυπρίων για τους Κύπριους, διότι έτσι επιδιώκουν να εξασφαλίσουν την αποδοχή και νομιμοποίηση της παρούσας κατάστασης ως την τελική λύση.
Από το Σωματείο Αδούλωτη Κερύνεια.
Τρίτη 4 Αυγούστου 2009
Παγκόσμιο Συνέδριο Θρακών: Αλλαγή και αναγέννηση. Του Φάνη Μαλκίδη
Το παγκόσμιο συνέδριο Θρακών το οποίο θα διεξαχθεί το Δεκαπενταύγουστο στην Κομοτηνή, υπό άλλες συνθήκες θα αποτελούσε μείζον τοπικό, περιφερειακό και εθνικό γεγονός. Αντ’ αυτού τα μέχρι σήμερα δεδομένα, δείχνουν ότι αποτελεί ένα ήσσονος σημασίας συνέδριο, ακόμη και για την τοπική κοινωνία, πόσο μάλλον για την κεντρική εξουσία η οποία αντιμετωπίζει τη Θράκη όπως και στις προηγούμενες δεκαετίες. Οι λόγοι για την κατάσταση πολλοί. Το ίδιο και οι ευθύνες των ανθρώπων που οδήγησαν το συνέδριο από ένα βήμα διαλόγου και συζήτησης, διεκδίκησης και αγώνα, σε μία θερινή σύναξη δημοσίων σχέσεων, όπου τοπικοί και άλλοι άρχοντες συναντιούνται με τους απόδημους και μη Θρακιώτες, εισαγόμενοι περισπούδαστοι εισηγητές προσθέτουν ακόμη δύο σειρές στο βιογραφικό τους και πολιτικοί και πολιτευτές «χαιρετίζουν» για να εξαφανιστούν στα αμέσως επόμενα λεπτά από την αίθουσα.
Υπό άλλες συνθήκες αυτά γινότανε στη Θράκη και σε άλλες περιοχές της πατρίδας μας σε προηγούμενες δεκαετίες αλλά φαίνεται ότι συνεχίζονται με αμείωτη ένταση και σήμερα.
Παράλληλα τοπικές και άλλες ιδιαιτερότητες ώθησαν τα Παγκόσμια συνέδρια σε ακροβασίες, ισορροπίες τοπικών και υπερτοπικών προτεραιοτήτων, και υπολογισμούς που θυμίζουν κομματικά επιτελικά γραφεία και όχι ένα υγιή θεσμό που να προωθεί τα συμφέροντα του Θρακικού Ελληνισμού.
Είναι προφανές ότι η παρούσα κατάσταση δεν μπορεί να συνεχιστεί άλλο. Όπως και η μέχρι σήμερα οργανωτική δομή που δεν έχει διαρκή αλλά εφήμερο χαρακτήρα και είναι αποδεδειγμένο ότι δεν εξυπηρετεί τα Θρακικά συμφέροντα.
Το Παγκόσμιο Συνέδριο Θρακών, στο οποίο συμβάλλαμε από τη πρώτη στιγμή, οφείλει να ενεργοποιηθεί από τη μόνιμη και διαρκή Γραμματεία, στην οποία τον πρώτο λόγο πρέπει και οφείλουν να έχουν τα Θρακικά σωματεία, πρώτου, δεύτερου και τρίτου βαθμού. Σε όλα τα εθνικοτοπικά παγκόσμια συνέδρια- και είναι πολλά αυτά που γίνονται συνήθως κάθε καλοκαίρι στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό όλο το χρόνο- την ευθύνη για την διοργάνωση την έχουν τα σωματεία, οι ενώσεις και οι ομοσπονδίες και όχι οι Δήμοι και οι Νομαρχίες, θεσμοί, οι οποίοι οφείλουν να στηρίζουν. Μέσα από τα σωματεία μπορεί το Παγκόσμιο Συνέδριο Θρακών να αλλάξει και κυρίως να αναγεννηθεί. Είναι μία πρόταση που συνεχίζει και συμβαδίζει με αυτές των εκπροσώπων των Θρακικών σωματείων σε όλο τον κόσμο και μπορεί να υλοποιηθεί από το αμέσως επόμενο, το οποίο μπορεί να είναι το οργανωτικό, που μπορεί να προετοιμάσει μέσα από μία υγιή διαδικασία το επόμενο παγκόσμιο. Έξω από προσωπικές και άλλες φιλοδοξίες, κομματικές και τοπικές προτεραιότητες, και με γνώμονα το Θρακικό μέλλον. Γιατί οι Θρακιώτες αρκετά χορέψαμε και τραγουδήσαμε. Ήρθε η ώρα και να διεκδικήσουμε.
http://malkidis.blogspot.com
e-mail: malkidis@gmail.com
Υπό άλλες συνθήκες αυτά γινότανε στη Θράκη και σε άλλες περιοχές της πατρίδας μας σε προηγούμενες δεκαετίες αλλά φαίνεται ότι συνεχίζονται με αμείωτη ένταση και σήμερα.
Παράλληλα τοπικές και άλλες ιδιαιτερότητες ώθησαν τα Παγκόσμια συνέδρια σε ακροβασίες, ισορροπίες τοπικών και υπερτοπικών προτεραιοτήτων, και υπολογισμούς που θυμίζουν κομματικά επιτελικά γραφεία και όχι ένα υγιή θεσμό που να προωθεί τα συμφέροντα του Θρακικού Ελληνισμού.
Είναι προφανές ότι η παρούσα κατάσταση δεν μπορεί να συνεχιστεί άλλο. Όπως και η μέχρι σήμερα οργανωτική δομή που δεν έχει διαρκή αλλά εφήμερο χαρακτήρα και είναι αποδεδειγμένο ότι δεν εξυπηρετεί τα Θρακικά συμφέροντα.
Το Παγκόσμιο Συνέδριο Θρακών, στο οποίο συμβάλλαμε από τη πρώτη στιγμή, οφείλει να ενεργοποιηθεί από τη μόνιμη και διαρκή Γραμματεία, στην οποία τον πρώτο λόγο πρέπει και οφείλουν να έχουν τα Θρακικά σωματεία, πρώτου, δεύτερου και τρίτου βαθμού. Σε όλα τα εθνικοτοπικά παγκόσμια συνέδρια- και είναι πολλά αυτά που γίνονται συνήθως κάθε καλοκαίρι στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό όλο το χρόνο- την ευθύνη για την διοργάνωση την έχουν τα σωματεία, οι ενώσεις και οι ομοσπονδίες και όχι οι Δήμοι και οι Νομαρχίες, θεσμοί, οι οποίοι οφείλουν να στηρίζουν. Μέσα από τα σωματεία μπορεί το Παγκόσμιο Συνέδριο Θρακών να αλλάξει και κυρίως να αναγεννηθεί. Είναι μία πρόταση που συνεχίζει και συμβαδίζει με αυτές των εκπροσώπων των Θρακικών σωματείων σε όλο τον κόσμο και μπορεί να υλοποιηθεί από το αμέσως επόμενο, το οποίο μπορεί να είναι το οργανωτικό, που μπορεί να προετοιμάσει μέσα από μία υγιή διαδικασία το επόμενο παγκόσμιο. Έξω από προσωπικές και άλλες φιλοδοξίες, κομματικές και τοπικές προτεραιότητες, και με γνώμονα το Θρακικό μέλλον. Γιατί οι Θρακιώτες αρκετά χορέψαμε και τραγουδήσαμε. Ήρθε η ώρα και να διεκδικήσουμε.
http://malkidis.blogspot.com
e-mail: malkidis@gmail.com
Οι αλβανικές εκλογές και η ελληνική μειονότητα. Για μία νέα αρχή. Του Φάνη Μαλκίδη
Έστω και μετά από ένα μήνα οι αλβανικές αρχές κατόρθωσαν και έβγαλαν το τελικό αποτέλεσμα των εκλογών που διεξήχθησαν στα τέλη Ιουνίου. Η τωρινή κυβέρνηση του Σαλί Μπερίσα, βρίσκεται σε αναζήτηση εταίρου για την κυβέρνηση, αφού ο υπό τον Μπερίσα συνασπισμός κέρδισε την πλειοψηφία των ψήφων στις εκλογές, αλλά δεν είναι αρκετές για να σχηματίσει μόνος του κυβέρνηση.
Ο συνασπισμός του Μπερίσα κέρδισε 70 από τις 140 έδρες στο κοινοβούλιο, το Σοσιαλιστικό, υπό τον δήμαρχο των Τιράνων Εντι Ράμα, κέρδισε 66 έδρες και τέσσερις το LSI, του πρώην υπουργού Ιλιρ Μέτα. Οι δηλώσεις αναμενόμενες. Από την κυβερνητική πλευρά οι εκλογές χαρακτηρίστηκαν «δίκαιες και έντιμες», ενώ οι Σοσιαλιστές και γενικότερα η αντιπολίτευση έχουν καταγγείλει την εκλογική διαδικασία χαρακτηρίζοντάς την απαράδεκτη, υποστηρίζοντας ότι σημειώθηκε νοθεία.
Από την πλευρά της η ελληνική μειονότητα βγήκε από τις εκλογές περισσότερο διασπασμένη και αποδυναμωμένη από ποτέ, αφού οι εκπρόσωποί της μοιράστηκαν μεταξύ του Κόμματος της Ένωσης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΚΕΑΔ), του κόμματος του Μπερίσα και του Ράμα.
Το κλίμα διχασμού στη μειονότητα ξεκίνησε ήδη στην προεκλογική περίοδο. Ο εκλογικός νόμος ευνοούσε τους συνασπισμούς κομμάτων και ήταν κατά των μικρών κομμάτων. Έτσι υπήρξε απόφαση του ΚΕΑΔ να εγκαταλείψει το κόμμα του Μπερίσα και τον κυβερνητικό συνασπισμό στον οποίο συμμετείχε από το 2005 και να ενταχθεί στους σοσιαλιστές. Η απόφαση αυτή, σύμφωνα με τις σχετικές δηλώσεις, σχετιζόταν με την επιλογή του αλβανού πρωθυπουργού να περιλάβει στο συνασπισμό του το κόμμα των Τσάμηδων και η απαίτησή του να υπογραφεί προεκλογικό μανιφέστο ιδεολογικής «συναντίληψης».
Παρ' όλα αυτά, ο Μπερίσα κατόρθωσε να περιλάβει στους συνδυασμούς του κάποια από τα κορυφαία στελέχη του ΚΕΑΔ, με αποτέλεσμα να ξεκινήσουν οι αλληλοκατηγορίες.
Το αποτέλεσμα όλης αυτής της κατάστασης ήταν να εκλεγεί μόνο ένας βουλευτής με το ΚΕΑΔ (Β. Ντούλες) από τρεις στις προηγούμενες εκλογές, δύο (Σ. Ξέρας, Β. Γκούμι) με το κόμμα του Μπερίσα και τρεις (Β. Τάβος, Λ. Παπανικόλα-Τζουβάνι, Β. Μπάρκα-Χίσι) με το Σοσιαλιστικό κόμμα, με το οποίο εκλέχθηκε και Τσάμης βουλευτής, αλλά και να μειωθεί η δυνατότητα να έχουν οι βουλευτές που προέρχονται από την ελληνική μειονότητα μια σημαντικά και μεγάλη παρουσία.
Η ελληνική μειονότητα είναι προφανές ότι δεν μπορεί να συνεχίσει στον ίδιο δρόμο και μάλιστα μέσα σε ένα καθεστώς το οποίο τη χρησιμοποιεί σαν άλλοθι απόδοσης μειονοτικών δικαιωμάτων. Η Ελληνική μειονότητα οφείλει να ξεπεράσει τα προβλήματα, τα οποία υπάρχουν και θα υπάρχουν σε κάθε ζωντανό πολιτικό οργανισμό και να κοιτάξει μπροστά χωρίς πάθη και προσωπικές διαμάχες. Η παρούσα πολιτική και κοινωνική κατάσταση δεν είναι αυτή του 1991. Ο κοινωνικός και πολιτικός ιστός δεν είναι ο ίδιος, αφού η πλειοψηφία των Ελλήνων της Αλβανίας βρίσκεται πλέον στην Ελλάδα και μάλιστα υπό καθεστώς χορήγησης ελληνικής υπηκοότητας. Η πολιτική οργάνωση της Ομόνοιας η οποία δημιουργήθηκε σε συνθήκες δικτατορίας, οφείλει να είναι μπροστά σε συνθήκες ελλειμματικής δημοκρατίας. Η Ομόνοια, η δημοκρατική ένωση των Ελλήνων μπορεί και οφείλει να αναγεννηθεί. Σήμερα είναι μία ευκαιρία για την ανάδειξη μίας νέας πολιτικής πρότασης από την ελληνική μειονότητα, και μπορεί να είναι η αρχή μίας επανασύνδεσης της πολιτικής με την πλέον καταπιεσμένη εθνική ομάδα στα Βαλκάνια. Η ευθύνη είναι μεγάλη και είναι συνολική και πρέπει να την αναλάβουν όλοι. Η ελληνική μειονότητα οφείλει να απαιτήσει και να διεκδικήσει.
Ο Φάνης Μαλκίδης είναι συγγραφέας των βιβλίων «Η εθνική ελληνική μειονότητα στην Αλβανία» (στην ελληνική, αγγλική, και αλβανική γλώσσα), «Οι ελληνοαλβανικές σχέσεις» και «Το αλβανικό εθνικό ζήτημα».
http://malkidis.blogspot.com
e-mail: malkidis@gmail.com
Λ. Χατζόπουλος: Συνέδριο Θρακών στην Κομοτηνή
Τα παγκόσμια συνέδρια των Θρακών αποτελούν θεσμό για το θρακικό ελληνισμό και τη Θράκη και μετά το Διδυμότειχο που φιλοξένησε το 7ο Παγκόσμιο Συνέδριο τώρα σειρά έχει η πόλη της ΚΟΜΟΤΗΝΗΣ να οργανώσει και να φιλοξενήσει το 8ο Παγκόσμιο Συνέδριο. Το συνέδριο θα πραγματοποιηθεί από 14 έως 16 Αυγούστου και έχει θέμα τις
«Προοπτικές ανάπτυξης στο νέο γεωπολιτικό σκηνικό της Θράκης».
Το τριήμερο συνέδριο αναμένεται να φιλοξενήσει 500 συνέδρους από την Ελλάδα και το εξωτερικό, οι οποίοι φέτος θα επικεντρωθούν στις προοπτικές ανάπτυξης της Θράκης με τα νέα γεωπολιτικά δεδομένα που δημιουργούνται στο χώρο. Φέτος επιχειρείται μία νέα προσπάθεια, μία νέα αρχή για το συνέδριο σταθμός που αφορά τους απανταχού Θρακιώτες.
Το συνέδριο θα διεξαχθεί στο αμφιθέατρο της Παλιάς Νομικής στην Κομοτηνή, ένας χώρος που επιλέχθηκε για να βοηθήσει στην μεταφορά των συνέδρων καθώς βρίσκεται πολύ κοντά στο κέντρο της Κομοτηνής. Το συνέδριο Θρακών διοργανώνεται κάθε τρία χρόνια και η επόμενη πόλη διεξαγωγής του είναι η Ξάνθη, όπως έχει ήδη αποφασιστεί.
Αξίζει ωστόσο αναφοράς η πρώτη προσυνεδριακή ημερίδα που πραγματοποιήθηκε στη Θεσσαλονίκη στις 24 Μαΐου και παρά τις αντίξοες καιρικές συνθήκες 35 βαθμοί Κελσίου και την μετακίνηση του κόσμου στις παραλίες η συμμετοχή ήταν άκρως ικανοποιητική και οι εργασίες της κατά γενική ομολογία άφησαν άριστες εντυπώσεις
Στην προσυνεδριακή παρευρέθηκαν και χαιρέτησαν ο πατέρας Αθανάσιος, εκπρόσωπος του Παναγιότατου Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης κ. Άνθιμου, ο Δήμαρχος Κομοτηνής κ Δημήτριος Κοτσάκης, πρόεδρος του συνεδρίου, ο υπουργός Μακεδονίας – Θράκης κ. Σταύρος Καλαφάτης, ο Πρόεδρος της Πανελληνίας Ομοσπονδίας Συλλόγων Ανατολικής Ρωμυλίας κ. Γιάννης Μηνούδης, ο πρόεδρος της Πανθρακικής Ομοσπονδίας Νοτίου Ελλάδος κ. Νικόλαος Βουτσάς.
Η ημερίδα ξεκίνησε με τη χορωδία του συλλόγου Ανατολικοθρακιωτών «Ο Αγιος Μόδεστος» του Λακκώματος Χαλκιδικής, με το « καλώς ορίσατε φίλοι μου» και τις εργασίες της ημερίδας διηύθυνε ο Πρόεδρος της ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΘΡΑΚΙΚΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ κ. Ελευθέριος Θ. Χατζόπουλος και τις θεματικές ενότητες ανέπτυξαν οι εισηγητές :
1. ΘΡΑΚΗ Διαμορφούμενο περιβάλλον – κίνδυνοι – ευκαιρίες – προοπτικές από τη διέλευση των αγωγών. ΕΙΣΗΓΗΤΗΣ: Ιωάννης Φωτιάδης στρατηγός ε.α. μέλος του Δ.Σ. της Π.Ο.Θ.Σ.
2. Οι ‘Έλληνες Πομάκοι παρελθόν- παρόν και μέλλον για τη Θράκη . ΕΙΣΗΓΗΤΗΣ: Ιωάννης Κουριαννίδης, Τραπεζικός-εκδότης περιοδικού ΕΝΔΟΧΩΡΑ, μέλος του Δ.Σ. της Π.Ο.Θ.Σ.
3. Ανάδειξη των ευρημάτων της Μικρής Δοξιπάρας – Ζώνης και η συμμετοχή τους στην πολιτιστική και οικονομική ανάπτυξη της Θράκης ΕΙΣΗΓΗΤΗΣ: Διαμαντής Τριαντάφυλλος, Επίτιμος έφορος αρχαιοτήτων και Δόμνα Τερζοπούλου, Αρχαιολόγος
4. ΘΡΑΚΙΚΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ: Η Ιστορική ταυτότητα και η γενοκτονία του. ΕΙΣΗΓΗΤΗΣ : Θεοφάνης Μαλκίδης, Δρ κοινωνικών επιστημών
5. Η συμμετοχή των σχολών του Δ.Π.Θ. στην ανάπτυξη του Βόρειου Έβρου: ΕΙΣΗΓΗΤΗΣ: Κουτρούμπας Σπυρίδων αναπληρωτής καθηγητής του Δ.Π.Θ.
6. Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι σε μία κοινή ιστορική προοπτική ΕΙΣΗΓΗΤΗΣ Πατήρ Νικόλαος Λουδοβίκος, αναπληρωτής καθηγητής στην Ανωτάτη Εκκλησιαστική Ακαδημία Θεσσαλονίκης, διδάσκει στο Ορθόδοξο Ινστιτούτο του Cambridge και στο πανεπιστήμιο της Ουαλίας.
