Το πρόσφορο

Πλῆθος εἶναι τὰ ὀνόματα ποὺ μαζὶ μὲ τὸ πρόσφορο φέρνουν οἱ πιστοὶ στὴν ἐκκλησία γιὰ νὰ μνημονευθοῦν.Καὶ ὁ Λειτουργὸς προσεύχεται χωριστὰ γιὰ τὸ καθένα ἀπὸ αὐτά.Πρῶτα τὰ μνημονεύει στὴν Ἁγία Πρόθεση ὅταν ἐξάγει τὶς ἀνά- λογες μερίδες ζώντων καὶ κεκοιμημένων καὶ τὶς τοποθετεῖ στὸ ἅγιο Δισκάριο μπρο- στὰ ἀπὸ τὸν Ἀμνὸ ποὺ βρίσκεται στὸ κέντρο.Τὰ μνημονεύει ὅμως – σύμφωνα μὲ τὴν καθορισμένη τάξη – καὶ μετὰ τὸν καθαγιασμὸ τῶν Τιμίων Δώρων στὴν πιὸ ἱερὴ καὶ συγκλονιστικὴ ὥρα τῆς θείας Λειτουργίας.Κατὰ τὴν ὥρα αὐτὴ ἐπάνω στὴν Ἁγία Τράπεζα βρίσκεται τὸ «ἐσφαγμένον ἀρνίον», ὁ ἴδιος ὁ Κύριος ποὺ θυσιάστηκε ἐπὶ τοῦ Σταυροῦ «ὑπὲρ τῆς τοῦ κόσμου ζω ῆς καὶ σωτηρίας».Οὐσιαστικὰ ὅλοι οἱ πιστοὶ ποὺ συμμετέχουμε στὴ θεία Λειτουργία αὐτὴ τὴν ὥρα, βρισκόμαστε ἐ νώ πιον τοῦ φρικτοῦ Γολγοθᾶ.Αὐτὸ ποὺ συνέβη πρὶν ἀπὸ δυὸ χιλιάδες περίπου χρόνια, ἐ παναφέρεται μυστηριακῶς καὶ στὸ παρόν, σὰν νὰ συμβαίνει μπροστὰ στὰ μάτια μας.Ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστὸς προσφέρει τὴ μοναδικὴ καὶ ἀνεπανάληπτη θυσία του γιὰ ὅλο τὸν κόσμο ἀλλὰ καὶ γιὰ τὸν καθένα ἀπὸ ἐμᾶς.Εἶναι, ὅπως γράφει ὁ ἀείμνηστος καθηγητὴς Π. Τρεμπέλας,«ὡσὰν ὁ Χριστὸς νὰ προσφέρῃ καὶ τώρα ἐπὶ παρουσίᾳ ἡμῶν τὴν ἀτίμητον θυσίαν Του λέγων πρὸς τὸν Πατέρα Του:Χύνω τὸ αἷμα δι’ ὅλον τὸν κόσμον γενικῶς, ἀλ λὰ καὶ εἰδικώτερον δι’ αὐτοὺς ἐδῶ, ποὺ τελοῦν τὸ θεῖο τοῦτο μυστήριον... ἐπίχυσον τὰ πλούσια ἐλέη σου καὶ τὰς ἀνεξαντλή τους χάριτας καὶ δωρεάς Σου ἐπὶ τὰ πρόβατά μου ταῦτα»(Ἀπὸ τὴν Ὀρθόδοξον Λατρείαν μας, σελ. 281, 292).Καὶ οἱ πιστοὶ συγκλονισμένοι μπροστὰ στὸ μεγαλεῖο τῆς ἀνεπανάληπτης θυσίας ἀπευθύνουμε θερμὴ τὴ δοξολογία καὶ τὴν ἱκεσία μας στὸν Οὐράνιο Πατέρα.Τὸν δοξάζουμε καὶ Τὸν εὐγνωμονοῦμε, διότι ἡ ἄπειρη Ἀγάπη του ἔστειλε τὸν Μονογενή του Υἱὸ νὰ θυσιαστεῖ γιὰ τὴ σωτηρία μας. Καὶ ταπεινὰ Τὸν παρακαλοῦμε, τὴ θυσία αὐτὴ τὴν ὁποία προσέφερε ὁ Υἱός του γενικὰ γιὰ ὅλο τὸν κόσμο, νὰ τὴν προσδεχθεῖ καὶ εἰδικὰ γιὰ τὸν καθένα ἀπὸ ἐμᾶς ποὺ μετέχουμε στὴ θεία Λειτουργία.