«Το μέλλον μας είναι με την Τουρκία», είπε χωρίς περιστροφές ο εγκάθετος της Άγκυρας, Ερσίν Τατάρ, μιλώντας υποτίθεται εκ μέρους των Τουρκοκυπρίων.
Ο Αλβανός πρωθυπουργός, που έχει βρεθεί υπό πίεση από το ελληνικό βέτο, προσπαθεί τώρα με ελιγμούς να ξεφύγει και να υφαρπάξει με άλλες μεθοδεύσεις τον Δήμο Χειμάρρας
Τά Χριστούγεννα, τά Φῶτα, ἡ Πρωτοχρονιά, κ’ ἄλλες μεγάλες γιορτές, γιά πολλούς ἀνθρώπους δέν εἶναι καθόλου γιορτές καί χαρούμενες μέρες, ἀλλά μέρες πού φέρνουνε θλίψη καί δοκιμασία. Δοκιμάζονται οἱ ψυχές ἐκεινῶν πού δέν εἶναι σέ θέση νά χαροῦνε, σέ καιρό πού οἱ ἄλλοι χαίρουνται.
Ως προσφοραί σοι Σώτερ εξωπτημέναι,
Oι δισμύριοι του νεώ κείνται μέσον.
Aνέρας (ήτοι άνδρας) ογδοάτη κτάνεν εικάδι δισμυρίους πυρ.
Τον 4ο αιώνα μ.Χ., επί Διοκλητιανού και Μαξιμιανού, οι χριστιανοί της Νικομήδειας ήταν αρκετά πολυπληθείς.
Ο Γκρίζος Λύκος, που παριστάνει εδώ και λίγες ώρες τον προπονητή του Παναθηναϊκου, ο φίλος και συνέταιρος του Χίτλερ της Άγκυρας, ο Φατιχ (Πορθητής) Τεριμ, στην πρώτη δήλωση του στην Αθήνα:
Η Γέννηση του Ιησού στην Καπνικαρέα
Χριστούγεννα παραμονές. Χριστούγεννα και χιονιάς πάντα πάνε μαζί. Μα εκείνη τη χρονιά οι καιροί ήτανε φουρτουνιασμένοι παρά φύση. Χιόνι δέν έρριχνε. Μοναχά που η ατμόσφαιρα ήτανε θυμωμένη, και φυσούσανε σκληροί βοριάδες με χιονόνερο και μ’ αστραπές. Καμμιά βδομάδα ο καιρός καλωσύνεψε και φυσούσε μια τραμουντάνα που αρμενιζότανε. Μα την παραμονή τα κατσούφιασε. Την παραμονή από το πρωΐ ο ουρανός ήτανε μαύρος σαν μολύβι, κ’ έπιασε κ’ έρριχνε βελονιαστό χιονόνερο.
Του Φίλωνα Κτενίδη (Τραπεζούντα 1889 – Θεσσαλονίκη 1963)
Δεν ήταν ούτε τριάντα χρονών η Δέσποινα όταν έχασε τον Σάββα, τον άντρα της, και έμεινε χήρα με το τρίχρονο παιδάκι της, τον Νίκο. Ο μακαρίτης ήταν καλός άνθρωπος και χρυσός νοικοκύρης. Με τις δύο λίρες – 216 γρόσια – μισθό που έπαιρνε, ζούσε τη γυναίκα και το παιδάκι του, χωρίς να τους στερήσει τίποτε. Οικονόμος ο ίδιος, καλή νοικοκυρούλα η γυναίκα του τα βόλευαν μια χαρά, σε βαθμό που η γειτονιά τους έπαιρνε και για πλούσιους.
Θεοφάνης Μαλκίδης
Υπάρχει και αυτός πολιτικός λόγος και αυτή η πολιτική πράξη, υπάρχει και αυτός ο Ελληνισμός: της αντίστασης, της αξιοπρέπειας, του αγώνα στην Ελλάδα, στη Διασπορά, στην Ευρώπη.
Η συνέντευξη στο ραδιοφωνικό σταθμό Μετρόπολις Θεσσαλονίκης Μακεδονίας
Λόγων στεφάνοις, οἷα τιμίοις λίθοις, |
Βιογραφία |
Ἕνα μέλος τοῦ πληρώματος τοῦ θρυλικοῦ ὑποβρυχίου Παπανικολῆς, εἶχε μιλήσει γιὰ τὶς θρυλικὲς ἀποστολές του τὴν περίοδο 1940-1941. Στὸ τέλος τοῦ ρεπορτὰζ μπορεῖτε νὰ δεῖτε σὲ βίντεο τὴν ἐξαιρετικὰ ἐνδιαφέρουσα διήγησή του.
