Έγραψε για την Λωζάννη και ξέχασε την εξόντωση των Ελλήνων της Πόλης.
Ο υπουργός Εξωτερικών, Γιώργος Γεραπετρίτης έκρινε ότι στην επέτειο της Συνθήκης της Λωζάννης, αντί να εκδώσει μία επίσημη ανακοίνωση, ήταν πιo σκόπιμο να γράψει ένα άρθρο στην κεντροαριστερή «Εφημερίδα των Συντακτών».
Ευτυχώς. Δεν θα θέλαμε αυτά που αναφέρει στο άρθρο ο κ. Γεραπετρίτης να περιλαμβάνονται σε ένα κείμενο του ελληνικού Υπουργείου Εξωτερικών. Και μόνο το γεγονός ότι αρχίζει με τον αφορισμό «Η ατέρμονη αντιπαράθεση δεν μπορεί να είναι επιλογή», αρκεί για να καταδείξει το πνεύμα του.
Ναι αν είχαμε απέναντι μας έναν λογικό γείτονα, η αντιπαράθεση δεν έπρεπε να είναι επιλογή. Αλλά αν είχαμε απέναντί μας έναν λογικό γείτονα, δεν θα υπήρχε καν αντιπαράθεση. Προφανώς την «λεπτομέρεια» αυτή ο κ. Γεραπετρίτης την αντιπαρέρχεται και υποστηρίζει ότι: «Η Συνθήκη ρύθμισε με τυπικό τρόπο τις σχέσεις Ελλάδας και Τουρκίας, διαμορφώνοντας ένα σταθερό πλαίσιο συνύπαρξης των δύο λαών. Στον διαδραμόντα χρόνο, η Ελλάδα στάθηκε αταλάντευτα προσηλωμένη στην τήρηση των όρων της».
Ναι, η Ελλάδα στάθηκε προσηλωμένη στην Συνθήκη. Η Τουρκία όμως;
Στην σελίδα 5 της χθεσινής «Εστίας» διαβάσατε το άρθρο του Θεοφάνη Μαλκίδη, που αναλύει πως εδώ και εκατό χρόνια η Συνθήκη της Λωζάννης αποτελεί ένα πεδίο συνεχούς αναθεώρησης και παραβίασής της. Αλλά πέρα από αυτά, πέρα από την εξόντωση των Ελλήνων της Πόλης, πέρα από τους διωγμούς των Ελλήνων της Ίμβρου και της Τενέδου, πέρα από τις αμφισβητήσεις της κυριαρχίας μας και στα νησιά του Αιγαίου, το τουρκικό ΥΠΕΞ μιλούσε μόλις προχθές για «τουρκική» μειονότητα της Δυτικής Θράκης.
Σε ανακοίνωση για την επέτειο του θανάτου του βουλευτή Αχμέτ Σαδίκ, το Υπουργείο Εξωτερικών της Τουρκίας έγραφε: «Τιμούμε την μνήμη του ιδρυτή του κόμματος Ειρήνης και Φιλίας, δρος Σαδίκ Αχμέτ. Θα συνεχίσουμε να υποστηρίζουμε τους συμπατριώτες μας στον δίκαιο αγώνα στον οποίο ηγήθηκε ο Σαδίκ Αχμέτ και να προστατεύουμε όλα τα νόμιμα δικαιώματα της Τουρκικής Μειονότητας της Δυτικής Θράκης».
Παραγνωρίζει και αυτήν την κατάφωρη παραβίαση της Συνθήκης της Λωζάννης ο Έλληνας υπουργός των Εξωτερικών και αντί για απάντηση στέλνει…«κλάδο ελαίας» στην Άγκυρα. Τονίζει υπερβολικά την προσήλωση της Ελλάδας στην Συνθήκη, αλλά δεν λέει τίποτα για τις συνεχείς παραβιάσεις της από την Τουρκία:
«Η σημερινή επέτειος έχει να μας προσφέρει ένα ακόμη πολύτιμο δίδαγμα, ιδιαίτερα στην παρούσα χρονική συγκυρία. Ότι αν το 1923 την επαύριο ενός σκληρού πολέμου, με τεράστιες απώλειες και για τις δύο πλευρές, η Ελλάδα και η Τουρκία μπόρεσαν να βρουν την οδό του συμβιβασμού και κατόρθωσαν να γεφυρώσουν τις διαφορές τους, τότε και εμείς, υπό ασύγκριτα καλύτερες συνθήκες, οφείλουμε να βαδίσουμε με ειλικρίνεια και εντιμότητα τον δρόμο της ειρηνικής συνεργασίας και να επιδιώξουμε την συνεννόηση, τηρώντας τις αρχές και τους κανόνες του διεθνούς δικαίου. Η ατέρμονη αντιπαράθεση δεν μπορεί να είναι επιλογή».
Διερωτάται κανείς αν ο κ. Γεραπετρίτης παρακολουθεί τις δηλώσεις του Τούρκου Προέδρου Ερντογάν, ο οποίος αμφισβητεί την εθνική κυριαρχία και τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας μας, διότι η στάση αυτή είναι που δημιουργεί την «ατέρμονη αντιπαράθεση», η οποία για αυτόν «δεν μπορεί να είναι επιλογή»!
Και σε αυτήν την περίπτωση ποιές είναι οι επιλογές μας; Οι υποχωρήσεις και οι παραχωρήσεις; Και αν ναι, σε ποιό σημείο μπορεί αυτές να σταματήσουν; Δεν έχει αντιληφθεί πως η Τουρκία δεν θα σταματήσει μέχρις ότου βρεθεί μπροστά σε μία σθεναρή αντίδραση; Πως όσο γίνονται υποχωρήσεις από την πλευρά μας θα απαιτεί όλο και περισσότερες παραχωρήσεις;
Καταλήγει όμως ο κ. Γεραπετρίτης αποτιμώντας τα 100 χρόνια πυ πέρασαν και προβαίνοντας σε μία σωστή επισήμανση: «Ευθύνη για τους απανταχού Έλληνες σήμερα, αλλά και για τις επόμενες γενιές στις οποίες οφείλουμε να κληροδοτήσουμε μία υπερήφανη πατρίδα με προσήλωση στα εθνικά δίκαια και εφ΄όσον υπάρξει ανταπόκριση, μια ειρηνική διεθνή γειτονιά».
Μιλά για «ειρηνική γειτονιά» εφ’όσον υπάρξει ανταπόκριση. Το ότι δεν υπάρχει ανταπόκριση είναι αδιαμφισβήτητο. Το δείχνει η συμπεριφορά των Τούρκων επισήμων. Τι νόημα έχουν, λοιπόν, όλα τα υπόλοιπα πού παραθέτει ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών;