Η αποσταθεροποίηση, η υπονόμευση , η φθορά από το γειτονικό παρακράτος συνεχίζεται έχοντας κέντρο,
Θεοφάνης Μαλκίδης
Για τnν αποκατάσταση της δικαιοσύνης στην Ιερά Μονή της Αγίας Αικατερίνης στο Σινά, για τον Ελληνισμό
Επειδή υπήρξε ένας καταιγισμός "ειδήσεων" και "βίντεο" ότι όλα είναι εντάξει και ότι διευθετήθηκε το ζήτημα με την Αίγυπτο για την Ιερά Μονή της Αγίας Αικατερίνης στο Σινά, η ανακοίνωση της Προεδρίας και του Υπουργείου εξωτερικών της Αιγύπτου είναι σαφής!
Και επειδή εκτός από το θόρυβο του τίποτα, τη προφανή θυσία της Μονής για τη διατήρηση των ελληνοαιγυπτιακων σχέσεων και την εκκωφαντική σιωπή της Ελλάδας μπροστά στο επώδυνο γεγονός, ας ενώσουμε τον λόγο και την πράξη μας με τους μοναχούς της Ιεράς Μονής και ότι έχει απομείνει από την Εκκλησία και την κοινωνία και ας αγωνιστούμε για να μην εξαφανισθεί η Ορθοδοξία και ο Ελληνισμός (και) από το Σινά!
Η συνέντευξη στο ραδιοφωνικό σταθμό Focus fm
ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΚΜΙΑΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ -
Η κρίση της πολιτικής και της χώρας σήμερα είναι το αποτέλεσμα όλης της ιστορικής περιόδου της μεταπολίτευσης. Τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια ιδιαίτερα, είμαστε αντιμέτωποι με την αμφισβήτηση του συστήματος των θεσμών και την απουσία κομμάτων που αδυνατούν να υποστηρίξουν, τον κοινωνικό, πολιτιστικό και πολιτικό τους ρόλο. Το σπιράλ της παρακμής διαπερνά όλη την θεσμική πυραμίδα της τρίτης ελληνικής δημοκρατίας.
Είναι ορατή η κρίση, η ανυπαρξία πραγματικών κομμάτων και η μεταμόρφωσή τους σε κόμματα χωρίς ιδέες, χωρίς αρχηγούς και χωρίς κόμμα. Στην μπλοκαρισμένη δημοκρατία ανακυκλώνεται το παλιό, απουσιάζει η έννοια της ηθικής και ντροπής. Κυριαρχεί η ψευδολογία, ο ψευτοεκσυγχρονισμός, οι «μεταρρυθμίσεις» χωρίς την κοινωνία, οι τεχνολογικοί και επενδυτικοί λαϊκισμοί, η διαφθορά και διαπλοκή. Προωθούνται ασημαντότητες, εξωθεσμικές προκατασκευές, οι ίδιες οι ένοχες ομάδες. Κανένας δεν έχει κάτι να πει για την βαθιά αγωνία της ύπαρξης, για τον κόσμο των αξιών.
Μονή Αγίας Αικατερίνης Σινά: «Λουκέτο» βάζει η Αίγυπτος, δημεύει την περιουσία της και κάνει έξωση στους μοναχούς
Σχεδόν 15 αιώνες μετά την ίδρυσή του, το αρχαιότερο εν λειτουργία χριστιανικό μοναστήρι βάζει «λουκέτο» και μάλιστα σε περίοδο ειρήνης – Μετά από δικαστική απόφαση, αναμένεται να μετατραπεί σε μουσείο – Παγκόσμια κινητοποίηση ετοιμάζουν οι μοναχοί
Εύχομαι να μην είναι αλήθεια ότι έγινε αναφορά εις βάρος καθηγήτριας μουσικής επειδή έβαλε , μέσα στην τάξη, το τραγούδι της Κλαυδίας Παπαδοπούλου!
Και εάν είναι η σκληρή πραγματικότητα εύχομαι τέτοιες μέρες, 19η Μαϊου και 29η Μαϊου, να καταλάβουν οι αρμόδιοι και οι θεσμικοί το βάρος της ιστορίας και να σταματήσει τώρα η Ύβρις.....
