Μιχάλης Χαραλαμπίδης
Ποντίων και Κώων Βίος
Το ρεπορτάζ της Τηλεόρασης KOS TV στη συνέχεια
Το μαρτυρολόγιο είναι μια ψυχωφελής διήγηση, που δεν αφίσταται της πραγματικότητας, και η οποία ανέκαθεν ενθάρρυνε και εμψύχωνε τον υπόδουλο ελληνικό λαό.
ΟΚωνσταντίνος Κατσίφας γεννήθηκε την 3η Σεπτεμβρίου του 1983 μ.Χ. στο χωριό Βουλιαράτες της βορείου Ηπείρου από ευσεβείς γονείς, τον Ιωάννη και τη Βασιλική, οι οποίοι τον ανέθρεψαν με τα νάματα της χριστιανικής πίστεως. Η Δερόπολη, στην οποία ανήκε το χωρίο αυτό, ήταν το πνευματικό κέντρο των Ελλήνων της βορείου Ηπείρου, που αγωνίζονταν σκληρά και καθημερινά για να διατηρήσουν την πίστη τους στον Χριστό, την ελληνική τους γλώσσα και συνείδηση.
Θεοφάνης Μαλκίδης *
Μετρώντας την αδιαφορία, τον εθνικισμό και τις παρουσίες : από τον Έβρο, στην Άγκυρα και την Αθήνα…..
Πριν από τις σκέψεις για το συλλογικό, θα πρέπει να αναφέρω κάτι προσωπικό: Γεννήθηκα στον Έβρο, από γονείς πρόσφυγες που κατέφυγαν στη δυτική πλευρά του ποταμού (και στη συνέχεια του ομώνυμου νομού) μετά τη Γενοκτονία. Μαζικό έγκλημα το οποίο στοίχισε τη ζωή σε πάνω από ένα εκατομμύριο Ελληνίδες και Έλληνες και προσφυγοποίησε πάνω από ενάμιση. Και από τον καιρό που η οικογένειά μου πέρασε το ποτάμι και τα μαχαίρια των δολοφόνων της Τουρκίας, της Ναζιστικής Γερμανίας και Φασιστικής Βουλγαρίας, ζω στον Έβρο. Με λίγα λόγια και το 2020 ήμουν εκεί, όταν ο Ερντογάν εισέβαλλε στην Ελλάδα και η Ελλάδα αντέδρασε όπως όφειλε και όπως ήταν υποχρεωμένη στην εισβολή και την ευθεία αμφισβήτηση της εθνικής μας κυριαρχίας…..
Ας προχωρήσω τώρα στη γενική εικόνα και στην πραγματικότητα:
Με το συγκινητικό μήνυμα του πιλότου του F16 σμηναγού Γιώργου Σωτηρίου της περίφημης ομάδας επιδείξεων ΖΕΥΣ ολοκληρώθηκε λίγο μετά τις 13:30 το μεσημέρι η μεγάλη στρατιωτική παρέλαση στη Θεσσαλονίκη.
«Καλημέρα Θεσσαλονίκη, καλημέρα Ελλάδα. Χρωστάμε σε όσους ήρθαν, πέρασαν, έφυγαν και θα περάσουν. Ας τιμήσουμε όσους έχουν μέλλον! Χρόνια πολλά Ελλάδα!» ήταν το μήνυμά του.
Ο σμηναγός Γιώργος Σωτηρίου νωρίτερα πραγματοποίησε μια εντυπωσιακή επίδειξη στον ουρανό της Θεσσαλονίκης, ένα πρόγραμμα ακροβατικών ελιγμών που απαιτεί ακρίβεια και αντοχή.
Εἰ καὶ παρῆκαν γῆν Ἀνάργυροι δύω,
Πληροῦσιν, ὡς πρίν, καΙ πάλιν γῆν θαυμάτων.