Οι εργασίες της ημερίδας έκλεισαν με την τοποθέτηση του πρόεδρου της Π.Ο.Θ.Σ. κ. Ελευθερίου Θ. Χατζόπουλου που παρουσίασε δικές του απόψεις σε συνδυασμό με τις θέσεις της Ομοσπονδίας:
«1996 – 2009 πέρασαν 13 χρόνια από τότε που έγινε το 3ο παγκόσμιο συνέδριο στην Κομοτηνή, πρωτεύουσα του Νομού Ροδόπης και της Θράκης μας αλλά και έδρα της διοικητικής περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας -Θράκης. Μια πόλη και ένας νομός με τη δική του ξεχωριστή ιστορία που βυθίζεται στα βάθη των αιώνων. Είναι η γη όπου αντηχούσε η λύρα του Ορφέα και το ξεφάντωμα των μαινάδων που ακολουθούσαν το Διόνυσο.
Έγινε Βυζαντινή επαρχία μετά την ίδρυση της Κωνσταντινούπολης το 330 μ.Χ. και η ιστορία της ταυτίζεται πλέον με την ιστορική εξέλιξη της Βυζαντινής αυτοκρατορίας. Οι κοσμογονικές αλλαγές που έγιναν, διαμόρφωσαν μία καινούργια πραγματικότητα. Μία πόλη και μία περιφέρεια στο κατώφλι Ανατολής και Δύσης που πασχίζει με ανεξάντλητες δυνάμεις για το παρόν και το μέλλον της.
Στο διάστημα που μεσολάβησε πραγματοποιήθηκαν άλλα 4 συνέδρια.
Τελικά τα συνέδρια αυτά είναι μια απλή συνήθεια ή ένας σοβαρός θεσμός; Το ερώτημα παραμένει αίολο.
Πολλές φορές προσπάθησα να βρω μια απάντηση. Το έψαξα από όλες τις πλευρές του, το κλωθογύρισα και από εδώ και από εκεί και άκρη δεν βρήκα.. Να σημειώσω πως έχω τύχη αγαθή μια και συμμετείχα σε όλα τα συνέδρια, και σαν μέλος της οργανωτικής επιτροπής και με εισηγήσεις και παρεμβάσεις γι αυτό δεν είμαι και άμοιρος ευθυνών στο βαθμό που μου ανήκουν.
Κάθε φορά εν όψει των παγκοσμίων συνεδρίων, διαβάζουμε ή ακούμε σχεδόν τις ίδιες εξαγγελίες η και αν ακόμα διαφέρουν φραστικά έχουν περίπου το ίδιο ύφος και νόημα. Σε όλα τα συνέδρια οι οργανωτές επιδίωξαν να έχουν θεματολογία την οικονομική ανάπτυξη της και καμία οργανωτική επιτροπή δεν ασχολήθηκε με την καθημερινότητα, τον πολιτισμό, την πολυπολιτισμική ιδιαιτερότητα της καθώς και με τις αλησμόνητες πατρίδες στο βαθμό που πρέπει..
Θα χρησιμοποιήσω δύο αποσπάσματα προσκλήσεων από το 6ο και 7ο παγκόσμιο συνέδριο, καθώς και τον τίτλο του 7ου συνεδρίου με το υπό πραγματοποίηση για να συγκρίνουμε και τα συμπεράσματα δικά σας.
Ο τίτλος του 7ου ήταν, «Νέες προοπτικές και σύγχρονες αναζητήσεις για τη Θράκη» και πείτε μου εσείς σε τι ουσιαστικά διαφέρει από το φετινό «Προοπτικές ανάπτυξης της Θράκης στο νέο γεωπολιτικό σκηνικό» και η πρόσκληση του 6ου συνεδρίου έγραφε:
“Στις σύγχρονες κρίσιμες και μεταβατικές συνθήκες που ζούμε, σε ένα περιβάλλον ανταγωνιστικό και παγκοσμιοποιημένο, με τις προκλήσεις και προσκλήσεις να συσσωρεύονται, η Θράκη θα πρέπει να κατακτήσει θετικά και με επιτυχία τους νέους όρους και να δομήσει τις προϋποθέσεις που θα την κάνουν πρωταγωνίστρια ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ΗΓΕΤΙΚΗ ΔΥΝΑΜΗ στα Βαλκάνια, τη Μεσόγειο τις Παρευξείνιες χώρες. Σ αυτή την προοπτική η ευθύνη των θρακών είναι δεσπόζουσα..”
Ακούστε και του 7ου:
«Πρόκειται για ένα μείζον και εξαιρετικής σημασίας γεγονός αφού οι σύγχρονες προκλήσεις και προσκλήσεις απαιτούν ενεργοποίηση και συστράτευση όλων των δυνάμεων των Θρακών. Στο συνέδριό μας, το οποίο αποτελεί βήμα στοχασμού και διαλόγου για τα προβλήματα και τις προοπτικές της Ελληνικής Θράκης, θα καταθέσουμε τις ιδέες και προτάσεις μας για το κοινό μας μέλλον και θα επαναβεβαιώσουμε την απόφασή μας να αγωνιστούμε συλλογικά και ενωμένοι για την ανάπτυξη της περιοχής».
Κοινή διαπίστωση το ευχολόγιο.
Εκείνο που έχω διαπιστώσει, είναι ότι η οργάνωση τους ίσως δεν είναι η πρέπουσα. Γιατί όμως; Θα προσπαθήσω να δώσω τις δικές μου απαντήσεις, οι οποίες είναι στην κρίση των αναγνωστών αλλά θα καταθέσω και τις δικές μου προτάσεις για το πως θα το ήθελα και εγώ προσωπικά αλλά και η ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΘΡΑΚΙΚΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ.
u 1ον Η οργάνωση ενός συνεδρίου και μάλιστα παγκοσμίου πρέπει να έχει αρχικά βάθος χρόνου για την προετοιμασία του και όχι 4 με 5 μήνες από την ημερομηνία πραγματοποίησης του.
u 2ον Χρειάζεται τόλμη σε ότι αφορά την επιλογή των εισηγήσεων και όχι φοβία μήπως και διαταράξουμε τα κακώς κείμενα και τι θα κάνουμε μετά.
3ον Ο πακτωλός των χρημάτων που ξοδεύονται θα πρέπει να έχει ανταποδοτικότητα, και ανταποδοτικότητα κατά την ταπεινή μου άποψη είναι η υλοποίηση των αποφάσεων και τα έργα και όχι τα ευχολόγια.
u 4ον Με τον τρόπο λειτουργίας τους, τις δομές τους και τις συμπεριφορές ορισμένων τοπικών και πολιτειακών αρχόντων έχουμε απομακρύνει τους απανταχού της γης Θρακιώτες, και συμμετέχουν μόνο οι διάσπαρτοι στον Ελλαδικό χώρο. Αναλογισθήκαμε όμως ποτέ το γιατί, Ψάξαμε να βρούμε τις αιτίες αποχής τους; Σίγουρα ΟΧΙ, απλά τους στέλνουμε μια επιστολή για να βγούμε από την υποχρέωση και τελειώσαμε.
u 5ον Σε λίγο καιρό, φοβάμαι, θα στερηθούμε και τους Θρακιώτες του Ελλαδικού χώρου αφού συνεχώς φθίνει η αναφορά στις ΑΛΗΣΜΟΝΗΤΕΣ ΠΑΤΡΙΔΕΣ, με τη δικαιολογία ότι έχουμε αναφερθεί στο παρελθόν αρκετές φορές και ότι δεν πρέπει να γυρίζουμε πίσω.
u 6ον Και όλα αυτά γιατί δεν τολμούμε να ανταποκριθούμε στις προσδοκίες των απλών ανθρώπων, επειδή φοβόμαστε να βγούμε μπροστά για να αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις και προσκλήσεις της απλής καθημερινότητας και να δώσουμε τις λύσεις που πρέπει, και μη νομίσετε πως δεν υπάρχουν οι λύσεις. Το πρόβλημα είναι ποιος θα τολμήσει να της παρουσιάσει.
Καιρός όμως να περάσω και στην ενότητα πώς οραματιζόμαστε τη δομή και τη λειτουργία του συνεδρίου.
Κατά την ‘άποψη μου, δεν ξέρω κάτι μέσα μου, μου λέει ότι πρέπει να είναι πάρα πολλοί αυτοί που ταυτίζονται μαζί μας για το πως πρέπει να λειτουργούν στο εξής τα παγκόσμια συνέδρια.
n 1ον Τα συνέδρια δεν πρέπει να οργανώνονται από δημοτικούς ή πολιτικούς φορείς αλλά από ένα μόνιμο φορέα που να μην έχει εξάρτηση από την πολιτική. Για το σκοπό αυτό προτείνουμε το Ίδρυμα της Παναγίας Κοσμοσώτειρας, να καταστεί μη «κυβερνητική οργάνωση» και να επιφορτισθεί με την προετοιμασία και την υλοποίηση τους.
n 2ον Να δημιουργηθεί αμέσως μετά μία μόνιμη διαχειριστική επιτροπή πλαισιωμένη από αξιόλογους επιστήμονες γνώστες της ιστορίας του Θρακικού Ελληνισμού και παράλληλα και της απλής καθημερινής ζωής στη Θράκη που θα καταρτίσει ομάδες εργασίας τα αποτελέσματα των οποίων θα υποβάλλονται στη κεντρική γραμματεία των συνεδρίων για επεξεργασία και προώθηση.
n 3ον Μία επιτροπή που θα έχει διευρυμένες αρμοδιότητες και θα μπορεί να δώσει τις απαντήσεις εκείνες σε όλους εκείνους που υποσκάπτουν τα θεμέλια της ειρηνικής συνύπαρξης, Χριστιανών και Μουσουλμάνων, σε όσους προσπαθούν να παραχαράξουν την ιστορία μας, όρα καθηγητή Αλέξη Ηρακλείδη και να μάθουν ιστορία στη φιλόδοξη Χαντισέ, ότι τα Σκόπια ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ και ακόμη ότι στη Θράκη ζουν Μουσουλμάνοι Έλληνες πολίτες και όχι Τούρκοι! Συμφωνείτε κύριε Μουσταφά Σάρνιτς, πρόξενε της Τουρκίας στην Κομοτηνή…
n 4ον Να προσδιορίζει η επιτροπή αυτή τις θεματικές ενότητες, μετά από τις εισηγήσεις των συνεργαζομένων φορέων και να δίνει τις ανάλογες απαντήσεις, όπως τονίστηκε παραπάνω,
Αυτές είναι σε πολύ γενικές γραμμές οι προτάσεις μου οι οποίες συμπίπτουν με αυτές της ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΘΡΑΚΙΚΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ.
Ανεξάρτητα από όλα αυτά, η παρουσία της Π.Ο.Θ.Σ. στην οργανωτική επιτροπή του 8ου παγκοσμίου συνεδρίου είναι καταλυτική, αφού αυτή διαθέτει και φωνή και προπαντός έργο. Και έχει όλη την καλεί διάθεση για συνεισφορά.
Με την ευκαιρία της προσυνεδριακής ημερίδας θέλουμε να κάνουμε γνωστό τόσο στην οργανωτική επιτροπή όσο και σε σας κυρίες και κύριοι σύνεδροι ότι τα Θρακικά συνέδρια δεν ξεκίνησαν το 1993 με το συνέδριο του απόδημου Θρακικού Ελληνισμού που έγινε στην κυρά της Θράκης μας την πόλη της Ξάνθης. Ξεκίνησαν αγαπητοί μου φίλοι το 1918. Ναι πολύ καλά ακούσατε. Το 1918.
Επιτρέψτε μου να σας παρουσιάσω επιγραμματικά το ιστορικό του συνεδρίου του 1918.
Πριν από τη σύναψη των συνθηκών ειρήνης οι Θρακιώτες δεν έμειναν αδρανείς. Αντίθετα κινήθηκαν ενεργά για να προετοιμάσουν τα διπλωματικά όπλα για κείνους που θα υποστήριζαν τα δίκαιά τους.
Όπως σημειώνει ο κ. Κωνσταντίνος Κιακίδης στο Αρχείο Θρακικού Γλωσσικού και Λαογραφικού Θησαυρού, τόμος 26ος, σελίδες 330-336, οι Θρακιώτες ενήργησαν ως εξής:
Στις 29 Σεπτεμβρίου 1918 έγινε η πρώτη συγκέντρωση των Θρακών στη Θεσσαλονίκη και εκδόθηκε ένα ψήφισμα, το οποίο στάλθηκε στο Γάλλο στρατηγό Ντ’ Εσπρέ. Με το ψήφισμα οι Θρακιώτες ζητούσαν να εξασφαλιστεί η ελληνικότητα της Θράκης και να προφυλαχτεί από άλλες δοκιμασίες μέχρι να πραγματοποιηθεί η παλιννόστηση τους στην πατρίδα.
Δεύτερη ενέργειά τους ήταν το συλλαλητήριο που διοργάνωσαν από κοινού με τους Μικρασιάτες στις 14 Οκτωβρίου 1918 στην πλατεία Ομονοίας στην Αθήνα. Συμμετείχαν τουλάχιστον εξήντα χιλιάδες άτομα, πολύ σημαντικός αριθμός, γιατί τότε η Αθήνα είχε μόνο μερικές εκατοντάδες. Με το ψήφισμα οι Θρακιώτες διαμαρτύρονταν για τις κακουργίες Τούρκων και Βουλγάρων και ζητούσαν την απελευθέρωση της Θράκης και την ένωσή της με τη μητέρα Ελλάδα.
Την ίδια μέρα άρχισε τις εργασίες του και το συνέδριο των Θρακών, στο οποίο συμμετείχαν εξουσιοδοτημένοι αντιπρόσωποι Θρακικών σωματείων απ’ όλη την Ελλάδα.
Στο συνέδριο εκδηλώθηκαν δύο τάσεις. Η πρώτη υποστήριζε την ένωση της Δυτικής Θράκης με την Ελλάδα και την αυτονομία της Ανατολικής, με το σκεπτικό ότι η ένωσή της δεν ήταν εφικτή εκείνη την εποχή.
Η δεύτερη ήταν υπέρ της ένωσης ολόκληρης της Θράκης. Επικράτησε, όμως, η πρώτη. Η απόφαση τηρήθηκε μυστική. Το Υπουργείο Εξωτερικών θεώρησε σκόπιμη την απόκρυψή της.
Στο συνέδριο εκλέχτηκε και η Διευθύνουσα Επιτροπή του Πανθρακικού Συνεδρίου. Στις 29 Οκτωβρίου 1918 η επιτροπή αυτή πλαισίωνε την αντιπροσωπεία της Ελλάδας υπό την αρχηγία του Ελευθέριου Βενιζέλου.
Ενδεικτικά αναφέρω μερικούς συλλόγους που συμμετείχαν:
- Πανθρακική ένωση
- Θρακικός σύλλογος Άργους
- Θρακικός σύλλογος Στυλίδος
- Θρακικός σύλλογος Λαρίσης
- Θρακικός σύλλογος Τυρνάβου
- Θρακικός σύλλογος Λαμίας
- Θρακικός σύλλογος Αικατερίνης
- Θρακικός σύλλογος Θεσσαλονίκης
- Θρακικός σύλλογος Σερρών
- Θρακικός σύλλογος καβάλας
- Θρακικός σύλλογος Ναυπλίου-Ύδρας
- Και πάρα πολλοί άλλοι
Σαν Π.Ο.Θ.Σ. που στη δύναμη μας είναι εγγεγραμμένοι 116 σύλλογοι που στην πλειοψηφία τους αντιπροσωπεύουν πρόσφυγες δεύτερης, τρίτης και τέταρτης γενιάς, μιας και η πρώτη έχει σχεδόν εκλείψει, δηλώνουμε ότι πρέπει να τολμήσουμε να βγούμε από το καβούκι μας και να πραγματοποιήσουμε ένα συνέδριο αντάξιο της πρωτοβουλίας, της τόλμης και της φήμης του συνεδρίου του 1918.
Η ευλογημένη αυτή γη, η Θράκη μας, η πατρίδα του Ορφέα και του Διόνυσου, του Δημόκριτου, της Δόμνας Βισβίζη, του Βάρναλη, του Βιζυηνού του Παπαχριστοδούλου, της Σοφίας Βέμπο και τόσων άλλων, η γη της επαγγελίας, με τη ζεστή της αγκαλιά που τόσα προσέφερε στον Ελληνισμό δεν επιτρέπεται να αγνοείται από κανέναν. Οι Θρακιώτες θα πρέπει πλέον να απαιτούν και όχι να επαιτούν, έχουν προσφέρει τόσα πολλά από παλιά μέχρι σήμερα και έχουν δικαίωμα συμμετοχής στο Ελληνικό γίγνεσθαι».
«Προοπτικές ανάπτυξης στο νέο γεωπολιτικό σκηνικό της Θράκης».
Το τριήμερο συνέδριο αναμένεται να φιλοξενήσει 500 συνέδρους από την Ελλάδα και το εξωτερικό, οι οποίοι φέτος θα επικεντρωθούν στις προοπτικές ανάπτυξης της Θράκης με τα νέα γεωπολιτικά δεδομένα που δημιουργούνται στο χώρο. Φέτος επιχειρείται μία νέα προσπάθεια, μία νέα αρχή για το συνέδριο σταθμός που αφορά τους απανταχού Θρακιώτες.
Το συνέδριο θα διεξαχθεί στο αμφιθέατρο της Παλιάς Νομικής στην Κομοτηνή, ένας χώρος που επιλέχθηκε για να βοηθήσει στην μεταφορά των συνέδρων καθώς βρίσκεται πολύ κοντά στο κέντρο της Κομοτηνής. Το συνέδριο Θρακών διοργανώνεται κάθε τρία χρόνια και η επόμενη πόλη διεξαγωγής του είναι η Ξάνθη, όπως έχει ήδη αποφασιστεί.
Αξίζει ωστόσο αναφοράς η πρώτη προσυνεδριακή ημερίδα που πραγματοποιήθηκε στη Θεσσαλονίκη στις 24 Μαΐου και παρά τις αντίξοες καιρικές συνθήκες 35 βαθμοί Κελσίου και την μετακίνηση του κόσμου στις παραλίες η συμμετοχή ήταν άκρως ικανοποιητική και οι εργασίες της κατά γενική ομολογία άφησαν άριστες εντυπώσεις
Στην προσυνεδριακή παρευρέθηκαν και χαιρέτησαν ο πατέρας Αθανάσιος, εκπρόσωπος του Παναγιότατου Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης κ. Άνθιμου, ο Δήμαρχος Κομοτηνής κ Δημήτριος Κοτσάκης, πρόεδρος του συνεδρίου, ο υπουργός Μακεδονίας – Θράκης κ. Σταύρος Καλαφάτης, ο Πρόεδρος της Πανελληνίας Ομοσπονδίας Συλλόγων Ανατολικής Ρωμυλίας κ. Γιάννης Μηνούδης, ο πρόεδρος της Πανθρακικής Ομοσπονδίας Νοτίου Ελλάδος κ. Νικόλαος Βουτσάς.
