Ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης έφυγε...
Δεν μπορούμε να το πιστέψουμε...
Φαντάζομαι τη χαρά του Περικλή Ροδάκη, του Νίκου Ψυρούκη, του Σάββα Παύλου. του Θεόφιλου Γεωργιάδη, του Ηλία Ευαγγελίδη, του Παύλου Τουμανίδη και των άλλων συντρόφων μας που έφυγαν νωρίς, να του στήνουν υποδοχή... ζήλια με πιάνει… να μπορούσα να αφουγκραστώ λίγο τις κουβέντες τους...
Ο Μιχάλης έφυγε...
Σάββατο 10 Αυγούστου
Τάσος Ισαάκ, Σολωμός Σολωμού
-ΛΕΥΚΩΣΙΑ: Δυτική Κερκίδα ΓΣΠ – ΩΡΑ : 18:30
-ΛΕΜΕΣΟΣ: Χώρος Στάθμευσης Βιομηχανικής Περιοχής Αγίου Αθανασίου – ΩΡΑ : 18:30
-ΛΑΡΝΑΚΑ: Κυκλικός Κόμβος Ριζοελιάς (παρά την έξοδο Αβδελερού) – ΩΡΑ : 19:00
-ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΣ: Κυκλικός κόμβος Αγ. Νάπας ΩΡΑ : 19:30
-ΠΑΦΟΣ: Χώρος Στάθμευσης Παφιακού Σταδίου – ΩΡΑ : 17:30
50 χρόνια από την τουρκική εισβολή και 28 από τις δολοφονίες των Τάσου Ισαάκ και Σολωμού Σολωμού, η «Πρωτοβουλία Μνήμης Ισαάκ-Σολωμού» προχωρά με ορίζοντα τη μνήμη, την αξιοπρέπεια, τη λευτεριά. Μετά από οδοιπορικό στις κορυφές της Κύπρου, πλην του κατεχόμενου Πενταδακτύλου, πορείες από όλες τις πόλεις θα πορευθούν προς το κοιμητήριο Παραλιμνίου, το Σάββατο 10 Αυγούστου, όπου στις 20:30, θα πραγματοποιηθεί λιτή εκδήλωση στη μνήμη των δύο λεβεντών. Εκεί θα συναντηθούν ξανά τα σύνολα της Πρωτοβουλίας: Μοτοσικλετιστές, δρομείς, ποδηλάτες, κολυμβητές και θα καταθέσουν ψυχή ενώπιον του Σολή και του Τάσου.
Σπάνια τοπία και πρόσωπα που αποτύπωσε στον φακό της η αξεπέραστη φωτογράφος αναδεικνύοντας μια λιγότερο γνωστή εικόνα της χώρας μας πέρα από τις εμβληματικές φωτογραφίες με τις γυμνές χορεύτριες στην Ακρόπολη
Βλέποντας παλιές ασπρόμαυρες φωτογραφίες του Διδυμοτείχου, αλλά και από άλλες πόλεις της Θράκης, που σχετίζονται με τη σχολική δραστηριότητα δασκάλων και μαθητών, ανέκαθεν μου έκανε εντύπωση το γεγονός, ότι κατά την εποχή του μεσοπολέμου, αλλά και προγενέστερα, εικονίζονται μαθητές ή μαθήτριες να κρατάνε μαντολίνα και να αποτελούν ένα ορχηστρικό σύνολο, τις λεγόμενες μαντολινάτες.
.jpg)
Εξαιρετικός ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης, στη συνεδρία του Ανοιχτού Πανεπιστημίου του Φιλοπρόοδου Ομίλου Παραμυθιάς, με τίτλο «Ένα νέο Λεξιλόγιο για μια νέα Πολιτική και μια άλλη Ανάπτυξη».
Θεοφάνης Μαλκίδης
Οι εκδηλώσεις στο Σιδηρόκαστρο Σερρών
ΑΝΔΡΕΑΣ ΖΑΚΟΣ, ΙΑΚΩΒΟΣ ΠΑΤΑΤΣΟΣ, ΧΑΡΙΛΑΟΣ ΜΙΧΑΗΛ: ΑΘΑΝΑΤΟΙ
ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΛΥΓΙΣΕ Η ΑΓΧΟΝΗ
9 Αυγούστου 1956. Ο γαλανός ουρανός της μεγαλονήσου μας μαύρισε για άλλη μια φορά, θρηνώντας τρία παλικάρια που δεν τα φόβιζε ο θάνατος γιατί θεωρούσαν τη ζωή περιττή μέσα στη σκλαβιά.
