Περίπου 2.000 χορευτές από τα πέντε ΣΠΟΣ της ΠΟΕ κατέκλυσαν το κατάμεστο Κλειστό Γυμναστήριο Καρδίτσας «Γιάννης Μπουρούσης». Η φετινή διοργάνωση είχε ιδιαίτερο βάρος. Ήταν αφιερωμένη στον Μιχάλη Χαραλαμπίδη, έναν από τους ανθρώπους που αγωνίστηκε για την ανάδειξη και τη διεθνή αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου.
Την παρουσίαση του Φεστιβάλ ανέλαβε η φιλόλογος και συγγραφέας Αγγελική Παμπουκίδου και μια ομάδα νέων μουσικών του Συνδέσμου Ποντιακών Σωματείων Κεντρικής Μακεδονίας & Θεσσαλίας, με λυρικά κείμενα που γέννησαν εικόνες μνήμης από τον Πόντο, υπενθυμίζοντας πως εκεί έζησαν Έλληνες χριστιανοί που τιμωρήθηκαν γι’ αυτό ακριβώς που ήταν.
Στον θεσμικό χαιρετισμό του, ο πρόεδρος του ΣΠΟΣ Κεντρικής Μακεδονίας & Θεσσαλίας Ευστάθιος Κατσίδης υπογράμμισε πως «δεν ξεχνάμε» και δεσμεύτηκε για συνέχιση του αγώνα για τη διάσωση της ποντιακής παράδοσης και τη διεθνή αναγνώριση της Γενοκτονίας.
Ακολούθησε η εντυπωσιακή είσοδος των λαβάρων των 480 σωματείων της Παμποντιακής Ομοσπονδίας Ελλάδος, γεμίζοντας το Κλειστό Γυμναστήριο Καρδίτσας με χρώμα και συμβολισμό. Αμέσως μετά, στο βήμα ανέβηκε ο πρωτοπρεσβύτερος Βασίλειος Κεραμιτζής, εκπρόσωπος του μητροπολίτη Θεσσαλιώτιδος και Φαναριοφερσάλων Τιμόθεου, τονίζοντας ότι χωρίς γνώση του παρελθόντος δεν μπορεί να υπάρξει πορεία προς το μέλλον. Υπογράμμισε πως η αναφορά στη Γενοκτονία αποτελεί υποχρέωση και όχι εμμονή, επισημαίνοντας ότι η ιστορική αλήθεια οφείλει να παραμένει ζωντανή μέσα στην κοινωνία.
Χορευτές και θεατές καλωσόρισε στη συνέχεια ο δήμαρχος Καρδίτσας Βασίλειος Τσιάκος, επισημαίνοντας ότι, παρά τις δυσκολίες και τις πρόσφατες καταστροφές, η πόλη κατάφερε να σταθεί όρθια. Δήλωσε τη στήριξη της Καρδίτσας στο αίτημα για διεθνή αναγνώριση της Γενοκτονίας και συνεχάρη την Παμποντιακή Ομοσπονδία για την αφιέρωση του Φεστιβάλ στον Μιχάλη Χαραλαμπίδη.
Στον χαιρετισμό του, ο πρόεδρος της Συντονιστικής Επιτροπής Νεολαίας της ΠΟΕ, Γεώργιος Χατζηκυριακίδης, επισήμανε ότι το Φεστιβάλ αποτελεί πράξη συνέχειας και συλλογικής ευθύνης, τονίζοντας τον ρόλο του Μιχάλη Χαραλαμπίδη στην ανάδειξη του Ποντιακού Ζητήματος και τη θεσμική καθιέρωση της 19ης Μαΐου ως Ημέρας Μνήμης. Τη σκυτάλη πήρε ο πρόεδρος της Παμποντιακής Ομοσπονδίας Ελλάδος Γιώργος Βαρυθυμιάδης, ο οποίος κήρυξε την έναρξη του 19ου Πανελλαδικού Φεστιβάλ Ποντιακών Χορών, καλωσορίζοντας τους συμμετέχοντες στη φιλοξενούσα Καρδίτσα και δηλώνοντας τη στήριξη των Ποντίων στους αγώνες των αγροτών.
