Ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης κατάγγειλε τον Κώστα Σημίτη, παρεμβαίνοντας τις 10/7/1997 για την συμφωνία της Μαδρίτης :
«η συνεχής αποδοχή μιας διπλωματίας καταναγκασμού, που εγκαινιάστηκε το βράδυ των Ίμια, επαναφέρει την Ελλάδα στις υποτιμητικές και ταπεινωτικές σχέσεις των δεκαετιών ‘50 και ’60.
Η υπογραφή του συμφώνου της Μαδρίτης, δεν υπάρχει σε καμία προγραμματική δέσμευση της κυβέρνησης, αλλά πολύ περισσότερο βρίσκεται σε μεγάλη δυσαρμονία με τους λόγους ίδρυσης, το ρόλο και την φυσιογνωμία του ΠΑΣΟΚ. Κανένα έντιμο, με αίσθημα ιστορικής ευθύνης και αυτοσεβασμό, μέλος η στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, δεν θα ψήφιζε τον Κώστα Σημίτη για πρόεδρο του, αν ήξερε ότι θα υλοποιούνταν πολιτικές, που ούτε ο Μητσοτάκης τόλμησε ή μπόρεσε να εφαρμόσει.
Κοινώς, αν ήξερε ότι το ΠΑΣΟΚ θα μετεξελισσόταν σε Μητσοτακικό κόμμα.
Το σταμάτημα της σταδιακής αποκοπής του ΠΑΣΟΚ από την πατριωτική κληρονομιά της δημοκρατικής παράταξης, μόνο ένα συνέδριο μπορεί να ανακόψει».
