Αιμοδοσία στη μνήμη των πεσόντων καταδρομέων

Αιμοδοσία εις μνήμη των 176 πεσόντων καταδρομέων

Ο Παγκύπριος Σύνδεσμος Έφεδρων Καταδρομέων πιστός στις αξίες για τον συνάνθρωπο και την πατρίδα του στα πλαίσια της κοινωνικής του προσφοράς διοργάνωσε  αιμοδοσία εις μνήμη των πεσόντων καταδρομέων στο προαύλιο του Ιερού Ναού της Φανερωμένης στη Λευκωσία.

Αθάνατοι!

Νικόλαος Κατούντας

Γεώργιος Κατσάνης 

Μνήμη Γεωργίου Ανδρεάδη δύο χρόνια μετά - Yorgo Andreadis yaşamını yitirdi-KEMENÇEYLE ÖLÜME GİDENLERİN YOLDAŞI YORGO ANDREADİS

Θ. Μαλκίδης :Μνήμη Γεωργίου Ανδρεάδη δύο χρόνια μετά 

Με τον Γιώργο γνωριστήκαμε πριν πολλά χρόνια σε μία από τις πρώτες εκδηλώσεις που έγιναν για το ζήτημα της Γενοκτονίας. Ήταν το 1994 στην Αναγέννηση Σερρών και μαζί μας είχαμε πολλούς φίλους, συμπατριώτες μας από την Κύπρο,  καθώς και Κούρδους και Αρμένιους.  

Με τον Γιώργο, είχαμε για παραπάνω από δύο δεκαετίες μία έντιμη και σοβαρή συνομιλία   για τον Πόντο, την Ιστορία, την Καλαμαριά, την "Ταμάμα", την "Τολίκα", τον "Θόδωρον", τη Γενοκτονία, τους Ποντιόφωνους και  για πολλά άλλα. Μιλούσε και έπραττε έχοντας οδηγό τη κληρονομιά  του Πόντου, των προγόνων του, της οικογένειάς του και ειδικότερα  της σημαντικής προσωπικότητας του πατέρα του. Έγραφε λες και ήταν μπροστά στα γεγονότα, λες  ήταν μέρος  της ιστορίας.  Η "Ταμάμα" και εκατοντάδες  άλλες στιγμές    "βρήκαν" αυτόν για να τις καταγράψει,  γιατί  η ιστορία γνώριζε και γνωρίζει σε ποιον να απευθυνθεί. 

Γιώργο,  νιώθω υπερήφανος που συνεργάστηκα  μαζί σου,  που συνδεθήκαμε με δεσμούς φιλίας και αλληλοεκτίμησης, αλήθειας και συνοδοιπορίας, που βαδίσαμε μαζί σε κοινούς αγώνες, που μου μίλησες για τις χαρές και τις λύπες σου, για τις σκέψεις σου, για την πορεία του Ποντιακού ζητήματος.
Αναφέρω, μεταξύ των πολλών,  δύο κοινές προσπάθειες μας για υπόθεση ανάδειξης της Γενοκτονίας. 
Η πρώτη ήταν στη Ρωσία, όταν βρεθήκαμε ανάμεσα στους αδελφούς μας, σε μία μεγάλη εκδήλωση. Εκεί  η υπόθεση της αναγνώρισης της Γενοκτονίας, έγινε γνωστή και αποτέλεσε απαρχή και συνέχεια, πολλών και  σημαντικών.... 

Η δεύτερη ήταν στη Γερμανία, στη Στουτγάρδη, όταν μιλήσαμε στην πλατεία του Δημαρχείου της πόλης στην πρώτη ανοικτή εκδήλωση για το ζήτημα της Γενοκτονίας. Στην εκδήλωση που οργάνωσε η Ποντιακή Εστία Στουτγκάρδης και ο κοινός και εξαιρετικός φίλος μας Δημήτρης Οξυζίδης,   μιλήσαμε, μαζί με τη Τέσα Χόφμαν, στη Γερμανική, Τουρκική, Αγγλική, Ελληνική γλώσσα, αλλά και στην Ποντιακή διάλεκτο. Από εκείνη την εκδήλωση προέκυψαν μία σειρά από πολλές και σπουδαίες πρωτοβουλίες, για την ιερή και μεγάλη υπόθεση της Γενοκτονίας.

Γιώργο είμαι ευτυχής που γνώρισα έναν άνθρωπο, ένα  συγγραφέα, ένα πολιτικό ον, έναν Πόντιο, έναν Έλληνα, όπως εσύ. 
Εύχομαι και προσεύχομαι ο Θεός να σε αναπαύσει και να δώσει στην οικογένεια σου και σε όλους μας,  παρηγοριά αλλά και ελπίδα, για να σε  μνημονεύουμε πάντα, εμπνεόμενοι από τα γραπτά σου και από την πράξη σου,  από το πέρασμά  σου από αυτή τη ζωή. 

Γιώργο ένα από τα  κείμενα που γράφτηκαν για σένα είναι  του συγγραφέα Tamer Çilingir και αυτό το οποίο το υπογράφει ο φυλακισμένος Γιάννης Βασίλης Γιαϊλαλί, το οποίο το παραθέτω στη συνέχεια. Ο Γιάννης έκανε "πορεία" μέσα στο κελί του στη μνήμη σου. Για αυτόν ήσουν ο πατέρας των ορφανών του Πόντου. 

Γιώργο σε θυμόμαστε, δε σε ξεχάσαμε, δε σε ξεχνούμε, η οικογένεια σου, οι συνοδοιπόροι σου, οι πρόγονοί σου, οι αμέτρητοι συμπατριώτες μας σε όλη την Τουρκία. 

Καλό Παράδεισο,  Καλή Αντάμωση και Καλή Ανάσταση.

Χαιρετισμούς από τη φυλακή του Ελατζίκ, χαιρετισμούς από τον Γιάννη Βασίλη Γιαϊλαλί.ELAZIĞ’DAN, YANNİS VASİLİS YAYLALI’DAN SELAMLAR

Θ. Μαλκίδης: Ένα σημαντικό άρθρο από το συγγραφέα και αγωνιστή για τον Πόντο Tamer Çilingir για τον φυλακισμένο συναγωνιστή μας Γιάννη Βασίλη Γιαϊλαλί. Με ένα ακόμη γράμμα του, μία φωτογραφία του,  μας καλεί  στο αυτονόητο καθήκον για τον Ελληνικό λαό και την ιστορική του παράδοση: την αντίσταση και την αλληλεγγύη μέχρι την Ελευθερία. 

Tamer Çilingir: Χαιρετισμούς από τη φυλακή του  Ελατζίκ, χαιρετισμούς από τον Γιάννη Βασίλη Γιαϊλαλί
(Μετάφραση Θ. Μαλκίδης)

"Είναι αστείες οι επιστολές των φυλακών. Επειδή είναι γραμμένες ανάμεσα στους τέσσερις τοίχους. Τώρα ο Γιάννης μπορεί να έχει μόνο αέρα, καφέ και  τσάι. Ωστόσο δεν ξέρει ποιος είναι δίπλα του ή δεν μπορεί να έχει μια συνάντηση ή μία συνομιλία. Ο χρόνος είναι διαφορετικός ανάμεσα σε  τέσσερις τοίχους και χρειάζονται μήνες για να συνομιλήσει με έναν φίλο, να συνομιλήσει με ένα γράμμα.
Με ένα πρόσωπο που δεν γνωρίζει ποτέ. Και δεν μπορεί να γράψει και να πει αυτά που θέλει. Επιπλέον υπάρχει πιθανότητα η επιστολή να μην φτάσει ποτέ στον παραλήπτη του εάν πρόκειται να χρησιμοποιηθεί μια απαγορευμένη λέξη ή περιεχόμενο. Έτσι επιλέγονται λέξεις όπως κάνουν οι  καλλιτέχνες.