Τὰ ἀγαθὰ καὶ οἱ δωρεὲς ποὺ ἀπέρρευσαν ἀπὸ τὴ θυσία αὐτὴ γιὰ ὅλο τὸν κόσμο, νὰ γίνουν καὶ δικά μας.Γι’ αὐτὸ καὶ τὴν ὥρα αὐτή, δηλαδὴ ἀμέσως μετὰ τὸν καθαγιασμὸ καὶ τὴ μνημό- νευση ὅλων τῶν Ἁγίων, ὁ ἱερέας ἀπευθύνει μιὰ σειρὰ ἱκετευτικῶν δεήσεων γιὰ ὅλους τοὺς πιστούς.Ἀρχίζει πρῶτα ἀπὸ τοὺς κεκοιμημένους καὶ λέγει:«Μνήσθητι, Κύριε, πάντων τῶν κεκοιμημένων ἐπ’ ἐλπίδι ἀναστάσεως ζωῆς αἰωνίου».Μνημο- νεύει τὰ ὀνόματά τους καὶ στὸ τέλος κατακλείει μὲ τὴ θερμὴ δέηση«καὶ ἀνάπαυσον αὐτούς, ὁ Θεός, ὅπου ἐπισκοπεῖ τὸ φῶς τοῦ προσώπου σου».Ἔπειτα παρακαλεῖ γιὰ τοὺς ζῶντες:«Μνήσθητι, Κύριε, πάσης ἐπισκοπῆς Ὀρθοδόξων...», λέγει,καὶ ἀφοῦ μνημονεύσει τοὺς κληρικούς, τοὺς μοναχούς, τοὺς ἄρχοντες καὶ γενικὰ ὅλους τοὺς Ὀρθοδόξους πιστούς, μνημονεύει πάλι τὰ ὀνόματα ποὺ εἶχε ἀναφέρει στὴν Ἁγία Πρόθεση.Ἡ ἀναίμακτη θυσία ὅμως δὲν προσφέρεται μόνο γι’ αὐτοὺς ποὺ θὰ μνημονεύσει ὁ ἱερέας. Ὁ διάκονος καλεῖ ὅλους τοὺς πιστοὺς νὰ προσευχηθοῦν γιὰ ὅποιους ἐπιθυμοῦν λέγοντας:«Καὶ ὧν ἕκαστος κατὰ διάνοιαν ἔχει καὶ πάντων καὶ πασῶν».Σὲ παρακαλοῦμε, Κύριε, καὶ γιὰ ἐκείνους ποὺ ἔχει ὁ καθένας στὴ σκέψη του, ὅλους καὶ ὅλες.Ὄντως μοναδικὴ στιγμή.Ὅλος ὁ λαὸς συνοδεύει τὸν ἱερέα στὴ μνημόνευση τῶν ὀνομάτων.Ὅλοι προσεύχονται.Ὁ ἕνας γιὰ τὸν ἄλλον.Καὶ ἡ ἀνεκτίμητη θυσία ἰσχύει ἐξίσου για τὰ ὀνόματα ποὺ θὰ μνημονεύσει ὁ ἱερέας ἀλλὰ καὶ γι’ αὐτὰ τὰ ὀνόματα ποὺ θὰ φέρει ὁ κάθε πιστὸς στὴ διάνοιά του.Πόση δύναμη, ἀλήθεια, ἔχει ἡ προσευχὴ ποὺ γίνεται αὐτὴ τὴν ὥρα!Καὶ πόση ὠφέλεια ἀποκομίζουν ὅσοι μνημονεύονται στὴ θεία Εὐχαριστία!