«Χωνεύουμε τὰ ἐγκλήματα, χαρακτηριζόμαστε ἀπὸ ἀδράνεια, ἀποδεχόμαστε καὶ ἀδιαφοροῦμε γιὰ τὸ ἔγκλημα ἀπέναντι στὴν πατρίδα μας. Οἱ δολοφόνοι βαφτίζονται βουλευτὲς καὶ ὑπουργοὶ» τόνισε ἡ Ἀναστασία Ἰσάακ καὶ πρόσθεσε:
Ὁ Ἐρχάν Ἀρικλὶ «καμαρώνει γιὰ τὴν ἕδρα του στὴν ψευδοβουλή. Ὁ Κενᾶν Ἀκίν, ὁ δολοφόνος τοῦ Σολωμοῦ, ζεῖ ἀνενόχλητος στὰ κατεχόμενα καὶ ἐμεῖς ἀνοίγουμε τὰ ὁδοφράγματα τῆς ντροπῆς καὶ παρακαλοῦμε τὸν ΟΗΕ νὰ μᾶς προστατεύσουν».
Εἰκοσιpέντε χρόνια μετά, οἱ μοτοσικλετιστὲς τῆς ὁμάδος Πρωτοβουλίας Μνήμης Ἰσαὰκ καὶ Σολωμοῦ, πορεύτηκαν πρὸς τὸ ὁδόφραγμα Δερύνειας ὅπου ἄφησαν τὴν τελευταία τους πνοὴ...
Μὲ τὸ σύνθημα «ἡ μνήμη γεννᾶ ἐλπίδα» οἱ μοτοσικλετιστὲς ξεκίνησαν ἀπὸ ὅλη τὴν Κύπρο μὲ τελικὸ προορισμὸ τὸ ὁδόφραγμα Δερύνειας, ὅπου διαδραματίστηκαν τὰ τραγικὰ γεγονότα τὸν Αὔγουστο τοῦ 1996.
Μαζὶ μέ τούς γονεῖς τῶν ἡρώων καὶ ἡ κόρη τοῦ Ἰσαάκ, Ἀναστασία, ἡ ὁποία μίλησε γιὰ πρώτη φορά.
«Φοβήθηκα τί θὰ πῶ», ἀνέφερε. «Δὲν ἤθελα νὰ προσβάλω κανέναν. Ὕστερα θυμήθηκα τὶς ὑποσχέσεις γιὰ δικαιοσύνη καὶ σεβασμὸ στὴν θυσία τοῦ Τάσου καὶ τοῦ Σολωμοῦ. Γιατί νὰ σεβαστῶ μία κοινωνία πού δὲν σέβεται τὴν ἱστορική της συνέχεια;» Διερωτήθηκε, ἐνῶ συνεχίζοντας εἶπε πὼς τόσα χρόνια κρύφτηκε μέσα στὸν θυμὸ της ἀλλὰ τελικὰ τὴν ἔπνιξε ἡ ἀπογοήτευση.
«Κλειστήκαμε στὸ ἐγώ μας», ἀνέφερε. «Χωνεύουμε τὰ ἐγκλήματα, χαρακτηριζόμαστε ἀπὸ ἀδράνεια, ἀποδεχόμαστε καὶ ἀδιαφοροῦμε γιὰ τὸ ἔγκλημα ἀπέναντι στὴν πατρίδα μας. Οἱ δολοφόνοι βαφτίζονται βουλευτὲς καὶ ὑπουργοί», πρόσθεσε.
Ὁ Ἐρχαν Ἀρικλί, συνέχισε, «καμαρώνει γιὰ τὴν ἕδρα του στὴν ψευδοβουλή. Ὁ Κενᾶν Ἀκίν, ὁ δολοφόνος τοῦ Σολωμοῦ, ζεῖ ἀνενόχλητος στὰ κατεχόμενα καὶ ἐμεῖς ἀνοίγουμε τὰ ὁδοφράγματα τῆς ντροπῆς καὶ παρακαλοῦμε τὸν ΟΗΕ νὰ μᾶς προστατεύσουν».
Ἡ Ἀναστασία Ἰσαάκ, συνέχισε λέγοντας πὼς γιὰ 23 χρόνια τὸ διεθνὲς ἔνταλμα τῆς Ἰντερπὸλ γιὰ τὴν σύλληψή τους παραμένει στὰ συρτάρια καὶ διερωτήθηκε γιὰ πόσα ἀκόμα χρόνια θὰ περιμένουμε τὴν δικαιοσύνη, πῶς ξεχάστηκε μία δολοφονία τόσο ἁπλά, πῶς ξεχάστηκε ἕνας ἄνθρωπος ποὺ ἔπεσε γιὰ τὴν ἐλευθερία τῆς πατρίδας του.
Ἀπὸ πλευρᾶς του, ὁ ἐκπρόσωπος τῆς ὁμάδας Πρωτοβουλίας Μνήμης Ἀνδρέας Πεττεμερίδης εἶπε πὼς ἡ ἐκδήλωση ἡ ὁποία πραγματοποιεῖται τόσο χρόνια, εἶναι ὁ ἀγώνας τοτς κατὰ τῆς λήθης.
«Ὅλοι μαζὶ μία γροθιὰ γιὰ νὰ διεκδικήσουμε τὴν ἐλευθερία μας», εἶπε, προσθέτοντας πὼς εἴμαστε ἀκόμα πρόσφυγες σὲ μία πατρίδα ὑπὸ κατοχή.
Ὁ κ. Πεττεμερίδης ἀναφέρθηκε καὶ στὶς πρόσφατες ἀντιδράσεις γιὰ τὸ μνημεῖο τὸ ὁποῖο τοποθέτησε ἡ ὁμάδα του στὸν χῶρο, εἰς μνήμην τῶν δύο ἡρώων.