Αλλά αν το πρόσωπο που έγραψε το  γράμμα είναι και αυτό ανάμεσα στους τέσσερις τοίχους, τότε είναι ευκολότερο να σε καταλάβει. Αυτά τα γράμματα είναι τόσο συγκινητικά,  γεμάτα με λόγια και συναισθήματα που  τρίτο πρόσωπο δεν μπορεί να δει, δεν μπορεί να καταλάβει.

Μιλήσαμε με τους Γιάννη Γιάννη, Μαλκίδη Θεοφάνη, με τον Botan Zilan και τη γυναίκα του Holalı Hoca .

Μιλήσαμε για τους λόγους της σύλληψής του Γιάννη και της σύλληψης της συντρόφου του, της  Meral. Και για τους δύο, δόθηκε εντολή από τη Σαμψούντα. Πόσο ισχυρή  είναι αυτή η εντολή; Δεν υπάρχει όνομα, καμία διεύθυνση, απολύτως τίποτα. Απλώς  ο εισαγγελέας είπε ότι ο Γιάννης ήταν «πράκτορας ή μέλος τρομοκρατικής οργάνωσης».

Ο  Γιάννης είναι  στη φυλακή σχεδόν ένα έτος, η  Μεράλ πάνω από δύο μήνες, δυστυχώς  οι φυλακές μας  υπάρχουν  για εκατό χρόνια.

Υπάρχει μια λαχτάρα  να μάθει τι συμβαίνει. Με έναν τέτοιο τίτλο, όχι με ένα άρθρο ειδήσεων. Με λεπτομέρειες.
Υπάρχει μια λαχτάρα για την οσμή των αγώνων, μια μυρωδιά της θάλασσας, μια μυρωδιά ξύλου, μυρωδιά φαγητού, η ανάγκη για ένα ζεστό χαμόγελο, μια ζεστή μέρα, μία καλή βραδιά.

Έχουμε χρόνια να κοιτάξουμε μακριά ... Για ένα χρόνο ο Γιάννης μπορεί να κοιτάξει μόνο πέντε μέτρα μακριά. Και όμως θέλει να δει τον ουρανό χωρίς όρια και περιορισμούς.

Ίσως δεν μπορούμε να του στείλουμε αυτά που θέλουμε,  αλλά μπορούμε να του "στείλουμε" λεπτομερείς ειδήσεις, να "συζητήσουμε", να "πιούμε" τσάι, να "ζήσουμε" μαζί του.

Προσπαθεί να μάθει Ελληνικά, αλλά  οι πόροι του δεν είναι αρκετοί. Και φυσικά υπάρχουν προβλήματα με τα βιβλία στη φυλακή, αφού επιτρέπεται ένας περιορισμένος αριθμός βιβλίων που μπορούν να διαβαστούν. Συχνά στέλνουμε στον Γιάννη, ένα βιβλίο, ένα γράμμα, μια κάρτα.

Έτσι ξέρει ότι δεν είναι μόνος και  πρέπει να το κάνουμε όχι για τον ίδιο, αλλά ίσως για τον εαυτό μας.

Σήμερα μας στέλνει μια φωτογραφία και μαζί με αυτήν στέλνει σε όλους μας την  αγάπη του και  τους χαιρετισμούς του.

Διεύθυνση:
Yannis Vasilis Yaylalı
2 No’lu Yüksek Güvenlikli Kapalı Hapishane
E-36
Elazığ
Τurkey

Μετάφραση: Θ. Μαλκίδης

Tamer Çilingir

ELAZIĞ’DAN, YANNİS VASİLİS YAYLALI’DAN SELAMLAR

Η Ελλάδα της Παρακμής και η Ελλάδα του Εμείς.....

Η Ελλάδα της Παρακμής και η Ελλάδα του Εμείς.....

"Ο Μανώλης Ανδρόνικος όριζε το χρόνο και την καταγωγή μας με βάση τον  τεσσαρακοστό, τον τριακοστοέννατο, τον τριακοστοόγδοο και ούτω καθεξής παππού μας. Τον Όμηρο, το Μέγα Βασίλειο,  το Ρήγα Φεραίο,  τον Κόντογλου και εκατομμύρια άλλους παππούδες μας   της Μακεδονίας, της Θράκης, του Πόντου, της Ιωνίας, της Καππαδοκίας, της Ηπείρου, του Αιγαίου, της Κύπρου και άλλων τόπων του Ελληνισμού και της Διασποράς. Παππούδες- πρόγονοι που μας κοιτούν λυπημένοι για την παρακμή......

Στο παρακάτω κείμενο για τον Ελληνισμό της Παρακμής και τον Ελληνισμό του Εμείς, κείμενο ενός νέου ανθρώπου, του φιλόλογου Τάσου Παπακώστα, η αναφορά στο πρόσωπό μου είναι τιμητική. Του εύχομαι η πίστη του στο Θεό και η Ελληνικότητά του να δυναμώνει κάθε μέρα, συνεχίζοντας την ανιδιοτελή και συνεχή του προσφορά." 

Θ. Μαλκίδης  

Το ερώτημα δεν είναι το αν θα φύγει η Ελλάδα από την Ευρώπη... Αλλά πόσο πολύ μεταλλάχτηκαν τόσο η μάνα όσο και η κόρη.

Του Τάσου Παπακώστα.

Ακούω για την ευρωπαϊκή προοπτική της Ελλάδας και εκνευρίζομαι...

Από ποια Ευρώπη θα φύγει η Ελλάδα;;; Ποια μάνα αποχωρίζεται το παιδί της;;;
Πως μπορεί κανείς να χωρίσει το υπόλοιπο σώμα από την καρδιά του;;;
Το ερώτημα δεν είναι το αν θα φύγει η Ελλάδα από την Ευρώπη... Αλλά πόσο πολύ μεταλλάχτηκαν τόσο η μάνα όσο και η κόρη... Η Ευρώπη απομακρύνθηκε από την Ελλάδα... Η Ελλάδα αποξενώθηκε από τον εαυτό της... Η Ελλάδα έγινε αγνώριστη...

Η πραγματική Ελλάδα δεν έχει καμία θέση σε αυτό το φασιστοτραπεζικό κατεστημένο με ανέραστες μαριονέτες να διαφεντεύουν τους Ευρωπαίους πολίτες σε μια ατομικοκεντρική καθημερινότητα που διαιωνίζει την σκλαβιά του ανθρώπου στο "θηρίο"...

Η Ελλάδα βρίσκεται στα μνήματα... Η Ελλάδα βρίσκεται στα κοιμητήρια... Η Ελλάδα βρίσκεται στις Άγιες Τράπεζες... Η Ελλάδα βρίσκεται στους κίονες... Η Ελλάδα βρίσκεται στα ποτισμένα με αίμα χώματα... 

Η Ελλάδα βρίσκεται στον Όμηρο και στον Αίσωπο, στον Σοφοκλή, στον Μέγα Βασίλειο, στον Γρηγόριο τον Θεολόγο,στον Τριβωνιανό της Πανδέκτου, στον Ολυμπιόδωρο, στον Κοσμά τον Αιτωλό, στον Ρήγα Φεραίο, στον Ίωνα Δραγούμη, στον Παπαδιαμάντη, στον Κόντογλου, στον Παλαμά, τον Καβάφη, τον Ρίτσο, τον Σεφέρη, τον Ελύτη, τον Μαλκίδη... 

Η επιστροφή στην Ελλάδα των οστών των ηρώων της ακταιωρού ΦΑΕΘΩΝ. Κύπρος 1964

Η επιστροφή στην Ελλάδα των οστών των επτά ηρώων της ακταιωρού ΦΑΕΘΩΝ. Κύπρος 1964


Στις 10 Ιανουαρίου 2018 επιστρέφουν στην Ελλάδα οι σοροί των έξι νεκρών Ελλήνων,μελών του πληρώματος της ακταιωρού ΦΑΕΘΩΝ που στις 8 Αυγούστου 1964 βυθίστηκε από αεροσκάφη της τουρκικής αεροπορίας.Από το 1964 είναι ενταφιασμένοι στην Κύπρο και τώρα αποφασίστηκε η μεταφορά των οστών τους στην πατρίδα. Το ΓΕΝ έχει αρχίσει ήδη να προετοιμάζει την τελετή υποδοχής τους στο αεροδρόμιο Τατοΐου .

