“……Ο Καποδίστριας κυβέρνησε αγγελικώς….”

“……Ο Καποδίστριας κυβέρνησε αγγελικώς….”

Θ. Μαλκίδης 

Μέρος της ομιλίας στην εκδήλωση  για τον Καποδίστρια, που πραγματοποιήθηκε στην Βέροια.

Το ενδοξότερο και πιο πολυσήμαντο γεγονός της ιστορίας του νέου Ελληνισμού είναι αναμφισβήητα η Επανάσταση του 1821.

 Καρπός της ουσιαστικής οικονομικής και πνευματικής ανάπτυξης των Ελλήνων κατά τον 18ο και 19ο αιώνα, μιας μακροχρόνιας διεργασίας, κατά την οποία διαμορφώθηκαν νέες κοινωνικές τάξεις και συνειδήσεις με δυναμισμό και με προσφορά στον υπόδουλο Ελληνισμό, η Επανάσταση οφείλει, κατά μεγάλο μέρος, την επιτυχία της στο ότι ήταν έργο όλων των Ελλήνων και Ελληνίδων. 

Από το Μοριά και τη Ρούμελη, τα Νησιά, τη Μακεδονία, τη Θράκη, τη Μικρά Ασία και τον Πόντο, μέχρι τις κοινότητες της Διασποράς στην Κεντρική Ευρώπη, τις παραδουνάβιες Ηγεμονίες και τη Ρωσία.

Σημαντικός σταθμός της μετεπαναστικής Ελλάδας είναι έλευση του Ιωάννη Καποδίστρια, του κυβερνήτη, του μοναδικού στην ελληνική ιστορία και πολιτική με αυτό το χαρακτηριστικό και ουσιαστικό τίτλο. 

Είναι μία μεγάλη στιγμή για τον Ελληνισμό που σήμανε πράξη και στάση ζωής στην πολιτική, στην κοινωνία, στην παιδεία,  στην ανιδιοτελή προσφορά. Ήταν παράδειγμα και πρότυπο ασκητικής ζωής, από το δημόσιο μέχρι τον προσωπικό βίο. Δημιούργησε οικονομικές, κοινωνικές, παραγωγικές, στρατιωτικές, εκπαιδευτικές και άλλες δομές, στηρίζοντας την κατεστραμμένη Ελλάδα και τους ζώντες της μετεπαναστατικής χώρας. 

Η δολοφονία του σταμάτησε το νήμα της ζωής του και την διαφορετική ρότα του Ελληνισμού, αλλά άφησε κληρονομιά και παρακαταθήκη αναντικατάστατη. 

Όπως προφητικώς έγραψε ο αντίπαλός του Μακρυγιάννης, μη γνωρίζοντας την σημερινή κατάσταση της διαφθοράς της πολιτικής ζωής, της οικονομικής και πνευματικής πτώχευσης, “ο Καποδίστριας κυβέρνησε αγγελικώς….”

Τέσσερα χρόνια Κίνησης Αλληλεγγύης Πολιτών Αλεξανδρούπολης

Κίνηση Αλληλεγγύης Πολιτών 

Αλεξανδρούπολης: 

Τέσσερα χρόνια Πράξης

Η Κίνηση Αλληλεγγύης Πολιτών Αλεξανδρούπολης συμπλήρωσε ήδη τέσσερα χρόνια προσφοράς και συμπαράστασης προς τον δοκιμαζόμενο συνάνθρωπο. 

Ήταν Νοέμβριος του 2011 όταν κατανοήσαμε πως η οικονομική κρίση ήρθε για να μείνει στην πατρίδα μας, οπότε αποφασίσαμε πρώτα να πράξουμε και μετά να μιλήσουμε. Πρώτα να «κάνουμε» και μετά να «πούμε».

