Αύριο Σάββατο 2 Αυγούστου, στη Θησόα (οικισμός Τσουράκι) στην Ανδρίτσαινα και στον Ιερό Ναό της Αγίας Παρασκευής, κηδεύονται μετά από 51 χρόνια,
τα ιερά οστά του Δεκανέα Λάμπρου Νικητόπουλου του Ηλία, ο οποίος πολέμησε κατά τη διάρκεια της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο.
Έφυγε πριν λίγο από αυτή τη ζωή η Μαρία Κουρούπη, σύζυγος του Αντισυνταγματάρχη και Διοικητή του 251ου Τάγματος Πεζικού Παύλου Κουρούπη, του ήρωα της αντίστασης στους Τούρκους εισβολείς, ο οποίος θεωρείται αγνοούμενος από την 22α Ιουλίου 1974 .
Την Μαρία Κουρούπη την είχα γνωρίσει πριν χρόνια στην Κύπρο και ανταμώσαμε τελευταία φορά στο μνημόσυνο που γίνεται κάθε χρόνο την 20η Ιουλίου στον Τύμβο της Μακεδονίτισσας.
Ήταν πρόεδρος του Συλλόγου <<για τα ανθρώπινα δικαιώματα των οικογενειών και πεσόντων κυπριακής τραγωδίας 1974>>, σύμβολο αγωνιστικότητας που μπορούσε να υπερβεί κάθε εμπόδιο που παρουσιαζόταν στην επώδυνη αναζήτηση της τύχης των 1619 αιχμαλώτων και αγνοουμένων.
Πάντα ανυποχώρητη, πάντα στην πρώτη γραμμή του αγώνα για δικαιοσύνη και Ελευθερία στην Κύπρο που τόσο αγάπησε αυτή και ο ήρωας σύζυγός της ο οποίος αντιστάθηκε την εισβολή και την προδοσία.
Η εξόδιος ακολουθία της Μαρίας Κουρούπη θα γίνει το Σάββατο 02 Αυγούστου και ώρα 11:00πμ στο Κοιμητήριο Χολαργού.
Καλό Παράδεισο και Καλή Ανάσταση αγώνα αγαπημένη μας Μαρία!
Θεοφάνης Μαλκίδης *
Έβρος γηράσκων και μειούμενος…..
1.Το γενικό και δυσοίωνο πλαίσιο
Παρότι διαβάζεται και ως πλεονασμός,
θα πρέπει να επαναληφθεί ότι το δημογραφικό
πρόβλημα της πατρίδας μας είναι ένα από τα πιο σοβαρά και σύνθετα ζητήματα, με
σημαντικές επιπτώσεις στην οικονομία, στην κοινωνία. Η Ελλάδα εμφανίζει ένα από τα χαμηλότερα ποσοστά γεννήσεων στην Ευρωπαϊκή Ένωση (αλλά και
παγκοσμίως) με δείκτη γονιμότητας πολύ πιο κάτω από το όριο αναπαραγωγής του πληθυσμού,
που είναι τα 2,1 παιδιά ανά γυναίκα. Το 2023, οι γεννήσεις ήταν κάτω από
82.000, ενώ το 1980 ήταν 145.000. Σε όλα αυτά θα πρέπει να προστεθεί και το
ζήτημα της φυγής των νέων προς το εξωτερικό, που σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία
της Κομισιόν αφορά υπερδιπλάσιο αριθμό (1.300.000) σε σχέση με αυτόν που
λεγόταν για πολλά χρόνια (600.000).
Ταυτόχρονα
με το ζήτημα που αφορά την μείωση των γεννήσεων των Ελληνίδων και των Ελλήνων, εμφανίζεται ταχεία γήρανση του πληθυσμού, με την αναλογία των ατόμων άνω των
65 ετών να αυξάνεται συνεχώς.
Καταδρομέας Θανάσης Ζαφειρίου . Κύπρος 1974
«Οι χειριστές ήταν νεκροί και το αεροπλάνο ακυβέρνητο δεχόταν πυρά. Είχαν πάρει φωτιά τα κασόνια με τις χειροβομβίδες δίπλα μου και ένιωθα να καίγομαι. Κοίταξα για αλεξίπτωτο, αλλά δεν βρήκα πουθενά. Άνοιξα την πόρτα του αεροσκάφους και πήδηξα στο κενό.
Διοικητής ΔΕΠ Ειδικού Πολέμου: Αντιστράτηγος Γεώργιος Μανουράς
Γιος του Αντιστράτηγου ε.α. Βασιλείου Μανουρά, ο οποίος υπήρξε Ταγματάρχης της Α' Μοίρας Καταδρομών και έλαβε μέρος στην Επιχείρηση «ΝΙΚΗ», φτάνοντας στην Κύπρο τη νύχτα της 21ης Ιουλίου 1974.
Δεν αφίχθη απλώς στην Κύπρο. Προσγειώθηκε υπό καταιγισμό πυρών και κράτησε το αεροδρόμιο της Λευκωσίας, κάνοντας – κυριολεκτικά – τις μάνες των Τούρκων να κλάψουν.
Θρυλική έχει μείνει η απάντησή του στον πρέσβη Λαγάκο, όταν εκείνος του τηλεφώνησε για να παραδώσει το αεροδρόμιο στην Ειρηνευτική Δύναμη των Ηνωμένων Εθνών στην Κύπρο.
– «Εδώ πρέσβης Λαγάκος. Να παραδώσετε το αεροδρόμιο.»