Αναφερόμενος στον Μιχάλη Χαραλαμπίδη, ο πρόεδρος της ΠΟΕ τον χαρακτήρισε κορυφαία μορφή του ποντιακού ελληνισμού και τόνισε ότι υπήρξε ο βασικός εμπνευστής και πρωτεργάτης της καθιέρωσης της 19ης Μαΐου ως Ημέρας Μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου από το ελληνικό Κοινοβούλιο το 1994. Όπως σημείωσε, ο επόμενος μεγάλος στόχος παραμένει η διεθνής αναγνώριση της Γενοκτονίας, υπογραμμίζοντας ότι η ιστορική και ηθική δικαίωση των προγόνων αποτελεί ανοιχτό χρέος.
Εκτός προγράμματος, στο βήμα ανέβηκε ο πρόεδρος της Ενωτικής Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Καρδίτσας Κώστας Τζέλλα, ο οποίος μίλησε για τον αγώνα των αγροτών, τονίζοντας ότι ο πρωτογενής τομέας βιώνει έναν σύγχρονο ξεριζωμό. Κάλεσε σε στήριξη των κινητοποιήσεων, επισημαίνοντας πως πρόκειται για αγώνα που αφορά συνολικά την ελληνική κοινωνία.
Ιδιαίτερη στιγμή αποτέλεσε η ανάγνωση της επιστολής των αδελφών του Μιχάλη Χαραλαμπίδη, καθώς και η απονομή τιμητικής πλακέτας για τη συμβολή του στην καθιέρωση της 19ης Μαΐου ως Ημέρας Μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου.
Η πρώτη ελληνική φρεγάτα FDI, F601 «ΚΙΜΩΝ», ετοιμάζεται να βάλει πλώρη για τις ελληνικές θάλασσες. Στις 18 Δεκεμβρίου, στο ναυπηγείο της Naval Group στη Λοριάν της Γαλλίας, θα υψωθεί η ελληνική σημαία στην πρώτη ελληνική Belharra.
Το Πολεμικό Ναυτικό, στο πλαίσιο του εορτασμού του προστάτη του, Αγίου Νικολάου, δημοσίευσε ένα βίντεο με το πλήρωμα της «ΚΙΜΩΝ».
Γράφει ο Χρήστος Κωνσταντινίδης
Η ιστορία που θα διαβάσετε παρακάτω, θυμίζει τη συγκλονιστική ταινία «Περιμένοντας τα Σύννεφα» παραγωγής του 2004 σκηνοθετημένη από τον Γιεσίμ Ουστάογλου, την οποία μπορείτε να παρακολουθήσετε στο διαδίκτυο. Βασίζεται στο βιβλίο του αείμνηστου Γιώργου Ανδρεάδη «ΤΑΜΑΜΑ», ο οποίος παρουσιάζει με συγκλονιστική αφήγηση την «Οδύσσεια» της Ελένης, ενός κοριτσιού που χάνεται κατά τον ξεριζωμό του ποντιακού Ελληνισμού από την τρισχιλιόχρονη πατρίδα του και αναγκάζεται να αλλάξει ταυτότητα. Παρότι έγινε… Αϊσέ δεν ξέχασε ποτέ της ποια ήταν μέσα σε ένα περιβάλλον καταπίεσης, που επιβλήθηκε τότε στην περιοχή. Σε μεγάλη ηλικία όμως η μνήμη της γλώσσας των γονιών της αφυπνίζεται και ρωμαίικες λέξεις αρχίζουν να δραπετεύουν από το στόμα της! Αποφασίζει να αναζητήσει την οικογένειά της. Ταξιδεύει στην Ελλάδα και τη Θεσσαλονίκη, όπου εκεί εκτυλίσσονται συγκλονιστικές στιγμές όταν συναντιέται με τον αδελφό της.
Η δική μας ιστορία αφορά επίσης μια Ελένη η υπόθεση της οποίας ήρθε στη δημοσιότητα στη γειτονική Τουρκία με αφορμή την προσπάθεια να μεταφερθεί στην κινηματογραφική οθόνη μέσα από το δράμα του ξεριζωμού των χιλιάδων Ρωμιών το 1922-23. Βρισκόμαστε στις αρχές της δεκαετίας του 1920. Ο μεταλλουργός, Χαραλάμπος Χρυσοστομίδης, η σύζυγός του Αναστασία και η μικρή τους κόρη Ελένη ζούσαν στη Ματσούκα της Τραπεζούντας. Ο Χαραλάμπος ήταν γνωστός στους γείτονές του ως «Αφέντης Λάμπο». Η μικρή ελληνική οικογένεια ξεριζώθηκε το 1923 λόγω της συμφωνίας ανταλλαγής πληθυσμών της Λωζάνης όπως δεκάδες χιλιάδες οικογένειες. Η οικογένεια Χρυσοστομίδη βρέθηκε και εκείνη στη λίστα όσων θα περνούσαν το υπόλοιπο της ζωής τους νοσταλγώντας τη γη όπου γεννήθηκαν και μεγάλωσαν.
Η μεγάλη συμμετοχή της Ελληνίδας στον παλλαϊκό ξεσηκωμό του 1821
Στην παλιγγενεσία του 1821 έντονη ήταν η παρουσία της γυναίκας.
Γαλουχημένη και αυτή όπως και οι άνδρες στο όνειρο της Λευτεριάς δεν θα μπορούσε να είναι απούσα από το υπέρ πίστεως και πατρίδος κάλεσμα.
Έδωσε έντονο το παρόν στον αγώνα, όπως και σε όλους τους εθνικούς αγώνες.
Στο εξώφυλλο η φωτογραφία Φεβρ. 1964: Ο επικεφαλής της Διμοιρίας Ομορφίτας ανθυπολοχαγός Κώστας Παπακώστας με πηλίκιο και οι Γιώργος Χατζησάββας, ο αστυνομικός Κώστας Κοτσώνης γονυπετώς, Γιώργος Μιχαήλ, Φίλιππος Βατυλιώτης και Ανδρέας Γιασουμής, με όπλα Λάντσεστερ, Μαρσίπ, «Τουρτούρα» πολυβόλο MG-34 με δίποδο στο έδαφος, Στέρλινγκ και Στέν. Επί της στέγης του Αστυνομικού Σταθμού Ομορφίτας.
του Λάζαρου Α. Μαύρου
ΩΡΑ 02:30, Σάββατο 21η Δεκεμβρίου 1963. Εντός των τειχών Λευκωσία. Οδός Ερμού, κοντά στο παλιό οίκημα του «Ολυμπιακού»: Οι πρώτοι πυροβολισμοί. Ανάμεσα σε άνδρες αστυνομικής περιπόλου και ενόπλους της τουρκικής ΤΜΤ. Νεκρή μία Τουρκοκύπρια «ελευθερίων ηθών» γνωστή Τζεμαλιέ. Πυροδότησε την προ πολλού προετοιμαζόμενη Τουρκανταρσία 1963-1964, όπως έκτοτε ονομάστηκε. Κλιμακώθηκε μ’ αιματηρές συγκρούσεις σ’ όλο το νησί. Από τις οποίες προέκυψαν εν συνέχεια: Η οχύρωση από την ΤΜΤ θυλάκων, ως στρατηγικού προγεφυρώματος της Τουρκίας στην Κύπρο. Οι απειλές εισβολής της Τουρκίας στο νησί για την «προστασία» της τουρκικής μειονότητας 18%. Η έλευση της ειρηνευτικής δύναμης UNFICYP. Η διεθνής αναγνώριση στον ΟΗΕ της Κυπριακής Δημοκρατίας από τον Μάρτιο 1964 ως νομίμως κυβερνωμένης από την ελληνική 82% πλειονότητα. Αφού οι αποσχισθέντες Τουρκοκύπριοι εγκατέλειψαν την κυβέρνηση και τις κρατικές υπηρεσίες. Και η αναγόρευση τότε του Κυπριακού ως «διακοινοτικής διαφοράς».
