Ο Κώστας Μόντης γεννήθηκε στις 18 Φεβρουαρίου 1914 στην Αμμόχωστο και πέθανε την 1η Μαρτίου 2004 στη Λευκωσία, όπου διέμενε μετά την τουρκική εισβολή.
Ένας από τους πιο καταξιωμένους και χαρισματικούς πνευματικούς ανθρώπους της Κύπρου.
Ο Κώστας Μόντης είναι η ποιητική συνείδηση της Κύπρου μας.
Θεοφάνης Μαλκίδης
Το ζήτημα της
Γενοκτονίας τρεις δεκαετίες μετά την αναγνώριση από τη Βουλή των Ελλήνων.
Οφείλουμε σεβασμό στους ζωντανούς, στους νεκρούς οφείλουμε μόνο την αλήθεια γράφει ο Βολταίρος και θαυμάζεις τους Αρμένιους για το σεβασμό στη μνήμη των θυμάτων τους κατά τη διάρκεια της Γενοκτονίας και για την προσπάθεια απόδοση της αλήθειας στους ζωντανούς.
Δείχνεις θαυμασμό πως χωρίς υποκρισία,
παραχάραξης, αδιαφορία, ολιγωρία, σιωπή, λήθη, εθνομηδενισμό και προσδοκίες
πολιτικών ωφελειών, όλοι οι πολιτικοί και ακαδημαϊκοί θεσμοί τα κόμματα, συμφωνούν για το ζήτημα της Γενοκτονίας. Γιατί
άραγε δεν συμβαίνει το ίδιο σε μία χώρα του ευρωπαϊκού Νότου, η οποία και
επισήμως, πλην της οικονομικής της χρεοκοπίας, χρεοκόπησε πολιτικά και
πνευματικά στην υπόθεση αναγνώρισης της Γενοκτονίας;
Την πρόταση του Μιχάλη Χαραλαμπίδη
και την ψήφιση του σχετικού νομοσχεδίου για την αναγνώριση της
Γενοκτονίας ενός εκατομμυρίου Ελληνίδων και Ελλήνων στη Μικρά Ασία, στον Πόντο, στη Θράκη, στην Καππαδοκία το Φεβρουάριο του 1994 και η θέσπιση της 19ης Μάιου ως ημέρα
Εθνικής μνήμης( λίγα χρόνια αργότερα ακολούθησε η ψήφιση του νομοσχεδίου
για τη Γενοκτονία στη Μικρά Ασία η
ανακήρυξη και της 14ης Σεπτεμβρίου ως ημέρα μνήμης), ακολούθησαν μία σειρά από
ενέργειες οι οποίες πραγματικά άφησαν έκπληκτους τους Έλληνες και τους
Φιλέλληνες.
«Μετά τήν αποτυχίαν ταύτην ο στόλος απέπλευσεν όλος καί ελλιμένισε τήν 2αν Φεβρουαρίου έμπροσθεν τής Ζακύνθου, όπου η ουδετέρα κυβέρνησις τόν υπεδέχθη ευμενώς, εν ώ απέπεμψεν, ως είδαμεν, δυσμενώς τό εμβάν εις τόν λιμένα εκείνον πρό τινος καιρού ελληνικόν πλοίον χωρίς νά τό αφήση μήτε κάν ν’ αράξη. Εξ αιτίας δέ τών εναντίων ανέμων ο στόλος ούτος ενδιέμεινε μέχρι τής 13ην Φεβρουαρίου 1822, καθ’ ήν ανήχθη, καί μηδέν καθ’ όλον τόν πλούν του εμπόδιον απαντήσας κατέπλευσεν εις Πάτρας, όπου απεβιβάσθησαν αι πολεμικαί αποσκευαί, εν αις καί 20 πεδινά κανόνια, οι τετρακισχίλιοι στρατιώται καί ο αρχηγός αυτών Μεχμέτπασας.
Hν Eυστάθιος μέχρις ην ζων και πνέων,
Θεού κατ’ εχθρών ευσταθές μάλα πνέων.
O Άγιος Ευστάθιος, γεννήθηκε στη Σίδη της Παμφυλίας (άλλοι θεωρούν ότι καταγόταν από τους Φιλίππους της Μακεδονίας) το 260 μ.Χ. και υπήρξε μία από τις μεγαλύτερες εκκλησιαστικές φυσιογνωμίες του 3ου μ.Χ. αιώνα. Διακρίθηκε για την μαχητικότητά του και την εμμονή του στη ορθή διδασκαλία του Ευαγγελίου.
