Διεθνές Συνέδριο από τη Δημοκρατία της Αρμενίας, για την πρόληψη και την καταδίκη του εγκλήματος της γενοκτονίας στην πρωτεύουσα της Αρμενίας,Γερεβάν

Διεθνές Συνέδριο από τη Δημοκρατία της Αρμενίας, για την πρόληψη και την καταδίκη του εγκλήματος της γενοκτονίας στην πρωτεύουσα της Αρμενίας, Γερεβάν.
Όταν ένα κράτος που σέβεται το παρελθόν του, μπορεί να βαδίσει στο παρόν και να προχωρήσει στο μέλλον.

Επιστήμονες από 20 περίπου χώρες βρέθηκαν στην Αρμενία και συγκεκριμένα στην πρωτεύουσα Γερεβάν για ένα διήμερο διεθνές συνέδριο με τίτλο, «Το έγκλημα της γενοκτονίας: Πρόληψη, καταδίκη και εξάλειψη των συνεπειών." Το συνέδριο οργανώθηκε από το Υπουργείο Εξωτερικών της Δημοκρατίας της Αρμενίας σε συνεργασία με το Αρμενικό Μουσείο – Ινστιτούτο της Γενοκτονίας.
Την έναρξη του συνεδρίου, έκανε ο πρόεδρος της Δημοκρατίας της Αρμενίας Σερζ Σαρκισιάν ο οποίος ζήτησε την ευρύτερη διεθνή αναγνώριση της γενοκτονίας των Αρμενίων, τονίζοντας ότι η διατύπωση του εγκλήματος είναι ουσιώδης για την πρόληψη περισσοτέρων εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας.
Οι παρατηρήσεις του Σαρκισιάν έρχονται εν μέσω αυξανόμενων πιέσεων που ασκούνται στο Κογκρέσο των ΗΠΑ σχετικά με την Αρμενική Γενοκτονία (ψήφισμα H.Res.252). Το συνέδριο αποτέλεσε μέρος μίας πολιτικής ισχυρής ώθησης από την επίσημη Αρμενία για να στηρίξει το ζήτημα της Γενοκτονίας μετά τις συμφωνίες του Δεκεμβρίου του 2009 με την Τουρκία.
Σαρκισιάν επέκρινε την πολιτική σκοπιμότητας και κοντόφθαλμου οπορτουνισμού που διαμορφώνουν συχνά τη στάση των κυβερνήσεων έναντι της γενοκτονίας.
«Τα πικρά διδάγματα της γενοκτονίας των Αρμενίων δεν μπορούν να πάνε πίσω την ιστορία και τη μνήμη της ανθρωπότητας ως απλές αναμνήσεις του παρελθόντος. Ήρθαν για να αντικατασταθεί από τη φρίκη του Ολοκαυτώματος και τις τραγωδίες στη Ρουάντα, το Νταρφούρ και πολλά άλλα μέρη », είπε στην ομιλία του με την οποία άνοιξε τις εργασίες του Συνεδρίου. . Οι παρατηρήσεις του ήταν μια σαφής αναφορά στην απροθυμία των χωρών να αναγνωρίσουν τη Γενοκτονία και τον κίνδυνο έλθει σε αντιπαράθεση με την Τουρκία.
Ένας από τους συμμετέχοντες στο συνέδριο, ο σημαντικός Αρμενο-Αμερικανός ιστορικός Richard Hovannisian, ανέφερε ότι η κυβέρνηση της Αρμενίας αναθεωρεί τη θέση της σχετικά με την αναγνώριση της γενοκτονίας με την κατάρρευση των συμφωνιών εξομάλυνσης των σχέσεων με την Τουρκία. “«Φαίνεται να έχει γίνει πιο αποφασιστική," είπε ο Hovannisian.

Η πολιτική Σαρκισιάν της προσέγγισης με την Τουρκία προκάλεσε ένα μπαράζ κριτικής από πολλούς στην Αρμενία και σε όλη τη Διασπορά της .

