Ο ευρωβουλευτής μιας κατεχόμενης χώρας, επισκέφτηκε μία άλλη χώρα μέσω του αεροδρομίου του εισβολέα και κατακτητή που έχει μια πόλη η οποία,
Θεοφάνης Μαλκίδης
Για τον οικονομικό εθνικισμό της Τουρκίας στη Θράκη
Ήταν το άρθρο μου στις αρχές Φεβρουαρίου του 2025, για τις τουρκικές μπίζνες ( https://malkidis.blogspot.com/2025/02/blog-post_62.html) το οποίο ξεκίνησε μία πολύ ενδιαφέρουσα δημόσια συζήτηση για την οικονομική πολιτική της Τουρκίας στη Θράκη. Ακολούθησε, για το ίδιο θέμα, η τοποθέτηση του Δημάρχου της Αλεξανδρούπολης, η ερώτηση έντεκα βουλευτών της κυβέρνησης και σχετικά κείμενα και εκπομπές στον γραπτό και ηλεκτρονικό τύπο, ραδιοφωνικούς και τηλεοπτικούς σταθμούς.
Παρότι σε εμάς, στη Θράκη, το ζήτημα είναι γνωστό εδώ και χρόνια, χρειάστηκαν (για ακόμη μία φορά) συγκεκριμένες δημόσιες παρεμβάσεις για να αναδειχθεί ο οικονομικός εθνικισμός της Τουρκίας στη Θράκη και η στάση της Ελλάδας. Ποτέ δεν είναι αργά, αλλά στην πολιτική ο χρόνος δεν είναι ουδέτερος……
Το θέμα βεβαίως δεν αφορά τη συγκυρία, το εφήμερο, το πρόσκαιρο, το τώρα. Ήδη μετά την υπογραφή της Συνθήκης της Λωζάννης το 1923 και την εκκόλαψη της αποκαλούμενης «ελληνοτουρκικής φιλίας», η οποία κατέληξε στο σύμφωνο ειρήνης του 1930 και στην πρόταση για Νόμπελ ειρήνης στον Κεμάλ (!), η Θράκη ήταν κεντρική παράμετρος της τουρκικής πολιτικής και στον οικονομικό τομέα.
Στο χώρο αυτό, μεταξύ των άλλων, κρινόταν και συνεχίζει να κρίνεται η ολοκληρωτική μεταφορά της τουρκικής πολιτικής στην Ελλάδα και η επικράτηση του εθνικιστικού μορφώματος από τη γειτονική χώρα στην εξαιρετικής σημασίας περιοχή της πατρίδας μας, με δεδομένη την ολιγωρία, τη σιωπή και την αδιαφορία του ελλαδικού πολιτικού και γραφειοκρατικού συστήματος.
Η τότε εικόνα αποτυπώθηκε στο κείμενο του δικηγόρου Μ. Πολιουδάκη, ο οποίος το 1927, έκλεινε το άρθρο του με την ( όχι και τόσο ρητορική) ερώτηση εάν « είμεθα κράτος ελεύθερον ή υποτελές τω Κεμάλ ; ».
Η διαπίστωση αυτή του 1927 επιβεβαιώθηκε αρκετές φορές από τότε, συμπεριλαμβανομένου και του οικονομικού τομέα: η κατά καιρούς ανάδειξη του εθνικού όρκου του Κεμάλ «για την αναγκαιότητα – βεβαιότητα προσάρτησης της Θράκης», η εισαγωγή της τουρκικής ταυτότητας και γλώσσας στις μη τουρκόγλωσσες μειονότητες (Πομάκοι), η επιβολή της τουρκικής γλώσσας στην μειονοτική πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση σε αντίθεση με τα προβλεπόμενα στη συνθήκη της Λωζάννης, η ανάδειξη βουλευτών, περιφερειαρχών, δημάρχων, δημοτικών και περιφερειακών συμβούλων κλπ. με ευθεία σχέση με το τουρκικό εθνικιστικό αφήγημα. Επίσης, η πέρα από κάθε διπλωματικά όρια λειτουργία του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής που έγινε ο φορέας υλοποίησης του τουρκισμού, η παραχώρηση του fake σπιτιού του Κεμάλ στη Θεσσαλονίκη στην Τουρκία, εκεί όπου γράφτηκε η προβοκάτσια με τη δήθεν βόμβα και στη συνέχεια η εξέλιξη με τα «Σεπτεμβριανά» το 1955 στην Κωνσταντινούπολη και μεταξύ των πολλών άλλων, η εσχάτως ανακαλυφθείσα οικονομική εθνικιστική πολιτική.
