Γιορτάζοντας την καταστροφή της Σμύρνης και τη Γενοκτονία!

Θ. Μαλκίδης

Γιορτάζοντας την καταστροφή της Σμύρνης και τη  Γενοκτονία!

1.Οι θύτες εορτάζουν το έγκλημα

Στην Τουρκία η  αποκαλούμενη "Εορτή της Νίκης", στις 30 Αυγούστου, είναι από τις πιο επίσημες ημέρες για το κράτος, αφού αφορά τη νίκη του τουρκικού στρατού επί του ελληνικού, στις 30 Αυγούστου του 1922. Στις 26 Αυγούστου ο Μουσταφά Κεμάλ αυτοπροσώπως είχε ηγηθεί των στρατευμάτων στο Αφιόν Καραχισάρ με το  παράγγελμα «Στόχος μας είναι η Μεσόγειος! Εφοδος». Στις 30 ο ελληνικός στρατός ηττήθηκε στο Ντουμλούπιναρ και η υποχώρησή του συνεχίστηκε ως τις 9 Σεπτεμβρίου, ημέρα της άλωσης της Σμύρνης από τους Τούρκους. 

Η 30ή Αυγούστου χαρακτηρίζεται στην Τουρκία από ιδιαίτερη εθνικιστική  θέρμη. Οι εφημερίδες δημοσιεύουν στην πρώτη σελίδα τους μεγάλα πορτρέτα του πρωτεργάτη της Γενοκτονίας Κεμάλ και μερικές φορές μοιράζουν σημαίες. Όλοι καλούνται να σημαιοστολίσουν, η Τουρκία σκεπάζεται από κόκκινο και άσπρο, ενώ ο Τύπος γεμίζει επίσημες δηλώσεις.

Από το 1996 έχει δοθεί  ιδιαίτερη έμφαση στη μάχη του Μαντζικέρτ, που είχε σημάνει στις 26 Αυγούστου του 1071 την ήττα του Βυζαντίου από τους Σελτζούκους Τούρκους. Οι  εθνικιστές αρέσκονται να συνδέουν την 26η Αυγούστου του 1071 με την 30ή Αυγούστου του 1922, υπογραμμίζοντας τη συνέχεια εννέα αιώνων μαχών «εναντίον του ίδιου εχθρού».

Ο εορτασμός της «απώθησης του εχθρού στη θάλασσα» στη Σμύρνη, στις 9 Σεπτεμβρίου, έχει χαρακτήρα ακόμη  πιο ανθελληνικό. Κομπάρσοι αναπαριστούν τη σκηνή της άλωσης της πόλης, κατεβάζοντας την ελληνική σημαία και αντικαθιστώντας τη με τα τουρκικά χρώματα. 

Τα υπόλοιπα είναι γνωστά με την απώθηση των Ελλήνων και των Ελληνίδων στη θάλασσα και την ολοκλήρωση του εγκλήματος, που ολοκληρωμένο στοίχισε τη ζωή σε πάνω από 1.000.000 προγόνους μας.
  

2. Και το κράτος των  θυμάτων  εορτάζει τη σφαγή

Αλλά και στην Ελλάδα και εδώ είναι το οξύμωρο,  το κράτος εορτάζει (!)  την καταστροφή της Σμύρνης και τη   Γενοκτονία, αφού το θλιβερό και επαναλαμβανόμενο κάθε χρόνο κείμενο του Υπουργείου, της Περιφέρειας, της Αντιπεριφέρειας, του Δήμου, είναι το ακόλουθο:

"Σας κάνουμε γνωστό ότι με το Π.Δ. 304/2001 «Οργάνωση εκδηλώσεων μνήμης της 14^ης Σεπτεμβρίου» καθιερώθηκε η 14^η Σεπτεμβρίου κάθε έτους ως «Ημέρα Εθνικής Μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων της Μικράς Ασίας από το Τουρκικό Κράτος».

Ο φετινός εορτασμός θα γίνει την Κυριακή 18 Σεπτεμβρίου 2016.

Σύμφωνα με τις διατάξεις του Π.Δ 304/2001 ορίζονται τα εξής:

-Γενικός σημαιοστολισμός από 8^ης πρωινής μέχρι της δύσεως του ηλίου της 18^ης Σεπτεμβρίου, ημέρα της εορτής.

-Φωταγώγηση όλων των καταστημάτων του δημοσίου, των ΟΤΑ, καθώς και των καταστημάτων των Ν.Π.Δ.Δ και των Τραπεζών, από τη δύση του  ηλίου της 18^ης Σεπτεμβρίου, μέχρι τις πρωινές ώρες της επομένης.

