Προοίμιο
Τα συμβαλλόμενα μέρη,
Υπ’ όψει λαμβάνοντα ότι η Γενική Συνέλευσις του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, δια της υπ’ αριθ. 96(1) από 11ης Δεκεμβρίου 1946 αποφάσεως αυτής, εκήρυξεν ότι η γενοκτονία καίου, αντίθετον προς το πνεύμα και τους σκοπούς των Ηνωμένων Εθνών, και το οποίον ο πεπολιτισμένος κόσμος καταδικάζει.
Αναγνωρίζεται ότι εις όλας τας εποχάς της ιστορίας της η ανθρωπότης υπέστη σημαντικάς απωλείας εκ της γενοκτονίας. Πεπεισμένα ότι η διεθνής συνεργασία τυγχάνει αναγκαία ίνα απαλλαγή η ανθρωπότης από την μισητήν ταύτην μάστιγα.
Συνωμολόγησαν τας κάτωθι διατάξεις:
‘Αρθρον 1.— Τα συμβαλλόμενα μέρη επιβεβαιούν ότι η γενοκτονία. συντελουμένη είτε εν καιρώ ειρήνης είτε εν καιρώ πολέμου, τυγχάνει έγκλημα διεθνούς δικαίου και αναλαμβάνουν την υποχρέωσιν να προλαμβάνουν και να τιμωρούν τούτο.
Άρθρον 2.— Εις την παρούσαν Σύμβασιν, ως γενοκτονία νοείται οιοδήποτε εκ των κατωτέρω πράξεων, ενεργουμένη με την πρόθεσιν—ολικής ή μερικής καταστροφής ομάδος εθνικής, εθνολογικής, φυλετικής ή θρησκευτικής, ως τοιαύτης:
α) φόνος των μελών της ομάδας:
β) σοβαρά βλάβη της σωματικής ή διανοητικής ακεραιότητος των μελών της ομάδος·
γ) εκ προθέσεως υποβολή της ομάδος εις συνθήκας διαβιώσεως δυναμένας να επιφέρωσιν την πλήρη ή την μερικήν σωματικήν καταστροφήν
αυτής·
δ) μέτρα αποβλέποντα εις την παρεμπόδισιν των γεννήσεων εις τους κόλπους ωρισμένης ομάδας·
ε) αναγκαστική μεταφορά παίδων μιας ομάδας εις ετέραν ομάδα.
Άρθρον 3.— Θα τιμωρούνται αι ακόλουθοι πράξεις:
α) η γενοκτονία·
β) η συνεννόησις προς διενέργειαν γενοκτονίας·
γ) η άμεσος και δημοσία προτροπή προς διενέργειαν γενοκτονίας· δ) η απόπειρα γενοκτονίας·
ε) η συνεργεία εις την γενοκτονίαν.
Άρθρον 4.— Τα άτομα τα διενεργήσαντα γενοκτονίαν ή μίαν οιανδήποτε εκ των άλλων πράξεων των απαριθμουμένων εις το άρθρον 3ον θα
τιμωρούνται είτε είναι κυβερνώντες, είτε υπάλληλοι, είτε ιδιώται.
Άρθρον 5.— Τα συμβαλλόμενα μέρη αναλαμβάνουν την υποχρέωσιν να θεσπίσουν, συμφώνως προς τα οικεία αυτών συντάγματα, τα απαιτούμενα νομοθετικά μέτρα προς εξασφάλισιν της εφαρμογής των διατάξεων της παρούσης Συμβάσεως, και δη να προνοήσουν περί αποτελεσματικών ποινικών κυρώσεων έναντι των προσώπων των ενεχομένων εις το έγκλημα ης γενοκτονίας ή εις μίαν οιανδήποτε εκ των πράξεων των απαριθμουμένων εις το άρθρον 3ον.
Άρθρον 6. — Τα πρόσωπα άτινα κατηγορούνται δια γενοκτονίαν ή δια μίαν οιανδήποτε εκ των πράξεων των απαριθμουμένων εις το άρθρον 3ον
θα προσάγωνται ενώπιον των αρμοδίων δικαστηρίων του κράτους επί του
εδάφους του οποίου η πράξις συνετελέσθη ή ενώπιον διεθνούς ποινικού
δικαστηρίου καθισταμένου αρμοδίου δια εκείνα εκ των συμβαλλομένων
μερών άτινα θα έχουν αναγνωρίσει την δικαιοδοσίαν αυτού.
Άρθρον 7.— Η γενοκτονία και αι έτεραι πράξεις αι απαριθμούμεναι εις το άρθρον 3ον δεν θα θεωρούνται πολιτικά εγκλήματα καθ’ όσον αφορά την έκδοσιν. Τα συμβαλλόμενα μέρη εν τοιαύτη περιπτώσει αναλαμβάνουν την υποχρέωσιν να χορηγήσουν την έκδοσιν επί τη βάσει της νομοθεσίας και συμφώνως προς τας εν ισχύι συμβάσεις.
Άρθρον 8. — Έκαστον συμβαλλόμενον μέρος δύναται να ζητήση από τα αρμόδια όργανα των Ηνωμένων Εθνών όπως ταύτα, συμφώνως προς τον Χάρτην των Ηνωμένων Εθνών, λάβουν οία κρίνουν σκόπιμα μέτρα δια την πρόληψιν και την καταστολήν των πράξεων γενοκτονίας ή οιασδήποτε άλλων πράξεων των απαριθμουμένων εις το άρθρον 3ον.
Άρθρον 9.— Αι μεταξύ των συμβαλλομένων μερών διαφοραί, αι σχετικαί προς την ερμηνείαν, την εφαρμογήν ή την εκτέλεσιν της παρούσης Συμβάσεως, συμπεριλαμβανομένων και των διαφορών των σχετιζομένων ευθύνη του κράτους εις ό,τι αφορά την γενοκτονίαν ή οιανδήποτε εκ των άλλων πράξεων των απαριθμουμένων εις το άρθρον 3ον, θα υποβάλλωνται εις το Δικαστήριον Διεθνούς Δικαιοσύνης, κατ’ αίτησιν ενός των εν τη διαφορά μερών.
Άρθρον 10.— Η παρούσα Σύμβασις, ης τα κείμενα εις την αγγλικήν, κινεζικήν, ισπανικήν, γαλλικήν και ρωσσικήν τυγχάνουν εξίσου αυθεντικά,
θα φέρη την ημερομηνίαν της 9ης Δεκεμβρίου 1948.
Άρθρον 11— Η παρούσα Σύμβασις θα είναι ανοικτή μέχρι 31 Δεκεμβρίου 1949 προς υπογραφήν εις οιονδήποτε μέλος των Ηνωμένων Εθνών ή οιονδήποτε κράτος μη μέλος προς το οποίον απηυθύνθη επί τούτων πρόσκλησις της Γενικής Συνελεύσεως.
Η παρούσα Σύμβασις θέλει κυρωθή, τα δε όργανα κυρώσεως θέλουν κατατεθή παρά τω Γενικώ Γραμματεί των Ηνωμένων Εθνών.
Από της πρώτης Ιανουαρίου 1950, οιονδήποτε μέλος των Ηνωμένων Εθνών ή οιονδήποτε κράτος μη μέλος λαβόν την προμνησθείσαν πρόσκλησιν, δύναται να προσχωρήση εις την παρούσαν Σύμβασιν.
Τα όργανα προσχωρήσεως θα κατατίθενται Παρά τω Γενικώ Γραμματεί των Ηνωμένων Εθνών.
Άρθρον 12.— Οιονδήποτε συμβαλλόμενον μέρος δύναται, ανά πάσαν στιγμήν, κατόπιν ανακοινώσεως απευθυνομένης προς τον Γενικόν Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, να επεκτείνη την εφαρμογήν της παρούσης Συμβάσεως εις όλα τα εδάφη ή εις εν οιονδήποτε εκ των εδαφών τ οποίων κατευθύνει τας εξωτερικάς σχέσεις.
Άρθρον 13.— Ευθύς ως κατατεθούν τα είκοσι πρώτα όργανα κυρώσεως ή προσχωρήσεως, ο Γενικός Γραμματεύς Θέλει καταρτίσει σχετικόν πρωτόκολλον. Θέλει διαβιβάσει αντίγραφον του πρωτοκόλλου τούτου εις άπαντα τα κράτη-μέλη των Ηνωμένων Εθνών και εις τα μη μέλη περί το άρθρον 11ον.
Η παρούσα Σύμβασις θέλει τεθή εν ισχύι την 90ην ημέραν μετά την
ημερομηνίαν της καταθέσεως του εικοστού οργάνου κυρώσεως ή προσχωρήσεως.
Πάσα κύρωσις ή προσχώρησις συντελουμένη μετά την τελευταίαν
ταύτην ημερομηνίαν θα επιφέρη αποτέλεσμα την 90ην ημέραν μετά την
κατάθεσιν του οικείου οργάνου κυρώσεως ή προσχωρήσεως.
Άρθρον 14.— Η παρούσα Σύμβασις θα είναι διαρκείας δέκα ετών της ημερομηνίας της θέσεως εν ισχύι αυτής.
Εν συνεχεία θα παραμείνη εν ισχύι επί μίαν εισέτι πενταετίαν και ούτω σ
καθ’ εξής, έναντι των συμβαλλομένων μερών άτινα δεν θα είχαν καταγγείλει αυτήν εξ μήνας τουλάχιστον προ της εκπνοής της προθεσμίας.
Η καταγγελία θα συντελήται δια γραπτής ανακοινώσεως προς τον Γενικόν Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών.
Άρθρον 15.— Εάν, συνεπεία των καταγγελιών, ο αριθμός των συμβαλλομένων μερών εις την παρούσαν Σύμβασιν μειωθή εις ολιγώτερα των δέκα έξ, η Σύμβασις θα παύση ισχύουσα από της ημερομηνίας καθ’ ην η τελευταία εκ των καταγγελιών τούτων θα επιφέρη αποτελέσματα.
Άρθρον 16.— Αίτησις αναθεωρήσεως της παρούσης Συμβάσεως θα δύναται να διατυπωθή οποτεδήποτε και υπό οιουδήποτε συμβαλλομένου μέρους, δια γραπτής ανακοινώσεως απευθυνομένης προς τον Γενικόν Γραμματέα.
Η Γενική Συνέλευσις θέλει αποφασίσει επί των τυχόν ληπτέων μέτρων
αναφορικώς προς την ρηθείσαν αίτησιν.
Άρθρον 17.— Ο Γενικός Γραμματεύς των Ηνωμένων Εθνών θα γνωστοποιή εις άπαντα τα κράτη-μέλη των Ηνωμένων Εθνών και εις τα κράτη
μη μέλη, Περί ων το άρθρον 11ον, τα κάτωθι:
α) τας υπογραφάς κυρώσεως και προσχωρήσεως τας ληφθείσας κατ’
εφαρμογήν του άρθρου 11
β) τας ανακοινώσεις τας ληφθείσας εις εφαρμογήν του άρθρου 12·
γ) την ημερομηνίαν της θέσεως εν ισχύΙ της παρούσης Συμβάσεως εις μογήν του άρθρου 13·
δ) τας καταγγελίας τας ληφθείσας κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 14·
ε) την κατάργησιν της Συμβάσεως, εις εφαρμογήν του άρθρου 15·
στ) τας ανακοινώσεις τας ληφθείσας εις εφαρμογήν του άρθρου 16.
Άρθρον 18.— Το πρωτότυπον της παρούσης Συμβάσεως θέλει κατατεθή εις τα αρχεία του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών.
Ακριβές αντίγραφον θέλει διαβιβασθή προς άπαντα τα κράτη μέλη των Ηνωμένων Εθνών και εις τα Κράτη μη μέλη, περί ων το άρθρον 11ον.
Άρθρον 19. — Η παρούσα Σύμβασις θα καταχωρισθή υπό του Γενικού Γραμματέως των Ηνωμένων Εθνών εις την ημερομηνίαν της θέσεως εν ισχύι αυτής.
Παρασκευή 6 Μαρτίου 2009
The Genocide of the Greeks. Convention on the Prevention and Punishment of the Crime of Genocide
Approved and proposed for signature and ratification or accession by General Assembly resolution 260 A (III) of 9 December 1948
Entry into force: 12 January 1951, in accordance with article XIII
The Contracting Parties ,
Having considered the declaration made by the General Assembly of the United Nations in its resolution 96 (I) dated 11 December 1946 that genocide is a crime under international law, contrary to the spirit and aims of the United Nations and condemned by the civilized world,
Recognizing that at all periods of history genocide has inflicted great losses on humanity, and
Being convinced that, in order to liberate mankind from such an odious scourge, international co-operation is required,
Hereby agree as hereinafter provided :
Article I
The Contracting Parties confirm that genocide, whether committed in time of peace or in time of war, is a crime under international law which they undertake to prevent and to punish.
Article II
In the present Convention, genocide means any of the following acts committed with intent to destroy, in whole or in part, a national, ethnical, racial or religious group, as such:
( a ) Killing members of the group;
( b ) Causing serious bodily or mental harm to members of the group;
( c ) Deliberately inflicting on the group conditions of life calculated to bring about its physical destruction in whole or in part;
( d ) Imposing measures intended to prevent births within the group;
( e ) Forcibly transferring children of the group to another group.
Article III
The following acts shall be punishable:
( a ) Genocide;
( b ) Conspiracy to commit genocide;
( c ) Direct and public incitement to commit genocide;
( d ) Attempt to commit genocide;
( e ) Complicity in genocide.
Article IV
Persons committing genocide or any of the other acts enumerated in article III shall be punished, whether they are constitutionally responsible rulers, public officials or private individuals.
Article V
The Contracting Parties undertake to enact, in accordance with their respective Constitutions, the necessary legislation to give effect to the provisions of the present Convention, and, in particular, to provide effective penalties for persons guilty of genocide or any of the other acts enumerated in article III.
Article VI
Persons charged with genocide or any of the other acts enumerated in article III shall be tried by a competent tribunal of the State in the territory of which the act was committed, or by such international penal tribunal as may have jurisdiction with respect to those Contracting Parties which shall have accepted its jurisdiction.
Article VII
Genocide and the other acts enumerated in article III shall not be considered as political crimes for the purpose of extradition.
The Contracting Parties pledge themselves in such cases to grant extradition in accordance with their laws and treaties in force.
Article VIII
Any Contracting Party may call upon the competent organs of the United Nations to take such action under the Charter of the United Nations as they consider appropriate for the prevention and suppression of acts of genocide or any of the other acts enumerated in article III.
Article IX
Disputes between the Contracting Parties relating to the interpretation, application or fulfilment of the present Convention, including those relating to the responsibility of a State for genocide or for any of the other acts enumerated in article III, shall be submitted to the International Court of Justice at the request of any of the parties to the dispute.
Article X
The present Convention, of which the Chinese, English, French, Russian and Spanish texts are equally authentic, shall bear the date of 9 December 1948.
Article XI
The present Convention shall be open until 31 December 1949 for signature on behalf of any Member of the United Nations and of any non-member State to which an invitation to sign has been addressed by the General Assembly.
The present Convention shall be ratified, and the instruments of ratification shall be deposited with the Secretary-General of the United Nations.
After 1 January 1950, the present Convention may be acceded to on behalf of any Member of the United Nations and of any non-member State which has received an invitation as aforesaid.
Instruments of accession shall be deposited with the Secretary-General of the United Nations.
Article XII
Any Contracting Party may at any time, by notification addressed to the Secretary-General of the United Nations, extend the application of the present Convention to all or any of the territories for the conduct of whose foreign relations that Contracting Party is responsible.
Article XIII
On the day when the first twenty instruments of ratification or accession have been deposited, the Secretary-General shall draw up a procès-verbal and transmit a copy thereof to each Member of the United Nations and to each of the non-member States contemplated in article XI.
The present Convention shall come into force on the ninetieth day following the date of deposit of the twentieth instrument of ratification or accession.
Any ratification or accession effected subsequent to the latter date shall become effective on the ninetieth day following the deposit of the instrument of ratification or accession.
Article XIV
The present Convention shall remain in effect for a period of ten years as from the date of its coming into force.
It shall thereafter remain in force for successive periods of five years for such Contracting Parties as have not denounced it at least six months before the expiration of the current period.
Denunciation shall be effected by a written notification addressed to the Secretary-General of the United Nations.
Article XV
If, as a result of denunciations, the number of Parties to the present Convention should become less than sixteen, the Convention shall cease to be in force as from the date on which the last of these denunciations shall become effective.
Article XVI
A request for the revision of the present Convention may be made at any time by any Contracting Party by means of a notification in writing addressed to the Secretary-General.
The General Assembly shall decide upon the steps, if any, to be taken in respect of such request.
Article XVII
The Secretary-General of the United Nations shall notify all Members of the United Nations and the non-member States contemplated in article XI of the following:
( a ) Signatures, ratifications and accessions received in accordance with article XI;
( b ) Notifications received in accordance with article XII;
( c ) The date upon which the present Convention comes into force in accordance with article XIII;
( d ) Denunciations received in accordance with article XIV;
( e ) The abrogation of the Convention in accordance with article XV;
( f ) Notifications received in accordance with article XVI.
Article XVIII
The original of the present Convention shall be deposited in the archives of the United Nations.
A certified copy of the Convention shall be transmitted to each Member of the United Nations and to each of the non-member States contemplated in article XI.
Article XIX
The present Convention shall be registered by the Secretary-General of the United Nations on the date of its coming into force.
Entry into force: 12 January 1951, in accordance with article XIII
The Contracting Parties ,
Having considered the declaration made by the General Assembly of the United Nations in its resolution 96 (I) dated 11 December 1946 that genocide is a crime under international law, contrary to the spirit and aims of the United Nations and condemned by the civilized world,
Recognizing that at all periods of history genocide has inflicted great losses on humanity, and
Being convinced that, in order to liberate mankind from such an odious scourge, international co-operation is required,
Hereby agree as hereinafter provided :
Article I
The Contracting Parties confirm that genocide, whether committed in time of peace or in time of war, is a crime under international law which they undertake to prevent and to punish.
Article II
In the present Convention, genocide means any of the following acts committed with intent to destroy, in whole or in part, a national, ethnical, racial or religious group, as such:
( a ) Killing members of the group;
( b ) Causing serious bodily or mental harm to members of the group;
( c ) Deliberately inflicting on the group conditions of life calculated to bring about its physical destruction in whole or in part;
( d ) Imposing measures intended to prevent births within the group;
( e ) Forcibly transferring children of the group to another group.
Article III
The following acts shall be punishable:
( a ) Genocide;
( b ) Conspiracy to commit genocide;
( c ) Direct and public incitement to commit genocide;
( d ) Attempt to commit genocide;
( e ) Complicity in genocide.
Article IV
Persons committing genocide or any of the other acts enumerated in article III shall be punished, whether they are constitutionally responsible rulers, public officials or private individuals.
Article V
The Contracting Parties undertake to enact, in accordance with their respective Constitutions, the necessary legislation to give effect to the provisions of the present Convention, and, in particular, to provide effective penalties for persons guilty of genocide or any of the other acts enumerated in article III.
Article VI
Persons charged with genocide or any of the other acts enumerated in article III shall be tried by a competent tribunal of the State in the territory of which the act was committed, or by such international penal tribunal as may have jurisdiction with respect to those Contracting Parties which shall have accepted its jurisdiction.
Article VII
Genocide and the other acts enumerated in article III shall not be considered as political crimes for the purpose of extradition.
The Contracting Parties pledge themselves in such cases to grant extradition in accordance with their laws and treaties in force.
Article VIII
Any Contracting Party may call upon the competent organs of the United Nations to take such action under the Charter of the United Nations as they consider appropriate for the prevention and suppression of acts of genocide or any of the other acts enumerated in article III.
Article IX
Disputes between the Contracting Parties relating to the interpretation, application or fulfilment of the present Convention, including those relating to the responsibility of a State for genocide or for any of the other acts enumerated in article III, shall be submitted to the International Court of Justice at the request of any of the parties to the dispute.
Article X
The present Convention, of which the Chinese, English, French, Russian and Spanish texts are equally authentic, shall bear the date of 9 December 1948.
Article XI
The present Convention shall be open until 31 December 1949 for signature on behalf of any Member of the United Nations and of any non-member State to which an invitation to sign has been addressed by the General Assembly.
The present Convention shall be ratified, and the instruments of ratification shall be deposited with the Secretary-General of the United Nations.
After 1 January 1950, the present Convention may be acceded to on behalf of any Member of the United Nations and of any non-member State which has received an invitation as aforesaid.
Instruments of accession shall be deposited with the Secretary-General of the United Nations.
Article XII
Any Contracting Party may at any time, by notification addressed to the Secretary-General of the United Nations, extend the application of the present Convention to all or any of the territories for the conduct of whose foreign relations that Contracting Party is responsible.
Article XIII
On the day when the first twenty instruments of ratification or accession have been deposited, the Secretary-General shall draw up a procès-verbal and transmit a copy thereof to each Member of the United Nations and to each of the non-member States contemplated in article XI.
The present Convention shall come into force on the ninetieth day following the date of deposit of the twentieth instrument of ratification or accession.
Any ratification or accession effected subsequent to the latter date shall become effective on the ninetieth day following the deposit of the instrument of ratification or accession.
Article XIV
The present Convention shall remain in effect for a period of ten years as from the date of its coming into force.
It shall thereafter remain in force for successive periods of five years for such Contracting Parties as have not denounced it at least six months before the expiration of the current period.
Denunciation shall be effected by a written notification addressed to the Secretary-General of the United Nations.
Article XV
If, as a result of denunciations, the number of Parties to the present Convention should become less than sixteen, the Convention shall cease to be in force as from the date on which the last of these denunciations shall become effective.
Article XVI
A request for the revision of the present Convention may be made at any time by any Contracting Party by means of a notification in writing addressed to the Secretary-General.
The General Assembly shall decide upon the steps, if any, to be taken in respect of such request.
Article XVII
The Secretary-General of the United Nations shall notify all Members of the United Nations and the non-member States contemplated in article XI of the following:
( a ) Signatures, ratifications and accessions received in accordance with article XI;
( b ) Notifications received in accordance with article XII;
( c ) The date upon which the present Convention comes into force in accordance with article XIII;
( d ) Denunciations received in accordance with article XIV;
( e ) The abrogation of the Convention in accordance with article XV;
( f ) Notifications received in accordance with article XVI.
Article XVIII
The original of the present Convention shall be deposited in the archives of the United Nations.
A certified copy of the Convention shall be transmitted to each Member of the United Nations and to each of the non-member States contemplated in article XI.
Article XIX
The present Convention shall be registered by the Secretary-General of the United Nations on the date of its coming into force.
Τετάρτη 4 Μαρτίου 2009
Φάνης Μαλκίδης. Η ποντιακή διάλεκτος στην Τουρκία και ο Άτλαντας των γλωσσών της UNESCO
Μετά την οθωμανική κατάκτηση του Εύξεινου Πόντου, ακολούθησε και ο βίαιος εξισλαμισμός των Ελλήνων. Οι πρώτοι εξισλαμισμοί ελληνικών πληθυσμών του Πόντου σημειώνονται στην περιοχή του Όφεως, ακολουθούν οι περιοχές των Σουρμένων, Αργυρούπολης, Τόνιας και άλλες. Ωστόσο ένας μεγάλος αριθμός Ελλήνων διατήρησαν τη γλώσσα τους, την ποντιακή διάλεκτο και εν μέρει χριστιανική θρησκεία τους κρυφά. Το Φεβρουάριο του 1856 υπό την πίεση των ευρωπαϊκών δυνάμεων, ο Σουλτάνος υπέγραψε το Χάτι-Χουμαγιούν, με το οποίο κάθε Οθωμανός υπήκοος ήταν ελεύθερος να αλλάξει θρησκεία χωρίς να κινδυνεύει η ζωή του. Ωστόσο οι εξελίξεις με την άνοδο των Νεότουρκων και την έναρξη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου δεν επέτρεψαν διάσωση της γλώσσας, όπως θα έπρεπε καθώς και την μεταστροφή στην αρχική θρησκεία. Σύντομα το νεοτουρκικό κίνημα καθώς και το κεμαλικό οργάνωσε τη γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου καθώς και τη γενοκτονία των Ελλήνων της Θράκης και της Μικράς Ασίας (Ιωνίας), που στοίχισε τη ζωή σε εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους. Ο διωγμός του μεγαλύτερου μέρους των ελληνόφωνων του Πόντου ολοκληρώθηκε το 1924 και στον Πόντο έμειναν μόνο οι μουσουλμάνοι Έλληνόφωνοι, αφού η ανταλλαγή των πληθυσμών η οποία ακολούθησε τις διώξεις έγινε με βάση το θρήσκευμα. Η διάλεκτος των Ελλήνων του Πόντου, η οποία συντηρείται μέχρι σήμερα παρά τις δυσκολίες που υπάρχουν από την Τουρκία, είναι μια από τις σημαντικότερες ελληνικές διαλέκτους η οποία προέρχεται από τα ελληνιστικά χρόνια, με πλήθος λέξεων προέλευσης από την Ομηρική περίοδο. Σήμερα η ποντιακή διάλεκτος εξακολουθεί να μιλιέται σε πολλές περιοχές της Ελλάδας όπου κατέφυγαν οι Πόντιοι μετά το διωγμό, στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ, όπου οι Πόντιοι έφυγαν σαν μετανάστες και φυσικά στην Τουρκία όπου ζουν συμπαγείς ποντιακοί πληθυσμοί. (Ο Ομέρ Ασάν συγγραφέας του βιβλίου ο Πολιτισμός του Πόντου αναφέρεται σε 300.000 Ποντιόφωνους).
Η πρόσφατη δημοσίευση, με αφορμή την παγκόσμια ημέρα των γλωσσών, από την UNESCO (Η εκπαιδευτική επιστημονική και πολιτιστική οργάνωση των Ηνωμένων Εθνών) του ψηφιακού διαδραστικού Άτλαντα των γλωσσών του πλανήτη σε κίνδυνο (www.unesco.org/culture/ich/index.php?pg=00206), δημιουργεί νέα δεδομένα για την ποντιακή διάλεκτο. Ο Άτλαντας των παγκόσμιων γλωσσών σε κίνδυνο απαριθμεί 18 γλώσσες στην Τουρκία που αντιμετωπίζουν την εξαφάνιση, όπου μεταξύ των άλλων συμπεριλαμβάνεται η ποντιακή διάλεκτος στον κατάλογο των γλωσσών που κινδυνεύουν. Στη μελέτη της UNESCO , ο βαθμός στον οποίο μια γλώσσα αντιμετώπισε την εξάλειψη τέθηκε σε 5 κατηγορίες: • επισφαλής • σίγουρα σε κίνδυνο • σοβαρά σε κίνδυνο • αυστηρά σε κίνδυνο • εξαφανισμένη.
Η UNESCO αναφέρει σχετικά ότι «Οι γλώσσες είναι εργαλεία αρχής της ανθρωπότητας για την έκφραση των ιδεών, των συγκινήσεων, της γνώσης, των μνημών. Οι γλώσσες είναι επίσης αρχικοί φορείς των πολιτιστικών εκφράσεων και της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς, ουσιαστικοί στην ταυτότητα των ατόμων και των ομάδων. Η προστασία των διακυβευμένων γλωσσών είναι έτσι ένας κρίσιμος στόχος να διατηρήσει την πολιτιστική ποικιλομορφία παγκοσμίως».
Η Τουρκία όμως αντιδρά στην προσπάθεια διατήρησης της γλώσσας και ανάκτησης της ιδιαίτερης ταυτότητας των Ποντιόφωνων. Οι προσπάθειες εκ μέρους των νέων κυρίως Ποντίων να εκφράσουν με λόγια ή με γραπτά κείμενα την ποντιακή τους διάλεκτο, την ιστορία, την πολιτιστική ταυτότητα αυτού του λαού, βρίσκουν απέναντί τους την Τουρκία.
Στο άρθρο 42 του τουρκικού Συντάγματος αναφέρονται σχετικά τα εξής: «Καμία γλώσσα εκτός από τον Τούρκο δεν θα διδαχθεί ως μητρική γλώσσα στους τουρκικούς πολίτες σε οποιαδήποτε ιδρύματα της κατάρτισης ή της εκπαίδευσης. Οι ξένες γλώσσες που διδάσκονται στα ιδρύματα της κατάρτισης και της εκπαίδευσης και των κανόνων να ακολουθηθούν από τα σχολεία που διευθύνουν την κατάρτιση και την εκπαίδευση σε μια ξένη γλώσσα θα καθοριστούν από το νόμο». Από την άλλη πλευρά το δίκτυο για την εκπαίδευση και τα ακαδημαϊκά δικαιώματα δηλώνει ότι ενώ το άρθρο 42 άλλαξε τις 9 Αυγούστου 2002 για να επιτρέψει τη «εκμάθηση των διαφορετικών γλωσσών και των διαλέκτων που χρησιμοποιήθηκαν παραδοσιακά από τους Τούρκους πολίτες στις καθημερινή τους ζωή, αυτό το δικαίωμα υπόκειται στους πολυάριθμους περιορισμούς, αφού η εκπαίδευση μητρικών γλωσσών στην Τουρκία είναι περιορισμένη και θεωρείται ως ζήτημα εθνικής ασφάλειας». Τους περιορισμούς στην ελευθερία έκφρασης των εξισλαμισμένων Ποντίων που μιλούν σήμερα την ποντιακή διάλεκτο της ελληνικής γλώσσας και ζουν σήμερα στην Τουρκία, έχει καταγγείλει στον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών και προς τον Οργανισμό για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ) το 2002, η μη κυβερνητική οργάνωση «Διεθνής Ένωση για τα Δικαιώματα και την Απελευθέρωση των Λαών», με γραπτή έκθεσή της. Επίσης προφορική παρέμβαση στην 58η συνεδρίαση το 2002 της επιτροπής του ΟΗΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα έγινε για το ίδιο θέμα και από η μη κυβερνητική οργάνωση «MRAP - Κίνηση ενάντια στο ρατσισμό - για τη φιλία ανάμεσα στους λαούς». Η μη κυβερνητική οργάνωση περιγράφοντας αυτή την κατάσταση, επιθυμούσε να επιμείνει στην ανυπαρξία ελευθερίας έκφρασης των Ποντίων, στη σημερινή Τουρκία, ενώ η αναφορά έγινε και στη πληροφόρηση για τις συνθήκες ζωής αυτού του λαού, αφού διεθνής κοινότητα οφείλει να γνωρίζει αυτή την κατάσταση. Επιπλέον, όπως επισημάνθηκε στην αναφορά της μη ανωτέρω κυβερνητικής οργάνωσης, οι παρεμβάσεις προς την κατεύθυνση της άρσης της διάκρισης εναντίον αυτού του λαού, αποτελούν ένα βήμα προς τη διαφύλαξη ενός ζώντος πολιτισμού, ο οποίος έχει εμπλουτίσει την ανθρωπότητα.