Εἰδικὰ γιὰ τοὺς κεκοιμημένους γράφει ὁ ἅγιος Κύριλλος Ἱεροσολύμων ὅτι «μεγίστην ὄνησιν»,δηλαδὴ μεγάλη ὠφέλεια ἔχουν οἱ ψυχὲς τῶν κεκοιμημένων, γιὰ τοὺς ὁποίους γίνεται ἡ δέηση ἐνώπιον τῆς τόσο φρικτῆς καὶ ἁγίας θυσίας ποὺ τώρα προσφέρεται (Ε΄ Μυσταγωγικὴ κατήχηση,Πολὺ χαρακτηριστικὰ τὸ σημειώνει καὶ ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος:Ὅταν ὅλος ὁ λαὸς καὶ ὅλοι οἱ ἱερεῖς δέονται μὲ τὰ χέρια ὑψωμένα πρὸς τὸν οὐρανό, τὴ στιγμὴ ποὺ μπροστά τους«πρόκειται ἡ φρικτὴ θυσία, πῶς οὐ δυσωπήσομεν ὑπὲρ τούτων (δηλαδὴ τῶν κεκοιμημένων) τὸν Θεὸν παρακαλοῦντες;» Μπροστὰ στὴ φοβερὴ αὐτὴ ὥρα, πῶς δὲν θὰ ἐπικάμψουμε τὸν Θεό, καθὼς θὰ Τὸν παρακαλοῦμε γιὰ χάρη τους; (P.G. 62, 204).Καὶ προσθέτει:«Εἶναι μεγάλη τιμὴ νὰ ἐκφωνεῖται τὸ ὄνομα κάποιου τὴν ὥρα ποὺ εἶναι παρὼν ὁ Δεσπότης Χριστὸς καὶ ἐπιτελεῖται ἡ ἀνάμνηση ἐκείνη “τῆς φρικτῆς θυσίας, τῶν ἀφάτων μυστηρίων”» (P.G. 63, 892)Πόσο προσεκτικοὶ καὶ συγκεντρωμένοι θὰ πρέπει νὰ εἴμαστε τὴν ὥρα ἐκείνη!Κάθε φορὰ λοιπὸν ποὺ ἀκοῦμε τὴν προτροπὴ γιὰ νὰ μνημονεύσουμε«ὧν ἕκαστος κατὰ διάνοιαν ἔχει καὶ πάντων καὶ πασῶν»,ἂς στρέφουμε τὴν καρδιὰ καὶ τὸ νοῦ μας στὸν οὐρανὸ κι ἂς προσευχόμαστε μὲ πίστη γιὰ τὰ πρόσωπα ποὺ ἀγαπᾶμε, τοὺς ζῶντες καὶ κεκοιμημένους.Ἂς ἐκζητοῦμε τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ καὶ γιὰ τὸν ἑαυτό μας ἀλλὰ καὶ γιὰ τοὺς ἄλλους.Καὶ νὰ εἴμαστε βέβαιοι ὅτι ἡ προσευχή μας ποὺ ἐκείνη τὴν ὥρα προσφέρεται μαζὶ μὲ τὴν ἀναίμακτη θυσία, ἑνώνεται μὲ τὶς δεήσεις τοῦ Λειτουργοῦ καὶ ὅλων τῶν πιστῶν, ἀνεβαίνει σὰν θυμίαμα εὐωδιαστὸ στὸ θρόνο τοῦ Θεοῦ Πατρὸς καὶ ἑλκύει τὴ Χάρη καὶ τὸ ἔλεός του
ΠΡΟΣΦΟΡΟ
ΥΛΙΚΑ :

3 φλυτζάνια τσαγιού αλεύρι σκληρό2 φλυτζάνια τσαγιού αλεύρι μαλακό2 φλυτζάνια τσαγιού χλιαρό νερό1 κουταλάκι του γλυκού αλάτιΝωπή μαγιά στο μέγεθος ενός αμυγδάλου
(μπορείτε να χρησιμοποιήσετε αλεύρι για όλες τις χρήσεις)

ΠΡΟΣΕΥΧΗ
(Μπορεί να λέγεται την ώρα της προετοιμασίας δια την ζύμωσιν της προσφοράς)

