του Λεωνίδα Κουμάκη*
Στις 3 Οκτωβρίου 2024 έγινε στην Άγκυρα μια έκτακτη συνάντηση μεταξύ του Ρ.Τ. Ερντογάν και του κυβερνητικού εταίρου, αρχηγού των γκρίζων λύκων και του ακροδεξιού Κόμματος Εθνικιστικής Δράσης, Ντεβλέτ Μπαχτσελί, λίγες ώρες πριν από τη συνεδρίαση του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας της Τουρκίας.
Επισήμως, συζητήθηκαν τα θέματα του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας της Τουρκίας (εξελίξεις στη Μέση Ανατολή, η ομιλία Ερντογάν κατά την έναρξη της νέας κοινοβουλευτικής περιόδου, στην οποία είχε δηλώσει ότι ο επόμενος στόχος του Ισραήλ είναι η Τουρκία, οι εξελίξεις στην Κύπρο, οι σχέσεις της Τουρκίας με την Ελλάδα, οι τουρκικές στρατιωτικές επιχειρήσεις κατά Κούρδων μαχητών σε Βόρειο Ιράκ και Συρία, σε σχέση και με το επίμονο άνοιγμα που επιχειρεί η Τουρκία προς τη Δαμασκό, ο πόλεμος Ρωσίας-Ουκρανίας και οι σχέσεις μεταξύ Αζερμπαϊτζάν και Αρμενίας).
Ανεπισήμως, όπως προέκυψε είκοσι μέρες μετά, ήταν η μεγάλη προσπάθεια του Ερντογάν να εξασφαλίσει Κουρδική υποστήριξη, με θεαματικές (θεωρητικά) παραχωρήσεις, στον απόλυτα αναγκαίο στόχο θεμελίωσης του καθεστώτος του και μετά από αυτόν, με σχετική (νέα) τροποποίηση του συντάγματος, που εξασφαλίζεται άνετα μόνο με Κουρδική υποστήριξη.
Ο Ρ. Τ. Ερντογάν: «Έχοντας στερεώσει την απόλυτη εξουσία του στους μηχανισμούς και στο καθεστώς που έχει επιβάλλει στην Τουρκία αλλά αντιμετωπίζοντας σημαντικά προβλήματα υγείας, είναι πλέον υποχρεωμένος να στραφεί στην κατάλληλη προετοιμασία του διαδόχου του, ώστε μετά τον βιολογικό του θάνατο να προστατευτούν όλα τα κλεμμένα της οικογένειας και των αυλικών του και να εξασφαλιστεί η υστεροφημία του, ώστε να θεωρείται μελλοντικά αντάξιος ή καλύτερος του Μουσταφά Κεμάλ στην συνείδηση του μέσου Τούρκου πολίτη» (βλπ «Οι επίδοξοι διάδοχοι του Ρετζέπ Τ. Ερντογάν» στην σελίδα 128 του βιβλίου μας «ΕΡΝΤΟΓΑΝΙΣΤΑΝ»).
Έτσι, για την προσπάθεια «προσέγγισης» των Κούρδων, επελέγη ο πιο άξεστος, ο πιο εμπρηστικός και ο πιο μεγάλος κατήγορος τους: Ο Ντεβλέτ Μπαχτσελή!
Ο άνθρωπος που μεταμορφώνεται χωρίς κανένα απολύτως πρόβλημα προκειμένου να διατηρηθεί στην εξουσία, με έλεγχο στα τουρκικά σώματα ασφαλείας και στην δικαιοσύνη, ο άνθρωπος που επιδείκνυε κάποτε σκοινί με το οποίο θα έπρεπε να κρεμαστεί ο ηγέτης των Κούρδων Αμπντουλάχ Οτσαλάν, δεν είχε κανένα πρόβλημα να κάνει μια ακόμα θεαματική στροφή, προτείνοντας την αποφυλάκιση του ηγέτη του παράνομου Εργατικού Κόμματος Κουρδιστάν, Abdullah Öcalan σε περίπτωση που έρθει στο τουρκικό κοινοβούλιο και διακηρύξει πως η «τρομοκρατία τελείωσε και πως το PKK διαλύθηκε!».
