Σαράντα ημέρες χωρίς τον Γιώργο Ανδρεάδη

Θ. Μαλκίδης

Σαράντα ημέρες χωρίς τον Γιώργο Ανδρεάδη 

1. Η ψυχή του και ο αγώνας του 

Είναι γνωστό από τη ζωντανή πίστη μας, τι σημαίνει η συμπλήρωση και η παρέλευση σαράντα ημερών από την κοίμηση ενός συνανθρώπου μας. Είναι γνωστό πως και πότε  πρέπει να μνημονεύουμε τον αγαπημένο συγγενή, φίλο, γνωστό και πνευματικό μας αδελφό, που έφυγε από αυτή τη ζωή. 

Οι σαράντα ημέρες χωρίς τον Γιώργο Ανδρεάδη, τον αγαπημένο φίλο και συναγωνιστή, αποτελούν μετάβαση για όλους μας. Πρωτίστως για τη ψυχή του καθώς και  για όλους όσους τον αγάπησαν και πορεύτηκαν μαζί του σε αγώνες, δοκιμασίες και εμπόδια που συναντά κάθε άνθρωπος. 

Είναι γεγονός ότι οι μεταπολεμικές πολιτικές ελίτ της Ελλάδας ήταν εχθρικές έναντι της μνήμης, της ταυτότητας και της γνώσης. Η κοινή ένταξη της Ελλάδας και της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ και η ταύτιση των ελληνικών συμφερόντων με ξένα, αποξένωσε τον ελληνικό λαό από την ιστορική του πορεία. 

     

Για τη Γενοκτονία και την ιστορική μνήμη ούτε λόγος και κυρίως ούτε πράξη να γίνεται. Η δημοσίευση κειμένων και βιβλίων για τη Γενοκτονία   και τις χιλιάδες κρυφές άγνωστες ιστορίες της στη δεκαετία του 1980 έγινε μέσα σε ένα εχθρικό περιβάλλον από ανθρώπους όπως  ο Γιώργος Ανδρεάδης, ο οποίος  έδωσε μία άλλη διάσταση στην υπόθεση της Γενοκτονίας με τα έργα του ο "Θόδωρον", η "Τολίκα", η "Ταμάμα". 

2.Το έργο "Ταμάμα" ως σύμβολο της ζωής του Γιώργου Ανδρεάδη
     

Η Ταμάμα είναι η ιστορία ενός ακόμη κοριτσιού που αποκόπηκε κατά τη διάρκεια της   Γενοκτονίας, από  την οικογένειά της  και  το 1916 βρήκε καταφύγιο σε  μια τουρκική οικογένεια. Σε προχωρημένη ηλικία   άρχισε να μιλάει ξανά την μητρική της γλώσσα και να  ζητάει να πάει στο χωριό της, αρχίζοντας έτσι μία  ιστορία που κατέληξε στην επανένωση με την  οικογένειά της που είχε καταφύγει στην Ελλάδα. 

Στην Ταμάμα, η οποία έχει μεταφραστεί στην ποντιακή διάλεκτο και σε οχτώ γλώσσες, ανάμεσά τους η τουρκική και η κινεζική, βασίστηκε η ιστορική όπως αποδεικνύεται κινηματογραφική ταινία «Περιμένοντας τα Σύννεφα», η οποία σκηνοθετήθηκε από τη γεννημένη στην Τραπεζούντα Γεσίμ Ουστάουγλου, σε συνεργασία με τον Πέτρο Μάρκαρη. Η  Ουστάουγλου, ανήκει στη μεγάλη ομάδα Τούρκων πολιτών και δημοκρατών που μάχονται για τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Τουρκία, τόσο στη γειτονική χώρα, όσο και στο εξωτερικό.

     Ο Ανδρεάδης μέσα από το έργο "Ταμάμα" και τα πραγματικά γεγονότα που έχει καταγράψει, προβάλλεται η Γενοκτονία  και στοχεύει στην ιστορική αποκατάσταση της μνήμης των θυμάτων. Η αναγνώριση του διαπραχθέντος εγκλήματος, η συγνώμη από την τουρκική ηγεσία και λαό θα είναι ένα βήμα μπροστά για την αναγέννηση του τουρκικού λαού και την πορεία του προς την απελευθέρωση και τον εκδημοκρατισμό.