Με την έναρξη των εχθροπραξιών, στις 7 Αυγούστου, ημέρα Παρασκευή, τα περιπολικά ΦΑΕΘΩΝ και ΑΡΙΩΝ διετάχθησαν και έλαβαν μέρος στις επιχειρήσεις δι’ από θαλάσσης βομβαρδισμού των οχυρωμένων θέσεων των Τ/Κ.

Την επομένη, Σάββατο 8 Αυγούστου το ΠΠ ΑΡΙΩΝ συνεχίζει τον βομβαρδισμό στον κόλπο της Χρυσοχούς (Δυτικά των Κοκκίνων), ενώ το ΠΠ ΦΑΕΘΩΝ παραμένει, λόγω βλάβης μίας κύριας μηχανής, ανατολικότερα, στην περιοχή Καραβοστάσι του κόλπου της Μόρφου. Το μεσημέρι της ίδιας ημέρας εκδηλώνεται σε όλη την περιοχή της Τηλλυρίας μεγάλης εκτάσεως Τουρκική αεροπορική προσβολή.

Κάτω από αυτές τις συνθήκες το ΠΠ ΦΑΕΘΩΝ σαλπάρει και κινούμενο με ταχύτητα 7-8 κόμβων, ελίσσεται κοντά και ενδιάμεσα Αμερικάνικων εμπορικών πλοίων που βρίσκονταν στην περιοχή για να φορτώσουν μεταλλεύματα αμυνόμενο των Τουρκικών F100 με τον προβληματικό οπλισμό.

Την επομένη, Σάββατο 8 Αυγούστου το ΠΠ ΑΡΙΩΝ συνεχίζει τον βομβαρδισμό στον κόλπο της Χρυσοχούς (Δυτικά των Κοκκίνων), ενώ το ΠΠ ΦΑΕΘΩΝ παραμένει λόγω βλάβης μίας κύριας μηχανής ανατολικότερα, στην περιοχή Καραβοστάσι του κόλπου της Μόρφου. Το μεσημέρι της ίδιας ημέρας εκδηλώνεται σε όλη την περιοχή της Τηλλυρίας μεγάλης εκτάσεως Τουρκική αεροπορική προσβολή, η οποία και αναμένετο σύμφωνα με σήμα των Τ/Κ που υπέκλεψε η Εθνοφρουρά.


Κάτω από αυτές τις συνθήκες το ΠΠ ΦΑΕΘΩΝ σαλπάρει και κινούμενο με ταχύτητα 7-8 κόμβων, ελίσσεται πλησίον των ευρισκομένων εμπορικών πλοίων αμυνόμενο των Τουρκικών F100 με τον προβληματικό οπλισμό του χωρίς όμως να αποφύγει τα πυρά των Τουρκικών αεροσκαφών με αποτέλεσμα την απώλεια σε νεκρούς και τραυματίες άνω του 50% του πληρώματός του. Μεταξύ των νεκρών ο Ύπαρχος Σημαιοφόρος ΣΕΑ/Μ Π. Χρυσούλης και βαρειά τραυματισμένος ο Κυβερνήτης Ανθυποπλοίαρχος Δ. Μητσάτσος ο οποίος, παρά τον σοβαρό τραυματισμό του και όταν πλέον ο  οπλισμός του πλοίου του εσίγησε, κατόρθωσε με ψυχραιμία να το προσαράξει και να διασωθούν έτσι οι τραυματίες και το υπόλοιπο πλήρωμα. Τελικά, η πυρκαϊά, κατέστρεψε ολοσχερώς το πλοίο.
Οι  πεσόντες του Φαέθωνα είναι οι εξής:

Από τη Σαμψούντα, την Πάφρα, τη Σμύρνη και την Αδριανούπολη, μέχρι το Ρομπόσκι και το Ελατζίκ το έγκλημα συνεχίζεται

Θ. Μαλκιδης: Από τη Σαμψούντα μέχρι το  Ρομπόσκι και το Ελατζίκ το έγκλημα συνεχίζεται

Πριν εκατό χρόνια στη Σαμψούντα, στην Πάφρα, στη Σμύρνη, στην Αδριανούπολη, οι  Νεότουρκοι και οι Κεμαλικοί δολοφονούσαν παιδιά, ηλικιωμένους, γυναίκες, άνδρες, Έλληνες και Ελληνίδες. Το έγκλημα που δεν τιμωρήθηκε επαναλήφθηκε την  28η Δεκεμβρίου 2011, δολοφονούνταν στο Ρομπόσκι από την Τουρκική Πολεμική Αεροπορία 34 άοπλοι Κούρδοι, οι 19 από αυτούς παιδιά κάτω από 18 χρόνων με τον μικρότερο, μόλις στα 12, κι από τους υπόλοιπους 15, από 19 έως 38 ετών ο μεγαλύτερος.

Για αυτά τα εγκλήματα που δεν τιμωρήθηκαν άρχισε τον αγώνα του ο συμπατριώτης μας από την Πάφρα Γιάννης Βασίλης Γιαϊλαλί,  οποίος βασανίσθηκε, διώχθηκε, κατηγορήθηκε και είναι φυλακισμένος (όπως φυλακισμένη είναι και η σύντροφός του Κούρδισα Meral Geylani ) εδώ και  οκτώ μήνες στο Ελατζίκ.  

Όλα αυτά είναι εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας που δεν μπορούν να αγνοηθούν ή να συγκαλυφθούν, δεν μπορούν να σβηστούν από τη μνήμη των ανθρώπων. 

Για τα εγκλήματα που συνεχίζονται μέχρι σήμερα, ο Γιάννης Βασίλης Γιαϊλαλί έκανε   απεργία πείνας η οποία λήγει σήμερα, για να δώσει το μήνυμα της Ελευθερίας, της Δικαιοσύνης, της Μνήμης και της Αλήθειας. Ένα πανανθρώπινο μήνυμα, ένα δείγμα της Ελληνικής Αντιστασιακής παράδοσης και συνείδησης.  Ας μη ξεχάσουμε κανένα έγκλημα κατά της ανθρωπότητας, ας μη λησμονήσουμε τις δολοφονίες γιατί θα επαναληφθούν, ας συνεχίσουμε, εμείς οι πολίτες, μπροστά στην επίσημη σιωπή, τη συμπαράστασή μας στον Γιάννη Βασίλη Γιαϊλαλί, σε κάθε αγωνιζόμενο άνθρωπο σήμερα στην Τουρκία, μέχρι να έρθει η ημέρα της  Ελευθερίας και της Δικαιοσύνης.  

Μνήμη του πρώην αγνοούμενου Στρατιώτη Μιχαλάκη Μιχαήλ

Μνήμη του πρώην αγνοούμενου Στρατιώτη Μιχαλάκη Μιχαήλ 

Τελούμε την Κυριακή στις 31 Δεκεμβρίου 2017 στον Ιερό Ναό Αγίου Κωνσταντίνου και Ελένης (Λατσιά ) το Σαρανταήμερο μνημόσυνο του αγαπημένου μας αδελφού Στρατιώτη
Μιχαλάκη Μιχαήλ του Γεωργίου (ΑΣΜ 11230/73).

Ο Μιχαλάκης Μιχαήλ  έπεσε Ηρωικά μαχόμενος στις 15 Αυγούστου στο λόφο Λαπάτσα της κατεχόμενης σήμερα Σκυλλούρας.