του Άριστου Μιχαηλίδη από τον Φιλελεύθερο
Το γεγονός ότι είναι η πρώτη φορά που ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών, Χακάν Φιντάν, έκανε δημοσίως παράπονο επειδή η Τουρκία στις σχέσεις της με την Ευρωπαϊκή Ένωση είναι όμηρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, δείχνει ότι κάνουμε και κάτι προς τη σωστή κατεύθυνση. Ιδίως, όμως, ότι η μόνη οδός για να πιεστεί η Άγκυρα να κάνει βήματα προς τη λύση του Κυπριακού είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση.
Άγιος Ελευθέριος Ιερομάρτυρας, φωτεινό αστέρι.
Ελευθέριος ο θαυμαστός και ένδοξος Ιερομάρτυρας έλαμψε ως φωτεινό αστέρι κατά το δεύτερο ήμισυ του δευτέρου αιώνος. Οι γονείς του πλούσιοι και ευγενείς και ως την πίστη ευσεβέστατοι. Η μητέρα του Ανθία διδάχτηκε την Αλήθεια από μαθητές του Αποστόλου Παύλου.
Από την μητέρα του έλαβε το όνομα Ελευθέριος και τον ανέθρεψε ευσεβώς.
Αλεξανδρούπολη 13 Δεκεμβρίου 2025
Χαιρετισμός της οικογένειας του
αείμνηστου Μιχάλη Χαραλαμπίδη στο 19ο Πανελλαδικό Φεστιβάλ Ποντιακών Χορών της
Παμποντιακής Ομοσπονδίας Ελλάδος
Συμπατριώτισσες και συμπατριώτες
Παρότι η επιθυμία μας ήταν να είμαστε
παρόντες, η προχωρημένη ηλικία μας δεν μας επιτρέπει να είμαστε μαζί σας στο 19ο Πανελλαδικό
Φεστιβάλ Ποντιακών Χορών της Παμποντιακής Ομοσπονδίας Ελλάδος, το οποίο είναι
αφιερωμένο στον αγαπημένο μας αδελφό Μιχάλη Χαραλαμπίδη.
Ο Μιχάλης, δεν ήταν απλώς ένας πολιτικός, συγγραφέας, διανοούμενος. Ήταν μια πρωτοπόρα και ριζοσπαστική φωνή, ένας ξεχωριστός άνθρωπος,
ένας μοναδικός Έλληνας, ο οποίος αφιέρωσε τη ζωή του στην υπεράσπιση των δικαίων του
Ελληνισμού, στην ανάδειξη της ιστορικής αλήθειας και στην εμβάθυνση της
δημοκρατίας και της πολιτικής.