Και υποστηρίζεται ότι η Τουρκία έχει αξιοποιήσει την πολιτική αυτή για να κρατήσει περισσότερες χώρες μακριά από την αναγνώριση της σφαγής των περίπου 1,5 εκατομμυρίων Αρμενίων ως γενοκτονία.
Ο καθηγητής Taner Akcam, δήλωσε ότι η αναγνώριση αυτή θα καθιστούσε πολύ πιο δύσκολο για το τουρκικό κράτος να ισχυριστεί ότι οι Αρμένιοι πέθαναν σε πολύ μικρότερους αριθμούς και όχι ως αποτέλεσμα μιας εκ προμελέτης κυβερνητικής πολιτικής.
Θα ήθελα να συστήσω ένθερμα την αναγνώριση της γενοκτονίας των Αρμενίων", δήλωσε ο Ακσάμ. "Αυτό είναι επίσης σημαντικό για την πρόληψη και άλλων γενοκτονιών.
Περιέγραψε την πολιτική της Τουρκίας για το θέμα ως «μια πολιτική 95 ετών άρνησης» που εμποδίζει την Τουρκία από την ανάπτυξη μιας πραγματικής δημοκρατίας, ωστόσο είμαι αισιόδοξος ότι η τουρκική κυβέρνηση θα αλλάξει την πολιτική σύντομα.
"Ελπίζω ότι η Τουρκία θα αντιμετωπίσει αυτό το σκοτεινό κεφάλαιο της ιστορίας. Η Τουρκία δεν είναι η Τουρκία που γνωρίζουμε εδώ και 10 χρόνια.

Αν θέλει να είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του πολιτισμένου κόσμου, πρέπει να αναγνωρίσει αυτές τις παρανομίες του παρελθόντος ", δήλωσε ο Ακτσάμ.
Αλλά η πολιτική της Τουρκίας της άρνησης και τις σχέσεις της με τις χώρες της Ευρώπης έχουν αραιωθεί μετά τις πιέσεις από την ΕΕ για την Τουρκία να μάθει να αντιμετωπίζει το παρελθόν της, σύμφωνα με την Tessa Hofmann του Ελεύθερου Πανεπιστημίου του Βερολίνου.
Η Hofman εξήγησε ότι στη χώρα της, τη Γερμανία, η κυβέρνηση, τώρα περισσότερο από ποτέ "διατηρεί τη δέσμευσή της για την θέση του της κατηγορηματικά αρνείται ότι αυτό που συνέβη ήταν γενοκτονία."
Η Αρμενία θα πρέπει επομένως να υποβάλουν την υπόθεσή της στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, τόνισε.

Το συνέδριο διερεύνησε επίσης τον ρόλο του Ισραήλ στην άρνηση της Τουρκίας της γενοκτονίας, με την παρουσίαση από τον διάσημο ιστορικό Ιsrael Charny, ο οποίος είπε ότι το Ισραήλ θα πρέπει να αναγνωρίσει επίσημα την εγκληματικότητα σε πολιτικό επίπεδο.
“"Αν και, το Ισραήλ έχει προ πολλού αναγνωρίσει τη Γενοκτονία των Αρμενίων με τις κοινωνικές και πολιτιστικές διαστάσεις της, σε κρατικό επίπεδο, κάτι τέτοιο δεν έχει συμβεί", δήλωσε ο Charny.
Μιλώντας για διώξεις και αποζημιώσεις, ο Αιγύπτιος ερευνητής Ahman Abgel Avi Σαλάμι είπε οι απόγονοι των Αρμενίων επιζώντων της Γενοκτονίας έχουν το δικαίωμα να απαιτήσουν αποζημίωση από την Τουρκία ως διάδοχος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Σύμφωνα με τον Abgel Avi Σαλάμι, η Τουρκία πρέπει να αναγνωρίσει την Γενοκτονία των Αρμενίων, να ζητήσει συγγνώμη και να καταβάλει αποζημίωση.

"Πρέπει να υποσχεθεί ότι δε θα διαπράξει τέτοια εγκλήματα στο μέλλον», είπε, αναφέροντας το παράδειγμα της Γερμανίας , όπου το Βερολίνο αναγνώρισε το Ολοκαύτωμα και κατέβαλλε αποζημίωση στους Εβραίους. “"Η Τουρκία πρέπει να κάνει το ίδιο όσον αφορά την Γενοκτονία των Αρμενίων", πρόσθεσε.
. Η Δημοκρατία της Αρμενίας έχει το δικαίωμα να καταθέσει αγωγή εναντίον της Τουρκίας να προστατεύσει τα συμφέροντα των Αρμενίων και των απογόνων των θυμάτων γενοκτονίας, που βρήκαν μια φορά καταφύγιο στο έδαφος της Αρμενίας.
.

