Με το θαυμάσιο λόγο του Τάσου Λειβαδίτη για την αγαπημένη μου Χαρίτα Μάντολες, το πρότυπο Μάνας, Μητέρας, Ελληνίδας:
<<Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος δεν θα πάψεις ούτε στιγμή ν’ αγωνίζεσαι για το δίκιο... το πρόσωπό σου θα ματώσει από τις σφαίρες — μα ούτε βήμα πίσω...μπορεί να σε κλείσουν φυλακή μα εσύ... θα θυμάσαι πάντοτε τη μάνα σου....>>.
<<Γιατί κάποιοι άνθρωποι είναι τόσο πολύ ξεχωριστοί, που αξίζει να ζεις, μόνο και μόνο για να τους συναντήσεις, κάποτε…>>