Με λίγα λόγια η διαπίστωση η οποία μπορεί να διαβάζεται και ως υπερβολική ότι « είμεθα κράτος ελεύθερον ή υποτελές τω Κεμάλ; », είναι η σύνοψη της κατάστασης που επικρατεί στη Θράκη από πλευράς τουρκικού οικονομικού εθνικισμού;
Τι σημαίνουν οι αγορές επιχειρήσεων, ξενοδοχείων, οικιών, οικοπέδων, εγκαταλειμμένων και μη εργοστασίων, golden visa, σε μία περιοχή, όπως η Θράκη, στην οποία μαζί με τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου και της Δωδεκανήσου, έχει καταργηθεί το ειδικό καθεστώς για τις αγοραπωλησίες από αλλοδαπούς;
Το μέγεθος της αγοράς της Θράκης «καλύπτει» τις πολλές και μεγάλες τουρκικές επενδύσεις ;
Tα χρήματα τα οποία επενδύονται σε τομείς της οικονομίας όπου λειτουργούσαν για χρόνια ελληνικές τοπικών συμφερόντων μικρομεσαίες επιχειρήσεις, οι οποίες διέκοψαν τη λειτουργία τους αποτελούν «σοφή επιχειρηματική κίνηση»;
Από που προέρχεται η «ενθάρρυνση» στις τουρκικές εταιρείες και στους ιδιώτες να επενδύσουν στη Θράκη ;
Μπορεί να λειτουργήσει μία τουρκική επιχείρηση στη Θράκη με ελληνικούς όρους, δηλαδή με αποδεδειγμένο μεγαλύτερο κόστος σε σχέση με την Τουρκία;
Υπάρχει έλεγχος για την προέλευση των «τουρκικών» χρημάτων που έχουν ή επίκειται να επενδυθούν στη Θράκη;
Τι εξυπηρετεί η παρουσία τουρκικών κρατικών πιστωτικών ιδρυμάτων στη Θράκη ή τι δεν μπορεί να εξυπηρετήσει τους επενδυτές από την Τουρκία μία ελληνική τράπεζα ή μία τράπεζα που λειτουργεί στην Ελλάδα και δεν είναι τουρκική;
Ποιο είναι, τελικώς, το πραγματικό κίνητρο των τουρκικών εταιρειών και ιδιωτών να επενδύσουν στη Θράκη;
Και μία παραδοχή μέχρι την επόμενη: Η τουρκική οικονομική εθνικιστική πολιτική στη Θράκη, εντάσσεται στην απροκάλυπτη δραστηριότητα της Άγκυρας, όπως εκφράζεται από το «ζωτικό χώρο», τη «Γαλάζια Πατρίδα», το «Στρατηγικό Βάθος» και τα «Σύνορα της Καρδιάς μας».
Αλλά για τον τουρκικό οικονομικό εθνικισμό θα επανέλθουμε, όπως και για τις άλλες σχετικές πολιτικές και παρεμβάσεις της Τουρκίας στη Θράκη….
Η συνέντευξη στον τηλεοπτικό σταθμό Δέλτα Τηλεόραση Θράκης
Πρέπει να είναι το μοναδικό έθνος στον πλανήτη που συνομιλεί και φωτογραφίζεται με τον εισβολέα και τον κατακτητή!
Ο σφετερισμός του Ελληνικού πολιτισμού και αποτυπωματος στη Μικρά Ασία από τους Γενοκτόνους,
Θεοφάνης Μαλκίδης
Η Ελληνική εθνική κυριαρχία και Θαλάσσιος
Χωροταξικός Σχεδιασμός
Α. Τι σημαίνει για την
Ελλάδα και την κυριαρχία της ο Θαλάσσιος Χωροταξικός Σχεδιασμός
Η τάξη στο χώρο, η χωροταξία δηλαδή,
οφείλει να εφαρμόζεται παντού, πλήρως, ενιαία και αδιαίρετα, πόσο μάλλον όταν η
χωροταξία αφορά την εθνική μας κυριαρχία.