  

Για ανθρώπους όπως ο Γιώργος Ανδρεάδης που άνοιξαν τον  αγώνα αναγνώρισης και δικαίωσης, με έργα όπως η "Ταμάμα", που  συμπύκνωσε  στο πρόσωπό του και στο έργο του την ιστορία του Ελληνισμού της Ανατολής και ειδικότερα του Πόντου, μπορούμε να είμαστε περήφανοι που συνομιλήσαμε, συζητήσαμε, αγωνιστήκαμε και πορευτήκαμε μαζί τους.  

Με τον Γιώργο Ανδρεάδη κατανοήσαμε πολλά από όσα συνέβησαν, όσα συμβαίνουν, αλλά και όσα θα συμβούν. Γιώργο σε ευχαριστούμε για την "Ταμάμα" και για όσα πρόσφερες ανιδιοτελώς και χωρίς ανταλλάγματα, Γιώργο σε ευχαριστούμε για την αγάπη και τη φιλία σου, 

Γιώργο Καλό Παράδεισο .

Ταμάμα - Η αγνοούμενη του Πόντου

ΕΜΠΝΕΥΣΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΑΝΔΡΕΑΔΗ

ΣΤΙΧΟΙ - ΑΦΗΓΗΣΗ : ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΩΥΣΙΑΔΗΣ, ΜΟΥΣΙΚΗ : ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗΣ

Θεόδωρος Κολοκοτρώνης:"Εις τον τόπο τούτο"

Θ. Μαλκίδης 

Θεόδωρος Κολοκοτρώνης:"Εις τον τόπο τούτο"

Σαν σήμερα, το 1843 κοιμήθηκε, ο μέγιστος, ίσως των Ελλήνων που έζησαν στην μετεπαναστική πατρίδα μας. 

Η αξία των αγώνων, των λόγων και των κειμένων, δια του απομνημονευματογράφου του Τερτσέτη,   Θεόδωρου Κολοκοτρώνη δεν μπορούν να αποδοθούν με λίγες λέξεις. Η μαρτυρία ενός ανθρώπου που έζησε και δημιούργησε ένα σημαντικό μέρος του έπους της Επανάστασης είναι αναμφισβήτητα σημαντική. 

Η  προσωπικότητα του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη ξεπερνά τα όρια της Ελλάδας και γίνεται παράδειγμα και για άλλα επανασταστικά κινήματα εμπνέοντας λαούς σε όλον τον κόσμο, από τα Βαλκάνια μέχρι τη Λατινική Αμερική.  

Ο Π. Καρολίδης γράφει ότι ο «Θ. Κολοκοτρώνης είναι ο μέγιστος και μεγαλοφυέστατος των πολεμάρχων του μεγάλου Ελληνικού Αγώνος, αποτελών υπό άποψιν πολεμικήν την μεγίστην εσωτερικήν δύναμιν αυτού». 

Ο δε ιστορικός της Επανάστασης, Ι. Φιλήμων, γραμματέας του Δημήτριου Υψηλάντη αναφερόμενος στην προσωπικότητα του Θ. Κολοκοτρώνη γράφει: «Λεπτότης φρενών, ευσέβεια προς το Θεόν, θάρρος πατριωτικόν, πνεύμα στρατιωτικόν, γνώσις προσώπων και τόπων ακριβής, λόγου εύροια, χήρες αγναί και αναίμακτοι, δραστηριότης και ευκινησία, χαρακτήρ πιστός, αρχαϊκή αγωγή και λιτότης εν πάσι, καρδία αγαθή, δημοτικότης μετά σοβαρότητος, μυθοποιία, υπομονή και επιμονή».

Στην ιστορία θα μείνει ο λόγος του στην Πύκνα προς τους νέους,    αρχίζοντας με τη φράση "εις τον τόπο τούτο", αναφερόμενος στο διαχρονικό  χρέος μας για την Ελευθερία.

Ό,τι και αν ειπωθεί και γραφτεί για τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, είναι ελάχιστα μπροστά σ΄ αυτά που προσέφερε για την πατρίδα και την ελευθερία της. 

Ο στόχος του ήταν  ένας και μοναδικός: Η Ελευθερία.   