Πρώτῃ Ἀκέστορε φῶτε Νοεμβρίου ἔκπτατον ἐκ γῆς.
Οι Άγιοι Κοσμάς και Δαμιανός κατάγονταν από την Ασία. Οι γονείς τους ήταν άριστο πρότυπο χριστιανών συζύγων.
Θεοφάνης
Μαλκίδης
Μνήμη Τάσου Τερζίδη
Είχαμε συναντηθεί,
για τελευταία φορά όπως αποδείχτηκε, με τον Τάσο Τερζίδη στην εξόδιο ακολουθία
του κοινού φίλου και συναθλητή μας Μιχάλη
Χαραλαμπίδη τον περασμένο Μάρτιο. Ο Τάσος Τερζίδης, είχε συνδεθεί για χρόνια με
τον πρωτεργάτη της αναγνώρισης της Γενοκτονίας Μιχάλη και είχαν βαδίσει μαζί από
τη δεκαετία του 1980 στο σημαντικό αυτό βήμα για τη δικαιοσύνη. Μετά την κηδεία
του Μιχάλη, σε μία δύσκολη στιγμή για
όλους μας, ο Τάσος μου διηγήθηκε πολλά περιστατικά από μία πορεία που σημάδεψε
και ενέπνευσε τη ζωή πολλών Ελλήνων. Ο Τάσος γεμάτος ζωντάνια, μίλησε για τον
πρωταγωνιστή Μιχάλη Χαραλαμπίδη για τον αγώνα που πρέπει να συνεχίσουμε μέχρι
την τελική δικαίωση. Ωστόσο η ασθένεια,
που όλοι πιστεύαμε ότι με το υψηλό ηθικό και την αισιοδοξία που τον διακατείχε
την είχε ξεπεράσει, πήρε την τροπή που
δυστυχώς απευχόμασταν.
Θεοφάνης Μαλκίδης
Μνήμη Γιώργου Μαυρόπουλου: Τραπεζούντα- Κοζάνη- Σικάγο
Για τον Γιώργο Μαυρόπουλο είχα
ακούσει ήδη από τα τέλη της δεκαετίας
του 1990, όταν ο Σύλλογος Ποντίων του Σικάγου ΗΠΑ «Ο Ξενιτέας» είχε ξεκινήσει την
πίεση προς τον Κυβερνήτη του Ιλλινόις και το Δήμαρχο του Σικάγο, για την
αναγνώριση της Γενοκτονίας, κάτι που έγινε λίγο χρόνια αργότερα. Στη συνέχεια, στις
αρχές της δεκαετίας του 2000 γνώρισα τον Γιώργο Μαυρόπουλο, ιδρυτικό μέλος,
πρόεδρο και ψυχή των Ποντίων και του Ελληνισμού του Σικάγου και της πολιτείας
του Ιλλινόις, καθώς και προέδρου του Ελληνικού Κέντρου Έρευνας για τη Μικρά
Ασία και τον Πόντο και η φιλία μας κράτησε μέχρι την φυγή του από αυτή τη ζωή,
ανήμερα του Αγίου Δημητρίου.
Ο με καταγωγή από την Τραπεζούντα Γιώργος
Μαυρόπουλος γεννήθηκε στην Κοζάνη του 1938, πέρασε από πολλές δυσκολίες μέχρι
να εγκατασταθεί στις ΗΠΑ και συγκεκριμένα στο Σικάγο για να εργαστεί αλλά και για να αφιερωθεί στην υπέροχη οικογένειά του και
στον Ελληνισμό του Πόντου.