– «Εδώ Ταγματάρχης Μανουράς των Καταδρομών. Το αεροδρόμιο δεν το παραδίδω. Και να πάτε να γ…τε!»
Θεοφάνης Μαλκίδης
Ορθοδοξία, Ελληνικότητα και Μιχάλης Χαραλαμπίδης
Πριν ακριβώς δύο έτη από την πυρκαγιά στον Έβρο, η οποία κατέστρεψε ένα εκατομμύριο στρέμματα, κάηκε και ο Ιερός Ναός της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Αετοχωρίου που είχε οικοδομηθεί από τους Πόντιους πρόσφυγες που κατέφυγαν εκεί από τη Σάντα μετά την ατιμώρητη Γενοκτονία.
Για όσους αναρωτιούνται τι είναι και πως νιώθουν οι Κύπριοι μετά από 51 χρόνια τουρκικής εισβολής και κατοχής και εθνομηδενιστικής πλύσης εγκεφάλου:
.jpg)
Η τελευταία ομιλία του Μιχάλη Χαραλαμπίδη στην Αλεξανδρούπολη . Δεκέμβριος 2023.
Ως Σανταίος, Τραπεζουντίνος, Αλεξανδρουπολίτης, Θρακιώτης δεν μπορούσα παρά να είμαι παρών, στην επίσκεψη της εικόνας της επί του Όρους Μελά του Πόντου Παναγίας στην γενέτειρα πόλη μου. Στον Ναό μάλιστα του Αγίου Ελευθερίου. Το Σύμβολο της απελευθέρωσης της πόλης μας. Κάτω από την εκκλησία του Αγίου Ελευθερίου αλλά και αυτήν του Ωκεανικού Αγίου μας, του Αγίου Νικολάου έζησα, ζήσαμε τα πρώτα χρόνια της ζωής μας τα παιδιά της γενιάς μου. Δίπλα στον Ναό του Αγίου Ελευθερίου ήταν το Νηπιαγωγείο μου το οποίο εμείς εγκαινιάσαμε.
Εξάλλου πάντοτε ήμουν Παρών, στην Θέση μου, ακόμη και όταν οι επίσημοι ή η ψευτοελιτ αλλά και ο λαός ή όχλος δεν ήταν στην θέση τους. Ακούσατε για αυτό από τον Μητροπολίτη μας Άνθιμο.
Δύο επίκαιρες αναφορές. Η Ιστορία ως Παρόν.
Η μία αφορά την ιστορία, την μνήμη της πόλης μας. Απευθύνεται κυρίως στα νέα παιδιά, τις νέες γενιές.
Αυτό λοιπόν το παιδί του Νηπιαγωγείου δεκαετίες μετά και παρόλο που ήταν μόνο, πολύ μόνο, η ιστορία λέει ότι κράτησε στον Ιερό Ιστορικό του Τόπο το Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως.
Ωστόσο, καλύτερα λέω να σας διηγηθώ για μία άλλη μου συνάντηση που είχα πέρυσι μ’ έναν άνθρωπο. Υπήρχε κάτι παράξενο σ’ όλ’ αυτά, ιδιαίτερα παράξενο γιατί σπάνια τυχαίνει κάτι τέτοιο. Ο άνθρωπος αυτός έφτασε μία φορά ίσαμε τον τόπο των εκτελέσεων και του είχαν διαβάσει κιόλας την απόφαση του τουφεκισμού του για κάποιο πολιτικό έγκλημα. Κάπου είκοσι λεπτά αργότερα του διάβασαν και την απόφαση απονομής χάριτος και του ορίστηκε μία άλλη ποινή, ωστόσο όμως αυτός, στο διάστημα εκείνο, ανάμεσα στις δυό αποφάσεις, μέσα στα είκοσι κείνα λεπτά, η τουλάχιστον στα δέκα πέντε, έζησε με την απόλυτη βεβαιότητα πως από στιγμή σε στιγμή θα πεθάνει.
Η πραγματική Ελλάδα:
Έφεδρος Αξιωματικός ΑΝΔΡΕΑΣ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΔΗΣ.
Έσωσε τους γονείς του και άλλους επτά συνανθρώπους του στο Μάτι.
Κλοτσήσαμε την καρδάρα και χύθηκε το γάλα... Οι απειλές της κυβέρνησης είναι νομικά «όπλα» χωρίς ουσιαστικό αντίκρισμα απέναντι στις προκλήσεις των Σκοπίων.
Ένας ακόμη ήρωας του Ελληνισμού, ο στρατιώτης της ΕΛΔΥΚ Θεμιστοκλής Ελευθερόπουλος μαζί με τους συμπολεμιστές του, αντιστάθηκε στους Τούρκους εισβολείς στην Κύπρο το 1974.
Ήταν αγνοούμενος από την 26η Αυγούστου 1974 και πριν από λίγο κηδεύτηκαν και ενταφιάστηκαν στη Μεσοποταμία Λαμίας μετά από 51 χρόνια τα ιερά του οστά, <<τα κόκκαλα των Ελλήνων τα ιερά>>!
Αθάνατος!
Για αυτόν η Κύπρος δεν ήταν μακριά!
Έγινε πριν από λίγο στην Έδεσσα, η κηδεία του μέχρι πρότινος αγνοούμενου για 51 χρόνια στρατιώτη της ΕΛΔΥΚ Θεοδώρου Χαραλαμπίδη, ο οποίος έπεσε μαχόμενος τους Τούρκους εισβολείς στην Κύπρο το 1974!