Πολέμησαν για την Πατρίδα, αλλά χάθηκαν για τις γενιές της αρπαχτής: Οι κηδείες των αγνοουμένων…

Πολέμησαν για την Πατρίδα, αλλά χάθηκαν για τις γενιές της αρπαχτής: Οι κηδείες των αγνοουμένων…


Του ΚΩΣΤΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ

Μέρα Χριστουγέννων η χθεσινή και τα…όπλα παρά πόδας. Ούτε κόντρες, ούτε αντιπαραθέσεις. Το μυαλό ακονίζει τη μνήμη για να πολεμήσει τη λήθη, που κυριαρχεί σε μια κοινωνία της υπερβολής και της εντυπωθηρίας.

Συχνά-πυκνά στις εφημερίδες, στις μαύρες στήλες των κηδειών, εμφανίζονται δημοσιεύσεις για την ταφή λειψάνων. Νεανικές φωτογραφίες που συνοδεύουν τις αγγελίες κηδειών, με κείμενο πανομοιότυπο…  «Που δολοφονήθηκαν από τους Τούρκους… και «τα λείψανα ταυτοποιήθηκαν με τη μέθοδο DNA».

Στα δελτία ειδήσεων, οι αναφορές «σε μια ακόμη κηδεία» χάνονται μεταξύ των «μεγάλων» και «σοβαρών» θεμάτων. Δεν ενδιαφέρουν τους πολλούς. Μόνο τους όσους έμειναν εν ζωή συγγενείς. Οι υπόλοιποι έχουν «δουλειές», έχουν άλλες «υποχρεώσεις». Μια επαναλαμβανόμενη τελετή αποχαιρετισμού οι κηδείες των μέχρι πρόσφατα αγνοούμενων. Είναι οι κηδείες αυτές μόνο οικογενειακή υπόθεση. Οι οικογένειες των αγνοουμένων κουβαλούσαν και κουβαλούν μόνοι τον δικό τους σταυρό, με τον πόνο της προσμονής, τις δυσκολίες της ζωής, της οικογένειας που προχωρεί χωρίς τον πατέρα, παιδί, αδελφό.

Είναι οικογενειακή υπόθεση. Λες και οι πεσόντες σκοτώθηκαν σε αυτοκινητικό δυστύχημα ή πέθαναν από κάποια ασθένεια. Έπεσαν στο πεδίο της μάχης, πολεμώντας προδομένοι, αποκρούοντας την επέλαση του εχθρού. Σε εκείνο το καμίνι του πολέμου η ζωή και ο θάνατος περπατούσαν αντάμα, σε μια λεπτή γραμμή. Είτε θα περνούσαν τη γραμμή της ζωής, είτε εκείνη του θανάτου. Τέσσερις και πλέον δεκαετίες μετά, οι επόμενες γενιές, η δική τους γενιά που επέζησε, αντιλαμβάνονται διαφορετικά την πατρίδα, την ελευθερία, τη δημοκρατία. Για τους περισσότερους όλα περιστρέφονται-φευ- γύρω από το χρήμα και την όποια μορφή εξουσίας. 

Όταν οι Ναζί δολοφονούσαν τους Έλληνες τα Χριστούγεννα του 1943

Όταν οι Ναζί δολοφονούσαν τους Έλληνες τα Χριστούγεννα του 1943

Ανήμερα των Χριστουγέννων του 1943 οι  Ναζί,έκαναν για δεύτερη φορά επιδρομή στο Ελατοχώρι Πιερίας και το πυρπόλησαν. Σαράντα μέρες πριν, στις 13 Νοεμβρίου το είχαν λεηλατήσει και πυρπολήσει για πρώτη φορά.

Σαράντα μέρες μετά  στις 27 Ιανουαρίου του 1944 ολοκλήρωσαν το αποτρόπαιο έργο τους

Πυρπόλησαν και τα υπόλοιπα 14 σπίτια, που είχαν μείνει όρθια από τις προηγούμενες επιδρομές (στις 13.11.43 και στις 25.12.43). 
Σκότωσαν 30 γυναικόπαιδα και τραυμάτισαν 32.

Χρόνια Πολλά και Ελεύθερα!

Χρόνια Πολλά και Ελεύθερα!

Τις ώρες αυτές των Χριστουγέννων  σκεφτόμαστε, ευχόμαστε και κυρίως πράττουμε για αυτούς που είναι ασθενείς, που στερούνται την τροφή και τη στέγη, για αυτούς που αδικήθηκαν και συκοφαντήθηκαν, για αυτούς που είναι στη φυλακή και στερήθηκαν παρανόμως την Ελευθερία τους υπερασπιζόμενοι τις Ιδέες τους και την Ιστορία τους,  διαιωνίζουμε τη Μνήμη των Προγόνων μας,  αγωνιζόμαστε για την απελευθέρωση της  σκλαβωμένης σε Μνημόνια, Ψεύτες και Αναξιοκρατία Πατρίδα μας, συνεχίζουμε την παράδοση αντίστασης και αξιοπρέπειας για τα Παιδιά μας και για τα Παιδιά των Παιδιών μας. 

Χρόνια Πολλά και Ελεύθερα!

Υ.Γ Φέτος πρωτοτυπούμε και στέλνουμε ευχές Χριστουγέννων και Ελευθερίας στον συμπατριώτη μας Γιάννη  Βασίλη Γιαϊλαλί που συμπληρώνει οχτώ μήνες φυλάκισης και βρίσκεται σε απεργία πείνας. Τις έχει ανάγκη για τη συνέχιση του αγώνα του που είναι αγώνας για όλους μας.

Το κράτος - δολοφόνος.....Soruşturma başladı: ‘Suikast listesi’ni duyuran HDP’li Paylan ifadeye çağrıldı

Το κράτος - δολοφόνος.....

Έρευνα ξεκίνησαν οι εισαγγελικές αρχές της Άγκυρας, μετά τις δηλώσεις  του Αρμένιου βουλευτή Γκάρο Παϊλάν του φιλοκουρδικού κόμματος HDP ο οποίος υποστήριξε ότι ανατέθηκε σε «δολοφόνους» να σκοτώσουν αντιφρονούντες που ζουν αυτοεξόριστοι στην Ευρώπη.

Σύμφωνα με το ειδησεογραφικό πρακτορείο Dogan, ο γενικός εισαγγελέας της Άγκυρας έχει καλέσει ως μάρτυρα τον  Γκάρο Παϊλάν, ώστε να του παράσχει τις πληροφορίες που υποστηρίζει ότι έχει στη διάθεσή του σχετικά με τις πρακτικές του Ερντογάν.

Σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε, ο Παϊλάν είπε ότι έχει λάβει «διασταυρωμένες πληροφορίες» που κάνουν λόγο για «σχέδιο δολοφονίας συμπατριωτών μας που ζουν στην Ευρώπη και ιδίως στη Γερμανία».

«Ορισμένες δομές που εδρεύουν στην Τουρκία ανέθεσαν σε δολοφόνους να προχωρήσουν σε αυτούς τους φόνους», πρόσθεσε, χωρίς ωστόσο να δώσει περισσότερες διευκρινίσεις, ούτε για τις πηγές του, ούτε για τις υποτιθέμενες εντολές που έχουν δοθεί.

Ο Παϊλάν είπε ωστόσο ότι στους πιθανούς στόχους περιλαμβάνονται «πανεπιστημιακοί, δημοσιογράφοι, πολιτικοί και καθοδηγητές της κοινής γνώμης» που ζουν αυτοεξόριστοι στην Ευρώπη και «έχουν υποδειχθεί ως προδότες από την τουρκική κυβέρνηση».

Μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου 2016 οι τουρκικές αρχές προχώρησαν σε πρωτοφανείς εκκαθαρίσεις  και  έχουν συλληφθεί περισσότεροι από 55.000 άνθρωποι.
Αρκετές χιλιάδες Τούρκοι, μεταξύ των οποίων και πολλοί διανοούμενοι, εγκατέλειψαν την Τουρκία και εγκαταστάθηκαν σε χώρες της Δύσης.

Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν κατηγορεί συχνά τη Γερμανία ότι παρέχει καταφύγιο στους «τρομοκράτες», αναφερόμενος είτε στους υποστηρικτές του Γκιουλέν, είτε στους υποστηρικτές του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (PKK).

Soruşturma başladı: ‘Suikast listesi’ni duyuran HDP’li Paylan ifadeye çağrıldı

Ο αγωνιστής της Ελευθερίας των λαών της Μικράς Ασίας Γιάννης Βασίλης Γιαϊλαλί σε απεργία πείνας. Tutsak vicdani retçi Yannis V. Yaylalı’dan Roboski katliamının 6. yıldönümünde açlık grevi!

Θ. Μαλκίδης: Ο αγωνιστής της Ελευθερίας των λαών της Μικράς Ασίας Γιάννης Βασίλης Γιαϊλαλί σε απεργία πείνας 

Σε επιστολή που μας γνωστοποιήθηκε και στάλθηκε στον Gökhan Soysal της  Ένωσης Υπεράσπισης των πολιτικών κρατουμένων στην Κωνσταντινούπολη, ο φυλακισμένος από τις 22 Απριλίου 2017,  αγωνιστής της Ελευθερίας των λαών της Μικράς Ασίας Γιάννης Βασίλης Γιαϊλαλί, εισέρχεται σε απεργία πείνας στη μνήμη των θυμάτων στο  Roboski του Κουρδιστάν, για ένα έγκλημα κατά της ανθρωπότητας

 Όπως ενημέρωσε  με την επιστολή του από τις 13 Δεκεμβρίου 2017, ο Γιάννης Βασίλης Γιαϊλαλί εισέρχεται από την 21η Δεκεμβρίου σε  εβδομαδιαία απεργία πείνας που θα διαρκέσει μέχρι τις 28 Δεκεμβρίου, ημερομηνία της σφαγής στο Roboski, ως συνέχεια του αγώνα για δικαιοσύνη.

Ο Γιάννης Βασίλης Γιαϊλαλί  οποίος κρατείται για τη δράση του για το ζήτημα της Γενοκτονίας και του Κουρδιστάν γράφει, μεταξύ των άλλων στην επιστολή του την οποία μετέφρασε ο 
Θ. Μαλκίδης, για τα 34 αθώα θύματα - 19   παιδιά κάτω από 18 χρόνων με τον μικρότερο, μόλις στα 12, κι από τους υπόλοιπους 15, από 19 έως 38 ετών ο μεγαλύτερος- που έχασαν τη ζωή τους από τους βομβαρδισμούς της Τουρκικής αεροπορίας. Ένα  έγκλημα που θέλουν οι αρχές της Τουρκίας να το καταστείλουν, να το βγάλουν από τη μνήμη μας.  
 Κανείς δεν ανακρίθηκε, κανείς δεν οδηγήθηκε στο Δικαστήριο και κανείς δεν τιμωρήθηκε για τον βομβαρδισμό των αμάχων και την Σφαγή του Ρομπόσκι.

Όποια κατεύθυνση και εάν ακολουθούν, γνωρίζουμε πολύ καλά την αλήθεια, τις μνήμες μας,  τον αγώνα μας για δικαιοσύνη. Μπορούν να μας βάλουν στη φυλακή, αλλά δεν θα αλλάξουν την αλήθεια,  αυτή δεν μπορεί να αλλοιωθεί ακόμη  και με τους νόμους και τις ποινές.

Για διεξαχθούν  αποτελεσματικές έρευνες και διώξεις για  τη σφαγή στο  Roboski, για να υποστηρίξω τον αγώνα της δικαιοσύνης για το Roboski, θα κάνω  εβδομαδιαία απεργία πείνας που θα διαρκέσει μέχρι τις 28 Δεκεμβρίου, ημερομηνία της σφαγής στο Roboski το 2011. 

Δεν θα δεχθούμε άλλο  αυτή την αδικία. H δικαιοσύνη πρέπει να έρθει στο Roboski για να γαληνέψουν στους τάφους τους τα θύματα, για να ακουστούν τα δάκρυα των μητέρων του Roboski….

Γιάννης Βασίλης Γιαϊλαλί 

φυλακή Elazığ 2 

Tutsak vicdani retçi Yannis V. Yaylalı’dan Roboski katliamının 6. yıldönümünde açlık grevi!

Η Γενοκτονία στον Πόντο είναι μία υπόθεση τιμής των Ποντίων.PONTOS RUM SOYKIRIMI, KARADENİZ’İN NAMUS DAVASIDIR

Τamer Çilingir

Η Γενοκτονία στον Πόντο είναι μία υπόθεση τιμής των Ποντίων 


Μετάφραση Θ. Μαλκίδης 

Πρώτα απ 'όλα, οι άνθρωποι που ζούσαν σ' αυτή τη γη για τρεις χιλιάδες χρόνια, υπέστησαν μία  Γενοκτονία από  αυτή τη χώρα και αυτό πρέπει να ειπωθεί από την αρχή.  Κάθε Τούρκος,  Γεωργιανός, Λαζός, Αρμένιος, Έλληνας, έχει υποχρέωση να το ζητήσει. Η Γενοκτονία στον Πόντο είναι μία υπόθεση τιμής των Ποντίων, των Μαυροθαλασσιτών και αφορά τον Ανθρωπισμό όλων. 

Μέχρι τώρα, έχουμε κινητοποιηθεί για να αποκαλύψουμε την αλήθεια, ενάντια στα ψέματα της επίσημης ιστορίας.

Οι εγκληματίες που διέπραξαν  Γενοκτονία είναι οι ιδρυτές της Δημοκρατίας της Τουρκίας  και πρέπει να καταδικαστούν.

Πρέπει να υπάρχει ένας τρόπος έτσι ώστε  οι δεκάδες χιλιάδες  ανθρώπων που έχουν αμφιβολίες για το παρελθόν τους να το εξετάσουν και αντί για ψευδή έγγραφα, να αποκαλυφθούν οι "πραγματικές πράξεις και τα αρχεία γέννησης" της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Για κάθε έργο που πρέπει να γίνει σε αυτά τα θέματα, πρέπει να ανοίξουν τα αρχεία, να εργαστούν στην περιοχή αυτή οι επιστήμονες και οι έρευνες θα πρέπει να επιτρέπονται.

Αυτή η υπόθεση δεν είναι η περίπτωση της Ελλάδας ή οποιουδήποτε άλλου κράτους · μας έδειξε ότι αυτό δεν ισχύει. Αυτή η υπόθεση βρίσκεται κυρίως στον Πόντο, στη  Μαύρη Θάλασσα  και στους Ποντίους, στους ανθρώπους της Μαύρης Θάλασσας.

Υ.Γ Θ. Μαλκίδης :  "Το παραπάνω κείμενο αποτελεί μέρος της ευρύτερης εργασίας,  μίας σημαντικής αναφοράς από το συναγωνιστή  Tamer Çilingir, συγγραφέα του βιβλίου για τη Γενοκτονία στον Πόντο στην τουρκική γλώσσα (!), ενός συμπατριώτη μας από τον Πόντο,   που έμεινε στα τουρκικά κάτεργα  για 12  χρόνια (!) Ένας άνθρωπος που δε φοβάται να μιλήσει, να πράξει, να πει το αυτονόητο πως "η Γενοκτονία στον Πόντο είναι μία υπόθεση τιμής των Ποντίων" . 


PONTOS RUM SOYKIRIMI, KARADENİZ’İN NAMUS DAVASIDIR

Ο εκ Κομοτηνής αντιπρόεδρος της Τουρκίας Χακάν Τσαβούσογλου: Οι Έλληνες (αξιωματούχοι) πήραν το μήνυμα.....