Θεοφάνης Μαλκίδης
Το ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων
1.Οι Αντιγόνες των
Καλαβρύτων και μία ακόμη ελληνική τραγωδία
«Άρχισαν οι γυναίκες να τραβούν τους
νεκρούς για να βρουν τους δικούς τους. Ο ένας είχε πέσει πάνω στον άλλο. Να
ανοίξουν τάφους. Αλλά πόσο να σκάψουν οι γυναίκες και με τι εργαλεία; Πήγε και
η αδερφή μου η μεγαλύτερη, ήταν 13-14 χρονώ, να θάψει τον πατέρα μας. Γιατί η
μητέρα μας είχε μωρό οκτώ ημερών. Η Αγγελική λοιπόν με κάποιες γειτόνισσες
βρήκαν τον πατέρα μας. Είχε δεχθεί ριπή πολυβόλου… αλλά το πρόσωπό του ήταν
μειλίχιο, λες γελαστό. Με μία κουβέρτα τον κατέβασαν κάτω στο νεκροταφείο και
τον έθαψαν. Άλλους δεν μπόρεσαν να τους κατεβάσουν. Μερικοί ακόμα είναι
θαμμένοι εκεί, πάνω στο λόφο. Για αρκετό καιρό μετά, όταν
περπατούσαμε και κοιτάζαμε ψηλά προς το χωράφι του Καππή, νόμιζε κανείς πως
στην πλαγιά αυτή ήταν στρωμένες κόκκινες κουβέρτες. Τόσο αίμα. Και βροχές είχαν
πέσει. Αλλά, για βάλε από χίλιους ανθρώπους χυμένο αίμα! Πότισε τη γη. Ένα
πράγμα που δεν μπορεί να το φανταστεί μυαλό ανθρώπου, αν δεν το έχει ζήσει…»
Μαρτυρία της διασωθείσας
Ανδριάνας Δαρμογιάννη-Θεοδωροπούλου
«Από το πρωί δεν είχαμε βάλει τίποτα στο στόμα μας. Παιδιά είμαστε. Τότε η
Κελαηδήτενα που της σκότωσαν τρία παιδιά
και τον άντρα της, προσφέρθηκε να μας δώσει. Πήρα στα χέρια το ψωμί. Στη μια
γωνιά ήταν βρεμένο. Άρχισα να το τρώω με βουλιμία. Τότε κατάλαβα. Ανατρίχιασα. Κοκκάλωσα.
Ήταν βρεμένο και ποτισμένο από το αίμα των σκοτωμένων. Κοινώνησα από τη θυσία τους. Αυτή τη
μεταλαβιά δε θα την ξεχάσω».
Μαρτυρία του
διασωθέντα Αρχιμανδρίτη Θεοκλήτου Φεφέ.
Το Δεκέμβριο του 1943, οι Γερμανοί
κατακτητές μαζί με τους πάντα πρόθυμους
ελληνόφωνους συνεργάτες τους και με τη δικαιολογία, για άλλη μία φορά, την αντιστασιακή δράση των Ελλήνων σκότωναν,
έκαιγαν, λεηλατούσαν, τα χωριά και την πόλη των Καλαβρύτων: Ρωγοί, Κερπινή, Άνω Ζαχλωρού, Κάτω Ζαχλωρού, Σούβαρδο, Βραχνί, Αγία Κυριακή, Αυλές, Βυσωκά, Φτέρη, Κλαπατσούνα, Πυργάκι, Βάλτσα, Μελίσσια, Μονή Ομπλού, Λαπαναγοί, Μάζι, Μαζέικα, Παγκράτι, Μορόχωβα, Δερβινή, Βάλτος, Πλανητέρο, Καλύβια, Μονή Μεγάλου Σπηλαίου, Μονή Αγίας Λαύρας, Καλάβρυτα.
💥Στην τελική ευθεία για το 19ο Πανελλαδικό Φεστιβάλ Ποντιακών Χορών!
📆Σάββατο 13 Δεκεμβρίου 2025
⏰Ώρα 5.30μ.μ
🏟️Κλειστό Γυμναστήριο Καρδίτσας «Γιάννης Μπουρούσης»
💥Με τη συμμετοχή χιλιάδων χορευτών από όλη την Ελλάδα, μία από τις σημαντικότερες πολιτιστικές δράσεις της Ομοσπονδίας μας!
📌Το φετινό φεστιβάλ είναι αφιερωμένο στη μνήμη του μεγάλου αγωνιστή Μιχάλη Χαραλαμπίδη, για την προσφορά του στο ποντιακό ζήτημα και συγκεκριμένα στην αναγνώριση από την Ελληνική Βουλή και τον ορισμό της 19ης Μαΐου ως Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου.
