Θεοφάνης Μαλκίδης
Κύπρος: Πενήντα χρόνια κατοχής
*Το κείμενο αποτελεί μέρος της ομιλίας στην εκδήλωση για την Κύπρο, η οποία πραγματοποιήθηκε στην Αλεξανδρούπολη
Η ιστορία δίνει πάντα
έμπνευση για το παρόν και το μέλλον μας. Αντλείς παραδείγματα, πρότυπα και
σύμβολα, κατανοείς τα λάθη και προχωράς με ό,τι πιο σπουδαίο έχει γεννήσει
αυτός ο τόπος.
Στο τέταρτο βιβλίο του, ο Ηρόδοτος αναφέρεται στους Πέρσες που
ζητούσαν «γην καί ύδωρ» απ’ τις πόλεις και τους λαούς που
τους παραδίδονταν και ειδικότερα στην απάντηση του Βασιλιά Ιδαθύρσου των Σκυθών
προς τον Βασιλιά Δαρείο. Στο πέμπτο βιβλίο, ο πατέρας της Ιστορίας, γράφει για
τον Δαρείο ο οποίος στέλνει αγγελιαφόρους οι οποίοι ζητούν «γην και ύδωρ» από
τον Βασιλιά Αμύντα των Μακεδόνων, ενώ στο έκτο βιβλίο, αναφέρεται στους
αγγελιαφόρους που φτάνουν σε όλη την Ελλάδα που ζητούν την παράδοσή της με τις
λέξεις αυτές.
Από τις αρχές του 20ου αιώνα με
το σχεδιασμό, την οργάνωση και την εκτέλεση της Γενοκτονίας από το Οθωμανικό κράτος και στη
συνέχεια από το καθεστώς του δασκάλου του Χίτλερ Μουσταφά Κεμάλ ξεκίνησε το
σχέδιο εξαφάνισης του Ελληνισμού της Ιωνίας, του Πόντου, της Θράκης, της
Καππαδοκίας.
Στη συνέχεια η
Τουρκία εξελισσόμενη σε ένα μόρφωμα με φασιστικά και ρατσιστικά στοιχεία,
επεδίωξε και κατάφερε να εξαφανίσει τους Έλληνες της Κωνσταντινούπολης, της
Τενέδου και της Ίμβρου με μεθόδους Ολοκαυτώματος που κατέληξαν σε «νύχτες
κρυστάλλων» («Σεπτεμβριανά»), οικονομικό στραγγαλισμό και απελάσεις, ενώ η
Κύπρος ήταν αυτή που δέχτηκε εν τέλει και τη στρατιωτική έκφραση του κρατικού
και παρακρατικού μηχανισμού.
Η Κύπρος, το Αιγαίο και η Θράκη
αποτελούν πλέον το σχετικό Τουρκικό επεκτατικό δόγμα με θεωρίες και πρακτικές
για «Γαλάζια Πατρίδα» και «Στρατηγικό βάθος» που είναι αντιγραφή και εξέλιξη
της θεωρίας του ζωτικού χώρου του Χίτλερ και των Ναζί. Συνεπώς η παρούσα κατάσταση με
προβολή τα ενεργειακά, την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη, το μεταναστευτικό, την
υφαλοκρηπίδα, τον εναέριο χώρο και μία σειρά από σχετικά ζητήματα που προβάλλει
η Τουρκία, δεν είναι παρά η μετεξέλιξη των παραπάνω σημαντικών θεμάτων εθνικής
κυριαρχίας που όπως γνωρίζουμε οδήγησε στον ακρωτηριασμό κρατών προς
εξευμενισμό του θηρίου και στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, στις σφαγές και στην
απώλεια της εθνικής ανεξαρτησίας.
Εδώ και καιρό με όρους Γκέμπελς
τίθεται ως μοναδική οδός, για τον Ελληνικό λαό, η συζήτηση για την εθνική
κυριαρχία στο Αιγαίο, για «λύση» στην Κύπρο, για «παραχωρήσεις» στη Θράκης.
Το να επικαλείσαι το
διεθνές δίκαιο δεν είναι πανάκεια. Η εισβολή και η κατοχή στην Κύπρο για πενήντα
χρόνια, το σχέδιο Ανάν πριν είκοσι
χρόνια και η επιβολή της «λύσης» που δεν είχε καμία σχέση με δημοκρατία,
διεθνές δίκαιο και ανθρώπινα δικαιώματα που συχνά –πυκνά επικαλείται αυτό το
«δίκαιο», είναι μία χαρακτηριστική περίπτωση. Το ίδιο γίνεται και στο Αιγαίο
και στη Θράκη.
Ο σεβασμός και η
επίκληση του διεθνούς δικαίου πρέπει να αφορά την προετοιμασία ισχυρής άμυνας
προάσπισης της εθνικής μας κυριαρχίας. Είναι σίγουρο ότι χρειάζεται λειτουργική
και πρακτική αντιμετώπιση των εξαιρετικής σημασίας για τη συνέχειά μας
ζητημάτων. Ο Ελληνισμός δεν έχει καμία σχέση με την Ύβρη και τον ευτελισμό,
με την παράδοση για λίγα χρόνια «ειρήνης»….
Η Ελλάδα οφείλει και πρέπει να
προστατεύσει τα κυριαρχικά της δικαιώματα. Καμία υποχώρηση έναντι της κατοχικής
Τουρκίας, όχι στη συνεκμετάλλευση στο Αιγαίο, όχι στην ομοσπονδία στην Κύπρο,
αποτροπή της καθημερινής εισβολής στη Θράκη και το Αιγαίο.
«Γη και Ύδωρ» δε θα δώσουμε!
Η
συνέντευξη για την Κύπρο