Η ημερίδα ξεκίνησε με τη χορωδία του συλλόγου Ανατολικοθρακιωτών «Ο Αγιος Μόδεστος» του Λακκώματος Χαλκιδικής, με το « καλώς ορίσατε φίλοι μου» και τις εργασίες της ημερίδας διηύθυνε ο Πρόεδρος της ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΘΡΑΚΙΚΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ κ. Ελευθέριος Θ. Χατζόπουλος και τις θεματικές ενότητες ανέπτυξαν οι εισηγητές :
1. ΘΡΑΚΗ Διαμορφούμενο περιβάλλον – κίνδυνοι – ευκαιρίες – προοπτικές από τη διέλευση των αγωγών. ΕΙΣΗΓΗΤΗΣ: Ιωάννης Φωτιάδης στρατηγός ε.α. μέλος του Δ.Σ. της Π.Ο.Θ.Σ.
2. Οι ‘Έλληνες Πομάκοι παρελθόν- παρόν και μέλλον για τη Θράκη . ΕΙΣΗΓΗΤΗΣ: Ιωάννης Κουριαννίδης, Τραπεζικός-εκδότης περιοδικού ΕΝΔΟΧΩΡΑ, μέλος του Δ.Σ. της Π.Ο.Θ.Σ.
3. Ανάδειξη των ευρημάτων της Μικρής Δοξιπάρας – Ζώνης και η συμμετοχή τους στην πολιτιστική και οικονομική ανάπτυξη της Θράκης ΕΙΣΗΓΗΤΗΣ: Διαμαντής Τριαντάφυλλος, Επίτιμος έφορος αρχαιοτήτων και Δόμνα Τερζοπούλου, Αρχαιολόγος
4. ΘΡΑΚΙΚΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ: Η Ιστορική ταυτότητα και η γενοκτονία του. ΕΙΣΗΓΗΤΗΣ : Θεοφάνης Μαλκίδης, Δρ κοινωνικών επιστημών
5. Η συμμετοχή των σχολών του Δ.Π.Θ. στην ανάπτυξη του Βόρειου Έβρου: ΕΙΣΗΓΗΤΗΣ: Κουτρούμπας Σπυρίδων αναπληρωτής καθηγητής του Δ.Π.Θ.
6. Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι σε μία κοινή ιστορική προοπτική ΕΙΣΗΓΗΤΗΣ Πατήρ Νικόλαος Λουδοβίκος, αναπληρωτής καθηγητής στην Ανωτάτη Εκκλησιαστική Ακαδημία Θεσσαλονίκης, διδάσκει στο Ορθόδοξο Ινστιτούτο του Cambridge και στο πανεπιστήμιο της Ουαλίας.
Οι εργασίες της ημερίδας έκλεισαν με την τοποθέτηση του πρόεδρου της Π.Ο.Θ.Σ. κ. Ελευθερίου Θ. Χατζόπουλου που παρουσίασε δικές του απόψεις σε συνδυασμό με τις θέσεις της Ομοσπονδίας:
«1996 – 2009 πέρασαν 13 χρόνια από τότε που έγινε το 3ο παγκόσμιο συνέδριο στην Κομοτηνή, πρωτεύουσα του Νομού Ροδόπης και της Θράκης μας αλλά και έδρα της διοικητικής περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας -Θράκης. Μια πόλη και ένας νομός με τη δική του ξεχωριστή ιστορία που βυθίζεται στα βάθη των αιώνων. Είναι η γη όπου αντηχούσε η λύρα του Ορφέα και το ξεφάντωμα των μαινάδων που ακολουθούσαν το Διόνυσο.
Έγινε Βυζαντινή επαρχία μετά την ίδρυση της Κωνσταντινούπολης το 330 μ.Χ. και η ιστορία της ταυτίζεται πλέον με την ιστορική εξέλιξη της Βυζαντινής αυτοκρατορίας. Οι κοσμογονικές αλλαγές που έγιναν, διαμόρφωσαν μία καινούργια πραγματικότητα. Μία πόλη και μία περιφέρεια στο κατώφλι Ανατολής και Δύσης που πασχίζει με ανεξάντλητες δυνάμεις για το παρόν και το μέλλον της.
Στο διάστημα που μεσολάβησε πραγματοποιήθηκαν άλλα 4 συνέδρια.
Τελικά τα συνέδρια αυτά είναι μια απλή συνήθεια ή ένας σοβαρός θεσμός; Το ερώτημα παραμένει αίολο.
Πολλές φορές προσπάθησα να βρω μια απάντηση. Το έψαξα από όλες τις πλευρές του, το κλωθογύρισα και από εδώ και από εκεί και άκρη δεν βρήκα.. Να σημειώσω πως έχω τύχη αγαθή μια και συμμετείχα σε όλα τα συνέδρια, και σαν μέλος της οργανωτικής επιτροπής και με εισηγήσεις και παρεμβάσεις γι αυτό δεν είμαι και άμοιρος ευθυνών στο βαθμό που μου ανήκουν.
Κάθε φορά εν όψει των παγκοσμίων συνεδρίων, διαβάζουμε ή ακούμε σχεδόν τις ίδιες εξαγγελίες η και αν ακόμα διαφέρουν φραστικά έχουν περίπου το ίδιο ύφος και νόημα. Σε όλα τα συνέδρια οι οργανωτές επιδίωξαν να έχουν θεματολογία την οικονομική ανάπτυξη της και καμία οργανωτική επιτροπή δεν ασχολήθηκε με την καθημερινότητα, τον πολιτισμό, την πολυπολιτισμική ιδιαιτερότητα της καθώς και με τις αλησμόνητες πατρίδες στο βαθμό που πρέπει..
Θα χρησιμοποιήσω δύο αποσπάσματα προσκλήσεων από το 6ο και 7ο παγκόσμιο συνέδριο, καθώς και τον τίτλο του 7ου συνεδρίου με το υπό πραγματοποίηση για να συγκρίνουμε και τα συμπεράσματα δικά σας.
Ο τίτλος του 7ου ήταν, «Νέες προοπτικές και σύγχρονες αναζητήσεις για τη Θράκη» και πείτε μου εσείς σε τι ουσιαστικά διαφέρει από το φετινό «Προοπτικές ανάπτυξης της Θράκης στο νέο γεωπολιτικό σκηνικό» και η πρόσκληση του 6ου συνεδρίου έγραφε:
“Στις σύγχρονες κρίσιμες και μεταβατικές συνθήκες που ζούμε, σε ένα περιβάλλον ανταγωνιστικό και παγκοσμιοποιημένο, με τις προκλήσεις και προσκλήσεις να συσσωρεύονται, η Θράκη θα πρέπει να κατακτήσει θετικά και με επιτυχία τους νέους όρους και να δομήσει τις προϋποθέσεις που θα την κάνουν πρωταγωνίστρια ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ΗΓΕΤΙΚΗ ΔΥΝΑΜΗ στα Βαλκάνια, τη Μεσόγειο τις Παρευξείνιες χώρες. Σ αυτή την προοπτική η ευθύνη των θρακών είναι δεσπόζουσα..”
Ακούστε και του 7ου:
«Πρόκειται για ένα μείζον και εξαιρετικής σημασίας γεγονός αφού οι σύγχρονες προκλήσεις και προσκλήσεις απαιτούν ενεργοποίηση και συστράτευση όλων των δυνάμεων των Θρακών. Στο συνέδριό μας, το οποίο αποτελεί βήμα στοχασμού και διαλόγου για τα προβλήματα και τις προοπτικές της Ελληνικής Θράκης, θα καταθέσουμε τις ιδέες και προτάσεις μας για το κοινό μας μέλλον και θα επαναβεβαιώσουμε την απόφασή μας να αγωνιστούμε συλλογικά και ενωμένοι για την ανάπτυξη της περιοχής».
Κοινή διαπίστωση το ευχολόγιο.
Εκείνο που έχω διαπιστώσει, είναι ότι η οργάνωση τους ίσως δεν είναι η πρέπουσα. Γιατί όμως; Θα προσπαθήσω να δώσω τις δικές μου απαντήσεις, οι οποίες είναι στην κρίση των αναγνωστών αλλά θα καταθέσω και τις δικές μου προτάσεις για το πως θα το ήθελα και εγώ προσωπικά αλλά και η ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΘΡΑΚΙΚΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ.
u 1ον Η οργάνωση ενός συνεδρίου και μάλιστα παγκοσμίου πρέπει να έχει αρχικά βάθος χρόνου για την προετοιμασία του και όχι 4 με 5 μήνες από την ημερομηνία πραγματοποίησης του.
u 2ον Χρειάζεται τόλμη σε ότι αφορά την επιλογή των εισηγήσεων και όχι φοβία μήπως και διαταράξουμε τα κακώς κείμενα και τι θα κάνουμε μετά.
3ον Ο πακτωλός των χρημάτων που ξοδεύονται θα πρέπει να έχει ανταποδοτικότητα, και ανταποδοτικότητα κατά την ταπεινή μου άποψη είναι η υλοποίηση των αποφάσεων και τα έργα και όχι τα ευχολόγια.
u 4ον Με τον τρόπο λειτουργίας τους, τις δομές τους και τις συμπεριφορές ορισμένων τοπικών και πολιτειακών αρχόντων έχουμε απομακρύνει τους απανταχού της γης Θρακιώτες, και συμμετέχουν μόνο οι διάσπαρτοι στον Ελλαδικό χώρο. Αναλογισθήκαμε όμως ποτέ το γιατί, Ψάξαμε να βρούμε τις αιτίες αποχής τους; Σίγουρα ΟΧΙ, απλά τους στέλνουμε μια επιστολή για να βγούμε από την υποχρέωση και τελειώσαμε.
u 5ον Σε λίγο καιρό, φοβάμαι, θα στερηθούμε και τους Θρακιώτες του Ελλαδικού χώρου αφού συνεχώς φθίνει η αναφορά στις ΑΛΗΣΜΟΝΗΤΕΣ ΠΑΤΡΙΔΕΣ, με τη δικαιολογία ότι έχουμε αναφερθεί στο παρελθόν αρκετές φορές και ότι δεν πρέπει να γυρίζουμε πίσω.
u 6ον Και όλα αυτά γιατί δεν τολμούμε να ανταποκριθούμε στις προσδοκίες των απλών ανθρώπων, επειδή φοβόμαστε να βγούμε μπροστά για να αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις και προσκλήσεις της απλής καθημερινότητας και να δώσουμε τις λύσεις που πρέπει, και μη νομίσετε πως δεν υπάρχουν οι λύσεις. Το πρόβλημα είναι ποιος θα τολμήσει να της παρουσιάσει.
Καιρός όμως να περάσω και στην ενότητα πώς οραματιζόμαστε τη δομή και τη λειτουργία του συνεδρίου.
Κατά την ‘άποψη μου, δεν ξέρω κάτι μέσα μου, μου λέει ότι πρέπει να είναι πάρα πολλοί αυτοί που ταυτίζονται μαζί μας για το πως πρέπει να λειτουργούν στο εξής τα παγκόσμια συνέδρια.
n 1ον Τα συνέδρια δεν πρέπει να οργανώνονται από δημοτικούς ή πολιτικούς φορείς αλλά από ένα μόνιμο φορέα που να μην έχει εξάρτηση από την πολιτική. Για το σκοπό αυτό προτείνουμε το Ίδρυμα της Παναγίας Κοσμοσώτειρας, να καταστεί μη «κυβερνητική οργάνωση» και να επιφορτισθεί με την προετοιμασία και την υλοποίηση τους.
n 2ον Να δημιουργηθεί αμέσως μετά μία μόνιμη διαχειριστική επιτροπή πλαισιωμένη από αξιόλογους επιστήμονες γνώστες της ιστορίας του Θρακικού Ελληνισμού και παράλληλα και της απλής καθημερινής ζωής στη Θράκη που θα καταρτίσει ομάδες εργασίας τα αποτελέσματα των οποίων θα υποβάλλονται στη κεντρική γραμματεία των συνεδρίων για επεξεργασία και προώθηση.
n 3ον Μία επιτροπή που θα έχει διευρυμένες αρμοδιότητες και θα μπορεί να δώσει τις απαντήσεις εκείνες σε όλους εκείνους που υποσκάπτουν τα θεμέλια της ειρηνικής συνύπαρξης, Χριστιανών και Μουσουλμάνων, σε όσους προσπαθούν να παραχαράξουν την ιστορία μας, όρα καθηγητή Αλέξη Ηρακλείδη και να μάθουν ιστορία στη φιλόδοξη Χαντισέ, ότι τα Σκόπια ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ και ακόμη ότι στη Θράκη ζουν Μουσουλμάνοι Έλληνες πολίτες και όχι Τούρκοι! Συμφωνείτε κύριε Μουσταφά Σάρνιτς, πρόξενε της Τουρκίας στην Κομοτηνή…
n 4ον Να προσδιορίζει η επιτροπή αυτή τις θεματικές ενότητες, μετά από τις εισηγήσεις των συνεργαζομένων φορέων και να δίνει τις ανάλογες απαντήσεις, όπως τονίστηκε παραπάνω,
Αυτές είναι σε πολύ γενικές γραμμές οι προτάσεις μου οι οποίες συμπίπτουν με αυτές της ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΘΡΑΚΙΚΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ.
Ανεξάρτητα από όλα αυτά, η παρουσία της Π.Ο.Θ.Σ. στην οργανωτική επιτροπή του 8ου παγκοσμίου συνεδρίου είναι καταλυτική, αφού αυτή διαθέτει και φωνή και προπαντός έργο. Και έχει όλη την καλεί διάθεση για συνεισφορά.
Με την ευκαιρία της προσυνεδριακής ημερίδας θέλουμε να κάνουμε γνωστό τόσο στην οργανωτική επιτροπή όσο και σε σας κυρίες και κύριοι σύνεδροι ότι τα Θρακικά συνέδρια δεν ξεκίνησαν το 1993 με το συνέδριο του απόδημου Θρακικού Ελληνισμού που έγινε στην κυρά της Θράκης μας την πόλη της Ξάνθης. Ξεκίνησαν αγαπητοί μου φίλοι το 1918. Ναι πολύ καλά ακούσατε. Το 1918.
Επιτρέψτε μου να σας παρουσιάσω επιγραμματικά το ιστορικό του συνεδρίου του 1918.
Πριν από τη σύναψη των συνθηκών ειρήνης οι Θρακιώτες δεν έμειναν αδρανείς. Αντίθετα κινήθηκαν ενεργά για να προετοιμάσουν τα διπλωματικά όπλα για κείνους που θα υποστήριζαν τα δίκαιά τους.
Όπως σημειώνει ο κ. Κωνσταντίνος Κιακίδης στο Αρχείο Θρακικού Γλωσσικού και Λαογραφικού Θησαυρού, τόμος 26ος, σελίδες 330-336, οι Θρακιώτες ενήργησαν ως εξής:
Στις 29 Σεπτεμβρίου 1918 έγινε η πρώτη συγκέντρωση των Θρακών στη Θεσσαλονίκη και εκδόθηκε ένα ψήφισμα, το οποίο στάλθηκε στο Γάλλο στρατηγό Ντ’ Εσπρέ. Με το ψήφισμα οι Θρακιώτες ζητούσαν να εξασφαλιστεί η ελληνικότητα της Θράκης και να προφυλαχτεί από άλλες δοκιμασίες μέχρι να πραγματοποιηθεί η παλιννόστηση τους στην πατρίδα.
Δεύτερη ενέργειά τους ήταν το συλλαλητήριο που διοργάνωσαν από κοινού με τους Μικρασιάτες στις 14 Οκτωβρίου 1918 στην πλατεία Ομονοίας στην Αθήνα. Συμμετείχαν τουλάχιστον εξήντα χιλιάδες άτομα, πολύ σημαντικός αριθμός, γιατί τότε η Αθήνα είχε μόνο μερικές εκατοντάδες. Με το ψήφισμα οι Θρακιώτες διαμαρτύρονταν για τις κακουργίες Τούρκων και Βουλγάρων και ζητούσαν την απελευθέρωση της Θράκης και την ένωσή της με τη μητέρα Ελλάδα.
Την ίδια μέρα άρχισε τις εργασίες του και το συνέδριο των Θρακών, στο οποίο συμμετείχαν εξουσιοδοτημένοι αντιπρόσωποι Θρακικών σωματείων απ’ όλη την Ελλάδα.
Στο συνέδριο εκδηλώθηκαν δύο τάσεις. Η πρώτη υποστήριζε την ένωση της Δυτικής Θράκης με την Ελλάδα και την αυτονομία της Ανατολικής, με το σκεπτικό ότι η ένωσή της δεν ήταν εφικτή εκείνη την εποχή.
Η δεύτερη ήταν υπέρ της ένωσης ολόκληρης της Θράκης. Επικράτησε, όμως, η πρώτη. Η απόφαση τηρήθηκε μυστική. Το Υπουργείο Εξωτερικών θεώρησε σκόπιμη την απόκρυψή της.
Στο συνέδριο εκλέχτηκε και η Διευθύνουσα Επιτροπή του Πανθρακικού Συνεδρίου. Στις 29 Οκτωβρίου 1918 η επιτροπή αυτή πλαισίωνε την αντιπροσωπεία της Ελλάδας υπό την αρχηγία του Ελευθέριου Βενιζέλου.
Ενδεικτικά αναφέρω μερικούς συλλόγους που συμμετείχαν:
- Πανθρακική ένωση
- Θρακικός σύλλογος Άργους
- Θρακικός σύλλογος Στυλίδος
- Θρακικός σύλλογος Λαρίσης
- Θρακικός σύλλογος Τυρνάβου
- Θρακικός σύλλογος Λαμίας
- Θρακικός σύλλογος Αικατερίνης
- Θρακικός σύλλογος Θεσσαλονίκης
- Θρακικός σύλλογος Σερρών
- Θρακικός σύλλογος καβάλας
- Θρακικός σύλλογος Ναυπλίου-Ύδρας
- Και πάρα πολλοί άλλοι
Σαν Π.Ο.Θ.Σ. που στη δύναμη μας είναι εγγεγραμμένοι 116 σύλλογοι που στην πλειοψηφία τους αντιπροσωπεύουν πρόσφυγες δεύτερης, τρίτης και τέταρτης γενιάς, μιας και η πρώτη έχει σχεδόν εκλείψει, δηλώνουμε ότι πρέπει να τολμήσουμε να βγούμε από το καβούκι μας και να πραγματοποιήσουμε ένα συνέδριο αντάξιο της πρωτοβουλίας, της τόλμης και της φήμης του συνεδρίου του 1918.