1) Αρχίζουμε με « Εις το Όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν.2) Στη συνέχεια το τρισάγιον « Άγιος ο Θεός... Άγιος Ισχυρός ... Παναγία Τριάς... Πάτερ Ημών...»3) Κύριε Σ’ ευχαριστώ γι’ αυτήν την Άγια ώρα, που με τα αμαρτωλά μου χέρια με αξιώνεις να ζυμώνω τα Πανάχραντα Δώρα της αγάπης Σου. Σε παρακαλώ κατάπεμψον το Πανάγιό Σου Πνεύμα που ευλογεί όλα τα Μυστήρια της Εκκλησίας, να ευλογήσει και τούτα τα Δώρα για να γίνουν καλά και ευπρόσδεκτα στο Άγιό Σου θυσιαστήριο. Και σε παρακαλώ να τα δεχθείς όπως εδέχθης τη θυσία του Άβελ, τη δοξολογία των Ποιμένων, τα δώρα των Μάγων, τα δάκρυα του Πέτρου, και του Ληστού την μετάνοιαν. Και ας με αξιώνεις να σου τα προσφέρω πάντοτε ευσεινήδητα. Αμήν.4) Δι΄ ευχών των Αγίων Πατέρων Ημών...
http://www.galilea.gr/to_prosforo/
ΤΡΟΠΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ΤΟΥ ΠΡΟΣΦΟΡΟΥΓιὰ νὰ τελεσθεῖ τὸ Μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας, ποὺ εἶναι σκοπὸς τῆς Θείας Λειτουργίας, εἶναι ἀπαραίτητο ὁ ἱερεὺς νὰ ἒχει τὸ πρόσφορο.Ἀπο τὸ πρόσφορο ὁ ἱερεὺς θὰ βγάλει τὸ μέρος ἐκεῖνο ποὺ θὰ γίνει τὸ Τίμιο Σῶμα τοῦ Κυρίου, τὸν «Ἀμνό», ἀλλὰ καὶ τὶς μερίδες τῆς Θεοτόκου, τῶν Ἁγίων καὶ τῶν δικῶν μας ὀνομάτων (ζώντων καὶ κεκοιμημένων) ποὺ θὰ μνημονευθοῦν.Γιὰ νὰ γίνει ὅμως τὸ πρόσφορό μας εὐπρόσδεκτο καὶ ἀπό τὸν Κύριο, πρέπει νὰ ἔχουμε καθαρότητα ψυχῆς καὶ σώματος μὲ νηστεία καὶ μὲ ἐγκράτεια.Πρῶτα ἀπ᾿ ὅλα πρέπει νά ποῦμε ὅτι θεωροῦμε ἰδιαίτερη σημαντική τήν προετοιμασία τοῦ χώρου, στόν ὁποῖον θά παρασκευάσουμε τό πρόσφορο.Φροντίζουμε νά εἶναι καθαρός, τακτοποιημένος, θυμιατισμένος.᾿Επίσης, τά σκεύη πού θά χρησιμοποιήσουμε γιά τόν σκοπό αὐτό, νά εἶναι καθαρά καί νά ἐξυπηρετοῦν μόνο τό ζύμωμα τοῦ προσφόρου καί καμιά ἄλλη οἰκιακή ἐργασία.Τό ἀλεύρι νά εἶναι ἀρίστης ποιότητος, εἰδικά ξεχωρισμένο γιά τήν παρασκευή προσφόρου.Πέραν τούτου, αὐτός πού ζυμώνει, ὀφείλει νά φροντίση καί γιά τή δική του σωματική καί ψυχική προετοιμασία.