Ὑπὲρ τὰ πάντα σοι συναθλεῖν ἐκ λίθων,
Μύστας Πάτερ σούς, ἐξεπαίδευσας τάχα.
Σὺν δυσὶν ἑβδομάτῃ Δομέτιος ἐλεύσθη μύσταις.
Ο Oσιομάρτυρας Δομέτιος ήταν Πέρσης και έζησε στα χρόνια του Μεγάλου Κωνσταντίνου. Διδάχθηκε τη χριστιανική πίστη από κάποιο χριστιανό, που ονομαζόταν Άβαρος.
Όταν το έμαθαν αυτό οι άνθρωποι του σπιτιού του, εξεγέρθηκαν εναντίον του και ο Δομέτιος αναγκάσθηκε να τους εγκαταλείψει. Κατέφυγε στην πόλη Νίσιβη στα βυζαντινά σύνορα, οπού κλείστηκε σε κάποια μονή. Αναχώρησε, όμως, κι από κει, για να έλθει στη Θεοδοσιούπολη, στη μονή Σεργίου και Βάκχου, όπου ο Δομέτιος καλλιέργησε σε μεγάλο βαθμό τις αρετές του Ευαγγελίου.
Θεοφάνης Μαλκίδης
Τουρκία, Αθήνα και Θράκη
Που ακούστηκαν οι παρακάτω στίχοι για τον "Νομπελίστα 1919 και 1922" Μουσταφά Κεμάλ, ποια Περιφέρεια χρηματοδότησε το Σύλλογο που τους παρουσίασε και ποιος Δήμος έδωσε άδεια να ακουστούν στην κεντρική του πλατεία;
Κάθε επιστημονική απάντηση, όπως λένε και στις Πανελλήνιες, είναι αποδεκτή......
<< Ανθίζουν τα λουλούδια στα βουνά της Σμύρνης
Ο χρυσός ήλιος ρίχνει τις πλεξούδες του
Σαν τον αέρα φεύγουν οι ηττημένοι εχθροί
Μπράβο Μουσταφά Κεμάλ Πασά μπράβο
Σε πολύτιμους λίθους θα γραφτεί το όνομα σου
Στα βουνά της Σμύρνης έμεινα
Έγραψα στο βιβλίο αυτούς που θυσιάστηκαν
Αγκάλιασα τα ορφανά παιδάκια
Καημένη μάνα αυτή ήταν η μοίρα μου
Το αίμα μου να θυσιαστεί για την ωραία πατρίδα
Μπράβο Μουσταφά Κεμάλ Πασά μπράβο
Σε πολύτιμους λίθους θα γραφτεί το όνομα σου
Γιός Τούρκου είμαι θέλω να πεθάνω
Και από αγκάθια να είναι το χώμα δεν μασάω
Να ντραπούν από τον Θεό όσοι λιποψύχησαν
Μπράβο Μουσταφά Κεμάλ Πασά μπράβο
Σε πολύτιμους λίθους θα γραφτεί το όνομα σου>>
Η συνέντευξη στο ραδιοφωνικό σταθμό Μάξιμουμ
Ένας Προφήτης ή απλά ένας Αληθινός Πολιτικός ;
Γράφει ο Γιώργος Ανδρεάδης*
Και ο λόγος για τον Μιχάλη Χαραλαμπίδη έναν άνθρωπο που προέβλεψε με ανατριχιαστική ακρίβεια το 1996 , τα γεγονότα που βιώνουμε σήμερα.
Απρόσμενη η είδηση του θανάτου του φίλου και συναγωνιστή μας Ηρακλή Σύρμου. Βιάστηκε για τη Βασιλεία των Ουρανών. Κοντά στον Μεγαλοδύναμο. Κοντά στους Αγγέλους. Κοντά στους άλλους συναγωνιστές και ομοιοπαθήςτου, εν καιρό δικτατορίας. Μα και εν καιρώ δημοκρατίας: τον Θοδωρή Βεζιάνη και τον Παναγιώτη Μάρτο.
Μια σειρά κειμένων του Κώστα Παπαϊωάννου για την ιστορική περίοδο από την ελληνιστική εποχή που εγκαινιάστηκε από τον Μέγα Αλέξανδρο έως το Βυζάντιο και την πορεία του ελληνισμού σε αυτούς τους αιώνες. Τα κείμενα προέρχονται από τα παρακάτω βιβλία του Κ. Παπαϊωάννου:
Η 6η Αυγούστου, δεν μοιάζει με καμία από αυτές που έζησε ως ορόσημα ο πλανήτης, τουλάχιστον από τα όσα είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε.