Η δημοσίευση του Άτλαντα της UNESCO αποτελεί μία σημαντική εξέλιξη για την Ποντιακή διάλεκτο, αφού για πρώτη φορά γίνεται αναφορά σ’ αυτήν από όργανο του ΟΗΕ. Μάλιστα η αναφορά αυτή συμπίπτει με την προσπάθεια που γίνεται τα τελευταία χρόνια για διατήρηση της διαλέκτου και ανάκτησης της ταυτότητας ενός πληθυσμού, που βιώνει την τρομοκρατία και τις διώξεις και κάνει καθημερινές εκπτώσεις στην ποιότητα ζωής του.
Η πρόσφατη δημοσίευση, με αφορμή την παγκόσμια ημέρα των γλωσσών, από την UNESCO (Η εκπαιδευτική επιστημονική και πολιτιστική οργάνωση των Ηνωμένων Εθνών) του ψηφιακού διαδραστικού Άτλαντα των γλωσσών του πλανήτη σε κίνδυνο (www.unesco.org/culture/ich/index.php?pg=00206), δημιουργεί νέα δεδομένα για την ποντιακή διάλεκτο. Ο Άτλαντας των παγκόσμιων γλωσσών σε κίνδυνο απαριθμεί 18 γλώσσες στην Τουρκία που αντιμετωπίζουν την εξαφάνιση, όπου μεταξύ των άλλων συμπεριλαμβάνεται η ποντιακή διάλεκτος στον κατάλογο των γλωσσών που κινδυνεύουν. Στη μελέτη της UNESCO , ο βαθμός στον οποίο μια γλώσσα αντιμετώπισε την εξάλειψη τέθηκε σε 5 κατηγορίες: • επισφαλής • σίγουρα σε κίνδυνο • σοβαρά σε κίνδυνο • αυστηρά σε κίνδυνο • εξαφανισμένη.
Η UNESCO αναφέρει σχετικά ότι «Οι γλώσσες είναι εργαλεία αρχής της ανθρωπότητας για την έκφραση των ιδεών, των συγκινήσεων, της γνώσης, των μνημών. Οι γλώσσες είναι επίσης αρχικοί φορείς των πολιτιστικών εκφράσεων και της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς, ουσιαστικοί στην ταυτότητα των ατόμων και των ομάδων. Η προστασία των διακυβευμένων γλωσσών είναι έτσι ένας κρίσιμος στόχος να διατηρήσει την πολιτιστική ποικιλομορφία παγκοσμίως».
Η Τουρκία όμως αντιδρά στην προσπάθεια διατήρησης της γλώσσας και ανάκτησης της ιδιαίτερης ταυτότητας των Ποντιόφωνων. Οι προσπάθειες εκ μέρους των νέων κυρίως Ποντίων να εκφράσουν με λόγια ή με γραπτά κείμενα την ποντιακή τους διάλεκτο, την ιστορία, την πολιτιστική ταυτότητα αυτού του λαού, βρίσκουν απέναντί τους την Τουρκία.
Στο άρθρο 42 του τουρκικού Συντάγματος αναφέρονται σχετικά τα εξής: «Καμία γλώσσα εκτός από τον Τούρκο δεν θα διδαχθεί ως μητρική γλώσσα στους τουρκικούς πολίτες σε οποιαδήποτε ιδρύματα της κατάρτισης ή της εκπαίδευσης. Οι ξένες γλώσσες που διδάσκονται στα ιδρύματα της κατάρτισης και της εκπαίδευσης και των κανόνων να ακολουθηθούν από τα σχολεία που διευθύνουν την κατάρτιση και την εκπαίδευση σε μια ξένη γλώσσα θα καθοριστούν από το νόμο». Από την άλλη πλευρά το δίκτυο για την εκπαίδευση και τα ακαδημαϊκά δικαιώματα δηλώνει ότι ενώ το άρθρο 42 άλλαξε τις 9 Αυγούστου 2002 για να επιτρέψει τη «εκμάθηση των διαφορετικών γλωσσών και των διαλέκτων που χρησιμοποιήθηκαν παραδοσιακά από τους Τούρκους πολίτες στις καθημερινή τους ζωή, αυτό το δικαίωμα υπόκειται στους πολυάριθμους περιορισμούς, αφού η εκπαίδευση μητρικών γλωσσών στην Τουρκία είναι περιορισμένη και θεωρείται ως ζήτημα εθνικής ασφάλειας». Τους περιορισμούς στην ελευθερία έκφρασης των εξισλαμισμένων Ποντίων που μιλούν σήμερα την ποντιακή διάλεκτο της ελληνικής γλώσσας και ζουν σήμερα στην Τουρκία, έχει καταγγείλει στον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών και προς τον Οργανισμό για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ) το 2002, η μη κυβερνητική οργάνωση «Διεθνής Ένωση για τα Δικαιώματα και την Απελευθέρωση των Λαών», με γραπτή έκθεσή της. Επίσης προφορική παρέμβαση στην 58η συνεδρίαση το 2002 της επιτροπής του ΟΗΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα έγινε για το ίδιο θέμα και από η μη κυβερνητική οργάνωση «MRAP - Κίνηση ενάντια στο ρατσισμό - για τη φιλία ανάμεσα στους λαούς». Η μη κυβερνητική οργάνωση περιγράφοντας αυτή την κατάσταση, επιθυμούσε να επιμείνει στην ανυπαρξία ελευθερίας έκφρασης των Ποντίων, στη σημερινή Τουρκία, ενώ η αναφορά έγινε και στη πληροφόρηση για τις συνθήκες ζωής αυτού του λαού, αφού διεθνής κοινότητα οφείλει να γνωρίζει αυτή την κατάσταση. Επιπλέον, όπως επισημάνθηκε στην αναφορά της μη ανωτέρω κυβερνητικής οργάνωσης, οι παρεμβάσεις προς την κατεύθυνση της άρσης της διάκρισης εναντίον αυτού του λαού, αποτελούν ένα βήμα προς τη διαφύλαξη ενός ζώντος πολιτισμού, ο οποίος έχει εμπλουτίσει την ανθρωπότητα.
Η δημοσίευση του Άτλαντα της UNESCO αποτελεί μία σημαντική εξέλιξη για την Ποντιακή διάλεκτο, αφού για πρώτη φορά γίνεται αναφορά σ’ αυτήν από όργανο του ΟΗΕ. Μάλιστα η αναφορά αυτή συμπίπτει με την προσπάθεια που γίνεται τα τελευταία χρόνια για διατήρηση της διαλέκτου και ανάκτησης της ταυτότητας ενός πληθυσμού, που βιώνει την τρομοκρατία και τις διώξεις και κάνει καθημερινές εκπτώσεις στην ποιότητα ζωής του.
Theofanis Malkidis. The Pontian dialect and the the ‘Atlas of the World's Languages in Danger' of UNESCO
The Crypto-Christians issue and parallel the Greek speaking moslems issue can be met in Pontos (Black Sea) since 1650 due to the fanatism of certain Ottomans officials.
The head of those areas, in many cases, showed exceedingly high fanatism, which was practised with oppression to Christians and forced them to become Moslems. The early attempts towards the islamization of the Pontos Greek population first appears at the Ofis region, followed by the Surmena and Argyropolis, Ionia and others. Publicly the Christians appeared in a Muslim appearance and in public took part in Islamic rituals as if they were genuine Moslems but at the same time they could be found to places where under covey priests held liturgies and all other mysteries of the Christian Orthodox creed.
The Crypto-Christians evaded matchmakings to Moslems on many pretexts and this way matrimonies went on among them. This lasted till February 1856 when pressed by the European powers the Sultan signed the “Hati-Humayium” by which any Ottoman Empire citizen was allowed to change his/her creed and be a Christian again, in May 1856.
Until the mass expulsion of the Greek population from Pontos, Ionia and Thrace, Kappadocia - the muslimized - greekspeaking of Pontos kept their touch with the Greek Christians live and lasting. The prior of St. John’s convent Panaretos in his report to the Greek Ministry of Foreign Affairs writes the following about the Greek speaking people «They are Greeks who were forcedly islamized during the pitch black centuries of slavery and even today adopt mohamedanism but their mother tongue is Greek, are aware of their Greek origin, and islamized by force keep it as a shrine and do not compromise with it by any means to the alienation of them. Turkish is taught at school as for their women speak greek more fluently. And this is in spite of the fact that they live enclosed by a Turkish environment».
But the expulsion of Greek populations with Moslems from Greece after 1923 and the upcoming mass crime of genocide against Greeks,left those people with no contact with either their Greek environment or the church. Also with the only exception of those who migrated to Constantinople, where they created strong Greek speaking communities which kept and are still keeping their traditions and mainly the Pontos dialect. In spite of the absence of contact the well planned policy of a forced embodiment in the Turkish society reflected from the side of Greece those people still preserve elements, consciousness which are beginning to be being sought for, since the last 70’s when they took their share in the big migration rush in great number from Turkey to the Western Europe. There, they met with Greeks from Pontos region, immigrants, and gradually their first contacts are restored, through their common changeable throughout the centuries, language, customs and tradition, dances, songs and other things. At the same time the contact of Crypto-Christians-Greek speaking with the Pontians of Greece is re-enforced through the effort of bringing again to life the Pontos problem in all its dimensions in the Greek area and the organizing of their first visits to Pontos.
Nowadays there are almost no Crypto-Christians in Turkey with the sense of keeping creed. But there are families which were of weak religious belief and stayed in Pontos area for various reasons. To-day their (unknown) number of Greek speaking Moslems-Crypto-Christians, pioneered by college youths, in their attempt to find answers about their ancestors’ culture history identity are leading a hard path of self-determination and search of identity concerning the present situation, about numerical data of Greek-speaking Crypto-Christians but only presumptions can be made.
The restrictions in Turkey to-day, against freedom of Islamized Ponteans has been denounced by a non- governmental organization «International Union for the Rights and Liberation of Peoples» [53] with a written memorandum to the Organization for the European security and co-operation (O.E.S.C.) and also the Human Rights Bereaux of the U.N.O. in Switzerland there was also a verbal intervention at 58th meeting of the U.N.O. on the same subject to the committer for the Human Rights and by the French non government «AMRAP - Movement against racism- for friendship among peoples». The non government organization of the International Union for Liberation, made a special statement - against the systematic attempts being made for banishment of the Pontian dialect, as being the one nearest to the ancient Greek, spoken to-day but also the persecutions against Pontian thinkers (intelllectual people) like the writer Omer Assan. Describing this situation the International Union for the Rights and Liberation of People expresses their wish to insist on the problem of inexistence of freedom of speech of Pontian people Turkey in to-day whilst that statement was also made to give information on the conditions of life of its people as the international community should know the situation. Furthermore as it has been pointed out in the statements of the non-goverment Organizations, the interventions towards the abolishment of discriminations against that people, it all consists a step towards the preservation of a live civilization that has enriched the whole of the humanity.
In 21th of February UNESCO (The United Nations Educational Scientific and Cultural Organisation) published an interactive digital Atlas (www.unesco.org/culture/ich/index.php?pg=00206) based on information collected by 30 linguists as part of International Mother Language Day. The ‘Atlas of the World's Languages in Danger' lists 15 languages in Turkey which now face extinction. The Pontic language was included in the list as being ‘definitely endangered', whilst Cappadocian Greek is extinct. The study, the degree to which a language faced extinction was put into 5 categories • unsafe • definitely endangered • severely endangered • critically endangered • extinct UNESCO states on it's website , that ..... "Languages are humankind's principle tools for interacting and for expressing ideas, emotions, knowledge, memories and values. Languages are also primary vehicles of cultural expressions and intangible cultural heritage, essential to the identity of individuals and groups. Safeguarding endangered languages is thus a crucial task in maintaining cultural diversity worldwide." Also article 42, of Turkey's constitution states.... "No language other than Turkish shall be taught as a mother tongue to Turkish citizens at any institutions of training or education. Foreign languages to be taught in institutions of training and education and the rules to be followed by schools conducting training and education in a foreign language shall be determined by law." The Network for Education and Academic Rights states that whilst Article 42 was changed in 9 August 2002 to allow for the "learning of different languages and dialects used traditionally by Turkish citizens in their daily lives", this right is subject to numerous restrictions. Mother Tongue education in Turkey is similarly restricted as it's seen as a national security issue.
Nowadays that problem of Greek-speaking Crypto-Christians is part of a constituent which has lately become part of a talk between Greece, Turkey, Europe, U.S.A. and world organizations. Roughly speaking there can be a statement to situations that are connected with the contact of Greeks and particularly Pontian immigrants to western European countries with Pontians from Turkey, visits that have been made during the last years to Pontos, meeting one another and a mobilization against the Turks’ demand of deportation of all Greek-speaking students settled in Greece. Anyway, that last parameter resulted that the problem became known beyond the narrow margins of a Pontian printed matter and be spread about to stratums of the Greek, Turkish, Europe - and even American society which either ignored it or went past it acknowledging it.
The head of those areas, in many cases, showed exceedingly high fanatism, which was practised with oppression to Christians and forced them to become Moslems. The early attempts towards the islamization of the Pontos Greek population first appears at the Ofis region, followed by the Surmena and Argyropolis, Ionia and others. Publicly the Christians appeared in a Muslim appearance and in public took part in Islamic rituals as if they were genuine Moslems but at the same time they could be found to places where under covey priests held liturgies and all other mysteries of the Christian Orthodox creed.
The Crypto-Christians evaded matchmakings to Moslems on many pretexts and this way matrimonies went on among them. This lasted till February 1856 when pressed by the European powers the Sultan signed the “Hati-Humayium” by which any Ottoman Empire citizen was allowed to change his/her creed and be a Christian again, in May 1856.
Until the mass expulsion of the Greek population from Pontos, Ionia and Thrace, Kappadocia - the muslimized - greekspeaking of Pontos kept their touch with the Greek Christians live and lasting. The prior of St. John’s convent Panaretos in his report to the Greek Ministry of Foreign Affairs writes the following about the Greek speaking people «They are Greeks who were forcedly islamized during the pitch black centuries of slavery and even today adopt mohamedanism but their mother tongue is Greek, are aware of their Greek origin, and islamized by force keep it as a shrine and do not compromise with it by any means to the alienation of them. Turkish is taught at school as for their women speak greek more fluently. And this is in spite of the fact that they live enclosed by a Turkish environment».
But the expulsion of Greek populations with Moslems from Greece after 1923 and the upcoming mass crime of genocide against Greeks,left those people with no contact with either their Greek environment or the church. Also with the only exception of those who migrated to Constantinople, where they created strong Greek speaking communities which kept and are still keeping their traditions and mainly the Pontos dialect. In spite of the absence of contact the well planned policy of a forced embodiment in the Turkish society reflected from the side of Greece those people still preserve elements, consciousness which are beginning to be being sought for, since the last 70’s when they took their share in the big migration rush in great number from Turkey to the Western Europe. There, they met with Greeks from Pontos region, immigrants, and gradually their first contacts are restored, through their common changeable throughout the centuries, language, customs and tradition, dances, songs and other things. At the same time the contact of Crypto-Christians-Greek speaking with the Pontians of Greece is re-enforced through the effort of bringing again to life the Pontos problem in all its dimensions in the Greek area and the organizing of their first visits to Pontos.
Nowadays there are almost no Crypto-Christians in Turkey with the sense of keeping creed. But there are families which were of weak religious belief and stayed in Pontos area for various reasons. To-day their (unknown) number of Greek speaking Moslems-Crypto-Christians, pioneered by college youths, in their attempt to find answers about their ancestors’ culture history identity are leading a hard path of self-determination and search of identity concerning the present situation, about numerical data of Greek-speaking Crypto-Christians but only presumptions can be made.
The restrictions in Turkey to-day, against freedom of Islamized Ponteans has been denounced by a non- governmental organization «International Union for the Rights and Liberation of Peoples» [53] with a written memorandum to the Organization for the European security and co-operation (O.E.S.C.) and also the Human Rights Bereaux of the U.N.O. in Switzerland there was also a verbal intervention at 58th meeting of the U.N.O. on the same subject to the committer for the Human Rights and by the French non government «AMRAP - Movement against racism- for friendship among peoples». The non government organization of the International Union for Liberation, made a special statement - against the systematic attempts being made for banishment of the Pontian dialect, as being the one nearest to the ancient Greek, spoken to-day but also the persecutions against Pontian thinkers (intelllectual people) like the writer Omer Assan. Describing this situation the International Union for the Rights and Liberation of People expresses their wish to insist on the problem of inexistence of freedom of speech of Pontian people Turkey in to-day whilst that statement was also made to give information on the conditions of life of its people as the international community should know the situation. Furthermore as it has been pointed out in the statements of the non-goverment Organizations, the interventions towards the abolishment of discriminations against that people, it all consists a step towards the preservation of a live civilization that has enriched the whole of the humanity.
In 21th of February UNESCO (The United Nations Educational Scientific and Cultural Organisation) published an interactive digital Atlas (www.unesco.org/culture/ich/index.php?pg=00206) based on information collected by 30 linguists as part of International Mother Language Day. The ‘Atlas of the World's Languages in Danger' lists 15 languages in Turkey which now face extinction. The Pontic language was included in the list as being ‘definitely endangered', whilst Cappadocian Greek is extinct. The study, the degree to which a language faced extinction was put into 5 categories • unsafe • definitely endangered • severely endangered • critically endangered • extinct UNESCO states on it's website , that ..... "Languages are humankind's principle tools for interacting and for expressing ideas, emotions, knowledge, memories and values. Languages are also primary vehicles of cultural expressions and intangible cultural heritage, essential to the identity of individuals and groups. Safeguarding endangered languages is thus a crucial task in maintaining cultural diversity worldwide." Also article 42, of Turkey's constitution states.... "No language other than Turkish shall be taught as a mother tongue to Turkish citizens at any institutions of training or education. Foreign languages to be taught in institutions of training and education and the rules to be followed by schools conducting training and education in a foreign language shall be determined by law." The Network for Education and Academic Rights states that whilst Article 42 was changed in 9 August 2002 to allow for the "learning of different languages and dialects used traditionally by Turkish citizens in their daily lives", this right is subject to numerous restrictions. Mother Tongue education in Turkey is similarly restricted as it's seen as a national security issue.
Nowadays that problem of Greek-speaking Crypto-Christians is part of a constituent which has lately become part of a talk between Greece, Turkey, Europe, U.S.A. and world organizations. Roughly speaking there can be a statement to situations that are connected with the contact of Greeks and particularly Pontian immigrants to western European countries with Pontians from Turkey, visits that have been made during the last years to Pontos, meeting one another and a mobilization against the Turks’ demand of deportation of all Greek-speaking students settled in Greece. Anyway, that last parameter resulted that the problem became known beyond the narrow margins of a Pontian printed matter and be spread about to stratums of the Greek, Turkish, Europe - and even American society which either ignored it or went past it acknowledging it.
Δευτέρα 2 Μαρτίου 2009
Λύση συνομοσπονδίας θέλουν οι Τούρκοι
Η «Σημερινή» αποκαλύπτει το απόρρητο έγγραφο που παρέδωσε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Δημήτρης Χριστόφιας στους αρχηγούς των κομμάτων προς ενημέρωση για το Κεφάλαιο της Διακυβέρνησης και Κατανομής Εξουσιών, και το οποίο έγινε αντικείμενο διεξοδικής ανάλυσης στη χθεσινή συνεδρία του Εθνικού Συμβουλίου. Όπως διαπιστώνεται από τις καταγεγραμμένες θέσεις των Τούρκων, βασική επιδίωξή τους είναι η λύση συνομοσπονδίας στο Κυπριακό, επί τη βάσει δύο κυρίαρχων κρατών. Τεκμαίρεται, επίσης, ότι έχουν ξεφύγει πλήρως από τη βάση της δικοινοτικής, διζωνικής ομοσπονδίας και από το πλαίσιο επίλυσης του Κυπριακού που καθορίζουν οι αποφάσεις και τα ψηφίσματα του ΟΗΕ. Προκύπτει, ακόμη, ότι έχουν ανατρέψει πλήρως την «κοινή βάση» έναρξης των απευθείας διαπραγματεύσεων.
Επί του εγγράφου, θα τοποθετηθούν οι πολιτικοί αρχηγοί στην επόμενη συνεδρία του Εθνικού Συμβουλίου, που είναι προγραμματισμένη για τις 10 Μαρτίου.Το έγγραφο, υπό τον τίτλο «Έγγραφο Συγκλίσεων και Αποκλίσεων στο Κεφάλαιο Διακυβέρνηση και Κατανομή Εξουσιών», περιλαμβάνει, υπό μορφή διπτύχου, τα σημεία σύγκλισης και διαφωνίας των δύο πλευρών σε όλες τις ενότητες και υποκεφάλαια του Κεφαλαίου της Διακυβέρνησης.
Συγκεκριμένα, σ’ ένα κείμενο 35 σελίδων, παρατίθενται τα σημεία σύγκλισης και τα σημεία διαφωνίας στις 13 ενότητες του Κεφαλαίου, ήτοι Ομοσπονδιακές Αρμοδιότητες, Εκτελεστική Εξουσία, Νομοθετική Εξουσία, Δικαστική Εξουσία, Εξωτερικές Σχέσεις, Δημόσια Υπηρεσία και Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας, Ομοσπονδιακή Αστυνομία, Ανεξάρτητοι Αξιωματούχοι, Ομοσπονδιακά Αδικήματα, Σχέση της Ομοσπονδιακής Κυβέρνησης με τις Πολιτείες, Ιεραρχία Κανόνων, Συνεργασία και Συντονισμός, Προηγούμενες Πράξεις.
Όπως προκύπτει από την ανάγνωση του εγγράφου, υπάρχουν τεράστιες διαφορές ανάμεσα στις δύο πλευρές σε κεφαλαιώδη ζητήματα, όπως αυτά της Εκτελεστικής Εξουσίας και της Σχέσης της Ομοσπονδιακής Κυβέρνησης με τις Πολιτείες, ενώ σε άλλα, λιγότερο ουσιώδους σημασίας θέματα, όπως αυτά της Δικαστικής Εξουσίας, των Ομοσπονδιακών Αδικημάτων, της Συνεργασίας και Συντονισμού, και της Ιεραρχίας Κανόνων, παρουσιάζεται απόλυτη ή πολύ μεγάλη σύγκλιση.
Είναι χαρακτηριστικό πως στο κρίσιμο υποκεφάλαιο της Εκτελεστικής Εξουσίας, δεν υπάρχει κανένα σημείο σύγκλισης, ενώ και στην ενότητα Σχέση της Ομοσπονδιακής Κυβέρνησης με τις Πολιτείες, όπου επίσης είναι χαώδες το χάσμα, καταγράφονται μόλις τρία σημεία σύγκλισης, και έξι σημεία διαφωνίας.
Δύο κυρίαρχα κράτηΌπως περαίνεται από την κωδικοποίηση των αποκλινουσών θέσεων των δύο πλευρών σ’ αυτά τα κεφαλαιώδη θέματα, η τ/κ πλευρά επιδιώκει, στην ουσία, λύση συνομοσπονδίας επί τη βάσει δύο ισχυρών κυρίαρχων κρατών, με μιαν ασθενή κεντρική κυβέρνηση, αποψιλωμένη, ουσιαστικά, από θεμελιώδεις εξουσίες.
Πρόσθετα, φαίνεται να επιδιώκει να διασφαλίσει τη δυνατότητα παρέμβασης των συνιστώντων κρατιδίων στις λειτουργίες της κεντρικής κυβέρνησης.Συγκεκριμένα, οι Τούρκοι διατυπώνουν τις ακόλουθες θέσεις: 1. Δεν θα υπάρχει επικυριαρχία, υπεροχή, ιεράρχηση μεταξύ της Ομοσπονδιακής Κυβέρνησης και των Συνιστωσών Πολιτειών. 2. Η σχέση ανάμεσα στην Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση και τις Συνιστώσες Πολιτείες θα είναι σχέση μεταξύ δύο οντοτήτων, οι οποίες μοιράζονται τις αρμοδιότητες/εξουσίες της Ομοσπονδίας σύμφωνα με τις αρχές διαμοιρασμού εξουσίας που καθορίζονται από το Σύνταγμα.
3. Σύμφωνα με το Σύνταγμα, τα εκτελεστικά, νομοθετικά, δικαστικά και διοικητικά όργανα της Ομοσπονδιακής Κυβέρνησης δεν θα διεκδικούν καμία υπεροχή επί των οργάνων των συνιστωσών πολιτειών. Τα όργανα/δημόσιοι αξιωματούχοι της ομοσπονδιακής κυβέρνησης δεν θα διεκδικούν δικαιώματα να δίνουν διαταγές ή οδηγίες στα όργανα των συνιστωσών πολιτειών.
4. Οι συνιστώσες πολιτείες θα έχουν ίσο καθεστώς. Μέσα στα όρια του Συντάγματος και των εδαφικών τους ορίων, κάθε συνιστώσα πολιτεία θα ασκεί κυριαρχικά όλες τις εξουσίες που δεν αποδίδονται από το Σύνταγμα στην Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση, οργανωμένη ελεύθερα σύμφωνα με το δικό της Σύνταγμα. 5. Η Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση θα εμπιστευτεί, αναλόγως, την εφαρμογή των ομοσπονδιακών νόμων, συμπεριλαμβανομένης και της συλλογής συγκεκριμένων μορφών φόρων στις συνιστώσες πολιτείες. 6. Κάθε μέτρο που θα θεσπίζεται από τα ομοσπονδιακά όργανα δεν θα υπερέχει των μέτρων που θεσπίζονται από τις αρμόδιες αρχές των Συνιστώντων Κρατών.
Εκτελεστική ΕξουσίαΤεράστιες, επίσης, είναι οι διαφορές, όσον αφορά τη δομή και τη σύνθεση της εκτελεστικής εξουσίας.
Η τουρκική πλευρά προτείνει ένα προεδρικό συμβούλιο, το οποίο να «εκλέγεται από τη Γερουσία για πενταετή θητεία», με επτά μέλη, «τέσσερα από τα οποία να προέρχονται από την πιο πολυπληθή κοινότητα και τρία από τη λιγότερο πολυπληθή».
Στο θέμα της εκλογής, οι Τούρκοι εισηγούνται, «οι Σύμβουλοι να εκλέγονται από τη Γερουσία με ενιαία λίστα με πλειοψηφία. Η πλειοψηφία αυτή θα πρέπει επίσης να περιλαμβάνει τις ξεχωριστές πλειοψηφίες των γερουσιαστών που προέρχονται από κάθε συνιστώσα πολιτεία. Σ’ αυτή τη λίστα θα προσδιορίζονται τα μέλη της Προεδρίας». Όσον αφορά την Προεδρία και την εναλλαγή σ’ αυτήν, προτείνουν, η Προεδρία να αποτελείται από έναν Πρόεδρο και έναν Αντιπρόεδρο, που θα προέρχονται από τις δύο κοινότητες και θα εναλλάσσονται κάθε δώδεκα μήνες. Εισηγούνται, επίσης, ο «πρώτος Πρόεδρος του Συμβουλίου σε κάθε θητεία να είναι το μέλος που προέρχεται από την πιο πολυπληθή κοινότητα».
Αντίθετα, η ε/κ πλευρά προτείνει εκλογή του Προέδρου και Αντιπροέδρου ως «εκλογικού ζευγαριού» (ticket) «μέσω καθολικής μυστικής ψηφοφορίας από τους πολίτες της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας».
Η θητεία τους προσδιορίζεται σε έξι χρόνια και θα εναλλάσσονται στο αξίωμα του Προέδρου και του Αντιπροέδρου με αναλογία 4:2. Προτείνεται, επίσης, να «εκλέγεται το ζευγάρι που λαμβάνει περισσότερο από το 50% των έγκυρων ψήφων σε κάθε κοινότητα.Όσον αφορά τη σύνθεση και τη λήψη αποφάσεων στο Υπουργικό Συμβούλιο, η ε/κ πλευρά εισηγείται το Υ.Σ. να αποτελείται από Ελληνοκυπρίους και Τουρκοκυπρίους με αναλογία 6:3 και να διορίζεται από κοινού από τον Πρόεδρο και τον Αντιπρόεδρο. Αν αυτό δεν είναι εφικτό, ο καθένας θα διορίζει τα μέλη που προέρχονται από την κοινότητά του/της.