Η πρόσφατη ανακοίνωση από την
Ελληνική Δημοκρατία της εφαρμογής
του Θαλάσσιου Χωροταξικού Σχεδιασμού
(ΘΧΣ), αποτελεί, μετά από καθυστερήσεις ετών και σχετική καταδίκη της Ελλάδας
από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, μία
κορυφαία είδηση για το παρόν και το μέλλον της ελληνικής εθνικής κυριαρχίας
στις θαλάσσιες ζώνες. Ειδικότερα, η ανακοίνωση μετά από τέσσερα χρόνια μετά την
ευρωπαϊκή προθεσμία, έφερε στο προσκήνιο
το μείζον ζήτημα της άσκησης της πλήρους εθνικής κυριαρχίας από την Ελλάδα. Και όπως γνωρίζουμε όλοι μας στη
πολιτική, στη διπλωματία και εν τέλει στη ζωή, εκτός από τις λέξεις
πρωταγωνιστικό ρόλο έχει και ο χρόνος…..
Ο ΘΧΣ αποτυπώνει όλες τις ανθρώπινες δραστηριότητες σε όλες τις
θαλάσσιες ζώνες της Ελλάδας, με γνώμονα την προστασία του περιβάλλοντος σ’
αυτές και προσδιορίζει τη συμβατότητα και την παράλληλη ανάπτυξη των
δραστηριοτήτων αυτών, με γνώμονα τη βιώσιμη ανάπτυξη των θαλασσίων περιοχών και
την αξιοποίηση των πόρων, όπως
καθορίζεται από την ευρωπαϊκή νομοθεσία και
τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας.
Ο ΘΧΣ αφορά την κλιματική ανθεκτικότητα του θαλάσσιου
περιβάλλοντος, την προστασία της
πολιτιστικής κληρονομιάς και ειδικότερα
των ενάλιων αρχαιοτήτων, τη βιώσιμη
τουριστική ανάπτυξη, την εκμετάλλευση των ενεργειακών πόρων, την ιχθυοκαλλιέργεια, τη βελτίωση και προστασία των θαλασσίων
μεταφορών, την ενίσχυση των διασυνοριακών έργων κοινού
ενδιαφέροντος.
Σύμφωνα με το Υπουργείο Εξωτερικών
της Ελληνικής Δημοκρατίας, στον ΘΧΣ
αποτυπώνονται για πρώτη φορά σε επίσημο κείμενο της Ευρωπαϊκής
Ένωσης, τα απώτατα δυνητικά όρια της υφαλοκρηπίδας, δηλαδή της πλήρους επήρειας
της ηπειρωτικής χώρας και των νησιών σε θαλάσσιες ζώνες, συμπεριλαμβάνοντας τις
ελληνοϊταλικές συμφωνίες οριοθέτησης της ΑΟΖ που συνομολογήθηκαν το 1977 και το 2020 και τη συμφωνία με την Αίγυπτο
του 2020.
Για τις μη οριοθετημένες περιοχές,
αποτυπώνεται, όπως προβλέπεται από το Δίκαιο της Θάλασσας, η μέση γραμμή που καθορίζει το εξωτερικό όριο
της ελληνικής υφαλοκρηπίδας, μέχρι τη σύναψη συμφωνιών οριοθέτησης με γειτονικά
κράτη, κυρίως δηλαδή την Τουρκία, με
την οποία οι ακτές είναι παρακείμενες ή αντικείμενες με τις ελληνικές ακτές. Συνεπώς,
ο ΘΧΣ δεν συνιστά οριοθέτηση ΑΟΖ.
Ο ΘΧΣ αποτυπώνει το δικαίωμα στην
αιγιαλίτιδα ζώνη της Ελλάδας να έχει εύρος στα
δώδεκα ναυτικά μίλια στο Ιόνιο,
αυτό όμως δεν απεικονίζεται στο Αιγαίο, όπου εκεί όπως, παγίως,
αναφέρεται η επέκταση των χωρικών υδάτων έως τα δώδεκα ναυτικά μίλια, είναι ένα
δικαίωμα για την άσκηση του οποίου η Ελλάδα επιφυλάσσεται όταν και όπως το
κρίνει εθνικά συμφέρον με βάση τους κανόνες που απορρέουν από το Διεθνές
Δίκαιο. Εδώ εμφανίζεται ξανά ο
διπλωματικός και πολιτικός χρόνος, για
ένα δικαίωμα το οποίο διαρκώς
αναβάλλεται για το ακαθόριστο μέλλον, ενώ η Τουρκία διαμηνύει συνεχώς το casus belli και ενώ είχε
προηγηθεί η δημοσιοποίηση από την Άγκυρα
της πρώτης μελέτης για τον Θαλάσσιο Χωρικό Σχεδιασμό της Τουρκίας, που εκτός
από τον τεμαχισμό του Αιγαίου, αποσκοπεί στην κατανόηση της στρατηγικής της
«Γαλάζιας Πατρίδας» στην κοινωνία και στους αρμόδιους φορείς!