Δηλαδή νά ἀσκῆ, ἰδιαίτερα τήν ὥρα τοῦ ζυμώματος, τήν προσευχή, (χαιρετισμούς στήν Παναγία ἤ παρακλήσεις, ἤ τήν ῾῾εὐχή᾿᾿ καθώς καί ἡ γυναίκα νά μήν βρίσκεται σέ περίοδο). ῞Ολα αὐτά εἶναι πολύ σημαντικό νά συνοδεύουν τήν παρασκευή τοῦ προσφόρου, πού πρόκειται νά χρησιμοποιηθῆ γιά τόν πιό ἱερό σκοπό. ῾Η διαδικασία παρασκευῆς τῆς λειτουργιᾶς ἔχει ὡς ἑξῆς:᾿Αποβραδύς κοσκινίζουμε τό ἀλεύρι, πού θά εἶναι ἀνάλογο μέ τό μέγεθος τῆς λειτουργιᾶς. Καλό εἶναι τό σκληρό (κίτρινο), ἤ 1/4 ἄσπρο καί 3/4 κίτρινο. Γιά μία λειτουργιά χρειάζεται τόσο ἀλεύρι, ὅσο γιά νά γεμίσουν καλά, τρεῖς φορές, οἱ δύο χοῦφτες ἑνωμένες,.Κατόπιν, ῾῾ἀναπιάνουμε᾿᾿ τό προζύμι: ῎Εχουμε κρατημένο ἀπό προηγούμενο ζύμωμα λίγο προζύμι, τό ὁποῖο διατηροῦμε στό ψυγεῖο, ὅταν ὁ καιρός εἶναι ζεστός. Ζεσταίνουμε λίγο νερό, τόσο ὅσο χρειάζεται γιά νά γίνη χλιαρό. Τό δοκιμάζουμε καί μέ τό χέρι μας. Δέν πρέπει νά εἶναι καφτό, γιατί θά καεῖ τό προζύμι καί δέν θά γίνει. Μέσα σ᾿ αὐτό τό χλιαρό νερό λιώνουμε τελείως τό προζύμι, νά γίνη χυλός.Τέλος, προσθέτουμε ἀλεύρι, ἀπ᾿ αὐτό πού ἔχουμε κοσκινίσει γιά τό ζύμωμα, ὥστε νά γίνη μία ζύμη πολύ πολύ μαλακή.Σταυρώνουμε μέ τό χέρι μας τό προζύμι, τό σκεπάζουμε μέ καθαρή πετσέτα καί μέ κουβέρτα γιά νά μήν κρυώση, καί τό ἀφήνουμε σέ χῶρο ζεστό, ἐπί ἀρκετές ὧρες, γιά νά ῾γίνη ᾿.Τήν ἄλλη μέρα, πρίν ζυμώσουμε, θά θυμιατίσουμε πρῶτα τό χῶρο μέ πολλή εὐλάβεια καί προσοχή.᾿Ενῶ δέ τά χέρια θά δουλεύουν, τό στόμα καί ὁ νοῦς, ὅσο γίνεται, θά ἀσχολοῦνται μέ τήν προσευχή.Κατόπιν, μέσα σέ λεκάνη ρίχνουμε τό ἀλεύρι, ἀφοῦ κρατήσουμε προηγουμένως λίγο, γιά τήν περίπτωση πού θά μᾶς χρειασθῆ κατά τήν διάρκεια τοῦ ζυμώματος. Στό κέντρο τοῦ ἀλευριοῦ κάνουμε μιά μικρή γουρνίτσα καί ρίχνουμε μέσα τό προζύμι, τό ἀνάλογο ἁλάτι (στά 750 γραμ. ἀλεύρι, ἕνα κοφτὸ κουταλάκι τοῦ γλυκοῦ) καί λίγο νερό πολύ χλιαρό. Στή συνέχεια, ἀρχίζουμε νά ζυμώνουμε πρῶτα πολύ καλά μέ τίς γροθιές μας, μὲ δύναμη καὶ γρήγορο ρυθμὸ περίπου 20'.