Ἦταν Δεκέμβριος τοῦ 1914. Ὁ Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος ἔκλεινε τέσσερις μῆνες περίπου δράσεως καὶ αὐτὸ ποὺ ἀπὸ τὰ ἐπιτελεῖα τῶν ἐμπλεκόμενων δυνάμεων φάνταζε σὰν μιὰ σύντομη πολεμικὴ ἔνταση ἔδειχνε νὰ ὁδηγεῖτε σὲ ἕνα αἱματηρὸ ἀδιέξοδο μὲ ἀβέβαιη τελικὴ ἔκβαση. Ἡ ζωὴ τῶν στρατιωτῶν στὰ χαρακώματα ἦταν ἀρκετὰ ζοφερότερη σὲ σχέση μὲ αὐτὴ ὅπως παρουσιαζόταν στὰ φυλλάδια στρατολόγησης «μέσα σ’ αὐτοὺς τοὺς τάφους ποὺ τοὺς ὀνόμαζαν χαρακώματα, μὲ τὰ συστήματα τῶν ὑπογείων διαβάσεων καὶ τῶν διόδων, μᾶς ἔλειπαν σχεδὸν τὰ πάντα. Ἔμαθα γρήγορα… νὰ κρεμάω τὸ ψωμὶ σ’ ἕνα σύρμα τοποθετημένο στὴ μέση τοῦ ὀρύγματος γιὰ νὰ μὴν τὸ φτάνουν τὰ ποντίκια, νὰ κοιμᾶμαι μὲ βρεγμένες ἀρβύλες, γιατὶ τὸ νὰ προσπαθήσεις νὰ τὶς ξαναβάλεις, ἀφοῦ τὶς εἶχες βγάλει, θὰ ἦταν μάταιο, νὰ κοιμᾶμαι τυλιγμένος σὲ μιὰ μουσκεμένη χλαίνη, νὰ κοιμᾶμαι τέσσερις ὧρες ἀνάμεσα σὲ θορύβους, σὲ φωνές ἀνθρώπων, σὲ βρωμερὲς ἀναθυμιάσεις. (Φλορὰν Φλὲς, Ἰδού)».
Ήταν μόλις τριανταένα ετών. Ήταν ο Αστυνομικός Γεώργιος Λυγγερίδης και πριν από λίγο έφυγε από αυτή τη ζωή, ακρωτηριασμένος από "φιλάθλους" οι οποίοι πήγαν να παρακολουθήσουν αγώνα πετοσφαίρισης, οπλισμένοι....
Τώρα που οι " υπεύθυνοι" θα γράψουν για τιμωρία, για πάταξη της βίας και άλλα συναφή, εμείς παρόλο γνωρίζουμε πως ό,τι και να γράψουμε είναι λίγο, πως ό,τι και να πούμε ακούγεται μάταιο, το μόνο που μπορούμε να ευχόμαστε, είναι ο Θεός να αναπαύσει τη ψυχή του και να παρηγορήσει τους οικείους του.
Γεώργιε Καλό Παράδεισο και Καλή Ανάσταση!
Την απώλεια του 40χρονου επισμηναγού Επαμεινώνδα Κωστέα, ο οποίος σκοτώθηκε σήμερα το πρωί όταν συνετρίβη το εκπαιδευτικό αεροσκάφος στο οποίο επέβαινε, θρηνεί η Πολεμική Αεροπορία. Αυτή ήταν η τελευταία πτήση του με αεροσκάφος τύπου Τ-2, πριν περάσει σε νέο τύπο αεροσκαφών - είχε πάρει μετάθεση στα Τ-6.