Η ευλογημένη αυτή γη, η Θράκη μας, η πατρίδα του Ορφέα και του Διόνυσου, του Δημόκριτου, της Δόμνας Βισβίζη, του Βάρναλη, του Βιζυηνού του Παπαχριστοδούλου, της Σοφίας Βέμπο και τόσων άλλων, η γη της επαγγελίας, με τη ζεστή της αγκαλιά που τόσα προσέφερε στον Ελληνισμό δεν επιτρέπεται να αγνοείται από κανέναν. Οι Θρακιώτες θα πρέπει πλέον να απαιτούν και όχι να επαιτούν, έχουν προσφέρει τόσα πολλά από παλιά μέχρι σήμερα και έχουν δικαίωμα συμμετοχής στο Ελληνικό γίγνεσθαι».
Δευτέρα 3 Αυγούστου 2009
Kεντρική ιστοσελίδα του Αντίβαρου
Η ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΔΕΛΤΙΟΥ
http://www.antibaro.gr/neodeltio_0809.html
Μηνιαίο Δελτίο Ενημέρωσης του Αντίβαρου, 28 Ιουλίου 2009
Υπενθυμίζουμε ότι από την κεντρική ιστοσελίδα του Αντίβαρου μπορείτε να γραφτείτε στο ημερήσιο δελτίο με όλες τις αναρτήσεις στο ηλεκτρονικό σας ταχυδρομείο κάθε πρωί. Επίσης, για την καθημερινή ενημέρωση από επιλογή ιστολογίων μπορείτε να επισκέπτεσθε τον συναθροιστή
Ακολουθούν τα νεότερα άρθρα του τελευταίου μήνα
Αρθρογραφία
1Η ελληνική ελαφρότητα Διάφορα Απόστολος Παπαδημητρίου 25.07.09
2Το ΝΑΤΟ και η στραγητική του ΚούκουΔιπλωματία Δημήτριος Δήμου 24.07.09
3Διαπιστώνεται το αδιέξοδοΚύπρος Βίας Λειβαδάς 24.07.09
4Τελείωσε ιστορικά ο Ελληνισμός;Θεωρία Δημήτρης Μαυρίδης 24.07.09
5Αντιφασιστική ΥποκρισίαΠολιτική Δημήτριος Ζιαμπάρας 20.07.09
6Οι έμποροι των εθνώνΔιεθνή Απόστολος Παπαδημητρίου 20.07.09
7Οι πλούσιοι υπόσχονταιΔιεθνή Απόστολος Παπαδημητρίου 20.07.09
8Οι τουρκικές επιδιώξεις και η ενδεδειγμένη ελληνική στάσηΕλληνοτουρκικά Μελέτης Μελετόπουλος 19.07.09
9Η Κύπρος σε παγίδα!Κύπρος Κυριάκος Σ. Κολοβός 18.07.09
10Θα εισέρχονται ελεύθερα οι Σκοπιανοί προπαγανδιστές;Μακεδονία Κωνσταντίνος Χολέβας 17.07.09
11Δικαιώθηκε η Μονή Βατοπαιδίου για τη λίμνη ΒιστωνίδαΤύπος Τηλέμαχος Μ. 13.07.09
12«Είναι παιδιά πολλών ανθρώπων τα λόγια μας» Παιδεία Δημήτρης Νατσιός 13.07.09
13Παρελθοντολάγνα ΕλευθερίαΘεωρία Δημήτρης Ζιαμπάρας 12.07.09
14Ο Άγιος Νικόδημος, η Παιδεία και τα ΘρησκευτικάΟρθοδοξία Κωνσταντίνος Χολέβας 08.07.09
15Το τέλος της αρχαιότητας και η αποδημία των φιλοσόφων.Ιστορία: Βυζάντιο Δημήτρης Μαυρίδης 08.07.09
16Συντακτική Εθνοσυνέλευση και ΠραγματικότηταΠολιτική Δημήτρης Ζιαμπάρας 04.07.09
17Αγαθονήσι εκπέμπει S.O.S.Ελληνοτουρκικά Δημήτριος Δήμου 03.07.09
18Ελλάς και Βαλκάνια: η κατάρρευση των μύθωνΒαλκάνια Κωνσταντίνος Χολέβας 29.06.09
19Οι ισχυροί συσκέπτονται για την ασφάλειαΔιεθνή Απόστολος Παπαδημητρίου 29.06.09
Παρατηρητήριο - Απόψεις
Ελληνωνύμων ενεργός αφελληνισμός Χρήστος Γιανναράς 13.07.09
Ποιοι εξελλήνισαν την ΕυρώπηΤο Βήμα 11.07.09
Το ευρωπαϊκό μέλλον της Τουρκίας και η Ελλάδα Βασίλειος Μαρκεζίνης 09.07.09
Η αξιοζήλευτη υπερδραστηριότητα της ΤουρκίαςΒασίλειος Μαρκεζίνης 09.07.09
Τι κρύβεται πίσω από την εικόνα του Ομπάμα Βασίλειος Μαρκεζίνης 09.07.09
Τα επτά βήματα της ΑειφορίαςΧρύσανθος Λαζαρίδης 09.07.09
Έγκλημα και τιμωρία! Ν.Ζ. 09.07.09
Απογραφή νοητικής και κριτικής καλλιέργειαςXρήστος Γιανναράς 05.07.09
Η μάχη για τους αγωγούsΒασίλειος Μαρκεζίνης 04.07.09
Αλβανικός δρόμος, ελληνικό δώροΓιώργος Δελαστίκ 29.06.09
Eθνική ή προσωπική εξωτερική πολιτική;Βασίλειος Μαρκεζίνης 28.06.09
Ανέφικτη στην Ελλάδα η δημοκρατίαXρήστος Γιανναράς 27.06.09
Άλλες ενότητες - Αφιερώματα, Δράση
Δ. Αλευρομάγειρος: Οι ήρωες της πράσινης γραμμής
Η Θράκη: μια άλλη Κύπρος;
Εθνική ταυτότητα και πολυπολιτισμικότητα - αντιθέσεις και συνθέσεις
Επιστολή Μέρτζου στην Καθημερινή για την ταυτότητα των Βλάχων
ΕΠΕΙΓΟΝ: Επιστολή της Παμμακεδονικής Αμερικής για τη νέα σύλληψη του Vasko Gligorijevic!
Παρέμβαση πανεπιστημιακών για τα Θρησκευτικά
Επιστολή Παμμακεδονικών στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας
Ο Κωνσταντίνος Χολέβας στην εκπομπή του Δημήτρη Νατσιού για την παιδεία
Ο Κώστας Ζουράρις στην εκπομπή του Δημήτρη Νατσιού για την παιδεία
Οι Χριστιανοί στην Πολυθρησκευτική Ενωμένη Ευρώπη
Παναγιώτης Ήφαιστος: Κοσμοθεωρία των εθνών
Ιστολόγιο
Ρόμπα τα “ΝΕΑ” από εσκεμμένη διαρροή του troktikou!
Ποικιλία Μακεδονισμού στο Wikipedia!
Ἡ κατάντια τῶν κάποτε Ἑλλήνων
Η Τουρκία στον 21ο αιώνα: Στρατηγικό βάθος ή στρατηγική ρηχότητα;
Η Τουρκία να εφαρμόσει το σχέδιο Ανάν για τη λύση του Κουρδικού
Επιχείρηση «Αττίλας» και τουρκική εισβολή στην Κύπρο το 1974 – Κέρδισαν τον πόλεμο οι Τούρκοι, ή…τον έχασαν οι Έλληνες;
Ἰός τῆς Ποµακοφαγίας
Παρέμβαση πανεπιστημιακών για το θρησκευτικό μάθημα
Η μεγαλύτερη γκάφα του ελληνικού Τύπου!
Παρατηρητήριο (αναδημοσιεύσεις από άλλες πηγές)
Ο ρόλος του πολίτη και του ξένου στην αρχαιότητα
Νέα τουρκικά παιγνίδια
Η Κίνα έδωσε το σήμα της οικονομικής «επέλασης»
Ελληνική Νίκη στην Wikipedia – To Λήμμα “Μακεδονία” επανήρθε στην αρχική του μορφή
Πόλεμος και Ειρήνη στο Αιγαίο: Δέκα σημεία
Δελτίο Τύπου για Σκοπιανό
Λένε ΟΧΙ στη σύνθετη ονομασία
Αναστέλλεται η αποστολή στα Σκόπια για τον Βάσκο Γκλιγκορίεβιτς
"Απειλείται" η Θεία Κοινωνία από τη γρίπη;;;
Πολύ glamour, λίγη ουσία στην Κέρκυρα
Η αποσταθεροποίηση της χώρας και ο ρόλος της Τουρκίας
Τι φοβάται το Φανάρι από τους Ρώσους
Συνέντευξη του Δημάρχου του Λονδίνου
Η σαθρή «πολυπολιτισμικοποίηση» της Ελλάδας
Την Δευτέρα η υπογραφή για Nabucco από τις χώρες διαμετακόμισης
Νέο Σύνταγμα οι Κούρδοι του Ιράκ
Όλο και λιγοστεύουμε στην Ευρώπη...
Νέα σύνορα σε τιμή φυσικού αερίου
Το απόρρητο «non paper» της Ουάσιγκτον για το Αιγαίο
Επίσημο αίτημα για την επιστροφή της Αμμοχώστου
ΗΠΑ: Με οικονομική κατάρρευση απειλούνται οι πολιτείες
Ο Νταβούτογλου προβάλλει τη σημερινή Τουρκία ως… «βυζαντινή»!
«Δεν μπορούμε να πιέσουμε την Τουρκία»
Κατάθεση-«βόμβα»: Ο Μιχ. Χριστοφοράκος είπε ποιους «λάδωνε»
H Aκαδημία Αθηνών «στολισμένη» με συνθήματα
Κίνδυνοι για τον υπαρκτό Ελληνισμό
Ο Χομεϊνί της Τουρκίας;
Δεν αποχωρεί από την «Ένωση για την Αλλαγή» ο Β.Ντούλες
«Βόμβα» $100 δις χτυπά τις ρωσικές τράπεζες
Τούρκος υπουργός: «θα λειτουργήσει ξανά η Σχολή της Χάλκης»
Έγκριση σε «πανεπιστήμιο» των κατεχομένων
Βιάζεται να εκμεταλλευτεί ο Αρχιεπίσκοπος την τεράστια εκκλησιαστική περιουσία!
Χέρι - χέρι ΝΔ και ΠΑΣΟΚ συνεμορφώθησαν προς τας υποδείξεις της Ουάσινγκτον!
Η Κροατία δίδαγμα για τα Σκόπια
Στοιχεία για 12 πολιτικούς και …153 βουλευτές (!!!)
7 τουρκικά κόλπα στο Αιγαίο
Σκληρή γλώσσα Ερντογάν για τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις
Και την Eγνατία Oδό θέλει να «αλώσει» η Αγκυρα...
Αυθαίρετο Μνημείο-Πρόκληση κατασκευάζεται από τον πολιτιστικό σύλλογο Χίλια
Δύο συνεργάτες του Αντίβαρου συζητούν τηλεοπτικά
Ανακοίνωση - Ο Έλληνας δημοσιογράφος Ιάσων Αθανασιάδης κρατείται στο Ιράν
Το μυστικό της διέλευσης του αεροπλάνου με το διακριτικό «Μακεδονία»
Επίδειξη ισχύος της «Μακεδονίας»
ΠΡΟΣΟΧΗ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΚΔΟΤΟ: Ὁ Γάλλος, ὁ Τοῦρκος καί ὁ Ἕλληνας
Η εισήγηση προς το ΥΠΕΞ για μουφτήδες
Μεγάλες μπίζνες και μυστική διπλωματία για τη «μικρή» ΔΕΠΑ
Ισραήλ - Τουρκία: Το τέλος μιας συμμαχίας
Η αξιοζήλευτη υπερδραστηριότητα της Τουρκίας
Βορείως της Εγνατίας
Το Βήμα κάνει ρεπορτάζ για συνάντηση που δεν έγινε ποτέ!!
Υποτέλεια κι ευτέλεια ...
- ΡΟΗ ΤΟΥ ΑΝΤΙΒΑΡΟΥ
http://www.antibaro.gr/neodeltio_0809.html
Μηνιαίο Δελτίο Ενημέρωσης του Αντίβαρου, 28 Ιουλίου 2009
Υπενθυμίζουμε ότι από την κεντρική ιστοσελίδα του Αντίβαρου μπορείτε να γραφτείτε στο ημερήσιο δελτίο με όλες τις αναρτήσεις στο ηλεκτρονικό σας ταχυδρομείο κάθε πρωί. Επίσης, για την καθημερινή ενημέρωση από επιλογή ιστολογίων μπορείτε να επισκέπτεσθε τον συναθροιστή
Ακολουθούν τα νεότερα άρθρα του τελευταίου μήνα
Αρθρογραφία
1Η ελληνική ελαφρότητα Διάφορα Απόστολος Παπαδημητρίου 25.07.09
2Το ΝΑΤΟ και η στραγητική του ΚούκουΔιπλωματία Δημήτριος Δήμου 24.07.09
3Διαπιστώνεται το αδιέξοδοΚύπρος Βίας Λειβαδάς 24.07.09
4Τελείωσε ιστορικά ο Ελληνισμός;Θεωρία Δημήτρης Μαυρίδης 24.07.09
5Αντιφασιστική ΥποκρισίαΠολιτική Δημήτριος Ζιαμπάρας 20.07.09
6Οι έμποροι των εθνώνΔιεθνή Απόστολος Παπαδημητρίου 20.07.09
7Οι πλούσιοι υπόσχονταιΔιεθνή Απόστολος Παπαδημητρίου 20.07.09
8Οι τουρκικές επιδιώξεις και η ενδεδειγμένη ελληνική στάσηΕλληνοτουρκικά Μελέτης Μελετόπουλος 19.07.09
9Η Κύπρος σε παγίδα!Κύπρος Κυριάκος Σ. Κολοβός 18.07.09
10Θα εισέρχονται ελεύθερα οι Σκοπιανοί προπαγανδιστές;Μακεδονία Κωνσταντίνος Χολέβας 17.07.09
11Δικαιώθηκε η Μονή Βατοπαιδίου για τη λίμνη ΒιστωνίδαΤύπος Τηλέμαχος Μ. 13.07.09
12«Είναι παιδιά πολλών ανθρώπων τα λόγια μας» Παιδεία Δημήτρης Νατσιός 13.07.09
13Παρελθοντολάγνα ΕλευθερίαΘεωρία Δημήτρης Ζιαμπάρας 12.07.09
14Ο Άγιος Νικόδημος, η Παιδεία και τα ΘρησκευτικάΟρθοδοξία Κωνσταντίνος Χολέβας 08.07.09
15Το τέλος της αρχαιότητας και η αποδημία των φιλοσόφων.Ιστορία: Βυζάντιο Δημήτρης Μαυρίδης 08.07.09
16Συντακτική Εθνοσυνέλευση και ΠραγματικότηταΠολιτική Δημήτρης Ζιαμπάρας 04.07.09
17Αγαθονήσι εκπέμπει S.O.S.Ελληνοτουρκικά Δημήτριος Δήμου 03.07.09
18Ελλάς και Βαλκάνια: η κατάρρευση των μύθωνΒαλκάνια Κωνσταντίνος Χολέβας 29.06.09
19Οι ισχυροί συσκέπτονται για την ασφάλειαΔιεθνή Απόστολος Παπαδημητρίου 29.06.09
Παρατηρητήριο - Απόψεις
Ελληνωνύμων ενεργός αφελληνισμός Χρήστος Γιανναράς 13.07.09
Ποιοι εξελλήνισαν την ΕυρώπηΤο Βήμα 11.07.09
Το ευρωπαϊκό μέλλον της Τουρκίας και η Ελλάδα Βασίλειος Μαρκεζίνης 09.07.09
Η αξιοζήλευτη υπερδραστηριότητα της ΤουρκίαςΒασίλειος Μαρκεζίνης 09.07.09
Τι κρύβεται πίσω από την εικόνα του Ομπάμα Βασίλειος Μαρκεζίνης 09.07.09
Τα επτά βήματα της ΑειφορίαςΧρύσανθος Λαζαρίδης 09.07.09
Έγκλημα και τιμωρία! Ν.Ζ. 09.07.09
Απογραφή νοητικής και κριτικής καλλιέργειαςXρήστος Γιανναράς 05.07.09
Η μάχη για τους αγωγούsΒασίλειος Μαρκεζίνης 04.07.09
Αλβανικός δρόμος, ελληνικό δώροΓιώργος Δελαστίκ 29.06.09
Eθνική ή προσωπική εξωτερική πολιτική;Βασίλειος Μαρκεζίνης 28.06.09
Ανέφικτη στην Ελλάδα η δημοκρατίαXρήστος Γιανναράς 27.06.09
Άλλες ενότητες - Αφιερώματα, Δράση
Δ. Αλευρομάγειρος: Οι ήρωες της πράσινης γραμμής
Η Θράκη: μια άλλη Κύπρος;
Εθνική ταυτότητα και πολυπολιτισμικότητα - αντιθέσεις και συνθέσεις
Επιστολή Μέρτζου στην Καθημερινή για την ταυτότητα των Βλάχων
ΕΠΕΙΓΟΝ: Επιστολή της Παμμακεδονικής Αμερικής για τη νέα σύλληψη του Vasko Gligorijevic!
Παρέμβαση πανεπιστημιακών για τα Θρησκευτικά
Επιστολή Παμμακεδονικών στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας
Ο Κωνσταντίνος Χολέβας στην εκπομπή του Δημήτρη Νατσιού για την παιδεία
Ο Κώστας Ζουράρις στην εκπομπή του Δημήτρη Νατσιού για την παιδεία
Οι Χριστιανοί στην Πολυθρησκευτική Ενωμένη Ευρώπη
Παναγιώτης Ήφαιστος: Κοσμοθεωρία των εθνών
Ιστολόγιο
Ρόμπα τα “ΝΕΑ” από εσκεμμένη διαρροή του troktikou!
Ποικιλία Μακεδονισμού στο Wikipedia!
Ἡ κατάντια τῶν κάποτε Ἑλλήνων
Η Τουρκία στον 21ο αιώνα: Στρατηγικό βάθος ή στρατηγική ρηχότητα;
Η Τουρκία να εφαρμόσει το σχέδιο Ανάν για τη λύση του Κουρδικού
Επιχείρηση «Αττίλας» και τουρκική εισβολή στην Κύπρο το 1974 – Κέρδισαν τον πόλεμο οι Τούρκοι, ή…τον έχασαν οι Έλληνες;
Ἰός τῆς Ποµακοφαγίας
Παρέμβαση πανεπιστημιακών για το θρησκευτικό μάθημα
Η μεγαλύτερη γκάφα του ελληνικού Τύπου!