Μπορεί ο από 27/4/2024 διάδοχος της Μεράλ Ακσενέρ στην ηγεσία του Καλού Κόμματος (İYİ Parti) Müsavat Dervişoğlu να αντέδρασε λέγοντας «Στο τουρκικό κοινοβούλιο δεν μπορεί να μπει χωρίς να περάσει πάνω από τα πτώματα μας», μπορεί η φιλοκυβερνητική Yeni Safak να κυκλοφόρησε με κορυφαίο τίτλο «Η θέση του Οτσαλάν είναι στο Ιμραλί» αλλά το μήνυμα του καθεστώτος δόθηκε κανονικά.
Ο δημοσιογράφος Barış İnce, εκδότης της εφημερίδας Birgün ο οποίος καταδικάστηκε πρωτόδικα σε 21 μήνες φυλακή για «εξύβριση του Προέδρου Ερντογάν» την επομένη των δηλώσεων Μπαχτσελή, δεν μάσησε καθόλου τα λόγια του:
«Στην Τουρκία σχεδιάζεται αλλαγή καθεστώτος. Το ΑΚΡ, μαζί με τις πολιτικές του ρίζες, πρόκειται να οικοδομήσει ένα καθεστώς στην Τουρκία βασισμένο στην δική του οπτική γωνία. Ο στόχος δεν είναι η κοινωνική πρόνοια και η συμφιλίωση, αλλά καταβάλλονται προσπάθειες για να διατηρηθεί η οικογένεια του Ερντογάν στην εξουσία για πάντα όσο ζει … παρόμοιο εκλογικό μοντέλο εφαρμόζεται ήδη σε αντιδημοκρατικές χώρες … Υπάρχει ένα όριο στις δυνατότητες για τις οποίες μπορείς να πάρεις ψήφους χρησιμοποιώντας τη θρησκεία … Με τη διαχείριση μιας καλής οικονομίας, μπορείτε να πάτε λίγο πάνω από αυτό λέγοντας ότι έχετε κατασκευάσει έναν δρόμο … Θα εφαρμοστεί ένα αντιδημοκρατικό εκλογικό μοντέλο. Για τον λόγο αυτό, οι Κούρδοι και οι Κούρδοι συμπατριώτες μας απαιτούν τώρα μια συμφωνία για το θέμα αυτό, μέσω του κόμματος DEM ή του κουρδικού πολιτικού κινήματος. Λέγεται ότι αν το κουρδικό πολιτικό κίνημα παραμείνει κοντά τους εδώ, μπορεί να επιτευχθεί ευρεία συναίνεση και η κατάσταση για την οποία μιλάμε μπορεί να αποκαλυφθεί … Δεν υπάρχει τίποτα που το MHP δεν θα δεχτεί. Δηλαδή, δεν υπάρχουν κόκκινες γραμμές, μπλε γραμμές, πράσινες γραμμές. Ρίξτε μια ματιά στην ιστορία του MHP, από πού προήλθε και πού πηγαίνει; Ρίξτε μια ματιά στο ποιος την υποστήριξε, εναντίον ποιου ιδρύθηκε και για ποιο λόγο καθιερώθηκε, και θα καταλάβετε καλύτερα τι λέω. Αν είχαν μια γραμμή, δεν θα είχαν βγει στις τοπικές εκλογές και θα έλεγαν: “Έλαβα μια επιστολή από τον Οτσαλάν, ακούστε αυτήν την επιστολή”. Αν αυτό που προσπαθούν να κάνουν είναι να υπηρετήσουν την κυβέρνηση, συναντιούνται με όλους. Κάνουν τα πάντα. Το γεγονός ότι είπαν στο MHP για αυτή τη διαδικασία είναι επειδή προσπαθούν να αποτρέψουν την κρίση που μπορεί να συμβεί στην κοινωνία. Με άλλα λόγια, αν το ΑΚΡ είχε πει κάτι, οι εθνικιστές θα είχαν αντιδράσει, αλλά προσπαθούν να αποκαλύψουν μια συναίνεση κάνοντας το πιο εθνικιστικό κόμμα να το πει αυτό εντός εισαγωγικών … το MHP δεν στοχεύει να έρθει στην εξουσία, στόχος του είναι να διαχειριστεί την κυβέρνηση για να διατηρήσει την ύπαρξή του στο δικαστικό σώμα και την αστυνομία … Τα σύνορα έχουν ανοίξει και πολλοί άνθρωποι που δεν είναι σαφείς έχουν εισέλθει. Δεν διενεργήθηκαν έλεγχοι. Η δημογραφική δομή της Τουρκίας έχει αρχίσει να αλλάζει σε ορισμένες επαρχίες και ορισμένες περιοχές. Σκεφτείτε πού θέλει να οδηγήσει αυτή η αλλαγή και τα σχέδια του Ερντογάν και των εταίρων του είναι σαφώς ορατά στην Τουρκία … οι πρόσφυγες είναι το τελευταίο καρφί στη διαδικασία αλλαγής καθεστώτος στην Τουρκία».
