Η σφαγή στη Δράμα και το Δοξάτο το 1941.Όταν το έγκλημα δεν τιμωρείται,επαναλαμβάνεται.
Συνηθίζεται να λέγεται ότι ένα έγκλημα που δεν έχει τιμωρηθεί επαναλαμβάνεται, όπως αναφέρεται επίσης ότι ο δολοφόνος γυρνά στον τόπο του εγκλήματος.
Οι δύο παραπάνω διαπιστώσεις επιβεβαιώνονται στην περίπτωση των Βουλγαρικών σφαγών στη Δράμα και στο Δοξάτο.
Η πρώτη σφαγή στο Δοξάτο, με θύματα πάνω από 650 άνδρες, γυναίκες και παιδιά, έγινε την 30η Ιουνίου 1913, όταν στρατιώτες, αφού άρπαξαν ότι πολύτιμο βρήκαν, κατέκαψαν την κοινότητα και έσφαξαν τους κατοίκους της.
Την περίοδο 1916-1918 οι Βούλγαροι, ως σύμμαχοι των Γερμανών, καταλαμβάνουν για δεύτερη φορά την ανατολική Μακεδονία. Όσοι άντρες διασώθηκαν από τη σφαγή του 1913 οδηγούνται το καλοκαίρι του 1917 ως όμηροι στη Βουλγαρία. Σύμφωνα με την Έκθεση της Διασυμμαχικής Επιτροπής εβδομήντα τέσσερις (74) από αυτούς πεθαίνουν εκεί με φρικτά βασανιστήρια, ενώ 200 περίπου γυναικόπαιδα αφανίζονται από πείνα και αρρώστιες στο Δοξάτο.
Η τρίτη σφαγή έγινε την 29η Σεπτεμβρίου του 1941, όταν το Δοξάτο βρισκόταν, όπως και όλη η Ανατολική Μακεδονία και Θράκη, στην κατοχή των Βουλγάρων, συμμάχων των Γερμανών Ναζί. Με μια πράξη τυφλής βίας εκτελέστηκαν για αντίποινα τουλάχιστον διακόσιοι (200) άνθρωποι.