Για τον Ελληνισμό

Θεοφάνης Μαλκίδης 

Για τον Ελληνισμό.

Μιλώντας στο  παγκόσμιο Ραδιόφωνο της ΕΡΤ "Η Φωνή της Ελλάδας" / "The Voice of Greece", στην εκπομπή "Έλληνες παντού", με τον Θανάση Χούπη. 

Σε μια συζήτηση για το μέλλον των δύο πνευμόνων του Ελληνισμού, στο νέο τοπίο της Μέσης Ανατολής, μετά την κατάρρευση του καθεστώτος Άσαντ στη Συρία, με μοχλό ανατροπής "εκδημοκρατισμένους" τζιχαντιστές. 

Ήτοι, λαμβάνοντας υπόψη μια τουρκοκίνητη μετεξέλιξη του ISIS, της Αλ Κάιντα και της Αλ Νούσρα, που -αξιοποιώντας τα πετροδολάρια της Ντόχα- κατέστη de facto, η νέα εξουσία, σε μια πολύπαθη χώρα. 

Με τη χώρα γενοκτόνο των Αρμένιων, των Ελλήνων του Πόντου και της Μικρασίας, της Θράκης αλλά και των Ασσύριων, των Αρμενίων τον 20ο αιώνα, να ονειρεύεται και να δρομολογεί νέες γενοκτονίες, σε βάρος των Κόυρδων, των Αλεβιτών, των Ελληνορθόδοξων Χριστιανών.

Μήπως ξανάρχεται για τον Ελληνισμό στο προσκήνιο, με ιλιγγιώδη ταχύτητα και μέσω Συρίας, το Τουρκικό Πρόβλημα;

Η συνέντευξη στη συνέχεια 

Στη μνήμη του Μιχάλη Χαραλαμπίδη

 

 

Βασίλης Αϊβαλιώτης

 

Ομιλία στην εκδήλωση των Ποντιακών Συλλόγων της Αλεξανδρούπολης στη μνήμη του Μιχάλη Χαραλαμπίδη

 

 

Αγαπητοί συμπατριώτες, είμαστε εδώ σήμερα για να σκεφτούμε τον Μιχάλη μας, να γνωρίσουμε ένα βιβλίο που γεννήθηκε από την αγάπη μας γι’ αυτόν και να αναλογιστούμε τι μπορούμε να κάνουμε στα χνάρια του.

 

Ας μιλήσουμε πρώτα για το βιβλίο με τίτλο Μιχάλης Χαραλαμπίδης

 

Το βιβλίο αυτό το βλέπουμε πλέον ως ένα πρώτο μόνιμα αναμμένο καντήλι στη μνήμη του. Είναι βέβαιο πως θα ακολουθήσουν κι άλλα με άλλο περιεχόμενο.

Η ιδέα για το βιβλίο γεννήθηκε στις 30 Μαρτίου 2024, ημέρα της κηδείας του Μιχάλη στο Αετοχώρι, ακούγοντας τα όσα καίρια λέγονταν μπροστά στο φέρετρό του. Η υλοποίησή του ξεκίνησε γρήγορα και ολοκληρώθηκε μέσα σε δύο μήνες.

Ο Φάνης Μαλκίδης ήταν ο μαγνήτης που έλκυσε τα κείμενα και το ΠΑΚΕΘΡΑ ο εργάτης που δούλεψε για να τους δώσει την 303 σελίδων συντεταγμένη μορφή τους.

 

Τι περιέχεται στο βιβλίο αυτό;

Το βιβλίο ανοίγει με ένα κείμενο του Φάνη Μαλκίδη 62 σελίδων για τον βίο, τον χαρακτήρα και το σύνολο των βιβλίων του Μιχάλη Χαραλαμπίδη  (τα οποία, αν ήμασταν τολμηροί, θα μπορούσαμε να τα δούμε ως ένα είδος Καινής Διαθήκης για τον ελληνισμό του σήμερα και του αύριο) και κλείνει με ένα κείμενο 13 σελίδων του Ναυάρχου Χρήστου Λυμπέρη, προσώπου πολύ κοντά στον Μιχάλη Χαραλαμπίδη.

