Θεοφάνης
Μαλκίδης
Ελευθερία
και αλληλεγγύη στα χρόνια της χρεοκοπίας
Εμείς,
που δεν λεηλατήσαμε, ούτε καταστρέψαμε
ζωές συνανθρώπων μας,
εμείς που είμασταν σταθεροί στις
απόψεις μας και υπερασπιστήκαμε την
ανθρώπινη αξία και ηθική, αφού
καταγράψαμε και ερμηνεύσαμε την
πνευματική και οικονομική χρεοκοπία
της πατρίδας μας, δώσαμε με τη στάση και
την πράξη μας μία πρόταση για το μέλλον
αυτού του τόπου και αυτονόητα και για
το δικό μας. Στην καλοπροαίρετη και μη,
στην με καλή διάθεση αλλά και προβοκατόρικη
ερώτηση, “τι να κάνουμε” ή τι “μπορούμε
να κάνουμε”, απαντήσαμε με την ερώτηση,
“κοίταξες τον διπλανό σου που πεινάει,
που κρυώνει, που έχασε την εργασία του,
που δεν έχει να πληρώσει το ηλεκτρικό
ρεύμα, το νερό, τα βιβλία και τα τετράδια
των παιδιών του, που δεν μπορεί να
αναπνεύσει και αργοπεθαίνει κάθε μέρα;”
Η
ικανοποίηση των παραπάνω αναγκών ήταν
και δυστυχώς παραμένει το πρώτιστο
καθήκον κάθε Έλληνα και Ελληνίδας, κάθε
ανθρώπου, που δεν μπορεί να βλέπει αφενός
την πατρίδα του και την ίδια του τη ζωή
να καταστρέφεται και αφετέρου να
παρακολουθεί τον κάθε λογής “πολιτικό
παράγοντα”, τοπικό και μη, να παριστάνει
τον “σωτήρα”.
Έτσι
αποφασίσαμε να κάνουμε αυτό, που άλλοι
λίγο, άλλοι περισσότερο έπρατταν κατά
μόνας. Να βοηθήσουν και να βοηθούν τον
συνάνθρωπο, ποικιλοτρόπως και συνεχώς.
Έτσι λίγοι άνθρωποι, δημιουργήσαμε την
Κίνηση Αλληλεγγύης Πολιτών Αλεξανδρούπολης,
ώστε να δώσουμε μία σοβαρή, ανιδιοτελή
και συνεχή πρόταση για την πατρίδα μας.
Για να δώσουμε θάρρος στις εκατοντάδες
οικογένειες, οι οποίες αφού είδαν τη
ζωή τους να καταρρέει, παρακολουθούν
τους υπεύθυνους της κατάστασής τους,
να τους διαβεβαιώνουν (!) ότι όλα θα πάνε
καλά.....
Είναι
πολλές οι στιγμές για τις οποίες νιώθουμε
ότι, συν Θεώ, πετύχαμε αρκετά. Κάναμε
διανομή εκατοντάδες τόνων προιόντων
και προχωρήσαμε στην παραγωγή άλλων
τόσων με τον ίδιο σκοπό, με ελάχιστα
λόγια και βρεθήκαμε εκεί που κανένας
δεν πήγε. Γίναμε καλύτεροι και πράξαμε
το αναγκαίο, έναντι των συνανθρώπων
μας, των προγόνων μας, των εαυτών μας,
των παιδιών μας και των παιδιών των
παιδιών μας.
Χωρίς
ανταμοιβή και προαπαιτούμενα. “Δωρεάν
λάβατε, δωρεάν δώτε”
.
Η
αλληλεγγύη είναι η αληθινή πράξη, η
πραγματική προσωπική και συλλογική
ανά(σ)ταση, η ανιδιοτελής αγάπη προς
την πατρίδα, η πίστη στο Θεό, είναι,
μαζί με άλλα, αυτή που θα οδηγήσει στην
αληθινή απελευθέρωση της Ελλάδας και
του Ελληνισμού από τα δεσμά της πνευματικής
και οικονομικής χρεοκοπίας. Άλλωστε
τώρα που τελειώσαν τα χρήματα από που
θα κρατηθεί ο λαός μας;