Μια τέτοια μέρα το 1945, όλα άλλαξαν. Η ρίψη της πρώτης ατομικής βόμβας στη Χιροσίμα της Ιαπωνίας, θα μας στοιχειώνει ως ανθρώπινο είδος και θα μας τρομάζει ως απειλή για το μέλλον μας.
Θεοφάνης Μαλκίδης
Για τη Βόρειο Ήπειρο, την Κύπρο, το Αιγαίο, τη Μακεδονία, τη Θράκη, τον Ελληνισμό.
Y. Γ. Ελπίζω ότι έχουν γίνει τα δέοντα από την Κυπριακή και την Ελληνική Δημοκρατία για την αθλήτρια που συμμετέχει στους Ολυμπιακούς Αγώνες ως πολίτης της "Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου"!
Αλλιώς πενήντα χρόνια μετά την εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο, τα εγκλήματα του Αττίλα ξεχάστηκαν και η κατεχόμενη γη μας έγινε "κράτος"....
Η συνέντευξη στο ραδιοφωνικό σταθμό Μάξιμουμ
🔹️Η προσπάθεια συγκάλυψης εγκλήματος του πολιτικού συστήματος στην διαχρονική στρατηγική της Αλβανίας έναντι της Μειονότητας.
Οι κάτοικοι τής Σάμου μέ αρχηγό τόν Λυκούργο Λογοθέτη ήταν αποφασισμένοι νά υπερασπιστούν τό νησί τους μέχρι θανάτου. Εγκατέλειψαν τά παράλια καί οχύρωσαν τίς ορεινές θέσεις περιμένοντας τήν άφιξη τού ελληνικού στόλου.
Πενήντα χρόνια μετά, τελέστηκε στον ιερό Ναό Αποστόλου Παύλου και Πέτρου στο Αυγόρου η κηδεία της αγνοούμενης Θεογνωσίας Χρυσοστόμου την οποία δολοφόνησαν οι Τούρκοι το 1974.
Τα οστά της εντοπίστηκαν σε ομαδικό τάφο στην κατεχόμενη Γύψου και ταυτοποιήθηκαν αρχές Ιουνίου.
Η Θεογνωσία Χρυσοστόμου, μητέρα του μοναδικού επιζών από τα 6 παιδιά της, Ιερέα της ενορίας του Αυγόρου Παπαγιάννη Χρυσοστόμου, σκοτώθηκε σε ηλικία 74 ετών στο κατεχόμενο χωριό Γύψου μαζί με ακόμη 26 ηλικιωμένους.
Ένα από τα βασανιστήρια που βίωσε η Θεογνωσία ήταν να την βυθίσουν σε βαρέλι γεμάτο με νερό ρίχνοντας στη συνέχεια το άψυχο σώμα της σε αποξηραμένο πηγάδι. Η ηλικιωμένη Θεογνωσία απεβίωσε στις 12 Σεπτεμβρίου 1974.
Συγκίνησε ἡ πρωταθλήτριά μας ἀπό τήν Καρδίτσα καί σημαιοφόρος στήν τελετή ἐνάρξεως Ἀντιγόνη Ντρισμπιώτη – Τερμάτισε 22η ἀνεμίζοντας τό ἐθνικό σύμβολο – Ἀπό τήν ἀνόθευτη καί βαθειά Ἑλλάδα τῆς περιφέρειας ἡ συντριπτική πλειονότης τῶν ἀθλητῶν μας.
του Άριστου Μιχαηλίδη από τον Φιλελεύθερο
Ένα κύμα ευαισθησίας και ανθρωπιάς σηκώθηκε χτες από τις κυπριακές εφημερίδες κι έφτασε σχεδόν στα ύψη του διαδικτυακού πανζουρλισμού. Ο λόγος για τους μετανάστες που βρίσκονται στη νεκρή ζώνη και η απάνθρωπη κυπριακή κυβέρνηση δεν τους επιτρέπει να έρθουν απ΄ εδώ να ζήσουν σε ανθρώπινες συνθήκες στα λυόμενα του Πουρνάρα.