«Οι ΗΠΑ, η Γαλλία και ο Καναδά, επίσης, μπορούν να προστατεύσουν τα συμφέροντα των απογόνων των θυμάτων της Γενοκτονίας που κατοικούν στο έδαφός τους. Νομική ευθύνη για τη γενοκτονία δεν έχει χρονικά όρια, ενώ η ηθική ευθύνη ξεπερνά το νόμιμο ", δήλωσε ο Avi Abgel Salami. ."Αυτό αναφέρεται στο ψήφισμα του ΟΗΕ [σχετικά με τη γενοκτονία και την πρόληψή της]. Ωστόσο, η πραγματική πολιτική εμποδίζει την εφαρμογή του παρόντος ψηφίσματος. "
Ο Peter Balakian συγγραφέας του βιβλίου «ο Τίγρης Φλέγεται. Η Γενοκτονία των Αρμενίων», το οποίο μεταφράστηκε και στα ελληνικά, αναφέρθηκε στην καταστροφή με τη Γενοκτονία και του πολιτισμικού παρελθόντος, ως το τελευταίο μέσο εξαφάνισης του λαού. Το παράδειγμα καταστροφής των μνημείων των Αρμενίων και άλλων λαών είναι χαρακτηριστικό και δείχνει τη στόχευση του θύτη.
Ο Φάνης Μαλκίδης στην ομιλία του για το Έγκλημα της Γενοκτονίας και τη γενοκτονία των Ελλήνων ανέφερε ότι ο θεμελιωτής και εμπνευστής της Σύμβασης του ΟΗΕ για τη Γενοκτονία Ρ. Λέμκιν στήριξε την έρευνά του στη γενοκτονία των Ελλήνων και των Αρμενίων. Η Γενοκτονία των Ελλήνων αποτελεί ένα έγκλημα που στέρησε τη ζωή σε 1.000.000 ανθρώπους από τους πλέον και 2.500.000 που ζούσαν στο οθωμανικό κράτος και κάθε λαός που έχει υποστεί ένα ανάλογο έγκλημα, έχει το δικαίωμα να απαιτήσει την αναγνώριση, ένα δικαίωμα που πηγάζει από την ιστορική αλήθεια και το δίκαιο. Τέλος ζήτησε από το κοινοβούλιο της Αρμενίας να είναι το επόμενο που θα αναγνωρίσει τη γενοκτονία των Ελλήνων.

Ο Υπουργός Εξωτερικών της Αρμενίας Έντουαρντ Ναλμπαντιάν, τόσο στην έναρξη του συνεδρίου όσο και στη λήξη του επεσήμαινε ότι η πρόληψη και καταδίκη των γενοκτονιών δεν πρέπει να είναι όμηροι στην πολιτική και αντ 'αυτού πρέπει να είναι στην ατζέντα της διεθνούς κοινότητας. «Άρνηση της γενοκτονίας και της ατιμωρησίας θα ανοίξει το δρόμο για νέα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Ανεξάρτητα από γεωπολιτικά ή άλλα συμφέροντα, η διεθνής κοινότητα πρέπει να είναι ενωμένη στην καταδίκη και την πρόληψη της γενοκτονίας, "είπε ο Ναλμπαντιάν, κλείνοντας το συνέδριο .
Το συνέδριο αποτελούνταν από τέσσερις θεματικές ενότητες τις οποίες συντόνισε ο Αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών και πρώην πρέσβης της Αρμενίας στην Αθήνα Arman Kirakossyan, ο σύμβουλος του διευθυντή του Ινστιτούτου Ανατολικών Σπουδών της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών της Αρμενίας Νικολάι Hovhannisyan, ο διευθυντής του Μουσείο και του Ινστιτούτο της Γενοκτονίας της Αρμενίας Χάικ Demoyan και από το μέλος του Συνταγματικού Δικαστηρίου της Αρμενίας Βλαντιμίρ Vardanyan.
Οι συμμετέχοντες στο συνέδριο συναντήθηκαν με τον Karekin II, Πατριάρχη των Αρμενίων, ο οποίος μίλησε για την αναγνώριση της Γενοκτονίας, επισκέφθηκαν το μνημείο της Γενοκτονίας καθώς και το Μουσείο και το Ινστιτούτο της Γενοκτονίας, ενώ φύτεψαν ένα δέντρο στη μνήμη των θυμάτων.