Τό πλάσιμοΠλάθουμε τὴν ζύμη πολὺ καλὰ σὲ καθαρὴ καὶ λεία ἐπιφάνεια μὲ τὰ δάκτυλα τῶν χεριῶν μας καί μέ τίς παλάμες καὶ μὲ δύναμη. Ἔτσι τὴν ἀναμοχλεύουμε διαρκῶς καὶ κυλώντας την καὶ τρίβοντας την φθάνει νὰ γίνει λεία σὰν τὸ μάρμαρο. ῾Η ζύμη πρέπει νά εἶναι σκληρή: νά μπαίνη μέσα τό δάχτυλο καί νά μήν κολάη. ῎Αν γίνη μαλακή, προσθέτουμε λίγο ἀλεύρι, ἀπό αὐτό πού κρατήσαμε. ῎Αν γίνη ὑπερβολικά σκληρή, βρέχουμε τά χέρια μας σέ χλιαρό νερό καί ξαναζυμώνουμε, ὥσπου νά πετύχουμε τό ποθούμενο ἀποτέλεσμα, δηλαδή νά γίνει λεία σὰν τὸ μάρμαρο.Ὅλα αὐτὰ πρέπει νὰ γίνουν σὲ 10'.῞Οταν τελειώση τό πλάσιμο, χαράζουμε τό ζυμάρι μέ ἕνα μαχαίρι σταυροειδῶς.῾Από τό κέντρο τοῦ σταυροῦ πού σχηματίστηκε, κρατᾶμε ἕνα μικρό κομματάκι, πού θά τό χρησιμοποιήσουμε ὡς προζύμι στό ἑπόμενο ζύμωμα. Μετά ξαναδουλεύουμε τή ζύμη πάρα πολύ καλά, στρογγυλεύοντάς την σά μπάλα: τήν τοποθετοῦμε στό ἀριστερό μας χέρι καί μέ τό δεξί τήν ῾῾χαϊδεύουμε᾿᾿, θά μπορούσαμε νά ποῦμε, ὁλοένα γιά νά γίνη ἡ ἐπιφάνειά της πάρα πολύ στιλπνή.Κατόπιν, παίρνουμε ἕνα ταψάκι διαμέτρου 24 ἑκ. καί, ἤ στάζουμε μέσα μία σταγόνα λάδι, τήν ὁποία ἁπλώνουμε καλά μέ χαρτοπετσέτα στόν πάτο καί στήν γύρω ὄρθια ἐπιφάνεια, ἤ ζεσταίνουμε τό ταψάκι καί τό ἀλείφουμε μέ καθαρό κερί. Τά κάνουμε αὐτά, γιά νά μήν κολάη μετά ἡ λειτουργιά.Τό σφράγισμαΣτή συνέχεια, τοποθετοῦμε στό κέντρο τοῦ ταψιοῦ τήν λειτουργιά, μέ τήν στιλπνή ἐπιφάνεια πρός τά πάνω. Παίρνουμε τό σφραγίδι, σταυρώνουμε μέ αὐτό τή λειτουργιά, καί μετά τό πατᾶμε μέ δύναμη, νά μπεῖ βαθιά μέσα στό ζυμάρι. Τό τραβοῦμε πρός τά πάνω μέ προσοχή καί ἄν τυχόν μείνουν ζυμαράκια πάνω στό σφραγίδι, τά καθαρίζουμε μέ ἐπιμέλεια. ῎Αν μείνουν πάνω, ἡ ἑπόμενη λειτουργιά πού θά ζυμωθῆ, δέν θά σφραγισθῆ καλά. Σ᾿ αὐτό τό σημεῖο πρέπει νά ποῦμε πώς, σέ περίπτωση πού ζυμωθοῦν δύο λειτουργιές, μέχρι νά ζυμωθῆ καί ἡ δεύτερη, ἡ πρώτη πού ζυμώθηκε πρέπει νά μείνη σκεπασμένη μέ πετσέτα καί νάϋλον ἀπό πάνω, γιά νά μή πιάση τό ζυμάρι κρούστα, καθώς καί ἡ δεύτερη μέχρι νά ζυμωθεῖ ἡ πρώτη νά μή πιάση τό ζυμάρι κρούστα πού θά δυσκολέψει τό ζύμωμά του. Τό ἴδιο καί στό σφράγισμα, μέχρι νά σφραγισθῆ καί ἡ δεύτερη λειτουργιά, ἡ πρώτη πού σφραγίσθηκε μένει σκεπασμένη.