Θεοφάνης
Μαλκίδης
Ρωμιοχώρι: Εκατό χρόνια ακριβώς από ένα ακόμη έγκλημα εναντίον
του Ελληνισμού της Μικρής Ασίας.
Στις 23 Φεβρουαρίου 1923 στον οικισμό Ρωμιοχώρι ( Γκιουρούμτζε- Ουρούμκιοι), ογδονταπέντε χιλιόμετρα νοτιοανατολικά της Καισάρειας Καππαδοκίας, οι Κεμαλικοί, δάσκαλοι των Ναζί, τέλεσαν ένα ακόμη έγκλημα εναντίον του Ελληνισμού, εναντίον της ανθρωπότητας.
Οι χάρτες που παραθέτουμε δείχνουν πώς και πάλι η
Τουρκία
επί ώρες πετούσε τα κατασκοπευτικά αεροσκάφη στα
σύνορα με την πατρίδα μας.
Όπως ήταν αναμενόμενο μετά από τον τρομερό σεισμό
που συνέβη στην Τουρκία, οι προσδοκίες για την
οικονομία της δεν είναι και τόσο καλές
Ψηφιδωτὸ τοῦ Μεγάλου Ἀλεξάνδρου ἀπὸ τὴν Πομπηία, 1ος αἰώνας π.Χ.
Τὸ παρακάτω ποίημα ἀφιερώνεται στὸν βασιλέα τῶν βασιλέων, στὸν αὐτοκράτορα τῶν αὐτοκρατόρων, στὸν μέγιστο τῶν Ἐθναρχῶν τοῦ Ἑλληνικοῦ Ἔθνους, στὸν Ἕλληνα βασιλέα Στρατηλάτη:
Μέγα Ἀλέξανδρο τὸν Γ΄ τὸν Μακεδόνα!
Θεοφάνης Μαλκίδης
Εκτός από τα γνωστά παλιά, αλλά και τα νέα "παπαγαλάκια", εκτός από τους χθεσινούς και σημερινούς "λαγούς" που προπαγανδίζουν ότι δεν έχουν πρόβλημα και ταμπού για τη συνεκμετάλλευση και συνεταιρισμό με τον απέναντι δολοφόνο, με το φασιστικό καθεστώς των δουλεμπόρων, των εργολάβων και των Γκρίζων Λύκων υπάρχει και αυτός ο λόγος : λόγος Ελληνικός !
Η συνέντευξη στον τηλεοπτικό σταθμό ΆΛΦΑ
Η Βίκυ ήταν ένα πολύ αγαπητό άτομο, όλοι έχουν μια καλή κουβέντα να πουν για αυτό το γελαστό κορίτσι που ήταν η ψυχή της παρέας.
Σήμερα το Λύκειο Τυχερού αποχαιρετά την Βίκυ με ένα ποίημα που είχε γράψει πριν χρόνια η ίδια με το οποίο συμμετείχε σε έναν πανελλήνιο μαθητικό διαγωνισμό ποίησης.
Διαβάστε το ποίημα που είχε γράψει η Βίκυ:
Σε δηλώσεις που έκαναν οι
Τσαβούσογλου και Μπλίνκεν,
φάνηκε το πόσο ¨καλές¨ είναι οι
σχέσεις Τουρκίας-ΗΠΑ.