Ἡ Ναυμαχία τῆς Σάμου ἦταν πολεμικὴ ἐμπλοκὴ τῆς ἐπανάστασης τοῦ 21. Μετὰ τὴν καταστροφὴ τῶν Ψαρῶν ὁ ἐχθρικὸς στόλος εἶχε ἀποσυρθεῖ στὴν Μυτιλήνη καὶ διέμεινε ἐκεῖ γιὰ περίπου ἕνα μήνα. Ὁ φόβος τῶν Ἑλλήνων ἦταν μεγάλος, ὅτι μετὰ ἀπὸ αὐτὸ θὰ κινδύνευε καὶ ἡ Σάμος. Ακολούθως ὁ Ἑλληνικὸς στόλος παίρνοντας δάνειο περὶ τὶς 90 χιλιάδες δίστηλα ἑτοιμάστηκε, ἡ μὲν πρώτη μοίρα ὑπὸ τὸν Σαχτούρη εἴκοσι ἑπτὰ Ὑδραίικα καὶ ὀκτὼ Πετζωτικὰ πλοῖα, ἡ δὲ δεύτερη μοίρα ὑπὸ τὸν Μιαούλη. Ἡ πρώτη μοίρα ξημερώθηκε στὶς 30 Ἰουλίου στὴν Ἰκαρία καὶ εἶδε σαράντα μικρὰ πλοῖα, ἀναμεταξύ τους καὶ εἴκοσι σακολέβες μὲ Τουρκικὴ σημαία, πλέοντας πρὸς τὴν Σάμο καὶ φέροντας δύο χιλιάδες στρατιῶτες πρὸς ἀπόβαση. Ἡ Ἑλληνικὴ μοίρα κατεδίωξε τὰ καράβια αὐτά, καὶ τὰ ἀνάγκασε νὰ φύγουν μακρυὰ ἢ νὰ πέσουν στὴν ξηρά. Φτάνοντας στὴν Μυκάλη εἶδαν πλῆθος στρατευμάτων ἕτοιμα πρὸς ἀποβίβαση σὲ δύο βρίκια καὶ πλῆθος μικρῶν πλοίων. Τὰ βρίκια κόψανε τὶς ἄγκυρες καὶ ἔφυγαν.
Θεοφάνης
Μαλκίδης *
Για τις λεγόμενες «εκλογές» στη
Χιμάρα
Έχοντας
παρακολουθήσει πολλές φορές, εθνικές και δημοτικές εκλογές στην Αλβανία, ως
παρατηρητής της Δημοκρατικής Ένωσης της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας «Ομόνοια»,
γνωρίζω αρκετά (πρόσωπα και πράγματα) για την λεγόμενη εκλογική
διαδικασία.
Νοθεία, τρομοκρατία, εκφοβισμός,
παράνομες μεταδημοτεύσεις, απαγόρευση ψήφου σε Βορειοηπειρώτες που ζουν στην
Ελλάδα και αλλού, εφεύρεση νόμων περί «ληγμένων» ταυτοτήτων και άλλα πολλά, ήταν και παραμένουν στην ημερήσια διάταξη της σχετικής
διαδικασίας. Από τις πρώτες «δημοκρατικές» εκλογές του
1991, μέχρι τις επαναληπτικές της 4ης Αυγούστου, οι εκλογές, η
ψήφος, οι υποψήφιοι, οι ψηφοφόροι, η καταμέτρηση, δεν θυμίζουν αξιόπιστη, αδιάφθορη, σύγχρονη,
δημοκρατική διαδικασία, αλλά εποχή Ενβέρ Χότζα, περίοδο δηλαδή στυγνής
καταπίεσης των Βορειοηπειρωτών.
Εκδόθηκαν τα πρακτικά του συνεδρίου "Η Επανάσταση του 1821 στον Πειραιά και την Νησιωτική Ελλάδα".
Η γόνιμη συνεργασία ανάμεσα στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς και το Πρότυπο Λύκειο της Ιωνιδείου Σχολής, που κατά τα τελευταία χρόνια έχει εκταθεί σε πολλούς τομείς, οδήγησε και στην διοργάνωση από κοινού του Συνεδρίου «Η Επανάσταση του 1821 στον Πειραιά και την Νησιωτική Ελλάδα». Το συνέδριο διεξήχθη στο πλαίσιο των εορτασμών για τα διακόσια χρόνια από την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης και ως ελάχιστος φόρος τιμής σε όσους αγωνίστηκαν στην Νησιωτική Ελλάδα και στην πειραϊκή χερσόνησο και τις όμορες περιοχές από το Κερατσίνι έως το Φάληρο.
Στον παρόντα τόμο περιλαμβάνονται δεκαεννέα μελέτες, από τις οποίες οι δεκαοκτώ απετέλεσαν ανακοινώσεις του συνεδρίου. Ανάμεσά τους θα ξεχωρίσουμε την κεντρική ομιλία του συνεδρίου, την οποία πραγματοποίησε ο αναπληρωτής καθηγητής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Γεώργιος Πάλλης. Στην ανακοίνωσή του ο κ. Πάλ-λης μας παρουσιάζει με οξυδέρκεια και ακρίβεια το τοπίο και τα κτίσματα του Πειραιά και των πλησιόχωρων ακτών του κατά τα χρόνια της Επανάστασης, επιλύοντας διάφορες απορίες της μέχρι τούδε έρευνας.