Εγγυήσεις-διεθνείς συμφωνίεςΑμετακίνητη είναι η θέση της τ/κ πλευράς και στο θέμα των εγγυήσεων, όπως αναπτύσσεται στην ενότητα Εξωτερικές Σχέσεις. Μεταξύ άλλων, οι Τούρκοι προτείνουν: «Η Κύπρος θα διατηρήσει ειδικούς δεσμούς φιλίας και θα σεβαστεί την ισορροπία μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, η οποία εγκαθιδρύθηκε από τις Συμφωνίες του 1960 και από το νέο Έγγραφο Διευθέτησης, στα πλαίσια ενός ειρηνικού περιβάλλοντος στην Ανατολική Μεσόγειο. Θα αποδώσει σε αυτές τις δύο χώρες ίση μεταχείριση μέχρις ότου η Τουρκία καταστεί μέλος της Ε.Ε. Σαφή θέματα ίσης μεταχείρισης θα ρυθμίζονται από σχετικούς νόμους».
Άλλη τουρκική θέση στην ενότητα Εξωτερικές Σχέσεις αφορά στη σύναψη διεθνών συμφωνιών των συνιστωσών πολιτειών, όπου καταγράφονται, μεταξύ άλλων, τα εξής: «Η σύναψη διεθνών συμφωνιών θα διεξάγεται με βάση τις ακόλουθες αρχές: οι Συνιστώσες Πολιτείες έχουν το δικαίωμα να συνάπτουν διεθνείς συμφωνίες με άλλα κράτη, διεθνείς οργανισμούς και υπο-οντότητες σε όλα τα ζητήματα στα πλαίσια της σφαίρας των αρμοδιοτήτων τους. Τέτοιες συμφωνίες πρέπει να είναι συμβατές με τη συμμετοχή της Κύπρου στην Ε.Ε.».
Αντίθετα, όσον αφορά στο θέμα των εγγυήσεων, η ε/κ πλευρά το παραπέμπει στη συζήτηση του κεφαλαίου της Ασφάλειας. Σημειώνεται συγκεκριμένα: «Όλα τα θέματα που σχετίζονται με τις Συνθήκες Εγγυήσεως, Συμμαχίας και Εγκαθίδρυσης θα πρέπει να συζητηθούν περιεκτικά κάτω από το Κεφάλαιο για την Ασφάλεια».
Όσον αφορά το θέμα των διεθνών συμφωνιών των ομόσπονδων περιοχών, η θέση της ε/κ καταγράφεται ως ακολούθως: «Οι ομόσπονδες περιοχές δύναται να συνάπτουν διεθνείς συμφωνίες μόνο σε πολιτιστικά και εμπορικά θέματα, εφόσον τέτοιες συμφωνίες δεν βλάπτουν την Ομόσπονδη Κυπριακή Δημοκρατία, την αρμοδιότητα της ομοσπονδιακής κυβέρνησης ή της άλλης ομόσπονδης περιοχής και είναι συμβατές με τη συμμετοχή της Κύπρου στην Ε.Ε.».
ΙθαγένειαΤο ζήτημα της ιθαγένειας τοποθετείται στην ενότητα Ομοσπονδιακές Αρμοδιότητες και καταγράφεται στα σημεία σύγκλισης, «περιλαμβανομένης της έκδοσης διαβατηρίων και μετανάστευσης, περιλαμβανομένου ασύλου, απέλασης και έκδοσης αλλοδαπών.Ωστόσο, σε υποσημείωση, υπό τον αριθμό 2, διευκρινίζεται ότι η ιθαγένεια και όσα την αφορούν, τίθεται «υπό την αίρεση της συζήτησης σχετικά με τα πολιτικά δικαιώματα».Αξιοσημείωτο είναι επίσης το γεγονός ότι, ως πρώτο σημείο διαφωνίας των Τούρκων στην ενότητα Ομοσπονδιακές Αρμοδιότητες καταγράφεται «ο ρόλος και η επίβλεψη του τραπεζικού τομέα», με την υποσημείωση «τηρουμένης της σύστασης ανεξάρτητου ρυθμιστικού σώματος με αριθμητικά ίση εκπροσώπηση».
Επί του εγγράφου, θα τοποθετηθούν οι πολιτικοί αρχηγοί στην επόμενη συνεδρία του Εθνικού Συμβουλίου, που είναι προγραμματισμένη για τις 10 Μαρτίου.Το έγγραφο, υπό τον τίτλο «Έγγραφο Συγκλίσεων και Αποκλίσεων στο Κεφάλαιο Διακυβέρνηση και Κατανομή Εξουσιών», περιλαμβάνει, υπό μορφή διπτύχου, τα σημεία σύγκλισης και διαφωνίας των δύο πλευρών σε όλες τις ενότητες και υποκεφάλαια του Κεφαλαίου της Διακυβέρνησης.
Συγκεκριμένα, σ’ ένα κείμενο 35 σελίδων, παρατίθενται τα σημεία σύγκλισης και τα σημεία διαφωνίας στις 13 ενότητες του Κεφαλαίου, ήτοι Ομοσπονδιακές Αρμοδιότητες, Εκτελεστική Εξουσία, Νομοθετική Εξουσία, Δικαστική Εξουσία, Εξωτερικές Σχέσεις, Δημόσια Υπηρεσία και Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας, Ομοσπονδιακή Αστυνομία, Ανεξάρτητοι Αξιωματούχοι, Ομοσπονδιακά Αδικήματα, Σχέση της Ομοσπονδιακής Κυβέρνησης με τις Πολιτείες, Ιεραρχία Κανόνων, Συνεργασία και Συντονισμός, Προηγούμενες Πράξεις.
Όπως προκύπτει από την ανάγνωση του εγγράφου, υπάρχουν τεράστιες διαφορές ανάμεσα στις δύο πλευρές σε κεφαλαιώδη ζητήματα, όπως αυτά της Εκτελεστικής Εξουσίας και της Σχέσης της Ομοσπονδιακής Κυβέρνησης με τις Πολιτείες, ενώ σε άλλα, λιγότερο ουσιώδους σημασίας θέματα, όπως αυτά της Δικαστικής Εξουσίας, των Ομοσπονδιακών Αδικημάτων, της Συνεργασίας και Συντονισμού, και της Ιεραρχίας Κανόνων, παρουσιάζεται απόλυτη ή πολύ μεγάλη σύγκλιση.
Είναι χαρακτηριστικό πως στο κρίσιμο υποκεφάλαιο της Εκτελεστικής Εξουσίας, δεν υπάρχει κανένα σημείο σύγκλισης, ενώ και στην ενότητα Σχέση της Ομοσπονδιακής Κυβέρνησης με τις Πολιτείες, όπου επίσης είναι χαώδες το χάσμα, καταγράφονται μόλις τρία σημεία σύγκλισης, και έξι σημεία διαφωνίας.
Δύο κυρίαρχα κράτηΌπως περαίνεται από την κωδικοποίηση των αποκλινουσών θέσεων των δύο πλευρών σ’ αυτά τα κεφαλαιώδη θέματα, η τ/κ πλευρά επιδιώκει, στην ουσία, λύση συνομοσπονδίας επί τη βάσει δύο ισχυρών κυρίαρχων κρατών, με μιαν ασθενή κεντρική κυβέρνηση, αποψιλωμένη, ουσιαστικά, από θεμελιώδεις εξουσίες.
Πρόσθετα, φαίνεται να επιδιώκει να διασφαλίσει τη δυνατότητα παρέμβασης των συνιστώντων κρατιδίων στις λειτουργίες της κεντρικής κυβέρνησης.Συγκεκριμένα, οι Τούρκοι διατυπώνουν τις ακόλουθες θέσεις: 1. Δεν θα υπάρχει επικυριαρχία, υπεροχή, ιεράρχηση μεταξύ της Ομοσπονδιακής Κυβέρνησης και των Συνιστωσών Πολιτειών. 2. Η σχέση ανάμεσα στην Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση και τις Συνιστώσες Πολιτείες θα είναι σχέση μεταξύ δύο οντοτήτων, οι οποίες μοιράζονται τις αρμοδιότητες/εξουσίες της Ομοσπονδίας σύμφωνα με τις αρχές διαμοιρασμού εξουσίας που καθορίζονται από το Σύνταγμα.
3. Σύμφωνα με το Σύνταγμα, τα εκτελεστικά, νομοθετικά, δικαστικά και διοικητικά όργανα της Ομοσπονδιακής Κυβέρνησης δεν θα διεκδικούν καμία υπεροχή επί των οργάνων των συνιστωσών πολιτειών. Τα όργανα/δημόσιοι αξιωματούχοι της ομοσπονδιακής κυβέρνησης δεν θα διεκδικούν δικαιώματα να δίνουν διαταγές ή οδηγίες στα όργανα των συνιστωσών πολιτειών.
4. Οι συνιστώσες πολιτείες θα έχουν ίσο καθεστώς. Μέσα στα όρια του Συντάγματος και των εδαφικών τους ορίων, κάθε συνιστώσα πολιτεία θα ασκεί κυριαρχικά όλες τις εξουσίες που δεν αποδίδονται από το Σύνταγμα στην Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση, οργανωμένη ελεύθερα σύμφωνα με το δικό της Σύνταγμα. 5. Η Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση θα εμπιστευτεί, αναλόγως, την εφαρμογή των ομοσπονδιακών νόμων, συμπεριλαμβανομένης και της συλλογής συγκεκριμένων μορφών φόρων στις συνιστώσες πολιτείες. 6. Κάθε μέτρο που θα θεσπίζεται από τα ομοσπονδιακά όργανα δεν θα υπερέχει των μέτρων που θεσπίζονται από τις αρμόδιες αρχές των Συνιστώντων Κρατών.
Εκτελεστική ΕξουσίαΤεράστιες, επίσης, είναι οι διαφορές, όσον αφορά τη δομή και τη σύνθεση της εκτελεστικής εξουσίας.
Η τουρκική πλευρά προτείνει ένα προεδρικό συμβούλιο, το οποίο να «εκλέγεται από τη Γερουσία για πενταετή θητεία», με επτά μέλη, «τέσσερα από τα οποία να προέρχονται από την πιο πολυπληθή κοινότητα και τρία από τη λιγότερο πολυπληθή».
Στο θέμα της εκλογής, οι Τούρκοι εισηγούνται, «οι Σύμβουλοι να εκλέγονται από τη Γερουσία με ενιαία λίστα με πλειοψηφία. Η πλειοψηφία αυτή θα πρέπει επίσης να περιλαμβάνει τις ξεχωριστές πλειοψηφίες των γερουσιαστών που προέρχονται από κάθε συνιστώσα πολιτεία. Σ’ αυτή τη λίστα θα προσδιορίζονται τα μέλη της Προεδρίας». Όσον αφορά την Προεδρία και την εναλλαγή σ’ αυτήν, προτείνουν, η Προεδρία να αποτελείται από έναν Πρόεδρο και έναν Αντιπρόεδρο, που θα προέρχονται από τις δύο κοινότητες και θα εναλλάσσονται κάθε δώδεκα μήνες. Εισηγούνται, επίσης, ο «πρώτος Πρόεδρος του Συμβουλίου σε κάθε θητεία να είναι το μέλος που προέρχεται από την πιο πολυπληθή κοινότητα».
Αντίθετα, η ε/κ πλευρά προτείνει εκλογή του Προέδρου και Αντιπροέδρου ως «εκλογικού ζευγαριού» (ticket) «μέσω καθολικής μυστικής ψηφοφορίας από τους πολίτες της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας».
Η θητεία τους προσδιορίζεται σε έξι χρόνια και θα εναλλάσσονται στο αξίωμα του Προέδρου και του Αντιπροέδρου με αναλογία 4:2. Προτείνεται, επίσης, να «εκλέγεται το ζευγάρι που λαμβάνει περισσότερο από το 50% των έγκυρων ψήφων σε κάθε κοινότητα.Όσον αφορά τη σύνθεση και τη λήψη αποφάσεων στο Υπουργικό Συμβούλιο, η ε/κ πλευρά εισηγείται το Υ.Σ. να αποτελείται από Ελληνοκυπρίους και Τουρκοκυπρίους με αναλογία 6:3 και να διορίζεται από κοινού από τον Πρόεδρο και τον Αντιπρόεδρο. Αν αυτό δεν είναι εφικτό, ο καθένας θα διορίζει τα μέλη που προέρχονται από την κοινότητά του/της.
Εγγυήσεις-διεθνείς συμφωνίεςΑμετακίνητη είναι η θέση της τ/κ πλευράς και στο θέμα των εγγυήσεων, όπως αναπτύσσεται στην ενότητα Εξωτερικές Σχέσεις. Μεταξύ άλλων, οι Τούρκοι προτείνουν: «Η Κύπρος θα διατηρήσει ειδικούς δεσμούς φιλίας και θα σεβαστεί την ισορροπία μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, η οποία εγκαθιδρύθηκε από τις Συμφωνίες του 1960 και από το νέο Έγγραφο Διευθέτησης, στα πλαίσια ενός ειρηνικού περιβάλλοντος στην Ανατολική Μεσόγειο. Θα αποδώσει σε αυτές τις δύο χώρες ίση μεταχείριση μέχρις ότου η Τουρκία καταστεί μέλος της Ε.Ε. Σαφή θέματα ίσης μεταχείρισης θα ρυθμίζονται από σχετικούς νόμους».
Άλλη τουρκική θέση στην ενότητα Εξωτερικές Σχέσεις αφορά στη σύναψη διεθνών συμφωνιών των συνιστωσών πολιτειών, όπου καταγράφονται, μεταξύ άλλων, τα εξής: «Η σύναψη διεθνών συμφωνιών θα διεξάγεται με βάση τις ακόλουθες αρχές: οι Συνιστώσες Πολιτείες έχουν το δικαίωμα να συνάπτουν διεθνείς συμφωνίες με άλλα κράτη, διεθνείς οργανισμούς και υπο-οντότητες σε όλα τα ζητήματα στα πλαίσια της σφαίρας των αρμοδιοτήτων τους. Τέτοιες συμφωνίες πρέπει να είναι συμβατές με τη συμμετοχή της Κύπρου στην Ε.Ε.».
Αντίθετα, όσον αφορά στο θέμα των εγγυήσεων, η ε/κ πλευρά το παραπέμπει στη συζήτηση του κεφαλαίου της Ασφάλειας. Σημειώνεται συγκεκριμένα: «Όλα τα θέματα που σχετίζονται με τις Συνθήκες Εγγυήσεως, Συμμαχίας και Εγκαθίδρυσης θα πρέπει να συζητηθούν περιεκτικά κάτω από το Κεφάλαιο για την Ασφάλεια».
Όσον αφορά το θέμα των διεθνών συμφωνιών των ομόσπονδων περιοχών, η θέση της ε/κ καταγράφεται ως ακολούθως: «Οι ομόσπονδες περιοχές δύναται να συνάπτουν διεθνείς συμφωνίες μόνο σε πολιτιστικά και εμπορικά θέματα, εφόσον τέτοιες συμφωνίες δεν βλάπτουν την Ομόσπονδη Κυπριακή Δημοκρατία, την αρμοδιότητα της ομοσπονδιακής κυβέρνησης ή της άλλης ομόσπονδης περιοχής και είναι συμβατές με τη συμμετοχή της Κύπρου στην Ε.Ε.».
ΙθαγένειαΤο ζήτημα της ιθαγένειας τοποθετείται στην ενότητα Ομοσπονδιακές Αρμοδιότητες και καταγράφεται στα σημεία σύγκλισης, «περιλαμβανομένης της έκδοσης διαβατηρίων και μετανάστευσης, περιλαμβανομένου ασύλου, απέλασης και έκδοσης αλλοδαπών.Ωστόσο, σε υποσημείωση, υπό τον αριθμό 2, διευκρινίζεται ότι η ιθαγένεια και όσα την αφορούν, τίθεται «υπό την αίρεση της συζήτησης σχετικά με τα πολιτικά δικαιώματα».Αξιοσημείωτο είναι επίσης το γεγονός ότι, ως πρώτο σημείο διαφωνίας των Τούρκων στην ενότητα Ομοσπονδιακές Αρμοδιότητες καταγράφεται «ο ρόλος και η επίβλεψη του τραπεζικού τομέα», με την υποσημείωση «τηρουμένης της σύστασης ανεξάρτητου ρυθμιστικού σώματος με αριθμητικά ίση εκπροσώπηση».
The Pontic dialect is facing extinction in Turkey
By PontosWorld.com
UNESCO (The United Nations Educational Scientific and Cultural Organisation) recently published an interactive digital Atlas based on information collected by 30 linguists as part of International Mother Language Day (21 February). The ‘Atlas of the World's Languages in Danger' lists 15 languages in Turkey which now face extinction. The Pontic language was included in the list as being ‘definitely endangered', whilst Cappadocian Greek is extinct.
In the study, the degree to which a language faced extinction was put into 5 categories
• unsafe• definitely endangered• severely endangered• critically endangered• extinct
UNESCO states on it's website , that ..... "Languages are humankind's principle tools for interacting and for expressing ideas, emotions, knowledge, memories and values. Languages are also primary vehicles of cultural expressions and intangible cultural heritage, essential to the identity of individuals and groups. Safeguarding endangered languages is thus a crucial task in maintaining cultural diversity worldwide."
It's worth noting Turkey's Constitution, which may explain the problem faced with minorities, and those wishing to keep their languages alive in Turkey.
Article 42, of Turkey's constitution states.... "No language other than Turkish shall be taught as a mother tongue to Turkish citizens at any institutions of training or education. Foreign languages to be taught in institutions of training and education and the rules to be followed by schools conducting training and education in a foreign language shall be determined by law."
The Network for Education and Academic Rights states that whilst Article 42 was changed in 9 August 2002 to allow for the "learning of different languages and dialects used traditionally by Turkish citizens in their daily lives", this right is subject to numerous restrictions. Mother Tongue education in Turkey is similarly restricted as it's seen as a national security issue.
In regards to the Pontic dialect
The Pontus Greeks were subject to the Convention of the Exchange of Populations between Greece and Turkey in 1923. They speak a dialect of Greek which is based on the Ancient Greek. Whilst most Pontus Greeks of Orthodox faith were expelled from their homeland in 1923 as part of the Exchange, the dialect is still spoken by small numbers in the North Eastern parts of Turkey where the Pontus Greeks lived. Since the exchange was based on religion, many chose to become Muslims in order to avoid being deported to Greece. The language is spoken today by these small numbers, but also by Turks, an indication of the regional influence the dialect had in Turkey pre-1923. Author Omer Asan stated in his book ‘Pontus Kulturu' that 300,000 people still speak the Pontic dialect in Turkey today.
The teaching therefore of the Pontic dialect would be bound by certain laws as outlined in The Treaty of Lausanne. Article 41 of the Lausanne Treaty which was signed in 1923, required that the Turkish state grant instruction In mother tongue in public schools in places where a considerable proportion of non-Muslim minorities are resident. This has never been implemented. Funding of such schools by the state is non existent, therefore finding teachers to teach in such schools is difficult. The selection of a Deputy Principal is probably the biggest obstacle. Up until 2007, the Deputy Principal was required by law to be of Turkish origin. However even with the law now omitting the requirement of Turkish citizenship, the situation has remained the same. Add to this the requirement that the curriculum and school books must have Turkish translations and you begin to understand why mother tongue dialects are facing extinction in Turkey today.
References:
Atlas of the World's Languages in Danger
WRITTEN COMMENTS BY MINORITY RIGHTS GROUP INTERNATIONALCONCERNING TURKEY FOR CONSIDERATION BY THE COMMITTEE ON THEELIMINATION OF RACIAL DISCRIMINATION 74th session
UNESCO (The United Nations Educational Scientific and Cultural Organisation) recently published an interactive digital Atlas based on information collected by 30 linguists as part of International Mother Language Day (21 February). The ‘Atlas of the World's Languages in Danger' lists 15 languages in Turkey which now face extinction. The Pontic language was included in the list as being ‘definitely endangered', whilst Cappadocian Greek is extinct.
In the study, the degree to which a language faced extinction was put into 5 categories
• unsafe• definitely endangered• severely endangered• critically endangered• extinct
UNESCO states on it's website , that ..... "Languages are humankind's principle tools for interacting and for expressing ideas, emotions, knowledge, memories and values. Languages are also primary vehicles of cultural expressions and intangible cultural heritage, essential to the identity of individuals and groups. Safeguarding endangered languages is thus a crucial task in maintaining cultural diversity worldwide."
It's worth noting Turkey's Constitution, which may explain the problem faced with minorities, and those wishing to keep their languages alive in Turkey.
Article 42, of Turkey's constitution states.... "No language other than Turkish shall be taught as a mother tongue to Turkish citizens at any institutions of training or education. Foreign languages to be taught in institutions of training and education and the rules to be followed by schools conducting training and education in a foreign language shall be determined by law."
The Network for Education and Academic Rights states that whilst Article 42 was changed in 9 August 2002 to allow for the "learning of different languages and dialects used traditionally by Turkish citizens in their daily lives", this right is subject to numerous restrictions. Mother Tongue education in Turkey is similarly restricted as it's seen as a national security issue.
In regards to the Pontic dialect
The Pontus Greeks were subject to the Convention of the Exchange of Populations between Greece and Turkey in 1923. They speak a dialect of Greek which is based on the Ancient Greek. Whilst most Pontus Greeks of Orthodox faith were expelled from their homeland in 1923 as part of the Exchange, the dialect is still spoken by small numbers in the North Eastern parts of Turkey where the Pontus Greeks lived. Since the exchange was based on religion, many chose to become Muslims in order to avoid being deported to Greece. The language is spoken today by these small numbers, but also by Turks, an indication of the regional influence the dialect had in Turkey pre-1923. Author Omer Asan stated in his book ‘Pontus Kulturu' that 300,000 people still speak the Pontic dialect in Turkey today.
The teaching therefore of the Pontic dialect would be bound by certain laws as outlined in The Treaty of Lausanne. Article 41 of the Lausanne Treaty which was signed in 1923, required that the Turkish state grant instruction In mother tongue in public schools in places where a considerable proportion of non-Muslim minorities are resident. This has never been implemented. Funding of such schools by the state is non existent, therefore finding teachers to teach in such schools is difficult. The selection of a Deputy Principal is probably the biggest obstacle. Up until 2007, the Deputy Principal was required by law to be of Turkish origin. However even with the law now omitting the requirement of Turkish citizenship, the situation has remained the same. Add to this the requirement that the curriculum and school books must have Turkish translations and you begin to understand why mother tongue dialects are facing extinction in Turkey today.
References:
Atlas of the World's Languages in Danger
WRITTEN COMMENTS BY MINORITY RIGHTS GROUP INTERNATIONALCONCERNING TURKEY FOR CONSIDERATION BY THE COMMITTEE ON THEELIMINATION OF RACIAL DISCRIMINATION 74th session
Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ για Ελλάδα και Τουρκία
1. Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ για Ελλάδα
Στην ετήσια έκθεση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για τα ανθρώπινα δικαιώματα, η οποία υποβάλλεται κάθε χρόνο στο Κογκρέσο, βάσει της σχετικής αμερικανικής νομοθεσίας, και στο κεφάλαιο για την Ελλάδα τονίζεται, μεταξύ άλλων, ότι μέλη της πομακικής κοινότητας δηλώνουν πως πιέζονται από τουρκόφωνους να απαρνηθούν την ύπαρξη της πομακικής ως ταυτότητας διακριτής από την τουρκική.
Στην έκθεση επισημαίνεται η παράνομη διακίνηση προσώπων, περιορισμοί στη δυνατότητα αυτοπροσδιορισμού εθνοτικών μειονοτικών ομάδων, διακρίσεις και κοινωνικός αποκλεισμός εθνοτικών μειονοτήτων, ειδικότερα των Ρομά και στο πλαίσιο αυτό προστίθεται ότι σημαντικό ποσοστό Ρομά στερούνται πρόσβασης σε αξιοπρεπή κατοικία, βασική ιατρική περίθαλψη και ευκαιρίες απασχόλησης.
Αρκετός χώρος αφιερώνεται στις καταγγελίες για δυσμενή μεταχείριση και κακές συνθήκες διαβίωσης των τσιγγάνων, ενώ γίνεται αναφορά σε κρούσματα επίθεσης κατά μεταναστών από "νεοναζί".
Ως προς τους Αλβανούς μετανάστες, σημειώνεται ότι αποτελούν πλέον το 5%-7% του πληθυσμού και συνεχίζουν να αντιμετωπίζουν κάποια προβλήματα κακομεταχείρισης, αν και εκπρόσωποι της αλβανικής κοινότητας καταγράφουν σταδιακή μείωση των εις βάρος τους διακρίσεων.
Στην έκθεση σημειώνεται ότι ορισμένα άτομα που θεωρούν ότι αποτελούν μέλη μειονότητας αναφέρουν πως αντιμετωπίζουν δυσκολίες στην ελεύθερη έκφραση της ταυτότητάς τους, και ότι τους απαγορεύεται να χρησιμοποιούν τον όρο "Τούρκος" ή "τουρκικός" σε τίτλους οργανώσεων, μολονότι μεμονωμένα άτομα μπορούν νομίμως να αυτοαποκαλούνται "Τούρκοι". Επισημαίνεται επίσης ότι το ελληνικό κράτος δεν αναγνωρίζει τη σλαβική διάλεκτο ως "μακεδονική", ενώ μικρός αριθμός σλαβόφωνων επιμένουν να αυτοπροσδιορίζονται ως "Μακεδόνες", γεγονός που προκαλεί σφοδρές αντιρρήσεις του ελληνικού πληθυσμού.
Υπογραμμίζεται ότι η Ελλάδα είναι μια συνταγματική, πολυκομματική δημοκρατία που σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα των πολιτών της και ότι οι πολιτικές αρχές της χώρας διατήρησαν τον αποτελεσματικό έλεγχο των αρχών ασφαλείας.
ΛαθρομετανάστευσηΑναφέρεται ωστόσο ότι παρατηρήθηκαν προβλήματα σε τομείς, όπως κακοποίηση παράνομων μεταναστών και τσιγγάνων από τις δυνάμεις ασφαλείας, συνωστισμός και άσχημες συνθήκες διαβίωσης σε μερικές φυλακές, κακές συνθήκες κράτησης λαθρομεταναστών, κράτηση και απέλαση ασυνόδευτων ή αποκομμένων από τις οικογένειές τους ανηλίκων, αδυναμία παροχής επαρκούς προστασίας σε θύματα οικιακής βίας.
Αστυνομικές αρχές - ακτοφυλακήΥπογραμμίζεται ότι δεν υπήρξαν καταγγελίες για δολοφονίες με πολιτικά κίνητρα από κυβερνητικούς υπαλλήλους, επισημαίνεται ωστόσο ότι αστυνομικός σκότωσε τον 15χρονο Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο στα Εξάρχεια στις 6 Δεκεμβρίου.
Σημειώνεται ότι οι αρχές συνέλαβαν τον αστυνομικό και τον συνεργάτη του και εκκρεμεί η δίκη.
Το περιστατικό πυροδότησε ταραχές και διαδηλώσεις νεολαίας και αυτοαποκαλούμενων αναρχικών σε όλη τη χώρα που διήρκησαν πάνω από μήνα και είχαν ως αποτέλεσμα τον τραυματισμό δεκάδων πολιτών και αστυνομικών καθώς και ζημίες ύψους περίπου ενός δισ. ευρώ.
Αναφέρεται ότι σε μεμονωμένες περιπτώσεις οι αστυνομικές αρχές και η ακτοφυλακή έχουν προβεί σε καταχρήσεις, ειδικά εις βάρος λαθρομεταναστών, αιτούντων άσυλο και Ρομά.
Ανεξαρτησία των ΜΜΕΤέλος, τονίζεται ότι υπάρχει ανεξαρτησία των ΜΜΕ, ότι η κριτική προς την κυβέρνηση είναι ελεύθερη και ότι η διάταξη του 2007 σύμφωνα με την οποία οι ραδιοτηλεοπτικές μεταδόσεις πρέπει να γίνονται πρωτίστως στη ελληνική γλώσσα δεν είχαν στην πράξη επιπτώσεις στους εν λειτουργία τουρκόφωνους σταθμούς της Θράκης. Προστίθεται ότι ο νόμος απαγορεύει την εσκεμμένη παρότρυνση σε εκδηλώσεις βίας, μίσους και διακρίσεων εις βάρος προσώπων ή ομάδων προσώπων βάσει της φυλετικής ή εθνοτικής τους προέλευσης, με την επισήμανση ότι το Ελληνικό Παρατηρητήριο του Ελσίνκι και το κεντρικό ισραηλιτικό συμβούλιο είχε μηνύσει την εφημερίδα "Ελεύθερος Κόσμος" και τον Κωνσταντίνο Πλεύρη για ρατσισμό και αντισημιτισμό, με αποτέλεσμα την καταδίκη του τελευταίου σε φυλάκιση 14 μηνών. 2. Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ για Τουρκία
Για περιορισμούς στην ελευθερία της έκφρασης καταγγέλεται η Τουρκία στην ετήσια έκθεση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Στην έκθεση αναφέρεται ότι οι δημοσιογράφοι φοβούνται τα αντίποινα, αν επικρίνουν την κυβέρνηση Ερντογάν.
