Στα 1400 μέτρα, επάνω στο χείλος της απόκρημνης πλαγιάς των Αγράφων, ένα χιλιόμετρο βορειοδυτικά του χωριού Καρίτσα του Δήμου Λίμνης Πλαστήρα, το μοναστήρι της Παναγιάς Πελεκητής αποτελεί ένα μεγάλο αρχιτεκτονικό δημιούργημα του 15ου αιώνα.
Σάββατο 8 Φεβρουαρίου 2025
Γιάννης Σκαρίμπας- σπασμένο καράβι....
Στο ούζο οφείλω την υγεία μου.
Μπορώ να πιώ
ίσαμε ένα μπουκάλι την ημέρα.
Και από φαγητά, τρώω απ' όλα.
Είχαμε κάποτε
έναν οικογενειακό γιατρό,
Θεός σχωρές τον.
Ταξιδεύαμε από την Αθήνα
στη Χαλκίδα με τρένο.
Εγώ εδώ, ο γιατρός απέναντί μου,
δίπλα μου μία κυρία.
Κουβεντιάζαμε
γόνα με γόνα με την κυρία, που
κάποια στιγμή σκύβει και με ρωτάει:
''Κυρ Γιάννη, ο κύριος είναι γιατρός;''
''Ναι'', της λέω.
''Και είναι καλός;''
''Θαύμα είναι. Μου έχει σώσει τη ζωή.
Κάποτε αρρώστησα βαριά, αλλά
έλειπε στο Παρίσι κι έτσι σώθηκα.''
Έβαλε τα γέλια η γυναίκα
και γέλαγε σε όλο το ταξίδι.
Παρασκευή 7 Φεβρουαρίου 2025
Τουρκικό Προξενείο Κομοτηνής: Ο Δούρειος Ίππος της Άγκυρας στη Θράκη
Πότε ιδρύθηκε το τουρκικό Προξενείο στην Κομοτηνή - Ποιοι ήταν οι αντικεμαλικοί «Παλαιομουσουλμάνοι» που απελάθηκαν στην Τουρκία; - Οι ανθελληνικές κινήσεις του τουρκικού προξενείου στη Θράκη διαχρονικά
Η δράση του τουρκικού προξενείου στην Κομοτηνή ήρθε πολύ έντονα στο προσκήνιο τις τελευταίες μέρες με την εκλογή ως βουλευτή την 21η Μαΐου στη Ροδόπη, του Φερχάτ Οζκιούρ από τον ΣΥΡΙΖΑ, κάτι που ανέφερε και ο Κυριάκος Μητσοτάκης στη συνέντευξή του στο «Πρώτο Θέμα». Ο κ. Οζκιούρ φέρεται να είναι ο «εκλεκτός» του τουρκικού προξενείου στη Ροδόπη το οποίο παρενέβη ανοιχτά υπέρ του στη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου. Δυστυχώς η περίπτωση Οζκιούρ δεν είναι η μοναδική όπου το τουρκικό προξενείο στην Κομοτηνή παρεμβαίνει ανοιχτά σε ζητήματα της θρησκευτικής (και όχι τουρκικής) μειονότητας της Θράκης. Η δράση του αυτή ξεκίνησε σχεδόν εκατό χρόνια πριν όταν ξεκίνησε τη λειτουργία του ως προξενικού γραφείου. Ας δούμε περισσότερες λεπτομέρειες για τη διαχρονική δράση του.
Τουρκικό Προξενείο Κομοτηνής: Ο Δούρειος Ίππος της Άγκυρας στη Θράκη
Πέμπτη 6 Φεβρουαρίου 2025
Η Κύπρος υπό την Δαμόκλειο Σπάθη της Τουρκικής Απειλής
του Φοίβου Κλόκκαρη*
Η Κύπρος το 1974 υπέστη μια από τις μεγαλύτερες καταστροφές στην ιστορική της διαδρομή, οι συνέπειες της οποίας μας ακολουθούν μέχρι σήμερα. Κύρια αιτία των δεινών μας είναι η τουρκική επιθετική στρατηγική, η οποία υποβοηθήθηκε και από θανάσιμα λάθη του Ελληνισμού. Στόχος της είναι ο έλεγχος όλης της Κύπρου, και βασικές πτυχές της είναι η επεκτατικότητα, η παραβίαση συνθηκών και η εθνοκάθαρση.
Επεκτατικότητα
Με τον «εθνικό όρκο», που ψήφισε η τουρκική εθνοσυνέλευση το 1920, η Τουρκία έθεσε ως στόχο την αναβίωση της οθωμανικής αυτοκρατορίας με την ενσωμάτωση στην επικράτειά της εδαφών από το Ιράκ, τη Συρία, την Ελλάδα (νησιά Ανατολικού Αιγαίου, Δυτικής Θράκης), την Αλεξανδρέττα και την Κύπρο. Ιδιαίτερα για την Κύπρο, ακολούθησε το επιτυχημένο πρότυπο προσάρτησης της Αλεξανδρέττας το 1939 με πρόσχημα την προστασία της τουρκικής μειονότητας. Η στρατηγική της για έλεγχο όλης της Κύπρου συντάχθηκε τη δεκαετία του 1950 (Εκθέσεις Νιχάτ Ερίμ 1956, Σχέδιο Επανάκτησης Κύπρου 1958), υλοποιείται σταδιακά, αδίστακτα και μεθοδικά, και επιβεβαιώνεται από τα ιστορικά γεγονότα. Μέχρι σήμερα, πέτυχε τη βίαιη διχοτόμηση και τη δημογραφική αλλοίωση της. Τα στάδια που ακολούθησε είναι:
Μία απάντηση στους δασμούς του Τραμπ: Ένα Εμπόριο που αποκλείει τις ΗΠΑ.