Η είδηση
Θεοφάνης Μαλκίδης
«Μνήμη Άλωσης ή Άλωση Μνήμης ;»
O (επίκαιρος;) τίτλος που επιλέχθηκε συνδέεται με την αναγκαιότητα εύρεσης αντίδοτου στη συστηματική προσπάθεια που καταβάλλεται τα τελευταία χρόνια από πολλές πλευρές να λησμονήσουν οι Ελληνίδες και οι Έλληνες την ιστορία, τις ρίζες τους, το είναι τους, τη μνήμη τους. Ασχολούμαστε περισσότερο με υποδεέστερα, ανούσια θέματα και όχι με τα σημαντικά, τα μείζονα και τα συνταρακτικά τα οποία συγκλόνισαν συθέμελα τον Ελληνισμό, τη Ρωμιοσύνη, το Γένος μας, την Πατρίδα μας.
Ἀπὸ τὸ Χρονικὸν τοῦ Μεγάλου Λογοθέτου Γεωργίου Σφραντζῆ ἢ Φραντζῆ
Ἐκδοθὲν ἐν Κερκύρᾳ ἔτει 1477
Ἐμεῖς μέν, εὐγενέστατοι Ἄρχοντες καὶ ἐκλαμπρότατοι δήμαρχοι καὶ στρατηγοὶ καὶ γενναιότατοι στρατιῶται καὶ πᾶς ὁ πιστὸς καὶ τίμιος λαός, καλὸς οἴδατε ὅτι ἔφθασεν ἡ Ὥρα καὶ ὁ ἐχθρὸς τῆς πίστεως ἡμῶν βούλεται ἵνα μετὰ πάσης τέχνης καὶ μηχανῆς ἰσχυροτέρως στενοχωρήσῃ ἡμᾶς καὶ πόλεμον σφοδρὸν μετὰ συμπλοκῆς μεγάλης καὶ συρρήξεως ἐκ τῆς χέρσου καὶ θαλάσσης δώσῃ ἡμῶν μετὰ πάσης δυνάμεως, ἵνα, εἰ δυνατόν, ὡς ὄφις τὸν ἰὸν ἐκχύσῃ καὶ ὡς λέων ἀνήμερος καταπίῃ ἡμᾶς. Διὰ τοῦτο λέγω καὶ παρακαλῶ ὑμᾶς ἵνα στῆτε ἀνδρείως καὶ μετὰ γενναίας ψυχῆς, ὡς πάντοτε ἕως τοῦ νῦν ἐποιήσατε, κατὰ τὸν Ἐχθρῶν τῆς πίστεως ἡμῶν.
‘’Τα στερνά τιμούν τα πρώτα’’
ή αλλιώς
‘’…εγώ φεύγω, εσείς να δούμε τώρα’
Γράφει ο Δημήτρης Βασιλειάδης
Η σχέση του Μιχάλη με την πολιτική είναι ‘’Αντιγόνεια’’ (Σοφόκλεια για την ακρίβεια –μην αδικούμε και το Σοφοκλή). Πάνε πολλά χρόνια που καταστάλαξα σ΄αυτό το συμπέρασμα παρατηρώντας την συνολική παρουσία του στην πολιτική, σε σχέση πάντα τόσο με την ηρωίδα της ομώνυμης τραγωδίας του μεγάλου Σοφοκλή, όσο και με το πώς εξελίσσεται κι η ίδια η τραγωδία . Ο πυρήνας της ‘’Αντιγόνειας θεώρησης της πολιτικής’’ στηρίζεται στο γεγονός ότι υπάρχουν κάποιες αξίες, κάποια προτάγματα, ανώτερα κι απ’ τη ζωή την ίδια, που τη ρυθμίζουν και που είναι έξω από τα τετριμμένα ζητούμενα των εκάστοτε εξουσιών, και το κύριο γνώρισμά της είναι ο ‘’θυσιαστικός’’ χαρακτήρας της. Τέτοιες αξίες και προτάγματα είναι, η ελευθερία, το δίκιο, ο σεβασμός στην ανθρώπινη ύπαρξη, η αξιοπρέπεια, δηλαδή, η ίδια η ηθική θεώρηση των πραγμάτων. Αν συμφωνήσουμε ότι στα χρόνια της γέννησης της τραγωδίας, πίσω απ΄ το ‘’θρησκευτικό’’ κρύβεται περίτεχνα το ‘’πολιτικό’’, τότε γίνεται αντιληπτό τι εννοούμε μιλώντας για ‘’Αντιγόνεια’’ σχέση με τη πολιτική.