Ο Κολοκοτρώνης αγωνίστηκε ανιδιοτελώς και  παρά τα μεγάλα εμπόδια, από Τούρκους και Έλληνες,  τις φυλακίσεις, τις δοκιμασίες, έχοντας πίστη στο Θεό και την πατρίδα, ανέδειξε, ενίσχυσε, διέσωσε και ολοκλήρωσε την Επανάσταση. 

Αυτονόητο είναι ότι μας εμπνέει και σήμερα, ιδιαίτερα τις κατοχικές μέρες και νύχτες που ζούμε, αφού μας δίνει ένα και μοναδικό μήνυμα: "Για τον τόπο τούτο, που οφείλουμε να ελευθερώσουμε". 

Περισσότερα στο  Θ. Μαλκίδης (επιμ.)

Θεόδωρος Κολοκοτρώνης "Όταν αποφασίσαμε να κάμωμε την επανάσταση"

Εκδόσεις Αιγαίον- Λευκωσία

Θράκη, Ειδική Οικονομική Ζώνη, Γερμανία και Τουρκία

Θ. Μαλκίδης

Θράκη, Ειδική Οικονομική Ζώνη, Γερμανία και Τουρκία

Πάνε έξι χρόνια από τότε που η Ελλάδα   υποδουλώθηκε στα μνημόνια. Από τότε μέχρι σήμερα, ανιδιοτελώς, αναδείξαμε πολλές πτυχές που συνδέονται με την νέα κατοχή έχοντας ρίξει βάρος στην ιδιαίτερη πατρίδα μας τη Θράκη. Σ΄αυτό το χρονικό διάστημα καταγγείλαμε το ρόλο της Ναζιστικής- Φασιστικής Τουρκίας σε διάφορους τομείς της Θρακικής πραγματικότητας, κάνοντας παράλληλα ειδική αναφορά και στη Γερμανική παρουσία. Οι δύο αυτές δυνάμεις με εμφανή πλέον  παρουσία στη Θράκη (και όχι μόνο), συναντώνται γύρω από μία ακόμη "ιδέα σωτηρίας", την Ειδική Οικονομική Ζώνη 



1.Η Ειδική Οικονομική Ζώνη 

Ειδική Οικονομική Ζώνη (ΕΟΖ),  είναι μία περιοχή  στην  επικράτεια ενός κράτους, όπου ισχύουν διαφορετικές δασμολογικές, εργασιακές και φορολογικές συνθήκες και ειδικές νομικές ρυθμίσεις, κανονισμοί και διοικητικά προνόμια. Οι επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται απολαμβάνουν διαφορετική φορολογική μεταχείριση, ειδικούς όρους όταν αγοράζουν  ακίνητα και άλλες διαδικασίες σχετικά με τη δημιουργία επιχείρησης.

Από το 2011  έχει ανοίξει η συζήτηση για τη δημιουργία Ειδικής Οικονομικής Ζώνης (ΕΟΖ) σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας με κυρίαρχο ζήτημα τη  υλοποίηση ανάλογης δομής στη Θράκη. 
Η σχετική πρόταση "ανάπτυξης" θεωρεί  ότι η  παρούσα οικονομική συγκυρία  και η απειλή μεγαλύτερης ανεργίας και φτώχειας,  θα πρέπει να αποτελέσει το βασικό αίτιο για τη  δημιουργία «θυλάκων» ανάπτυξης τύπου ΕΟΖ.
Μάλιστα υποστηρίζεται ότι επειδή η Θράκη είναι στην κορυφή της υπανάπτυξης της χρεοκοπημένης πατρίδας μας, εκεί θα πρέπει να είναι και η απαρχή δημιουργίας ΕΟΖ. 


2.Η Θράκη, η Γερμανία και η Τουρκία

Η πρόταση για δημιουργία ΕΟΖ στην Ελλάδα και ειδικότερα στη Θράκη πέρα από το έντονο ενδιαφέρον από τη Γερμανική πλευρά, ανάλογο ενδιαφέρον έχει δείξει και η Τουρκία με τις κινήσεις του Προξενείου της στην Κομοτηνή.
Δε χρειάζεται να τονίσουμε ότι η ΕΟΖ, όπου έχει λειτουργήσει αποτελεί ένα χώρο καταστρατήγησης των όποιων εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων έχουν απομείνει σε παγκόσμια κλίμακα. Για την ΕΟΖ όμως της Θράκης, το  δεδηλωμένο ενδιαφέρον της Τουρκίας (και της Γερμανίας) προφανώς δεν αφορά μόνο οικονομικά σχέδια.