Β. Τα ερωτήματα
Από τα παραπάνω αλλά και από πολλά
ακόμη ζητήματα, τα οποία δεν αναφέρονται εδώ, λόγω περιορισμένου χώρου, προκύπτουν
οι εξής διαπιστώσεις:
1.Τα χωρικά ύδατα της Ελλάδας
εκτείνονται στα έξι ναυτικά μίλια στο Αιγαίο και την ανατολική Μεσόγειο με
δώδεκα μόνο στο Ιόνιο, ενώ η Τουρκία έχει έξι
στο Αιγαίο και δώδεκα στην ανατολική Μεσόγειο, όπως και όλες οι χώρες της περιοχής (Ιταλία, Αίγυπτος, Αλγερία,
Λιβύη).
2. Με την Αίγυπτο έγινε μερική
οριοθέτηση της ΑΟΖ με την Αίγυπτο το 2020. Συγκεκριμένα για τον ΘΧΣ
χρησιμοποιήθηκε ο νόμος 4001 του 2011, ωστόσο υπάρχει διαφοροποίηση σε σχέση με
τα απώτατα όρια για την οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών που προέβλεπε ο νόμος, καθώς
μεσολάβησε η συμφωνία με την Αίγυπτο. Έτσι στο ΘΧΣ η νησίδα Χρυσή, νότια της
Κρήτης, η Κάσος, η Κάρπαθος και η μισή Ρόδος εμφανίζονται με περιορισμένη
επήρεια σε σχέση με την αιγυπτιακή ακτογραμμή. Και ακόμη πιο συγκεκριμένα 10% παραχώρηση από την
ΑΟΖ της Κρήτης και 30% παραχώρηση από την ΑΟΖ της Κάσου, ως προεξάρχουσα του
τριγώνου Κάσος-Κάρπαθος-Ρόδος. Εκεί
όπου η Τουρκία αντιδρά ακόμη και για μία ειρηνική πράξη όπως είναι η πόντιση
καλωδίου μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας!
3. Στο κείμενο που συνοδεύει τον ΘΧΣ αναφέρεται ότι για όλες τις άλλες περιοχές έχει ληφθεί
υπόψη η μέση γραμμή προκειμένου να καθοριστεί το εξωτερικό όριο της ελληνικής
υφαλοκρηπίδας μέχρι να συναφθούν συμφωνίες με τα γειτονικά κράτη ή να επιλυθεί
το ζήτημα από τη Διεθνή Δικαιοσύνη. Και
σύμφωνα με όσα έχουν ανακοινωθεί η Ελλάδα δημοσίευσε το ΘΧΣ ως μία ελληνική άποψη πριν από το
συνυποσχετικό παραπομπής στο δικαστήριο της Χάγης. Με άλλα λόγια ως η (τελική) θέση της Ελλάδας πριν την
διαπραγμάτευση ή την επιδιαιτησία…..
Γ. Το παρόν και το μέλλον
Η αντίδραση της Άγκυρας ήταν
αναμενόμενη: εκτός από το κείμενο για το δικό της «ζωτικό χώρο», παρότι δεν έχει υπογράψει τη Σύμβαση για το Δίκαιο της
Θάλασσας, απέρριψε ως «μονομερή
ενέργεια» τον ΘΧΣ, ο οποίος, όπως επισήμανε «παραβιάζει ζώνες τουρκικής
θαλάσσιας δικαιοδοσίας» , προσθέτοντας ότι «είναι πάντα έτοιμη να συνεργαστεί
με την Ελλάδα στο Αιγαίο Πέλαγος», χωρίς όμως να αναφέρει τη ανατολική Μεσόγειο….