ΠΟΙΟΣ είναι ο μέχρι τούδε λογαριασμός των κερδο-ζημιών που μπορεί να καταγραφεί μετά την πραγματοποίηση τού από καιρό αγχωδώς προσδοκώμενου και ενταύθα περιλάλητου «άτυπου δείπνου» τής τριμερούς συνεστίασης στον 38ο όροφο του κτηρίου του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη, ξημερώματα (ώρα Κύπρου) της Τετάρτης 16ης Οκτωβρίου 2024, του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ Αντόνιο Μανουέλ ντε Ολιβέιρα Γκουτέρες, του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκου Φοίβου Χριστοδουλίδη και του επικεφαλής τού παράνομου κατοχικού καθεστώτος - ψευδοκράτους τής Τουρκίας στα σκλαβωμένα από τον τουρκικό στρατό εδάφη τής Κύπρου - Ερσίν Ρουστέμ Τατάρ;
Μιχάλης
Χαραλαμπίδης. Ποντίων και Κώων Βίος
Έκδοση της Αστικής
Εταιρείας «Ιπποκράτης». Κέντρου πρόληψης των εξαρτήσεων και προαγωγής της
ψυχοκοινωνικής υγείας.
ISBN:
978-960-9714-19-8. Κως 2024.
Η παρούσα έκδοση, με εισαγωγή και
επιμέλεια του Θεοφάνη Μαλκίδη, περιλαμβάνει την αποτύπωση των πεπραγμένων του αείμνηστου
Μιχάλη Χαραλαμπίδη για τον Πόντο και την
Κω,
τους δύο ελληνικούς τόπους με τους οποίους συνδέθηκε ποικιλοτρόπως ο σπουδαίος
διανοούμενος, προβάλλοντας την ιστορία, τον πολιτισμό, τη γαστρονομία, το βίο
των Ποντίων και των Κώων.
Δίπλα στα καταγάλανα νερά του του Αιγαίου, οι τέσσερις μαθητές της Ψερίμου πραγματοποίησαν το πρωί της 28ης Οκτωβρίου την παρέλαση.
O Παύλος Μελάς, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως ο ήλιος της Μακεδονίας μας, καθώς όπως ο ήλιος φωτίζει και αφυπνίζει τη φύση, έτσι και αυτός, επέδρασε καταλυτικά, στις ψυχές των Μακεδόνων, αλλά και όλων των Ελλήνων, τον πόθο της επανένωσης, όλων των αγιασμένων βορείων τμημάτων μας, με την μητέρα Ελλάδα.
Θεοφάνης Μαλκίδης
Η 28η Οκτωβρίου στα Δωδεκάνησα, το ΟΧΙ του Αιγαίου
Από τη συνέντευξη στην ΕΡΤ
Το 1940, η 28η Οκτωβρίου,
το έπος της Βορείου Ηπείρου, η αντίσταση των Ελληνίδων και των Ελλήνων, αποτελεί
μία ιδιαίτερη στιγμή για το έθνος μας και σίγουρα, εκ του αποτελέσματος,
παραμένει μία καθοριστική πράξη για την
εξέλιξη της ευρωπαϊκής και παγκόσμιας ιστορίας (χωρίς υπερβολή….)
Η ελληνική αντίσταση στον
εισβολέα έχει πολλές πτυχές, αρκετές γνωστές, και άλλες τόσες άγνωστες και όσο
περνά ο καιρός, λόγω της εκκρεμότητας
των σχεδόν οκτώ χιλιάδων πεσόντων στρατιωτών οι οποίοι παραμένουν ατυατοποίητοι και άταφοι, το αίτημα
για όσο δυνατόν λεπτομερέστατη ιστορική έρευνα παραμένει ενεργό.
του Λεωνίδα Κουμάκη*
Στις 3 Οκτωβρίου 2024 έγινε στην Άγκυρα μια έκτακτη συνάντηση μεταξύ του Ρ.Τ. Ερντογάν και του κυβερνητικού εταίρου, αρχηγού των γκρίζων λύκων και του ακροδεξιού Κόμματος Εθνικιστικής Δράσης, Ντεβλέτ Μπαχτσελί, λίγες ώρες πριν από τη συνεδρίαση του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας της Τουρκίας.
Οκτώβριος του 1912.
