6 Μαΐου 1825: Δέκα (10) ημέρες μετά την πτώση της Σφακτηρίας, οι Ηρωικοί Υπερασπιστές του Νεοκάστρου, του ύψιστης στρατηγικής σημασίας Κάστρου στην ανατολική είσοδο του Λιμανιού της Πύλου (Ναυαρίνου), αναγκάζονται να το παραδώσουν στον Ιμπραήμ, έχοντας χαθεί πλέον κάθε δυνατότητα συνέχισης της παραμονής τους σε αυτό παρά τις επί μακρόν ηρωικές προσπάθειες των Ελληνικών Δυνάμεων προς υποστήριξή τους με την διεξαγωγή σκληρών πολεμικών επιχειρήσεων στην ευρύτερη του Κάστρου περιοχή, κατά τις οποίες έλαβε μέρος και ο ανδρείος Μακεδόνας Τάσος Καρατάσος (Μάχη της Σχοινόλακας).
Το ηρωικό έργο της υπεράσπισης του Νεοκάστρου είχαν αναλάβει ο Στρατηγός Μακρυγιάννης (Ιωάννης Τριανταφύλλου), ο Σταύρος Σαχίνης (ο οποίος θυσιάστηκε κατά την πτώση της Σφακτηρίας), ο πρόωρα αδικοχαμένος Ιωάννης Πετρόμπεη Μαυρομιχάλης, ο Παναγιώτης Γιατράκος, ο Κρητικής καταγωγής Εμμανουήλ Καλλέργης, ο Κεφαλλονίτης Σπυρίδων ή Ηλίας Πανάς και ο Γεώργιος Μαυρομιχάλης. Μετά την παράδοση του Νεοκάστρου όλοι οι Υπερασπιστές αφοπλίστηκαν (πλην των Οπλαρχηγών) και μεταφέρθηκαν με ασφάλεια στην Καλαμάτα, ενώ ο Ιμπραήμ κράτησε ομήρους τον Παναγιώτη Γιατράκο και τον Γεώργιο Μαυρομιχάλη με σκοπό να τους ανταλλάξει με δύο δικούς του αιχμαλώτους αξιωματούχους. Με την πτώση του Νεοκάστρου επιτεύχθηκε ο στόχος του Ιμπραήμ να καταστήσει βάση των επιχειρήσεων του την Πύλο (Ναυαρίνο) και οριστικοποίησε πλέον την εισβολή του στην Πελοπόννησο. Παρά την ηρωική αντίσταση των Ελλήνων Αγωνιστών, οι πληγές των Εμφυλίων Διαμαχών στην εξέλιξη της Επανάστασης ήταν πλέον φανερές και σε στρατιωτικό επίπεδο.