Και ένα υστερόγραφο υπενθύμισης και προτροπής:
Το κείμενο και ειδικότερα η
υπενθύμιση και η προτροπή δεν έχει
διάθεση ούτε και πνεύμα συμπολίτευσης ή αντιπολίτευσης, παρά μόνο ρεαλισμό και
υπεράσπιση της κυριαρχίας μας: Η Κυπριακή Δημοκρατία παρότι είναι υπό τουρκική κατοχή
το 37% της επικράτειάς της και η κατοχική
δύναμη δεν την αναγνωρίζει καν ως
κράτος, έχει χωρικά ύδατα δώδεκα ναυτικών μιλίων, έχει ανακηρύξει ΑΟΖ
στο σύνολό της και έχει συνομολογήσει οριοθετήσεις της ΑΟΖ με Αίγυπτο, Ισραήλ
και Λίβανο με πλήρη επήρεια. Η Ελληνική Δημοκρατία γιατί δεν πράττει το
ίδιο;
Για το Θαλάσσιο Χωροταξικό Σχεδιασμό δείτε
τη συνέντευξη του Θεοφάνη Μαλκίδη στον
τηλεοπτικό σταθμό ΑΛΦΑ της Αλεξανδρούπολης, στον παρακάτω σύνδεσμο
Σὲ δέκα ἡμέραις περάσοντας τοὺς ἔγραψα εἷς τὸ Λεοντάρι, ὅτι «νὰ ἔλθητε νὰ πιάσουμε τὸ Βαλτέτσι». Καὶ τότε ξεκίνησε ὁ Μπεϊζαντές, οἱ Πετροβαῖοι καὶ Μεσσήνιοι 1200, Παπατσώνης.
ΤΟ ΠΡΩΙ τοῦ περασμένου Σαββάτου 30 συμμαθητές μου, ἐθελοντές, μέ ἐπί κεφαλῆς τόν καπετάνιο Παναγιώτη Μακαρατζῆ, πῆγαν στήν βραχονησῖδα «Λαγοῦσες» ἀνοικτά τῆς Αἴγινας, καί χοροστατοῦντος τοῦ πατέρα Φανούρη ἔκαναν τρισάγιο στήν μνήμη τῶν 41 ἀξιωματικῶν τοῦ ἀντιτορπιλλικοῦ Πολεμικοῦ μας Ναυτικοῦ «Ὕδρα», τό ὁποῖο βύθισαν οἱ Γερμανοί στίς 20 Ἀπριλίου 1941 ἐκεῖ.
Όταν δεν μιλούν αυτοί που πρέπει, τότε κάνει αυτό που πρέπει, η Κλαυδία Παπαδοπούλου από τον Ασπρόπυργο.....
Θεοφάνης Μαλκίδης
14η Μαΐου 1920: η απελευθέρωση της Θράκης και η
(επανα) βεβαίωση της εθνικής κυριαρχίας
Αφού είχε προηγηθεί και συνεχιζόταν η Γενοκτονία του Θρακικού, Ποντιακού και του Μικρασιατικού Ελληνισμού και ανάμεσα στην ολιγωρία των εγχώριων πολιτικών και στη στάθμιση των συμφερόντων των δυτικών δυνάμεων έναντι της ηττημένης Οθωμανικής αυτοκρατορίας, ήρθε η αποφασιστικότητα του στρατού και του ναυτικού, το Μάιο του 1920 στην απελευθέρωση της (ανατολικής και της δυτικής) Θράκης. Η απελευθερωμένη περιοχή έφτανε μέχρι την Τσατάλτζα, σε απόσταση είκοσι χιλιομέτρων από την Κωνσταντινούπολη και τη χερσόνησο της Καλλίπολης και η Θράκη ανέπνεε ελληνικά μετά από εξακόσια χρόνια σκλαβιάς !
Μαζί με τη Θράκη απελευθερώθηκε η Ίμβρος και η Τένεδος και η περιοχή της Σμύρνης, δεδομένα τα οποία επισφραγίστηκαν με τη Συνθήκη των Σεβρών.
Ο Ευάγγελος Ντούλες, βουλευτής και πρόεδρος του μειονοτικού κόμματος ΚΕΑΔ, μιλώντας στην εκπομπή «Στο Πρώτο Πρόγραμμα» της ΕΡΤ, κατήγγειλε πως το εκλογικό αποτέλεσμα στην Αλβανία αλλοιώθηκε από τρεις βασικούς παράγοντες: την εμπλοκή της δημόσιας διοίκησης, την εκτεταμένη χρήση μαύρου χρήματος για εξαγορά ψήφων και τη συμμετοχή του οργανωμένου εγκλήματος στη διαδικασία.