ΘΕΟΦΑΝΗΣ ΜΑΛΚΙΔΗΣ
Το αλβανικό εθνικό όραμα παραμένει ύπουλο και ενεργό: Από το Κοσσυφοπέδιο και τα Σκόπια, μέχρι τους «Τσάμηδες» και την ελληνική μειονότητα της Αλβανίας
Η συνεχιζόμενη φυλάκιση του εκλεγμένου Δημάρχου Χιμάρας και αγαπητού φίλου Φρέντη Μπελέρη και οι ψευδείς κατηγορίες εναντίον του, αλλά και εναντίον του επίσης αγαπητού φίλου Παντελή Κοκαβέση , πρώην αντιπροέδρου της Ένωσης Χιμαριωτών, οι προκλήσεις από την αλβανική πλευρά σε ό,τι αφορά το “ζήτημα των Τσάμηδων” και οι επιδιώξεις στο Κοσσυφοπέδιο και τα Σκόπια, επανέφεραν στο προσκήνιο (για ακόμη μια φορά) το θέμα του αλβανικού εθνικού οράματος.
Στις 15η Δεκεμβρίου 1937, μετά από τέσσερις μέρες προετοιμασίας, τίθεται σε εφαρμογή το διάταγμα του Στάλιν και ξεκινούν οι διώξεις κατά των Ελλήνων της ΕΣΣΔ. Δώδεκα χιλιάδες Έλληνες καταδικάστηκαν σε θάνατο και δεκάδες χιλιάδες φυλακίστηκαν, εκτοπίστηκαν κ.λπ. Οι διώξεις του 1937-38 ήταν ένα πολύ δυνατό χτύπημα για τον ελληνισμό της ΕΣΣΔ που υπολογίζεται ότι τότε ήταν 300 χιλ. Ογδόντα πέντε χρόνια μετά η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία έδωσε άλλο ένα χτύπημα, ελπίζουμε να μην είναι το τελειωτικό, για τον ελληνισμό της Αζοφικής. Αναδημοσίευουμε την ομιλία του ιστορικού-ερευνητή Ιβάν Τζουχά στη μνήμη των δεκάδων χιλιάδων Ελλήνων που χάθηκαν και αυτοί στο Αρχιπέλαγος Γκουλάγκ.
Θα σταθώ, μόνο, σ' αυτά, χωρίς λεπτομέρειες, ως αντιστοιχία λόγων και έργων, ως υπόμνηση των πράξεων που μας συνοδεύουν, αφού όλοι θα κριθούμε με βάση ό,τι δεν κάναμε αλλά και ό,τι κάναμε:
Είναι Χριστούγεννα του 1974 και ο Δώρος Διάκου αναζητά τους αγνοούμενους γονείς του, μετά την εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο.
...Τα χρόνια 1905-1907 που υπηρετούσα στις τάξεις του στρατού, φοιτούσα συγχρόνως στην Βυζαντινή Μουσική Σχολή «Ιωάννης ο Δαμασκηνός». Μια μέρα κάποιος από τους συμμαθητές μου στη σχολή με προέτρεψε: «Να έρθεις στον μικρό Ναό του Προφήτη Ελισαίου, στον οποίον γίνονται κατανυκτικές αγρυπνίες και ψάλλουν βυζαντινά οι Παπαδιαμάντης, Μωραϊτίδης, Τσώκλης και άλλοι. Θα ωφεληθείς και θα μάθεις πολλά αναγκαία, χρήσιμα και ωφέλιμα για την ιερή υμνωδία».
Τοῦ Κῶστα Βάρναλη
Ὁ οὐρανὸς ἔβρεχε διαρκῶς λεπτὸν νερόχιονον, ὁ γραῖος ἀδιάκοπος ἐφύσα καὶ ἦτο ψῦχος καὶ χειμὼν τὰς παραμονὰς τῶν Χριστουγέννων τοῦ ἔτους…
Φέτος τα Χριστούγεννα είναι διαφορετικά για μένα και θέλω να πιστεύω για τον όλον τον Ελληνισμό.
Φέτος οι ευχές μου , οι ευχές όλων μας, είναι για τους αγαπημένους φίλους μου Φρέντυ Μπελέρη, Δήμαρχο Χιμάρας και Παντελή Κοκαβέση, πρώην αντιπρόεδρο της Ένωσης Χιμαριωτών, οι οποίοι κατηγορούνται άδικα από την Κολομβία των Βαλκανίων και ο μεν πρώτος είναι φυλακισμένος για επτά μήνες , ο δε δεύτερος είναι εκτός φυλακής, αλλά με εξευτελιστικούς όρους , λόγω του σοβαρού προβλήματος υγείας που αντιμετωπίζει .