Τό φούσκωμα᾿Αφοῦ, λοιπόν, σφραγίσουμε τήν λειτουργιά, σκεπάζουμε τό ταψάκι μέ μιά λεκανίτσα, καί ἀπό πάνω μέ μιά καθαρή πετσέτα, μέ ἕνα νάϋλον καί μέ μιά κουβέρτα, καί μετά τήν ἀφήνει νά ῾῾γίνη᾿᾿ μία μέ μιάμισυ ὥρα ἤ καί περισσότερο (2 καὶ 3 ὦρες), ἀνάλογα μέ τό χῶρο καί τήν ἐποχή. Καταλαβαίνουμε δέ, ὅτι ῾῾ἔγινε᾿᾿, ἄν, πατώντας την μέ τό δάχτυλο, σχηματίζει τό ζυμάρι μία βούλα, καί ἀμέσως, σάν ἐλαστικό, ἐπανέρχεται στή θέση του ἤ μόλις τὸ πρόσφορο πάει νὰ σκάσει (Χρειάζεται προσοχή νά μή ῾῾παραγίνη᾿᾿ ἡ ζύμη).᾿Αφοῦ γίνη κι αὐτό, τρυπάει τό πρόσφορο μέ μιά λεπτή ὀδοντογλυφίδαΠροσοχή νά μήν τρυπήση κοντά στόν ἀμνό, ἀλλά ἔξω ἐκεῖ πού εἶναι κάτι σάν ἀκτίνες.Τό ψήσιμοΚατόπιν, ἀνάβουμε τό φοῦρνο στούς 250° (ἀνάλογα μὲ τὸν φοῦρνο), καί βάζουμε μέσα τή λειτουργιά καί τήν ἀφήνουμε σ᾿ αὐτή τή θερμοκρασία 15'- 20' (μπορεῖ καί 35΄) νά ροδίση πολύ λίγο. Τή σκεπάζουμε μέ χαρτοπετσέτα ἤ ἀλουμινόχαρτο, κατεβάζουμε τό φοῦρνο στούς 200° γιά μισή ὥρα ἤ καί 35΄ καί τήν παρακολουθοῦμε. ᾿Αφοῦ περάση περίπου μία ὥρα, ἀπό τή στιγμή πού βάλαμε τή λειτουργιά μέσα, κλείνουμε τό φοῦρνο καί ἀφήνουμε μέσα τή λειτουργιά γιά ἕνα τέταρτο ἤ μισάωρο, μέχρι νά χλιαρύνει ὁ φοῦρνος.Μετὰ κλείνουμε τὴ φωτιὰ καὶ τὸ ἀφήνουμε μέσα γιὰ 15'. (Ἄλλοι κάνουν καί τό ἑξῆς. Ὅταν σκεπάσουν τά πρόσφορα μὲ ἀλουμινόχαρτο ἤ χαρτοπετσέτα κατεβάζουν στοὺς 200° γιὰ ἀλλὰ 35' καὶ στὴν συνέχεια στοὺς 150° γιὰ 30'. Γιὰ νὰ ψηθεῖ χρειάζεται περίπου 1.30'.).Κατόπιν τή βγάζουμε. ῎Αν ὑπάρχει δυσκολία νά βγεῖ ἀπό τό ταψί, τή σκεπάζουμε γιά λίγο μέ πετσέτα νά ῾῾ἱδρώση᾿᾿ μέ τόν τρόπο αὐτό βγαίνει μετά εὔκολα. Τήν τοποθετοῦμε σέ καθαρή πετσέτα καί τήν σκεπάζουμε μέ πετσέτα καί νάϋλον.