Ο εκ Κομοτηνής αντιπρόεδρος της Τουρκίας Χακάν Τσαβούσογλου: Οι Έλληνες (αξιωματούχοι) πήραν το μήνυμα.....

Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Χακάν Τσαβούσογλου  παραχώρησε συνέντευξη στο ειδησεογραφικό κανάλι TRT Haber και μίλησε μεταξύ των άλλων για την επικαιροποίηση της Συνθήκης της Λωζάννης, για τη Θράκη, για τον Πόντο, για την ελληνική μειονότητα στην Κωνσταντινούπολη, στην Ίμβρο. 

Στη  συνέντευξη σε μετάφραση από τα www.tourkikanea.gr αναφέρθηκαν μεταξύ των άλλων και τα ακόλουθα: 

"Εξακολουθούν να απασχολούν την επικαιρότητα οι δηλώσεις του Προέδρου της Δημοκρατίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν από την Ελλάδα στις 7-8 Δεκεμβρίου για τη συνθήκη που υπογράφηκε το 1923.

Τα αιτήματα μας δεν αφορούν την εδαφική ακεραιότητα ούτε της Ελλάδας ούτε καμίας άλλης χώρας ανέφερε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και πρόσθεσε ότι «ως μια εγγυήτρια χώρα που υπέγραψε τη Συνθήκη της Λωζάννης θα παρακολουθήσουν από κοντά τα δικαιώματα των ομογενών».

Από τα Μνημόνια στους "διανοούμενους" και τους "καθηγητές", από τη Σκύλλα στη Χάρυβδη.....

Θ. Μαλκίδης 

Από τα Μνημόνια, στους "διανοούμενους" και τους "καθηγητές", από τη Σκύλλα στη Χάρυβδη.....

Σε αναλόγου δυσκολίας, απογοήτευσης και θλίψης περιόδους για την πατρίδα μας, ο λαός μας προσέβλεπε στους διανοούμενους, στην πνευματική του ηγεσία. Περίμενε να του ανοίξουν, συν Θεώ, το δρόμο για να διεκδικήσει, να αγωνιστεί και να νικήσει. Το έπραξαν μεταξύ των άλλων ο Σικελιανός και ο Καζαντζάκης όταν δολοφονούνταν οι Έλληνες το 1921 στην Αμάσεια του Πόντου, το φώναξε με την ιδιαίτερη φωνή και πένα του ο Κωστής Παλαμάς το 1940 δίνοντας το έναυσμα της αντίστασης που χαρακτηρίζει εδώ και αιώνες τους Έλληνες και τις Ελληνίδες, το ίδιο έκανε τρεις δεκαετίες σχεδόν αργότερα ο Γιώργος Σεφέρης.

Τότε που δεν σιώπησε για να γίνει αρεστός, τότε που «δεν μίλησε χωρίς να λέει τίποτα», τότε που δεν επανέλαβε πληκτικά τις περιορισμένες λέξεις που χρησιμοποιούνται στον πολιτικό και τον πνευματικό λόγο, περιφερόμενες από υπουργικούς θώκους μέχρι συνέδρια.

Αντιθέτως, γνωρίζοντας το βάρος της πνευματικής του παρουσίας, ξέροντας ότι ο λαός περιμένει από αυτόν και τον κάθε αληθινό διανοούμενο να μιλήσει, έπραξε αυτό που του υπαγόρευε η συνείδησή του, το καθήκον του και το χρέος του έναντι της πατρίδας, του τόπου, όπως έγραφε. Και βεβαίως δεν σκέφτηκε το τι θα απωλέσει σε προσωπικό επίπεδο, ούτε εάν θα πάψει να είναι αρεστός, λέγοντας ανάμεσα στα άλλα:

«[...] μήνες τώρα, αισθάνομαι μέσα μου και γύρω μου, ολοένα πιο επιτακτικά το χρέος να πω ένα λόγο για τη σημερινή κατάστασή μας [...]. Είναι μια κατάσταση υποχρεωτικής νάρκης όπου, όσες πνευματικές αξίες κατορθώσαμε να κρατήσουμε ζωντανές, με πόνους και με κόπους, πάνε κι’ αυτές να καταποντιστούν μέσα στα ελώδη στεκάμενα νερά. [...] η αρχή μπορεί να μοιάζει εύκολη, όμως η τραγωδία περιμένει, αναπότρεπτη, στο τέλος».

Και καταληκτικά ο Σεφέρης, όπως ο κάθε πραγματικός διανοούμενος (οφείλει να) λέει και πράττει, σημείωνε τα εξής:

Αποκατάσταση της Νομιμότητας για την άρνηση του Καναδά να επιτρέψει την είσοδο στη χώρα στον Μιχάλη Χαραλαμπίδη

ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΝΟΜΙΜΟΤΗΤΑΣ 

Αξιότιμη κυρία Τσεκούρα

    Όπως σας επεσήμανα στην αρχική τηλεφωνική μας επικοινωνία το συμβάν του Καναδά αποτελεί ένα πολιτικό και όχι γραφειοκρατικό ζήτημα.
    Η Καναδική πολιτεία παραβίασε το δικαίωμα της ελεύθερης μετακίνησης, της παρουσίας και έκφρασης της γνώμης κατά μία δημόσια συνάθροιση Ελληνοκαναδών πολιτών σε Έλληνα πολίτη, διανοούμενο και πολιτικό.
    Η παραβίαση αυτή εκτός των πολλών αλλοιώνει, μουτζουρώνει την εικόνα της Καναδικής Δημοκρατίας, μίας συμμάχου μάλιστα χώρας, στην Ελλάδα και διεθνώς.
    Υπόλογος για την κακόγουστη πράξη και εξέλιξη είναι η καναδική κυβέρνηση. Όχι εγώ. Η δική μου ιστορία με κατατάσσει στην κατηγορία των έντιμων πολιτών της Ελλάδας και της οικουμένης με υψηλό το αίσθημα της ευθύνης, των δικαιωμάτων και των καθηκόντων του προς αυτές τις διαστάσεις.
    
Η Ελληνική κυβέρνηση όφειλε και οφείλει να ακολουθήσει τον πολιτικό δρόμο και όχι αυτόν της γραφειοκρατικής έρευνας, αντιδρώντας πολιτικά για το συμβάν. Υπερασπίζοντας το κύρος της χώρας, τους διεθνείς κανόνες, τα δικαιώματα και τις ελευθερίες των πολιτών της και των πνευματικών της ανθρώπων.
    
Είναι σαφές λοιπόν ότι δεν με αφορά η προσωπική αναζήτηση των λόγων και η διατύπωση ανάλογου αιτήματος προς την καναδική κυβέρνηση.
    

ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ– Η "Επιχείρηση εναντίον των Ελλήνων της πρώην Σοβιετικής Ένωσης". ЭТО НУЖНО НЕ МЕРТВЫМ –«греческой операции»

   

ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ–ΑΔΗΡΙΤΗ ΑΝΑΓΚΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΖΩΝΤΑΝΟΥΣ…

Σε ατμόσφαιρα έντονης συναισθηματικής φόρτισης, συγκίνησης, αλήθειας, σύμπραξης και συμπόνιας πραγματοποιήθηκε  στη συνεδριακή αίθουσα «ОRION» του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου της Μόσχας,  βραδιά μνήμης των αθώων θυμάτων της περιόδου των εκτοπίσεων και εκκαθαρίσεων, που αποτελεί μία από τις τραγικότερες σελίδες στην ιστορία της ομογένειάς μας τον περασμένο αιώνα. 
Η εκδήλωση διοργανώθηκε από το Κέντρο Ελληνικού Πολιτισμού (Κ.Ε.Π.) και το Σύλλογο Ελλήνων Μόσχας,  με τη συμμετοχή του ερευνητή, μελετητή,  συγγραφέα του Ελληνικού Μαρτυρολογίου Ιβάν Ντζουχά, με την ευκαιρία συμπλήρωσης 80 ετών από την έναρξη της Ελληνικής Επιχείρησης του Υπουργείου/Επιτροπής Εσωτερικών Υποθέσεων της ΕΣΣΔ.