Από αριστερά, ο πρόεδρος της Ουρουγουάης, Luis Lacalle Pou, η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ursula von der Leyen, και ο πρόεδρος της Βραζιλίας, Luiz Inácio Lula da Silva σε συνάντηση του εμπορικού μπλοκ της νοτιοαμερικανικής Mercosur τον Δεκέμβριο
Ένας αυξανόμενος αριθμός χωρών, συμπεριλαμβανομένων των Συμμάχων της Αμερικής, συνάπτουν εμπορικές συμφωνίες, καθώς η κυβέρνηση Τραμπ υψώνει έναν υψηλότερο φράχτη γύρω από το παγκόσμιο εμπόριο.
Patricia Cohen – ΝΥΤ 3 Φεβρουαρίου
Δήλωση του Τούρκου Ιστορικού Taner Akçam για την Πολιτιστική Αξία των Τούρκων
Τετάρτη 5 Φεβρουαρίου 2025
Το τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής και οι Μουφτήδες της Θράκης
Η ίδρυση του τουρκικού προξενείου στην Κομοτηνή και η δραστηριότητά του στην περιοχή – Οι μουφτήδες της Θράκης και οι αρμοδιότητές τους
Η επίσημη ελληνική θέση στο δεύτερο μισό του 20ου αιώνα, είναι ότι στην Ελλάδα υπάρχει μία μειονότητα, η μουσουλμανική της Θράκης. O Baskin Oran το 1988, εξέφρασε την τουρκική άποψη για το μειονοτικό ζήτημα στη Θράκη: «Η Συνθήκη της Λωζάνης που συμπληρώνεται με τις ελληνοτουρκικές συμφωνίες της Αθήνας (1926) και της Άγκυρας (1930 και 1933), πρέπει να θεωρηθεί συμπληρωματικό διεθνές κείμενο της Συνθήκης των Σεβρών, που προέβλεπε την προστασία των μειονοτήτων σε όλη την εδαφική έκταση της Ελλάδας, συμπεριλαμβανομένων και των εδαφών που ενδέχετο να προσαρτηθούν στο μέλλον.
Το τούρκικο προξενείο της Κομοτηνής και οι Μουφτήδες της Θράκης
Αιχμή του δόρατος (ή καλύτερα Δούρειος Ίππος), για την ευόδωση των προσπαθειών της Τουρκίας να προσεταιριστεί τη μειονότητα της Θράκης, είναι αναμφίβολα το τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής.
Με αυτό θα ασχοληθούμε στο πρώτο μέρος του σημερινού μας άρθρου. Στο δεύτερο μέρος, θα αναφερθούμε στους μουφτήδες της Θράκης, τους οποίους η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, φρόντισε εν μέσω της εθνικής τραγωδίας από την φονική πυρκαγιά στην Ανατολική Αττική, να συνταξιοδοτήσει, κάνοντας το χατίρι του Ερντογάν και ανοίγοντας τον δρόμο για την εκλογή τους (σχετικό ρεπορτάζ στο protothema.gr 02/8/2018).
Διπλωματικές και προξενικές σχέσεις Ελλάδας – Τουρκίας – Το γενικό τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής
Η Ελλάδα και η Τουρκία έχουν διπλωματικές και προξενικές σχέσεις, που εκφράζονται με τις εξής αντιπροσωπείες.
i) Πρεσβεία στην Άγκυρα (αντίστοιχη πρεσβεία της Τουρκίας στην Αθήνα), όπου υπάρχει και προξενικό γραφείο.
ii) Γενικό Προξενείο της Ελλάδας στην Κωνσταντινούπολη και αντίστοιχο Γενικό Προξενείο της Τουρκίας στη Θεσσαλονίκη.
iii) Γενικό Προξενείο της Ελλάδας στη Σμύρνη, με αντίστοιχο το Γενικό Προξενείο της Τουρκίας στην Κομοτηνή.
iv) Προξενείο Αδριανούπολης με αντίστοιχο το Προξενείο της Τουρκίας στη Ρόδο.
Το Γενικό Προξενείο της Τουρκίας στην Κομοτηνή δημιουργήθηκε το 1923, αρχικά ως προξενικό γραφείο, από το 1930, με κυβέρνηση Ελευθέριου Βενιζέλου ως προξενείο και από το 1950 ως Γενικό Προξενείο, σε αντιστοιχία της δημιουργίας του Γενικού Προξενείου της Ελλάδας στην Κωνσταντινούπολη. (Η διπλωματική αντιστοιχία είναι με το Γενικό Προξενείο της Σμύρνης όπως αναφέραμε). Τότε στη χώρα μας δόθηκε η δυνατότητα να ιδρύσει προξενείο, αντί όμως να επιλέξει την Ίμβρο (όπως άλλωστε είχαν ζητήσει οι κάτοικοι του νησιού), επέλεξε την Αδριανούπολη.