Τη βόμβα την έριξε χτες ο Χάρης Γεωργιάδης, έστω και ως ανεπιβεβαίωτη πληροφορία. Ήταν στον Άλφα το μεσημέρι και μιλούσε για όσα στελέχη παραβίασαν την κομματική απόφαση για ψήφο κατά βούληση τη δεύτερη Κυριακή. «Δεν γίνεται να ακούμε ότι δόθηκαν τα μητρώα του ΔΗΣΥ στο ΑΚΕΛ»… Τι έγινε λέει; Δηλαδή, τόσο ήταν το πάθος τους να χάσει ο συναγερμικός Νίκος Χριστοδουλίδης, που έδωσαν το μητρώο των μελών τους στον αιώνιο αντίπαλο, για να βρει και να επηρεάσει τα μέλη τους; Πίστεψαν ότι είναι κοτσανιασμένοι οι οπαδοί τους και μπορούν να τους δανείζουν;
Το μικρό νησί των Ψαρών ήδη στα τέλη του 18ου αι. είχε οργανωμένο ναυτικό και αναπτυγμένες εμπορικές επιχειρήσεις. Είναι από τα πρώτα νησιά, που σήκωσαν τη σημαία της επανάστασης και ανέδειξαν ηρωικούς μπουρλοτιέρηδες. Ο σουλτάνος δύο φορές ζήτησε από τους Ψαριανούς να εγκαταλείψουν το νησί τους κι εκείνοι αρνήθηκαν. Τότε ο σουλτάνος άρχισε επίθεση εναντίον τους με 140 καράβια και 14,000 άντρες και έπλευσε προς το νησί. Θεσσαλοί και Μακεδόνες μισθοφόροι που έμεναν στο νησί, τους έπεισαν να εγκαταλείψουν τα πλοία και να πολεμήσουν τους Τούρκους στη στεριά. Ξημερώματα της 21ης Ιουνίου 1824, τουρκικός στρατός αποβιβάστηκε στο νησί. Οι Έλληνες υποχωρούσαν προς το εσωτερικό του νησιού καίγοντας τα πάντα. Στο διάστημα αυτό μερικά πλοία μπόρεσαν να ξεφύγουν, παίρνοντας μαζί τους και άμαχο πληθυσμό. Οι Ψαριανοί προτίμησαν να ανατινάξουν το Παλαιόκαστρο και να σκοτωθούν παρά να πέσουν στα χέρια των Τούρκων. Από τους 30,000 κατοίκους του νησιού (7,000 χιλιάδες ήταν μόνοι οι ντόπιοι), 3,000 μόνο σώθηκαν.
Ενα από τα γνωστότερα έθιμα της χώρας μας, οι Γενίτσαροι της Νάουσας, το οποίο έχει καταβολές από την αρχαιότητα και έχει συνδεθεί έντονα με την προεπαναστατική περίοδο.
Ντοστογιέφσκι...μια στάλα πρίν τον θάνατο.
Έτος 1849 και ο 22χρονος επαναστάτης συλλαμβάνεται για αποτυχημένη απόπειρα δολοφονίας κατά του Τσάρου. Η τιμωρία τόσο για τον ίδιο, όσο και των συντρόφων του θα είναι θάνατος δια απαγχονισμού σε κάποια κεντρική πλατεία της Αγίας Πετρούπολης στις 22 Δεκεμβρίου του ίδιου έτους.
Φέτος ο Ελληνισμός εορτάζει μια σημαντική επέτειο, τα διακόσια χρόνια από τη σύνθεση του Εθνικού μας Ύμνου από τον μεγάλο ποιητή μας Διονύσιο Σολωμό. Στο λόφο του Στράνη, στη Ζάκυνθο, ο 23ετής μόλις ετών μεγαλοφυής Ποιητής, μέσα σε ένα μήνα, τον Μάιο του 1823, συνθέτει τον Ύμνο με τον οποίο «δίδει όχι μόνο τον λυρικό του ενθουσιασμό, τα κυριώτερα στάδια της Επαναστάσεως κατά τα δύο πρώτα έτη, κατά ξηρά και κατά θάλασσα, την εκπολιόρκησιν της Τριπολιτσάς… την πολιορκίαν του Μεσολογγίου…, την θανάτωσιν του Πατριάρχου, τον κοινόν αγώνα της Ελλάδος – Ελευθερίας και της Θρησκείας, αλλά και νουθετεί τους μαχομένους Έλληνας κατά της επαράτου Διχονοίας», όπως γράφει ο αείμνηστος καθηγητής Ν.Β. Τωμαδάκης στο βιβλίο «Σολωμού Άπαντα» (Εκδ. Γρηγόρη).
Τα αποκαλυπτήρια του ανδριάντα του Σπύρου Καγιαλέ
Ξημέρωμα του 1897 η Κρήτη «βράζει» από τις θηριωδίες των Τούρκων. Οι Κρητικοί αποφασίζουν να κηρύξουν την Ένωση με την μητέρα Ελλάδα. Στον Προφήτη Ηλία του Ακρωτηρίου Χανίων Κρήτης οχυρώνονται οι επαναστάτες και υψώνουν την ελληνική σημαία, που τους παρέδωσε ο ύπαρχος του θωρηκτού «Ύδρα» Κωνσταντίνος Κανάρης, εγγονός του ναύαρχου Κανάρη.