Ενδιάμεσα περιλαμβάνονται 153 κείμενα από πρόσωπα και φορείς ως εξής:

·        14 από το τρισάγιο στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών (28-3-2024) και την εξόδιο ακολουθία στο Αετοχώρι (30-3-2024).

·        30 φορέων εντός και εκτός Ελλάδος και

·        109 προσώπων εντός και εκτός Ελλάδος.

Μεταξύ τους κείμενα από Ασσυρίους, Αρμενίους, Κούρδους, Κατωιταλιώτες και Τούρκους, από Αυστραλία, Βέλγιο, Γερμανία, Ελβετία, Ελλάδα, Ηνωμένες Πολιτείες, Κύπρο, Ρωσία και Τουρκία.

Β. ΕΝΑ ΚΑΙΡΙΟ ΕΡΩΤΗΜΑ:

ΤΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΜΕ ΤΟΝ ΜΙΧΑΛΗ ΑΠΟΝΤΑ;

Υπάρχω

 

ΚΑΙ ΘΑ  ΥΠΑΡΧΕΙ...

Ένα πρωί του 1978, σε μια από τις πρώτες τους «κοπάνες», τέσσερις μαθητές της Δευτέρας Γυμνασίου βρέθηκαν στο σπίτι ενός απ' αυτούς (του Ιορδάνη Τρ.), όπου μέχρι το μεσημέρι άκουγαν παλιούς δίσκους του Στέλιου Καζαντζίδη. Λίγες ημέρες μετά, ένα από τα παιδιά εκείνης της παρέας, αυτός που γράφει τούτες τις γραμμές, αγόραζε έναν από τους πρώτους του δίσκους βινυλίου.

Νά φέρουμε τόν γιατρό, Ἀλέξανδρε; – Ὄχι! τόν παπά νά φέρετε... 3 Ιανουαρίου 1911, οι τελευταίες του ώρες

 

κυρ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ 

Οι τελευταίες του ώρες... (1851-1911).

 

Ήταν 3 Ιανουαρίου 1911.

Ὁ ἐξάδελφος τοῦ Παπαδιαμάντη διηγηματογράφος Ἀλέξανδρος Μωραϊτίδης διηγεῖται τίς τελευταῖες του ὧρες:

«Ὑπέφερε πολύ. Εἶχε καί παλμούς…

Τήν παραμονή τοῦ ἁγίου Βασιλείου κατέβηκε στήν ἀγορά τοῦ νησιοῦ

καί ἀγόρασε λίγα μπαρμπούνια, ἀπό ἐκεῖνα τά περίφημα μπαρμπούνια πού βγάζουν τά νερά μας.

Τοῦ ἄρεσαν πολύ τά ψάρια.

Πρωτοχρονιάτικα Κάλαντα Καππαδοκίας

Για τον Μιχάλη Χαραλαμπίδη

 

Χρυσούλα Ιωαννίδου 

Πρώην πρόεδρος της κοινότητας Ορμενίου Έβρου 

Για τον Μιχάλη Χαραλαμπίδη 

Μέσα σε μια δύσκολη περίοδο της ζωής μου ο θάνατος ερχόταν από πολλές μεριές. Αγαπημένοι φίλοι έφυγαν από την ζωή και η καρδιά μου σφιγμένη. Καθισμένη δίπλα στην άρρωστη μητέρα μου, που και αυτή είχε πάρει τον δρόμο που δεν έχει επιστροφή βλέπω ξαφνικά και την ανάρτηση του Θεοφάνη ότι έφυγε για την γειτονιά των Αγγέλων ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης. Δεν ήθελα να το πιστέψω ότι συνέβηκε και αυτό. Είχαμε προγραμματίσει εκδηλώσεις, με ομιλητή τον Μιχάλη.... 