Πρόκειται για μία ακόμη ακατανόητη (για εμάς τουλάχιστον), απόφαση της χώρας μας.
(Τα στοιχεία της παραγράφου αυτής προέρχονται από το βιβλίο του Θεοφάνη Μαλκίδη «Διπλωματικές και Πολιτικές Συνιστώσες της Δραστηριότητας του Γενικού Προξενείου της Τουρκίας στην Κομοτηνή», εκδόσεις ΓΟΡΔΙΟΣ).
Οι υποχρεώσεις των Προξένων
Στο ίδιο βιβλίο του Θεοφάνη Μαλκίδη διαβάζουμε αναλυτικά για τις υποχρεώσεις των προξένων.
Οι Πρόξενοι είναι ειδικοί διπλωματικοί υπάλληλοι οι οποίοι ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ να ασχολούνται με πολιτικά θέματα και μπορούν να έρχονται σε επαφή με τις τοπικές αρχές για ζητήματα οικονομικής ή διοικητικής φύσης και για να εξυπηρετούν τους πολίτες του κράτους που εκπροσωπούν.
ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ η ανάμειξη των Προξένων προς όφελος του κράτους από τους οποίους προέρχονται και των πολιτών του, στις εσωτερικές υποθέσεις του κράτους διαμονής. Η αρμοδιότητα των Προξένων περιορίζεται ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ στην προξενική τους περιφέρεια.
Οι κανόνες που ισχύουν για, τους άλλους διπλωμάτες ισχύουν και για τους Πρόξενους, οι οποίοι υποχρεώνονται να σέβονται τους νόμους του κράτους υποδοχής και να μην αναμειγνύονται στις εσωτερικές υποθέσεις.
Η δραστηριότητα του τουρκικού προξενείου στην Κομοτηνή.
Η δράση του τουρκικού Γενικού Προξενείου της Κομοτηνής, ξεκινά ήδη από τα μέσα της δεκαετίας του 1920, καθώς είχε διαμαρτυρηθεί για τη δράση των «παλαιομουσουλμάνων» στη Θράκη.
Οι «παλαιομουσουλμάνοι» ήταν αντίθετοι στους κεμαλικούς και ήδη από το 1926-27, η Τουρκία είχε ζητήσει την απέλασή τους. Μάλιστα αρκετοί από αυτούς είχαν πολεμήσει με τον ελληνικό στρατό εναντίον των Τούρκων στη Μικρά Ασία.
Τελικά η τότε ελληνική κυβέρνηση ενέδωσε στις τουρκικές αξιώσεις. Σε τηλεγράφημά του προς τον Υπουργό Εξωτερικών ο δικηγόρος Ξάνθης Ι. Πολιουδάκης, αναφέρει μεταξύ άλλων:
Το τούρκικο προξενείο της Κομοτηνής και οι Μουφτήδες της Θράκης
«Κοινή γνώμη θρακικού λαού ανάστατος επ’ εξορία εξ αντικεμαλικών Τούρκων διαμενόντων εν Θράκη. Αυτοί δια τας υπηρεσίας των προς το ελληνικόν κράτος κατεδικάσθησαν υπό Κεμάλ εις θάνατον… αντί ευγνωμοσύνης ποτίζονται οι άνθρωποι αυτοί χολήν και αντί περιθάλψεως δέχονται λακτίσματα από το Έθνος υπέρ ου ηγωνίσθησαν κατά κοινού εχθρού, εξοριζόμενοι.
Είναι ο Πατριάρχης των Τούρκων Μουσταφά Σαμπρί, μετά του υιού του Χαξή Βέης, Συνταγματάρχης Πυροβολικού, όστις κατά Ευρωπαϊκόν πόλεμον προκινδυνεύσας έσωσεν Έλληνας από σφαγήν, Τεφήκ Βέης φιλέλλην Τούρκος λαογράφος και ποιητής, Ιτζέτ Βέης δημοσιογράφος άλλοτε υποδιοικητής Δαρδανελλίων, σώσας από σφαγήν Έλληνας περιφέρειάς του, Δαούτ Βέης, αρχηγός Κιρκασίων, προσενέγκων Ελληνικώ Στρατώ Μ. Ασίας τρόφιμα, ξυλείαν 500.000 δραχμ. δωρεάν και δι’ ιδίων δαπανών επιβιβάσας πρόσφυγας Πανόρμου πλοία κατόπιν μάχης προς Τουρκικόν στρατόν.
Λαός διατελεί κατάπληκτος δι’ εξορίαν τούτων. Όλοι διερωτούν: Είμεθα κράτος ελεύθερον ή υποτελείς τω Κεμάλ; Δια τούτο αναγκαζόμεθα να φαινόμεθα τόσον αγνώμονες προς τους ευεργέτες μας; Ετοιμάζονται διαμαρτυρίαι λαού προς Βουλήν και Κυβέρνησιν».
Το 1926, ο Γενικός Διοικητής της Θράκης Γ. Μπούμπουλης σε έγγραφό του προς το Υπουργείον Εξωτερικών , επισήμαινε:
«…η μόνη οργάνωσις κατά της ασφαλείας του Κράτους γίνεται παρά του Τούρκου Προξένου, αλλ’ ευτυχώς λόγω της αμερολήπτου και πατρικής διοικήσεώς μας του τουρκικού στοιχείου, ούτος κατέστη ανίκανος να εύρει κατάλληλο έδαφος».
