Γκάρο Παϊλάν-Ένκου Φερχάτ- Ιωακείμ Γκάουκ

Θ. Μαλκίδης

Γκάρο Παϊλάν-Ένκου Φερχάτ- Ιωακείμ Γκάουκ

Εκτιμώ τους ανθρώπους που σε δύσκολες στιγμές επιλέγουν να πουν την αλήθεια, να φερθούν με εντιμότητα, συνέπεια, σοβαρότητα και με θάρρος. Που δε φοβούνται να αποφασίσουν με ποιους θα παν και ποιους θα αφήσουν για να χρησιμοποιήσω τους γνωστούς στίχους. Τους άλλους, όπως είναι αυτονόητο, αυτούς που λένε ψέμματα, που δειλιάζουν και κρύβονται τους απεχθάνομαι. Όπως είναι πάλι αυτονόητο αυτοί χάνονται στον ιστορικό χρόνο, αντιθέτως σ΄αυτόν μένουν για πάντα ζωντανοί οι Άνδρες, αυτοί που πηγαίνουν αντίθετα στο ρεύμα.

Ο Γκάρο Παϊλάν, ο Ένκου Φερχάτ, ο Ιωακείμ Γκάουκ, ο καθένας ξεχωριστά και όλοι μαζί αποδεικνύουν ότι υπάρχουν άνθρωποι, πολιτικοί, πολίτες, οι οποίοι συνειδητά αγωνίζονται με ευθύνη έναντι της ιστορίας και του δικαίου.

Ο Γκάρο Παϊλάν, ο βουλευτής του HDP, μιλώντας μέσα στην τουρκική βουλή, έδειξε πως ένας άνθρωπος της μνήμης, πως ένας λαός που έχει αυτοσεβασμό μπορεί να κερδίσει, όσα και χρόνια και εάν περάσουν. Ο Αρμένιος Γκάρο Παϊλάν απέδειξε με τις εικόνες των δολοφονημένων προγόνων του ότι ένα έθνος μπορεί να αντέξει την προπαγάνδα και την άρνηση και στην κατάλληλη στιγμή να έρθει η δικαίωση.

Ο Ένκου Φερχάτ, επίσης βουλευτής του HDP, έπραξε όπως θα έπραττε κάθε δημοκράτης και αγωνιστής, που γνωρίζει από που έρχεται και που πηγαίνει. Το αγωνιζόμενο κουρδικό έθνος έχει βρει στο πρόσωπό του ένα νέο σύμβολο, σύμβολο που σέβεται την αλήθεια και αποδίδει σ΄αυτήν ότι της ανήκει. 

Ο Ιωακείμ Γκάουκ, πρόεδρος της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας, μιλώντας τον Απρίλιο του 2015 στον καθεδρικό ναό του Βερολίνου, για τις Γενοκτονίες των Ελλήνων, των Αρμενίων και των Ασσυρίων, οδηγεί τη χώρα του, η οποία με ευθύνεται με Ολοκαυτώματα, σε ανάλογη στάση με αυτή που κράτησε για την εξόντωση των Εβραίων.

Για τον Γκάουκ είχα  μιλήσει πριν λίγο καιρό σε μία ραδιοφωνική συνέντευξη, όταν ρωτήθηκα για το  ποιες χώρες είναι οι επόμενες οι οποίες θα αναγνωρίσουν τη Γενοκτονία. Εκεί, πλην, των πολιτειών των ΗΠΑ, είπα και για τη Γερμανία. Η ομιλία του Γκάουκ άνοιξε το δρόμο για το αναμενόμενο ψήφισμα. Το περιμένουμε, το ευχόμαστε και αγωνιζόμαστε για αυτό.

Άνθρωποι και Άνδρες όπως ο Γκάρο Παϊλάν, ο Ένκου Φερχάτ, ο Ιωακείμ Γκάουκ, είναι τα πρότυπα για όλους μας, μηνύματα ζωής και Ανάστασης. Η αλήθεια, η ιστορία, η μνήμη θα νικήσουν!