Το συνέδριο στο youtube

http://www.youtube.com/watch?v=dGZLDuyzDfA

International Conference on Genocide Prevention, Condemnation and Elimination in Yerevan, Armenia

Ministry of Foreign Affairs of the Republic of Armenia in cooperation with the Armenian Museum- Institute of Genocide
International Conference on Genocide Prevention, Condemnation and Elimination in Yerevan, Armenia.

Genocide scholars from about 20 countries are in Armenia for a two-day international conference on Genocide that kicked-off on Tuesday in Yerevan. The conference , organized by the Ministry of Foreign Affairs of the Republic of Armenia in cooperation with the Armenian Museum- Institute of Genocide, is titled, “The Crime of Genocide: Prevention, Condemnation and Elimination of Consequences.”
Opening the conference, President of Republic of Armenia Serzh Sarkisian called for broader international recognition of the Armenian genocide, stressing that the crime’s affirmation is essential for preventing more crimes against humanity.
Sarkisian’s remarks come amid growing pressure on the US Congress to bring the Armenian Genocide resolution (H.Res.252) to a vote in the full House of Representatives. The conference is part of what seems to be a strong push by official Yerevan to support the measure in the aftermath of its collapsed talks with Turkey to normalize relations.
One of the conference participants, prominent Armenian-American historian Richard Hovannisian, suggested that Armenia’s government has toughened its position on genocide recognition since the collapse of its normalization agreements with Turkey. “It seems to have become more determined,” Hovannisian told RFE/RL’s Armenian service.

Sarkisian’s policy of rapprochement with Turkey has triggered a barrage of criticism from many in Armenia and its worldwide Diaspora. They say that Ankara has exploited it to keep more countries from recognizing the slaughter of some 1.5 million Ottoman Armenians as genocide.
Taner Akcam, a U.S.-based Turkish scholar, said such recognition would make it much harder for the Turkish state to claim that Armenians died in much smaller numbers and not as a result of a premeditated government policy.
“I strongly recommend recognition of the Armenian genocide,” Akcam told journalists. “This is also important for the prevention [of more genocides,]” he said.
He went on to describe Turkey’s treatment of the issue as “a policy of 95 years of denial” that is preventing Turkey from developing a true democracy. “Facing history is a very honorable thing and I’m hopeful the Turkish government will change the policy soon,” Akcam added.
“I do hope that Turkey will face this dark chapter of the history. Turkey is not the Turkey that we know for 10 years. If it wants to be a member of the European Union, of the civilized world, it has to acknowledge these wrongdoings of the past,” Akcam said.
But Turkey’s policy of denial and its relations with the leading countries of Europe have diluted pressure from the EU for Turkey to come to grips with its past, according to Tessa Hofmann of the Free University in Berlin.
Hofman explained that in her own country, Germany, the government, now more than ever “stays committed to its position of categorically denying that what happened was genocide.”

Armenia should therefore submit its case to the International Court of Justice in The Hague, she stressed.
The conference also explored Israel’s role in Turkey’s denial of the Genocide, with a presentation by renowned genocide historian Israel Charny, who said Jerusalem should officially recognize the crime on a political level.
“Though, Israel has long recognized the Armenian Genocide on societal and cultural level, at the state level, this has not happen,” said Charny.
Speaking about retribution and reparations, Egyptian scholar Ahman Abgel Avi Salami said the descendants of Armenian Genocide survivors have the right to demand compensation from Turkey as a successor of the Ottoman Empire.
According to Abgel Avi Salami, Turkey should recognize the Armenian Genocide, apologize, and pay compensation. “It has to promise not to commit such crimes in the future,” he said, citing the German example, where Berlin recognized the Holocaust and paid compensation to Jewish descendants. “Turkey should do the same regarding Armenians,” he added.
The scholar explained that the Republic of Armenia has the right to file a lawsuit against Turkey to protect the interests of Armenians and descendants of the Genocide survivors, who once found shelter in the territory of Armenia.




“U.S., France and Canada also can protect interests of the descendants residing in their territory. Legal responsibility for genocide has no time limits, while moral responsibility surpasses the legal one,” said Abgel Avi Salami. “This is mentioned in the UN resolution [on Genocide Prevention]. However, real politics prevents from implementation of this resolution.”
Sarkisian had similarly criticized the “political expediency and short-sighted opportunism” that often shape governments’ attitudes towards past and present genocides.