Στις 25 Μαρτίου 1926, κατά τη διάρκεια λαμπαδηφορίας (έτσι αναγράφεται σε αναφορά του Υποστράτηγου Π. Βαρδίκα προς τη Γενική Διοίκηση), Έλληνες στρατιωτικοί, ενώ περνούσαν κάτω από το τουρκικό προξενείο φώναζαν, σύμφωνα με τον Τούρκο Πρόξενο: «Κάτω η Τουρκία, «Κάτω ο Κεμάλ». Ο πρόξενος διαμαρτυρήθηκε στις ελληνικές Αρχές. Από την έρευνα που διατάχθηκε, δεν προέκυψε κάποια «παρεκτροπή» των Ελλήνων. Ωστόσο, όπως γράφει ο Π. Βαρδίκας, αφού ο πρόξενος ήταν κατηγορηματικός, αναγκάστηκε να τιμωρήσει 7 Αξιωματικούς με ποινή φυλάκισης 30 ημερών! Επρόκειτο για τον Λοχαγό Χρ. Κατσιμίγα, τους Υπολοχαγούς Γ. Ρουφόπουλο και Κ. Σαρηγιάννη και τους Ανθυπολοχαγούς Β. Καταλυματία, Ρήγα Παπαϊωάννου, Χ. Γιάννο και Ν. Αποστολίδη…
Η εφημερίδα «Μακεδονία» σε άρθρο της στις 26/12/1928 γράφει: «Από έτους και πλέον εγνώσθη και διεπιστώθη ότι η κεμαλική προπαγάνδα οργιάζει εις την Δυτικήν Θράκην. Το Τουρκικόν προξενείον Κομοτηνής αποτελεί το Κέντρον των κινήσεων και των κατευθύνσεων. Το Προξενείον τούτο υποστηρίζει ηθικώς και υλικώς τους διαφόρους πράκτορας, οι οποίοι περιέρχονται τα τουρκικά χωρία και εκβιάζουν τους κατοίκους ενεργούντες εράνους υπέρ της τουρκικής αεροπορικής αμύνης. Εξηκριβώθη ότι συνελέγησαν σεβαστά ποσά και απεστάλησαν εις Άγκυραν…».
Το τούρκικο προξενείο της Κομοτηνής και οι Μουφτήδες της Θράκης
Η «Εφημερίς των Βαλκανίων» που εκδιδόταν στη Θεσσαλονίκη, γράφει στις 28/12/1928:
«Ωσάν όμως μη ήρκουν, ιδρύθη εσχάτως εν Ξάνθη λέσχη υπό την επωνυμίαν «Σωματείον της Νεολαίας».
Το σωματείον τούτο είναι παράρτημα του εν Τουρκία κυβερνητικού λαϊκού κόμματος, του οποίου, ως γνωστόν, πρόεδρος είναι ο Μουσταφά Κεμάλ. Σκοπός του σωματείου τούτου είναι η διάδοσις του κεμαλισμού και η δια παντός μέσου διάσπασις των κρατικών θεμελίων».
Το 1930 Βενιζέλος – Κεμάλ, υπέγραψαν μια σειρά από συμφωνίες στα πλαίσια της «ελληνοτουρκικής φιλίας», ενώ ο εθνάρχης πρότεινε τον Ατατούρκ για το Νόμπελ Ειρήνης.
Ανάμεσα στις συμφωνίες που υπογράφτηκαν αλλά δεν έγιναν γνωστές, ήταν και η απέλαση άλλων 15- «παλαιομουσουλμάνων». Επρόκειτο για την ομάδα των «Εκατόν πενήντα» («yuz ellilikler»). Ίσως μάλιστα τα άτομα που απελάθηκαν να ήταν πολύ περισσότερα.
Ο Βενιζέλος παρά τις διαφωνίες της κοινής γνώμης, δέχθηκε τις τουρκικές αξιώσεις θέλοντας να βελτιωθούν οι συνθήκες διαβίωσης των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης. Βέβαια κάτι τέτοιο δεν έγινε.
Ο ελληνισμός της Κωνσταντινούπολης εκδιώχθηκε ενώ και σε Ίμβρο – Τένεδο, το 1923 οι Έλληνες αποτελούσαν τη συντριπτική πλειοψηφία των κατοίκων και σήμερα είναι ελάχιστοι (Έχουμε γράψει σχετικά άρθρα για τα Σεπτεμβριανά της Κωνσταντινούπολης και τις παραβιάσεις της Συνθήκης της Λωζάνης σε Ίμβρο – Τένεδο, στο protothema.gr). Αντίθετα, το τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής, δρα ανεξέλεγκτα μέχρι σήμερα στη Θράκη. Η δράση του θα μας απασχολήσει και σε μελλοντικό άρθρο. Ας δούμε προς το παρόν πιο αναλυτικά το θέμα των μουφτήδων της Θράκης που ήρθε πρόσφατα στην επικαιρότητα με την απόφαση της κυβέρνησης για συνταξιοδότησή τους.