ΥΠΟΜΝΗΜΑ για τον Βορειοηπειρωτικό Ελληνισμό

 

ΥΠΟΜΝΗΜΑ

Προς:  Γεώργιο Γεραπετρίτη, Υπουργό Εξωτερικών,

Κοιν.: 

 Κωνσταντίνο Τασούλα, Πρόεδρο της Βουλής των Ελλήνων

 Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου, Υφυπουργό Εξωτερικών

 Γεώργιο Κώτσηρα, Υφυπουργό Εξωτερικών

 Κ.Ο. Νέας Δημοκρατίας

 Κ.Ο. ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ

 Κ.Ο. ΣΥΡΙΖΑ

 Κ.Ο. ΚΚΕ

 Κ.Ο. Ελληνικής Λύσης

 Κ.Ο. Νέας Αριστεράς

 Κ.Ο. Δημοκρατικού Πατριωτικού Κινήματος ΝΙΚΗ

 Κ.Ο. Πλεύση Ελευθερίας – Ζωή Κωνσταντοπούλου

 Ανεξάρτητοι

Α. Υπόθεση σκευωρίας της Χιμάρας κατά του νόμιμα εκλεγμένου Δημάρχου Χιμαριωτών, Διονυσίου - Φρέντη Μπελέρη και κατά του αγωνιστή των δικαιωμάτων του ελληνισμού και μέλους της ΔΕΕΕΜ ΟΜΟΝΟΙΑ Χιμάρας, Παντελή Κοκαβέση:

Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά!

 

Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά,

ψηλή μου δεντρολιβανιά

κι αρχή καλός μας χρόνος,

εκκλησιά με τ’ άγιο θρόνος.

Αρχή που βγήκε ο Χριστός

άγιος και πνευματικός,

στη γη, στη γη να περπατήσει

και να μας καλοκαρδίσει.

Άγιος Βασίλης έρχεται,

κι όλους μας καταδέχεται

από την Καισαρεία,

συ ’σαι αρχόντισσα κυρία.

Βαστά εικόνα και χαρτί,

ζαχαροκάντιο ζυμωτή

χαρτί και καλαμάρι

δες και με το παλικάρι.

Το καλαμάρι έγραφε,

την μοίρα του την έλεγε

και το χαρτί ομίλει,

άγιε μου, άγιε μου καλέ Βασίλη.

Παραδοσιακά κάλαντα Καστοριάς

 

Για μια καλή, δημιουργική και Ελληνική χρονιά

 

 

Για μια καλή, δημιουργική και  Ελληνική χρονιά

Τα κάλαντα στον ακριτικό Έβρο

 

 

Κάλαντα Πρωτοχρονιάς Χίου

 

Πρωτοχρονιάτικα Κάλαντα Δωδεκανήσου

 

Μέγας Βασίλειος, το λιοντάρι του Χριστού

 

 

Δεν είσαι μόνος: Μέγας Βασίλειος

Πῶς νὰ σὲ μακαρίσουμε, Άγιε πάτερ Βασίλειε

 

Πῶς νὰ σὲ μακαρίσουμε, Άγιε πάτερ Βασίλειε, ἐσένα πού μὲ τὸ κεντρὶ τῆς ἀλήθειας κεντρίζεις καὶ διώχνεις τὴν πλάνη· ἐσένα πού ἀναχωρεῖς συνετὰ μαζὶ μὲ τὶς μέλισσες καὶ κατασκηνώνεις στὸ λιβάδι τῶν θεόπνευστων 

Γραφῶν, καὶ ἀπὸ κεῖ ἀνθολογεῖς γιὰ μᾶς ἄνθη προφητικά, δροσιὰ ἀποστολική, ζωὴ εὐαγγελική· ἐσένα πού διαρκῶς κάθεσαι στὶς κυψέλες τῶν ἀρετῶν, καὶ ἀπ’ αὐτές κατασκευάζεις γιὰ μᾶς τὴ θεία πρόπολη· ἐσένα πού

Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης. _Ο ΕΡΩΤΑΣ ΣΤΑ ΧΙΟΝΙΑ

 

Καρδιὰ τοῦ χειμῶνος. Χριστούγεννα, Ἅις−Βασίλης, Φῶτα.