“The bitter lessons of the Armenian genocide did not go down in the history and memory of humankind as mere memories of the past. They came to be replaced by the horrors of the Holocaust and the tragedies in Rwanda, Darfur and many other places,” he said in a speech at the forum. His remarks were a clear reference to the reluctance of countries to recognize the Genocide and risk antagonizing Turkey.
Theofanis Malkidis (Greece), in his paper “ The Crime of Genocide and the Case of Greek Genocide” said that the word genocide (form Greek and Latin words Genos and cide) was coined by Raphael Lemkin. In his writings on genocide, Lemkin is known to have detailed the fate of Greeks and Armenians in Ottoman Empire and Turkey. In August 1946 the New York Times reported: “Genocide is no new phenomenon, nor has it been utterly ignored in the past. ... The massacres of Greeks and Armenians by the Turks prompted diplomatic action without punishment”
The Greek Genocide is a mass crime against humanity and civilization. 1.000.000 of Greeks, from 2.500.000, were exterminated.
This premeditated destruction of the 40% of the Greeks, constitutes genocide according to the criteria of U.N. (article 2 of the Treaty for the Prevention and Punishment of Genocide, paragraphs a, b, c, d and e). Each nation has the right to intensely demand from the authorities of the crimes and offences committed against it to recognize them. Recognition which constitutes the confirmation of a nation’s right to the respect of its existence according to the international law and the historic truth, T. Malkidis, said, and called Armenian parliament to recognise the Greek Genocide.

Peter Balakian, professor, author of the novel “Tigris burning. The Armenian Genocide” , said for the Problem of Responsibility and the Destruction of Cultural Property, especially on Armenian Genocide.


Armenian Foreign Minister Edward Nalbandian, in the closing remarks of the conference, made the same point, saying that the prevention and condemnation of genocides should not be taken hostage to politics and instead must be on the international community’s agenda. “Genocide denial and impunity pave the way for new crimes against humanity. Regardless of geopolitical or other interests, the international community must be united in condemning and preventing genocide,” Nalbandian told conference participants.

The conference consisting of four sessions was moderated by the Deputy Minister of Foreign Affairs of RA Arman Kirakossyan, by the adviser to the director of the Institute of Oriental Studies of the National Academy of Science of RA Nikolay Hovhannisyan, by the director of the Armenian Genocide Museum & Institute Hayk Demoyan and by the member of Constitutional Court of Armenia Vladimir Vardanyan.
The international conference on "The Crime of Genocide: Prevention, Condemnation and Elimination of Consequences" dedicated to the adoption of the UN Convention on prevention and condemnation of the crime of genocide.
The participants also visited the Tsisternakaberd memorial complex of Monument and Museum / Institute of victims of the Armenian Genocide and planted a tree in the "Memory Park". Finally the participants met His Holiness Karekin II Surpreme Patriarch and Catholicos of All Armenians.


The conference in youtube http://www.youtube.com/watch?v=dGZLDuyzDfA

Αδριανούπολη- Κάραγατς- Νέα Ορεστιάδα

Φάνης Μαλκίδης


Αδριανούπολη- Κάραγατς- Νέα Ορεστιάδα: Ζωντανή ιστορία και δημιουργική μνήμη.

Μέρος της ομιλίας στην παρουσίαση του βιβλίου των Δ. Κιηγμά και Γ. Ρυζιώτη για την Αδριανούπολη- Κάραγατς- Νέα Ορεστιάδα, στην εκδήλωση που οργάνωσαν ο φιλεκπαιδευτικός σύλλογος Αδριανούπολης και Σύλλογος Ορεστιαδιτών Θεσσαλονίκης.