Οι μουφτήδες της Θράκης
Σύμφωνα με το «Χρηστικό Λεξικό της Νεοελληνικής Γλώσσας» της Ακαδημίας Αθηνών, έκδοση 2014, ο μουφτής είναι « θεολόγος και ερμηνευτής του μουσουλμανικού δικαίου με θρησκευτικές, δικαστικές και αστικές αρμοδιότητες» Η λέξη υπάρχει ήδη τον Μεσαίωνα και προέρχεται από την τουρκική λέξη mufti.
Η μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης διοικείται από τους τρεις μουσουλμάνους μουφτήδες: της Ξάνθης, της Κομοτηνής και του Διδυμότειχου, οι οποίοι διορίζονται από το ελληνικό κράτος.
Το τούρκικο προξενείο της Κομοτηνής και οι Μουφτήδες της Θράκης
Επειδή σε κάποιους ίσως φανεί παράξενο ότι υπάρχει μουφτής και στο Διδυμότειχο, ας δούμε μερικά ιστορικά στοιχεία.
Για την πορεία των ρομά από την Ινδία ως την Ελλάδα και την υπόλοιπη Ευρώπη, έχουμε αναφερθεί διεξοδικά σε άρθρα μας στο protothema.gr. Όπως γράφει ο Α. Πασπάτης, «οι Αθίγγανοι της Θράκης αποτέλεσαν την πρώτη βασική εγκατάσταση Αθιγγάνων στο Βυζάντιο». Πότε ακριβώς έγινε αυτή η εγκατάσταση είναι άγνωστο. Από τη Θράκη διασκορπίστηκαν στη Νότια Ελλάδα, τη Βοημία, την Κεντρική Ευρώπη και αλλού (14ος αιώνας). Από τα οθωμανικά αρχεία του 15ου-16ου αιώνα, προκύπτει ότι οι Αθίγγανοι της Θράκης είχαν ασπαστεί τη χριστιανική θρησκεία. Ωστόσο, οι πιέσεις για εξισλαμισμό από τους Οθωμανούς, ήταν αφόρητες.
Φιρμάνι του σουλτάνου Μεχμέτ Δ’ (1684), προς τους ιεροδίκες Θεσσαλονίκης, Βέροιας και Γιαννιτσών, δείχνει ότι η οθωμανική εξουσία έπαιρνε πολύ σκληρά μέτρα εναντίον των χριστιανών αθίγγανων σε αντίθεση με τους εξισλαμισμένους ομοεθνείς τους.
Το τούρκικο προξενείο της Κομοτηνής και οι Μουφτήδες της Θράκης
Έτσι στο Διδυμότειχο κατά την οθωμανική απογραφή του 16ου αιώνα, βλέπουμε ότι υπήρχαν 75 οικογένειες μουσουλμάνων αθίγγανων και 6 χριστιανών.
Σύμφωνα με τον Ευστράτιο Χ. Ζεγκίνη, το 1994 στο νομό Έβρου υπήρχαν 10.000 μουσουλμάνοι, 6.000 από αυτούς ήταν ρομά, 2.000 Πομάκοι και 2.000 «τουρκογενείς». Επειδή οι περισσότεροι από τους ρομά μουσουλμάνους κατοικούν στο Διδυμότειχο και τα γύρω χωριά αλλά και για ιστορικούς λόγους, η έδρα του μουφτή (του νομού Έβρου), είναι το Διδυμότειχο.
Επανερχόμαστε όμως στα της εκλογής των μουφτήδων.
Σύμφωνα με το νόμο 2345/1920, μετά από προκήρυξη εκλογής από τον αρμόδιο γενικό διοικητή ή νομάρχη, οι μουφτήδες εκλέγονται από τα μέλη της μουσουλμανικής κοινότητας, όσα είναι εγγεγραμμένα στους εκλογικούς καταλόγους, διαθέτουν την ελληνική ιθαγένεια και έχουν εκλογικό βιβλιάριο (μην ξεχνάμε ότι αναφερόμαστε στο νόμο του 1920). Μετά την εκλογή ακολουθεί διορισμός του από το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, στο οποίο υπάγεται και από το οποίο μισθοδοτείται (Φωτεινή Ασημακοπούλου, «Η Μουσουλμανική Μειονότητα της Θράκης»). Ο νόμος αυτός περιέπεσε σε αχρηστία, αφού οι μουφτήδες διορίζονταν από το ελληνικό κράτος με βάση τη δήλωση του Ε.Βενιζέλου στις διαπραγματεύσεις της Λωζάνης που τους ήθελε «designes par le communautes» («(δι)ορισμένους από τις κοινότητες») και όχι «elus»(«εκλεγμένους»).
Το τούρκικο προξενείο της Κομοτηνής και οι Μουφτήδες της Θράκης
Με προεδρικό διάταγμα της 24/12/1990, προβλέπεται ρητά ο διορισμός του μουφτή σε αντίθεση με το νόμο του 1920. Έτσι, κατά κάποιο τρόπο νομιμοποιείται η υφιστάμενη πρακτική η οποία όπως αναφέρουν οι Σταμάτης Χ. Γεωργούλης στο βιβλίο του «Ο Θεσμός του Μουφτή στην ελληνική και αλλοδαπή έννομη τάξη. Κείμενα συνθηκών, νομοθεσίας» (Αθήνα, 1993) και Συμεών Σολταρίδης στο «Η Ιστορία των Μουφτειών της Δυτικής Θράκης», (Αθήνα, 1997) εφαρμόζεται και σε άλλες ισλαμικές και βαλκανικές χώρες.
