Ένας αγνοούμενος ζητά τη δικαίωση
47 χρόνια μετά εξακολουθούν πληγές να παραμένουν ανοικτές για την οικογένεια ενός αγνοουμένου .
Οι τελευταίες αναμνήσεις που είχε μαζί του δημιουργήθηκαν ακριβώς πριν από 47 χρόνια. Τότε που τον είδε τελευταία φορά να φεύγει για να υπερασπιστεί την πατρίδα του. Αστυνομικός στο επάγγελμα έμεινε στην Άσσια, όπου συνελήφθη από τους Τούρκους και έκτοτε αγνοούνται τα ίχνη του. Ο Δρ Γρηγόρης Σολωμού μοιράζεται μαζί μας αναμνήσεις αλλά και τον πόνο που προκάλεσε σε αυτόν και την υπόλοιπη οικογένειά του η ίδια η Πολιτεία, που της πήρε 45 χρόνια να αναγνωρίσει τα δεδομένα που αφορούσαν στον πατέρα του, Αγνοούμενο Ειδικό Αστυφύλακα 5406 Θεόδουλο Σολωμού.
Απολύθηκε από τους πραξικοπηματίες
Ο Θεόδουλος Σολωμού υπηρετούσε στην Αστυνομία, μέχρι που οι πραξικοπηματίες αποφάσισαν να τον διώξουν από το Σώμα. Έκτοτε η «απόλυσή» του, έστω κι αν ήταν άκυρη, στέρησε το δικαίωμα στην οικογένειά του να λαμβάνει μισθούς, επιδόματα και οτιδήποτε άλλο προνοούσε ο νόμος για τους συγγενείς των αγνοουμένων. Ο Γολγοθάς της οικογένειας ήταν αρκετά μεγάλος, εφόσον η σύζυγος είχε μείνει με εφτά ανήλικα παιδιά στην αγκαλιά. Οι πόρτες παρέμειναν κλειστές και οι απαντήσεις δεν δόθηκαν παρά μετά το πέρας των 45 χρόνων και αφού απεβίωσε η σύζυγος του Θεόδουλου Σολωμού.
Το αίσθημα αδικίας πλημμυρίζει ακόμη την οικογένεια Σολωμού, με τον γιο του αγνοοουμένου να διεκδικεί ακόμη και σήμερα μια συγγνώμη και την ηθική και υλική αποκατάσταση.
Πιστός στη Δημοκρατία και στο καθήκον
Σύμφωνα με τον Δρα Σολωμού, ο ήρωας Αστυνομικός Θεόδουλος Σολωμού παρέμεινε πιστός στη Δημοκρατία και στο καθήκον, «όπου τον έταξε η Υπηρεσία του για την εξασφάλιση της τάξης και της ασφάλειας στο μεικτό χωριό Αφάνεια, όπου είχε οπλισμένους Τουρκοκύπριους χωριανούς που ήταν όργανα της ΤΜΤ και πιστοί οπαδοί του Ντενκτάς. Εγκλωβίστηκε στις 14 Αυγούστου του 1974, κατά τη διάρκεια της β’ φάσης της τουρκικής εισβολής στην Άσσια, όπου πιάστηκε αιχμάλωτος των Τούρκων».
Τον Δεκέμβριο του 1974, η σύζυγος του Θεόδουλου και μητέρα του Δρος Σολωμού, ζήτησε με επιστολή της στον τότε Αρχηγό Αστυνομίας να της καταβάλλονται οι μισθοί του αγνοούμενου συζύγου της, όπως έπραττε το Κυπριακό Δημόσιο σε όλες τις περιπτώσεις των αγνοούμενων κρατικών υπαλλήλων. Ωστόσο, η «απόλυσή» του από την τότε διοικούσα πραξικοπηματική Αρχή, στάθηκε εμπόδιο στην καταβολή των δικαιωμάτων της, εφόσον, όπως λέχθηκε, ως απάντηση, έπρεπε να αποδειχθεί με κάποιον τρόπο το μη νόμιμο της απολύσεώς του. Οι μέρες, οι εβδομάδες, τα χρόνια περνούσαν με τη μια επιστολή να διαδέχεται την άλλη και τον ένα υπεύθυνο να ρίχνει το μπαλάκι στον άλλο, ποιούμενοι την νήσσαν, με αποτέλεσμα να παρέλθουν 45 χρόνια μέχρι να αποφασιστεί ότι η απόλυση ήταν «ανυπόστατη και συνεπώς ανύπαρκτη» και «για σκοπούς τάξης ανακαλείται».