-Επίσημη δοξολογία- Πανηγυρικός λόγος"

3. Ύβρις και  παρακμή

Είναι φανερό το έγκλημα της Ύβρεως που διαπράττει η Τουρκία εναντίον των θυμάτων της Γενοκτονίας, η οποία είχε συμβολικό τέλος στο λιμάνι της Σμύρνης το 1922.

Από την άλλη είναι επίσης φανερή η παρακμή της Ελλάδας, όταν το κράτος, εορτάζει, φωταγωγεί, σημαιοστολίζει, δοξολογεί, πανηγυρίζει κλπ, μία από τις μεγαλύτερες καταστροφές του ελληνικού λαού και ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα εναντίον της ανθρωπότητας.

Ελπίζοντας  στη Νέμεση και στη Θέμις, κάθε άλλη αναφορά  για το ζήτημα της Γενοκτονίας κρίνεται ανώφελη.....

Και φτωχοί και αγράμματοι;Μνήμη Αγίου Κοσμά του Αιτωλού

Θ. Μαλκίδης 

Και φτωχοί και αγράμματοι; Μνήμη Αγίου Κοσμά του Αιτωλού

«Ἁµαρτάνετε πολύ νά τά ἀφήνετε τά παιδιά ἀγράµµατα καί τυφλά, καί µή µόνον φροντίζετε νά τούς ἀφήσετε πλούτη καί ὑποστατικά, καί µετά τόν θάνατό σας νά τά τρῶν καί νά τά πίνουν καί νά σᾶς ὀπισολογοῦν. Καλύτερα νά τά ἀφήσετε φτωχά καί γραµµατισµένα, παρά πλούσια καί ἀγράµµατα».

Ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, ο πατροΚοσμάς, λέγοντας τα παραπάνω λόγια απευθυνόταν στο γένος των Ελλήνων που έβλεπε την καταπίεση των Οθωμανών και των συνεργατών τους να γίνεται ολοένα και σκληρότερη, έχοντας όμως πίστη στο Θεό και πεποίθηση στο Ρωμαίικο, ότι μπορούν τα γράμματα να γίνουν πρωταγωνιστικό μέσο απελευθέρωσης.

Είναι  φανερός ο  πόθος του Αγίου και εθνεγέρτη για την παιδεία των σκλαβωµένων Ελλήνων, με αυτήν  πίστευε ότι θα τους ελευθερώσει  από τα δεσμά της αμάθειας και της βαρβαρότητας των  καταπιεστών. Στον αδελφό του Χρύσανθο έγραφε  το 1779 ότι ίδρυσε 210 ελληνικά σχολεία και ανώτερες σχολές σε 30 επαρχίες που είχε επισκεφθεί, ενώ µερίµνησε και για την λειτουργία και συντήρησή τους.  Αυτός ο πόθος του για την παιδεία αποτελεί το πρώτο και βασικό στοιχείο, το οποίο χαρακτηρίζει  την ιεραποστολική και την εθνική  του δραστηριότητα.

Προβλέποντας την στρεβλή (σημερινή) πορεία της παιδείας μας θα πει, ότι «το κακό θα έρθῃ ἀπό τούς διαβασμένους», αναφερόμενος στους διαφωτιστές ψευτοδιανοούμενους, προσθέτοντας ότι «θά βγοῦν πράγματα ἀπό τά σχολεῖα, πού ὁ νοῦς σας δέν φαντάζεται». Περιγράφει προορατικά και την κοινωνική ζωή μας, όταν  μιλούσε για το γεγονός ότι οι πολιτικοί  «θά βάλουν φόρο στίς κόττες καί στά παράθυρα», ενώ  «οἱ ληστές (αυτοί δηλαδή που  χειρίζονται τίς τύχες μας) θα φύγουν ἀπό τά βουνά καί θά κατεβοῦν στίς πόλεις καί θά φοροῦν ποδήματα». 
Για τους νόμους που απορρυθμίζουν τον κοινωνικό , εκπαιδευτικό, εθνικό, οικονομικό και ηθικό μας βίο  επαληθεύθηκε η πρόβλεψή πως «θά δοῦμε και θά ζήσουμε τά Σόδομα καί τά Γόμορρα», ενώ προβλέποντας  το ζήτημα της μετανάστευσης, θα  αναφέρει το εξής: «Ἐσεῖς θά πᾶτε νά κατοικήσετε ἀλλοῦ καί ἂλλοι θἀρθοῦν νά κατοικήσουν σέ σᾶς»

Σήμερα ζούμε την παρακμή της παιδείας και τη χρεοκοπία της οικονομίας. 
Ζούμε την κατάρρευση της αξιοκρατίας   και την οικονομική πτώχευση. 
Ζούμε την έλλειψη ελληνικής και ορθόδοξης παιδείας και την οικονομική και κοινωική καταστροφή. 
Σήμερα έχουμε εκατομμύρια πτυχιούχους και ανάλογους άνεργους, παιδεία χωρίς μέλλον και αντίκρυσμα. 
Σήμερα είμαστε  "φτωχοί και αγράμματοι" για να παραφράσουμε τα  λόγια του Πατροκοσμά. 