Η εξουσία των μουφτήδων εκτείνεται σε όλα τα ζητήματα που συνδέονται με τη θρησκεία, τον γάμο και το διαζύγιο. Στην άσκηση των εξουσιών τους συμμετέχει και το συμβούλιο της κοινότητας, τα μέλη του οποίου εκλέγονται από τη μειονότητα. Οι αρμοδιότητες του μουφτή είναι διοικητικού χαρακτήρα, δικαστικού περιεχομένου και διαχείρισης των μουσουλμανικών περιουσιών, ιδίως των βακουφιών.
Ήδη από τη δεκαετία του ’80, κυρίως όμως από τις αρχές της δεκαετίας του ’90, ακραίοι κύκλοι της μειονότητας ζητούσαν οι μουφτήδες να εκλέγονται από τη μειονότητα. Όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις, παρά και τις τουρκικές πιέσεις, δεν το δέχτηκαν και είναι προς τιμήν τους.
Με την απόφασή της, εν μέσω εθνικού πένθους, για τη συνταξιοδότηση των μουφτήδων, η τωρινή κυβέρνηση ανοίγει τον δρόμο για την ικανοποίηση του αιτήματος αυτού και για τη δημιουργία νέων προβλημάτων στην ευαίσθητη περιοχή της ακριτικής μας Θράκης.
Πηγές: ΘΕΟΦΑΝΗΣ ΜΑΛΚΙΔΗΣ, ‘’ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΣΥΝΙΣΤΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΠΡΟΞΕΝΙΟΥ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ ΣΤΗΝ ΚΟΜΟΤΗΝΗ’’, εκδόσεις ΓΟΡΔΙΟΣ 2012
Να χαρακτηριστεί η Υπηρεσία Πληροφοριών της Τουρκίας ΜΙΤ ως τρομοκρατική οργάνωση:
![](https://i0.wp.com/echedoros.blog/wp-content/uploads/2024/01/1-117.jpg?resize=720%2C512&ssl=1)
Του Michael Rubin για την Hellas Journal
Να χαρακτηριστεί η Υπηρεσία Πληροφοριών της Τουρκίας ΜΙΤ ως τρομοκρατική οργάνωση:
Πριν από έξι χρόνια, ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ χαρακτήρισε τους Φρουρούς της Ισλαμικής Επανάστασης του Ιράν και την επίλεκτή τους Δύναμη Qods, ως ξένη τρομοκρατική οργάνωση.
Ήταν η πρώτη φορά που οι Ηνωμένες Πολιτείες χαρακτήριζαν τμήμα μιας άλλης κυβέρνησης ως τρομοκρατική οργάνωση.
Ο Τίμιος Σταυρός
Μεγάλη Παρασκευή - 14 Απριλίου 2023
Ομιλία Αρχιεπισκόπου Αναστάσιου στην ακολουθία της
Τρίτη 4 Φεβρουαρίου 2025
Μπίζνες και εθνικισμός: Η οικονομική διείσδυση της Τουρκίας στη Θράκη
![](https://www.clickatlife.gr/fu/p/112733/1200/10000/00000000005826dc/1/aleksandroupoli.jpg)
Θεοφάνης Μαλκίδης
Μπίζνες και εθνικισμός: Η οικονομική διείσδυση της Τουρκίας στη Θράκη
Από τη συνέντευξη στoν ραδιοφωνικό σταθμό Μάξιμουμ.
Η παρουσία της Τουρκίας στη Θράκη έχει,
από την περίοδο της Συνθήκης της Λωζάννης μέχρι σήμερα, πολυποίκιλες όψεις,
προσπαθώντας να έχει παρέμβαση στον πολιτικό, εκπαιδευτικό, πολιτιστικό,
κοινωνικό, θρησκευτικό και βεβαίως και
στον οικονομικό τομέα.
Δέκα τεχνικὲς χειραγώγησης τῆς κοινῆς γνώμης
![](https://agiazoni.gr/wp-content/uploads/2021/01/vaccine2-300x165.jpg)
Γέμισαν με αλυτρωτικά φυλλάδια κεντρικό δρόμο στους Φιλιάτες
Προβληματισμό και αναστάτωση έχει προκαλέσει στους κατοίκους των Φιλιατών η διασπορά από αγνώστους αλυτρωτικών φυλλαδίων που φέρουν το έμβλημα του “Ushtria Çlirimtare e Çamërisë (UÇÇ)” (Απελευθερωτικός Στρατός της Τσαμουριάς) και το σύνθημα “Free Chameria” (Ελευθερία στην Τσαμουριά). Από το πρωί, το προπαγανδιστικό αυτό υλικό έχει γεμίσει κεντρικό δρόμο των Φιλιατών, μπροστά από σχολείο και εκκλησία.
![Γέμισαν με αλυτρωτικά φυλλάδια κεντρικό δρόμο στους Φιλιάτες – Προβληματισμός σε κατοίκους και αρχές](https://www.ertnews.gr/wp-content/uploads/2025/01/filiates_trik-360x360.jpg)
Το συγκεκριμένο σύνθημα και σύμβολο παραπέμπει σε αλυτρωτικές διεκδικήσεις που σχετίζονται με το αποκαλούμενο “ζήτημα της Τσαμουριάς”. Η διανομή τέτοιου υλικού στην ακριτική πόλη των Φιλιατών, εκλαμβάνεται από τους κατοίκους ως ευθεία πρόκληση.