Γενοκτονία:Υπονόμευση στο εσωτερικό,Αναγνώριση στο εξωτερικό

Θ. Μαλκίδης* 

Γενοκτονία:Υπονόμευση στο εσωτερικό, Αναγνώριση στο εξωτερικό.

Η πρόσφατη αναγνώριση της Γενοκτονίας των προγόνων μας από την πολιτεία της Δυτικής Βιρτζίνια των ΗΠΑ και από την  πόλη του Τορόντο στον Καναδά αποτελεί μία ακόμη σημαντική ημέρα για τα θύματα του μαζικού εγκλήματος, τους ζώντες απογόνους τους, τα εκατομμύρια Έλληνες και τις Ελληνίδες σε όλο τον κόσμο, αποτελεί μία σπουδαία ημερομηνία για τους ανιδιοτελείς αγωνιστές Έλληνες και Φιλέλληνες.

Το ψήφισμα αποτελεί μία ακόμη επιτυχία, μία ακόμη επιβράβευση του έντιμου και σοβαρού αγώνα, επιτυχία η οποία έρχεται σε μία δύσκολη περίοδο. Σε μία συγκυρία όπου το μόνο που ακούγεται είναι αριθμοί. Στην ελληνική όμως παράδοση, υπάρχουν και οι λέξεις, που γίνονται σύμβολα, αγώνες, ταυτότητα. Αυτή όπου όπως λέει ο Νίκος Καζαντζάκης που κατέγραψε το δράμα των ξεριζωμένων Ελλήνων κατά τη διάρκεια της Γενοκτονίας, δίνει νόημα και μορφή σε μία άμορφη και άμυαλη απεραντοσύνη.

Η αναγνώριση (και) από την πολιτεία της Δυτική Βιρτζίνια των ΗΠΑ και από την πόλη του Τορόντο στον Καναδά έχει τεράστια αξία για τους αυτονόητους λόγους. Η προσπάθεια για την αναγνώριση της Γενοκτονίας συνεχίζεται και από ότι αποδεικνύεται έχει και αποτέλεσμα. Ειδικά όταν προέρχεται από την δυναμική και έξω από συμφέροντα και λογικές Ελληνική Διασπορά. Συγχαρητήρια σε όλους όσους εργάστηκαν για να έρθει αυτό το αποτέλεσμα, στους συμπατριώτες και συμπατριώτισσές μας, σε όλους που αγωνίστηκαν και πέτυχαν. Ο ελληνικός αγώνας της ιστορίας και της μνήμης, συνεχίζεται και παρότι έχει πολλά εμπόδια από το ελλαδικό εσωτερικό της θλίψης, της παρακμής, της υπονόμευσης και της άρνησης, θα είναι νικηφόρος!

O Ελληνικός Αθλητικός Σύλλογος «Πόντος» Μερζιφούντας.Από το Γήπεδο στην Αγχόνη

Θεοφάνης Μαλκίδης

O Ελληνικός Αθλητικός Σύλλογος «Πόντος» Μερζιφούντας. Από το Γήπεδο στην Αγχόνη

Oι σύλλογοι των Ελλήνων της Ανατολής οι οποίοι δημιουργήθηκαν σε ειρηνική περίοδο, προήλθαν από την ανάγκη που βίωνε ο Ελληνισμός να διατηρήσει  την ιδιαιτερότητά του, να ανυψώσει το πνευματικό και το αθλητικό του επίπεδο, αλλά με την έναρξη της Γενοκτονίας οι Σύλλογοι ήταν και μέσο επιβίωσης. Στον Πόντο και ιδιαίτερα στη Μερζιφούντα, η οποία αποτέλεσε πηγή αξιόλογων κοινωνικών, πνευματικών, αθλητικών και άλλων επιτευγμάτων, οι Έλληνες ίδρυσαν συλλόγους ιδιαίτερα σημαντικούς για την εθνική αυτογνωσία και επιβίωση. Σε δύσκολες στιγμές οι συλλογικές δομές αποτέλεσαν το καταφύγιο για πολλούς Έλληνες οι οποίοι κυνηγήθηκαν ανηλεώς από τις Νεοτουρκικές και τις Κεμαλικές δυνάμεις.