3.Τα ερωτηματικά

Πέραν από το αυτονόητο ενδιαφέρον της Γερμανίας για τη κατεχόμενη  Ελλάδα, για το που θα δημιουργήσει χώρους και προϋποθέσεις, μεταξύ των άλλων, για ακόμη μικρότερο κόστος παραγωγής, υπάρχουν συγκεκριμένα  ερωτήματα που αφορούν την ΕΟΖ στη Θράκη και τον τουρκικό ρόλο και είναι τα εξής:  

-«Έχει το τουρκικό Προξενείο της Κομοτηνής  κάποιον εποικοδομητικό ρόλο στην περιοχή; 

-Γιατί ενδιαφέρεται τόσο να προχωρήσει η ΕΟΖ στην ελληνική Θράκη; 

Τι σχέδια έχει (γενικώς) η γείτων για την περιοχή μας και πώς αυτά μπορούν να συνυπάρξουν με μια υγιή οικονομική ανάπτυξη μας; 

-Από πότε η τουρκική αγορά εργασίας άρχισε να μας …εμπνέει και να τη συζητάμε ως παράδειγμα προς μίμηση; 

-Τι σχέση έχουν οι εδώ οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες με τις εκεί; 

-Γιατί αφήνονται να σβήσουν (ελλείψει κεφαλαίων) οι υπάρχουσες σήμερα υγιείς επιχειρήσεις των  Βιομηχανικών Περιοχών της Θράκης; 

-Τα μηδενικά οφέλη της Θράκης από την δημιουργία μιας τέτοιας ζώνης (απορρόφηση κάποιου εργατικού δυναμικού με τους χειρότερους δυνατούς όρους) συγκρίνονται με τούς προφανέστατους κινδύνους που ελλοχεύουν; 

-Πόσες αποδείξεις χρειαζόμαστε για να αντιληφθούμε το που πάει αυτή η ιστορία;»

Εμείς  επισημαίνουμε τούς προφανείς κινδύνους με την εμπλοκή των Γερμανών και ειδικώς της Τουρκίας στη Θράκη και τις συνθήκες  που γεννώνται. 

Θα περιμένουμε όμως και την απάντηση της ελλαδικής Πολιτείας (στη Θράκη συνεχώς μειούμενης) και την όποια αντίδραση στη συνεχή αυξανόμενη (οικονομική) παρουσία της Τουρκίας στη Θράκη.


Δείτε την ομιλία του Θ. Μαλκίδη για την ΕΟΖ στη Θράκη 




Διαβάστε το αναλυτικό   κείμενο του Θ. Μαλκίδη για την ΕΟΖ στη Θράκη,  δημοσιευμένο στο περιοδικό Άρδην. 

Παιδεία Τριών Ιεραρχών ή Παιδεία Άρνησης;

Θ. Μαλκίδης

 Παιδεία Τριών Ιεραρχών ή Παιδεία Άρνησης   ; 

Μέρος της ομιλίας στη Γιορτή Γραμμάτων του Σωματείου "Παναγία Σουμελά" Θέρμης

Είμαστε χρεοκοπημένοι οικονομικά, κοινωνικά, πνευματικά. Η απελπισία, η απογοήτευση είναι τα συναισθήματα που κατακλύζουν το λαό μας. Εάν πιστέψεις σε χρήματα και ύλη, σε καριέρες και αναρριχήσεις πατώντας επί δικαίων και πτωμάτων, εκεί καταλήγει ο άνθρωπος.