Η δημοσίευση της έκθεσης συμπίπτει χρονικά με την κλιμάκωση της έντασης ανάμεσα στην κυβέρνηση και την εκδοτική εταιρία Dogan Yayin. Την περασμένη εβδομάδα επιβλήθηκε πρόστιμο 500 εκατομμυρίων δολαρίων στην εταιρία για φορολογικές παραβάσεις, ύστερα από έλεγχο των φορολογικών αρχών. Ωστόσο η τουρκική ένωση Τύπου καταγγέλλει ότι στόχος των αρχών ήταν να σταματήσει η επικριτική προς την κυβέρνηση αρθρογραφία. Μάλιστα ο Τούρκος πρωθυπουργός Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν κάλεσε τους υποστηρικτές του να μην αγοράζουν τις εφημερίδες του ομίλου, όπως η Χουριέτ.
"Ανώτατοι κυβερνητικοί αξιωματούχοι, μεταξύ τους και ο πρωθυπουργός Ερντογάν, έκαναν δηλώσεις κατά τη διάρκεια του έτους επικρίνοντας με δριμύτητα επιχειρηματίες του χώρου των μέσων ενημέρωσης, ειδικότερα ύστερα από τη δημοσίευση άρθρων για σκάνδαλα διαφθοράς που βαρύνουν οργανώσεις στη Γερμανία, οι οποίες έχουν σχέση με το κυβερνών κόμμα", αναφέρεται στην έκθεση.
Προστίθεται ακόμη πως, στο πλαίσιο των ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την Ε.Ε., η Τουρκία επεξέτεινε την ελευθερία του λόγου, άμβλυνε τους περιορισμούς στα μέσα ενημέρωσης και τροποποίησε το άρθρο του ποινικού κώδικα "περί προσβολής του τουρκισμού". Ωστόσο σημειώνεται ότι, αν και ο όρος τουρκισμός αντικαταστάθηκε από τον όρο "τουρκικό έθνος", παραμένουν οι περιορισμοί, κυρίως ως προς το θέμα της γενοκτονίας των Αρμενίων και την κουρδική μειονότητα.
Στην έκθεση περιλαμβάνονται επίσης στοιχεία για την επιβολή περιορισμών στο Ίντερνετ.
Στην ετήσια έκθεση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για τα ανθρώπινα δικαιώματα, η οποία υποβάλλεται κάθε χρόνο στο Κογκρέσο, βάσει της σχετικής αμερικανικής νομοθεσίας, και στο κεφάλαιο για την Ελλάδα τονίζεται, μεταξύ άλλων, ότι μέλη της πομακικής κοινότητας δηλώνουν πως πιέζονται από τουρκόφωνους να απαρνηθούν την ύπαρξη της πομακικής ως ταυτότητας διακριτής από την τουρκική.
Στην έκθεση επισημαίνεται η παράνομη διακίνηση προσώπων, περιορισμοί στη δυνατότητα αυτοπροσδιορισμού εθνοτικών μειονοτικών ομάδων, διακρίσεις και κοινωνικός αποκλεισμός εθνοτικών μειονοτήτων, ειδικότερα των Ρομά και στο πλαίσιο αυτό προστίθεται ότι σημαντικό ποσοστό Ρομά στερούνται πρόσβασης σε αξιοπρεπή κατοικία, βασική ιατρική περίθαλψη και ευκαιρίες απασχόλησης.
Αρκετός χώρος αφιερώνεται στις καταγγελίες για δυσμενή μεταχείριση και κακές συνθήκες διαβίωσης των τσιγγάνων, ενώ γίνεται αναφορά σε κρούσματα επίθεσης κατά μεταναστών από "νεοναζί".
Ως προς τους Αλβανούς μετανάστες, σημειώνεται ότι αποτελούν πλέον το 5%-7% του πληθυσμού και συνεχίζουν να αντιμετωπίζουν κάποια προβλήματα κακομεταχείρισης, αν και εκπρόσωποι της αλβανικής κοινότητας καταγράφουν σταδιακή μείωση των εις βάρος τους διακρίσεων.
Στην έκθεση σημειώνεται ότι ορισμένα άτομα που θεωρούν ότι αποτελούν μέλη μειονότητας αναφέρουν πως αντιμετωπίζουν δυσκολίες στην ελεύθερη έκφραση της ταυτότητάς τους, και ότι τους απαγορεύεται να χρησιμοποιούν τον όρο "Τούρκος" ή "τουρκικός" σε τίτλους οργανώσεων, μολονότι μεμονωμένα άτομα μπορούν νομίμως να αυτοαποκαλούνται "Τούρκοι". Επισημαίνεται επίσης ότι το ελληνικό κράτος δεν αναγνωρίζει τη σλαβική διάλεκτο ως "μακεδονική", ενώ μικρός αριθμός σλαβόφωνων επιμένουν να αυτοπροσδιορίζονται ως "Μακεδόνες", γεγονός που προκαλεί σφοδρές αντιρρήσεις του ελληνικού πληθυσμού.
Υπογραμμίζεται ότι η Ελλάδα είναι μια συνταγματική, πολυκομματική δημοκρατία που σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα των πολιτών της και ότι οι πολιτικές αρχές της χώρας διατήρησαν τον αποτελεσματικό έλεγχο των αρχών ασφαλείας.
ΛαθρομετανάστευσηΑναφέρεται ωστόσο ότι παρατηρήθηκαν προβλήματα σε τομείς, όπως κακοποίηση παράνομων μεταναστών και τσιγγάνων από τις δυνάμεις ασφαλείας, συνωστισμός και άσχημες συνθήκες διαβίωσης σε μερικές φυλακές, κακές συνθήκες κράτησης λαθρομεταναστών, κράτηση και απέλαση ασυνόδευτων ή αποκομμένων από τις οικογένειές τους ανηλίκων, αδυναμία παροχής επαρκούς προστασίας σε θύματα οικιακής βίας.
Αστυνομικές αρχές - ακτοφυλακήΥπογραμμίζεται ότι δεν υπήρξαν καταγγελίες για δολοφονίες με πολιτικά κίνητρα από κυβερνητικούς υπαλλήλους, επισημαίνεται ωστόσο ότι αστυνομικός σκότωσε τον 15χρονο Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο στα Εξάρχεια στις 6 Δεκεμβρίου.
Σημειώνεται ότι οι αρχές συνέλαβαν τον αστυνομικό και τον συνεργάτη του και εκκρεμεί η δίκη.
Το περιστατικό πυροδότησε ταραχές και διαδηλώσεις νεολαίας και αυτοαποκαλούμενων αναρχικών σε όλη τη χώρα που διήρκησαν πάνω από μήνα και είχαν ως αποτέλεσμα τον τραυματισμό δεκάδων πολιτών και αστυνομικών καθώς και ζημίες ύψους περίπου ενός δισ. ευρώ.
Αναφέρεται ότι σε μεμονωμένες περιπτώσεις οι αστυνομικές αρχές και η ακτοφυλακή έχουν προβεί σε καταχρήσεις, ειδικά εις βάρος λαθρομεταναστών, αιτούντων άσυλο και Ρομά.
Ανεξαρτησία των ΜΜΕΤέλος, τονίζεται ότι υπάρχει ανεξαρτησία των ΜΜΕ, ότι η κριτική προς την κυβέρνηση είναι ελεύθερη και ότι η διάταξη του 2007 σύμφωνα με την οποία οι ραδιοτηλεοπτικές μεταδόσεις πρέπει να γίνονται πρωτίστως στη ελληνική γλώσσα δεν είχαν στην πράξη επιπτώσεις στους εν λειτουργία τουρκόφωνους σταθμούς της Θράκης. Προστίθεται ότι ο νόμος απαγορεύει την εσκεμμένη παρότρυνση σε εκδηλώσεις βίας, μίσους και διακρίσεων εις βάρος προσώπων ή ομάδων προσώπων βάσει της φυλετικής ή εθνοτικής τους προέλευσης, με την επισήμανση ότι το Ελληνικό Παρατηρητήριο του Ελσίνκι και το κεντρικό ισραηλιτικό συμβούλιο είχε μηνύσει την εφημερίδα "Ελεύθερος Κόσμος" και τον Κωνσταντίνο Πλεύρη για ρατσισμό και αντισημιτισμό, με αποτέλεσμα την καταδίκη του τελευταίου σε φυλάκιση 14 μηνών. 2. Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ για Τουρκία
Για περιορισμούς στην ελευθερία της έκφρασης καταγγέλεται η Τουρκία στην ετήσια έκθεση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Στην έκθεση αναφέρεται ότι οι δημοσιογράφοι φοβούνται τα αντίποινα, αν επικρίνουν την κυβέρνηση Ερντογάν.
Η δημοσίευση της έκθεσης συμπίπτει χρονικά με την κλιμάκωση της έντασης ανάμεσα στην κυβέρνηση και την εκδοτική εταιρία Dogan Yayin. Την περασμένη εβδομάδα επιβλήθηκε πρόστιμο 500 εκατομμυρίων δολαρίων στην εταιρία για φορολογικές παραβάσεις, ύστερα από έλεγχο των φορολογικών αρχών. Ωστόσο η τουρκική ένωση Τύπου καταγγέλλει ότι στόχος των αρχών ήταν να σταματήσει η επικριτική προς την κυβέρνηση αρθρογραφία. Μάλιστα ο Τούρκος πρωθυπουργός Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν κάλεσε τους υποστηρικτές του να μην αγοράζουν τις εφημερίδες του ομίλου, όπως η Χουριέτ.
"Ανώτατοι κυβερνητικοί αξιωματούχοι, μεταξύ τους και ο πρωθυπουργός Ερντογάν, έκαναν δηλώσεις κατά τη διάρκεια του έτους επικρίνοντας με δριμύτητα επιχειρηματίες του χώρου των μέσων ενημέρωσης, ειδικότερα ύστερα από τη δημοσίευση άρθρων για σκάνδαλα διαφθοράς που βαρύνουν οργανώσεις στη Γερμανία, οι οποίες έχουν σχέση με το κυβερνών κόμμα", αναφέρεται στην έκθεση.
Προστίθεται ακόμη πως, στο πλαίσιο των ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την Ε.Ε., η Τουρκία επεξέτεινε την ελευθερία του λόγου, άμβλυνε τους περιορισμούς στα μέσα ενημέρωσης και τροποποίησε το άρθρο του ποινικού κώδικα "περί προσβολής του τουρκισμού". Ωστόσο σημειώνεται ότι, αν και ο όρος τουρκισμός αντικαταστάθηκε από τον όρο "τουρκικό έθνος", παραμένουν οι περιορισμοί, κυρίως ως προς το θέμα της γενοκτονίας των Αρμενίων και την κουρδική μειονότητα.
Στην έκθεση περιλαμβάνονται επίσης στοιχεία για την επιβολή περιορισμών στο Ίντερνετ.
Επιστολή με τις θέσεις της Παμμακεδονικής Ένωσης Η.Π.Α.
Επιστολή με τις θέσεις της Παμμακεδονικής Ένωσης Η.Π.Α. η οποία προσυπογράφεται από το Ελληνο-Αμερικανικό Εθνικό Συμβούλιο, την Παγκόσμια Συντονιστική Επιτροπή Κυπριακού Αγώνα (ΠΣΕΚΑ) και την Κυπριακή Ομοσπονδία εστάλη χθες, 23 Φεβρουαρίου 2009, στην Υπουργό των Εξωτερικών των Η.Π.Α. Χίλαρυ Κλίντον εν όψει της συνάντησής της με την ελληνίδα ομόλογό της Ντόρα Μπακογιάννη. Στην επιστολή εκφράζεται η έντονη ανησυχία της οργανωμένης ομογένειας των Η.Π.Α. για την διαρκώς κλιμακούμενη αδιαλλαξία και επιθετικότητα της π.Γ.Δ.Μ. και ζητείται από τη νέα Αμερικανική κυβέρνηση η ανάκληση της απόφασης των Η.Π.Α. να αναγνωρίσει την π.Γ.Δ.Μ. ως Δημοκρατία της «Μακεδονίας» και την καταδίκη της αλυτρωτικής συμπεριφοράς του κρατιδίου. «Η λανθασμένη απόφαση της προηγούμενης κυβέρνησης να αναγνωρίσει την π.Γ.Δ.Μ. ως Δημοκρατία της ‘Μακεδονίας’, έγινε σαφώς ο καταλύτης μια ολοένα και πιο επιθετικής στάσης από την π.Γ.Δ.Μ., που σήμερα μπορεί να θεωρηθεί ως εχθρική προς την Ελλάδα η οποία είναι χώρα-μέλος του ΝΑΤΟ και σύμμαχος των Η.Π.Α. εδώ και πολλά χρόνια . Πιστεύουμε ότι η νέα διοίκηση θα πρέπει να ανακαλέσει την απόφασή της, να αναγνωρίσει την χώρα και πάλι ως π.Γ.Δ.Μ., και μάλιστα να εμποδίσει την ένταξή της στα πλαίσια του ΝΑΤΟ έως ότου βρεθεί ένα νέο όνομα για την π.Γ.Δ.Μ. Επιπλέον, οι Η.Π.Α. θα πρέπει να καταδικάσουν με τον πλέον έντονο τρόπο τον αλυτρωτισμό και επιθετική συμπεριφορά του κρατιδίου. Είναι επιτακτική ανάγκη η αμοιβαία αποδεκτή λύση να συμπεριλαμβάνει την αλλαγή του συνταγματικού ονόματος της π.Γ.Δ.Μ.», επισημαίνεται στην επιστολή, «σε νέο όνομα που θα συμφωνηθεί, αλλά και η αλλαγή αυτή να εμπεριέχεται και στα διαβατήριά τους και το εν λόγω όνομα πρέπει να είναι για ‘erga omnes’ (όλες τις χρήσεις). Επίσης, όλες οι χώρες, συμπεριλαμβανομένων και εκείνων που ήδη έχουν αναγνωρίσει την π.Γ.Δ.Μ. ως Δημοκρατία της ‘Μακεδονίας’, να υιοθετήσουν το νέο όνομα για όλες τις χρήσεις».Επισημαίνεται ότι οι ανωτέρω θέσεις εκφράζουν τη συντριπτική πλειοψηφία της οργανωμένης ομογένειας των Η.Π.Α. Υπενθυμίζεται ότι τόσο η Περιφερειακή Συνέλευση του Σ.Α.Ε. Περιφέρειας Η.Π.Α. κατά την πρόσφατη σύγκλισή της, όσο και το Δίκτυο Νεολαίας της ομόφωνα υιοθέτησαν τις θέσεις αυτές. Την επιστολή υπογράφουν εκ μέρους της Παμμακεδονικής η Ύπατη Πρόεδρος κ. Νίνα Γκατζούλη, εκ μέρους του Ελληνο-Αμερικανικού Εθνικού Συμβουλίου ο κ. Μ. Βεληβασάκης , εκ μέρους της Παγκόσμιας Συντονιστικής Επιτροπής Κυπριακού Αγώνα (ΠΣΕΚΑ) ο Φίλιπ Κρίστοφερ και της Κυπριακής Ομοσπονδίας ο Πήτερ Παπανικολάου.
Αγαπητή κυρία Υπουργέ:Εκ μέρους των κάτωθι υπογραφόντων Ελληνοαμερικανικών οργανώσεων που εκπροσωπούν την πλειοψηφία των Αμερικανών πολιτών Ελληνικής καταγωγής στις Η.Π.Α., εκφράζομε τις έντονες ανησυχίες μας σχετικά με το ζήτημα του ονόματος της Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατίας της Μακεδονίας (π.Γ.Δ.Μ.).
Γνωρίζουμε ότι ένα βασικό θέμα της ημερήσιας διάταξης κατά τη διάρκεια της συνάντησής σας με την Υπουργό Εξωτερικών της Ελλάδας, Ντόρα Μπακογιάννη, θα είναι το ζήτημα της ονομασίας της π.Γ.Δ.Μ., καθώς και οι συνέπειες που θα προκύψουν όσο αφορά τη σταθερότητα στα Βαλκάνια. Όταν αυτό το θέμα είχε προκύψει το έτος 1991-1992 η Ελληνοαμερικανική κοινότητα, μέσω πολλαπλών ψηφισμάτων των υπογραφόντων Ελληνοαμερικανικών οργανώσεων εναντιώθηκε σε μόνιμη ονομασία της γείτονος, το οποίο θα συμπεριλάμβανε τον όρο Μακεδονία και τα παράγωγα του όρου αυτού.
Σύμφωνα με την πιο πρόσφατη απογραφή, δεν θεωρούν τους εαυτούς «Μακεδόνες» όλοι οι πολίτες της π.Γ.Δ.Μ. Ποιος τους δίνει το δικαίωμα να εμποδίζουν την Ευρω-Ατλαντική ένταξη των υπόλοιπων μειονοτήτων του πληθυσμού της χώρας για ένα όνομα το οποίο τους είναι βασικά ξένο, καθώς ενδέχεται να υπάρχουν αρκετοί από τους λεγόμενους «Μακεδόνες», που αναμένουν αυτό το ψήφισμα, ανεξάρτητα από τον τρόπο με τον οποίο οι ίδιοι αυτοπροσδιορίζονται;
Κυρία Υπουργέ,Όσον αφορά την Ελληνοαμερικανική κοινότητα, καθώς και τους Έλληνες ανά την υφήλιο, ο όρος Μακεδονία αντιπροσωπεύει την ιστορική και πολιτιστική ταυτότητα των Ελλήνων για χιλιάδες χρόνια. Είμαστε σθεναρά αντίθετοι σε οποιαδήποτε χρήση από τους κατοίκους της π.Γ.Δ.Μ. της πολιτιστικής μας Μακεδονικής ταυτότητας σε οποιαδήποτε εθνολογική έννοια. Ένα παρόμοιο παράδειγμα στην Ευρώπη θα ήταν για τους Αυστριακούς και τους Ελβετούς να αυτο-προσδιορίζονται εθνολογικά ως Βαυαροί, ένας όρος που ιστορικά και πολιτισμικά ανήκει στη Γερμανία.
Είναι επιτακτική ανάγκη η αμοιβαία αποδεκτή λύση να συμπεριλαμβάνει την αλλαγή του συνταγματικού ονόματος της π.Γ.Δ.Μ., σε νέο όνομα που θα συμφωνηθεί, αλλά και η αλλαγή αυτή να εμπεριέχεται και στα διαβατήριά τους και το εν λόγω όνομα πρέπει να είναι για «erga omnes» (όλες τις χρήσεις). Επίσης, όλες οι χώρες, συμπεριλαμβανομένων και εκείνων που ήδη έχουν αναγνωρίσει την π.Γ.Δ.Μ. ως Δημοκρατία της «Μακεδονίας», να υιοθετήσουν το νέο όνομα για όλες τις χρήσεις.
Η π.Γ.Δ.Μ. εξακολουθεί να προκαλεί την Ελλάδα, οικειοποιούμενη την μακρόχρονη Ελληνική ιστορία, ενώ αρνείται να διαπραγματευθεί με καλή πίστη στο θέμα του ονόματος. Δυστυχώς, η μακρόχρονη αρνητική της δράση, όπως η στρέβλωση γεωγραφικών χαρτών, η ονοματοδότηση του αεροδρομίου των Σκοπίων «Μέγας Αλέξανδρος», η προώθηση μέσω της Εκπαίδευσης αναθεωρητικών ιστορικών βιβλίων , διαφημίσεις σε διεθνή τηλεοπτικά μέσα ενημέρωσης (C.N.N.) στις οποίες υποκλέπτουν την Ελληνική ιστορία, και οι προπαγανδιστικές ομιλίες και πράξεις ανωτέρων κυβερνητικών στελεχών, ενθαρρύνουν τις νέες γενιές της π.Γ.Δ.Μ. να καλλιεργούν εχθρικά αισθήματα έναντι της Ελλάδος.
Ως Αμερικανοί πολίτες Ελληνικής καταγωγής, πολιτιστικά συνδεδεμένοι με την Μακεδονία, αναπόσπαστο κομμάτι του Ελληνισμού, καταδικάζουμε την απόφαση η οποία δημοσιεύτηκε από την επίσημη εφημερίδα της κυβέρνησης της π.Γ.Δ.Μ., να ονομάσουν μέρος του πανευρωπαϊκού διαδρόμου X που βρίσκεται εντός της χώρας, «Μέγας Αλέξανδρος», ο οποίος φυσικά είναι διεθνώς αναγνωρισμένος ως εξέχουσα ελληνική ιστορική φυσιογνωμία. Επομένως, είναι μέρος της δικής μας (ελληνικής) πολιτιστικής κληρονομιάς.
Προσφάτως, η π.Γ.Δ.Μ. προώθησε μέσω των εθνικών τηλεοπτικών καναλιών βίντεο περίπου εννέα λεπτών, με τίτλο "Μακεδονική Προσευχή". Στο βίντεο ο ίδιος ο Θεός [!] εμφανίζεται, στον λαό της π.Γ.Δ.Μ. ανακοινώνοντας πως «έσπειρε στη γη τρεις φυλές, τη λευκή φυλή ή Μακεδονοειδή, την κίτρινη φυλή ή Μογκολοειδή και τη μαύρη φυλή ή Νεγροειδή, ενώ όλοι οι άλλοι άνθρωποι στον κόσμο είναι μιγάδες». Οι ακραίες αυτές φυλετικές πεποιθήσεις, οι οποίες βασίζονται σε μια παθολογικά εθνοκεντρική αφήγηση, είναι ιδιαίτερα ανησυχητικές για τους Ελληνοαμερικανούς. Κανείς κυβερνητικός φορέας της π.Γ.Δ.Μ. δεν καταδίκασε το περιεχόμενο του βίντεο, αλλά ούτε και η Εκκλησία.
Η λανθασμένη απόφαση της προηγούμενης κυβέρνησης να αναγνωρίσει την π.Γ.Δ.Μ. ως Δημοκρατία της «Μακεδονίας», έγινε σαφώς ο καταλύτης μια ολοένα και πιο επιθετικής στάσης από την π.Γ.Δ.Μ., που σήμερα μπορεί να θεωρηθεί ως εχθρική προς την Ελλάδα η οποία είναι χώρα-μέλος του ΝΑΤΟ και σύμμαχος των Η.Π.Α. εδώ και πολλά χρόνια . Πιστεύουμε ότι η νέα διοίκηση θα πρέπει να ανακαλέσει την απόφασή της, να αναγνωρίσει την χώρα και πάλι ως π.Γ.Δ.Μ., και μάλιστα να εμποδίσει την ένταξή της στα πλαίσια του ΝΑΤΟ έως ότου βρεθεί ένα νέο όνομα για την π.Γ.Δ.Μ. Επιπλέον, οι Η.Π.Α. θα πρέπει να καταδικάσουν με τον πλέον έντονο τρόπο τον αλυτρωτισμό και επιθετική συμπεριφορά του κρατιδίου.
Ευχόμαστε στους πολίτες της π.Γ.Δ.Μ. ό,τι το καλύτερο, και ελπίζουμε να βρουν ένα όνομα για τη χώρα τους, που δεν περιλαμβάνει τη λέξη «Μακεδονία», για να είναι συνεπείς με το Σλάβο/Αλβανικό στοιχείο της χώρας τους. Έτσι το νέο όνομα θα ενεργεί ως ενοποιητική δύναμη για το σύνολο του πληθυσμού.
Με σεβασμό,Pan-Macedonian Association US Nina Gatzoulis President Emmanuel Velivasakis President Hellenic American National CouncilPhilip Christopher President International Coordinating Committee Justice for Cyprus PSEKA)Peter Papanicolaou President Cyprus Federation of America, Inc.cc:Assistant Secretary of State for Europe and Eurasia Daniel FriedDeputy Assistant Secretary of State for Europe and Eurasia Matthew BryzaDirector of Southern European Affairs Kathy FitzpatrickSenior Greek Desk Officer Adam Scarlatelli“Republic of Macedonia” Desk Officer
Αγαπητή κυρία Υπουργέ:Εκ μέρους των κάτωθι υπογραφόντων Ελληνοαμερικανικών οργανώσεων που εκπροσωπούν την πλειοψηφία των Αμερικανών πολιτών Ελληνικής καταγωγής στις Η.Π.Α., εκφράζομε τις έντονες ανησυχίες μας σχετικά με το ζήτημα του ονόματος της Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατίας της Μακεδονίας (π.Γ.Δ.Μ.).
Γνωρίζουμε ότι ένα βασικό θέμα της ημερήσιας διάταξης κατά τη διάρκεια της συνάντησής σας με την Υπουργό Εξωτερικών της Ελλάδας, Ντόρα Μπακογιάννη, θα είναι το ζήτημα της ονομασίας της π.Γ.Δ.Μ., καθώς και οι συνέπειες που θα προκύψουν όσο αφορά τη σταθερότητα στα Βαλκάνια. Όταν αυτό το θέμα είχε προκύψει το έτος 1991-1992 η Ελληνοαμερικανική κοινότητα, μέσω πολλαπλών ψηφισμάτων των υπογραφόντων Ελληνοαμερικανικών οργανώσεων εναντιώθηκε σε μόνιμη ονομασία της γείτονος, το οποίο θα συμπεριλάμβανε τον όρο Μακεδονία και τα παράγωγα του όρου αυτού.
Σύμφωνα με την πιο πρόσφατη απογραφή, δεν θεωρούν τους εαυτούς «Μακεδόνες» όλοι οι πολίτες της π.Γ.Δ.Μ. Ποιος τους δίνει το δικαίωμα να εμποδίζουν την Ευρω-Ατλαντική ένταξη των υπόλοιπων μειονοτήτων του πληθυσμού της χώρας για ένα όνομα το οποίο τους είναι βασικά ξένο, καθώς ενδέχεται να υπάρχουν αρκετοί από τους λεγόμενους «Μακεδόνες», που αναμένουν αυτό το ψήφισμα, ανεξάρτητα από τον τρόπο με τον οποίο οι ίδιοι αυτοπροσδιορίζονται;
Κυρία Υπουργέ,Όσον αφορά την Ελληνοαμερικανική κοινότητα, καθώς και τους Έλληνες ανά την υφήλιο, ο όρος Μακεδονία αντιπροσωπεύει την ιστορική και πολιτιστική ταυτότητα των Ελλήνων για χιλιάδες χρόνια. Είμαστε σθεναρά αντίθετοι σε οποιαδήποτε χρήση από τους κατοίκους της π.Γ.Δ.Μ. της πολιτιστικής μας Μακεδονικής ταυτότητας σε οποιαδήποτε εθνολογική έννοια. Ένα παρόμοιο παράδειγμα στην Ευρώπη θα ήταν για τους Αυστριακούς και τους Ελβετούς να αυτο-προσδιορίζονται εθνολογικά ως Βαυαροί, ένας όρος που ιστορικά και πολιτισμικά ανήκει στη Γερμανία.
Είναι επιτακτική ανάγκη η αμοιβαία αποδεκτή λύση να συμπεριλαμβάνει την αλλαγή του συνταγματικού ονόματος της π.Γ.Δ.Μ., σε νέο όνομα που θα συμφωνηθεί, αλλά και η αλλαγή αυτή να εμπεριέχεται και στα διαβατήριά τους και το εν λόγω όνομα πρέπει να είναι για «erga omnes» (όλες τις χρήσεις). Επίσης, όλες οι χώρες, συμπεριλαμβανομένων και εκείνων που ήδη έχουν αναγνωρίσει την π.Γ.Δ.Μ. ως Δημοκρατία της «Μακεδονίας», να υιοθετήσουν το νέο όνομα για όλες τις χρήσεις.
Η π.Γ.Δ.Μ. εξακολουθεί να προκαλεί την Ελλάδα, οικειοποιούμενη την μακρόχρονη Ελληνική ιστορία, ενώ αρνείται να διαπραγματευθεί με καλή πίστη στο θέμα του ονόματος. Δυστυχώς, η μακρόχρονη αρνητική της δράση, όπως η στρέβλωση γεωγραφικών χαρτών, η ονοματοδότηση του αεροδρομίου των Σκοπίων «Μέγας Αλέξανδρος», η προώθηση μέσω της Εκπαίδευσης αναθεωρητικών ιστορικών βιβλίων , διαφημίσεις σε διεθνή τηλεοπτικά μέσα ενημέρωσης (C.N.N.) στις οποίες υποκλέπτουν την Ελληνική ιστορία, και οι προπαγανδιστικές ομιλίες και πράξεις ανωτέρων κυβερνητικών στελεχών, ενθαρρύνουν τις νέες γενιές της π.Γ.Δ.Μ. να καλλιεργούν εχθρικά αισθήματα έναντι της Ελλάδος.
Ως Αμερικανοί πολίτες Ελληνικής καταγωγής, πολιτιστικά συνδεδεμένοι με την Μακεδονία, αναπόσπαστο κομμάτι του Ελληνισμού, καταδικάζουμε την απόφαση η οποία δημοσιεύτηκε από την επίσημη εφημερίδα της κυβέρνησης της π.Γ.Δ.Μ., να ονομάσουν μέρος του πανευρωπαϊκού διαδρόμου X που βρίσκεται εντός της χώρας, «Μέγας Αλέξανδρος», ο οποίος φυσικά είναι διεθνώς αναγνωρισμένος ως εξέχουσα ελληνική ιστορική φυσιογνωμία. Επομένως, είναι μέρος της δικής μας (ελληνικής) πολιτιστικής κληρονομιάς.