Ζητούσε ίδια και ίση μεταχείριση
Ο Δρ Σολωμού, με την ολοκλήρωση των σπουδών του το 2000 και με την επιστροφή του στην Κύπρο, έβαλε ως στόχο την αποκατάσταση της αλήθειας, της τιμής και του ονόματος του πατέρα του και, κυρίως, την καταβολή των δικαιωμάτων που στερήθηκε μια μάνα που είχε να μεγαλώσει εφτά παιδιά. Ο ίδιος θυμάται τη μάνα του να μην έχει δεύτερο ψωμί να φάνε, να προσπαθεί με στερήσεις να τους μεγαλώσει και να τους μαθαίνει ότι και με τα λίγα μπορείς να πετύχεις πολλά.
«Η πολύτεκνη και προσφυγική οικογένεια του αγνοούμενου Θεόδουλου Σολωμού, μέλους της Αστυνομίας Κύπρου, που χάθηκε όντας σε διατεταγμένη υπηρεσία, που τιμήθηκε και παρασημοφορήθηκε από την Κυπριακή Πολιτεία ως Μαχητής της Αντίστασης, που διώχθηκε από τους πραξικοπηματίες της 15ης Ιουλίου 1974 για τις δημοκρατικές ιδέες και πεποιθήσεις του και παρέμεινε πιστός στον όρκο που είχε δώσει για τη Δημοκρατία, παρέμενε έτσι, μόνη και αβοήθητη εκείνα τα δύσκολα χρόνια του ξεριζωμού από τα πατρογονικά σπίτια και περιουσίες μας.
»Η μάνα μας -σύζυγος του Ήρωα- έπρεπε να υπερβεί εαυτόν, για να κάνει πολλούς ρόλους, μεταξύ των οποίων και τον ρόλο του πατέρα. Έπρεπε να μεγαλώσει στη προσφυγιά 7 ανήλικα παιδιά και να τα εμπνεύσει για να προχωρήσουν με τις δικές τους δυνάμεις μπροστά, ώστε να προκόψουν και να μορφωθούν. Όμως μια πατρίδα, και ειδικά η δική μας που είναι ημικατεχόμενη, για να συνεχίσει να γεννά ΗΡΩΕΣ πρέπει, τουλάχιστον, να εξασφαλίζει μιαν ασφάλεια και ένα μέλλον στους εξαρτώμενους ΤΩΝ ΗΡΩΩΝ».
Πήραν περιφρόνηση και απαξίωση
Ο γιος του αγνοούμενου Σολωμού εκφράζει το παράπονό του για την απαξιωτική, όπως ο ίδιος λέει, συμπεριφορά της Πολιτείας απέναντι στο ζήτημα της οικογένειάς του. «Υπήρξε μια συνεχής και πλήρης περιφρόνηση, απαξίωση, μειωτική συμπεριφορά και εξευτελισμός προς την οικογένεια του Ήρωα. Ζητούσαμε νόμιμα τους μισθούς και τα λοιπά ωφελήματα του πατέρα μας και μας απαντούσαν προκλητικά ότι δεν υπάρχουν λόγοι για παραχώρηση ‘κατά χάριν’ συνταξιοδοτικών ωφελημάτων».
Σήμερα, ο γιος της οικογένειας ζητά όπως αποδοθούν οι δέουσες τιμές προς το πρόσωπο του ήρωα - μαχητή της Αντίστασης και ακόμη αγνοούμενου, Θεόδουλου Σολωμού, και συγκεκριμένα:
- Τη μονιμοποίησή του ως Αστυνομικού και την προαγωγή του στον Βαθμό του Λοχία από την ημέρα σύλληψής του από τα τουρκικά στρατεύματα στις 14/08/1974, όπως προβλέπει ο νόμος 51(1) του 2019, της 12ης Απριλίου 2019.
- Την ανέγερση αγάλματος προς τιμήν του Ήρωα σε χώρο που θέλει η Αστυνομία.
- Την επίσημη πρόταση της Αστυνομίας προς το Δημαρχείο Στροβόλου, όπου ζει η οικογένεια του Ήρωα από το 1975, για την ονοματοδοσία μιας οδού επ’ ονόματι του αγνοουμένου.
- Την ονοματοδοσία ενός Αστυνομικού Σταθμού, όπως αυτόν του Στροβόλου, όπου ζουν τα περισσότερα παιδιά του, στο όνομα του αγνοούμενου πατέρα τους, όπως ακριβώς έγινε με τους Πυροσβεστικούς Σταθμούς που πήραν τα ονόματα των αδικοχαμένων Πυροσβεστών, που χάθηκαν στη φονική έκρηξη στο Μαρί.
- Την απονομή μεταλλίου τιμής στον Ήρωα ένεκα του ότι αγνοείται όντας σε διατεταγμένη υπηρεσία.