 

Καὶ αὐτὸς ἐσηκώνετο τὸ πρωί, ἔρριπτεν εἰς τοὺς ὤμους τὴν παλιὰν πατατούκαν του, τὸ μόνον ροῦχον ὁποὺ ἐσώζετο ἀκόμη ἀπὸ τοὺς πρὸ τῆς εὐτυχίας του χρόνους, καὶ κατήρχετο εἰς τὴν παραθαλάσσιον ἀγοράν, μορμυρίζων, ἐνῷ κατέβαινεν ἀπὸ τὸ παλαιὸν μισογκρεμισμένον σπίτι, μὲ τρόπον ὥστε να τὸν ἀκούῃ ἡ γειτόνισσα:

Για τον Μιχάλη Χαραλαμπίδη και για το έργο του ανάδειξης της Γενοκτονίας.

 

Θεοφάνης Μαλκίδης

Για τον Μιχάλη  Χαραλαμπίδη και για το έργο του  ανάδειξης της Γενοκτονίας.

 

Από την ομιλία στην εκδήλωση όλων των Ποντιακών Συλλόγων της Αλεξανδρούπολης στη μνήμη του Μιχάλη Χαραλαμπίδη

 

«Μετά  πολλά έτη ενός συστηματικά μελετημένου και κλιμακούμενου αγώνα πετύχαμε αυτό που θεωρήθηκε ανέφικτο και ουτοπία. Την αναγνώριση του μεγάλου ποντιακού δράματος και την καθιέρωση της 19ης Mαΐου ως ημέρας μνήμης του ποντιακού ολοκαυτώματος. Πετύχαμε να καλύψουμε απαράδεκτες, ηθικά και πολιτικά, ολιγωρίες δεκαετιών. Η σημασία όμως της 19ης Mαΐου είναι μεγαλύτερη όσον αφορά την συμβολή και την επίδρασή της στο μέλλον της ιστορικής μας περιοχής. Είναι η μνήμη ως μέλλον, ως σύγχρονη δυναμική.

Η συμβολή μάλιστα της 19ης Mαΐου υπερβαίνει τα εθνικά σύνορα και τους εθνικούς συμβoλισμούς. Η 19η Mαΐου αναδεικνύεται ως σύμβολο του αγώνα όλων των λαών της Μικράς Ασίας, της Ανατολίας, της Μεσοποταμίας ενάντια στη ρατσιστική βία και ιδεολογία του Κεμαλισμού».

 

Τα παραπάνω έγραφε ο αείμνηστος πρωτεργάτης της ανάδειξης της Γενοκτονίας  Μιχάλης Χαραλαμπίδης, αυτά επεσήμανε για το μαζικό έγκλημα εναντίον του Ελληνισμού και για τον αγώνα του για την επίλυση του τουρκικού προβλήματος. 

Η έννοια «γενοκτονία», από τον ελληνικό όρο «γένος» και το λατινικό «cide»,  εκφράζεται το 1944 από τον διασωθέντα του Ολοκαυτώματος καθηγητή του Yale, Ραφαήλ Λέμκιν. O Λέμκιν για να στηρίξει τα επιχειρήματά του αναφέρθηκε στην εξόντωση των Ελλήνων και των Αρμενίων από τους Τούρκους, εξόντωση η οποία είχε απασχολήσει τις Μεγάλες Δυνάμεις κατά τη διάρκειά τέλεσής της, αλλά τα συμφέροντα και οι αλλαγές που συντελέστηκαν οδήγησαν στην αποσιώπησή της.