Προσφάτως, η π.Γ.Δ.Μ. προώθησε μέσω των εθνικών τηλεοπτικών καναλιών βίντεο περίπου εννέα λεπτών, με τίτλο "Μακεδονική Προσευχή". Στο βίντεο ο ίδιος ο Θεός [!] εμφανίζεται, στον λαό της π.Γ.Δ.Μ. ανακοινώνοντας πως «έσπειρε στη γη τρεις φυλές, τη λευκή φυλή ή Μακεδονοειδή, την κίτρινη φυλή ή Μογκολοειδή και τη μαύρη φυλή ή Νεγροειδή, ενώ όλοι οι άλλοι άνθρωποι στον κόσμο είναι μιγάδες». Οι ακραίες αυτές φυλετικές πεποιθήσεις, οι οποίες βασίζονται σε μια παθολογικά εθνοκεντρική αφήγηση, είναι ιδιαίτερα ανησυχητικές για τους Ελληνοαμερικανούς. Κανείς κυβερνητικός φορέας της π.Γ.Δ.Μ. δεν καταδίκασε το περιεχόμενο του βίντεο, αλλά ούτε και η Εκκλησία.
Η λανθασμένη απόφαση της προηγούμενης κυβέρνησης να αναγνωρίσει την π.Γ.Δ.Μ. ως Δημοκρατία της «Μακεδονίας», έγινε σαφώς ο καταλύτης μια ολοένα και πιο επιθετικής στάσης από την π.Γ.Δ.Μ., που σήμερα μπορεί να θεωρηθεί ως εχθρική προς την Ελλάδα η οποία είναι χώρα-μέλος του ΝΑΤΟ και σύμμαχος των Η.Π.Α. εδώ και πολλά χρόνια . Πιστεύουμε ότι η νέα διοίκηση θα πρέπει να ανακαλέσει την απόφασή της, να αναγνωρίσει την χώρα και πάλι ως π.Γ.Δ.Μ., και μάλιστα να εμποδίσει την ένταξή της στα πλαίσια του ΝΑΤΟ έως ότου βρεθεί ένα νέο όνομα για την π.Γ.Δ.Μ. Επιπλέον, οι Η.Π.Α. θα πρέπει να καταδικάσουν με τον πλέον έντονο τρόπο τον αλυτρωτισμό και επιθετική συμπεριφορά του κρατιδίου.
Ευχόμαστε στους πολίτες της π.Γ.Δ.Μ. ό,τι το καλύτερο, και ελπίζουμε να βρουν ένα όνομα για τη χώρα τους, που δεν περιλαμβάνει τη λέξη «Μακεδονία», για να είναι συνεπείς με το Σλάβο/Αλβανικό στοιχείο της χώρας τους. Έτσι το νέο όνομα θα ενεργεί ως ενοποιητική δύναμη για το σύνολο του πληθυσμού.
Με σεβασμό,Pan-Macedonian Association US Nina Gatzoulis President Emmanuel Velivasakis President Hellenic American National CouncilPhilip Christopher President International Coordinating Committee Justice for Cyprus PSEKA)Peter Papanicolaou President Cyprus Federation of America, Inc.cc:Assistant Secretary of State for Europe and Eurasia Daniel FriedDeputy Assistant Secretary of State for Europe and Eurasia Matthew BryzaDirector of Southern European Affairs Kathy FitzpatrickSenior Greek Desk Officer Adam Scarlatelli“Republic of Macedonia” Desk Officer
Στο στόχαστρο ο ηγέτης του DTP επειδή μίλησε στα κουρδικά στην τουρκική Εθνοσυνέλευση
Σε νέα πηγή έντασης, ιδίως εν όψει των δημοτικών εκλογών της 29ης Μαρτίου στην Τουρκία, εξελίσσεται το γεγονός ότι ο αρχηγός του μεγαλύτερου φιλοκουρδικού κόμματος της χώρας μίλησε στην κουρδική γλώσσα στην Εθνοσυνέλευση. Η ομιλία «κόπηκε» στον αέρα από το κανάλι της τουρκικής Βουλής.
Κατά τη συνεδρίαση της κοινοβουλευτικής ομάδας του Κόμματος Δημοκρατικής Κοινωνίας (DTP) ο ηγέτης του Αχμέτ Τουρκ άρχισε την ομιλία του στην τουρκική γλώσσα, αλλά συνέχισε στην κουρδική τονίζοντας ότι «αυτό με το οποίο θα αναπτυχθεί η πολυπολιτισμικότητα, είναι η πολυγλωσσία».
«Προκειμένου να δείξω ότι δεν υπάρχει τίποτε να φοβηθούμε στη χρήση άλλων γλωσσών και για να δώσω έμφαση στην αδελφική συγγένεια των γλωσσών κατά τη Διεθνή Ημέρα Μητρικών Γλωσσών επιτρέψτε μου να συνεχίσω την ομιλία μου στα κουρδικά» είπε ο Αχμέντ Τουρκ.
Μόλις άρχισε να μιλά στην κουρδική, το τηλεοπτικό κανάλι της τουρκικής Εθνοσυνέλευσης που μεταδίδει απευθείας τις συνεδριάσεις της ολομέλειας και των κοινοβουλευτικών ομάδων, διέκοψε τη μετάδοση της ομιλίας, υπογραμμίζοντας ότι με βάση το Σύνταγμα και το νόμο περί πολιτικών κομμάτων, δεν μπορεί να μεταδώσει ομιλίες στην κουρδική.
Το περιστατικό είναι ενδεικτικό της έντασης στην υποψήφια προς ένταξη χώρα στην ΕΕ όσον αφορά τη δημόσια χρήση της άλλοτε απαγορευμένης κουρδικής γλώσσας παρόλο που υπήρξαν ορισμένες κυβερνητικές κινήσεις για τη χαλάρωση των περιορισμών (κατ' απαίτηση της Ένωσης), στις οποίες περιλαμβάνεται και η λειτουργία τηλεοπτικού δικτύου στην κουρδική γλώσσα.
Ωστόσο, οι περιορισμοί στην κουρδική γλώσσα εξακολουθούν να υφίστανται και μεταξύ αυτών η χρήση της σε πολιτικές ομιλίες.
Αντιδράσεις και εκλογές...
Ο πρόεδρος της τουρκικής Εθνοσυνέλευσης Κιοκσάλ Τοπτάν έκανε λόγο για «ανοιχτή παραβίαση του Συντάγματος και του νόμου περί πολιτικών κομμάτων», αλλά προσέθεσε ότι δεν πρόκειται να προχωρήσει σε κυρώσεις επειδή μίλησε στην κουρδική. Ωστόσο, επισήμανε πως δεν γνωρίζει εάν οι αρμόδιες αρχές θα προβούν σε ενέργειες, εννοώντας τις δικαστικές αρχές.
Ο αντιπρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας του κυβερνώντος Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) χαρακτήρισε «πρόκληση» την ομιλία του Αχμέτ Τουρκ. «Κάτω από τη στέγη του Κοινοβουλίου τα μηνύματα θα πρέπει να δίδονται σε μία κοινή γλώσσα» μετέδωσε το CNN Turk επικαλούμενο δήλωση του Εργκούν.
Στο Συνταγματικό Δικαστήριο της Τουρκίας βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη η υπόθεση για το κλείσιμο του κυριότερου φιλοκουρδικού κόμματος -με την κατηγορία της υποστήριξης του εκτός νόμου Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (PKK)- και δεν αποκλείεται το γεγονός να προστεθεί στο «φάκελό» του.
Πριν από λίγες μέρες, το Κόμμα Δημοκρατικής Κοινωνίας είχε καταθέσει στο προεδρείο της τουρκικής Εθνοσυνέλευσης πρόταση νόμου για αλλαγή στο νόμο περί γλωσσικής μεταρρύθμισης, με σκοπό να προστεθούν στο τουρκικό αλφάβητο, τα γράμματα της κουρδικής γλώσσας.
Στις δημοτικές εκλογές της 29ης Μαρτίου στην Τουρκία το κόμμα του Ταγίπ Ερντογάν αναμετράτεται στήθος με στήθος με το φιλοκουρδικό DTP στο Ντιγιάρμπακιρ, τη μεγαλύτερη πόλη της νοτιοανατολικής Τουρκίας με μεγάλο κουρδικό πληθυσμό
Κατά τη συνεδρίαση της κοινοβουλευτικής ομάδας του Κόμματος Δημοκρατικής Κοινωνίας (DTP) ο ηγέτης του Αχμέτ Τουρκ άρχισε την ομιλία του στην τουρκική γλώσσα, αλλά συνέχισε στην κουρδική τονίζοντας ότι «αυτό με το οποίο θα αναπτυχθεί η πολυπολιτισμικότητα, είναι η πολυγλωσσία».
«Προκειμένου να δείξω ότι δεν υπάρχει τίποτε να φοβηθούμε στη χρήση άλλων γλωσσών και για να δώσω έμφαση στην αδελφική συγγένεια των γλωσσών κατά τη Διεθνή Ημέρα Μητρικών Γλωσσών επιτρέψτε μου να συνεχίσω την ομιλία μου στα κουρδικά» είπε ο Αχμέντ Τουρκ.
Μόλις άρχισε να μιλά στην κουρδική, το τηλεοπτικό κανάλι της τουρκικής Εθνοσυνέλευσης που μεταδίδει απευθείας τις συνεδριάσεις της ολομέλειας και των κοινοβουλευτικών ομάδων, διέκοψε τη μετάδοση της ομιλίας, υπογραμμίζοντας ότι με βάση το Σύνταγμα και το νόμο περί πολιτικών κομμάτων, δεν μπορεί να μεταδώσει ομιλίες στην κουρδική.
Το περιστατικό είναι ενδεικτικό της έντασης στην υποψήφια προς ένταξη χώρα στην ΕΕ όσον αφορά τη δημόσια χρήση της άλλοτε απαγορευμένης κουρδικής γλώσσας παρόλο που υπήρξαν ορισμένες κυβερνητικές κινήσεις για τη χαλάρωση των περιορισμών (κατ' απαίτηση της Ένωσης), στις οποίες περιλαμβάνεται και η λειτουργία τηλεοπτικού δικτύου στην κουρδική γλώσσα.
Ωστόσο, οι περιορισμοί στην κουρδική γλώσσα εξακολουθούν να υφίστανται και μεταξύ αυτών η χρήση της σε πολιτικές ομιλίες.
Αντιδράσεις και εκλογές...
Ο πρόεδρος της τουρκικής Εθνοσυνέλευσης Κιοκσάλ Τοπτάν έκανε λόγο για «ανοιχτή παραβίαση του Συντάγματος και του νόμου περί πολιτικών κομμάτων», αλλά προσέθεσε ότι δεν πρόκειται να προχωρήσει σε κυρώσεις επειδή μίλησε στην κουρδική. Ωστόσο, επισήμανε πως δεν γνωρίζει εάν οι αρμόδιες αρχές θα προβούν σε ενέργειες, εννοώντας τις δικαστικές αρχές.
Ο αντιπρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας του κυβερνώντος Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) χαρακτήρισε «πρόκληση» την ομιλία του Αχμέτ Τουρκ. «Κάτω από τη στέγη του Κοινοβουλίου τα μηνύματα θα πρέπει να δίδονται σε μία κοινή γλώσσα» μετέδωσε το CNN Turk επικαλούμενο δήλωση του Εργκούν.
Στο Συνταγματικό Δικαστήριο της Τουρκίας βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη η υπόθεση για το κλείσιμο του κυριότερου φιλοκουρδικού κόμματος -με την κατηγορία της υποστήριξης του εκτός νόμου Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (PKK)- και δεν αποκλείεται το γεγονός να προστεθεί στο «φάκελό» του.
Πριν από λίγες μέρες, το Κόμμα Δημοκρατικής Κοινωνίας είχε καταθέσει στο προεδρείο της τουρκικής Εθνοσυνέλευσης πρόταση νόμου για αλλαγή στο νόμο περί γλωσσικής μεταρρύθμισης, με σκοπό να προστεθούν στο τουρκικό αλφάβητο, τα γράμματα της κουρδικής γλώσσας.
Στις δημοτικές εκλογές της 29ης Μαρτίου στην Τουρκία το κόμμα του Ταγίπ Ερντογάν αναμετράτεται στήθος με στήθος με το φιλοκουρδικό DTP στο Ντιγιάρμπακιρ, τη μεγαλύτερη πόλη της νοτιοανατολικής Τουρκίας με μεγάλο κουρδικό πληθυσμό
Συμπόσιο Λαογραφίας
Στο Λαογραφικό Μουσείο Ξάνθης η ΦΕΞ οργάνωσε το Συμπόσιο Λαογραφίας.
Οι αντιλήψεις, οι απόψεις και οι δράσεις για την παράδοσή μας, σε μια πόλη με περισσότερους από 20 λαογραφικούς συλλόγους που δραστηριοποιούνται με το αντικείμενο αυτό, ήταν η αφορμή για το συμπόσιο μας.
Σκοπός μας είναι να θεσμοθετηθεί το συμπόσιο, ώστε ο Νομός μας να έχει μαζί με τη δυναμική των δράσεων και μια ανάλογη επιστημονική και καλλιτεχνική υποστήριξη.
Γιατί στην Ξάνθη και αυτήν περίοδο, αναφέρει στην εισαγωγή της η Χριστοδούλου Κική, Ιστορικός Τέχνης-Μουσειολόγος.
… Επεξεργαζόμενοι τα αποτελέσματα αυτής της τρίχρονης προσπάθειας, αποφασίσαμε ότι δεν θα έπρεπε να σταματήσουμε σε αυτό το σημείο. Η λαογραφία και η εθνολογία μπορούν να ενώσουν τους λαούς και να συμβάλουν, ελπίζουμε, στην κατανόηση και την αποδοχή του γείτονά μας. Κάπως έτσι γεννήθηκε η ιδέα να προσπαθήσουμε να καθιερώσουμε ένα συμπόσιο, στον τόπο που πραγματοποιήθηκε η θεματική της Γειτονιάς του Αίμου. Γι’ αυτό η Ξάνθη. Γι’ αυτό η ΦΕΞ και το Λαογραφικό της Μουσείο. Η χρονική στιγμή ίσως μοιάζει πιεσμένη. Όμως, η πρόθεση να γίνει θεσμός το συμπόσιο αυτό, φάνταζε ταιριαστή με τον προϋπάρχοντα θεσμό των Θρακικών Λαογραφικών Εορτών.
Η πρώτη μας προσπάθεια λοιπόν βρήκε αμέσως αρωγούς τις δύο κυρίες των οποίων οι εισηγήσεις ακολουθούν
§ η κα Μίνα Μαχαιροπούλου, τ. Δ/ντρια του Κέντρου Λαϊκών Δρωμένων Κομοτηνής, θα αναλύσει το ρόλο της παράδοσης για την κοινωνία σε συνάρτηση με την οργάνωση,
§ και στη συνέχεια η κα Δέσποινα Δαμιανού, Επίκουρος Καθηγήτρια του Δημοκριτείου Π. Θ. θα αναπτύξει τη σχέση της παράδοσης με την πανεπιστημιακή εκπαίδευση.
Τα αποσπάσματα από την εισήγηση της κα Δέσποινα Δαμιανού, Επίκουρο Καθηγήτρια του Δημοκριτείου Π. Θ. δίνουν τις απαντήσεις στα βασικά ερωτήματα που μας απασχόλησαν
«…Γι’ αυτό χαίρομαι που πήρατε την πρωτοβουλία να οργανώσετε αυτό το Συμπόσιο σαν μια έναρξη συζητήσεων και σκέψεων, που μπορούν να ανταλλαγούν γύρω από το θέμα παράδοση-λαϊκός πολιτισμός-λαογραφία με αφετηρία τη Θράκη.
Θα ήθελα λοιπόν να σας πω λίγα λόγια για τη δουλειά μας στο Πανεπιστήμιο συμβάλλοντας στη σημερινή συζήτηση και μέσα από αυτά να αναδείξουμε κάποιες πλευρές του θέματος.
Στην ελληνική πραγματικότητα η ελληνικότητα αποτελεί ένα στοιχείο της ταυτότητας του πολίτη και του κράτους. Όπως διαπιστώνεται μέσα από την εκπαίδευση, τα κρατικά μέσα ενημέρωσης, τις κρατικές υπηρεσίες πολιτισμού, καταβάλλεται προσπάθεια ,σαφώς μικρότερης έκτασης από ότι στο παρελθόν, για την προβολή της ελληνικής ταυτότητας, στο μέτρο του δυνατού (ανάλογα με τις οικονομικές και άλλες συνθήκες). Η διαχείριση της παράδοσης αποτελεί μέρος αυτής της πρακτικής. Η προβολή της λαϊκής παράδοσης με διάφορους τρόπους και μέσα χρησιμοποιείται για να τονώσει το αίσθημα του πατριωτισμού. Έτσι η παράδοση συχνά χρησιμοποιείται για την τόνωση της τοπικής ή ευρύτερα ελληνικής ταυτότητας κυρίως στην επαρχία, όπου αφενός το παρελθόν είναι πιο ζωντανό, αφετέρου η ανάγκη ενίσχυσης της τοπικής ή εθνικής ταυτότητας , λόγω και της θέσης της (γειτνίαση με άλλους λαούς κ.λ.π.) είναι εντονότερη. Παράλληλα ψυχαγωγικοί λόγοι, λόγοι τουριστικής προβολής του τόπου και γενικότερα οικονομικοί λόγοι οδηγούν σε αναβιώσεις εθίμων , παραδοσιακών εορτών, δημιουργία τοπικών φεστιβάλ ενίοτε αμφίβολου γούστου, όπου αναμειγνύονται πολλές φορές χωρίς γνώση και επίγνωση, στοιχεία τοπικού πολιτισμού με πρόχειρες λύσεις εμπορικού χαρακτήρα. Πολύ συχνά η παράδοση ερμηνεύεται με τέτοιο τρόπο ώστε να ταιριάζει με τα σχέδια ανάπτυξης μιας περιοχής ή ενός τόπου. Και συχνά επίσης παρατηρούνται φαινόμενα προχειρότητας στη διοργάνωση και την ανάδειξη τοπικών παραδοσιακών στοιχείων εν ονόματι μιας εντοπιότητας η οποία υποτίθεται εξασφαλίζει και την αυθεντικότητα. ..»
Η κα Μίνα Μαχαιροπούλου, τόσο με τη τοποθέτησή της (με παράδειγμα το Κέντρο Λαϊκών Δρωμένων Κομοτηνής), όσο και απαντώντας στα ερωτήματα, έθεσε μια νέα βάση στο ρόλο της παράδοσης για την κοινωνία σε συνάρτηση με την οργάνωση.
Επιγραμματικά σας παρουσιάζουμε τα πρώτα αποτελέσματα και τον τρόπο ανάπτυξης και τη δομή οργάνωσης μιας βάσης για τον καλύτερο συντονισμό των δράσεων μας.
(στην έκθεση – παρουσίαση των αποτελεσμάτων οι υπογραμμισμένες λέξεις είναι -συνδέσεις –links που παραπέμπουν στο αντίστοιχο θέμα.
ΠΡΌΓΡΑΜΜΑ
Συμποσίου Λαογραφίας
Παρασκευή 13 και ώρα 19.00 στο Λαογραφικό Μουσείο Ξάνθης1. Γιατί στην Ξάνθη συμπόσιο Λαογραφίας - Κική Χριστοδούλου, Ιστορικός τέχνης, Μουσειολόγος2. Ο ρόλος της παράδοσης για την κοινωνία. Θέματα οργάνωσης. - Μίνα Μαχαιροπούλου, τ. Διευθύντρια του Κέντρου Λαϊκών Δρωμένων Κομοτηνής.3. Παράδοση και εκπαίδευση - Δέσποινα Δαμιανού, Επίκουρος Καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Θράκης4. Συζήτηση Σάββατο 14 και ώρα 11.00 στο Λαογραφικό Μουσείο Ξάνθης1. Παρουσίαση δράσεων και φορέων της περιοχής μας.2. Τοποθετήσεις φορέων και συζήτηση σχετικά με τις δυνατότητες της περιοχής για οργανωμένες δράσεις σχετικά με την παράδοση μας. Συντονιστές οι δημοσιογράφοι Θ. Μπακάλης, και Σαμή Καραμπουγιούκογλου.
Οργάνωση : Φιλοπρόοδη Ένωση Ξάνθης
Συντονιστές: Κ. Χριστοδούλου – Π. Ξανθόπουλος
Πληροφορίες: Φιλοπρόοδη Ένωση Ξάνθης
Αντίκα 7 67100 Ξάνθη Τηλ. 25410 254 Email: fexanthis@gmail.com www.fex.org.gr
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ
Συμποσίου Λαογραφίας
Σκοπός Συμποσίου: Να θεσμοθετηθεί το συμπόσιο, ώστε ο Νομός μας να έχει μαζί με τη δυναμική των δράσεων και μια ανάλογη επιστημονική και καλλιτεχνική υποστήριξη.Στόχοι Συμποσίου: Μια πρώτη διερεύνηση σχετικά με το πώς αντιλαμβανόμαστε την παράδοσηΤα μέσα, οι επιδιώξεις και οι υποδομές μας. Καταγραφή της δυναμικής της περιοχής μας Δράσεις που έχουμε αναπτύξει. Ανάπτυξη συνεργασιών (ΔΠΘ και άλλοι φορείς)
επιστημονική και καλλιτεχνική υποστήριξηκαι Επαναδιατύπωση των στόχων
Λαογραφία στην Ξάνθη
Τα πρώτα αποτελέσματα μετά το συμπόσιο
1. ΔΡΑΣΕΙΣ ΦΟΡΕΩΝΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΩΝ ΧΟΡΩΝ – ΔΡΩΜΕΝΑΙΜΑΤΙΟΘΗΚΕΣ – ΣΥΛΛΟΓΕΣ -ΑΡΧΕΙΑΣΥΜΜΕΤΟΧΕΣ ΣΕ ΓΙΟΡΤΕΣ – ΦΕΣΤΙΒΑΛΣΥΜΜΕΤΟΧΕΣ ΣΕ ΕΥΡΩΠΑΪΚΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ 2. ΣΚΟΠΟΙΔιάσωση – Διάδοση της παράδοσης στην Ελλάδα και Εξωτερικό
3. Τρόποι και μέσα για το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα
3.1. Οργάνωση και Συμμετοχή σε ΣυνέδριαΣυνέδρια στην ΕλλάδαΣυνέδρια του Υπ. ΠολιτισμούΜουσείο ΜπενάκηΣυνέδρια στο Εξωτερικό
3.2.Δράσεις φορέων λαογραφίας – έρευνα - καταγραφή – τεκμηρίωση
Σύλλογοι και άλλοι φορείς που ασχολούνται με την παράδοση στην Ξάνθη
και δράσεις τους όπως αυτές παρουσιάζονται στις ιστοσελίδες τουςΚΡΗΤΙΚΗ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ ΛΥΚΕΙΟ ΕΛΛΗΝΙΔΩΝ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΓΕΝΙΣΕΑΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΒΡΙΤΩΝ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΗΠΕΙΡΩΤΩΝ Ν. ΞΑΝΘΗΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΘΡΑΚΙΩΤΩΝ ΧΡΥΣ/ΠΟΛΗΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΩΝ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΜΑΥΡΟΘΑΛΑΣΣΙΤΩΝΣΥΛΛΟΓΟΣ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΩΝΣΥΛΛΟΓΟΣ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΙΩΝ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΠΟΝΤΙΩΝ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΣΑΡΑΚΑΤΣΑΝΑΙΩΝΣΥΛΛΟΓΟΣ ΚΙΜΜΕΡΙΩΝ Ο ΑΜΦΕΡΑΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΚΥΠΡΙΩΝ ΦΙΛΟΠΡΟΟΔΗ ΕΝΩΣΗ ΞΑΝΘΗΣ ΠΑΚΕΘΡΑΙΔΡΥΜΑ ΘΡΑΚΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΞΑΝΘΗΣ & ΠΕΡΙΘΕΩΡΙΟΥΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΙ ΣΥΛΛΟΓΟΙ ΤΩΝ ΔΗΜΩΝ ΚΑΙ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥΝΟΜΑΡΧΙΑ - ΔΗΜΟΣ – ΔΕΑΞ - ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΗ ΞΑΝΘΗΣ -
3.3. Εκπαίδευση
Η λαογραφία στην εκπαιδευτική κοινότηταΜάθημα τοπικής ιστορίαςεκπαιδευτικά προγράμματα ΣεμινάριαΗ λαογραφία από τους λαογραφικούς φορείςΕργαστήρια παραδοσιακών χορών – μουσικής – λαϊκών τεχνώνΣεμινάρια
3.4. Εκθέσεις
στην Ξάνθη μόνιμες περιοδικές εκθέσειςστην Ελλάδα στο Εξωτερικό
3.5. Μουσεία και άλλοι χώροι - ΚΤΙΡΙΑΚΕΣ ΥΠΟΔΟΜΕΣ
ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΞΑΝΘΗΣ http://www.fex.org.gr/ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΞΑΝΘΗΣΛΑΟΓΡΑΦΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΣΤΑΥΡΟΥΠΟΛΗΣ www.stavroupolis.gr/ ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΑΒΔΗΡΩΝ - http://www.avdera.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=26&Itemid=83ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗ ΔΗΜΟΥ ΞΑΝΘΗΣ - www.cityofxanthi.gr/News/2007/xatzidakio07.pdf ΚΑΠΝΑΠΟΘΗΚΕΣ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ ΘΡΑΚΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ http://www.fthrace.gr/ΚΤΙΡΙΟ ΛΥΚΕΙΟΥ ΕΛΛΗΝΙΔΩΝ http://lykeio.xan.gr/index.phpΚΤΙΡΙΟ ΜΟΥΖΑΦΕΡ ΜΠΕΗ παλια πόλη – Σαμακόβ – χωριά - www.tedk-xanthis.gr/tedk/files/OldTownofXanthi-EOSP-2007.pps
3.6. Εκδόσεις - παραγωγές Λαογραφίας
Περιοδικές εκδόσειςΘΡΑΚΙΚΑ – ΘΡΑΚΙΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑΒιβλίαΨηφιακοί δίσκοι cd romΜουσικές παραγωγέςΠαραγωγές από ΜΜΕραδιοφωνικές – τηλεοπτικές – ένθετα σε εφημερίδες και περιοδικό τύποΚαταστήματα παραδοσιακών ειδώνεργαστήρια – αντίκες – μουσικά όργανα
3. 7. Λαογραφική έρευνα - καταγραφή – τεκμηρίωση
Ψηφιακή παρουσίαση - ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟΙ ΘΗΣΑΥΡΟΙ Λαογραφίας
ΛΑΪΚΟΣ ΘΗΣΑΥΡΟΣ ΞΑΝΘΗΣ-SMOLIAN. ΨΗΦΙΑΚΟΣ ΑΤΛΑΣ - ΙΔΡΥΜΑ ΘΡΑΚΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣΒΑΡΤΑΛΑΜΙΔΙ – ΨΗΦΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΩΝ ΚΟΙΤΑΣΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΘΡΑΚΗΣ - Ίδρυμα Θράκης Τέχνης και Παράδοσης www.vartalamidi.gr/el/ «Κέντρο Μελέτης Θρακικού λόγου» στα πλαίσια του προγράμματος Ίδρυμα Θράκης Τέχνης και ΠαράδοσηςΘΡΑΚΙΚΟΣ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟΣ http://thesaurus.duth.gr/hellenic.html Δ.Π.Θ.Η Κιβωτός Κειμηλίων Προσφύγων περιέχει 4.000 κειμηλίων/τεκμηρίων. ΠΑΚΕΘΡΑ Το κάθε αντικείμενο τεκμηριώθηκε με τη συμπλήρωση ενός εκτενούς Δελτίου Καταγραφής και φωτογραφήθηκε με ψηφιακή φωτογραφική μηχανή υψηλής ανάλυσης. http://www.ceti.gr/kivotos/
ΚΛΕΨΥΔΡΑ - ΙΠΕΤ – http://www.ipet.gr/interreg3/files/program_meeting.pdfΟρφέας η ηλεκτρονική σελίδα της Θράκης http://alex.eled.duth.gr/Leader + Θράκη Αιγαίο Κύπρος
Οι αντιλήψεις, οι απόψεις και οι δράσεις για την παράδοσή μας, σε μια πόλη με περισσότερους από 20 λαογραφικούς συλλόγους που δραστηριοποιούνται με το αντικείμενο αυτό, ήταν η αφορμή για το συμπόσιο μας.
Σκοπός μας είναι να θεσμοθετηθεί το συμπόσιο, ώστε ο Νομός μας να έχει μαζί με τη δυναμική των δράσεων και μια ανάλογη επιστημονική και καλλιτεχνική υποστήριξη.
Γιατί στην Ξάνθη και αυτήν περίοδο, αναφέρει στην εισαγωγή της η Χριστοδούλου Κική, Ιστορικός Τέχνης-Μουσειολόγος.
… Επεξεργαζόμενοι τα αποτελέσματα αυτής της τρίχρονης προσπάθειας, αποφασίσαμε ότι δεν θα έπρεπε να σταματήσουμε σε αυτό το σημείο. Η λαογραφία και η εθνολογία μπορούν να ενώσουν τους λαούς και να συμβάλουν, ελπίζουμε, στην κατανόηση και την αποδοχή του γείτονά μας. Κάπως έτσι γεννήθηκε η ιδέα να προσπαθήσουμε να καθιερώσουμε ένα συμπόσιο, στον τόπο που πραγματοποιήθηκε η θεματική της Γειτονιάς του Αίμου. Γι’ αυτό η Ξάνθη. Γι’ αυτό η ΦΕΞ και το Λαογραφικό της Μουσείο. Η χρονική στιγμή ίσως μοιάζει πιεσμένη. Όμως, η πρόθεση να γίνει θεσμός το συμπόσιο αυτό, φάνταζε ταιριαστή με τον προϋπάρχοντα θεσμό των Θρακικών Λαογραφικών Εορτών.