Δευτέρα 3 Φεβρουαρίου 2025
Ίμια- Δωδεκάνησα- Αιγαίον- Ελληνισμός: Παναγιώτης Βλαχάκος, Χριστόδουλος Καραθανάσης, Έκτορας Γιαλοψός.
Θεοφάνης Μαλκίδης
Ίμια-
Δωδεκάνησα- Αιγαίον- Ελληνισμός: Παναγιώτης Βλαχάκος, Χριστόδουλος Καραθανάσης,
Έκτορας Γιαλοψός.
Ο πρώτος μετά την μεταπολίτευση (προσωρινός) πρόεδρος της
Δημοκρατίας Μιχαήλ Στασινόπουλος ήταν παρών στην επίσημη ένωση των Δωδεκανήσων
με την Ελλάδα την 7η Μαρτίου 1948, τελετή η οποία
έγινε στη Ρόδο. Εκεί βρέθηκε ως πολιτικός σύμβουλος του αντιναυάρχου Περικλή Ιωαννίδη ο οποίος
παρέλαβε απ’ τον Άγγλο ταξίαρχο A.S.Parker τη διοίκηση της αγγλοκρατούμενης απ’
το 1945 Δωδεκανήσου, όλων δηλαδή των
νησιών, νησίδων και βραχονησίδων (και των Ιμίων….) του νοτιοανατολικού Αιγαίου με
την Ελλάδα.
Ο Μιχαήλ Στασινόπουλος είναι συγκλονιστικός στην περιγραφή του για την ιερή εκείνη στιγμή της Ένωσης:
Άγγελος
Ευχόμαστε να είναι το τελευταίο παιδί που θα έχει αυτήν την τύχη, ευχόμαστε η απώλειά του να μας αφυπνίσει όλους....
332 MΠΚ – Nυχτερινές Επιχειρήσεις “Rafale” στο Αιγαίο
Η 332 Μοίρα ΓΕΡΑΚΙ εφοδιασμένη με τα υπερσύγχρονα RAFALE σκεπάζει πλέον με τα φτερά της ολόκληρο το Αιγαίο.
«Στην Ελλάδα σημειώθηκε αύξηση επιθέσεων σε Ορθόδοξες Εκκλησίες», ρουμανικό δημοσίευμα
Έκθεση που δημοσιεύθηκε από την Γενική Γραμματεία Θρησκευμάτων του Υπουργείου Παιδείας της Ελλάδας δείχνει μια μεγάλη αύξηση επιθέσεων σε σύγκριση με τα προηγούμενα χρόνια, γράφει η ρουμανική Basilica.
Η έκθεση η οποία δημοσιεύτηκε την τελευταία ημέρα του 2024 παρουσιάζει την κατάσταση περιπτώσεων που αφορούν και άλλες κατασκευές και μνημεία θρησκευτικού χαρακτήρα, όχι μόνο χώρους λατρείας, στην πλειοψηφία τους ορθόδοξους.
Κυριακή 2 Φεβρουαρίου 2025
Μιχάλης Χαραλαμπίδης. Ένας οικουμενικός «πρέσβης» του Ποντιακού Ελληνισμού και της Ρωμιοσύνης . Βέροια, εκδήλωση μνήμης και τιμής
![](https://faretra.info/wp-content/uploads/2025/01/KAGELIDIS.jpg)
Εκδήλωση αφιέρωμα αλλά και φόρο τιμής, εν είδει μνημόσυνου, σε έναν οικουμενικό «πρέσβη» όχι μόνο του Ποντιακού Ελληνισμού αλλά και όλης της Ρωμιοσύνης, πρωτεργάτη της θέσπισης της «Ημέρας Μνήμης της Γενοκτονίας των Ποντίων», Μιχάλη Χαραλαμπίδη, συνδιοργάνωσαν o Δήμος Βέροιας και ο Πολιτιστικός Σύλλογος Πατρίδας «Ευστάθιος Χωραφάς», στην αίθουσα της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών Βέροιας.
Την εκδήλωση με τίτλο «Ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης και το Ποντιακό Ζήτημα», προλόγισε και συντόνισε η Δώρα Μπαλτατζίδου – Μέλος της Παμποντιακής Ομοσπονδίας Ελλάδας, η οποία αναφερόμενη στο τιμώμενο πρόσωπο σημείωσε: «… Η σημερινή μας εκδήλωση δεν είναι μόνο μια αναγνώριση της προσφοράς του Μιχάλη Χαραλαμπίδη αλλά και μια υπενθύμιση για την υποχρέωση όλων μας να κρατήσουμε ζωντανή την ιστορική μνήμη και να την παραδώσουμε ακέραιη στις επόμενες γενιές. Ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης στάθηκε η φωνή της αλήθειας και της ευθύνης, διεκδικώντας για τον ποντιακό ελληνισμό αυτό που του άξιζε: Τη δικαιοσύνη και την αναγνώριση. Η 19η Μάη ως διεθνής ημέρα αναγνώρισης και μνήμης της γενοκτονίας του ποντιακού ελληνισμού φέρει ανεξίτηλα τη σφραγίδα των ενεργειών του, όχι ο μόνο ως μια ιστορική δικαίωση αλλά και ως μια ευκαιρία για τις επόμενες γενιές, να αγκαλιάσουμε την ταυτότητά μας και να αγωνιστούμε για την αλήθεια και τη δικαιοσύνη…».