Η επικράτηση της χριστιανικής πίστης σε λαούς περί την Μεσόγειο θάλασσα, λαούς που είχαν αναπτύξει σημαντικούς πολιτισμούς, είχε ως συνέπεια να καταστεί η περιοχή η πλέον σημαντική στην πλανητική ιστορία. Στο διάβα των αιώνων η Εκκλησία του Χριστού υπέστη πολλούς κλυδωνισμούς.
Κυκλοφορεῖ τὸ 130ὸ τεῦχος τοῦ περιοδικοῦ «Ἐνδοχώρα», τὸ μακροβιότερο περιοδικὸ τῆς ἑλληνικῆς περιφέρειας. Κάνετε ἕνα μοναδικὸ δῶρο, μία συνδρομή σὲ φιλικό σας πρόσωπο (25 € τὰ 5 τεύχη).
Τὰ περιεχόμενα τοῦ νέου τεύχους:
Ἡ Ἐπιτροπὴ Ἀποκατάστασης Προσφύγων καὶ ὁ πρόεδρός της πρεσβευτὴς τῶν ΗΠΑ Χένρι Μοργκεντάου (Θεοφάνης Μαλκίδης)
Οἱ Βαλαάδες (Ἀπόστολος Παπαδημητρίου)
Ἑκατὸ χρόνια ἀπὸ τὴ Γενοκτονία καὶ τὴ Λωζάνη - τρεῖς διανοούμενοι ἀπὸ τὴν Τουρκία γράφουν τὶς σκέψεις τους (Θεοφάνης Μαλκίδης)
Μετά τήν ἀπελευθέρωση τῶν Ἁγίων Σαράντα στίς 6 Δεκεμβρίου 1940, κατά τόν ἑλληνοϊταλικό πόλεμο, τοῦ Λουκόβου στίς 7 καί τοῦ Πικέρασι (Πικέρνι) στίς 8 τοῦ ἴδιου μήνα, ἡ 3η Μεραρχία τοῦ Ἑλληνικοῦ Στρατοῦ κινήθηκε βόρεια καί στίς 13 Δεκεμβρίου εἶχε φθάσει δυτικά καί βορειοδυτικά τοῦ Μπόρσι, στήν ἄριστα ὀχυρωμένη γραμμή, ὕψωμα 613 – Μάλι ε Κηπαρόιτ – Μάλι ε Τζόρετ – αὐχένας Κούτσι – Μάλι Ἰτέρας πού ὑπεράσπιζε ἡ ἰταλική μεραρχία Σιένα.
Το τουρκικό υπουργείο Εθνικής Άμυνας ανέφερε ότι οι μονάδες Διοίκησης της Ομάδας Εργασίας Αμφιβίων και οι μονάδες της Διοίκησης Στρατού Αιγαίου ολοκλήρωσαν με επιτυχία την κοινή αμφίβια εκπαίδευσή τους, όπως αναφέρουν τα τοπικά μέσα ενημέρωσης.
Μια ανάρτηση για την υπερηφάνεια που νιώθουν οι οικογένειες των ευζώνων έκανε η Προεδρική Φρουρά στον λογαριασμό της στο Twitter.
Οι πληγές της Β. Ηπείρου είναι αμέτρητες. Οι διωγμοί του ελληνισμού και των Ελλήνων της περιοχής, από την στιγμή που η Β Ήπειρος αποδόθηκε στο Αλβανικό Κράτος δεν σταμάτησαν ποτέ. Άλλοτε άγρια, με αρπαγές, βιασμούς, φυλακίσεις, εκτελέσεις, φόνους. Σήμερα μέσα από την τρομοκρατία, τον ψυχολογικό πόλεμο, το ψέμα, ιστορική διαστρέβλωση και τις παγίδες και όλα τα ανέντιμα μέσα. Παρακάτω ακολουθεί απόκομμα από το Εγκυκλοπαιδικόν Ημερολόγιο του Πελασγού Κορυτσάς έτους 1947, ένα ιστορικό ντοκουμέντο που παρουσιάζεται για πρώτη φορά στο κοινό, που εκδιδόταν στην Αθήνα από τον Κωνσταντίνο Σκενδέρη, ιδρυτή και της εφημερίδας Πελασγού της Κορυτσάς, της οποίας φιλοδοξούμε να γίνουμε συνέχεια και εμείς οι ελάχιστοι. Αυτό που θα διαβάσετε είναι ένα στιγμιότυπο της μαρτυρικής ζωής των προγόνων μας αλλά και ημών των ιδίων. |