Η Γενοκτονία

Το σχέδιο σύμβασης για τη Γενοκτονία που επεξεργάστηκε ομάδα στην οποία συμμετείχε και ο Λέμκιν, ήταν έτοιμο το 1948 και ο ΟΗΕ ψηφίζει στη Γενική Συνέλευσή του την ίδια χρονιά, τη συνθήκη για την πρόληψη και τιμωρία του εγκλήματος της Γενοκτονίας, η οποία αποτελείται από 19 άρθρα.  Η Γενοκτονία, σύμφωνα με τη Συνθήκη ,αφορά ένα έγκλημα που αποβλέπει στη συστηματική, με βίαια ως επί το πλείστον μέσα, επιδιωκόμενη εξόντωση ολόκληρης φυλής ή τμήματος αυτής σε ορισμένο τόπο και πρόκειται για ένα  έγκλημα, το οποίο δεν έχει συνάρτηση με πολεμικές συγκρούσεις. Είναι η καταστροφή ενός έθνους ή μιας εθνικής ομάδας, ένα συντονισμένο σχέδιο που τείνει να καταστρέψει τα θεμέλια της ζωής των εθνικών ομάδων, με στόχο να εξοντωθούν.

Η Γενοκτονία έχει τη βάση της σε διάφορες θεωρίες ή θεωρήσεις. Ρατσιστικές, εθνικές, κοινωνικές, πολιτισμικές, οικονομικές. Αυτά τα ζητήματα τα συναντούμε σε διάφορες περιπτώσεις και σε διάφορες χρονικές στιγμές, δίνοντας το άλλοθι και τη νομιμοποίηση σε αυταρχικά καθεστώτα ή σε πληθυσμιακές ομάδες να εξοντώσουν τους αντιπάλους τους.

Ο κυριότερος λόγος ήταν χωρίς αμφιβολία τα εθνικιστικά αισθήματα, που ενισχύθηκαν μετά το 1908 από τους Νεότουρκους και οπωσδήποτε μετά την επικράτηση του Μουσταφά Κεμάλ, ενώ δεν πρέπει να παραβλεφθούν οι ρατσιστικές θεωρίες που αναπτύχθηκαν από τα δύο αυτά εθνικιστικά κινήματα. Έτσι οι Έλληνες ήταν τα μιάσματα από τα οποία έπρεπε να αποβληθούν από το οθωμανικό κράτος. Η Γενοκτονία ήταν η Τελική  Λύση !

Οι μηχανισμοί της Τουρκίας και οι υποστηρικτές της σε όλον τον κόσμο εφευρίσκουν διάφορα σενάρια προκειμένου να δικαιολογήσουν τις μαζικές εκτοπίσεις και τελικώς τις μαζικές δολοφονίες ενάντια στους Έλληνες καθώς και τους Αρμένιους και τους Ασσύριους. Να δικαιολογηθούν τα εγκλήματα που στοίχισαν τη ζωή σε εκατομμύρια ανθρώπους!

Η περίοδος της σιωπής

 Είναι πιστεύω  αποδεκτό ότι αυτό το ιδιαίτερης αξίας κομμάτι του Ελληνισμού που ζούσε στην ενιαία Θράκη, στην Μικρά Ασία, στον Πόντο και στην Καππαδοκία, στην Κωνσταντινούπολη, τις Θρακικές Σποράδες (νησιά Ιμβρος και Τένεδος) μπήκε στο περιθώριο αμέσως μετά τη Γενοκτονία από τους Νεότουρκους και τους Κεμαλικούς και την έλευσή του ως ακρωτηριασμένο σώμα στον ελλαδικό χώρο. Στην Ελλάδα, το προσφυγικό στοιχείο αντιμετωπίστηκε σε γενικές γραμμές σαν ξένο, που ήλθε στην Ελλάδα προκειμένου να διαταράξει πολιτικές, οικονομικές, κοινωνικές και άλλες ισορροπίες, και τέθηκε στο παρασκήνιο. Το ίδιο έγινε και από τους πρόσφυγες που εγκαταστάθηκαν εκτός Ελλάδος, όπου και εκεί υπήρξε η ίδια «συνωμοσία» σιωπής. Όπως έγραψε εύστοχα ο Αλεξάντερ Σολτζενίτσιν «να ξεχάσουμε για να μη μας βγει το μάτι», «αλλά αν δεν θυμόμαστε θα μας βγουν και τα δύο»!.