Εκ μέρους του Δήμου Βέροιας χαιρέτησε ο Δήμαρχος – Κωνσταντίνος Βοργιαζίδης, που μίλησε για την προσωπικότητα του Μιχάλη Χαραλαμπίδη, ως ανθρώπου αλλά και ως μιας ιστορικής – εμβληματικής μορφής για όλο τον Ποντιακό Ελληνισμό, με την ιδιότητα του πρωτεργάτη της αναγνώρισης της Γενοκτονίας των Ποντίων, και την καθιέρωση της 19ης Μαΐου, ως ημέρας Μνήμης, με νομοθετική απόφαση του 1994 στο κοινοβούλιο. «…Η σημερινή μέρα είναι μέρα μνήμης, συγκίνησης και τιμής, για έναν άνθρωπο που ενσάρκωσε την ιδεολογική αφετηρία για τη θέσπιση της ημέρας γενοκτονίας των ποντίων», είπε μεταξύ άλλων και αναφέρθηκε εκτενέστερα στη δέσμη των ενεργειών, κορυφαίων όπως τις χαρακτήρισε, του ίδιου του Χαραλαμπίδη απέναντι στην Ευρώπη και τα όργανά της, διαπραγματευόμενος και διεκδικώντας τα δίκαια του ποντιακού ζητήματος.
Ακολούθως, εκ των διοργανωτών, χαιρετισμό απεύθυνε ο Πρόεδρος του «Ευστάθιου Χωραφά» Αντώνης Καγκελίδης, ο οποίος μεταξύ άλλων σημείωσε: «… όταν κάποιοι απέφευγαν και απαγόρευαν την τέλεση μνημόσυνων για τους σφαγιασθέντες προγόνους μας, όταν κάποιοι ενώ το αίμα των σφαγιασθέντων προγόνων μας ήταν ακόμα νωπό πρότειναν να πάρει Νόμπελ ειρήνης ο σφαγέας των ποντίων, όταν οι εκάστοτε κυβερνήσεις τηρούσαν και τηρούν φοβική στάση χαϊδεύοντας πολλές φορές και τους απογόνους των γενοκτόνων, 75 χρόνια μετά, η Βουλή των Ελλήνων ,με μοναδική πρωτοβουλία και πίεση του Μιχάλη Χαραλαμπίδη υιοθέτησε την πρότασή του η 19η Μάϊου να ανακηρυχθεί ως ημέρα μνήμης για τη γενοκτονία των Ελλήνων στον μικρασιατικό πόντο…». Ανακοίνωσε επίσης ότι ο Σύλλογος «Ευστάθιος Χωραφάς» αποφάσισε να τοποθετήσει την προτομή του στο μνημείο γενοκτονίας και να του αποδώσει τη μετά θάνατον τιμητική διάκριση του επίτιμου μέλους του συλλόγου.
Τραμπ – Ερντογάν κι επέκεινα
Κρίσιμο είναι το σκηνικό. Για να υπάρξει πιθανή πρόβλεψη των εξελίξεων, θα πρέπει ασφαλώς να ληφθεί υπ’ όψιν πρώτον, η εκτίμηση των αντιμαχομένων στην περιοχή συμφερόντων – ιδίως της Τουρκίας έναντι των ΗΠΑ και του Ισραήλ – και δεύτερον, η πιθανολογούμενη εκ των πραγμάτων σύγκρουση των… υπερμεγαλειοτήτων Τραμπ – Ερντογάν.
του Λάζαρου Μαύρου από την huffingtonpost.gr
Προβλήθηκαν στο έπακρον και φορτικά κατ’ επανάληψιν στις τηλεοράσεις, με εντελώς «κοντινά πλάνα» μάλιστα, οι στιγμές κατά τις οποίες ο επανακάμψας δριμύτερος στο προεδρικό γραφείο του Λευκού Οίκου, 47ος Πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, υπέγραφε καθένα από την στοίβα των πρώτων πολύκροτων διαταγμάτων του.
![](https://ardin-rixi.gr/wp-content/uploads/2025/01/image-18.png)
Οι τηλεθεατές προφανώς πρόσεξαν το τεράστιο μέγεθος της υπογραφής του. Μήκους, σε πλάτος, τριών τετάρτων της σελίδας και γιγαντιαίο ύψος, με χοντρό μαύρο μαρκαδόρο. Στην οποία δεν διακρίνεται ούτε κατά προσέγγιση οιονδήποτε γράμμα του αλφαβήτου. Καθώς υπέγραφε καθήμενος, κουνιόταν όχι μόνο το χέρι του αλλά ολόκληρο το κορμί του απ’ την μέση και πάνω μαζί με το κεφάλι του. Υπογραφάρα… ψυχή τε και σώματι, με οίστρο φαινόταν! Ή, επιδεικνυόταν, ακριβέστερα. Σαφέστατη, αναμφίβολα, πανηγυρική έκφραση επιδεικτικής υπερμεγαλειότητας.