Παρατηρητήριο (αναδημοσιεύσεις από άλλες πηγές)
Ο ρόλος του πολίτη και του ξένου στην αρχαιότητα
Νέα τουρκικά παιγνίδια
Η Κίνα έδωσε το σήμα της οικονομικής «επέλασης»
Ελληνική Νίκη στην Wikipedia – To Λήμμα “Μακεδονία” επανήρθε στην αρχική του μορφή
Πόλεμος και Ειρήνη στο Αιγαίο: Δέκα σημεία
Δελτίο Τύπου για Σκοπιανό
Λένε ΟΧΙ στη σύνθετη ονομασία
Αναστέλλεται η αποστολή στα Σκόπια για τον Βάσκο Γκλιγκορίεβιτς
"Απειλείται" η Θεία Κοινωνία από τη γρίπη;;;
Πολύ glamour, λίγη ουσία στην Κέρκυρα
Η αποσταθεροποίηση της χώρας και ο ρόλος της Τουρκίας
Τι φοβάται το Φανάρι από τους Ρώσους
Συνέντευξη του Δημάρχου του Λονδίνου
Η σαθρή «πολυπολιτισμικοποίηση» της Ελλάδας
Την Δευτέρα η υπογραφή για Nabucco από τις χώρες διαμετακόμισης
Νέο Σύνταγμα οι Κούρδοι του Ιράκ
Όλο και λιγοστεύουμε στην Ευρώπη...
Νέα σύνορα σε τιμή φυσικού αερίου
Το απόρρητο «non paper» της Ουάσιγκτον για το Αιγαίο
Επίσημο αίτημα για την επιστροφή της Αμμοχώστου
ΗΠΑ: Με οικονομική κατάρρευση απειλούνται οι πολιτείες
Ο Νταβούτογλου προβάλλει τη σημερινή Τουρκία ως… «βυζαντινή»!
«Δεν μπορούμε να πιέσουμε την Τουρκία»
Κατάθεση-«βόμβα»: Ο Μιχ. Χριστοφοράκος είπε ποιους «λάδωνε»
H Aκαδημία Αθηνών «στολισμένη» με συνθήματα
Κίνδυνοι για τον υπαρκτό Ελληνισμό
Ο Χομεϊνί της Τουρκίας;
Δεν αποχωρεί από την «Ένωση για την Αλλαγή» ο Β.Ντούλες
«Βόμβα» $100 δις χτυπά τις ρωσικές τράπεζες
Τούρκος υπουργός: «θα λειτουργήσει ξανά η Σχολή της Χάλκης»
Έγκριση σε «πανεπιστήμιο» των κατεχομένων
Βιάζεται να εκμεταλλευτεί ο Αρχιεπίσκοπος την τεράστια εκκλησιαστική περιουσία!
Χέρι - χέρι ΝΔ και ΠΑΣΟΚ συνεμορφώθησαν προς τας υποδείξεις της Ουάσινγκτον!
Η Κροατία δίδαγμα για τα Σκόπια
Στοιχεία για 12 πολιτικούς και …153 βουλευτές (!!!)
7 τουρκικά κόλπα στο Αιγαίο
Σκληρή γλώσσα Ερντογάν για τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις
Και την Eγνατία Oδό θέλει να «αλώσει» η Αγκυρα...
Αυθαίρετο Μνημείο-Πρόκληση κατασκευάζεται από τον πολιτιστικό σύλλογο Χίλια
Δύο συνεργάτες του Αντίβαρου συζητούν τηλεοπτικά
Ανακοίνωση - Ο Έλληνας δημοσιογράφος Ιάσων Αθανασιάδης κρατείται στο Ιράν
Το μυστικό της διέλευσης του αεροπλάνου με το διακριτικό «Μακεδονία»
Επίδειξη ισχύος της «Μακεδονίας»
ΠΡΟΣΟΧΗ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΚΔΟΤΟ: Ὁ Γάλλος, ὁ Τοῦρκος καί ὁ Ἕλληνας
Η εισήγηση προς το ΥΠΕΞ για μουφτήδες
Μεγάλες μπίζνες και μυστική διπλωματία για τη «μικρή» ΔΕΠΑ
Ισραήλ - Τουρκία: Το τέλος μιας συμμαχίας
Η αξιοζήλευτη υπερδραστηριότητα της Τουρκίας
Βορείως της Εγνατίας
Το Βήμα κάνει ρεπορτάζ για συνάντηση που δεν έγινε ποτέ!!
Υποτέλεια κι ευτέλεια ...
- ΡΟΗ ΤΟΥ ΑΝΤΙΒΑΡΟΥ
Είμαι Πομάκος και το λέω!..» ΑΧ. ΧΕΚΙΜΟΓΛΟΥ | Βήμα -Κυριακή 2 Αυγούστου 2009
▅ Παρά τα παιχνίδια του τουρκικού προξενείου και την αδιαφορία του ελληνικού κράτους, οι Πομάκοι της Ξάνθης έφτιαξαν έναν σύλλογο και ζητούν περισσότερα ελληνικά σχολεία
«Είμαι Πομάκος και το λέω!..»
ΑΧ. ΧΕΚΙΜΟΓΛΟΥ Κυριακή 2 Αυγούστου 2009
ΣΤΗΝ ΞΑΝΘΗ χριστιανοί και μουσουλμάνοι «σπάνε» τα στεγανά και εργάζονται από κοινού για ένα εγχείρημα διόλου εύκολο:τη διάσωση και την ανάδειξη της πομακικής ταυτότητας. Επειτα από μια περίοδο μακράς σιωπής, όπου και η
οποιαδήποτε νύξη περί ύπαρξης Πομάκων στους κόλπους της μουσουλμανικής μειονότητας εθεωρείτο ατόπημα, οι Πομάκοι σιγά σιγά αφυπνίζονται, αναζητούν και διεκδικούν τη μακραίωνη ταυτότητά τους. Με τους περισσότερους Ελληνες να αγνοούν τι πραγματικά συμβαίνει στους ορεινούς όγκους της Ροδόπης και συχνά μέσα σε μια
εκρηκτική ατμόσφαιρα, πριν από λίγους μήνες οι Πομάκοι της Ξάνθης έφτιαξαν έναν σύλλογο μέσα από τον οποίο διεξάγουν τον πολιτιστικό και μορφωτικό τους αγώνα. Αρχικά οι αντιδράσεις ήταν πολλές, έπειτα όμως από επίδειξη σθένους εκ μέρους των Πομάκων οι ενοχλήσεις σταμάτησαν. Στην Ξάνθη φαίνεται ότι κάτι αλλάζει.
«Η πομακική ταυτότητα δεν μπορεί να κρυφθεί ούτε ντρέπομαι γι΄ αυτό που είμαι. Αυτό γεννήθηκα:Πομάκος» λέει ο 34χρονος επαγγελματίας κ. Ιρφάν Μεμέταλη. «Τα ήθη και τα έθιμά μας είναι πολύ ζωντανά, ειδικά στα χωριά. Η Παιδεία όμως είναι ένα πάρα πολύ σοβαρό πρόβλημα. Πολλοί γονείς ζητήσαμε να γίνονται κάποια μαθήματα στα μειονοτικά σχολεία και στα ελληνικά. Οι υπεύθυνοι όμως μας παραπέμπουν στη Συνθήκη της Λωζάννης και αφήνουν το ζήτημα στη διακριτική ευχέρεια του δασκάλου» συμπληρώνει. Οπως λέει, πολλοί έχουν εκμεταλλευθεί το πολιτιστικό «σκοτάδι» της περιοχής και βιοπορίζονται δουλεύοντας για αλλότριους στόχους. «Το προξενείο παίζει παιχνίδια στις πλάτες των αθώων. Δεν είναι εύκολο να μιλήσεις. Πολλοί από εμάς έχουμε δεχθεί απειλές» σημειώνει.
▅ Οι απειλές και τα προβλήματα Στη Θράκη συμβαίνουν πρωτοφανή πράγματα. «Στη Γλαύκη έβαλαν πομπούς στον μιναρέ του τζαμιού και αναμετέδιδαν κηρύγματα μίσους και την ίδια στιγμήοι πολιτικοί τούς χαϊδεύουν τα αφτιά» σημειώνει ο κ. Μεμέταλη. Είναι ενδεικτικό ότι τις ημέρες του Πάσχα διοργανώθηκε στην Ξάνθη ετεροχρονισμένος εορτασμός των γενεθλίων του Μωάμεθ, γεγονός που προκάλεσε σοβαρά ερωτήματα. «Φαίνεται ότι πρέπει να γίνεις Τούρκος για να δεις άσπρη ημέρα εδώ πέρα» καταλήγει. Στον εκφοβισμό που υφίστανται παραδοσιακά οι Πομάκοι αναφέρεται και η κυρία Αλιέ Εφέντη. «Υπάρχουν πολλοί που φοβούνται όταν τους λένε:“Θα καείς στην Κόλαση”» σημειώνει και προσθέτει: «Λόγω της τριγλωσσίαςεπικρατεί ένας πύργος της Βαβέλ.Στα σπίτια παίζει η τουρκική τηλεόραση και πολλοί νέοι μας μιλούν τουρκικά».
Εμβληματική φυσιογνωμία στη δραστηριοποίηση των Πομάκων είναι ο πρόεδρος του νεοπαγούς συλλόγου κ. Ταχήρ Κόντε. «Ο εκτουρκισμός είναι ένα πρόβλημα.Μετά τις αρχικές αντιδράσειςτα πράγματα χαλάρωσαν και τώρα δεν υπάρχουν πιέσεις» σημειώνει . Ο κ. Κόντε βρέθηκε πρόσφατα στο επίκεντρο μιας λυσσαλέας δικαστικής διαμάχης, όταν άρχισε να δέχεται επίθεση από τον τοπικό Τύπο με την κατηγορία της «προδοσίας». «Ευτυχώς δικαιωθήκαμε καιπλέονο σύλλογός μας πολλαπλασιάζεταιενώ ετοιμάζει βιβλιοθήκη και μουσείο.Ακόμηπροσπαθούμε να κάνουμε μαθήματα πληροφορικής και ραπτικής» αναφέρει. «Στα Πομακοχώριατο μεγαλύτερο λάθος είναι ότι δεν υπάρχει δημοτικό ελληνόφωνο σχολείογια να έχουν οι γονείς επιλογή. Τα μειονοτικά δημοτικά είναι μεν δίγλωσσα, τα μισά μαθήματα όμως γίνονται στα τουρκικά. Τα ελληνικά διδάσκονται πολύ λίγες ώρες.Μας έχουν βάλει στο ίδιο καζάνι» σημειώνει ο κ. Ταχήρ. Το άλλο μείζον ζήτημα είναι η ίδια η πομακική γλώσσα, αφού ούτε ολοκληρωμένη καταγραφή ούτε επίσημα λεξικά υπάρχουν. Ωστόσο μορφωτικά ιδρύματα όπως το Πολιτιστικό και Αναπτυξιακό Κέντρο Θράκης (ΠΑΚΕΘΡΑ) αλλά και το Κέντρο Πομακικών Ερευνών στην Κομοτηνή επιτελούν ένα σημαντικό εκπαιδευτικό έργο.
Η σύζυγος του κ. Κόντε, η κυρία Εμινέ Μπουρουντζή, έχει σπάσει ένα ρεκόρ: είναι η πρώτη Πομάκα που έχει μπει στη δισκογραφία τραγουδώντας τα παραδοσιακά τους τραγούδια. Οπως αφηγείται, «το 2006 κυκλοφόρησε ο πρώτος δίσκος και το 2008 ο δεύτερος και τώρα πάμε για τον τρίτο». Τα τραγούδια των Πομάκων έχουν μια ιδιαιτερότητα. «Στα παλιά, όταν τα αγόρια με τα κορίτσια δεν μπορούσαν να έχουν επικοινωνία,όλος ο μεταξύ τους διάλογος γινόταν με τραγούδια, εν είδει ερωταπαντήσεων και με κύριο χαρακτηριστικό το φλερτ» σημειώνει.
Μία ακόμη σημαίνουσα προσωπικότητα της περιοχής είναι ο εκπαιδευτικός κ. Ορχάν Αζίζ, ο οποίος μαζί με τη συνάδελφο και σύζυγό του κυρία Μπελκίς Μεχμέταλη αλλά και άλλους εκπαιδευτικούς έχουν δημιουργήσει από το περασμένο φθινόπωρο ένα επιμορφωτικό κέντρο ενισχυτικής διδασκαλίας που λειτουργεί στη Γλαύκη, στη Μύκη και στην Πάχνη. Στο κέντρο παρακολουθούν μαθήματα περίπου 300 μαθητές δημοτικού, γυμνασίου και λυκείου από τα σχολεία της περιοχής. Χορηγοί του κέντρου είναι η πρώην υφυπουργός Εξωτερικών κυρία Βιργινία Τσουδερού, το Ιδρυμα Θρακικής Τέχνης και Παράδοσης και οι επιχειρηματίες κκ. Δημήτρης και Μηνάς Εφραίμογλου.
Ο κ. Αζίζ, ο οποίος παράλληλα κάνει Μεταπτυχιακό στη Γλωσσολογία, ομολογεί ότι «δίνεται μεγαλύτερη βαρύτητα στα ελληνικά» και αυτό διότι «τα παιδιά αντιμετωπίζουν τρομερές δυσκολίεςλόγω του ότι τα μαθηματικά, η φυσική και η γλώσσα διδάσκονται στα τουρκικά». Αυτό δημιουργεί ένα σοβαρό πρόβλημα διότι οι μαθητές, έχοντας μάθει τα μισά μαθήματα στα τουρκικά, πηγαίνουν στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση που είναι αμιγώς ελληνόφωνη και αντιμετωπίζουν εμπόδια στην κατανόηση των μαθημάτων.
Σύμφωνα με τον κ. Αζίζ, αυτή η πρωτοβουλία δεν συγκίνησε διόλου τους τοπικούς άρχονες. «Εχουμε αναλάβει το κόστος, το βάρος, την ευθύνη και τη... λασπολογία» αναφέρει χαρακτηριστικά. Οι αυτοδιοικητικοί δεν είδαν με καθόλου καλό μάτι την προσπάθειά τους, προφανώς «για να μη χάσουν ψήφους» όπως λέει. «Ακόμη και το κτίριο είναι δώρο από την Αγγλία» λέει ο κ. Αζίζ. «Στόχος είναι να αναδειχθούν τα μορφωμένα παιδιά της περιοχής. Κάποιοι προσπάθησαν εσκεμμένα να μείνουμε στο σκοτάδι, εμείς όμως θα πάμε προς το καλύτερο» καταλήγει.
▅ Εξοδος από τη σιωπή
«Ενώ ως πρόσφατα ελάχιστοι μιλούσαν δημόσια για αυτά τα θέματα, πλέον διεξάγεται ανοιχτά ένας διάλογος. Εχουμε δύο εφημερίδες και έναν σύλλογο που πολλαπλασιάζεται. Εχει σημειωθεί τεράστια πρόοδος» σημειώνει ο δημοσιογράφος κ. Σεμπαϊδήν Καραχότζα. «Αυτές οι εκδηλώσεις που κάνουμε τώρακάποτε θεωρούνταν αδιανόητες. Βέβαια υπάρχει μακρύς δρόμος ακόμη,καθώς πολλοί φοβούνται να μας υποστηρίξουν. Η άλλη πλευρά κάποτε αρνούνταν την ύπαρξή μας, πλέον όμως την αποδέχεται.Αυτό είναι μια επιτυχία» συμπληρώνει. Πέρα από την «καταπίεση και τις τηλεφωνικές απειλές» , το ζητούμενο, όπως λέει, «είναι περισσότερα ελληνικάδημόσια σχολεία». «Δεν ζητούμε πομάκικα,αφού αυτό προς στιγμήν είναι ανέφικτο, διότι υπάρχει μεγάλο έλλειμμα έρευνας και καταγραφής της γλώσσας. Εδώ έχουμε τριγλωσσία, δηλαδή λίγο από όλα αλλά τίποτε καλά.Τα παιδιά φθάνουν στο πανεπιστήμιο και είναι σαν να πηγαίνουν σε μια πηγή από όπου δεν μπορούν να πιουν νερό» συμπληρώνει.
Μια γλώσσα σε κίνδυνο
Ο ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ και συγγραφέας κ. Ν. Κόκκας υπηρετεί στα Πομακοχώρια, κάνει το διδακτορικό του με θέμα τους Πομάκους και γνωρίζει καλά το γλωσσικό τους ζήτημα. «Υπάρχει μια ποικιλία ιδιωμάτων και εδώ και 15 χρόνια γίνεται μια σοβαρή καταγραφή. Ολα τα ιδιώματα εντάσσονται στο νοτιοσλαβικό συνεχές και οι δομές της γλώσσας παραπέμπουν στην παλαιοσλαβική των Κυρίλλου και Μεθοδίου» αναφέρει. Ωστόσο, όπως λέει, «ένας πλούτος χάνεταιδιότι παρουσιάζεται πτώχευση λεξιλογίου. Οι μήνες και οι αριθμοί λέγονται πλέον στα τουρκικά. Ο ρόλος της εκπαίδευσης είναι καθοριστικός για όλα αυτά» σχολιάζει. «Στον Ψυχρό Πόλεμο παγιώθηκε ως επιλογή η τουρκική ταυτότητα στη γλώσσα και όλα αυτά τα χρόνια κανένας δεν τόλμησε να αλλάξει τα μορφωτικά πρωτόκολλα με την Τουρκία. Ετσιφτάνουμε να έχουμε έλληνες πολίτεςκαταδικασμένους σε ημιμάθεια και αδυναμία πρόσβασης στην επιστήμη» τονίζει. «Το φαινόμενο έχει και βαθύταταυπαρξιακές συνέπειεςκαθώς με τη θεσμοθέτηση της τριγλωσσίαςαλλάζει και η πρόσληψη του κόσμου στα παιδιά. Οι Πομάκοι χαρακτηρίζονται συχνά από μεταπήδηση ταυτότητας» σχολιάζει.
Η πρόεδρος του Ιδρύματος Θρακικής Τέχνης και Παράδοσης κυρία Βιργινία Τσουδερού θεωρεί ότι πρέπει να ασχοληθούμε σοβαρά με τη Θράκη καθώς οι μειονοτικές ομάδες έχουν καταστεί θύματα ενός ανταγωνισμού με επιτιθέμενο την Τουρκία. «Το προξενείο παίζει άθλιο ρόλο και εμείς ανήμποροι σερνόμαστε σε αυτό το παιχνίδι» σημειώνει και προσθέτει: «Η πολιτική μας στο ζήτημα είναι μια λυπηρή περίπτωση. Ολοι υποκρίνονται. Αντί να θωρακίσουμε αυτόν τον κόσμο, τους αφήνουμε να γίνουν στοιχεία εκμετάλλευσης». Η λύση, κατά την κυρία Τσουδερού, είναι ο πολιτισμός, «κάτι που όταν γίνεται σωστά παράγει τα καλύτερα που έχει μέσα του ο άνθρωπος» με βασική κατεύθυνση «τη συνύπαρξη και τη συμβίωση».
