Θ. Μαλκίδης
Ο αλλόφωνος Ελληνισμός: οι Αρβανίτες της ανατολικής Θράκης, ανάμεσα στις Συμπληγάδες της άγνοιας και της προπαγάνδας
Μέρος της ομιλίας στο 5ο Πανελλήνιο Αντάμωμα Αρβανιτών Ζαλουφιωτών (Σάκκος Νέας Ορεστιάδας, Ιούλιος 2016) και απόσπασμα από την εισαγωγή του βιβλίου: “Αρβανίτες. Από την Ήπειρο στη Θράκη”,
Μέρος της ομιλίας στο 5ο Πανελλήνιο Αντάμωμα Αρβανιτών Ζαλουφιωτών (Σάκκος Νέας Ορεστιάδας, Ιούλιος 2016) και απόσπασμα από την εισαγωγή του βιβλίου: “Αρβανίτες. Από την Ήπειρο στη Θράκη”,
1.Η Μνήμη και η ταυτότητα των Αρβανιτών της ανατολικής Θράκης
Είναι πολλές οι στιγμές που καταγράφει η πλούσια μυθολογία και ιστορία μας,όπου η μνήμη των προηγούμενων και των μελλοντικών ανθρώπων καθορίζουν τις πράξεις των παρόντων. Ηρωικές και κυρίως καθημερινές πρακτικές εξαρτώνται από το πως συμπεριφέρθηκαν στο παρελθόν οι πρόγονοι,αλλά και πως θα τους κρίνουν οι απόγονοι.
Στην πορεία αυτή της ζωής και της Ελληνικότητας,μετέχουν Έλληνες και Ελληνίδες από διαφορετικούς τόπους και γεωγραφικές προελεύσεις,με διαφορετικές τοπικές ταυτότητες και διαλέκτους που διατηρούν όμως όλοι και όλες την κοινή Ελληνική-Ρωμαίικη μνήμη.
Έλληνες και Ελληνίδες που με την πάροδο του χρόνου ως μοναδική επιλογή επιβίωσης,έγιναν Σλαβόφωνοι,
Βλαχόφωνοι,,Τουρκόφωνοι,Αρβανιτόφωνοι κ.ά, και σε κρίσιμες στιγμές ένωσαν τις δυνάμεις τους για τη συνέχεια και την ελευθερία.
Επισημαίνοντας την αλλοφωνία των Ελλήνων,ως στοιχείο διαφορετικότητας και αποτελέσματος της μακραίωνης δου- λείας του ελληνικού χώρου,θα πρέπει να σταθούμε στην περίπτωση των Αρβανιτών της ανατολικής Θράκης,περίπτωση,η οποία όπως και άλλες, αποτέλεσαν και αποτελούν σημαντικό στοιχείο της ταυτότητας και της μνήμης των Ελλήνων και των Ελληνίδων που αλλοφώνησαν με την πάροδο του χρόνου.
Αυτών που ξεκίνησαν από την Κορυτσά και τη Μοσχόπολη,το Βιθκούκι,το Κιαφσέζ και έφτασαν μέχρι την Αδριανούπολη,το Ζαλούφι και τους άλλους τόπους της ανατολικής Θράκης.Αυτοί που βίωσαν τη Γενοκτονία στις αρχές του 20ου αιώνα και ακολούθησαν τον προσφυγικό δρόμο το 1922, στους οικισμούς του Έβρου, της Ροδόπης, της Δράμας, του Κιλκίς και των Σερρών, της Θεσσαλονίκης.
2. Η συνέχεια και το μέλλον
Η ανάδειξη της πορείας και της προσφοράς των αλλόφωνων Ελλήνων,των Αρβανιτών της ανατολικής Θράκης,έρχεται ως αποτέλεσμα της αγωνιώδους προσπάθειας ανθρώπων και σωματείων, και άλλων ατομικών ή συλλογικών υποκειμένων,που είδαν την Αρβανίτικη ταυτότητα να αλλοιώνεται στα πλαίσια της αλβανικής προπαγάνδας και παράλληλα να εξαφανίζεται με άκομψο τρόπο, ως αποτέλεσμα άλλων προτεραιοτήτων και άγνοιας του ελλαδικού κόσμου.
Είναι πολλές φορές οι περιπτώσεις στην μεν πρώτη,όπου η προπαγάνδα μπήκε ακόμη και στις οικίες των Αρβανιτών της Θράκης (του Έβρου κυρίως),ενώ στη δεύτερη έχουμε αναρίθμητες περιπτώσεις όπου απαγορευόταν η ομιλία της διαλέκτου των Αρβανιτών.Όπως άλλωστε συνέβη και σε άλλες περιπτώσεις Ελλήνων και Ελληνίδων που έγιναν Σλαβόφωνοι,Βλαχόφωνοι, Τουρκόφωνοι, κ.ά ή ακόμη ομιλούντων την Ποντιακή διάλεκτο!
Μία πολύ σοβαρή προσπάθεια άρσης της άγνοιας,της αδιαφορίας αλλά και της προπαγάνδας για τους Αρβανίτες της Θράκης έγινε στα πλαίσια των “Ανταμωμάτων” των Αρβανιτών που κατάγονται από το Ζαλούφι της ανατολικής Θράκης.
Στις συναντήσεις αυτές,όπου συμμετείχαν Αρβανίτες που κατάγονται από τα χωριά της ανατολικής Θράκης και κατοικούν σε όλην την Ελλάδα και το εξωτερικό,έγινε με έντονο τρόπο, λόγω της μεγάλης συμμετοχής και της θέλησης των οργα-νωτών και των συμμετεχόντων,αφενός η προβολή της πλούσιας Αρβανίτικης – Θρακικής - Ελληνικής παράδοσης, και αφετέρου η αποκαθήλωση της παραπληροφόρησης,της άγνοιας και της προπαγάνδας.
Για την προσπάθεια αυτή,να αναδειχθεί η Αρβανίτικη θέση στην ελληνικό κόσμο,οφείλουμε πολλά στις προηγούμενες γενιές που σε ιδιαίτερα δύσκολες συνθήκες κατόρθωσαν να διασώσουν την ιστορική μνήμη,δίνοντας τα βιολογικά εφόδια στους μετέπειτα Αρβανιτόφωνους Έλληνες και Ελληνίδες,για να αντιπαλέψουν τη λήθη και το ψεύδος,την αδιαφορία,την εχθρότητα,την προπαγάνδα και την ιστορική άγνοια.
Σήμερα,οι απόγονοι των διασωθέντων από τη Γενοκτονία που σχεδίασαν οι Νεότουρκοι και οι Κεμαλικοί, Έλληνες Αρβανιτόφωνοι της ανατολικής Θράκης,αναλαμβάνουν την ευθύνη να αποκαταστήσουν το μεγάλο κενό από την ελληνική ιστορία και μνήμη και την αντίκρουση της προπαγάνδας.
Η προσπάθεια αυτή αποτελεί μία συμβολή στην ιστορική πορεία των Αρβανιτών της ανατολικής Θράκης,στην πλούσια διαδρομή μνήμης,αλλά κυρίως αποτελεί συμβολή στην προσπάθεια αποκατάστασης της αλλόφωνης πληθυσμιακής αυτής ομάδας του ελληνικού λαού.Προσπάθεια η οποία είναι διακριτή και επειδή έχει πλέον τα υποκείμενά της,τους ανιδιοτελείς ανθρώπους,θα έχει και ουσιαστικά αποτελέσματα.