Το γράφει πολύ εύστοχα ο Αλκίνοος Ιωαννίδης: “Τα καλύτερα παιδιά μας τα πουλήσαμε. Τα αφήσαμε να σπαταλούν τη ζωή τους σε λογιστικά βιβλία, σε γραφεία εταιρειών, σε άψυχους λογαριασμούς. Τα κάναμε σκλάβους με τίτλους διευθυντικού στελέχους. Τα ταΐσαμε χρήματα, τα σπουδάσαμε χρήματα, τα μάθαμε να σκέφτονται χρήματα, να υπηρετούν χρήματα, να ονειρεύονται χρήματα, να παντρεύονται χρήματα, να γεννάνε χρήματα, να είναι χρήματα.... Όταν τα χρήματα λείψουν, από πού θα κρατηθούν;”

Οι Τρεις Ιεράρχες μίλησαν, έγραψαν και κυρίως έπραξαν για τον άνθρωπο, για τη ζωή, για την παιδεία, την πολιτική, για τη σωτηρία μέσα από την Πίστη και την Παιδεία. Συγκρούστηκαν με διεφθαρμένα καθεστώτα και πρόσωπα, παραιτήθηκαν από τον πλούτο και τα αξιώματα. Έδωσαν κάθε μέρα, τροφή, πνευματική και βιολογική σε χιλιάδες ανθρώπους, τους μοίρασαν αγάπη, τους έδωσαν σκοπό, στόχο, αξίες και πραγματική ελπίδα.

Από την παράδοση αυτή, της Φιλοκαλίας και της χριστιανικής πράξης, η σημερινή πρώην, Εθνική, Παιδεία δεν κράτησε τίποτα. Τα πέταξε όλα στα σκουπίδια, υβρίζοντας, εκχυδαίζοντας , υπονομεύοντας πίστη και πατρίδα, ανθρωπισμό και παράδειγμα, πρότυπο και πράξη. Οι Τρεις Ιεράρχες απουσιάζουν έχουν γίνει συνταγές μαγειρικής, ύμνοι στον δάσκαλο του Χίτλερ και σφαγέα των Ελλήνων Μουσταφά Κεμάλ, άρνηση της Γενοκτονίας. Γιατί η άρνηση του σημερινού Υπουργού, ο θάνατος δηλαδή της Παιδείας είναι αποτέλεσμα της αμαρτίας, όπως γράφει ο Απόστολος Παύλος, μία αμαρτία που τη βάφτισαν αρετή όπως συμπληρώνει ο Ελύτης.

Ως απάντηση όμως  στην άρνηση και την αποδόμηση, την καταστροφή και τη λεηλασία, έχουμε την Παιδεία των Τριών Ιεραρχών. Παιδεία που μας συντροφεύει, μας εμπνέει, μας ελκύει, γιατί είναι λόγος και πράξη, θεωρία και έργο, πρότυπο και παράδειγμα. Αυτή την Παιδεία έχουμε ανάγκη για την απελευθέρωση και την Ανάσταση της πατρίδας μας.

Δείτε την ομιλία 

Από την Παιδεία των Τριών Ιεραρχών στην Α- Παιδεία του Σήμερα

Θ. Μαλκίδης

Από την Παιδεία των Τριών Ιεραρχών στην Α- Παιδεία του Σήμερα

Μέρος της ομιλίας στο  Δημοτικό  Θέατρο  Λακκώματος, στην εκδήλωση  που οργάνωσαν για τους Τρεις Ιεράρχες,  ο Σύλλογος Ποντίων Λακκώματος, ο Μορφωτικός Όμιλος Ποντίων Μεσημερίου «Αργοναύτες», το Σωματείο «Παναγία Σουμελά» Θέρμης, ο Πολιτιστικός Σύλλογος Αγίου Αντωνίου «Παναγία Σουμελά», ο Πολιτιστικός Σύλλογος Μονοπήγαδου, ο Σύλλογος Ποντίων Πετραλώνων «Οι Αργοναύτες» και ο Σύλλογος Ποντίων & Φιλοποντίων Κάτω Σχολαρίου

 Είναι αναμφισβήτητο ότι οι Έλληνες για χιλιάδες χρόνια δίνουν μεγάλη σημασία, πρωταγωνιστική θα μπορούσαμε να πούμε στην παιδεία. Παιδεία με την τυπική και την ουσιαστική της έννοια. Σχολεία, σχολές, εκκλησία του Δήμου, φιλοσοφία, πολιτική και χιλιάδες άλλοι όροι.  Οι Ιεράρχες μας, οι πατέρες της εκκλησίας των πιστών, της κοινωνίας μας, του έθνους μας, του λαού μας, έλαβαν και έδωσαν αληθινή παιδεία, πρόταξαν την παιδεία ως μείζον ζήτημα για την ανθρώπινη ζωή και για τη σωτηρία της. Από τη "Βασιλειάδα" και την αλληλεγγύη,  μέχρι την πολιτική πράξη και τη σύγκρουση με τα κάθε είδους διεφθαρμένα   καθεστώτα της εποχής τους. 