Ο αγώνας του ελληνικού στρατού για την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης από τους Τούρκους, βρίσκεται στο αποκορύφωμά του.
Θεοφάνης Μαλκίδης
Για την 28η Οκτωβρίου, για την αντίσταση του Ελληνισμού στην υποταγή, τότε και σήμερα !
Η 28η Οκτωβρίου αποτέλεσε μία σκληρή δοκιμασία του ελληνικού λαού.
Οι αγώνες που έδωσε το Ελληνικό έθνος είχαν την μορφή άμυνας, αντίστασης, ή απελευθέρωσης Ελληνικών εδαφών και Ελλήνων και τελικά την 28η Οκτωβρίου οι Έλληνες και οι Ελληνίδες επέλεξαν την αξιοπρέπεια και την ελευθερία από την ήττα και την ταπείνωση. Και μάλιστα έναντι ενός εχθρού με πολύ περισσότερες και ποιοτικότερες δυνάμεις.
Είναι γεγονός ότι η Ελλάδα, ως κράτος, δεν έχει κάτι σχεδόν τίποτα ουσιαστικό για τους ήρωες που χάθηκαν. Και αναφερόμαστε στην ανάπαυση των πάνω από 8.000 νεκρών Ελλήνων στρατιωτών. Σήμερα, οφείλουμε να στηρίξουμε την περισυλλογή των οστών των Ελλήνων στρατιωτών και να στηρίξουμε την κατασκευή των στρατιωτικών νεκροταφείων και την κατασκευή κενοταφίων, προς τιμήν των ενδόξως πεσόντων στην Βόρεια Ήπειρο.
Είναι το ελάχιστο χρέος έναντι των ανθρώπων που έδωσαν τη ζωή τους, αντιστεκόμενοι στην υποταγή.
Η συνέντευξη στο ραδιοφωνικό σταθμό Focus στη συνέχεια.
ΠΑΝΩ ΕΚΕΙ στης Πίνδου μας τις κορφές και στα παγωμένα κακοτράχαλα βουνά της Βορείου Ηπείρου, ανάμεσα στις δοξασμένες μορφές των Ημίθεων του Σαράντα, που με εφ’ όπλου λόγχη υπερασπίστηκαν της μητέρας Ελλάδας τη λευτεριά κι ολόκληρου του έθνους μας την αξιοπρέπεια, ήσαν παρόντες ΕΘΕΛΟΝΤΕΣ πολεμιστές και Έλληνες Κύπριοι.
Το ύψωμα που έκρινε τον ελληνοϊταλικό πόλεμο
Του Γιάννη Μιχαλακόπουλου
Επτά τριάντα ένα. Ένας αμείλικτος τριψήφιος αριθμός χαραγμένος σε μαρμάρινη πλάκα στο κέντρο των Αθηνών. Τον πλαισιώνουν λέξεις βαρυφορτωμένες με Ιστορία, μπαρούτι, και αίμα: ΠΙΝΔΟΣ, ΚΟΡΥΤΣΑ, ΤΡΕΜΠΕΣΙΝΑ, ΧΕΙΜΑΡΡΑ, ΑΡΓΥΡΟΚΑΣΤΡΟΝ, ΚΑΛΠΑΚΙ… Την εικόνα συμπληρώνει ένα μικρό παιδάκι που με απορία και ενδιαφέρον διαβάζει τα όσα αναγράφονται πίσω από τους περήφανους εύζωνες. Είναι φθινόπωρο και η «περιρρέουσα» πρωτεύουσα είναι βασανιστικά μουντή και αμήχανη…
Δεκάδες είναι οι επιστολές, γεμάτες πόνο, ανθρωπιά και εθνική υπερηφάνεια, που όλα αυτά τα 30 και πλέον χρόνια στην Αλβανία λαμβάνει ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος από όλες σχεδόν τις γωνιές της Ελλάδας.