«Είμαι Πομάκος και το λέω!..»
ΑΧ. ΧΕΚΙΜΟΓΛΟΥ Κυριακή 2 Αυγούστου 2009
ΣΤΗΝ ΞΑΝΘΗ χριστιανοί και μουσουλμάνοι «σπάνε» τα στεγανά και εργάζονται από κοινού για ένα εγχείρημα διόλου εύκολο:τη διάσωση και την ανάδειξη της πομακικής ταυτότητας. Επειτα από μια περίοδο μακράς σιωπής, όπου και η
οποιαδήποτε νύξη περί ύπαρξης Πομάκων στους κόλπους της μουσουλμανικής μειονότητας εθεωρείτο ατόπημα, οι Πομάκοι σιγά σιγά αφυπνίζονται, αναζητούν και διεκδικούν τη μακραίωνη ταυτότητά τους. Με τους περισσότερους Ελληνες να αγνοούν τι πραγματικά συμβαίνει στους ορεινούς όγκους της Ροδόπης και συχνά μέσα σε μια
εκρηκτική ατμόσφαιρα, πριν από λίγους μήνες οι Πομάκοι της Ξάνθης έφτιαξαν έναν σύλλογο μέσα από τον οποίο διεξάγουν τον πολιτιστικό και μορφωτικό τους αγώνα. Αρχικά οι αντιδράσεις ήταν πολλές, έπειτα όμως από επίδειξη σθένους εκ μέρους των Πομάκων οι ενοχλήσεις σταμάτησαν. Στην Ξάνθη φαίνεται ότι κάτι αλλάζει.
«Η πομακική ταυτότητα δεν μπορεί να κρυφθεί ούτε ντρέπομαι γι΄ αυτό που είμαι. Αυτό γεννήθηκα:Πομάκος» λέει ο 34χρονος επαγγελματίας κ. Ιρφάν Μεμέταλη. «Τα ήθη και τα έθιμά μας είναι πολύ ζωντανά, ειδικά στα χωριά. Η Παιδεία όμως είναι ένα πάρα πολύ σοβαρό πρόβλημα. Πολλοί γονείς ζητήσαμε να γίνονται κάποια μαθήματα στα μειονοτικά σχολεία και στα ελληνικά. Οι υπεύθυνοι όμως μας παραπέμπουν στη Συνθήκη της Λωζάννης και αφήνουν το ζήτημα στη διακριτική ευχέρεια του δασκάλου» συμπληρώνει. Οπως λέει, πολλοί έχουν εκμεταλλευθεί το πολιτιστικό «σκοτάδι» της περιοχής και βιοπορίζονται δουλεύοντας για αλλότριους στόχους. «Το προξενείο παίζει παιχνίδια στις πλάτες των αθώων. Δεν είναι εύκολο να μιλήσεις. Πολλοί από εμάς έχουμε δεχθεί απειλές» σημειώνει.
▅ Οι απειλές και τα προβλήματα Στη Θράκη συμβαίνουν πρωτοφανή πράγματα. «Στη Γλαύκη έβαλαν πομπούς στον μιναρέ του τζαμιού και αναμετέδιδαν κηρύγματα μίσους και την ίδια στιγμήοι πολιτικοί τούς χαϊδεύουν τα αφτιά» σημειώνει ο κ. Μεμέταλη. Είναι ενδεικτικό ότι τις ημέρες του Πάσχα διοργανώθηκε στην Ξάνθη ετεροχρονισμένος εορτασμός των γενεθλίων του Μωάμεθ, γεγονός που προκάλεσε σοβαρά ερωτήματα. «Φαίνεται ότι πρέπει να γίνεις Τούρκος για να δεις άσπρη ημέρα εδώ πέρα» καταλήγει. Στον εκφοβισμό που υφίστανται παραδοσιακά οι Πομάκοι αναφέρεται και η κυρία Αλιέ Εφέντη. «Υπάρχουν πολλοί που φοβούνται όταν τους λένε:“Θα καείς στην Κόλαση”» σημειώνει και προσθέτει: «Λόγω της τριγλωσσίαςεπικρατεί ένας πύργος της Βαβέλ.Στα σπίτια παίζει η τουρκική τηλεόραση και πολλοί νέοι μας μιλούν τουρκικά».
Εμβληματική φυσιογνωμία στη δραστηριοποίηση των Πομάκων είναι ο πρόεδρος του νεοπαγούς συλλόγου κ. Ταχήρ Κόντε. «Ο εκτουρκισμός είναι ένα πρόβλημα.Μετά τις αρχικές αντιδράσειςτα πράγματα χαλάρωσαν και τώρα δεν υπάρχουν πιέσεις» σημειώνει . Ο κ. Κόντε βρέθηκε πρόσφατα στο επίκεντρο μιας λυσσαλέας δικαστικής διαμάχης, όταν άρχισε να δέχεται επίθεση από τον τοπικό Τύπο με την κατηγορία της «προδοσίας». «Ευτυχώς δικαιωθήκαμε καιπλέονο σύλλογός μας πολλαπλασιάζεταιενώ ετοιμάζει βιβλιοθήκη και μουσείο.Ακόμηπροσπαθούμε να κάνουμε μαθήματα πληροφορικής και ραπτικής» αναφέρει. «Στα Πομακοχώριατο μεγαλύτερο λάθος είναι ότι δεν υπάρχει δημοτικό ελληνόφωνο σχολείογια να έχουν οι γονείς επιλογή. Τα μειονοτικά δημοτικά είναι μεν δίγλωσσα, τα μισά μαθήματα όμως γίνονται στα τουρκικά. Τα ελληνικά διδάσκονται πολύ λίγες ώρες.Μας έχουν βάλει στο ίδιο καζάνι» σημειώνει ο κ. Ταχήρ. Το άλλο μείζον ζήτημα είναι η ίδια η πομακική γλώσσα, αφού ούτε ολοκληρωμένη καταγραφή ούτε επίσημα λεξικά υπάρχουν. Ωστόσο μορφωτικά ιδρύματα όπως το Πολιτιστικό και Αναπτυξιακό Κέντρο Θράκης (ΠΑΚΕΘΡΑ) αλλά και το Κέντρο Πομακικών Ερευνών στην Κομοτηνή επιτελούν ένα σημαντικό εκπαιδευτικό έργο.
Η σύζυγος του κ. Κόντε, η κυρία Εμινέ Μπουρουντζή, έχει σπάσει ένα ρεκόρ: είναι η πρώτη Πομάκα που έχει μπει στη δισκογραφία τραγουδώντας τα παραδοσιακά τους τραγούδια. Οπως αφηγείται, «το 2006 κυκλοφόρησε ο πρώτος δίσκος και το 2008 ο δεύτερος και τώρα πάμε για τον τρίτο». Τα τραγούδια των Πομάκων έχουν μια ιδιαιτερότητα. «Στα παλιά, όταν τα αγόρια με τα κορίτσια δεν μπορούσαν να έχουν επικοινωνία,όλος ο μεταξύ τους διάλογος γινόταν με τραγούδια, εν είδει ερωταπαντήσεων και με κύριο χαρακτηριστικό το φλερτ» σημειώνει.
Μία ακόμη σημαίνουσα προσωπικότητα της περιοχής είναι ο εκπαιδευτικός κ. Ορχάν Αζίζ, ο οποίος μαζί με τη συνάδελφο και σύζυγό του κυρία Μπελκίς Μεχμέταλη αλλά και άλλους εκπαιδευτικούς έχουν δημιουργήσει από το περασμένο φθινόπωρο ένα επιμορφωτικό κέντρο ενισχυτικής διδασκαλίας που λειτουργεί στη Γλαύκη, στη Μύκη και στην Πάχνη. Στο κέντρο παρακολουθούν μαθήματα περίπου 300 μαθητές δημοτικού, γυμνασίου και λυκείου από τα σχολεία της περιοχής. Χορηγοί του κέντρου είναι η πρώην υφυπουργός Εξωτερικών κυρία Βιργινία Τσουδερού, το Ιδρυμα Θρακικής Τέχνης και Παράδοσης και οι επιχειρηματίες κκ. Δημήτρης και Μηνάς Εφραίμογλου.
Ο κ. Αζίζ, ο οποίος παράλληλα κάνει Μεταπτυχιακό στη Γλωσσολογία, ομολογεί ότι «δίνεται μεγαλύτερη βαρύτητα στα ελληνικά» και αυτό διότι «τα παιδιά αντιμετωπίζουν τρομερές δυσκολίεςλόγω του ότι τα μαθηματικά, η φυσική και η γλώσσα διδάσκονται στα τουρκικά». Αυτό δημιουργεί ένα σοβαρό πρόβλημα διότι οι μαθητές, έχοντας μάθει τα μισά μαθήματα στα τουρκικά, πηγαίνουν στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση που είναι αμιγώς ελληνόφωνη και αντιμετωπίζουν εμπόδια στην κατανόηση των μαθημάτων.
Σύμφωνα με τον κ. Αζίζ, αυτή η πρωτοβουλία δεν συγκίνησε διόλου τους τοπικούς άρχονες. «Εχουμε αναλάβει το κόστος, το βάρος, την ευθύνη και τη... λασπολογία» αναφέρει χαρακτηριστικά. Οι αυτοδιοικητικοί δεν είδαν με καθόλου καλό μάτι την προσπάθειά τους, προφανώς «για να μη χάσουν ψήφους» όπως λέει. «Ακόμη και το κτίριο είναι δώρο από την Αγγλία» λέει ο κ. Αζίζ. «Στόχος είναι να αναδειχθούν τα μορφωμένα παιδιά της περιοχής. Κάποιοι προσπάθησαν εσκεμμένα να μείνουμε στο σκοτάδι, εμείς όμως θα πάμε προς το καλύτερο» καταλήγει.
▅ Εξοδος από τη σιωπή
«Ενώ ως πρόσφατα ελάχιστοι μιλούσαν δημόσια για αυτά τα θέματα, πλέον διεξάγεται ανοιχτά ένας διάλογος. Εχουμε δύο εφημερίδες και έναν σύλλογο που πολλαπλασιάζεται. Εχει σημειωθεί τεράστια πρόοδος» σημειώνει ο δημοσιογράφος κ. Σεμπαϊδήν Καραχότζα. «Αυτές οι εκδηλώσεις που κάνουμε τώρακάποτε θεωρούνταν αδιανόητες. Βέβαια υπάρχει μακρύς δρόμος ακόμη,καθώς πολλοί φοβούνται να μας υποστηρίξουν. Η άλλη πλευρά κάποτε αρνούνταν την ύπαρξή μας, πλέον όμως την αποδέχεται.Αυτό είναι μια επιτυχία» συμπληρώνει. Πέρα από την «καταπίεση και τις τηλεφωνικές απειλές» , το ζητούμενο, όπως λέει, «είναι περισσότερα ελληνικάδημόσια σχολεία». «Δεν ζητούμε πομάκικα,αφού αυτό προς στιγμήν είναι ανέφικτο, διότι υπάρχει μεγάλο έλλειμμα έρευνας και καταγραφής της γλώσσας. Εδώ έχουμε τριγλωσσία, δηλαδή λίγο από όλα αλλά τίποτε καλά.Τα παιδιά φθάνουν στο πανεπιστήμιο και είναι σαν να πηγαίνουν σε μια πηγή από όπου δεν μπορούν να πιουν νερό» συμπληρώνει.
Μια γλώσσα σε κίνδυνο
Ο ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ και συγγραφέας κ. Ν. Κόκκας υπηρετεί στα Πομακοχώρια, κάνει το διδακτορικό του με θέμα τους Πομάκους και γνωρίζει καλά το γλωσσικό τους ζήτημα. «Υπάρχει μια ποικιλία ιδιωμάτων και εδώ και 15 χρόνια γίνεται μια σοβαρή καταγραφή. Ολα τα ιδιώματα εντάσσονται στο νοτιοσλαβικό συνεχές και οι δομές της γλώσσας παραπέμπουν στην παλαιοσλαβική των Κυρίλλου και Μεθοδίου» αναφέρει. Ωστόσο, όπως λέει, «ένας πλούτος χάνεταιδιότι παρουσιάζεται πτώχευση λεξιλογίου. Οι μήνες και οι αριθμοί λέγονται πλέον στα τουρκικά. Ο ρόλος της εκπαίδευσης είναι καθοριστικός για όλα αυτά» σχολιάζει. «Στον Ψυχρό Πόλεμο παγιώθηκε ως επιλογή η τουρκική ταυτότητα στη γλώσσα και όλα αυτά τα χρόνια κανένας δεν τόλμησε να αλλάξει τα μορφωτικά πρωτόκολλα με την Τουρκία. Ετσιφτάνουμε να έχουμε έλληνες πολίτεςκαταδικασμένους σε ημιμάθεια και αδυναμία πρόσβασης στην επιστήμη» τονίζει. «Το φαινόμενο έχει και βαθύταταυπαρξιακές συνέπειεςκαθώς με τη θεσμοθέτηση της τριγλωσσίαςαλλάζει και η πρόσληψη του κόσμου στα παιδιά. Οι Πομάκοι χαρακτηρίζονται συχνά από μεταπήδηση ταυτότητας» σχολιάζει.
Η πρόεδρος του Ιδρύματος Θρακικής Τέχνης και Παράδοσης κυρία Βιργινία Τσουδερού θεωρεί ότι πρέπει να ασχοληθούμε σοβαρά με τη Θράκη καθώς οι μειονοτικές ομάδες έχουν καταστεί θύματα ενός ανταγωνισμού με επιτιθέμενο την Τουρκία. «Το προξενείο παίζει άθλιο ρόλο και εμείς ανήμποροι σερνόμαστε σε αυτό το παιχνίδι» σημειώνει και προσθέτει: «Η πολιτική μας στο ζήτημα είναι μια λυπηρή περίπτωση. Ολοι υποκρίνονται. Αντί να θωρακίσουμε αυτόν τον κόσμο, τους αφήνουμε να γίνουν στοιχεία εκμετάλλευσης». Η λύση, κατά την κυρία Τσουδερού, είναι ο πολιτισμός, «κάτι που όταν γίνεται σωστά παράγει τα καλύτερα που έχει μέσα του ο άνθρωπος» με βασική κατεύθυνση «τη συνύπαρξη και τη συμβίωση».
Ιστορική κριτική και «πρακτική» ιστορία. Χρήστος Ιακώβου
Κάθε χρόνο, με αφορμή τις επετείους του πραξικοπήματος και της εισβολής, έρχεται αυτομάτως στην επιφάνεια μία έντονη συζήτηση, εντός της κοινωνίας μας, γύρω από την ιστορία της Κύπρου του δευτέρου ημίσεως του 20ου αιώνος. Η πλειοψηφία φαίνεται να στρέφεται ενάντια στην «Ιστορία» γιατί την ερμηνεύει περισσότερο ως την πολιτική αιτία παρά ως την απάντηση στα σημερινά προβλήματα που άπτονται και, κατά το πλείστον, επηρεάζουν το παρόν. Το αποτέλεσμα είναι κάθε χρόνο να επαναλαμβάνεται μία μανιχαϊστική νοοτροπία που να καταλήγει σε ελαττωματική αίσθηση της ιστορίας, καταφυγή στη ψύχωση, σε τάσεις περιφρόνησης της αλήθειας, έστω και όταν αυτή αποδεικνύεται εκ των γεγονότων, και σε μακάρια ικανοποίηση μέσα από την μυθοπλασία που να δικαιολογεί, με μία τάση ναρκισσισμού, το παρόν.
Στο τέλος, αυτού του είδους η «Ιστορία» αναγκαστικά δραπετεύει από το επιστημονικό πεδίο και μπαίνει στην καθημερινή μας ζωή ως μία φασματική εκδοχή του παρελθόντος μόνο και μόνο για να έχει πρακτική χρησιμότητα στις πολιτικές επιλογές και τους πολιτικούς προσανατολισμούς του παρόντος. Αυτή η «Ιστορία» λειτουργεί στα μάτια πολλών ως το δικαστήριο που δικαιώνει τις ψυχώσεις τους, τις ιδεολογικές τους αγκυλώσεις και μέσα από αυτές τις αυταπάτες που τους κάνουν να αισθάνονται εσαεί δικαιωμένοι.
Αυτό το θεωρώ, μέχρι ενός σημείου, δικαιολογημένο και αναπότρεπτο λόγω των ιστορικών εμπειριών που βίωσε η Κύπρος. Εδώ, όμως, αναδεικνύεται η σημασία του κριτικού ρόλου του ιστορικού και της ιστοριογραφίας. Ρητορικώς, όλοι επικαλούνται την ιστορική κριτική στην πράξη όμως δύσκολα μπορεί κανείς να τη διακρίνει από την πολιτική θέση και ενίοτε από την ιδεολογική ψύχωση.
Στην Κύπρο είναι αναγκαίο η επιστημονική έρευνα να κάνει ευδιάκριτη τη διαφοροποίησή της από την πολιτική. Η ανάμειξη της πολιτικής στην ιστορία επιδιώκει ουσιαστικά να διαμορφώσει ένα «πρακτικό παρελθόν» το οποίο να είναι βολικό για το παρόν. Η διαφοροποίηση ανάμεσα στο παρελθόν που επεξεργάζονται οι επιστήμονες ιστορικοί και εκείνο που κατασκευάζει η πολιτική (ενίοτε με τη βοήθεια της δημοσιογραφίας), μάς βοηθά να αντιληφθούμε και μία σχέση που υπήρξε εξαιρετικά προβληματική για τη σύγχρονη ευρωπαϊκή επιστημονική κουλτούρα. Πιο συγκεκριμένα μάς βοηθά να αντιληφθούμε τη σχέση ανάμεσα στο ιστορικό γεγονός και τη μυθοπλασία, ανάμεσα στη συστηματική ανάλυση του αντικειμένου και του παραλογισμού της προκρούστειας προσαρμογής των γεγονότων στις πολιτικές και ιδεολογικές σκοπιμότητες του παρόντος.