Στο χώρο της παιδείας, της εκπαίδευσης όταν το ζήτημα του Ελληνισμού της Ανατολής δεν ήταν «εκτός ύλης», παρουσιαζόταν με οπτική ελλειμματική, αποσπασματική, ακόμη και με αναφορές που επιεικώς χαρακτηρίζονται ως ύβρεις, έναντι τεθνεώτων και ζωντανών.

Η επανάσταση της μνήμης

Ο κύκλος της λήθης, της συνειδητής παραχάραξης και αποσιώπησης των γεγονότων συνεχίστηκε μέχρι τη δεκαετία του 1990, όταν οι Θρακιώτες, οι Πόντιοι, οι Ίωνες, οι Καππαδόκες, οι Κωνσταντινουπολίτες, Ιμβριοι, Τενέδιοι κατανόησαν ότι δεν μπορούσε να κινηθεί ένας σύγχρονος άνθρωπος μόνο με ένα μέρος της ιστορίας του. Δεν έφτανε για να ζήσει μόνο με αυτό.

Η ανάδειξη της κυριότερης αιτίας για την διακοπή  συνέχειας του Ελληνισμού που ζούσε στο οθωμανικό κράτος, της Γενοκτονίας ήταν η αρχή για ένα νέο κύκλο διεκδίκησης. Οι Έλληνες πέρασαν στο στάδιο της αυτογνωσίας στη δεκαετία του 1980 και στις αρχές του 1990, όταν διοργάνωσαν τα παγκόσμια συνέδρια, τα οποία εκτός των άλλων ανέδειξαν πτυχές του μαζικού διωγμού των προγόνων τους.

Η ανάδειξη της Γενοκτονίας από τον αείμνηστο Μιχάλη Χαραλαμπίδη, οδήγησε στα σχετικά νομοσχέδια αναγνώρισης από την ελληνική πολιτεία, η οποία βεβαίως δεν μπόρεσε να αποδεσμευτεί από πολιτικές και λογικές και να κινηθεί και στην ουσία των νόμων αναγνώρισης της Γενοκτονίας και σε πρωτοβουλίες για τη διεθνοποίηση του μαζικού εγκλήματος. Το κενό αυτό κάλυψαν συλλογικές πρωτοβουλίες Ελλήνων στο εξωτερικό και διανοούμενοι, όπως ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης, έχοντας πρακτικά αποτελέσματα με αναγνωρίσεις από ξένα Κοινοβούλια και παρεμβάσεις σε διεθνείς οργανισμούς.

Έτσι, με δεδομένη την απουσία της Ελλάδας από τον αγώνα αναγνώρισης, μέχρι σήμερα την Γενοκτονία των Ελλήνων έχει αναγνωρίσει η Βουλή των Αντιπροσώπων της Κυπριακής Δημοκρατίας, η Βουλή της Σουηδίας και της Αρμενίας και διάφοροι φορείς των ΗΠΑ, του Καναδά, της Ιταλίας. Επίσης η Βουλή της Νότιας Αυστραλίας και η Βουλή της Νέας Νότιας Ουαλίας, ενώ την υπόθεση έχει απασχολήσει το Οικονομικό και Κοινωνικό Συμβούλιο του ΟΗΕ και τον Οργανισμό για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη, την Επιτροπή Ευρωπαϊκών Υποθέσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (5 Σεπτεμβρίου 2006).

 

Οργανωμένο έγκλημα

 

Στις 27 Δεκεμβρίου 2024 το τουρκικό  ειδησεογραφικό πρακτορείο HABERTÜRK, δημοσίευσε επίσημες δηλώσεις του Hulusi Akar, πρώην Αρχηγού του Γενικού Επιτελείου Ενόπλων Δυνάμεων (2015 -2018), Υπουργού Άμυνας (2018 -2023) και νυν Πρόεδρου της Επιτροπής Άμυνας,  ο οποίος συμμετείχε ως Υπολοχαγός (Teğmen) στην τουρκική εισβολή του 1974 και χαρακτηριστικά επισήμανε ότι : 