Η πρώτη μας προσπάθεια λοιπόν βρήκε αμέσως αρωγούς τις δύο κυρίες των οποίων οι εισηγήσεις ακολουθούν
§ η κα Μίνα Μαχαιροπούλου, τ. Δ/ντρια του Κέντρου Λαϊκών Δρωμένων Κομοτηνής, θα αναλύσει το ρόλο της παράδοσης για την κοινωνία σε συνάρτηση με την οργάνωση,
§ και στη συνέχεια η κα Δέσποινα Δαμιανού, Επίκουρος Καθηγήτρια του Δημοκριτείου Π. Θ. θα αναπτύξει τη σχέση της παράδοσης με την πανεπιστημιακή εκπαίδευση.
Τα αποσπάσματα από την εισήγηση της κα Δέσποινα Δαμιανού, Επίκουρο Καθηγήτρια του Δημοκριτείου Π. Θ. δίνουν τις απαντήσεις στα βασικά ερωτήματα που μας απασχόλησαν
«…Γι’ αυτό χαίρομαι που πήρατε την πρωτοβουλία να οργανώσετε αυτό το Συμπόσιο σαν μια έναρξη συζητήσεων και σκέψεων, που μπορούν να ανταλλαγούν γύρω από το θέμα παράδοση-λαϊκός πολιτισμός-λαογραφία με αφετηρία τη Θράκη.
Θα ήθελα λοιπόν να σας πω λίγα λόγια για τη δουλειά μας στο Πανεπιστήμιο συμβάλλοντας στη σημερινή συζήτηση και μέσα από αυτά να αναδείξουμε κάποιες πλευρές του θέματος.
Στην ελληνική πραγματικότητα η ελληνικότητα αποτελεί ένα στοιχείο της ταυτότητας του πολίτη και του κράτους. Όπως διαπιστώνεται μέσα από την εκπαίδευση, τα κρατικά μέσα ενημέρωσης, τις κρατικές υπηρεσίες πολιτισμού, καταβάλλεται προσπάθεια ,σαφώς μικρότερης έκτασης από ότι στο παρελθόν, για την προβολή της ελληνικής ταυτότητας, στο μέτρο του δυνατού (ανάλογα με τις οικονομικές και άλλες συνθήκες). Η διαχείριση της παράδοσης αποτελεί μέρος αυτής της πρακτικής. Η προβολή της λαϊκής παράδοσης με διάφορους τρόπους και μέσα χρησιμοποιείται για να τονώσει το αίσθημα του πατριωτισμού. Έτσι η παράδοση συχνά χρησιμοποιείται για την τόνωση της τοπικής ή ευρύτερα ελληνικής ταυτότητας κυρίως στην επαρχία, όπου αφενός το παρελθόν είναι πιο ζωντανό, αφετέρου η ανάγκη ενίσχυσης της τοπικής ή εθνικής ταυτότητας , λόγω και της θέσης της (γειτνίαση με άλλους λαούς κ.λ.π.) είναι εντονότερη. Παράλληλα ψυχαγωγικοί λόγοι, λόγοι τουριστικής προβολής του τόπου και γενικότερα οικονομικοί λόγοι οδηγούν σε αναβιώσεις εθίμων , παραδοσιακών εορτών, δημιουργία τοπικών φεστιβάλ ενίοτε αμφίβολου γούστου, όπου αναμειγνύονται πολλές φορές χωρίς γνώση και επίγνωση, στοιχεία τοπικού πολιτισμού με πρόχειρες λύσεις εμπορικού χαρακτήρα. Πολύ συχνά η παράδοση ερμηνεύεται με τέτοιο τρόπο ώστε να ταιριάζει με τα σχέδια ανάπτυξης μιας περιοχής ή ενός τόπου. Και συχνά επίσης παρατηρούνται φαινόμενα προχειρότητας στη διοργάνωση και την ανάδειξη τοπικών παραδοσιακών στοιχείων εν ονόματι μιας εντοπιότητας η οποία υποτίθεται εξασφαλίζει και την αυθεντικότητα. ..»
Η κα Μίνα Μαχαιροπούλου, τόσο με τη τοποθέτησή της (με παράδειγμα το Κέντρο Λαϊκών Δρωμένων Κομοτηνής), όσο και απαντώντας στα ερωτήματα, έθεσε μια νέα βάση στο ρόλο της παράδοσης για την κοινωνία σε συνάρτηση με την οργάνωση.
Επιγραμματικά σας παρουσιάζουμε τα πρώτα αποτελέσματα και τον τρόπο ανάπτυξης και τη δομή οργάνωσης μιας βάσης για τον καλύτερο συντονισμό των δράσεων μας.
(στην έκθεση – παρουσίαση των αποτελεσμάτων οι υπογραμμισμένες λέξεις είναι -συνδέσεις –links που παραπέμπουν στο αντίστοιχο θέμα.
ΠΡΌΓΡΑΜΜΑ
Συμποσίου Λαογραφίας
Παρασκευή 13 και ώρα 19.00 στο Λαογραφικό Μουσείο Ξάνθης1. Γιατί στην Ξάνθη συμπόσιο Λαογραφίας - Κική Χριστοδούλου, Ιστορικός τέχνης, Μουσειολόγος2. Ο ρόλος της παράδοσης για την κοινωνία. Θέματα οργάνωσης. - Μίνα Μαχαιροπούλου, τ. Διευθύντρια του Κέντρου Λαϊκών Δρωμένων Κομοτηνής.3. Παράδοση και εκπαίδευση - Δέσποινα Δαμιανού, Επίκουρος Καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Θράκης4. Συζήτηση Σάββατο 14 και ώρα 11.00 στο Λαογραφικό Μουσείο Ξάνθης1. Παρουσίαση δράσεων και φορέων της περιοχής μας.2. Τοποθετήσεις φορέων και συζήτηση σχετικά με τις δυνατότητες της περιοχής για οργανωμένες δράσεις σχετικά με την παράδοση μας. Συντονιστές οι δημοσιογράφοι Θ. Μπακάλης, και Σαμή Καραμπουγιούκογλου.
Οργάνωση : Φιλοπρόοδη Ένωση Ξάνθης
Συντονιστές: Κ. Χριστοδούλου – Π. Ξανθόπουλος
Πληροφορίες: Φιλοπρόοδη Ένωση Ξάνθης
Αντίκα 7 67100 Ξάνθη Τηλ. 25410 254 Email: fexanthis@gmail.com www.fex.org.gr
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ
Συμποσίου Λαογραφίας
Σκοπός Συμποσίου: Να θεσμοθετηθεί το συμπόσιο, ώστε ο Νομός μας να έχει μαζί με τη δυναμική των δράσεων και μια ανάλογη επιστημονική και καλλιτεχνική υποστήριξη.Στόχοι Συμποσίου: Μια πρώτη διερεύνηση σχετικά με το πώς αντιλαμβανόμαστε την παράδοσηΤα μέσα, οι επιδιώξεις και οι υποδομές μας. Καταγραφή της δυναμικής της περιοχής μας Δράσεις που έχουμε αναπτύξει. Ανάπτυξη συνεργασιών (ΔΠΘ και άλλοι φορείς)
επιστημονική και καλλιτεχνική υποστήριξηκαι Επαναδιατύπωση των στόχων
Λαογραφία στην Ξάνθη
Τα πρώτα αποτελέσματα μετά το συμπόσιο
1. ΔΡΑΣΕΙΣ ΦΟΡΕΩΝΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΩΝ ΧΟΡΩΝ – ΔΡΩΜΕΝΑΙΜΑΤΙΟΘΗΚΕΣ – ΣΥΛΛΟΓΕΣ -ΑΡΧΕΙΑΣΥΜΜΕΤΟΧΕΣ ΣΕ ΓΙΟΡΤΕΣ – ΦΕΣΤΙΒΑΛΣΥΜΜΕΤΟΧΕΣ ΣΕ ΕΥΡΩΠΑΪΚΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ 2. ΣΚΟΠΟΙΔιάσωση – Διάδοση της παράδοσης στην Ελλάδα και Εξωτερικό
3. Τρόποι και μέσα για το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα
3.1. Οργάνωση και Συμμετοχή σε ΣυνέδριαΣυνέδρια στην ΕλλάδαΣυνέδρια του Υπ. ΠολιτισμούΜουσείο ΜπενάκηΣυνέδρια στο Εξωτερικό
3.2.Δράσεις φορέων λαογραφίας – έρευνα - καταγραφή – τεκμηρίωση
Σύλλογοι και άλλοι φορείς που ασχολούνται με την παράδοση στην Ξάνθη
και δράσεις τους όπως αυτές παρουσιάζονται στις ιστοσελίδες τουςΚΡΗΤΙΚΗ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ ΛΥΚΕΙΟ ΕΛΛΗΝΙΔΩΝ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΓΕΝΙΣΕΑΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΒΡΙΤΩΝ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΗΠΕΙΡΩΤΩΝ Ν. ΞΑΝΘΗΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΘΡΑΚΙΩΤΩΝ ΧΡΥΣ/ΠΟΛΗΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΩΝ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΜΑΥΡΟΘΑΛΑΣΣΙΤΩΝΣΥΛΛΟΓΟΣ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΩΝΣΥΛΛΟΓΟΣ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΙΩΝ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΠΟΝΤΙΩΝ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΣΑΡΑΚΑΤΣΑΝΑΙΩΝΣΥΛΛΟΓΟΣ ΚΙΜΜΕΡΙΩΝ Ο ΑΜΦΕΡΑΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΚΥΠΡΙΩΝ ΦΙΛΟΠΡΟΟΔΗ ΕΝΩΣΗ ΞΑΝΘΗΣ ΠΑΚΕΘΡΑΙΔΡΥΜΑ ΘΡΑΚΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΞΑΝΘΗΣ & ΠΕΡΙΘΕΩΡΙΟΥΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΙ ΣΥΛΛΟΓΟΙ ΤΩΝ ΔΗΜΩΝ ΚΑΙ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥΝΟΜΑΡΧΙΑ - ΔΗΜΟΣ – ΔΕΑΞ - ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΗ ΞΑΝΘΗΣ -
3.3. Εκπαίδευση
Η λαογραφία στην εκπαιδευτική κοινότηταΜάθημα τοπικής ιστορίαςεκπαιδευτικά προγράμματα ΣεμινάριαΗ λαογραφία από τους λαογραφικούς φορείςΕργαστήρια παραδοσιακών χορών – μουσικής – λαϊκών τεχνώνΣεμινάρια
3.4. Εκθέσεις
στην Ξάνθη μόνιμες περιοδικές εκθέσειςστην Ελλάδα στο Εξωτερικό
3.5. Μουσεία και άλλοι χώροι - ΚΤΙΡΙΑΚΕΣ ΥΠΟΔΟΜΕΣ
ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΞΑΝΘΗΣ http://www.fex.org.gr/ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΞΑΝΘΗΣΛΑΟΓΡΑΦΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΣΤΑΥΡΟΥΠΟΛΗΣ www.stavroupolis.gr/ ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΑΒΔΗΡΩΝ - http://www.avdera.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=26&Itemid=83ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗ ΔΗΜΟΥ ΞΑΝΘΗΣ - www.cityofxanthi.gr/News/2007/xatzidakio07.pdf ΚΑΠΝΑΠΟΘΗΚΕΣ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ ΘΡΑΚΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ http://www.fthrace.gr/ΚΤΙΡΙΟ ΛΥΚΕΙΟΥ ΕΛΛΗΝΙΔΩΝ http://lykeio.xan.gr/index.phpΚΤΙΡΙΟ ΜΟΥΖΑΦΕΡ ΜΠΕΗ παλια πόλη – Σαμακόβ – χωριά - www.tedk-xanthis.gr/tedk/files/OldTownofXanthi-EOSP-2007.pps
3.6. Εκδόσεις - παραγωγές Λαογραφίας
Περιοδικές εκδόσειςΘΡΑΚΙΚΑ – ΘΡΑΚΙΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑΒιβλίαΨηφιακοί δίσκοι cd romΜουσικές παραγωγέςΠαραγωγές από ΜΜΕραδιοφωνικές – τηλεοπτικές – ένθετα σε εφημερίδες και περιοδικό τύποΚαταστήματα παραδοσιακών ειδώνεργαστήρια – αντίκες – μουσικά όργανα
3. 7. Λαογραφική έρευνα - καταγραφή – τεκμηρίωση
Ψηφιακή παρουσίαση - ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟΙ ΘΗΣΑΥΡΟΙ Λαογραφίας
ΛΑΪΚΟΣ ΘΗΣΑΥΡΟΣ ΞΑΝΘΗΣ-SMOLIAN. ΨΗΦΙΑΚΟΣ ΑΤΛΑΣ - ΙΔΡΥΜΑ ΘΡΑΚΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣΒΑΡΤΑΛΑΜΙΔΙ – ΨΗΦΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΩΝ ΚΟΙΤΑΣΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΘΡΑΚΗΣ - Ίδρυμα Θράκης Τέχνης και Παράδοσης www.vartalamidi.gr/el/ «Κέντρο Μελέτης Θρακικού λόγου» στα πλαίσια του προγράμματος Ίδρυμα Θράκης Τέχνης και ΠαράδοσηςΘΡΑΚΙΚΟΣ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟΣ http://thesaurus.duth.gr/hellenic.html Δ.Π.Θ.Η Κιβωτός Κειμηλίων Προσφύγων περιέχει 4.000 κειμηλίων/τεκμηρίων. ΠΑΚΕΘΡΑ Το κάθε αντικείμενο τεκμηριώθηκε με τη συμπλήρωση ενός εκτενούς Δελτίου Καταγραφής και φωτογραφήθηκε με ψηφιακή φωτογραφική μηχανή υψηλής ανάλυσης. http://www.ceti.gr/kivotos/
ΚΛΕΨΥΔΡΑ - ΙΠΕΤ – http://www.ipet.gr/interreg3/files/program_meeting.pdfΟρφέας η ηλεκτρονική σελίδα της Θράκης http://alex.eled.duth.gr/Leader + Θράκη Αιγαίο Κύπρος
Ομιλία Δρα Βάσου Λυσσαρίδη σε εκδήλωση του Πολιτικού και Κοινωνικού Συνδέσμου «Ο Νικόλαος Ζορμπάς»
Ομιλία Δρα Βάσου Λυσσαρίδη σε εκδήλωση του Πολιτικού και Κοινωνικού Συνδέσμου «Ο Νικόλαος Ζορμπάς» με θέμα: «Από το 1909 στον Εθνάρχη Ελ. Βενιζέλο την πολιτική εξυγίανση και την εθνική ανόρθωση», στο Πολεμικό Μουσείο, στην Αθήνα.25.2.2009
Με αποθαρρύνουν στην προσπάθεια έστω και απλής λακωνικής αναφοράς στη πληθωρική φυσιογνωμία, του Ελευθέριου Βενιζέλου, τα γνωστά αποφθέγματα κορυφαίων εκπροσώπων του πνεύματος και της πολιτικής με τον Ανατόλ Φρανς γοητευμένο από την προσωπικότητά του να ανταπαντά στη δήλωση του Βενιζέλου ν΄αφεθούν οι Έλληνες να διοικήσουν το μικρό τους κράτος. Σεις θα κυβερνήσετε τον κόσμο. Τον Τσιώρτσιλ να τον αναγνωρίζει ως τον μεγαλύτερο πολιτικό και τον Λόϋδ Τζιώρτζ ως τον μεγαλύτερο Έλληνα από την εποχή του Περικλέους.Και αισθάνομαι μεγαλύτερη ανεπάρκεια όταν γνωρίζω ότι άλλοι ειδήμονες προηγούνται ή έπονται της δικής μου αναιμικής αναφοράς.Ανακουφίζομαι γιατί το δικό μου εγχείρημα περιορίζεται στις παράλληλες πορείες αλλά και αντίθετες καταλήξεις και στις σημερινές προκλήσεις Κρήτης και Κύπρου.Κρήτη ενσωματωμένη στον μητροπολιτικό κορμό. Κύπρος διχοτομημένη.(Ενώ είναι γεγονός ότι η ιστορία γράφεται από τους λαούς, είναι επίσης γεγονός ότι ισχυρές προσωπικότητες συμβάλλουν καταλυτικά στη διαμόρφωση της ιστορίας.Προσωπικότητες που συνδυάζουν την ικανότητα ανάλυσης, την ανδρεία της σύγκρουσης και της επανάστασης και την σοφία της προσαρμοστικότητας μέσα σ΄ένα συνεχώς μεταβαλλόμενο περιβάλλον. Και αυτό χωρίς εγκατάλειψη των βασικών στόχων).Από τον Θέρισσο με την πλάκα ενταφιασμού της Οθωμανικής αυτοκρατορίας στο Φιρκο. Τουρκοκρατία εν Κρήτη 1669-1913 ήτοι 267 έτη, 7 μήνες, 7 ημέρες αγωνίας στον βρακοφόρο Κρητικό να φωνάζει σ΄αυτόν που κατέβαζε την Ελληνική σημαία: Γιάντα μωρέ σεις δε θέλετε τη σημαία .Τι σας ήκαμε μωρέ η Ελλάδα. Με τη λεβέντικη Κρητική παράδοση με τους Αγιοστεφανίτες, τους Σκορδίληδες, τους Μελισσινούς, τους Δρακοντόπουλους, τους Καλλέργηδες, τους Βλαστούς, τους Λυσσογιώργηδες, τους Βασιλογιώργηδες να προσωποποιούνται στην ηγετική μορφή του Βενιζέλου, με αμετακίνητο τον στόχο της ένωσης αλλά σε σύγκρουση με βιαστικούς και τον πρίγκιπα Γεώργιο γιατί σε κανένα δεν ανέθετε εν λευκώ την τύχη της πατρίδας του. Αλλά και με τον Αυξεντίου και τον Μάτση να αναμένουν δικαίωση.Με τον οραματιστή Βενιζέλο να δρασκελάει το Κρητικό πέλαγο και στην Αθήνα να διστάζει αρχικά στην πρόταση του Ζορμπά εκ μέρους του Στρατιωτικού Συνδέσμου για να ηγηθεί τελικά της μεγάλης αλλαγής που ακόμα και σύμφωνα με τους επικριτές του καθιέρωσε ριζοσπαστικές –όχι επαναστατικές μεταρρυθμίσεις- με κατάργηση της φεουδαρχικών δομών, κοινωνικά μέτρα, και αργότερα εκπαιδευτική μεταρρυθμίση με τους Παπανδρέου, Γληνό και Τριανταφυλλίδη. Και αυτά ως προστάδιο της μεγάλης εξόρμησης που έφερε τα σύνορα της Ελλάδας στον Έβρο, αδυνατώντας να τα επεκτείνει στη Β. Ήπειρο και στην Κύπρο για λόγους αντικειμενικούς.Δεν θα αναλύσω τα σφάλματα άλλων που δολοφόνησαν το όνειρο του Ιωνικού Ελληνισμού.Θα σταθώ μόνο στην μεγαλοσύνη του να ερμηνεύσει την εκλογική του ήττα στις δικές του υπέρμετρες απαιτήσεις από τον λαό.(Μετά την εκλογική ήττα του 1920 αναχώρησε από την Ελλάδα.Γράφει η Πηνελόπη Δέλτα.Η Ελλάδα φώναζε «Ζήτω ο Βενιζέλος» και ψήφισε μαύρο.Ο Βενιζέλος με μεγαλωσύνη και πραότητα λέει στους φίλους του.«Όχι, όχι, δεν θέλω ούτε επί μια στιγμή να φανταστείτε πως φεύγω επειδή δειλίασα!»)«Επλανήθηκα», μας είπε. «Ενόμιζα πως αλήθεια είχα το λαό μαζί μου, πως στο μεγάλο αυτό έργο που γίνηκε, με ακολουθούσε ο λαός. Επλανήθηκα. Ο λαός κουράστηκε βαρέθηκε. Δεν κακίζω το λαό, του ζήτησα θυσίες μεγαλύτερες από τις δυνάμεις του. Εγώ δεν υπολόγισα καλά τις δυνάμεις του, τον παρέσυρα σε έργο πολύ βαρύ». Ευτυχώς που τον παράσυρες.(«Είμαι συντριμμένος, δεν έχω πια δυνάμεις ν΄αντιπαλαίψω. Είχα σχηματίσει το όνειρο πως ο Ελληνικός λαός με ακολουθεί, πήγε δια της βίας». Όχι μεγάλε Ελευθέριε Βενιζέλε. Ο λαός και σήμερα σ΄ακολουθεί, σε νοσταλγεί και σε αναστηλώνει σε αιώνιο Πανελλήνιο σύμβολο).Το μόνο που μπορώ τώρα να αποπειραθώ είναι ένα απολογισμό πεπραγμένων για την Κύπρο που περιλαμβανόταν στα σχέδια του Ελ. Βενιζέλου.Ίσως επηρεασμένος από την Κρητική εμπειρία και την τελική επιτυχία με τη δική του στρατηγική στάθμισε την λαϊκή εξέγερση του 1931 ως αρνητική. Αυτό όμως δεν τον απέτρεψε να συνδεθεί με φιλία με ένα από τους πρωταγωνιστές της τον εξόριστο Ν. Κλ. Λανίτη που υπήρξε ένας υπέρθερμος υποστηρικτής της Βενιζελικής πολιτικής.Ο απολογισμός για το Κυπριακό από μακρού ανεπαρκής και αναποτελεσματικός.Ήδη το 1997 σε εκδήλωση στα Χανιά διερωτώμουν «Πως θα αρθρώσω την είδηση ότι στην Κύπρο που περιλάμβανε μέσα στις προοπτικές διεύρυνσης ο Βενιζέλος, την Κύπρο την αέρινη, τη μακαρία τη γη, το όνειρο δολοφονείται, το συρματόπλεγμα, ως ακάνθινος στέφανος πληγώνει τη τιμή και την αξιοπρέπειά μας, πως η Τουρκική σημαία στον Πενταδάκτυλο μολύνει τη γη του Ονήσιλλου, πως το κρησφύγετο του Μάτση στο Δίκωμο έγινε σταύλος, πως μια δρασκελιά πιο πέρα στα μνήματα της Σαλαμίνας σεριανίζει ένας βάρβαρος κατακτητής, πως οι «συνετοί και οι σώφρονες» μετράνε τα καριοφίλια και μας συνιστούν ρεαλιστική αποδοχή τετελεσμένων και εθνικού ξεκαθαρίσματος.Πως φρόνιμοι και καλοντυμένοι συνωστιζόματσε στην αίθουσα αναμονής των ξένων κέντρων αποφάσεων για να αποκρυπτογραφήσουμε το μήνυμα για το πώς θα χειρισθούν, ερήμην ημών, τη τύχη μας;»Τι θα αρθρώσω σήμερα;Ότι ετοιμάζονται νεο-ανανικά σχέδια που αν επιβληθούν δεν θα οδηγήσουν στη διχοτόμηση που επισείουν οι λόρδοι θιασώτες του σχεδίου αλλά στην Αλεξανδρεττοποίηση της Κύπρου με τη συμπλήρωση του εγκλήματος της Τουρκίας για δημογραφική αλλοίωση της Κύπρου.(Κύπρος-Κρήτη παράλληλοι βίοι. Αντίθετες καταλήξεις.Κρήτη – ανεξαρτησία – ένωση.Κύπρος – αγώνας για ένωση – κολοβή ανεξαρτησία με πολιτικοστρατιωτική παρουσία της Μ. Βρετανίας και της Τουρκίας).Πώς θα ερμηνεύσω τα μη ερμηνεύσιμα στον Βενιζέλο που απογειώθηκε από την Τουρκοκρατούμενη Κρήτη για να ριζώσει την Ελληνική σημαία στη Θεσσαλονίκη και θα την εδραίωνε ευρύτερα αν δεν φύτρωνε η προδοσία.(Μικρή η Κρήτη έναντι της Οθωμανικής δύναμης. Όμως η αξιοποίηση συνθηκών διαφοροποιεί τις δυνατότητες.Πανίσχυρες οι εγγυήτριες δυνάμεις. Όμως η αξιοποίηση των εν συγκρούσει εμπλεκομένων συμφερόντων και πάλιν διαφοροποιεί το σκηνικό.Στα γόνατα η μητροπολιτική Ελλάδα. Φαυλοκρατία, ξενοκρατία με ένα λαό χωρίς δικαιώματα. Ο Στρατιωτικός Σύνδεσμος δημιουργεί προϋποθέσεις. Ο Βενιζέλος τις υλοποιεί για να δημιουργήσει το υπόστρωμα για την μεγάλη εξόρμηση).Πολλοί παρερμηνεύουν τις τακτικές κινήσεις με την εμμονή σε στόχους.Ο Βενιζέλος τονίζει πως συμβιβαστικές λύσεις υπογράφεις για να διασφαλίσεις το κρατούμενο και να αποφύγεις το χειρότερο, όχι για να εδραιώσεις συρρίκνωση και να μονιμοποιήσεις τους εθνικούς κινδύνους.Η πολιτική Βενιζέλου στηριζόταν στην ανάλυση των εμπλεκομένων συμφερόντων και την αξιοποίησή τους χωρίς αυταπάτες, αλλά και χωρίς μοιρολατρία συμπεριλαμβάνοντας πάντοτε στο ισοζύγιο τον ρόλο του ενδιαφερομένου λαού. Άλλωστε στην Κρήτη χωρίς αυτό τον τελευταίο παράγοντα ίσως να ήταν διαφορετική η διαμόρφωση του Κρητικού μέλλοντος.Σφάλματα; Σ΄ολόκληρη την ιστορία της ανθρωπότητας δεν υπήρξε πολιτικό πρόσωπο χωρίς σφάλματα. Η ιστορική επιμέτρηση πρέπει να είναι σφαιρική.Διερωτήθηκα το 1997 και πιο έντονα διερωτώμαι σήμερα.Θα παραδειγματισθούμε από τους μεγάλους που τιμούμε ή θ΄απομείνουμε ιστορικά ανάξιοι παθητικοί θεατές συρρικνώσεων, απειλών και βάρδοι της Κρητικής λεβεντιάς και της Ελληνικής περηφάνιας που πρόσδεσαν μόνιμα και τελεσίδικα το όραμα στο Θέρισσο και στη Θεσσαλονίκη;Στην Κύπρο βρισκόμαστε σ ένα απειλητικό σταυροδρόμι.Μας ζητούν να προσυπογράψουμε λύση δυο κρατών, συνεταιρισμό, εκ περιτροπής προεδρία. Να νομιμοποιήσουμε τον εποικισμό και τις ξένες κηδεμονίες. Να εκχωρήσουμε το κατάλοιπο εξουσίας και στις περιφέρειες και να προσυπογράψουμε καταπάτηση των βασικών ελευθεριών και ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Δηλαδή ένα μεταποικιοκρατικό, πολυκηδεμονευόμενο, συνομοσπονδιακό μόρφωμα.Και επισείουν το αρνητικό ισοζύγιο δυνάμεων. Και ότι η παθητική παρέλευση χρόνου οδηγεί στη διχοτόμηση. Αδυνατούν να αντιληφθούν ότι το ισοζύγιο δυνάμεων δεν είναι μόνο η μαθηματική σύγκριση στρατιωτικών δυνατοτήτων. Και ότι οι προσφερόμενες λύσεις ισοδυναμούν με διχοτόμηση και επικυριαρχία της Τουρκίας και στις τώρα ελεύθερες περιοχές. (Δεν θα αυτοκτονήσουμε για να αποφύγουμε απόπειρα δολοφονίας την οποία θα αναγκασθούμε να αποκρούσουμε.)Στο νέο διεθνές, Ευρωπαϊκό και περιφερειακό περιβάλλον υφίστανται άλλες δυνατότητες. Δυνατότητες που επιτρέπουν λύση στη βάση του διεθνούς και Ευρωπαϊκού δικαίου που να διασφαλίζει ενότητα χώρου, κράτους, θεσμών, οικονομίας απαλλαγής από ξένους στρατούς και κηδεμόνες που εναρμονίζεται με τις προεκλογικές δεσμεύσεις όλων των πλευρών.Η Κύπρος μέλος της Ε.Ε. Η Τουρκία υποψήφια χώρα και οφείλει να προσαρμοσθεί στις υποχρεώσεις της.Σημαντική η γεωστρατηγική σημασία της Τουρκίας.Όχι ασήμαντη η γεωστρατηγική αξία Ελλάδας και Κύπρου με την Κύπρο αξιόλογη γέφυρα στις Μεσανατολικές εξελίξεις. Παρόλον ότι δυστυχώς έχουμε υποβαθμίσει τις σχέσεις μας με την περιοχή.Ο μεγαλύτερος κίνδυνος είναι η εθελοδουλία και η δειλία. Όμως στην Κύπρο δεν πέθαναν οι αξίες.Με μετριοπάθεια αλλά και αποφασιστικότητα προειδοποιούμε ότι η πατρίδα μας δεν είναι προς πώληση.Θα υπερασπίσουμε τα χώματά μας