Από την ιστοσελίδα himara.gr
Περιγράφοντας στο Πρώτο Πρόγραμμα 91,6 και 105,8 και στην εκπομπή «Πρωινές Διαδρομές στο Πρώτο» με τον Βασίλη Αδαμόπουλο και τη Μαρία Γεωργίου, πώς κύλησε η χθεσινή ημέρα βουλευτικών εκλογών στην Αλβανία, ο βουλευτής της ομογένειας Ευάγγελος Ντούλες, εκλεγείς στην περιφέρεια της Αυλώνας, ανέφερε ότι υπήρξαν πολλές εντάσεις και αψιμαχίες σε πολλά εκλογικά κέντρα σχεδόν σε όλη την επικράτεια.
Προβλήματα στο δήμο Φοινίκης με την διαδικασία να έχει σταματήσει σε δυο εκλογικά κέντρα και ακόμα δύο που δεν άνοιξαν ποτέ διότι δεν παρουσιάστηκαν τα μέλη της επιτροπής.
Από την ιστοσελίδα himara.gr
Οι βουλευτικές εκλογές στην Αλβανία, που διεξάγονται σήμερα, Κυριακή 11 Μαΐου 2025, χαρακτηρίζονται από έντονο πολιτικό ανταγωνισμό, καταγγελίες για παρατυπίες και χαμηλή συμμετοχή. Οι πολίτες καλούνται να εκλέξουν 140 βουλευτές, με τον Πρωθυπουργό Έντι Ράμα να επιδιώκει τέταρτη θητεία, ενώ η αντιπολίτευση, υπό την ηγεσία του Σαλί Μπερίσα, επιχειρεί να ανατρέψει την κυριαρχία του Σοσιαλιστικού Κόμματος.
Θεοφάνης Μαλκίδης
Για τα 105 χρόνια ελεύθερης Θράκης και για τη συνέχεια του
Ελληνισμού
Η ιστορία, αλλά και οι συναφείς
επιστήμες που ασχολούνται με την
καταγραφή και αποτύπωση αυτής της πλευράς της ανθρώπινης παρουσίας στο χρόνο, έχουν πλέον
στη διάθεσή τους τεκμήρια, τα οποία έχουν ιδιαίτερη σημασία.
Ειδικότερα η φωτογραφία αποτελεί μία
απόδειξη για το ιστορικό γεγονός, για τους μετέχοντες σ΄αυτό, για τις
απεικονισμένες πτυχές του. Μία φωτογραφία με μεγάλη αξία για το σύγχρονο
Ελληνισμό και ειδικώς για αυτόν της Θράκης, αποτελεί αυτή που την 14η Μαΐου 1920 αποτύπωσε μπροστά στο τότε κτίριο του
γαλλικού προξενείου (σήμερα
ταχυδρομείο) της Αλεξανδρούπολης την
παράδοση της κυριαρχίας στον ελληνικό στρατό. Είναι η μεγάλη στιγμή, η κορύφωση της απελευθερωτικής προσπάθειας
των Θρακών, που κράτησε σχεδόν εξακόσια χρόνια !
Ήταν η Θράκη, η προτελευταία περιοχή- τα Δωδεκάνησα ήταν η τελευταία- που ενώθηκε (και όχι ενσωματώθηκε όπως αναφέρουν δυστυχώς
οι μη γνώστες) με το νέο
ελληνικό κράτος μετά από έξι σχεδόν αιώνες σκληρής σκλαβιάς και το ενσταντανέ του άγνωστου φωτογράφου έμεινε στην
αιωνιότητα.
Θεοφάνης Μαλκίδης
Για την απελευθέρωση της Θράκης, για τη συμμετοχή της Θράκης στην Επανάσταση .