«Θα έρθει μια μέρα που οι Τούρκοι στρατιώτες μας θα φτάσουν κολυμπώντας έως το Καστελόριζο (Meis), το οποίο κατέληξε να ανήκει στους Έλληνες. Η απόσταση του  από εμάς είναι 1.950 μέτρα. Οι σπουδαστές μας στις στρατιωτικές μας σχολές μπορούν να κολυμπήσουν 2 χιλιόμετρα. Ως εκ τούτου, το νησί βρίσκεται σε "απόσταση κολύμβησης". Οι Έλληνες απαιτούν 40.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα θαλάσσιας δικαιοδοσίας για αυτό το νησί. Όταν λέμε "ΟΧΙ” σε αυτό, μας λένε ασυμβίβαστους...ΝΑΙ, είμαστε ασυμβίβαστοι, αποφασισμένοι και έχουμε κάθε δύναμη να ασκήσουμε τα δικαιώματά μας ».  

Μετά τα Χριστούγεννα

 

Μακαριστός π. Αλέξανδρος Σμέμαν*

Δεν προλαβαίνουμε να χαρούμε τα Χριστούγεννα, αυτή τη γιορτή της ειρήνης και της καλοσύνης που ακτινοβολεί το Παιδί της Βηθλεέμ, και τότε το ευαγγέλιο μας προσκαλεί να παρασταθούμε μάρτυρες της έκρηξης μιας τρομακτικής μοχθηρίας απέναντι σ’ Αυτό, μιας μοχθηρίας που ποτέ δε θα τελειώσει ή θα αδυνατίσει.

Μενέλαος Λουντέμης

 

Ο χειμώνας

θα μας κυρτώσει τις ράχες

και θα χιονίσει.

Χριστούγεννα με τον κυρ Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη

  

Ό ουρανός έβρεχε διαρκώς λεπτόν νερόχιονον, ό γραίγος αδιάκοπος εφύσα και ήτο ψύχος και χειμών τας παραμονάς των Χριστουγέννων του έτους…

Εκδήλωση στη μνήμη του Μιχάλη Χαραλαμπίδη

 

Τιμητική εκδήλωση στη μνήμη Μιχάλη Χαραλαμπίδη

 

Οι Ποντιακοί Πολιτιστικοί Σύλλογοι του Δήμου Αλεξανδρούπολης (Μορφωτικός Σύλλογος Ποντίων Νομού Έβρου “ΑΛΕΞΙΟΣ ΚΟΜΝΗΝΟΣ”, Ποντιακός Σύλλογος Δωρικού “ΑΚΡΙΤΕΣ ΚΟΜΝΗΝΟΙ”, Πολιτιστικός Σύλλογος Νίψας, Πολιτιστικός Μορφωτικός Σύλλογος Παλαγίας “Ο ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ”, Πολιτιστικός Σύλλογος Πεύκων “ΟΙ ΡΙΖΕΣ ”, Πολιτιστικός Σύλλογος Αετοχωρίου “Η ΣΑΝΤΑ”, Πολιτιστικός Σύλλογος Νέας Χηλής “Ο ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ” και  Ποντιακός Σύλλογος Φερών "Παναγία Σουμελά") ενώθηκαν για ακόμη μία φορά και πραγματοποίησαν, υπό την αιγίδα του Ιδρύματος «Μιχάλης Χαραλαμπίδης»,  μία εξαιρετική εκδήλωση στη μνήμη του Μιχάλη Χαραλαμπίδη.

Αν χάσουν οι Κούρδοι, χάνουμε όλοι

Ο Γάλλος συγγραφέας Πατρίς Φραντσεσκί* τόνισε πως η επίθεση στη Ροζάβα είναι επίθεση στις ελευθερίες. «Θέλουν να καταστρέψουν τη Ροζάβα. Αν χάσουν οι Κούρδοι, χάνουμε όλοι».