Μετά ἀπό μισή ὥρα ἀλλάζουμε τήν πετσέτα, πού ἔχει μουσκευτεῖ ἀπό τούς ἀχνούς τῆς ζεστῆς λειτουργιᾶς, καί τήν ἀφήνουμε σκεπασμένη μέ στεγνή πετσέτα καί νάϋλον, γιά νά διατηρῆται μαλακή.Φυσικὰ ὅλα χρειάζονται προσπάθεια καὶ προσωπικὴ πείρα.Πάντως ἡ ΓΑΛΙΛΑΙΑ μας, σᾶς εὔχεται νὰ ἔχετε τὴν εὐλογία τοοῦ Θεοῦ στὴν προσπάθειά σας ὁ Ὁποῖος σίγουρα θὰ σᾶς ἀμείψει μὲ τὴν χαρὰ ὅτι γίνεσθε συμμέτοχοι στὸ μεγάλο Μυστήριο τῆς θ.Εὐχαριστίας.Καλή προσπάθεια.Μερικές πρόσθετες συμβουλέςΠῶς φτιάχνεται τὸ προζύμι Συνήθως, ἀφοῦ ζυμώσουμε, κρατοῦμε προζύμι γιὰ τὴν ἑπόμενη ἑβδομάδα. Μποροῦμε νά φτιάξουμε κι ἐμεῖς προζύμι γρήγορα καὶ εὔκολα.Σὲ χλιαρὸ νερὸ «ἴσα - ἴσα νὰ δέχεται τὸ χέρι» (περίπου 35οc) ρίχνουμε «μιὰ χεριά» κοσκινισμένο ἀλεύρι. Τὸ ἀνακατεύουμε ἐλαφρά, ὥστε νὰ γίνει παχύρρευστη μάζα. Τὸ ἀφήνουμε ἕνα μερόνυχτο «νὰ γίνει», δηλαδή νὰ ἐνεργοποιηθοῦν οἱ μύκητες.Ὅταν τὸ προζύμι εἶναι ἕτοιμο, τὸ «ἀναπιάνουμε» γιὰ ζύμωμα.Πῶς γίνεται τὸ Ἀνάπιασμα Βγάζουμε ἀπ' τὸ ψυγεῖο τὸ προζύμι, τὸ ἀφήνουμε λίγη ἄρα νὰ ξεπαγώσει. Ἑτοιμάζουμε χλιαρὸ νερὸ «νὰ δέχεται τὸ χέρι» καὶ διαλύουμε τὸ προζύμι. Προσθέτουμε ἀλεύρι ἀνακατεύοντας μέχρι ἡ ζύμη νὰ γίνει πηκτὸς χυλός. Τὸ σκεπάζουμε μὲ καθαρὴ πετσέτα καὶ τὸ ἀφήνουμε περίπου 6 ὧρες «νὰ ἀναπαυτεῖ». Ἀντικείμενα γιὰ νὰ ζυμώσουμε τό Πρόσφορο Χρειαζόμαστε μία καλῆ ξυλόγλυπτη σφραγίδα 14 ἐκ.Ἂν ἡ σφραγίδα εἶναι καινούργια, μιὰ ἑβδομάδα πρὶν τὸ ζύμωμα, ζεσταίνουμε σὲ μπρίκι ἐλαιόλαδο. Ἀλείφουμε τὴ σφραγίδα καὶ τὴν τυλίγουμε μὲ μία πετσέτα. Τὴν ἀφήνουμε μία βδομάδα νὰ πιεῖ τὸ λάδι.Ἔτσι δὲν ἔχει φόβο νὰ σκάσει τὸ ξύλο.Δὲν τὴν πλένουμε ποτέ. Χρειαζόμαστε ἐπίσης α. ταψάκι (διάμετρος 19 ἐκ. καὶ ὕψος 5 - 6 ἐκ.)β. ἕνα κόσκινο καὶ λεκάνη γιὰ τὸ ἀλεύρι. γ. σκαφάκι ἢ λεκάνη γιὰ τὴ ζύμη.Κοσκινίζουμε στὴ μικρὴ λεκάνη τὸ ἀλεύρι καί τό σκεπάζουμε.Γιὰ ἕνα κανονικὸ πρόσφορο 700 γρ. ἀλεύρι (κατὰ προτίμηση σκληρό-κίτρινο).