Στις 11 Δεκεμβρίου 1937 εκδίδεται η υπ΄αριθ. 50215 εντολή για την έναρξη της  Ελληνικής Επιχείρησης του Υπουργείου/Επιτροπής Εσωτερικών Υποθέσεων της ΕΣΣΔ και στις 15 Δεκεμβρίου 1937 ξεκινούν οι μαζικές συλλήψεις των Ελλήνων σε όλη την επικράτεια της Σοβιετικής Ένωσης. 

«Η Ελληνική Επιχείρηση της Εθνικής Επιτροπής Εσωτερικών Υποθέσεων της Σοβιετικής Ένωσης αποτελεί μία από τις τραγικότερες σελίδες της σταλινικής περιόδου, που αφορούσε όλες τις εθνότητες της χώρας.»

Το πρόγραμμα της βραδιάς μνήμης περιλάμβανε:
Έκθεση φωτογραφίας,  επισκόπηση των γεγονότων, αποσπάσματα από καταγεγραμμένες εμπειρίες και βιώματα, χαιρετισμούς και ομιλίες,  από απογόνους εκτοπισθέντων από  Ρωσικές Περιφέρειες, Ελλάδα, και ΗΠΑ.  Ειδικότερα  από   τον πρόεδρο του Συλλόγου Ελλήνων Μόσχας Χρήστο Ταχτσίδη τον πρόξενο της Ελλάδας στη Μόσχα Θεόδωρο Δημόπουλο, από τον διευθυντή του Μνημείου «Πολύγωνο Μπούτοβο», διδάκτορα ιστορίας Ίγκορ Γκαρκάβιι, ο οποίος συμμετείχε στην βραδυά μαζί με την ηγουμένη Ελισάβετ, κατά κόσμον Λαρίσα Μπέντα, κόρη ενός εκ των θυμάτων της εποχής, του Γεωργίου Μπέντα από την Αθήνα, από τον  Θεοφάνη Μαλκίδη από την Ελλάδα, ενώ υπήρξαν συγκινητικές αφηγήσεις από το κοινό, που προσήλθε στην βραδιά μνήμης για κατάθεση ψυχής, εξομολόγηση και καταγραφή  προσωπικών  βιωμάτων και οικογενειακού έπους...

Έκφραση βαθιάς ευγνωμοσύνης οφείλεται στον Ιβάν Ντζουχά για το τιτάνιων διαστάσεων αυτό εγχείρημα εντοπισμού, αποκωδικοποίησης και καταγραφής τεράστιου όγκου υλικού. 

Εν κατακλείδι επιθυμούμε να ευχαριστήσουμε όλους τους Έλληνες και Φιλέλληνες που προσήλθαν και συμμετείχαν στην εκδήλωση και στη συζήτηση που προέκυψε, καθώς και να εκφράσουμε την ιδιαίτερη ευγνωμοσύνη μας στο Θεατρικό Εργαστήρι του Κ.Ε.Π. για τη συμμετοχή και σύμπραξη και κατά την προετοιμασία αλλά και κατά την διεξαγωγή της βραδιάς μνήμης, και δη στον καλλιτεχνικό του διευθυντή, σκηνοθέτη Γιώργο Παναγόπουλο και στα μέλη μας Γιελένα Σίλινα και Αντρέι Σμιρνόβ. 

ЭТО НУЖНО НЕ МЕРТВЫМ – ЭТО НУЖНО ЖИВЫМ …

Η σφαγή από τους Ναζί στη Δράκεια Πηλίου

Δράκεια Πηλίου. Το άγνωστο ολοκαύτωμα στις 18 Δεκεμβρίου 1943


 Μόλις πέντε ημέρες μετά το ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων, οι Γερμανοί κατακτητές έδειξαν πάλι το απάνθρωπο πρόσωπό τους, αυτή τη φορά στο Πήλιο. 

Στις 17 Δεκεμβρίου 1943 Γερμανική περίπολος μοτοσικλετιστών κινούνταν στην περιοχή της Αλικόπετρας, κοντά στο χωριό Δράκεια του Πηλίου. Κρυμμένοι Έλληνες αντάρτες, πυροβόλησαν εναντίον τους, σκοτώνοντας δύο στρατιώτες. Ένας άλλος, τραυματισμένος, κατάφερε να διαφύγει προς την Πορταριά και ενημέρωσε τη διοίκηση για το χτύπημα. Την ίδια μέρα το απόγευμα, ακούστηκαν πυροβολισμοί στα Χάνια Πηλίου. 

Οι αντιστασιακοί πίστεψαν ότι επρόκειτο για γυμνάσια των Γερμανών και καθησύχαζαν τους χωριανούς. Οι κατακτητές, όμως, κινούνταν προς τη Δράκεια, αποφασισμένοι να πάρουν εκδίκηση. Όταν έφτασαν, εισέβαλαν στο χωριό από τρία διαφορετικά σημεία. Όσους άνδρες έβλεπαν στο δρόμο, τους αιχμαλώτιζαν. Η συγκέντρωση των αμάχων έγινε, αρχικά, στα καφενεία της κάτω πλατείας και κατόπιν στο κεντρικό καφενείο της Δράκειας. 

Οι Ναζί μπήκαν στα σπίτια και άρπαξαν τους άνδρες από τις οικογένειες, ενώ δε γλίτωσαν ούτε 15χρονοι νέοι, αλλά και έμποροι, που είχαν περπατήσει ως το χωριό, για να πουλήσουν τα προϊόντα τους. Οι αιχμάλωτοι έμειναν αμίλητοι και ακίνητοι όλη τη νύχτα, όσο οι Γερμανοί απολάμβαναν ζεστά ροφήματα. Έβαλαν πολυβόλα πάνω στα τραπέζια και μ’ αυτά απειλούσαν τους κατοίκους, που είχαν φυλακίσει, ώστε να αποτρέψουν κάθε απόπειρα αντίδρασης. 

18 Δεκεμβρίου. 

Ντεβρίμ Καβαλλί- Devrim Kavalli: Μία ξεχωριστή αγωνίστρια για την αναγνώριση της Γενοκτονίας

Θ. Μαλκίδης: Ντεβρίμ Καβαλλί (Devrim Kavalli): Μία ξεχωριστή αγωνίστρια για την αναγνώριση της Γενοκτονίας

Η Ντεβρίμ Καβαλλί (Devrim Kavalli) αποτελεί μία ξεχωριστή αγωνίστρια για την αναγνώρισης της Γενοκτονίας. Με Αρμενική και Κουρδική καταγωγή, συνιστά με τη φωνή της, το τραγούδι της, τους στίχους της, τη μουσική της, έναν άνθρωπο αφιερωμένο στις υψηλές αξίες της Μνήμης, της Ιστορίας, της Δικαιοσύνης, του Μουσών και της Αλήθειας.

Μιλά μαζί με τον επίσης αγωνιστή σύντροφό της Τσερκέζο στην καταγωγή Ετέμ, για τα μαζικά εγκλήματα που  τελέστηκαν  και συνεχίζουν να διαπράττονται εναντίων  ιστορικών λαών, όπως των Ελλήνων, των Αρμενίων, του Κούρδων. Τραγουδά  στο ψηφιακό της δίσκο, στην ελληνική, στην Κουρδική, Αρμενική, Τουρκική γλώσσα, για τις σπουδαίες αξίες των ανθρώπων και των λαών, τις οποίες ο Τουρκικός φασισμός προσπάθησε να εξαλείψει. 