«Η Γέννησίς σου Χριστέ ο Θεός ημών, ανέτειλε τω κόσμω, το φως το της γνώσεως»

 

Με την είσοδο του Χριστού στον κόσμο όλοι όσοι ζούσαν στο σκοτάδι και δεν γνώριζαν τον αληθινό Θεό, έλαβαν την θεία αποκάλυψη. Όλους τους φώτισε «το φως το της γνώσεως», όπως λέει το απολυτίκιο της μεγάλης σημερινής γιορτής: «Η Γέννησίς σου Χριστέ ο Θεός ημών, ανέτειλε τω κόσμω, το φως το της γνώσεως».

To γυναικείο Μοναστήρι του Γέροντος Εφραίμ στο Κεμπέκ του Καναδά ψάλλει τα κάλαντα στα ελληνικά!

 

Παραδοσιακά Κάλαντα από τις αδελφές της Ιερά Μονής Παναγίας Παρηγορήτισσας στο Κεμπέκ (Quebec) Καναδά, 

Άγια Νήπια (περίπου 14.000) που εσφάγισαν με διαταγή του Ηρώδη

 

Διά ξίφους άωρα μητέρων βρέφη, Ανείλεν εχθρός του βρεφοπλάστου Bρέφους. Nήπια αμφ’ ενάτην τάμον εικάδα παππάζοντα.

Βιογραφία Όταν οι Μάγοι δεν επέστρεψαν στον Ηρώδη να του πουν που είναι ο Χριστός, ο πονηρός αυτός βασιλιάς μηχανεύθηκε άλλο σχέδιο για να εξοντώσει το Θείο Βρέφος. Είχε ακούσει ότι, σύμφωνα με τις Γραφές, τόπος γέννησης του Χριστού θα ήταν η Βηθλεέμ. Επειδή όμως δε γνώριζε ποιος ήταν ο Ιησούς αν βρισκόταν μέσα στη Βηθλεέμ ή στα περίχωρα της και επειδή συμπέρανε ότι το παιδί θα ήταν κάτω από δύο χρονών, έδωσε διαταγή να σφαγούν όλα τα παιδιά της Βηθλεέμ και των περιχώρων της, μέχρι της ηλικίας των δύο ετών. Η σφαγή έγινε ξαφνικά, ώστε να μη μπορέσουν οι οικογένειες να απομακρυνθούν με τα βρέφη τους. Και οι δυστυχισμένες μητέρες είδαν να σφάζονται τα παιδιά τους μέσα στις ίδιες τις αγκαλιές τους. Η χριστιανική Εκκλησία, πολύ σωστά ανακήρυξε Άγια τα σφαγιασθέντα αυτά παιδιά, διότι πέθαναν σε μια αθώα ηλικία και υπήρξαν κατά κάποιο τρόπο οι πρώτοι μάρτυρες του χριστιανισμού. Μπορεί βέβαια να μη βαπτίσθηκαν εν ύδατι, βαπτίσθηκαν όμως, μέσα στο ίδιο ευλογημένο αίμα του μαρτυρίου τους.

«Ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης και το Ποντιακό ζήτημα».

 

O Μιχάλης Χαραλαμπίδης γεννήθηκε στην Αλεξανδρούπολη το 1951, από γονείς πρόσφυγες από τη Σάντα του Πόντου, οι οποίοι κατέφυγαν στη Θράκη, μετά απ

Π Ρ Ο Σ Κ Λ Η Σ Η

Οι Ποντιακοί -Πολιτιστικοί Σύλλογοι του Δήμου Αλεξανδρούπολης σας προσκαλούν να τιμήσετε με την παρουσία σας την εκδήλωση με τίτλο «Ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης και το Ποντιακό ζήτημα».

Κυριακή 29 Δεκεμβρίου 2024, ώρα 11:00 πμ.

Κτήριο Μορφωτικού Συλλόγου Ποντίων Νομού Έβρου“Αλέξιος Κομνηνός”, 

Αδριανουπόλεως 102, Αλεξανδρούπολη.

Στην εκδήλωση θα παρουσιαστεί το βιβλίο που επιμελήθηκαν οι Βασίλης Αϊβαλιώτης και Θεοφάνης Μαλκίδης στη μνήμη του πρωτεργάτη της αναγνώρισης της Γενοκτονίας Μιχάλη Χαραλαμπίδη.