Πρέπει να καταλάβουμε ότι στην κοινωνία μας, όπως και σε άλλες κοινωνίες, υπάρχουν αντιθέσεις για την ερμηνεία της ιστορίας που δεν μπορούν να γεφυρωθούν και αυτό είναι χαρακτηριστικό της ιστορίας του ανθρωπίνου πνεύματος. Επομένως, η διαμεσολάβηση της πολιτικής, είτε κρατικής είτε κομματικής, δημιουργεί προϋποθέσεις δέσμευσης της ιστορίας και της ιστορικής κριτικής σε πολιτικές σκοπιμότητες. Η ιστοριογραφία σήμερα στην Κύπρο έχει ανάγκη της αποδέσμευσής της από την πολιτική. Με άλλα λόγια, ο επιστήμονας ιστορικός θα πρέπει να προσεγγίζει τη σχέση και την εξέλιξη της κοινωνίας μας στον ιστορικό χρόνο έξω από τα όρια της πολιτικής πρακτικής. Αυτό σημαίνει ότι η επιστήμη της ιστορίας δεν αποτελεί συστατικό στοιχείο άσκησης πολιτικής κανενός κόμματος και καμιάς ιδεολογικής ομάδας. Έτσι, ο ιστορικός πρέπει να διαχωρίζει την ιστορική κριτική από τις επιθυμίες του (επιστημονική εντιμότητα), προσπαθώντας να αναλύσει τα κλασικά ερωτήματα του τί έγινε, πώς έγινε και γιατί έγινε, δηλαδή το ιστορικό, από το τί μπορούσε ή τί ήθελε ο ιστορικός να γίνει, δηλαδή το ουτοπικό-φαντασιακό.
Η επιστημονική ιστορία δεν προσφέρεται ως ένα πλαίσιο πολιτικών αξιών ούτε μπορεί να καταλήξει σε χρησιμοθηρικά αφηγήματα που να δικαιολογούν, και ακόμη περισσότερο να νομιμοποιούν, μία ιδεολογική σχέση του παρόντος με το παρελθόν. Επιπλέον, η ιστορική μνήμη δεν μπορεί στα πλαίσια της επιστημονικής συγγραφής της ιστορίας να μετατρέπεται σε πολιτικό ναρκισσισμό ή στην αντίθετη περίπτωση σε πολιτική αντίσταση και, ακόμη χειρότερα, να εντάσσεται σε τεχνικές και μηχανισμούς ελέγχου από ομάδες που έτυχε να ασκούν εξουσία με ημερομηνία λήξης.
Τέλος, αυτό που δεν είναι συμβατό με την κριτική ιστορία είναι η εργαλειοποίηση του ιστορικού ο οποίος μέσα από την πολιτική και ιδεολογική του στράτευση (βλ. ψύχωση) επιχειρεί να διαμορφώσει παραστάσεις που διευκολύνουν την πολιτική διαχείριση του παρόντος μέσα από επιλεκτικά απομεινάρια του παρελθόντος. Συνεπώς, η συγγραφή της επιστημονικής ιστορίας είναι πρωτίστως πρόκληση στην προσωπική ακεραιότητα του ιστορικού αλλά και στην υπευθυνότητά του ως πολίτη.
Στο τέλος, αυτού του είδους η «Ιστορία» αναγκαστικά δραπετεύει από το επιστημονικό πεδίο και μπαίνει στην καθημερινή μας ζωή ως μία φασματική εκδοχή του παρελθόντος μόνο και μόνο για να έχει πρακτική χρησιμότητα στις πολιτικές επιλογές και τους πολιτικούς προσανατολισμούς του παρόντος. Αυτή η «Ιστορία» λειτουργεί στα μάτια πολλών ως το δικαστήριο που δικαιώνει τις ψυχώσεις τους, τις ιδεολογικές τους αγκυλώσεις και μέσα από αυτές τις αυταπάτες που τους κάνουν να αισθάνονται εσαεί δικαιωμένοι.
Αυτό το θεωρώ, μέχρι ενός σημείου, δικαιολογημένο και αναπότρεπτο λόγω των ιστορικών εμπειριών που βίωσε η Κύπρος. Εδώ, όμως, αναδεικνύεται η σημασία του κριτικού ρόλου του ιστορικού και της ιστοριογραφίας. Ρητορικώς, όλοι επικαλούνται την ιστορική κριτική στην πράξη όμως δύσκολα μπορεί κανείς να τη διακρίνει από την πολιτική θέση και ενίοτε από την ιδεολογική ψύχωση.
Στην Κύπρο είναι αναγκαίο η επιστημονική έρευνα να κάνει ευδιάκριτη τη διαφοροποίησή της από την πολιτική. Η ανάμειξη της πολιτικής στην ιστορία επιδιώκει ουσιαστικά να διαμορφώσει ένα «πρακτικό παρελθόν» το οποίο να είναι βολικό για το παρόν. Η διαφοροποίηση ανάμεσα στο παρελθόν που επεξεργάζονται οι επιστήμονες ιστορικοί και εκείνο που κατασκευάζει η πολιτική (ενίοτε με τη βοήθεια της δημοσιογραφίας), μάς βοηθά να αντιληφθούμε και μία σχέση που υπήρξε εξαιρετικά προβληματική για τη σύγχρονη ευρωπαϊκή επιστημονική κουλτούρα. Πιο συγκεκριμένα μάς βοηθά να αντιληφθούμε τη σχέση ανάμεσα στο ιστορικό γεγονός και τη μυθοπλασία, ανάμεσα στη συστηματική ανάλυση του αντικειμένου και του παραλογισμού της προκρούστειας προσαρμογής των γεγονότων στις πολιτικές και ιδεολογικές σκοπιμότητες του παρόντος.
Πρέπει να καταλάβουμε ότι στην κοινωνία μας, όπως και σε άλλες κοινωνίες, υπάρχουν αντιθέσεις για την ερμηνεία της ιστορίας που δεν μπορούν να γεφυρωθούν και αυτό είναι χαρακτηριστικό της ιστορίας του ανθρωπίνου πνεύματος. Επομένως, η διαμεσολάβηση της πολιτικής, είτε κρατικής είτε κομματικής, δημιουργεί προϋποθέσεις δέσμευσης της ιστορίας και της ιστορικής κριτικής σε πολιτικές σκοπιμότητες. Η ιστοριογραφία σήμερα στην Κύπρο έχει ανάγκη της αποδέσμευσής της από την πολιτική. Με άλλα λόγια, ο επιστήμονας ιστορικός θα πρέπει να προσεγγίζει τη σχέση και την εξέλιξη της κοινωνίας μας στον ιστορικό χρόνο έξω από τα όρια της πολιτικής πρακτικής. Αυτό σημαίνει ότι η επιστήμη της ιστορίας δεν αποτελεί συστατικό στοιχείο άσκησης πολιτικής κανενός κόμματος και καμιάς ιδεολογικής ομάδας. Έτσι, ο ιστορικός πρέπει να διαχωρίζει την ιστορική κριτική από τις επιθυμίες του (επιστημονική εντιμότητα), προσπαθώντας να αναλύσει τα κλασικά ερωτήματα του τί έγινε, πώς έγινε και γιατί έγινε, δηλαδή το ιστορικό, από το τί μπορούσε ή τί ήθελε ο ιστορικός να γίνει, δηλαδή το ουτοπικό-φαντασιακό.
Η επιστημονική ιστορία δεν προσφέρεται ως ένα πλαίσιο πολιτικών αξιών ούτε μπορεί να καταλήξει σε χρησιμοθηρικά αφηγήματα που να δικαιολογούν, και ακόμη περισσότερο να νομιμοποιούν, μία ιδεολογική σχέση του παρόντος με το παρελθόν. Επιπλέον, η ιστορική μνήμη δεν μπορεί στα πλαίσια της επιστημονικής συγγραφής της ιστορίας να μετατρέπεται σε πολιτικό ναρκισσισμό ή στην αντίθετη περίπτωση σε πολιτική αντίσταση και, ακόμη χειρότερα, να εντάσσεται σε τεχνικές και μηχανισμούς ελέγχου από ομάδες που έτυχε να ασκούν εξουσία με ημερομηνία λήξης.
Τέλος, αυτό που δεν είναι συμβατό με την κριτική ιστορία είναι η εργαλειοποίηση του ιστορικού ο οποίος μέσα από την πολιτική και ιδεολογική του στράτευση (βλ. ψύχωση) επιχειρεί να διαμορφώσει παραστάσεις που διευκολύνουν την πολιτική διαχείριση του παρόντος μέσα από επιλεκτικά απομεινάρια του παρελθόντος. Συνεπώς, η συγγραφή της επιστημονικής ιστορίας είναι πρωτίστως πρόκληση στην προσωπική ακεραιότητα του ιστορικού αλλά και στην υπευθυνότητά του ως πολίτη.
Pontos:COURTS OF INDEPENDENCE: AMASEIA 1921. By ANASTASIA RENTOU . Translated from Greek to English by Pontosworld.com
The first part of the 20th century has been stigmatised by three major genocides: the Jewish, the Armenian and that of the Greeks of Pontus, Asia Minor and Thrace. However the genocide of the Greeks of Pontus has the following particularities. As opposed to the genocide of the Jews, the genocide of the Greeks of Asia Minor and in particular the genocide of Pontus, a vast array of extermination methods were employed.(1) Also in Pontus, the genocide became a holocaust, in other words, this minority knowing full well the cruelty and satanism of the Turk, didn't transpire into an ‘easy' genocide. Στα Ελληνικά εδώ
COURTS OF INDEPENDENCE:
AMASEIA 1921
THE EXTERMINATION OF THE RELIGIOUS, INTELLECTUAL AND POLITICAL LEADERSHIP OF THE GREEKS OF PONTUS
By ANASTASIA RENTOU
Translated from Greek to English
SALONIKA 2008
THE HISTORICAL LEADUP
The first part of the 20th century has been stigmatised by three major genocides: the Jewish, the Armenian and that of the Greeks of Pontus, Asia Minor and Thrace. However the genocide of the Greeks of Pontus has the following particularities. As opposed to the genocide of the Jews, the genocide of the Greeks of Asia Minor and in particular the genocide of Pontus, a vast array of extermination methods were employed.(1) Also, the genocide in Pontus became a holocaust. In other words, this minority knowing full well the cruelty and satanism of the Turk, didn't transpire into an ‘easy' genocide. The Pontus Greeks resisted vigourously, and therefore the genocide eventuated into a holocaust. (2)
The undisputable crime of the Genocide of the Greeks of Pontus took place between the years 1914 and 1923. The extermination of the Christians of Asia Minor was made official with the confidential documents of the Minister of Internal Affairs Talaat towards Vali's (prefectures) of Anatolia, the first victims being the Armenians: "There is to be a complete forfeit of the right in work and in general life of all Armenians living within the Turkish territory. The government has the complete and exclusive responsibility for this issue. Not even the children are to be excluded.".
Even more explicit was another written document which was saved in it's entirety to evidence this. . It was an order which was dispatched on the 14th of May 1914, undersigned by the Minister of Internal Affairs Talaat Pasha and the Director of of the same ministry Hilmi Bey. The objective now, wasn't the Armenians but the Greeks. In the meantime the Neo Turks had the following to say "The Greeks in many regions constitute the majority, which may turn out to be dangerous. They must be forced to abandon their homes and be transported to the prefecture of Erzerum, Erntitzan and elsewhere. . This is imposed for military but also political reasons. If they refuse to vacate their regions, give directives and use all means unbecoming".
In other parts of the document which gave ‘directives' on how the genocide would be accomplished, it was boldly stressed that: "Before they abandon their regions, force the Greeks to sign certificates in which they declare that they are abandoning their residences willingly, and at their own initiative. This is necessary, so that they don't have any political rights at a later date". (3)
Having taken into account therefore the likely repercussions from the International community, the Turks decided that by this means, they could cover up the crimes they were soon to commit..
THE CRIMES DURING THE GENOCIDE PERIOD
From 1914 onwards, there was a declaration for the mobilisation of Christians, which resulted in the "placement of Christians in separate unarmed military units, the "work battalions". The primary aim of these battalions was to do hard labour primarily in the building of roads and other such work, however the work continued only as far as the body and the mind allowed it to" (4). At the same, the death marches to the interior were initiated. The pretext used was that they were for superior military reasons. As a result they were termed the "white deaths". As the Metropolite Germanos Karavaggelis recounts "... after the extermination of the Armenians... the time now came for the Greeks. Since however the news of the deportations soon reached the European and American press... the Turks did not in the beginning dare to proceed with the massive slaughters, but continued with the deportations/white deaths (le massacre blanc). In 1916 the displacements of the Greeks began with its primary aim being death from hunger and hardship". The first phase of the genocide thus ceases with the end of the First World War, however the Kemalist period that began in 1919 and which signalled the arrival of Kemal Ataturk at the port of Samsunda (Samsun) on the 19th of May of the same year,(5) still proves to be harder and more inhumane. The slaughters henceforth become part of everyday routine, and the exiles continued.
In the period 1920-1921, Pontus is ravaged by death and despair to such a degree, the deportations and massacres having intensified to such a degree and with such intensity, that "the entire scheme of ethnic cleansing had openly taken the form of a complete genocide. It's important to note the fact that the crimes committed by the Turks between 1920-21, were admitted by seniors in the Ottoman Administration,who had direct knowledge of exactly what was happening in Pontus."(6)
The following reports paint a harrowing picture as to the dire seriousness during this time period:
"Throughout the entire Spring of 1920 the slaughters had become a daily occurrence".(7)
"On the 30th of April the Kemalists attacked the village Kioseli, in the province of Tokat. The leader of the large gang was Karamistich. This evil man was a convict in the prisons of Tokat, serving a life sentence. Along with 10 other criminals, he had been released 5 months earlier, by the direct command of Kemal Ataturk himself. The Kemalist powers have turned all their criminal towards the defenceless Greek villagers of the region".(8)
"Those unfortunate Greeks who in certain regions had survived the previous orders to leave their towns and villages, now found death in their own homes, where they were now being set upon by raging Kemalists."(9)
"On the15th of June 1921 the main executioner of the Pontian Greeks, Topal Osman invaded the villages of Erpaa, slaughtering the entire unarmed Greek population."(10)
"On that fateful summer, 5 groups of unarmed civilians departed on course to their eventual death, from Trapezounta and Kerasounta. Each group being marched out in long columns made up of 500 civilians each. Their destination was far away Malateia which was located in the interior of Anatolia, a place which they arrived at in December of 1921. Very few survived these death marches. In the same period, over 7000 Pontian Greeks had died of hunger and exposure in Harpout. A document which was sent to the Greek administration in Smyrna on the 30th of December of the same year (1921), made mention that the Labor Batallions had ended; of the 3000 Pontian Greek who were in Harpout, only 30 survived. And in Sebasteia, of the 8000 lives there, approximately 300 survived. A similar situation existed in the whole of Anatolia.".(11)
And while the population of Pontus was being massacred in numerous ways, the anti-Greek sentiment amongst the Turks who were perpetrating this crime was being supported by the religious, the intellectual and also the political leadership. George Kandilaptis-Kanis, a schoolteacher and journalist who lived through the tragic moments of the Genocide, recalls the following: "When the cowardly English and French troups abandoned Anatolia and the Greeks raised the blue and white flag at the bastions of Eski-Sehir and Ousakiou, the barbaric and dishonest Turkish Government began employing its centuries old program. That of the extermination of Anatolian Hellenism. It commenced the Independence Courts in Amaseia with the pretext of destroying the initiators of the Pontus question, but primarily its aim was to destroy the flourishing Greek communities of Pontus, in other words the tradesmen, the lawyers, the doctors, the pharmacists, school teachers, priests and journalists".(12)
to be continued....
References
(1) Tsirkinidis, Genocide p. 125
(2)Tsirkinidis, Genocide p68
(3) Karkaletsis, The Pontian Freedom Fight p.17
(4) Tsirkinidis, Genocide p.88
(5) Karkaletsis, The Pontian Freedom Fight p.25
(6) Karkaletsis, The Pontian Freedom Fight p.26
(7) Karkaletsis, The Pontian Freedom Fight p.27
(8) Karkaletsis, The Pontian Freedom Fight p.27
(9) Karkaletsis, The Pontian Freedom Fight p.28
(10) Karkaletsis, The Pontian Freedom Fight p.30
(11) Karkaletsis, The Pontian Freedom Fight p.32
(12) Kandilaptis, Miscellanies p.38-39
Source:
www.may19.net
www.americanchronicle.com
AMASEIA 1921
THE EXTERMINATION OF THE RELIGIOUS, INTELLECTUAL AND
POLITICAL LEADERSHIP OF THE GREEKS OF PONTUS
By ANASTASIA RENTOU
Translated from Greek to English by Pontosworld.com
SALONIKA 2008
PART 1 PART 2
THE COURTS OF INDEPENDENCE
CONSTITUTION: The Courts of Independence commenced for the second time in 1921 in the city of Amaseia, after they were originally enacted during the First World War and were suppressed following the Peace Treaty.1 Such Courts were also set up in Konya and Kastamonu but the harshest proved to be that of Amaseia.2 Court martials were originally handed down but seldom resulted in the death penalty. The somewhat soft sentencing of the courts martial came to a gradual end, the end result being these types of touring Courts of Independence. The Chairman of the court system was lawyer Emin Bey, who began immediately in implementing his work of extermination.3
AIM: They were extraordinary courts martial, which were targeted towards the extermination of eminent Pontic Greeks. The genocide was making news throughout the world so the Turks were keen to portray an element of legality with regards to the crimes they were committing on the Greeks of Pontus. Their plan was to use the formation of an Independent Hellenic Republic of Pontus, as a means to justify in advance, the execution of hundreds of leading Pontic Greek notables.4 "These so called Courts of Independence had no-one to check their decisions either with regards to the law, or as a means of initiating the cases. Their decisions were based on false accusations from sycophantic Turkish citizens who were influenced by Turkish officials to give evidence to support their extermination policy.5
LOCATION: The location chosen for the Courts of Independence was Amaseia. The choice of this city was not accidental. The location chosen for the 'trials' and the killings of the elite Greeks of Pontus had to be far from the large coastal cities, where all the consulates of foreign countries were located. Amaseia, the age old Greek city, and birthplace of Strabo the historian/geographer, was isolated in the interior of Pontus and surrounded by mountains, so it was an ideal place for crimes to be committed by the Kemalists towards the Greek inhabitants. Kemal Ataturk and his staff officers were mindful of the presence of witnesses, especially those from the Western world. However even if news of the mass murders of innocents was to filter out,6 the Turks were prepared to use the excuse of: secession activity at the expense of the Turkish homeland.7
JURIDICIAL PROCESS: The juridicial process used in the courts was concise and outside any set system of law. Elders, priests and tradesmen, in groups of ten, were presented in front of 'judges', with charges of secession action and betrayal brought up against them. Defence counsels were not present. On the other hand false witnesses were present and testified that they had seen the accused in the presence of Russian agents or Greek officers. Chief Judge Zate Ermin, one of Kemal Ataturk's most ruthless associates, shouted the names of defendants and swore at them in the courtroom. The accused were forbidden to defend themselves, and naturally were not represented by lawyers. On some occasions they were allowed to make a formal plea, however it was always followed by the eventual ruling of death by hanging.8 In some cases the courts didn't respect final decisions of some of the accused who had light sentences imposed on them, and brought them before the court room once again and sentenced them to death.9
COMMITTAL HEARINGS: The courts also had committal hearings not only of Greeks from Pontus but also Syrians, Arabs, Turks and Kurds.10 In regards to committal hearing of Greeks of Pontus, Valavanis in his book ‘The Modern General History of Pontus' reported the following cases: "At Kerasunta (Giresun), virtually all the community workers, tradesmen and scientists, and also members of Delegates for the Care of refugees, Orphanages, Fraternities etc.