"Καθένας που έχει μυαλό θ' αναγνωρίσει ότι η παιδεία είναι για μας τους χριστιανούς το πρώτο των αγαθών. Δεν περιφρονούμε την παίδευση, όπως νομίζουν μερικοί. Αντίθετα, εκείνοι που έχουν τέτοια γνώμη είναι ανόητοι και αμαθείς, θέλουν όλοι να είναι σαν κι αυτούς, ώστε μέσα στην γενική αμάθεια να μην φαίνεται η δική τους άγνοια", λέει ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος.

 "Η παιδεία" γράφει ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, "είναι μέγιστο αγαθό για τον άνθρωπο, είναι μετάληψη αγιότητας. Αυτή ξεριζώνει από τον άνθρωπο την ραθυμία, τις πονηρές επιθυμίες, το πάθος για τα υλικά αγαθά, αυτή αναμορφώνει την ψυχή, αυτή καθιστά την ψυχή, με την χάρη του Αγίου  Πνεύματος, αγία". 

"Η παιδεία είναι πολύ ωφέλιμη στον άνθρωπο, αλλά απαιτεί πολύ επίμονη προσπάθεια, ώστε να ξεριζωθούν από την ψυχή του παιδαγωγού αδυναμίες και πάθη" λέει ο Μέγας Βασίλειος. 

Από τα γράμματα αυτά, από το παράδειγμα των Τριών Ιεραρχών της Φιλοκαλίας, των φίλων του καλού,  η αποδόμηση, η υπονόμευση, η άρνηση, κατέληξε να δίνει "γράμματα" που υβρίζουν, που εκχυδαΐζουν, που εξολοθρεύουν τους νέους ανθρώπους. 

"Σχολικά βιβλία"  που γράφουν για την   "μπουγάδα του Αϊ- Βασίλη (!)", για αυτούς   "που  βγάλανε βόλτα τον Επιτάφιο (!)", για τους άσχημους γέρους με τις μακριές γενειάδες", εννοώντας τους Τρεις Ιεράρχες, τους αγίους μας! 

Η  πρόσφατη άρνηση του τωρινού επικεφαλής του Υπουργείου, πρώην Εθνικής, Παιδείας, είναι αποτέλεσμα  της  μακροχρόνιας προσπάθειας ακύρωσης της Παιδείας των Τριών Ιεραρχών. 
Ενδεικτικοί σταθμοί ήταν οι καταθέσεις στεφάνων από πρωθυπουργούς και υπουργούς,στον Μουσταφά Κεμάλ,   τα σχολικά βιβλία- συνταγές μαγειρικής, η αποδόμηση της ιστορίας μας και της παράδοσής μας, η εξαφάνιση της Πίστης και της Πατρίδας από το ελληνικό σχολείο- πανεπιστήμιο. 

Ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός  παρότρυνε τους γονείς να μαθαίνουν  στα παιδιά τους γράμματα, γιατί όσα και υλικά αγαθά και να  αφήσουν μετά θάνατον σ΄αυτά, τα παιδιά  θα τους "ωπισολογούν". 

Καλύτερα, έλεγε "τα παιδιά σας να είναι  φτωχά και γραμματισμένα παρά πλούσια  και αγράμματα". Αλήθεια, τώρα που δεν υπάρχουν   χρήματα, από που θα κρατηθούν τα παιδιά;


Οι τρεις αγαπημένοι Άγιοι  είναι το πρότυπο για το μέλλον για τη σωτηρία της χρεοκοπημένης και πτωχευμένης Ελλάδας. Τα γράμματά τους, ο βίος τους, το πρότυπό τους, το παράδειγμά τους,  είναι η  Ανάσταση της πατρίδας μας.   

Δείτε την ομιλία