Ο Ελληνικός Αθλητικός Σύλλογος «Πόντος», ο οποίος δημιουργήθηκε από μαθητές και καθηγητές του Κολλεγίου "Ανατόλια" Μερζιφούντας  αποτέλεσε ένα θεσμικό δημιούργημα των Ελλήνων της πόλης, που συνέβαλλε αποφασιστικά στην πνευματική, πολιτισμική, αθλητική και κοινωνική τους ανύψωση. Έχοντας πολυποίκιλες δραστηριότητες, ο Σύλλογος αποτέλεσε  μία ακόμη προσφορά για την εθνική αποκατάσταση των Ελλήνων του Πόντου, οι οποίοι αγωνίστηκαν με κάθε τρόπο για την ελευθερία. Αρκετοί από αυτούς όπως ο καθηγητής και  οι μαθητές  του "Ανατόλια" Θεοχαρίδης και   Ανανιάδης και  Παυλίδης, θα δολοφονηθούν στα αποκαλούμενα από τους Κεμαλικούς "Δικαστήρια Ανεξαρτησίας" που στήθηκαν στην Αμάσεια το 1921. Έτσι τα μέλη, οι αθλητές του Συλλόγου "Πόντος", βρέθηκαν κυριολεκτικά από το γήπεδο στην αγχόνη

Το βιβλίο αναλύει τη συμβολή του Ελληνικού Αθλητικού Συλλόγου "Πόντος" , η οποία είναι σημαντικότατη και αποτελεί μία εξαιρετική στιγμή της παρουσίας των Ελλήνων στον Πόντο.   Η έρευνα έδειξε και στο μέλλον θα δείξει ακόμη  περισσότερο ότι σύλλογοι και σωματεία, οργανωμένες θεσμικές εκφράσεις των Ελλήνων, όπως ο «Πόντος» της Μερζιφούντας  ξεχώρισαν με τη δραστηριότητά τους και απέδειξαν την μεγάλη  πνευματική,  κοινωνική και εθνική τους  προσφορά. 

 

 

Υ.Γ. Μετά από πρότασή μας  η Ποντιακή αδελφότητα Αδελαίδας Αυστραλίας και η ποδοσφαιρική του ομάδα «Ποντιακοί Αετοί» διοργάνωσαν το Δεκέμβριο του 2008, αγώνα με επίλεκτους ποδοσφαιριστές  προς τιμήν των θυμάτων του Συλλόγου. Η ομάδα των Ποντιακών Αετών φόρεσε πιστά αντίγραφα της στολής του συλλόγου «Πόντος». 

Επίσης, αντίστοιχο ποδοσφαιρικό παιχνίδι έγινε στις 12 Μαΐου 2009, με αντίπαλους τους παλαίμαχους διεθνείς ποδοσφαιριστές του Πανελληνίου Συνδέσμου Αμειβομένων Ποδοσφαιριστών και τους παλαίμαχους της Καβάλας, όπως και το 2014 με τα μέλη της εθνικής ομάδας της Ελλάδας, η οποία κέρδισε το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του 2004. 

Ακόμη, ποδοσφαιρικές συναντήσεις στη μνήμη των μελών του  Συλλόγου "Πόντος" έγιναν στην Κατερίνη, στις Σέρρες, στο Βερολίνο, τιμώντας με αυτόν τον τρόπο, οι Έλληνες και οι αθλητές του σήμερα,  τα μέλη του αθλητικού συλλόγου "Πόντος" Μερζιφούντας.