From Erpaa - Hatzi Grigoris and Elefth. Chotsas.
From Hatzi Kioi - 5 town officials.
From Tokat - 7.people.
From Kavza - 54 people.
From Merzifounta (Merzifon) - the staff of the American College (Theoharidis, lecturer, Pavlidis, Lambrianos, a pedonomos and 2 students Nikloaidis and Pavlidis).
From Amaseia and Pafra - 91 people".11 And the list continues.
Due to its provisional abolishment (October 1921), those who were condemned but not hanged, weren't spared.12 Valavanis reports that: "On one night, 43 people from Kerasunta were exterminated on the order of Osman Aga, 6 of which were officials. Beside the Ak-Sou River on the same night they murdered 12 (people)". At the same time, surviving Greeks "were arriving at the court rooms on a daily basis after being coerced to transfer their property titles into the hands of Turks without any money changing hands."13
The touring Evangelist Father Prusseus made the following characteristic observation to these events following his visit to Pontus: "The city of Amaseia, home of the geographer of antiquity Strabo - played the biggest role in the Turkish brutality, known for its brilliant gardens, beautiful vineyards, its water works, its antiquity, etc it was the most beautiful and charming city of Pontus. But during the period of the Courts of Independence it changed so drastically and to the point that it looked like a necropolis, appearing wild and scary. Because everywhere, in all the Christian districts you could hear cries of lamenting and could see nothing else but people hanged in the streets, soldiers marching bound people to their death beds, and others to the Courts of Independence where they would be tried and murdered the following day. On one day, close to the government square - at a length from the banks of the Iris River, they murdered 70 condemned. The murdered officials, who were only from the coastal regions of Pontus, under this so called Court of Independence, amounted to 1500 men".14
References
1. Tsirkinidis. Genocide p.198
2. Prusseus, Aι περιπέτιαι της εξορίας μου, p.144
3. Psatha. Γη του Πόντου, p.307
4. Karkaletsis, Το ποντιακό αντάρτικο, p.34
5. Prusseus, Aι περιπέτιαι της εξορίας μου, p.144
6. Η είδηση της δολοφονίας της Ποντιακής ηγεσίας ευαισθητοποίησε την ελληνική και διεθνή κοινή γνώμη. Ιδιαίτερη σημασία η καταγγελία και το ψήφισμα διαμαρτυρίας των Eλλήνων διανοουμένων προς τους Ευρωπαίους συναδέλφους τους και τις κυβερνήσεις τους αφού«.... απηγχόνισαν εν Aμασεία 168 προκρίτους.....», υπόμνημα το οποίον υπέγραφαν οι Άννινος X., Aυγέρης M., Bλαχογιάννης I., Bώκος Γερ., Γρυπάρης I., Δούζας A., Δροσίνης Γ., Zάχος A., Θεοδωροπούλου Aύρα, Θεοτόκης K., Iακωβίδης Γ., Kαζαντζάκης N., Kαζαντζάκη Γαλ., Kαμπάνης Aρ., Kαμπούρογλους Δ., Kαρολίδης Π., Kόκκινος Δ., Kορομηλάς Γ., Mαλακάσης M., Mαλέας K., Mένανδρος Σ., Nικολούδης Θ., Nιρβάνας Π., Ξενόπουλος Γρ., Παλαμάς K., Παπαντωνίου Z., Παράσχος K., Πασαγιάννης K., Πολίτης Φ., Πωπ Γ., Σικελιανός Άγγ., Σκίπης Σ., Στρατήγης Γ., Tαγκόπουλος Δ.., Tσοκόπουλος Γ., Φυλλύρας P., Xατζιδάκις Γ., Xατζόπουλος Δ., Xορν Π., Σβορώνος
7. Karkaletsis, Το ποντιακό αντάρτικο, p.34
8. Karkaletsis, Το ποντιακό αντάρτικο, p.34
9. Psathas, Γη του Πόντου, p.307
10. Valavanis, Ιστορία, p.166
11. Valavanis, Ιστορία, pp.166-167
12. Valavanis, Ιστορία, p.168
13. Valavanis, Ιστορία, p.169
14. Prusseus, Aι περιπέτιαι της εξορίας μου, p.144
COURTS OF INDEPENDENCE:
AMASEIA 1921
THE EXTERMINATION OF THE RELIGIOUS, INTELLECTUAL AND POLITICAL LEADERSHIP OF THE GREEKS OF PONTUS
By ANASTASIA RENTOU
Translated from Greek to English
SALONIKA 2008
THE HISTORICAL LEADUP
The first part of the 20th century has been stigmatised by three major genocides: the Jewish, the Armenian and that of the Greeks of Pontus, Asia Minor and Thrace. However the genocide of the Greeks of Pontus has the following particularities. As opposed to the genocide of the Jews, the genocide of the Greeks of Asia Minor and in particular the genocide of Pontus, a vast array of extermination methods were employed.(1) Also, the genocide in Pontus became a holocaust. In other words, this minority knowing full well the cruelty and satanism of the Turk, didn't transpire into an ‘easy' genocide. The Pontus Greeks resisted vigourously, and therefore the genocide eventuated into a holocaust. (2)
The undisputable crime of the Genocide of the Greeks of Pontus took place between the years 1914 and 1923. The extermination of the Christians of Asia Minor was made official with the confidential documents of the Minister of Internal Affairs Talaat towards Vali's (prefectures) of Anatolia, the first victims being the Armenians: "There is to be a complete forfeit of the right in work and in general life of all Armenians living within the Turkish territory. The government has the complete and exclusive responsibility for this issue. Not even the children are to be excluded.".
Even more explicit was another written document which was saved in it's entirety to evidence this. . It was an order which was dispatched on the 14th of May 1914, undersigned by the Minister of Internal Affairs Talaat Pasha and the Director of of the same ministry Hilmi Bey. The objective now, wasn't the Armenians but the Greeks. In the meantime the Neo Turks had the following to say "The Greeks in many regions constitute the majority, which may turn out to be dangerous. They must be forced to abandon their homes and be transported to the prefecture of Erzerum, Erntitzan and elsewhere. . This is imposed for military but also political reasons. If they refuse to vacate their regions, give directives and use all means unbecoming".
In other parts of the document which gave ‘directives' on how the genocide would be accomplished, it was boldly stressed that: "Before they abandon their regions, force the Greeks to sign certificates in which they declare that they are abandoning their residences willingly, and at their own initiative. This is necessary, so that they don't have any political rights at a later date". (3)
Having taken into account therefore the likely repercussions from the International community, the Turks decided that by this means, they could cover up the crimes they were soon to commit..
THE CRIMES DURING THE GENOCIDE PERIOD
From 1914 onwards, there was a declaration for the mobilisation of Christians, which resulted in the "placement of Christians in separate unarmed military units, the "work battalions". The primary aim of these battalions was to do hard labour primarily in the building of roads and other such work, however the work continued only as far as the body and the mind allowed it to" (4). At the same, the death marches to the interior were initiated. The pretext used was that they were for superior military reasons. As a result they were termed the "white deaths". As the Metropolite Germanos Karavaggelis recounts "... after the extermination of the Armenians... the time now came for the Greeks. Since however the news of the deportations soon reached the European and American press... the Turks did not in the beginning dare to proceed with the massive slaughters, but continued with the deportations/white deaths (le massacre blanc). In 1916 the displacements of the Greeks began with its primary aim being death from hunger and hardship". The first phase of the genocide thus ceases with the end of the First World War, however the Kemalist period that began in 1919 and which signalled the arrival of Kemal Ataturk at the port of Samsunda (Samsun) on the 19th of May of the same year,(5) still proves to be harder and more inhumane. The slaughters henceforth become part of everyday routine, and the exiles continued.
In the period 1920-1921, Pontus is ravaged by death and despair to such a degree, the deportations and massacres having intensified to such a degree and with such intensity, that "the entire scheme of ethnic cleansing had openly taken the form of a complete genocide. It's important to note the fact that the crimes committed by the Turks between 1920-21, were admitted by seniors in the Ottoman Administration,who had direct knowledge of exactly what was happening in Pontus."(6)
The following reports paint a harrowing picture as to the dire seriousness during this time period:
"Throughout the entire Spring of 1920 the slaughters had become a daily occurrence".(7)
"On the 30th of April the Kemalists attacked the village Kioseli, in the province of Tokat. The leader of the large gang was Karamistich. This evil man was a convict in the prisons of Tokat, serving a life sentence. Along with 10 other criminals, he had been released 5 months earlier, by the direct command of Kemal Ataturk himself. The Kemalist powers have turned all their criminal towards the defenceless Greek villagers of the region".(8)
"Those unfortunate Greeks who in certain regions had survived the previous orders to leave their towns and villages, now found death in their own homes, where they were now being set upon by raging Kemalists."(9)
"On the15th of June 1921 the main executioner of the Pontian Greeks, Topal Osman invaded the villages of Erpaa, slaughtering the entire unarmed Greek population."(10)
"On that fateful summer, 5 groups of unarmed civilians departed on course to their eventual death, from Trapezounta and Kerasounta. Each group being marched out in long columns made up of 500 civilians each. Their destination was far away Malateia which was located in the interior of Anatolia, a place which they arrived at in December of 1921. Very few survived these death marches. In the same period, over 7000 Pontian Greeks had died of hunger and exposure in Harpout. A document which was sent to the Greek administration in Smyrna on the 30th of December of the same year (1921), made mention that the Labor Batallions had ended; of the 3000 Pontian Greek who were in Harpout, only 30 survived. And in Sebasteia, of the 8000 lives there, approximately 300 survived. A similar situation existed in the whole of Anatolia.".(11)
And while the population of Pontus was being massacred in numerous ways, the anti-Greek sentiment amongst the Turks who were perpetrating this crime was being supported by the religious, the intellectual and also the political leadership. George Kandilaptis-Kanis, a schoolteacher and journalist who lived through the tragic moments of the Genocide, recalls the following: "When the cowardly English and French troups abandoned Anatolia and the Greeks raised the blue and white flag at the bastions of Eski-Sehir and Ousakiou, the barbaric and dishonest Turkish Government began employing its centuries old program. That of the extermination of Anatolian Hellenism. It commenced the Independence Courts in Amaseia with the pretext of destroying the initiators of the Pontus question, but primarily its aim was to destroy the flourishing Greek communities of Pontus, in other words the tradesmen, the lawyers, the doctors, the pharmacists, school teachers, priests and journalists".(12)
to be continued....
References
(1) Tsirkinidis, Genocide p. 125
(2)Tsirkinidis, Genocide p68
(3) Karkaletsis, The Pontian Freedom Fight p.17
(4) Tsirkinidis, Genocide p.88
(5) Karkaletsis, The Pontian Freedom Fight p.25
(6) Karkaletsis, The Pontian Freedom Fight p.26
(7) Karkaletsis, The Pontian Freedom Fight p.27
(8) Karkaletsis, The Pontian Freedom Fight p.27
(9) Karkaletsis, The Pontian Freedom Fight p.28
(10) Karkaletsis, The Pontian Freedom Fight p.30
(11) Karkaletsis, The Pontian Freedom Fight p.32
(12) Kandilaptis, Miscellanies p.38-39
Source:
www.may19.net
www.americanchronicle.com
AMASEIA 1921
THE EXTERMINATION OF THE RELIGIOUS, INTELLECTUAL AND
POLITICAL LEADERSHIP OF THE GREEKS OF PONTUS
By ANASTASIA RENTOU
Translated from Greek to English by Pontosworld.com
SALONIKA 2008
PART 1 PART 2
THE COURTS OF INDEPENDENCE
CONSTITUTION: The Courts of Independence commenced for the second time in 1921 in the city of Amaseia, after they were originally enacted during the First World War and were suppressed following the Peace Treaty.1 Such Courts were also set up in Konya and Kastamonu but the harshest proved to be that of Amaseia.2 Court martials were originally handed down but seldom resulted in the death penalty. The somewhat soft sentencing of the courts martial came to a gradual end, the end result being these types of touring Courts of Independence. The Chairman of the court system was lawyer Emin Bey, who began immediately in implementing his work of extermination.3
AIM: They were extraordinary courts martial, which were targeted towards the extermination of eminent Pontic Greeks. The genocide was making news throughout the world so the Turks were keen to portray an element of legality with regards to the crimes they were committing on the Greeks of Pontus. Their plan was to use the formation of an Independent Hellenic Republic of Pontus, as a means to justify in advance, the execution of hundreds of leading Pontic Greek notables.4 "These so called Courts of Independence had no-one to check their decisions either with regards to the law, or as a means of initiating the cases. Their decisions were based on false accusations from sycophantic Turkish citizens who were influenced by Turkish officials to give evidence to support their extermination policy.5
LOCATION: The location chosen for the Courts of Independence was Amaseia. The choice of this city was not accidental. The location chosen for the 'trials' and the killings of the elite Greeks of Pontus had to be far from the large coastal cities, where all the consulates of foreign countries were located. Amaseia, the age old Greek city, and birthplace of Strabo the historian/geographer, was isolated in the interior of Pontus and surrounded by mountains, so it was an ideal place for crimes to be committed by the Kemalists towards the Greek inhabitants. Kemal Ataturk and his staff officers were mindful of the presence of witnesses, especially those from the Western world. However even if news of the mass murders of innocents was to filter out,6 the Turks were prepared to use the excuse of: secession activity at the expense of the Turkish homeland.7
JURIDICIAL PROCESS: The juridicial process used in the courts was concise and outside any set system of law. Elders, priests and tradesmen, in groups of ten, were presented in front of 'judges', with charges of secession action and betrayal brought up against them. Defence counsels were not present. On the other hand false witnesses were present and testified that they had seen the accused in the presence of Russian agents or Greek officers. Chief Judge Zate Ermin, one of Kemal Ataturk's most ruthless associates, shouted the names of defendants and swore at them in the courtroom. The accused were forbidden to defend themselves, and naturally were not represented by lawyers. On some occasions they were allowed to make a formal plea, however it was always followed by the eventual ruling of death by hanging.8 In some cases the courts didn't respect final decisions of some of the accused who had light sentences imposed on them, and brought them before the court room once again and sentenced them to death.9
COMMITTAL HEARINGS: The courts also had committal hearings not only of Greeks from Pontus but also Syrians, Arabs, Turks and Kurds.10 In regards to committal hearing of Greeks of Pontus, Valavanis in his book ‘The Modern General History of Pontus' reported the following cases: "At Kerasunta (Giresun), virtually all the community workers, tradesmen and scientists, and also members of Delegates for the Care of refugees, Orphanages, Fraternities etc.
From Erpaa - Hatzi Grigoris and Elefth. Chotsas.
From Hatzi Kioi - 5 town officials.
From Tokat - 7.people.
From Kavza - 54 people.
From Merzifounta (Merzifon) - the staff of the American College (Theoharidis, lecturer, Pavlidis, Lambrianos, a pedonomos and 2 students Nikloaidis and Pavlidis).
From Amaseia and Pafra - 91 people".11 And the list continues.
Due to its provisional abolishment (October 1921), those who were condemned but not hanged, weren't spared.12 Valavanis reports that: "On one night, 43 people from Kerasunta were exterminated on the order of Osman Aga, 6 of which were officials. Beside the Ak-Sou River on the same night they murdered 12 (people)". At the same time, surviving Greeks "were arriving at the court rooms on a daily basis after being coerced to transfer their property titles into the hands of Turks without any money changing hands."13
The touring Evangelist Father Prusseus made the following characteristic observation to these events following his visit to Pontus: "The city of Amaseia, home of the geographer of antiquity Strabo - played the biggest role in the Turkish brutality, known for its brilliant gardens, beautiful vineyards, its water works, its antiquity, etc it was the most beautiful and charming city of Pontus. But during the period of the Courts of Independence it changed so drastically and to the point that it looked like a necropolis, appearing wild and scary. Because everywhere, in all the Christian districts you could hear cries of lamenting and could see nothing else but people hanged in the streets, soldiers marching bound people to their death beds, and others to the Courts of Independence where they would be tried and murdered the following day. On one day, close to the government square - at a length from the banks of the Iris River, they murdered 70 condemned. The murdered officials, who were only from the coastal regions of Pontus, under this so called Court of Independence, amounted to 1500 men".14
References
1. Tsirkinidis. Genocide p.198
2. Prusseus, Aι περιπέτιαι της εξορίας μου, p.144
3. Psatha. Γη του Πόντου, p.307
4. Karkaletsis, Το ποντιακό αντάρτικο, p.34
5. Prusseus, Aι περιπέτιαι της εξορίας μου, p.144
6. Η είδηση της δολοφονίας της Ποντιακής ηγεσίας ευαισθητοποίησε την ελληνική και διεθνή κοινή γνώμη. Ιδιαίτερη σημασία η καταγγελία και το ψήφισμα διαμαρτυρίας των Eλλήνων διανοουμένων προς τους Ευρωπαίους συναδέλφους τους και τις κυβερνήσεις τους αφού«.... απηγχόνισαν εν Aμασεία 168 προκρίτους.....», υπόμνημα το οποίον υπέγραφαν οι Άννινος X., Aυγέρης M., Bλαχογιάννης I., Bώκος Γερ., Γρυπάρης I., Δούζας A., Δροσίνης Γ., Zάχος A., Θεοδωροπούλου Aύρα, Θεοτόκης K., Iακωβίδης Γ., Kαζαντζάκης N., Kαζαντζάκη Γαλ., Kαμπάνης Aρ., Kαμπούρογλους Δ., Kαρολίδης Π., Kόκκινος Δ., Kορομηλάς Γ., Mαλακάσης M., Mαλέας K., Mένανδρος Σ., Nικολούδης Θ., Nιρβάνας Π., Ξενόπουλος Γρ., Παλαμάς K., Παπαντωνίου Z., Παράσχος K., Πασαγιάννης K., Πολίτης Φ., Πωπ Γ., Σικελιανός Άγγ., Σκίπης Σ., Στρατήγης Γ., Tαγκόπουλος Δ.., Tσοκόπουλος Γ., Φυλλύρας P., Xατζιδάκις Γ., Xατζόπουλος Δ., Xορν Π., Σβορώνος
7. Karkaletsis, Το ποντιακό αντάρτικο, p.34
8. Karkaletsis, Το ποντιακό αντάρτικο, p.34
9. Psathas, Γη του Πόντου, p.307
10. Valavanis, Ιστορία, p.166
11. Valavanis, Ιστορία, pp.166-167
12. Valavanis, Ιστορία, p.168
13. Valavanis, Ιστορία, p.169
14. Prusseus, Aι περιπέτιαι της εξορίας μου, p.144