Χώματα που φιλοξενούν τις ποτισμένες με αίμα Ελληνικές παραδόσεις Χώματα που αρνούνται να ανεχθούν κατακτητές και πλαστογράφους. Όμως η πρόκληση δεν είναι μόνο για τον Κυπριακό Ελληνισμό.Η πρόκληση είναι για το σύνολο του έθνους.Τι θα αποφασίσει ο Ελληνισμός; Γκρίζες ζώνες και απαιτήσεις για Κυπροποίηση του Αιγαίου και της Θράκης και Ιμβροποίηση της Κύπρου;Θα εκχωρήσουμε το ιστορικό και γεωγραφικό κληροδότημα του Βενιζέλου;Να θυμόμαστε.Στην Κύπρο αλυσοδέθηκαν τα οράματα Όμως δεν πέθανε η λεβεντιά Στον Πενταδάκτυλο ξαναζωντάνεψε ο Θέρισσος κι ας τον κρατούν τώρα οι ξένοι στη σκλαβιά Στον Μαχαιρά μετράνε ένα ακόμα στους τρακόσιους Και ο λαός τρίζει τα δόντια Αυτά τα χώματα είναι δικά τους και δικά μας Κι αυτά τα χώματα φιλεύουν πολυαίωνους μύθους και πολυχιλιόχρονες αρετές Σώπα, όπου νάναι θα σημάνουν οι καμπάνες Στον Άη Μάμα και στον ακρινό Απόστολο Ανδρέα Τα φίμωτρα δεν πνίγουν τη φωνή τους Ο Όλυμπος από αλάργα χαιρετά τον Ψηλορείτη Δεν είναι να πεθάνουν τα όνειρα κι οι λας.Ο Βενιζέλος δεξιοτέχνης.Ευέλικτος. Συμβιβάζεται με το στέμμα για να συγκρουσθεί όταν μετατρέπεται σε πρόσκομμα για την ολοκλήρωση εθνικών στόχων.Αν το κίνημα εθνικής άμυνας αποτύγχανε, θα εχάνετο ίσως η ανατολική Μακεδονία και νησιά του Αιγαίου. Και αν ο Βενιζέλος δεν εξοστρακιζόταν θάχαμε λεύτερο τον Μικρασιατικό Ελληνισμό, τους Πόντιους. Ονειρευόταν ακόμα λευτεριά για τους Αρμένιους και τους Κούρδους.Διαχρονικός.Αναφερόμενος στον ρόλο του τύπου έλεγε. Άλλο ελευθερία για έλεγχο των δημοσίων ανδρών και άλλο ακολασία του τύπου. Οι κίνδυνοι επαυξάνονται όταν ο ρεαλισμός μετατρέπεται σε ηττοπάθεια. Οι αυτοθυσιαζόμενοι σε ανισόρροπους εξωπραγματικούς. Ρόλοι αναβαθμίζονται ή υποβαθμίζονται). Γνωρίζω ότι ο απολογισμός δεν είναι ικανοποιητικός.Όμως δημιουργούνται νέες προϋποθέσεις.Ο λαός επαγρυπνεί.Δεν θα προσυπογράψει Ιμβροποίηση. Και ο Ελληνικός λαός θα αντισταθεί στην Κυπροποίηση του Αιγαίου και της Θράκης. Και οι δυνατότητες είναι μεγάλες.Μέσα στο διεθνές περιβάλλον, με τραυματισμένο το Αμερικανικό, αυτοκρατορικό οικοδόμημα, με νέα κέντρα επιρροής, με την Ευρώπη να επιζητεί κάπως ανεξάρτητο ρόλο, με το Κουρδικό να προσλαμβάνει νέα διάσταση, με επίγνωση της γεωστρατηγικής σημασίας της Κύπρου μπορούσε να αναζητήσουμε λύση στα πλαίσια του διεθνούς δικαίου και του Ευρωπαϊκού κεκτημένου προς όφελος του συνόλου των πολιτών. Ελληνοκυπρίων, Τουρκοκυπρίων, Μαρωνιτών, Αρμενίων, Λατίνων.Εμείς πιστοί στο βαρύ κληροδότημα που αξιολογούμε σήμερα.Θα συνεχίσουμε τον αγώνα ωσότου η Τουρκία αντιληφθεί ότι ο επεκτατισμός στο Αιγαίο συγκρούεται με την τυχόν Ευρωπαϊκή πορεία.Ότι κατοχή και Ευρωπαϊκό κεκτημένο είναι έννοιες ασυμβίβαστες.Ας μας μετρήσουν καλύτερα. Το διαχρονικό μας μήνυμα είναι Θ΄αγωνισθούμε ωσότου λεύτεροι, πορευθούμε στον λεύτερο Πενταδάκτυλο.----------------------
Με αποθαρρύνουν στην προσπάθεια έστω και απλής λακωνικής αναφοράς στη πληθωρική φυσιογνωμία, του Ελευθέριου Βενιζέλου, τα γνωστά αποφθέγματα κορυφαίων εκπροσώπων του πνεύματος και της πολιτικής με τον Ανατόλ Φρανς γοητευμένο από την προσωπικότητά του να ανταπαντά στη δήλωση του Βενιζέλου ν΄αφεθούν οι Έλληνες να διοικήσουν το μικρό τους κράτος. Σεις θα κυβερνήσετε τον κόσμο. Τον Τσιώρτσιλ να τον αναγνωρίζει ως τον μεγαλύτερο πολιτικό και τον Λόϋδ Τζιώρτζ ως τον μεγαλύτερο Έλληνα από την εποχή του Περικλέους.Και αισθάνομαι μεγαλύτερη ανεπάρκεια όταν γνωρίζω ότι άλλοι ειδήμονες προηγούνται ή έπονται της δικής μου αναιμικής αναφοράς.Ανακουφίζομαι γιατί το δικό μου εγχείρημα περιορίζεται στις παράλληλες πορείες αλλά και αντίθετες καταλήξεις και στις σημερινές προκλήσεις Κρήτης και Κύπρου.Κρήτη ενσωματωμένη στον μητροπολιτικό κορμό. Κύπρος διχοτομημένη.(Ενώ είναι γεγονός ότι η ιστορία γράφεται από τους λαούς, είναι επίσης γεγονός ότι ισχυρές προσωπικότητες συμβάλλουν καταλυτικά στη διαμόρφωση της ιστορίας.Προσωπικότητες που συνδυάζουν την ικανότητα ανάλυσης, την ανδρεία της σύγκρουσης και της επανάστασης και την σοφία της προσαρμοστικότητας μέσα σ΄ένα συνεχώς μεταβαλλόμενο περιβάλλον. Και αυτό χωρίς εγκατάλειψη των βασικών στόχων).Από τον Θέρισσο με την πλάκα ενταφιασμού της Οθωμανικής αυτοκρατορίας στο Φιρκο. Τουρκοκρατία εν Κρήτη 1669-1913 ήτοι 267 έτη, 7 μήνες, 7 ημέρες αγωνίας στον βρακοφόρο Κρητικό να φωνάζει σ΄αυτόν που κατέβαζε την Ελληνική σημαία: Γιάντα μωρέ σεις δε θέλετε τη σημαία .Τι σας ήκαμε μωρέ η Ελλάδα. Με τη λεβέντικη Κρητική παράδοση με τους Αγιοστεφανίτες, τους Σκορδίληδες, τους Μελισσινούς, τους Δρακοντόπουλους, τους Καλλέργηδες, τους Βλαστούς, τους Λυσσογιώργηδες, τους Βασιλογιώργηδες να προσωποποιούνται στην ηγετική μορφή του Βενιζέλου, με αμετακίνητο τον στόχο της ένωσης αλλά σε σύγκρουση με βιαστικούς και τον πρίγκιπα Γεώργιο γιατί σε κανένα δεν ανέθετε εν λευκώ την τύχη της πατρίδας του. Αλλά και με τον Αυξεντίου και τον Μάτση να αναμένουν δικαίωση.Με τον οραματιστή Βενιζέλο να δρασκελάει το Κρητικό πέλαγο και στην Αθήνα να διστάζει αρχικά στην πρόταση του Ζορμπά εκ μέρους του Στρατιωτικού Συνδέσμου για να ηγηθεί τελικά της μεγάλης αλλαγής που ακόμα και σύμφωνα με τους επικριτές του καθιέρωσε ριζοσπαστικές –όχι επαναστατικές μεταρρυθμίσεις- με κατάργηση της φεουδαρχικών δομών, κοινωνικά μέτρα, και αργότερα εκπαιδευτική μεταρρυθμίση με τους Παπανδρέου, Γληνό και Τριανταφυλλίδη. Και αυτά ως προστάδιο της μεγάλης εξόρμησης που έφερε τα σύνορα της Ελλάδας στον Έβρο, αδυνατώντας να τα επεκτείνει στη Β. Ήπειρο και στην Κύπρο για λόγους αντικειμενικούς.Δεν θα αναλύσω τα σφάλματα άλλων που δολοφόνησαν το όνειρο του Ιωνικού Ελληνισμού.Θα σταθώ μόνο στην μεγαλοσύνη του να ερμηνεύσει την εκλογική του ήττα στις δικές του υπέρμετρες απαιτήσεις από τον λαό.(Μετά την εκλογική ήττα του 1920 αναχώρησε από την Ελλάδα.Γράφει η Πηνελόπη Δέλτα.Η Ελλάδα φώναζε «Ζήτω ο Βενιζέλος» και ψήφισε μαύρο.Ο Βενιζέλος με μεγαλωσύνη και πραότητα λέει στους φίλους του.«Όχι, όχι, δεν θέλω ούτε επί μια στιγμή να φανταστείτε πως φεύγω επειδή δειλίασα!»)«Επλανήθηκα», μας είπε. «Ενόμιζα πως αλήθεια είχα το λαό μαζί μου, πως στο μεγάλο αυτό έργο που γίνηκε, με ακολουθούσε ο λαός. Επλανήθηκα. Ο λαός κουράστηκε βαρέθηκε. Δεν κακίζω το λαό, του ζήτησα θυσίες μεγαλύτερες από τις δυνάμεις του. Εγώ δεν υπολόγισα καλά τις δυνάμεις του, τον παρέσυρα σε έργο πολύ βαρύ». Ευτυχώς που τον παράσυρες.(«Είμαι συντριμμένος, δεν έχω πια δυνάμεις ν΄αντιπαλαίψω. Είχα σχηματίσει το όνειρο πως ο Ελληνικός λαός με ακολουθεί, πήγε δια της βίας». Όχι μεγάλε Ελευθέριε Βενιζέλε. Ο λαός και σήμερα σ΄ακολουθεί, σε νοσταλγεί και σε αναστηλώνει σε αιώνιο Πανελλήνιο σύμβολο).Το μόνο που μπορώ τώρα να αποπειραθώ είναι ένα απολογισμό πεπραγμένων για την Κύπρο που περιλαμβανόταν στα σχέδια του Ελ. Βενιζέλου.Ίσως επηρεασμένος από την Κρητική εμπειρία και την τελική επιτυχία με τη δική του στρατηγική στάθμισε την λαϊκή εξέγερση του 1931 ως αρνητική. Αυτό όμως δεν τον απέτρεψε να συνδεθεί με φιλία με ένα από τους πρωταγωνιστές της τον εξόριστο Ν. Κλ. Λανίτη που υπήρξε ένας υπέρθερμος υποστηρικτής της Βενιζελικής πολιτικής.Ο απολογισμός για το Κυπριακό από μακρού ανεπαρκής και αναποτελεσματικός.Ήδη το 1997 σε εκδήλωση στα Χανιά διερωτώμουν «Πως θα αρθρώσω την είδηση ότι στην Κύπρο που περιλάμβανε μέσα στις προοπτικές διεύρυνσης ο Βενιζέλος, την Κύπρο την αέρινη, τη μακαρία τη γη, το όνειρο δολοφονείται, το συρματόπλεγμα, ως ακάνθινος στέφανος πληγώνει τη τιμή και την αξιοπρέπειά μας, πως η Τουρκική σημαία στον Πενταδάκτυλο μολύνει τη γη του Ονήσιλλου, πως το κρησφύγετο του Μάτση στο Δίκωμο έγινε σταύλος, πως μια δρασκελιά πιο πέρα στα μνήματα της Σαλαμίνας σεριανίζει ένας βάρβαρος κατακτητής, πως οι «συνετοί και οι σώφρονες» μετράνε τα καριοφίλια και μας συνιστούν ρεαλιστική αποδοχή τετελεσμένων και εθνικού ξεκαθαρίσματος.Πως φρόνιμοι και καλοντυμένοι συνωστιζόματσε στην αίθουσα αναμονής των ξένων κέντρων αποφάσεων για να αποκρυπτογραφήσουμε το μήνυμα για το πώς θα χειρισθούν, ερήμην ημών, τη τύχη μας;»Τι θα αρθρώσω σήμερα;Ότι ετοιμάζονται νεο-ανανικά σχέδια που αν επιβληθούν δεν θα οδηγήσουν στη διχοτόμηση που επισείουν οι λόρδοι θιασώτες του σχεδίου αλλά στην Αλεξανδρεττοποίηση της Κύπρου με τη συμπλήρωση του εγκλήματος της Τουρκίας για δημογραφική αλλοίωση της Κύπρου.(Κύπρος-Κρήτη παράλληλοι βίοι. Αντίθετες καταλήξεις.Κρήτη – ανεξαρτησία – ένωση.Κύπρος – αγώνας για ένωση – κολοβή ανεξαρτησία με πολιτικοστρατιωτική παρουσία της Μ. Βρετανίας και της Τουρκίας).Πώς θα ερμηνεύσω τα μη ερμηνεύσιμα στον Βενιζέλο που απογειώθηκε από την Τουρκοκρατούμενη Κρήτη για να ριζώσει την Ελληνική σημαία στη Θεσσαλονίκη και θα την εδραίωνε ευρύτερα αν δεν φύτρωνε η προδοσία.(Μικρή η Κρήτη έναντι της Οθωμανικής δύναμης. Όμως η αξιοποίηση συνθηκών διαφοροποιεί τις δυνατότητες.Πανίσχυρες οι εγγυήτριες δυνάμεις. Όμως η αξιοποίηση των εν συγκρούσει εμπλεκομένων συμφερόντων και πάλιν διαφοροποιεί το σκηνικό.Στα γόνατα η μητροπολιτική Ελλάδα. Φαυλοκρατία, ξενοκρατία με ένα λαό χωρίς δικαιώματα. Ο Στρατιωτικός Σύνδεσμος δημιουργεί προϋποθέσεις. Ο Βενιζέλος τις υλοποιεί για να δημιουργήσει το υπόστρωμα για την μεγάλη εξόρμηση).Πολλοί παρερμηνεύουν τις τακτικές κινήσεις με την εμμονή σε στόχους.Ο Βενιζέλος τονίζει πως συμβιβαστικές λύσεις υπογράφεις για να διασφαλίσεις το κρατούμενο και να αποφύγεις το χειρότερο, όχι για να εδραιώσεις συρρίκνωση και να μονιμοποιήσεις τους εθνικούς κινδύνους.Η πολιτική Βενιζέλου στηριζόταν στην ανάλυση των εμπλεκομένων συμφερόντων και την αξιοποίησή τους χωρίς αυταπάτες, αλλά και χωρίς μοιρολατρία συμπεριλαμβάνοντας πάντοτε στο ισοζύγιο τον ρόλο του ενδιαφερομένου λαού. Άλλωστε στην Κρήτη χωρίς αυτό τον τελευταίο παράγοντα ίσως να ήταν διαφορετική η διαμόρφωση του Κρητικού μέλλοντος.Σφάλματα; Σ΄ολόκληρη την ιστορία της ανθρωπότητας δεν υπήρξε πολιτικό πρόσωπο χωρίς σφάλματα. Η ιστορική επιμέτρηση πρέπει να είναι σφαιρική.Διερωτήθηκα το 1997 και πιο έντονα διερωτώμαι σήμερα.Θα παραδειγματισθούμε από τους μεγάλους που τιμούμε ή θ΄απομείνουμε ιστορικά ανάξιοι παθητικοί θεατές συρρικνώσεων, απειλών και βάρδοι της Κρητικής λεβεντιάς και της Ελληνικής περηφάνιας που πρόσδεσαν μόνιμα και τελεσίδικα το όραμα στο Θέρισσο και στη Θεσσαλονίκη;Στην Κύπρο βρισκόμαστε σ ένα απειλητικό σταυροδρόμι.Μας ζητούν να προσυπογράψουμε λύση δυο κρατών, συνεταιρισμό, εκ περιτροπής προεδρία. Να νομιμοποιήσουμε τον εποικισμό και τις ξένες κηδεμονίες. Να εκχωρήσουμε το κατάλοιπο εξουσίας και στις περιφέρειες και να προσυπογράψουμε καταπάτηση των βασικών ελευθεριών και ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Δηλαδή ένα μεταποικιοκρατικό, πολυκηδεμονευόμενο, συνομοσπονδιακό μόρφωμα.Και επισείουν το αρνητικό ισοζύγιο δυνάμεων. Και ότι η παθητική παρέλευση χρόνου οδηγεί στη διχοτόμηση. Αδυνατούν να αντιληφθούν ότι το ισοζύγιο δυνάμεων δεν είναι μόνο η μαθηματική σύγκριση στρατιωτικών δυνατοτήτων. Και ότι οι προσφερόμενες λύσεις ισοδυναμούν με διχοτόμηση και επικυριαρχία της Τουρκίας και στις τώρα ελεύθερες περιοχές. (Δεν θα αυτοκτονήσουμε για να αποφύγουμε απόπειρα δολοφονίας την οποία θα αναγκασθούμε να αποκρούσουμε.)Στο νέο διεθνές, Ευρωπαϊκό και περιφερειακό περιβάλλον υφίστανται άλλες δυνατότητες. Δυνατότητες που επιτρέπουν λύση στη βάση του διεθνούς και Ευρωπαϊκού δικαίου που να διασφαλίζει ενότητα χώρου, κράτους, θεσμών, οικονομίας απαλλαγής από ξένους στρατούς και κηδεμόνες που εναρμονίζεται με τις προεκλογικές δεσμεύσεις όλων των πλευρών.Η Κύπρος μέλος της Ε.Ε. Η Τουρκία υποψήφια χώρα και οφείλει να προσαρμοσθεί στις υποχρεώσεις της.Σημαντική η γεωστρατηγική σημασία της Τουρκίας.Όχι ασήμαντη η γεωστρατηγική αξία Ελλάδας και Κύπρου με την Κύπρο αξιόλογη γέφυρα στις Μεσανατολικές εξελίξεις. Παρόλον ότι δυστυχώς έχουμε υποβαθμίσει τις σχέσεις μας με την περιοχή.Ο μεγαλύτερος κίνδυνος είναι η εθελοδουλία και η δειλία. Όμως στην Κύπρο δεν πέθαναν οι αξίες.Με μετριοπάθεια αλλά και αποφασιστικότητα προειδοποιούμε ότι η πατρίδα μας δεν είναι προς πώληση.Θα υπερασπίσουμε τα χώματά μας
Χώματα που φιλοξενούν τις ποτισμένες με αίμα Ελληνικές παραδόσεις Χώματα που αρνούνται να ανεχθούν κατακτητές και πλαστογράφους. Όμως η πρόκληση δεν είναι μόνο για τον Κυπριακό Ελληνισμό.Η πρόκληση είναι για το σύνολο του έθνους.Τι θα αποφασίσει ο Ελληνισμός; Γκρίζες ζώνες και απαιτήσεις για Κυπροποίηση του Αιγαίου και της Θράκης και Ιμβροποίηση της Κύπρου;Θα εκχωρήσουμε το ιστορικό και γεωγραφικό κληροδότημα του Βενιζέλου;Να θυμόμαστε.Στην Κύπρο αλυσοδέθηκαν τα οράματα Όμως δεν πέθανε η λεβεντιά Στον Πενταδάκτυλο ξαναζωντάνεψε ο Θέρισσος κι ας τον κρατούν τώρα οι ξένοι στη σκλαβιά Στον Μαχαιρά μετράνε ένα ακόμα στους τρακόσιους Και ο λαός τρίζει τα δόντια Αυτά τα χώματα είναι δικά τους και δικά μας Κι αυτά τα χώματα φιλεύουν πολυαίωνους μύθους και πολυχιλιόχρονες αρετές Σώπα, όπου νάναι θα σημάνουν οι καμπάνες Στον Άη Μάμα και στον ακρινό Απόστολο Ανδρέα Τα φίμωτρα δεν πνίγουν τη φωνή τους Ο Όλυμπος από αλάργα χαιρετά τον Ψηλορείτη Δεν είναι να πεθάνουν τα όνειρα κι οι λας.Ο Βενιζέλος δεξιοτέχνης.Ευέλικτος. Συμβιβάζεται με το στέμμα για να συγκρουσθεί όταν μετατρέπεται σε πρόσκομμα για την ολοκλήρωση εθνικών στόχων.Αν το κίνημα εθνικής άμυνας αποτύγχανε, θα εχάνετο ίσως η ανατολική Μακεδονία και νησιά του Αιγαίου. Και αν ο Βενιζέλος δεν εξοστρακιζόταν θάχαμε λεύτερο τον Μικρασιατικό Ελληνισμό, τους Πόντιους. Ονειρευόταν ακόμα λευτεριά για τους Αρμένιους και τους Κούρδους.Διαχρονικός.Αναφερόμενος στον ρόλο του τύπου έλεγε. Άλλο ελευθερία για έλεγχο των δημοσίων ανδρών και άλλο ακολασία του τύπου. Οι κίνδυνοι επαυξάνονται όταν ο ρεαλισμός μετατρέπεται σε ηττοπάθεια. Οι αυτοθυσιαζόμενοι σε ανισόρροπους εξωπραγματικούς. Ρόλοι αναβαθμίζονται ή υποβαθμίζονται). Γνωρίζω ότι ο απολογισμός δεν είναι ικανοποιητικός.Όμως δημιουργούνται νέες προϋποθέσεις.Ο λαός επαγρυπνεί.Δεν θα προσυπογράψει Ιμβροποίηση. Και ο Ελληνικός λαός θα αντισταθεί στην Κυπροποίηση του Αιγαίου και της Θράκης. Και οι δυνατότητες είναι μεγάλες.Μέσα στο διεθνές περιβάλλον, με τραυματισμένο το Αμερικανικό, αυτοκρατορικό οικοδόμημα, με νέα κέντρα επιρροής, με την Ευρώπη να επιζητεί κάπως ανεξάρτητο ρόλο, με το Κουρδικό να προσλαμβάνει νέα διάσταση, με επίγνωση της γεωστρατηγικής σημασίας της Κύπρου μπορούσε να αναζητήσουμε λύση στα πλαίσια του διεθνούς δικαίου και του Ευρωπαϊκού κεκτημένου προς όφελος του συνόλου των πολιτών. Ελληνοκυπρίων, Τουρκοκυπρίων, Μαρωνιτών, Αρμενίων, Λατίνων.Εμείς πιστοί στο βαρύ κληροδότημα που αξιολογούμε σήμερα.Θα συνεχίσουμε τον αγώνα ωσότου η Τουρκία αντιληφθεί ότι ο επεκτατισμός στο Αιγαίο συγκρούεται με την τυχόν Ευρωπαϊκή πορεία.Ότι κατοχή και Ευρωπαϊκό κεκτημένο είναι έννοιες ασυμβίβαστες.Ας μας μετρήσουν καλύτερα. Το διαχρονικό μας μήνυμα είναι Θ΄αγωνισθούμε ωσότου λεύτεροι, πορευθούμε στον λεύτερο Πενταδάκτυλο.----------------------
Έκθεση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για την Κύπρο
Οι ΗΠΑ δεν αναγνωρίζουν το παράνομο τ/κ καθεστώς στην βόρεια πλευρά της Κύπρου και καμία χώρα, εκτός από την Τουρκία, δεν το πράττει, αναφέρεται σε έκθεση του αμερικανικού Υπουργείου Εξωτερικών για τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Κύπρο, κάνοντας ιδιαίτερη μνεία σε «σημαντικό αριθμό τουρκικών στρατευμάτων στο νησί».
Η έκθεση (για το 2008) που αποτελεί μέρος της ετήσιας έκθεσης του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, απορρίπτει τους τ/κ ισχυρισμούς ότι μουσουλμανικά τεμένη στις ελεύθερες περιοχές έχουν παραμεληθεί και τονίζει ότι η κυπριακή κυβέρνηση προβαίνει συχνά σε επιδιορθώσεις και εργασίες διατήρησης των τεμενών.
Αναφέρεται επίσης ότι η κυβέρνηση της Κύπρου σέβεται γενικά τα ανθρώπινα δικαιώματα των πολιτών της, ωστόσο «υπάρχουν προβλήματα σε κάποιους τομείς», συμπεριλαμβανομένης «της αστυνομικής βίας και εξευτελιστικής συμπεριφοράς των ατόμων που είναι υπό προσωρινή κράτηση και αιτητές ασύλων, βίας κατά των γυναικών, διακρίσεις εναντίον μελών εθνοτικών μειονοτήτων και εθνικών ομάδων και εμπορίας γυναικών κυρίως για σεξουαλική εκμετάλλευση».
«Περιοχή υπό τον έλεγχο των Τ/κ»Οσον αφορά τις κατεχόμενες περιοχές, που στην έκθεση αναφέρονται κάτω από τον τίτλο «Περιοχή υπό τον έλεγχο των Τ/κ» σημειώνεται ότι «από το 1974, το βόρειο τμήμα της Κύπρου με πληθυσμό περίπου 256.000 άτομα διοικείται από μια τ/κ διοίκηση η οποία αυτοανακηρύχθηκε σε «τουρκική δημοκρατική της βόρειας Κύπρου» το 1983».
Οι τ/κ αρχές, όπως αναφέρονται, σέβονται γενικά τα ανθρώπινα δικαιώματα των πολιτών που ζουν κάτω από τον δικό τους έλεγχο. Ωστόσο υπάρχουν κάποια προβλήματα σε κάποιους τομείς. «Αστυνομική» βία εναντίον κρατουμένων και αυθαίρετες συλλήψεις και κρατήσεις εξακολουθούν να αποτελούν προβλήματα, προστίθεται.
«Υπήρχαν επίσης περιορισμοί όσον αφορά τα δικαιώματα ιδιωτικής ζωής και των δικαιωμάτων των αιτητών ασύλου. Δεν υπήρξε θεσμική υποδομή για το χειρισμό αιτήσεων ασύλου ή για την προστασία των αιτητών ασύλου. Η εμπορία ανθρώπων ήταν ένα πρόβλημα». Σημειώνεται δε ότι υπήρξαν αναφορές πως «αστυνομικοί» κακοποίησαν κρατουμένους και πως οι συνθήκες στις φυλακές δεν ανταποκρίνονται στα διεθνή πρότυπα.
Αναφέρεται επίσης ότι η λεγόμενη αστυνομία και οι «δυνάμεις ασφαλείας» τελούν υπό τον πλήρη επιχειρησιακό έλεγχο του τουρκικού στρατού με βάση το μεταβατικό άρθρο 10 του λεγόμενου συντάγματος, το οποίο «προσωρινά» παραχωρεί την ευθύνη για την ασφάλεια και την άμυνα στην Τουρκία.
Επιπλέον, στην έκθεση προστίθεται ότι η λεγόμενη αστυνομία παρακολουθούσε Ε/κ και Μαρωνίτες που μένουν στα κατεχόμενα. Αν και οι λεγόμενες αρχές το αρνήθηκαν, στην έκθεση επισημαίνεται ότι εκπρόσωπος των Μαρωνιτών επιβεβαίωσε ότι σπίτια σε τρία κατεχόμενα χωριά τέθηκαν υπό τον έλεγχο του τουρκικού στρατού κατά τη διάρκεια του έτους.
Ελεύθερες περιοχέςΑναφερόμενη στις περιοχές που ελέγχονται από την κυβέρνηση της Κυπριακής Δημοκρατίας, η έκθεση σημειώνει ότι στο κεφάλαιο Σεβασμός στα Ανθρώπινα Δικαιώματα , υπήρχαν αναφορές ότι η Αστυνομία κακοποίησε κρατούμενους και χρησιμοποίησε σκληρές μεθόδους και εξευτελιστική συμπεριφορά για υπόπτους ενώ υπάρχουν διεθνείς οργανισμοί που έχουν αμφισβητήσει τις συνθήκες κράτησης σε κέντρα κράτησης.
Οσον αφορά το ρόλο της Αστυνομίας, στην έκθεση αναφέρεται ότι από τις 33 έρευνες που έγιναν, δύο είχαν ως αποτέλεσμα τις απαγγελίες ποινικών κατηγοριών εναντίον αξιωματικών, σε τρεις αποφασίστηκε να απαγγελθούν πειθαρχικές κατηγορίες και σε 28 δεν αποδείχθηκε κάτι επιβαρυντικό για την Αστυνομία.
Στο κεφάλαιο που αφορά την σύλληψη και κράτηση, η έκθεση παρατηρεί ότι πριν από τον Μάιο, αλλοδαποί οι οποίοι συνελήφθησαν για παράνομη είσοδο στη χώρα χωρίς εξακρίβωση στοιχείων, τέθηκαν υπό κράτηση αορίστου χρόνου όταν οι αρχές δεν ήξεραν που να τους απελάσουν.
Οσον αφορά το θέμα των περιουσιών, στην έκθεση παρατίθεται η απόφαση του ΕΔΑΔ στην υπόθεση Τύμβιου για φιλικό διακανονισμό μεταξύ του ιδίου και της Τουρκίας μέσω της λεγόμενης επιτροπής αποζημιώσεων.
Στο θέμα της ελευθερίας λόγου και έκφρασης, η έκθεση παραθέτει μόνο ότι η κυβέρνηση «έχει παρεμβάλει σημαντικούς περιορισμούς στους Τούρκους δημοσιογράφους (σε αντίθεση με τους Τ/κ) που περνούν την πράσινη γραμμή για να καλύψουν θέματα στις ελεύθερες περιοχές, χωρίς να εξηγήσει τους λόγους πίσω από αυτή την απόφαση». Επικρίνει επίσης την κυβέρνηση επειδή «συνεχίζει να ασκεί πολιτική πίεση στα πανεπιστήμια ώστε να αποφεύγουν οποιαδήποτε σχέση με τα λεγόμενα πανεπιστήμια στα κατεχόμενα», τα οποία η κυβέρνηση θεωρεί – όπως αναφέρεται – παράνομα.