Συμπεράσματα: Όλα τα παράξενα που συμβαίνουν στην Τουρκία γύρω από τον ηγέτη των Κούρδων Abdullah Öcalan, φαίνεται πως δεν είναι καθόλου άσχετα με το στρατηγικό σχέδιο των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ «Μέση Ανατολή 2030».
Σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες, το στρατηγικό σχέδιο των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ «Μέση Ανατολή 2030» προβλέπει τη δημιουργικά δυο αυτόνομων κρατών: Το Παλαιστινιακό στη Γάζα απαλλαγμένο από τη Χαμάς και το Κουρδικό μεταξύ βόρειας Συρίας και Νοτιανατολικής Τουρκίας απαλλαγμένο από Τζιχαντιστές και ΡΚΚ. Το αμερικανικό σχέδιο για το νεοσύστατο Κουρδικό κράτος προβλέπει ως πρώτο μεταβατικό Πρόεδρο τον Abdullah Öcalan, στο πρότυπο του Νέλσον Μαντέλα της Νότιας Αφρικής.
Τα παραπάνω αποτελούν μοναδική ευκαιρία για το τουρκικό καθεστώς, από την μια πλευρά να κάνει όλες τις αλλαγές του συντάγματος που επιθυμεί προκειμένου η «Φαμίλια Ερντογάν» να παραμείνει στην τουρκική εξουσία εξελισσόμενη σε ένα κανονικό καθεστώς Αλίεφ ή Μπερντιμουχαμέντοφ και από την άλλη να απαλλαγεί από το καθημερινό μαρτύριο αίματος που απαιτεί η πληγή του Κουρδικού προβλήματος για την σημερινή Τουρκία.
Όλα αυτά βέβαια αποτελούν σχεδιασμούς «χωρίς τον ξενοδόχο» που δεν είναι άλλος από τον Κουρδικό λαό των 40 εκατομμυρίων ανθρώπων που ζει μεταξύ Τουρκίας, Συρίας, Ιράκ, Ιράν και παγκόσμιας διασποράς. Δεν είναι άλλος από τους μαχητές της ελευθερίας οι οποίοι (κατά παράφραση δηλώσεων του Ρ. Τ. Ερντογάν για την Χαμάς – 13/12/2023) «Το Ρ.Κ.Κ. δεν είναι τρομοκρατική οργάνωση, είναι πολιτικό κόμμα. Ως πολιτικό κόμμα, αγωνίζεται για τα δικαιώματα που θα αποκτήσει».
Η βομβιστική επίθεση στις εγκαταστάσεις της Αεροδιαστημικής Βιομηχανίας της Τουρκίας (TUSAŞ) την επομένη των δηλώσεων του Ντεβλέτ Μπαχτσελή και ανήμερα της πρώτης άδειας, μετά από 43 μήνες, για επίσκεψη στον απομονωμένο στο Ιμραλή ηγέτη του ΡΚΚ Abdullah Öcalan, σε συνδυασμό με την άμεση απαγόρευση μετάδοσης πληροφοριών που επέβαλε η εποπτική αρχή των ΜΜΕ Τουρκίας για να συγκαλύψει τα αποτελέσματα και τις λεπτομέρειες της βομβιστικής επίθεσης, δείχνουν πόσο θολό παραμένει το τοπίο στο διαχρονικό Κουρδικό πρόβλημα της Τουρκίας που ξαναβγαίνει για μια ακόμα φορά, στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας.
Το «κερασάκι στην τούρτα» έβαλε πάντως η δήλωση που μετέφερε ο βουλευτής του φιλοκουρδικού κόμματος DEM Ömer Öcalan, αμέσως μετά την συνάντηση του με τον Abdullah Öcalan, στο Ιμραλί στις 23/10/2024: «Εάν πληρούνται οι προϋποθέσεις, έχω τη θεωρητική και πρακτική δύναμη να μετακινήσω αυτή τη διαδικασία από το έδαφος της σύγκρουσης και της βίας, στο νομικό και πολιτικό έδαφος». Και ο νοών, νοείτο…