Στη συνέχεια ακουλουθούν μελέτες που αναφέρονται στον Πειραιά (Νικήτας, Μίλεσης, Μήτσας, Γαρέφος), την Κύπρο (Μπαλλή, Σελιώτη), την Κρήτη (Πέπονας), την Σάμο (Βαρβούνης, Μουρμούρης), τα υπόλοιπα νησιά του Αιγαίου (Ναθαναήλ, Πρασσά, Κουτουξιάδου, Λιακάκη, Μαλκίδης, Πελεκάνος) και τα Επτάνησα (Πετράτος, Βλαχόπουλος, Παυλάκη).
Όπως είναι γνωστό, ο τηλεοπτικός σταθμός πανελλήνιας εμβέλειας ΣΚΑΙ (συμφερόντων οικογένειας Αλαφούζου), διατηρεί στενούς δεσμούς συνεργασίας με τον εντιμότατο κύριο Ατζούν Ιλίτζαλι – αυτόν ντε που πανηγύριζε την «κατάκτηση» της Κύπρου παρέα με τον ισλαμοφασιστικό θίασο της Άγκυρας στα κατεχόμενα εδάφη της Κυπριακής Δημοκρατίας, αυτόν που διατηρεί «ιδιαίτερες σχέσεις» με το παλάτι του (κατά Κεμάλ Κιλιντσντάρογλου) «Απατεώνα Δικτάτορα» της Τουρκίας, αυτόν που (σύμφωνα με τουρκοκυπριακά μέσα) «επένδυσε» σε ξενοδοχείο πολυτελείας που εφοδιάστηκε σε χρόνο μηδέν με άδεια καζίνου στην κατεχόμενη Κύπρο (δηλαδή σε απλά Ελληνικά, άρπαξε περιουσία βιαίως εκδιωχθέντων Ελληνοκυπρίων), αυτόν που (σύμφωνα με δημοσιεύματα του ελληνικού τύπου) προσφέρεται να αγοράσει (για την αποτελεσματικότερη προώθηση της τουρκικής «ήπιας ισχύος» μέσα στην Ελλάδα), τον μισό ΣΚΑΙ με απόλυτο όμως έλεγχο του «ψυχαγωγικού τομέα» καθώς και τον ποδοσφαιρικό Παναθηναϊκό, αυτόν που (σύμφωνα με δημοσιεύματα του τύπου) δεν «έκοψε» μόνο την Δέσποινα Βανδή από την λίστα της εν Ελλάδι Acun Medya για τη νέα επιτροπή του νέου «The Voice», αλλά δόθηκε και εντολή να μην ερμηνεύεται κανένα τραγούδι της ούτε καν κατά την διαγωνιστική διαδικασία της τηλεοπτικής εκπομπής – προφανώς επειδή «τόλμησε» να αρνηθεί να εμφανιστεί (με το έτσι θέλω) κάτω από τις τεράστιες αφίσες Μουσταφά Κεμάλ και τουρκικής σημαίας, σε φιλανθρωπική συναυλία στην Σμύρνη.
«Όταν καταστράφηκαν τα χωριά της Χαλκιδικής το καλοκαίρι του 1821, περίπου 4.000 γυναίκες αιχμαλωτίσθηκαν μαζί με τα παιδιά τους και μεταφέρθηκαν στα σκλαβοπάζαρα της Κωνσταντινούπολης, της Σμύρνης και της Βόρειας Αφρικής», αφηγείται στο ραδιόφωνο του Αθηναϊκού και Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων , Πρακτορείο 104,9 η αρχαιολόγος, ερευνήτρια και συγγραφέας, Ελένη Στούμπου- Κατσαμούρη παρουσιάζοντας την άγνωστη ιστορία μιας νέας γυναίκας-οπλαρχηγού από τη Δυτική Μακεδονία που έζησε από μέσα την πολιορκία της Κασσάνδρας. Μετά την καταστροφή της Χαλκιδικής, οι αγωνιστές οχυρώθηκαν στη χερσόνησο της Κασσάνδρας και αντιστάθηκαν με επιτυχία για τουλάχιστον τέσσερις μήνες, μέχρι την τελική πτώση στις αρχές Νοεμβρίου του 1821.