Και η πολιτική διεθνοποίησης και αναγνώρισης της Γενοκτονίας, που είναι;

Θ. Μαλκίδης 

Και η πολιτική διεθνοποίησης και αναγνώρισης  της Γενοκτονίας, που είναι; 

"Ως Έλληνες αλλά και ως μέλη της Διεθνούς Κοινότητας και ως ισότιμοι Εταίροι της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οφείλουμε να μην λησμονούμε την θυσία των τραγικών θυμάτων της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου και των Ελλήνων της Μικράς Ασίας, επιτελώντας έτσι εθνικό χρέος το οποίο πηγάζει και από τις ομόφωνες αποφάσεις της Βουλής των Ελλήνων του 1994 και του 1998 αντιστοίχως. Κι αυτό όχι για λόγους εκδίκησης, αφού το αίσθημα αυτό είναι εντελώς άγνωστο σ' εμάς, τους Έλληνες, όπως άλλωστε καταδεικνύει μ' ενάργεια το γεγονός στηρίζουμε ανεπιφυλάκτως την συνταγματική νομιμότητα στην φίλη και γείτονα Τουρκία και είμαστε γέφυρα ειρήνης και φιλίας ως προς τις σχέσεις της με την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Δύση γενικότερα.

Αλλά διότι μόνον η άσβεστη μνήμη και αυτών των Γενοκτονιών μπορεί να γίνει οδηγός, μέσα στην σημερινή ζοφερή πραγματικότητα της τρομοκρατίας -κατ' εξοχήν της τζιχαντιστικής- που διαπράττει εγκλήματα κατά της Ανθρωπότητας, από την οποία υποφέρει και η Τουρκία, προκειμένου να υπερασπισθούμε, ταυτοχρόνως, το μέλλον της Ανθρωπότητας και την τελική ενοποίηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης εναντίον των αδίστακτων εχθρών που απεργάζονται την διάλυση και την καταστροφή της".

Οι παραπάνω προτάσεις είναι από τη σημερινή δήλωση του Προέδρου της Δημοκρατίας σχετικώς με ένα θέμα το οποίο σε πρόσφατο κείμενό μου το αποκάλεσα "Αν η Ελλάδα, στο ζήτημα της Γενοκτονίας, ήταν Αρμενία....." (http://malkidis.blogspot.gr/2016/08/blog-post_17.html

Από την παραπάνω δήλωση απουσιάζει, όπως είναι αναμενόμενο άλλωστε,  η πολιτική διεθνοποίησης της Γενοκτονίας, όπως έχει την νομική, διπλωματική, πολιτική και κυρίως η ηθική υποχρέωση η ελληνική πολιτεία. Απουσιάζει, όπως άλλωστε, απουσιάζει γενικώς από το ζήτημα της Γενοκτονίας, η υπόμνηση προς την Τουρκία και τη διεθνή κοινότητα, ότι το έγκλημα αυτό, αφορά το μέλλον του πλανήτη, αφού κάθε καθυστέρηση αναγνώρισης, θα συντελέσει στο γεγονός να σημειωθούν και άλλα εγκλήματα. 

Όπως συνέβη με την μη τιμωρία των Νεότουρκων και των Κεμαλικών για τα εγκλήματα τους εναντίον των Ελλήνων, Αρμενίων και άλλων λαών,  που είχε σαν αποτέλεσμα οι Ναζί  να τα επαναλάβουν με το Ολοκαύτωμα. 
Είναι προφανές ότι με την αντίστοιχη απουσία και αδιαφορία της Ελλάδας για τη Γενοκτονία, που αναλίσκεται σε λόγια άνευ σημασίας και ουσίας, όχι μόνο δε θα προχωρήσει η διεθνοποίηση και η αναγνώριση, αλλά θα μας εγκαλεί κιόλας η φασιστική Τουρκία. 

Οι πράξεις και μόνο οι πράξεις θα τους κρίνουν όλους και οι κριτές θα είναι τα θύματα της Γενοκτονίας!