Από την Τσαριτσάνη στα βαρέλια του κρασιού και από εκεί στην Αγία Πετρούπολη. Ο Κωνσταντίνος Οικονόμος ένωσε την Εκκλησία και συγκλόνισε την Ευρώπη.
Συντάκτης: Γρηγόρης Κεντητός
Όταν οι Τούρκοι άρχισαν τις σφαγές μετά την Επανάσταση του 1821, εκείνος βρισκόταν στην καρδιά της καταιγίδας, στην Κωνσταντινούπολη. Ήξερε ότι δεν είχε ούτε μία πιθανότητα να γλιτώσει, όχι γιατί κρατούσε όπλο, αλλά γιατί κρατούσε λόγο. Ο Κωνσταντίνος Οικονόμος, ιεροκήρυκας και λόγιος από την Τσαριτσάνη, δραπέτευσε μέσα σε ένα πλοίο, κρυμμένος ανάμεσα σε βαρέλια κρασί. Μα δεν έφυγε για να σωθεί. Έφυγε για να ακουστεί.
.
H πρώην Ευρώπη, οι "ηγέτες" της σε νέα επεισόδια και όπως ξέρουμε από άλλες περιπτώσεις, δεν είναι αυτό που νομίζουμε......
Όταν οι υπουργοί μας έχουν πει ότι είναι ένα κομμάτι πανί που δεν χάλασε και ο κόσμος εάν το πάρει ο αέρας (Ίμια) ή το κάψουν (Πολυτεχνείο),
του Άριστου Μιχαηλίδη από τον Φιλελεύθερο
Το 1300 προ Χριστού, τα αδέλφια Πράξανδρος και Κηφέας, επιστρέφοντας από τον Τρωικό πόλεμο στην πατρίδα τους, την Αχαΐα, άραξαν στη βόρεια ακτή της Κύπρου. Εκεί ίδρυσαν το βασίλειό τους και το ονόμασαν Κερύνεια, δίνοντας το όνομα της πόλης τους στην Αχαΐα της Κερύνειας, του Δήμου Αιγιαλείας σήμερα.
του Λάζαρου Μαύρου
ΒΕΒΑΙΟΝ είναι ότι: Ούτε ίχνος πιθανότητας υπάρχει για ευόδωση των όποιων διαδικασιών «επίλυσης» του Κυπριακού. Ξανά… ματαιότης ματαιοτήτων μοιάζει, σε «προ-τελική ανάλυση», ο επαναδιορισμός της Κολομβιανής κ. Μαρίας Άνχελα Ολγκίν Κουεγιάρ ως απεσταλμένης στην Κύπρο του Πορτογάλου Γ.Γρ. του ΟΗΕ κ. Αντόνιο Μανουέλ ντε Ολιβέιρα Γκουτέρες. Ομοίως άνευ ελπίδων και ο χαρακτηρισθείς «ελπιδοφόρος» διορισμός του πεπειραμένου στα ευρω-τουρκικά Αυστριακού κ. Γιοχάνες Χαν ως ειδικού απεσταλμένου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής της ΕΕ για το Κυπριακό. Εις μάτην και η προχθεσινή ολιγόλεπτη συνάντηση και «συζήτηση στο πόδι» που πρόλαβε ο Κύπριος ΠτΔ Νίκος Φ. Χριστοδουλίδης με τον Τούρκο Πρόεδρο Ρετζέπ Τ. Ερντογάν στα Τίρανα, κατά την 6η σύνοδο της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Κοινότητας στην πρωτεύουσα της Αλβανίας. Εκ προοιμίου φαίνονται «χαμένες από χέρι» και οι όποιες άλλες προσπάθειες ή πρωτοβουλίες και προθυμίες των κυβερνήσεων Κύπρου και Ελλάδος. Περί των οποίων, η μόνη υπό τας περιστάσεις προέχουσα ευχή είναι:
Σαν σήμερα, Γερμανοί και ντόπιοι συνεργάτες τους κύκλωσαν το Κακολύρι.