Θεσσαλονίκη 19 Δεκεμβρίου 2010

Ένας σχεδόν αιώνας αφωνίας και σιωπής πέρασε από τότε ένας στρατός που δεν ηττήθηκε ακολουθούμενος από πρόσφυγες, όπως έγραψε ο Έρνεστ Χεμινγουέι, πέρασαν τον ποταμό Έβρο. Ένας αιώνας από τότε που χιλιάδες άνθρωποί μας, άφησαν τις οικίες τους, τα εκπαιδευτήρια, τους χώρους λατρείας τους, αυτά που είχαν οικοδομήσει, οι δικοί τους πρόγονοι, αιώνες πριν. Κορυφαία στιγμή του ξεριζωμού η φυγή από την Αδριανούπολη, το Κάραγατς και τα χωριά της περιοχής. Τότε που οι Αδριανουπολίτες θυσιάστηκαν για να σωθεί η Ελλάδα. Η νέα, όπως το συνθετικό στην ονομασία πριν από πολλές πόλεις και χωριά των Θρακών στην Ελλάδα, Ιφιγένεια, ήταν η Αδριανούπολη. Μία Ιφιγένεια που έσωσε την Ελλάδα του 1922.
Ο πολιτισμικός, κοινωνικός, οικονομικός, θρησκευτικός πλούτος, η φύση, το δομημένο περιβάλλον, καταστράφηκε και οι άνθρωποι αναζήτησαν καταφύγιο όσο γινόταν πιο κοντά στις εστίες τους, στην πατρίδα. Για να τη βλέπουν με τα μάτια του σώματος και της ψυχής. Η Νέα Ορεστιάδα, σχεδιάστηκε από την αρχή για να στεγάσει τους διωγμένους Αδριανουπολίτες, ενώ στην Αλεξανδρούπολη, βρήκαν καταφύγιο άλλοι τόσοι στα «Καραγατσιανά». Ο νομός Έβρου ήταν ο χώρος όπου εγκαταστάθηκαν σχεδόν όλοι οι Θρακιώτες της περιοχής της Αδριανούπολης, ωστόσο λίγα χρόνια αργότερα πολιτικές και οικονομικές συγκυρίες, οδήγησαν χιλιάδες εκτός της περιοχής, στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη, στη Γερμανία, και στις χώρες της ανατολικής Ευρώπης.
Κάθε βιβλίο, κάθε προσπάθεια, κάθε αναφορά, στην ιδιαίτερη μας πατρίδα, τη Θράκη, την Αδριανούπολη, είναι μία ψηφίδα για να σχηματιστεί ξανά το ψηφιδωτό που καταστράφηκε το 1922. Το ψηφιδωτό το οποίο προσπαθούν θεσμοί, πρόσωπα, σύλλογοι να συνθέσουν ξανά, για να επανέλθουν οι μνήμες, οι εικόνες, οι μυρωδιές. Από τη γέφυρα στο ποτάμι, τα ωραία και φωτεινά σχολεία, τις εκκλησίες, τα όμορφα δέντρα, τα «καραγάτσια», μέχρι τα αρτοποιεία, τα ζαχαροπλαστεία και το σιδηρόδρομο. Αυτόν που κάθε Αδριανουπολίτης και απόγονός του είχε ως εικόνα ζωής, ορόσημο και ένωση Δύσης – Ανατολής και αντίστροφα, μέχρι που να απαξιωθεί και να στέκεται σήμερα εγκαταλελειμμένος και καταστραμμένος.
Η συμβολή του βιβλίου για την Αδριανούπολη, το Κάραγατς, τη Νέα Ορεστιάδα, είναι αναμφισβήτητα σημαντική και καθοριστική. Σημαντική γιατί αναδεικνύει παλιά αλλά όχι ξεχασμένα και φέρνει στο πεδίο της σκέψης μας την καταγωγή μας, την κληρονομιά μας. Αυτήν που δεν πρέπει να παραδώσουμε ακόμη μία φορά, την ώρα που οι θύτες προκαλούν ζώντες και τεθνεώτες. Καθοριστική γιατί από το χώρο των συναισθημάτων και της συγκινησιακής φόρτισης ως τρόπου προσέγγισης της Θράκης, της Αδριανούπολης και των άλλων πατρίδων της καθ΄ ημάς Ανατολής, περάσαμε στη δυναμική, παραγωγική, ζωντανή και δημιουργική μνήμη. Η συνεισφορά των συγγραφέων στην ανάκτηση της μνήμης, είναι μεγάλη, δημιουργώντας συνθήκες για την αλήθεια, δηλαδή τη μη λήθη. Όπως έγραφε ο Τσέχος συγγραφέας Μίλαν Κούντερα, «η πάλη του ανθρώπου ενάντια στην εξουσία είναι η πάλη της μνήμης κατά της λήθης».