Θεοφάνης Μαλκίδης
Ελευθερία και Ελευθερωτές της Θράκης: Από τον
Σουλτάνο στον Ερντογάν
Η 14η Μαΐου σηματοδοτεί την απελευθέρωση της Θράκης το 1920, μετά από εξακόσια χρόνια επώδυνης και τραγικής οθωμανικής- τουρκικής σκλαβιάς. Η μακραίωνη κατοχή της Θράκης από τους Οθωμανούς- Τούρκους, είχε τραγικά αποτελέσματα για τον Ελληνισμό: Εξισλαμισμοί, διωγμοί, εξοντωτική φορολογία, και μετά τη συμμετοχή των Θρακών στην παλιγγενεσία του 1821 , οι σφαγές, τα ολοκαυτώματα. Αφού η Θράκη, όπως και άλλες περιοχές (Μακεδονία, Κύπρος) με μεγάλη συμβολή στην Επανάσταση, μένει εκτός των ορίων του κράτους, στα τέλη του 19ου αιώνα και στις αρχές του 20ου, δοκιμάζει και μία παράλληλη κατοχή, τη βουλγαρική κατοχή, η οποία διήρκεσε καθ΄ όλη τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου.
Στην Φραγκφούρτη , κι όχι σε κάποιο ελληνικό μέρος, βρίσκεται τοποθετημένη πάνω στη σιδερένια γέφυρα του ποταμού Μάιν, η ταπεινή πινακίδα με τα κόκκινα γράμματα.
«ΠΛΕΩΝ ΕΠΙ ΟΙΝΟΠΑ ΠΟΝΤΟΝ ΕΠ' ΑΛΛΟΘΡΟΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ», αναγράφεται στο λευκό φόντο της.
Μετά τις σημερινές εκλογές στην Αλβανία και την εκ νέου επικράτηση του Ράμα, ο Ελληνισμός αντιμετωπιζει την ίδια πολιτική διώξεων και έτσι από την καταδίκη και τη φυλάκιση των βουλευτών της Ομόνοιας, μέχρι τη δολοφονία Γκούμα και Κατσίφα, η Κολομβία των Βαλκανίων συνεχίζει την ίδια τακτική .
Όσο για την Αθήνα, ας την αφήσουμε στο απόλυτο τίποτα της.....
Υ. Γ.
Από τις εκλογές στην Αλβανία που ολοκληρώθηκαν πριν από λίγο : η Ευρωπαϊκή Ένωση ετοιμάζεται να υποδεχθεί το νέο μέλος της, με το πρόγραμμα ψηφιακής μετάβασης να υπόσχεται εγκυρότητα και υψηλές ταχύτητες μετάδοσης των αποτελεσμάτων, αφού η μεταφορά της κάλπης γίνεται με μουλάρι!
( Βίντεο Νεολαία Βορειοηπειρωτών)
Μια φορά κι έναν καιρό, σε ένα μικρό νησί στη μέση του πελάγους, ζούσε μια γυναίκα, η οποία κάθε πρωί ύψωνε την ελληνική σημαία και την κατέβαζε με τη δύση του ήλιου. Το νησί αυτό βρισκόταν μια ανάσα από τα τουρκικά παράλια, αλλά η γενναία γυναίκα έμεινε πιστή στο καθήκον της για 40 ολόκληρα χρόνια. Θα μπορούσε να ήταν η αρχή ενός παραμυθιού, αλλά είναι η αληθινή ιστορία της Κυράς της Ρω, κατά κόσμον Δέσποινας Αχλαδιώτη, η οποία στις 13 Μαΐου 1982, άφησε την τελευταία της πνοή σε ηλικία 92 ετών.
Θεοφάνης Μαλκίδης
Οι εκλογές στην Αλβανία και ο Ελληνισμός
1.
Εκλογές ως προϋπόθεση για τη Δημοκρατία
ή εκλογές ως σκηνικό ;
Την Κυριακή 11 Μαΐου διεξάγονται οι
εκλογές για τη νέα Βουλή στην Αλβανία, εκλογές με μεγάλη σημασία για τον
Ελληνισμό, ο οποίος δυστυχώς συνεχίζει να υφίσταται το κρατικό και παρακρατικό bulling .
ΜΑΡΤΥΡΗΣΕ ΤΟ 1996 ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΩΝ ΤΣΕΤΣΕΝΩΝ ΓΙΑ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ
O νεομάρτυς Ευγένιος Ροντιόνωφ ήταν στρατιώτης στον πρώτο πόλεμο της Τσετσενίας, επί Γέλτσιν. Συνελήφθη από Τσετσένους αντάρτες, βασανίστηκε, σφάχτηκε σαν αρνί και αποκεφαλίστηκε όταν αρνήθηκε να γίνει μουσουλμάνος και να πολεμήσει εναντίον της Ρωσίας, όπως είπε ο ίδιος ο δήμιος στη μητέρα του.