Χαίρομαι, που μαζί με άλλους και άλλες, στον όμορφο, ανιδιοτελή αγώνα, τον κοινό άθλο της Μνήμης και της Συνέχειας, έχουμε, έχω μαζί μας, μαζί μου την Ντεβρίμ Καβαλλί. Έναν σπουδαίο άνθρωπο που επέλεξε ως όνομά της το Ντεβρίμ, που σημαίνει Επανάσταση.....

Υ. Γ.1  Πριν λίγο καιρό με την Ντεβρίμ, τον Ταμέρ και  με πολλούς άλλους συνοδίτες βρεθήκαμε στο Νταχάου σε μία εκδήλωση Μνήμης και Διεκδίκησης, που πρότεινε ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης και την πραγματοποίησαν οι Ποντιακοί Σύλλογοι της Βάδης- Βυρτεμβέργης.  

Υ.Γ 2  Η διαφορετική  εκπομπή που έγινε  στον κουρδικό τηλεοπτικό σταθμό Arti TV και στην εκπομπή «Ustura» με παρουσιαστή τον Αχμέτ Νεσίν αφορούσε τη Γενοκτονία.

Εκεί, ο αγαπητός φίλος Ταμέρ Τσιλιγκίρ (Tamer Çilingir) μίλησε για θέματα που σχετίζονται με τη Γενοκτονία, ενώ η Ντεβρίμ Καβαλλί τραγούδησε με ένα ιδιαίτερο τρόπο το «Την πατρίδα μ’ έχασα».

Ο Ταμέρ Τσιλιγκίρ, από τη Λιβερά του Πόντου, είναι συγγραφέας του βιβλίου Pontos Gerçeği: 1914-1923 Yılları Arasında Karadeniz’de Yaşananlar (Η αλήθεια για τον Πόντο και τι συνέβη μεταξύ των ετών 1914-1923) και συμπαραστάτης στον αγώνα απελευθέρωσης του φυλακισμένου Γιάννη-Βασίλη Γιαϊλαλί. Στο παρελθόν συνελήφθη από τις τουρκικές Αρχές και φυλακίστηκε λόγω των πολιτικών του πεποιθήσεων.

Η Θράκη της μετανάστευσης: Ο Σύλλογος Θρακιωτών Ανόβερου "Ορφέας"

Κάπως έτσι άρχισαν όλα...

 Στο αφιέρωμα αυτό την έρευνα την εργασία και την επιμέλεια έκανε το μέλος του συλλόγου Θρακιωτών ΄΄Ορφέας΄΄ Ανόβερου

Δημήτριος Χατζόγλου (Δεκέμβρης 2017 www.thrakiotes-hannover.de)

 

Θα προσπαθήσουμε παρακάτω να δώσουμε μια εικόνα για το πως ιδρύθηκε ο πολιτιστικός σύλλογος Θρακιωτών ΄΄Ορφέας΄΄ Ανόβερου. Είναι καλό να γνωρίζουν οι νεότεροι που συμμετέχουν με τον ένα η άλλο τρόπο στον σύλλογο, για το πως άρχισε αυτή η όμορφη ιστορία. Μιλάμε για μια εποχή πολύ διαφορετική από την σημερινή. Μετανάστες από την Θράκη που κατέφθασαν στην πόλη του Ανόβερου από τέλη της δεκαετίας του 60, έχοντας ήδη επαγγελματική στέγη, ένοιωσαν την ανάγκη να στεγαστούν κάτω από ένα πολιτιστικό σύλλογο που θα τους αντιπροσωπεύει γι αυτό που είναι, Θρακιώτες. Μπήκαμε στα άδυτα των γραφείων του συλλόγου και ανοίξαμε τα βιβλία των πρακτικών της εποχής εκείνης και έτσι θα δοκιμάσουμε να  δείξουμε το πως ξεκίνησε η όλη προσπάθεια. Σημαντικό είναι να τονίσουμε πως σήμερα , για τους ανθρώπους που εργάστηκαν για τον σύλλογο, σε όλες τις δεκαετίες που πέρασαν τρέφουμε ευγνωμοσύνη και σεβασμό και θέλουμε να τους πούμε. Σας ευχαριστούμε !

΄Ηδη μερικοί συμπατριώτες μας Θρακιώτες που συμμετείχαν στα κοινά και γενικά στον σύλλογο σήμερα δεν υπάρχουν στην ζωή. Θα τους θυμόμαστε πάντα με αγάπη και από κει ψηλά που είναι βλέπουν πως ο σύλλογος συνεχίζει αυτό που ξεκίνησαν τότε.

     

Ογδόντα χρόνια από την έναρξη των διωγμών των Ελλήνων της πρώην Σοβιετικής Ένωσης

Θ. Μαλκίδης: 

Ογδόντα χρόνια από την έναρξη των διωγμών των Ελλήνων της πρώην Σοβιετικής Ένωσης

Από την ομιλία στην εκδήλωση που έγινε στη Μόσχα για τα ογδόντα χρόνια από την έναρξη των διωγμών των Ελλήνων της πρώην Σοβιετικής Ένωσης. Η εκδήλωση έγινε από το Κέντρο Ελληνικού Πολιτισμού Μόσχας και το Σύλλογο Ελλήνων Μόσχας, με τη στήριξη της Λέσχης Ελλήνων Επιχειρηματιών, με τη συμμετοχή του ερευνητή, μελετητή,  συγγραφέα του Ελληνικού Μαρτυρολογίου Ιβάν Ντζουχά.

Οι διώξεις των Ελλήνων που με το σχετικό Σοβιετικό διάταγμα περί "Ελληνικής Επιχείρησης" του 1937 αποκτούν μαζικότητα,  συνεχίζονται και μετά τη λήξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.  Χιλιάδες Έλληνες εκτελούνται με την κατηγορία του «εχθρού του λαού» και ολόκληρη η ελληνική ηγεσία και η πλειοψηφία των ενήλικων Ελλήνων συνελήφθη και εξοντώθηκε.

Μεγαλύτερη βιαιότητα από το καθεστώς εντοπίζεται στη νότια Ρωσία, ενώ πραγματοποιήθηκαν τέσσερα διαδοχικά κύματα μαζικών διώξεων ( Οκτώβριος 1937, Φεβρουάριος και Ιούλιος 1938 και Φεβρουάριος του 1939). Πρέπει να σημειωθεί ότι το 1937 εκδόθηκε διαταγή με την οποία επιτρεπόταν η σύλληψη ως ομήρων των συγγενών των κατηγορούμενων αλλά και η σύλληψη παιδιών έως 12 ετών και την καταδίκη τους ακόμα και με τις βαρύτερες ποινές, με απώτερο σκοπό τη διευκόλυνση της εξόντωσης των παιδιών των «εχθρών του λαού». Τα παιδιά που συλλαμβάνονταν αναγκάζονταν να αλλάξουν το όνομα τους αρνούμενα τους κατάδικους γονείς τους. Οι διώξεις  συνεχίστηκαν με την εκτέλεση χιλιάδων Ελλήνων ή με την εξορία τους στα στρατόπεδα συγκέντρωσης της Σιβηρίας, ενώ ένα νέο κύμα εκτοπίσεων των Ελλήνων άρχισε μετά το τέλος του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου.

Οι Έλληνες της Ρωσίας και της πρώην Σοβιετικής Ένωσης οι οποίοι κατόρθωσαν και διατήρησαν την ταυτότητά τους παρά τις δυσκολίες, αποδεικνύουν ότι μπορούν να επιβιώσουν. Όχι μόνο ως μέρος μίας ζωντανής πολιτισμικής ομάδας στο χώρο της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, αλλά ως σημαντικό κομμάτι του ελληνικού λαού, με παρουσία και δραστηριότητα για την ανάδειξη του ζητήματος των διώξεων. Το οφείλουν στους προγόνους τους, θύματα της Γενοκτονίας στο Οθωμανικό κράτος και το Κεμαλικό καθεστώς, το οφείλουν στα θύματα των διώξεων στην πρώην Σοβιετική Ένωση.