Οσον αφορά την προστασία των προσφύγων, σημειώνει ότι η κυβέρνηση παρείχε προστασία ενάντια στην απέλαση και την επιστροφή προσφύγων στις χώρες τους, όπου οι ζωές τους ή η ελευθερία τους θα απειλούνταν.
Στο κεφάλαιο Κυβερνητική Διαφθορά και Διαφάνεια, στην έκθεση γίνεται αναφορά στην απόδραση του δολοφόνου και βιαστή (όπως αναφέρεται) Αντώνη Προκοπίου Κίτα στις 12 Δεκεμβρίου, η οποία οδήγησε σε έρευνες για πιθανή διαφθορά στην Αστυνομία και άλλες κυβερνητικές υπηρεσίες. Σημειώνεται ότι ο Υπουργός Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης παραιτήθηκε λόγω της απόδρασης ενώ η κυβέρνηση διόρισε πέντε ανεξάρτητους ποινικούς ανακριτές για να ερευνήσουν τις συνθήκες απόδρασης και πιθανή ανάμειξη της Αστυνομίας και άλλων κυβερνητικών αξιωματούχων. Σημειώνεται επίσης ότι ο Γενικός Εισαγγελέας είχε δηλώσει πως η υπόθεση «μυρίζει» διαφθορά, αμέλεια και αδιαφορία.
Οσον αφορά τις διακρίσεις, την κοινωνική κακομεταχείριση και εμπορία ατόμων, η έκθεση σημειώνει ότι αποτέλεσαν προβλήματα «η βία εναντίον γυναικών, το εμπόριο ατόμων, οι διακρίσεις εις βάρος των Τ/κ που διαμένουν στις περιοχές που ελέγχονται από την κυβέρνηση και οι διακρίσεις ενάντια στους Ρόμα και μέλη εθνοτικών μειονοτήτων και εθνικών ομάδων».
Οσον αφορά την εμπορία ατόμων, στην έκθεση σημειώνεται ότι υπήρξαν αναφορές ότι γινόταν εμπορία ατόμων μέσω αλλά και εντός της χώρας και πως η Κύπρος ήταν κυρίως σημείο άφιξης για γυναίκες που προοριζόταν για εμπορική, σεξουαλική εκμετάλλευση και οι αρχές αν και το ήξεραν ήταν γενικά ανεκτικές στην κατάσταση παρά την υιοθέτηση το 2005 ενός εθνικού σχεδίου πάταξης της εμπορίας ατόμων και της σεξουαλικής εκμετάλλευσης παιδιών. Η Αστυνομία συμμετείχε και βοήθησε σε 36 έρευνες για εμπορία ατόμων σε χώρες-μέλη της ΕΕ και 12 αντίστοιχες σε χώρες μη μέλη της Ενωσης.
Οσον αφορά την υποκίνηση σε ενέργειες διάκρισης, η έκθεση του αμερικανικού ΥΠΕΞ αναφέρει ότι η κυβέρνηση εξακολούθησε να χρησιμοποιεί βιβλία στα δημοτικά και γυμνάσια με γλώσσα «μεροληπτική» προς τους Τ/κ και τους Τούρκους ή που αποφεύγουν να κάνουν οποιαδήποτε αναφορά στην τ/κ κοινότητα. «Αυτό προκαλεί ανησυχίες κυρίως στα βιβλία ιστορίας», σημειώνεται.
Οσον αφορά τους εγκλωβισμένους, η έκθεση κάνει αναφορά στη Συμφωνία της Βιέννης το 1975, η οποία – όπως σημειώνει – εξακολουθεί να παραμένει η νομική βάση αναφορικά με την μεταχείριση των Ε/κ και των Μαρωνιτών. Όμως, προστίθεται, οι λεγόμενες αρχές μη ανταποκρινόμενες σε κάποιες από τις πρόνοιες της Συμφωνίας έκαναν δύσκολη την καθημερινή ζωή των 358 Ε/κ και 121 Μαρωνιτών κατοίκων».
Κάτω από τη Συμφωνία της Βιέννης, συνεχίζει η έκθεση, η ΟΥΝΦΙΚΥΠ επισκεπτόταν εβδομαδιαία τους Ε/κ και τους Μαρωνίτες δυο φορές το μήνα, σημειώνοντας ότι οποιαδήποτε επιπλέον επίσκεψη πρέπει να εγκριθεί και από τις λεγόμενες αρχές. Παρόλο που στη Συμφωνία της Βιέννης προβλέπεται να παρέχεται ιατρική φροντίδα από γιατρό της ε/κ κοινότητας, εντούτοις – σημειώνεται – οι λεγόμενες αρχές επέτρεψαν την παροχή ιατρικής περίθαλψης μόνο από Τ/κ γιατρούς. «Οι εγκλωβισμένοι ταξίδεψαν επίσης στις ελεγχόμενες από την κυβέρνηση περιοχές για ιατρική φροντίδα».
Ε/κ και Μαρωνίτες, μπόρεσαν – αναφέρεται – να ανακτήσουν κάποιες από τις περιουσίες τους αλλά δεν ήταν σε θέση να αφήσουν κάποιες από αυτές στους κληρονόμους τους που ζουν στις ελεύθερες περιοχές. Οι λεγόμενες αρχές, προστίθεται, έδωσαν άδεια στους εγκλωβισμένους να κάνουν κάποιες βελτιώσεις στα σπίτια τους και να αιτηθούν για το χτίσιμο νέων οικοδομών στις περιουσίες τους. Οι Μαρωνίτες που ζουν στις ελεύθερες περιοχές, μπορούν να χρησιμοποιήσουν τις περιουσίες τους στα κατεχόμενα μόνο εάν αυτές δεν βρίσκονται σε στρατιωτική περιοχή ή αν δεν έχουν δοθεί σε Τ/κ.
Η έκθεση αναφέρεται επίσης σε αναφορές Ε/κ που ζουν στις ελεύθερες περιοχές οι οποίοι συνεχίζουν να υποστηρίζουν – όπως γράφει – πως τα προηγούμενα χρόνια βάνδαλοι στα κατεχόμενα κατέστρεψαν εγκαταλειμμένες ελληνορθόδοξες εκκλησίες και αφαίρεσαν θρησκευτικές εικόνες από αυτές και για τα περιστατικά αυτά δεν έγινε καμιά έρευνα.
Οι λεγόμενες αρχές, προστίθεται, δεν διατηρούν πλέον γενικούς περιορισμούς στους επισκέπτες των 358 Ε/κ και 121 Μαρωνιτών που είναι εγκλωβισμένοι, εάν και – σημειώνεται – υπήρχαν αναφορές ότι συγκεκριμένοι πρόσφυγες από τα εγκλωβισμένα χωριά εμποδίστηκαν από το να επιστρέψουν σε αυτά.
Η βία ενάντια στη γυναίκα αλλά και η συζυγική βία ήταν ένα πρόβλημα στις κατεχόμενες περιοχές, αναφέρεται στην έκθεση του αμερικανικού ΥΠΕΞ. Η πράσινη γραμμή, προστίθεται στο κεφάλαιο Εμπορία Ατόμων, εξυπηρετεί σαν ένα σημείο διέλευσης για τους εμπόρους ώστε να μεταφέρουν άτομα στις ελεύθερες περιοχές. Οι αρχές στα κατεχόμενα εξέδωσαν άδειες εργασίες σε γυναίκες από την ανατολική Ευρώπη, επιτρέποντας της είσοδό τους στο ψευδοκράτος και το να δουλεύουν σε νυχτερινά κέντρα και καμπαρέ.
Σημειώνει ότι οι λεγόμενες αρχές έχουν αποδεχθεί την ύπαρξη κυκλώματος εμπορίας ατόμων, όμως συχνά το μπερδεύουν με το ανθρώπινο λαθρεμπόριο ή την παράνομη μετανάστευση. Σύμφωνα με τους ερευνητές, αναφέρεται, γυναίκες που δούλευαν σε νυχτερινά κέντρα και καμπαρέ πωλούνταν συχνά από γραφεία που έβαζαν διαφημίσεις για μοντέλα, νταντάδες και φροντιστές ηλικιωμένων. Μάλιστα, μεγάλα καζίνο στα κατεχόμενα, πρόσφεραν γυναίκες «σαν δώρα στους πλούσιους πελάτες τους». Προς το τέλος του χρόνου – σημειώνεται – οι λεγόμενες αρχές προχώρησαν στην εκδίκαση 34 υποθέσεων που σχετίζονταν με πορνεία, αλλά οι ποινές ήταν χρηματικές και δεν επιβλήθηκε καμία ποινή φυλάκισης. Εντοπίστηκαν, προστίθεται, σε επιθεωρήσεις τον Μάιο, 32 παιδιά που εργάζονταν και εναντίον των εργοδοτών τους λήφθηκαν νομικά μέτρα.
Ο κατώτατος μισθός στις κατεχόμενες περιοχές ανέρχεται στα $665, που δεν παρέχει – όπως αναφέρεται – ένα ικανοποιητικό επίπεδο ζωής για έναν εργαζόμενο και μια οικογένεια. Τον Αύγουστο, προστίθεται, ο κατώτατος μισθός αυξήθηκε στα $750. Αναφέρεται επίσης ότι εργαζόμενοι δεν έχουν το νόμιμο δικαίωμα να εγκαταλείψουν καταστάσεις που εμπεριέχουν κινδύνους για την υγεία και την ασφάλειά τους χωρίς να ρισκάρουν το να χάσουν τη δουλειά τους.
Από το www.infognomon.gr
Η έκθεση (για το 2008) που αποτελεί μέρος της ετήσιας έκθεσης του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, απορρίπτει τους τ/κ ισχυρισμούς ότι μουσουλμανικά τεμένη στις ελεύθερες περιοχές έχουν παραμεληθεί και τονίζει ότι η κυπριακή κυβέρνηση προβαίνει συχνά σε επιδιορθώσεις και εργασίες διατήρησης των τεμενών.
Αναφέρεται επίσης ότι η κυβέρνηση της Κύπρου σέβεται γενικά τα ανθρώπινα δικαιώματα των πολιτών της, ωστόσο «υπάρχουν προβλήματα σε κάποιους τομείς», συμπεριλαμβανομένης «της αστυνομικής βίας και εξευτελιστικής συμπεριφοράς των ατόμων που είναι υπό προσωρινή κράτηση και αιτητές ασύλων, βίας κατά των γυναικών, διακρίσεις εναντίον μελών εθνοτικών μειονοτήτων και εθνικών ομάδων και εμπορίας γυναικών κυρίως για σεξουαλική εκμετάλλευση».
«Περιοχή υπό τον έλεγχο των Τ/κ»Οσον αφορά τις κατεχόμενες περιοχές, που στην έκθεση αναφέρονται κάτω από τον τίτλο «Περιοχή υπό τον έλεγχο των Τ/κ» σημειώνεται ότι «από το 1974, το βόρειο τμήμα της Κύπρου με πληθυσμό περίπου 256.000 άτομα διοικείται από μια τ/κ διοίκηση η οποία αυτοανακηρύχθηκε σε «τουρκική δημοκρατική της βόρειας Κύπρου» το 1983».
Οι τ/κ αρχές, όπως αναφέρονται, σέβονται γενικά τα ανθρώπινα δικαιώματα των πολιτών που ζουν κάτω από τον δικό τους έλεγχο. Ωστόσο υπάρχουν κάποια προβλήματα σε κάποιους τομείς. «Αστυνομική» βία εναντίον κρατουμένων και αυθαίρετες συλλήψεις και κρατήσεις εξακολουθούν να αποτελούν προβλήματα, προστίθεται.
«Υπήρχαν επίσης περιορισμοί όσον αφορά τα δικαιώματα ιδιωτικής ζωής και των δικαιωμάτων των αιτητών ασύλου. Δεν υπήρξε θεσμική υποδομή για το χειρισμό αιτήσεων ασύλου ή για την προστασία των αιτητών ασύλου. Η εμπορία ανθρώπων ήταν ένα πρόβλημα». Σημειώνεται δε ότι υπήρξαν αναφορές πως «αστυνομικοί» κακοποίησαν κρατουμένους και πως οι συνθήκες στις φυλακές δεν ανταποκρίνονται στα διεθνή πρότυπα.
Αναφέρεται επίσης ότι η λεγόμενη αστυνομία και οι «δυνάμεις ασφαλείας» τελούν υπό τον πλήρη επιχειρησιακό έλεγχο του τουρκικού στρατού με βάση το μεταβατικό άρθρο 10 του λεγόμενου συντάγματος, το οποίο «προσωρινά» παραχωρεί την ευθύνη για την ασφάλεια και την άμυνα στην Τουρκία.
Επιπλέον, στην έκθεση προστίθεται ότι η λεγόμενη αστυνομία παρακολουθούσε Ε/κ και Μαρωνίτες που μένουν στα κατεχόμενα. Αν και οι λεγόμενες αρχές το αρνήθηκαν, στην έκθεση επισημαίνεται ότι εκπρόσωπος των Μαρωνιτών επιβεβαίωσε ότι σπίτια σε τρία κατεχόμενα χωριά τέθηκαν υπό τον έλεγχο του τουρκικού στρατού κατά τη διάρκεια του έτους.
Ελεύθερες περιοχέςΑναφερόμενη στις περιοχές που ελέγχονται από την κυβέρνηση της Κυπριακής Δημοκρατίας, η έκθεση σημειώνει ότι στο κεφάλαιο Σεβασμός στα Ανθρώπινα Δικαιώματα , υπήρχαν αναφορές ότι η Αστυνομία κακοποίησε κρατούμενους και χρησιμοποίησε σκληρές μεθόδους και εξευτελιστική συμπεριφορά για υπόπτους ενώ υπάρχουν διεθνείς οργανισμοί που έχουν αμφισβητήσει τις συνθήκες κράτησης σε κέντρα κράτησης.
Οσον αφορά το ρόλο της Αστυνομίας, στην έκθεση αναφέρεται ότι από τις 33 έρευνες που έγιναν, δύο είχαν ως αποτέλεσμα τις απαγγελίες ποινικών κατηγοριών εναντίον αξιωματικών, σε τρεις αποφασίστηκε να απαγγελθούν πειθαρχικές κατηγορίες και σε 28 δεν αποδείχθηκε κάτι επιβαρυντικό για την Αστυνομία.
Στο κεφάλαιο που αφορά την σύλληψη και κράτηση, η έκθεση παρατηρεί ότι πριν από τον Μάιο, αλλοδαποί οι οποίοι συνελήφθησαν για παράνομη είσοδο στη χώρα χωρίς εξακρίβωση στοιχείων, τέθηκαν υπό κράτηση αορίστου χρόνου όταν οι αρχές δεν ήξεραν που να τους απελάσουν.
Οσον αφορά το θέμα των περιουσιών, στην έκθεση παρατίθεται η απόφαση του ΕΔΑΔ στην υπόθεση Τύμβιου για φιλικό διακανονισμό μεταξύ του ιδίου και της Τουρκίας μέσω της λεγόμενης επιτροπής αποζημιώσεων.
Στο θέμα της ελευθερίας λόγου και έκφρασης, η έκθεση παραθέτει μόνο ότι η κυβέρνηση «έχει παρεμβάλει σημαντικούς περιορισμούς στους Τούρκους δημοσιογράφους (σε αντίθεση με τους Τ/κ) που περνούν την πράσινη γραμμή για να καλύψουν θέματα στις ελεύθερες περιοχές, χωρίς να εξηγήσει τους λόγους πίσω από αυτή την απόφαση». Επικρίνει επίσης την κυβέρνηση επειδή «συνεχίζει να ασκεί πολιτική πίεση στα πανεπιστήμια ώστε να αποφεύγουν οποιαδήποτε σχέση με τα λεγόμενα πανεπιστήμια στα κατεχόμενα», τα οποία η κυβέρνηση θεωρεί – όπως αναφέρεται – παράνομα.
Οσον αφορά την προστασία των προσφύγων, σημειώνει ότι η κυβέρνηση παρείχε προστασία ενάντια στην απέλαση και την επιστροφή προσφύγων στις χώρες τους, όπου οι ζωές τους ή η ελευθερία τους θα απειλούνταν.
Στο κεφάλαιο Κυβερνητική Διαφθορά και Διαφάνεια, στην έκθεση γίνεται αναφορά στην απόδραση του δολοφόνου και βιαστή (όπως αναφέρεται) Αντώνη Προκοπίου Κίτα στις 12 Δεκεμβρίου, η οποία οδήγησε σε έρευνες για πιθανή διαφθορά στην Αστυνομία και άλλες κυβερνητικές υπηρεσίες. Σημειώνεται ότι ο Υπουργός Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης παραιτήθηκε λόγω της απόδρασης ενώ η κυβέρνηση διόρισε πέντε ανεξάρτητους ποινικούς ανακριτές για να ερευνήσουν τις συνθήκες απόδρασης και πιθανή ανάμειξη της Αστυνομίας και άλλων κυβερνητικών αξιωματούχων. Σημειώνεται επίσης ότι ο Γενικός Εισαγγελέας είχε δηλώσει πως η υπόθεση «μυρίζει» διαφθορά, αμέλεια και αδιαφορία.
Οσον αφορά τις διακρίσεις, την κοινωνική κακομεταχείριση και εμπορία ατόμων, η έκθεση σημειώνει ότι αποτέλεσαν προβλήματα «η βία εναντίον γυναικών, το εμπόριο ατόμων, οι διακρίσεις εις βάρος των Τ/κ που διαμένουν στις περιοχές που ελέγχονται από την κυβέρνηση και οι διακρίσεις ενάντια στους Ρόμα και μέλη εθνοτικών μειονοτήτων και εθνικών ομάδων».
Οσον αφορά την εμπορία ατόμων, στην έκθεση σημειώνεται ότι υπήρξαν αναφορές ότι γινόταν εμπορία ατόμων μέσω αλλά και εντός της χώρας και πως η Κύπρος ήταν κυρίως σημείο άφιξης για γυναίκες που προοριζόταν για εμπορική, σεξουαλική εκμετάλλευση και οι αρχές αν και το ήξεραν ήταν γενικά ανεκτικές στην κατάσταση παρά την υιοθέτηση το 2005 ενός εθνικού σχεδίου πάταξης της εμπορίας ατόμων και της σεξουαλικής εκμετάλλευσης παιδιών. Η Αστυνομία συμμετείχε και βοήθησε σε 36 έρευνες για εμπορία ατόμων σε χώρες-μέλη της ΕΕ και 12 αντίστοιχες σε χώρες μη μέλη της Ενωσης.
Οσον αφορά την υποκίνηση σε ενέργειες διάκρισης, η έκθεση του αμερικανικού ΥΠΕΞ αναφέρει ότι η κυβέρνηση εξακολούθησε να χρησιμοποιεί βιβλία στα δημοτικά και γυμνάσια με γλώσσα «μεροληπτική» προς τους Τ/κ και τους Τούρκους ή που αποφεύγουν να κάνουν οποιαδήποτε αναφορά στην τ/κ κοινότητα. «Αυτό προκαλεί ανησυχίες κυρίως στα βιβλία ιστορίας», σημειώνεται.
Οσον αφορά τους εγκλωβισμένους, η έκθεση κάνει αναφορά στη Συμφωνία της Βιέννης το 1975, η οποία – όπως σημειώνει – εξακολουθεί να παραμένει η νομική βάση αναφορικά με την μεταχείριση των Ε/κ και των Μαρωνιτών. Όμως, προστίθεται, οι λεγόμενες αρχές μη ανταποκρινόμενες σε κάποιες από τις πρόνοιες της Συμφωνίας έκαναν δύσκολη την καθημερινή ζωή των 358 Ε/κ και 121 Μαρωνιτών κατοίκων».
Κάτω από τη Συμφωνία της Βιέννης, συνεχίζει η έκθεση, η ΟΥΝΦΙΚΥΠ επισκεπτόταν εβδομαδιαία τους Ε/κ και τους Μαρωνίτες δυο φορές το μήνα, σημειώνοντας ότι οποιαδήποτε επιπλέον επίσκεψη πρέπει να εγκριθεί και από τις λεγόμενες αρχές. Παρόλο που στη Συμφωνία της Βιέννης προβλέπεται να παρέχεται ιατρική φροντίδα από γιατρό της ε/κ κοινότητας, εντούτοις – σημειώνεται – οι λεγόμενες αρχές επέτρεψαν την παροχή ιατρικής περίθαλψης μόνο από Τ/κ γιατρούς. «Οι εγκλωβισμένοι ταξίδεψαν επίσης στις ελεγχόμενες από την κυβέρνηση περιοχές για ιατρική φροντίδα».
Ε/κ και Μαρωνίτες, μπόρεσαν – αναφέρεται – να ανακτήσουν κάποιες από τις περιουσίες τους αλλά δεν ήταν σε θέση να αφήσουν κάποιες από αυτές στους κληρονόμους τους που ζουν στις ελεύθερες περιοχές. Οι λεγόμενες αρχές, προστίθεται, έδωσαν άδεια στους εγκλωβισμένους να κάνουν κάποιες βελτιώσεις στα σπίτια τους και να αιτηθούν για το χτίσιμο νέων οικοδομών στις περιουσίες τους. Οι Μαρωνίτες που ζουν στις ελεύθερες περιοχές, μπορούν να χρησιμοποιήσουν τις περιουσίες τους στα κατεχόμενα μόνο εάν αυτές δεν βρίσκονται σε στρατιωτική περιοχή ή αν δεν έχουν δοθεί σε Τ/κ.
Η έκθεση αναφέρεται επίσης σε αναφορές Ε/κ που ζουν στις ελεύθερες περιοχές οι οποίοι συνεχίζουν να υποστηρίζουν – όπως γράφει – πως τα προηγούμενα χρόνια βάνδαλοι στα κατεχόμενα κατέστρεψαν εγκαταλειμμένες ελληνορθόδοξες εκκλησίες και αφαίρεσαν θρησκευτικές εικόνες από αυτές και για τα περιστατικά αυτά δεν έγινε καμιά έρευνα.
Οι λεγόμενες αρχές, προστίθεται, δεν διατηρούν πλέον γενικούς περιορισμούς στους επισκέπτες των 358 Ε/κ και 121 Μαρωνιτών που είναι εγκλωβισμένοι, εάν και – σημειώνεται – υπήρχαν αναφορές ότι συγκεκριμένοι πρόσφυγες από τα εγκλωβισμένα χωριά εμποδίστηκαν από το να επιστρέψουν σε αυτά.
Η βία ενάντια στη γυναίκα αλλά και η συζυγική βία ήταν ένα πρόβλημα στις κατεχόμενες περιοχές, αναφέρεται στην έκθεση του αμερικανικού ΥΠΕΞ. Η πράσινη γραμμή, προστίθεται στο κεφάλαιο Εμπορία Ατόμων, εξυπηρετεί σαν ένα σημείο διέλευσης για τους εμπόρους ώστε να μεταφέρουν άτομα στις ελεύθερες περιοχές. Οι αρχές στα κατεχόμενα εξέδωσαν άδειες εργασίες σε γυναίκες από την ανατολική Ευρώπη, επιτρέποντας της είσοδό τους στο ψευδοκράτος και το να δουλεύουν σε νυχτερινά κέντρα και καμπαρέ.
Σημειώνει ότι οι λεγόμενες αρχές έχουν αποδεχθεί την ύπαρξη κυκλώματος εμπορίας ατόμων, όμως συχνά το μπερδεύουν με το ανθρώπινο λαθρεμπόριο ή την παράνομη μετανάστευση. Σύμφωνα με τους ερευνητές, αναφέρεται, γυναίκες που δούλευαν σε νυχτερινά κέντρα και καμπαρέ πωλούνταν συχνά από γραφεία που έβαζαν διαφημίσεις για μοντέλα, νταντάδες και φροντιστές ηλικιωμένων. Μάλιστα, μεγάλα καζίνο στα κατεχόμενα, πρόσφεραν γυναίκες «σαν δώρα στους πλούσιους πελάτες τους». Προς το τέλος του χρόνου – σημειώνεται – οι λεγόμενες αρχές προχώρησαν στην εκδίκαση 34 υποθέσεων που σχετίζονταν με πορνεία, αλλά οι ποινές ήταν χρηματικές και δεν επιβλήθηκε καμία ποινή φυλάκισης. Εντοπίστηκαν, προστίθεται, σε επιθεωρήσεις τον Μάιο, 32 παιδιά που εργάζονταν και εναντίον των εργοδοτών τους λήφθηκαν νομικά μέτρα.
Ο κατώτατος μισθός στις κατεχόμενες περιοχές ανέρχεται στα $665, που δεν παρέχει – όπως αναφέρεται – ένα ικανοποιητικό επίπεδο ζωής για έναν εργαζόμενο και μια οικογένεια. Τον Αύγουστο, προστίθεται, ο κατώτατος μισθός αυξήθηκε στα $750. Αναφέρεται επίσης ότι εργαζόμενοι δεν έχουν το νόμιμο δικαίωμα να εγκαταλείψουν καταστάσεις που εμπεριέχουν κινδύνους για την υγεία και την ασφάλειά τους χωρίς να ρισκάρουν το να χάσουν τη δουλειά τους.
Από το www.infognomon.gr
Το ΕΔΑΔ αναγνώρισε δικαιώματα ελληνικών περιουσιών στην Τουρκία
Από το STRATEGY-GEOPOLITICS
Το δικαίωμα της κληρονομιάς σε άτομα ελληνικής καταγωγής, που οι πρόγονοί τους είχαν περιουσίες στην Τουρκία, αναγνώρισε χθες το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, καταδικάζοντας την Τουρκία για την άρνησή της να αναγνωρίσει αυτό το δικαίωμα στους ελληνικής καταγωγής Γεράν-Ζανέτ Νακαριάν και Αρμέν Ντεριάν και επιδικάζοντας συνολική αποζημίωση 500.000 ευρώ στους ενάγοντες.Οι δύο ενάγοντες, που γεννήθηκαν στην Ελλάδα το 1945 και το 1948 αντίστοιχα, είχαν προσφύγει στο ΕΔΑΔ, ισχυριζόμενοι ότι οι τουρκικές αρχές αρνούνται να αναγνωρίσουν το κληρονομικό τους δικαίωμα σε ακίνητο και οικόπεδο μεγάλης αξίας και έκτασης στην Τουρκία, με το πρόσχημα ότι δεν ισχύει η αρχή της αμοιβαιότητας για την αναγνώριση αυτού του δικαιώματος μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας.Το Δικαστήριο, στις 8 Ιανουαρίου 2008, είχε αποφασίσει, χωρίς να εξετάσει τους ισχυρισμούς της τουρκικής πλευράς περί αμοιβαιότητας, ότι στην περίπτωση των εναγόντων είχε υπάρξει παραβίαση του άρθρου 1 του πρωτοκόλλου 1, της Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, για την παραβίαση του δικαιώματος προστασίας και πρόσβασης στην περιουσία.Στην «πρωτόδικη» απόφασή του το ΕΔΑΔ δεν είχε επιδικάσει αποζημίωση, αλλά με τη χθεσινή απόφασή του επιδίκασε από 250.000 ευρώ στον καθένα από τους ενάγοντες, για την παραβίαση του δικαιώματός τους να έχουν πρόσβαση, ως κληρονόμοι, στην περιουσία τους στην Τουρκία.
Το δικαίωμα της κληρονομιάς σε άτομα ελληνικής καταγωγής, που οι πρόγονοί τους είχαν περιουσίες στην Τουρκία, αναγνώρισε χθες το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, καταδικάζοντας την Τουρκία για την άρνησή της να αναγνωρίσει αυτό το δικαίωμα στους ελληνικής καταγωγής Γεράν-Ζανέτ Νακαριάν και Αρμέν Ντεριάν και επιδικάζοντας συνολική αποζημίωση 500.000 ευρώ στους ενάγοντες.Οι δύο ενάγοντες, που γεννήθηκαν στην Ελλάδα το 1945 και το 1948 αντίστοιχα, είχαν προσφύγει στο ΕΔΑΔ, ισχυριζόμενοι ότι οι τουρκικές αρχές αρνούνται να αναγνωρίσουν το κληρονομικό τους δικαίωμα σε ακίνητο και οικόπεδο μεγάλης αξίας και έκτασης στην Τουρκία, με το πρόσχημα ότι δεν ισχύει η αρχή της αμοιβαιότητας για την αναγνώριση αυτού του δικαιώματος μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας.Το Δικαστήριο, στις 8 Ιανουαρίου 2008, είχε αποφασίσει, χωρίς να εξετάσει τους ισχυρισμούς της τουρκικής πλευράς περί αμοιβαιότητας, ότι στην περίπτωση των εναγόντων είχε υπάρξει παραβίαση του άρθρου 1 του πρωτοκόλλου 1, της Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, για την παραβίαση του δικαιώματος προστασίας και πρόσβασης στην περιουσία.Στην «πρωτόδικη» απόφασή του το ΕΔΑΔ δεν είχε επιδικάσει αποζημίωση, αλλά με τη χθεσινή απόφασή του επιδίκασε από 250.000 ευρώ στον καθένα από τους ενάγοντες, για την παραβίαση του δικαιώματός τους να έχουν πρόσβαση, ως κληρονόμοι, στην περιουσία τους στην Τουρκία.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)