Εκτέλεσαν εν ψυχρώ ανυποψίαστους άνδρες και εφήβους.
Γυναίκες με βρέφη στην αγκαλιά παρακαλούσαν μάταια για τη σωτηρία των ανδρών τους.
Σπίτια τυλίχτηκαν στις φλόγες, περιουσίες λεηλατήθηκαν,
κι άνθρωποι άοπλοι αντιμετώπισαν τη βία και τη βαρβαρότητα.
Συνέλαβαν όσους άνδρες βρήκαν και, δεμένους με ένα σχοινί σαν ανθρώπινη αλυσίδα, τους οδήγησαν στον τόπο της εκτέλεσης.
Αδελφός με αδελφό, πατέρας με γιο εκτελέστηκαν πλάι πλάι.
Κάποιον αλλο, που προσπάθησε να ξεφύγει, τον έδεσαν πίσω από τη μηχανή και το έσυραν μέχρι τον τόπο εκτέλεσης.
Τον πέταξαν στο ρέμα και άφησε εκεί την τελευταία του πνοή.
Σαν σήμερα, η πολεμική μηχανή των Ναζί και οι άνδρες των Ταγμάτων Ασφαλείας εξάντλησαν όλο τον σαδισμό τους πάνω σε ένα μικρό χωριό.
Μανάδες, σύζυγοι και αδελφές που δεν έβγαλαν ποτέ τα μαύρα.
Μωρά που βαφτίστηκαν με το όνομα του πατέρα τους και μεγάλωσαν με δυσκολία, με φτώχεια και πείνα.
Σπίτια που κάπνιζαν για καιρό,
και σπίτια που άνοιξαν φιλόξενα τις πόρτες τους για να στεγάσουν φίλους και συγγενείς.
Άνθρωποι που τάισαν τα ορφανά,
που απάλυναν τον πόνο και τη δυστυχία με αλληλεγγύη και αγάπη.
Το Μαρτυρικό Κακολύρι δεν θα ξεχάσει ποτέ αυτή την ημέρα.
Οι ιστορίες των γιαγιάδων μας είναι γραμμένες με δάκρυα και αίμα.
Κάθε σπίτι στο Κακολύρι έχει τη δική του μικρή ιστορία.
Όλες μαζί συνθέτουν ένα βαθύ τραύμα.
Ένα "πορφυρό σημάδι στην αιωνιότητα".
ΕΙΡΗΝΗ σε όλο τον κόσμο.
«Εις τον πόλεμο, μεγαλύτερο τρόμο φέρει ο αιφνιδιαστικά επερχόμενος, από τον επί τόπου ευρισκόμενο και επιτιθέμενο». Θουκυδίδης(460-394 π.Χ) Αθηναίος Ιστορικός
Την 28η Οκτωβρίου 1940, η Ιταλία κήρυξε τον πόλεμο κατά της Ελλάδος. Την 20η Νοεμβρίου 1940, όταν ο Ελληνικός στρατός απωθούσε τους Ιταλούς εντός της Αλβανίας, ο Χίτλερ έγραψε στον Μουσολίνι, ότι προ της Ιταλικής επιθέσεως θα έπρεπε να είχε προηγηθεί η αιφνιδιαστική κατάληψη της Κρήτης. Την ίδια περίοδο ο Τσώρτσιλ έδωσε εντολή στο Αυτοκρατορικό Επιτελείο, ότι σε περίπτωση δυσμενούς εκβάσεως του Ελληνο-ιταλικού πολέμου, η Κρήτη δεν θα έπρεπε να πέσει στα χέρια του Άξονος. Είναι αξιοσημείωτο ότι, η Κρήτη ήταν το πρώτο πράγμα που σκέφτηκαν οι δύο ηγέτες, όταν ξέσπασε ο πόλεμος εναντίον της πατρίδος μας. Η Κρήτη είναι το τέταρτο σε μέγεθος νησί της Μεσογείου. Απέχει 300 χλμ. από την Αθήνα, 740 χλμ από την Κύπρο, 480 χλμ από την Λιβύη και 800 χλμ από την Αλεξάνδρεια. Η κατοχή της Κρήτης εξασφαλίζει τον έλεγχο της Ανατολικής Μεσογείου.