Η Ελλάδα, με την παράδοση στις αξίες και αρχές, η Ελλάδα των ηρώων, των δασκάλων, των Αγίων, των επιστημόνων, των ευεργετών, η Ελλάδα της έμπνευσης και της οξυδέρκειας βρέθηκε χωρίς πρότυπα και χωρίς παραδείγματα. Η πνευματική ένδεια, απόρροια της οποίας είναι και η οικονομική κρίση, διέφθειρε τον ελληνικό λαό αποξενώνοντάς τον από αξίες και αρετές οι οποίες σφυρηλατήθηκαν στο πέρασμα των αιώνων. Σ’αυτό το πλαίσιο δημιουργήσαμε την Κίνηση Πολιτών Αλεξανδρούπολης για την Αλληλεγγύη και την Άμεση Δημοκρατία η οποία είχε και έχει, ως σκοπό να βοηθήσει ποικιλοτρόπως και στο μέτρο του εφικτού, τον δοκιμαζόμενο συνάνθρωπο. Ήταν η εποχή των «αγανακτισμένων», του κινήματος «δεν πληρώνω», των «ανταλλακτικών παζαριών» και άλλων παρόμοιων κινήσεων.

Η Κίνηση Αλληλεγγύης, όμως, απέδειξε ότι είναι κάτι παραπάνω από όλα αυτά. Μέσω αυτής δίδεται μία καθημερινή μάχη, ένας καθημερινός αγώνας. Είναι ένας καθημερινός αγώνας, δηλαδή αγωνία, για την οικογένειά μας, για τους φίλους μας, για την κοινωνία μας, για την Πατρίδα μας, που πρέπει να κερδηθεί, πάση θυσία, ώστε να μπορούμε να ελπίζουμε για το αύριο. Από την αρχή δεν δεχθήκαμε την ετικέτα της «εθελοντικής» ομάδας διότι η Αλληλεγγύη είναι τρόπος ζωής. Η Αλληλεγγύη θέλει συνέπεια και συνέχεια. Ο εθελοντισμός πραγματοποιείται κατά τον ελεύθερο χρόνο του εκάστοτε εθελοντή, όταν, όποτε και εάν … Η Αλληλεγγύη είναι μία συνεχής προσπάθεια χωρίς αποκλεισμούς και προαπαιτούμενα. Η Αλληλεγγύη δεν έχει ωράριο. Η Αλληλεγγύη δεν γίνεται έμμισθα στελέχη και ούτε αποσκοπεί στον προσπορισμό ψήφων. Η Αλληλεγγύη είναι μια πολύ συγκεκριμένη στάση και την αξίζουμε όλοι. Το αν θα αδράξουμε την ευκαιρία για να αντιληφθούμε το νόημά της, να την μεταδώσουμε αλλά και για να γίνουμε καλύτεροι σε προσωπικό επίπεδο είναι άλλο θέμα. Θα πρέπει όλοι να έχουμε πρόσβαση σε αυτήν. Η Αλληλεγγύη δεν θέλει χρήματα. Μία κουβέντα, μία χειρονομία, μία βοήθεια, εξυπηρέτηση, μία καλημέρα συχνά αρκεί και έχει πολλαπλασιαστική δύναμη. Πολλοί νομίζουν πως κανείς δεν αξίζει την Αλληλεγγύη παρά μόνο ο εαυτός τους. Η εγωιστική θεώρηση των πραγμάτων είναι η κύρια αιτία της σημερινής απανθρωπιάς και συλλογικής παρακμής.

Εκδηλώσεις

Από την πρώτη στιγμή συντάχθηκαν μαζί μας γνωστοί και άγνωστοι και μας βοήθησαν στο δύσκολο έργο. Υπήρχε κόσμος που ήθελε να προσφέρει και περίμενε τον κατάλληλο τρόπο για να εκφράσει την Αλληλεγγύη του. Μας εμπιστεύτηκαν καταστήματα, σύλλογοι, επιχειρήσεις, βιομηχανίες, φορείς και άλλες συλλογικότητες. Συνάνθρωποί μας από κάθε χώρο, συνταξιούχοι, εργάτες, γιατροί, άνεργοι, δικηγόροι, ελεύθεροι επαγγελματίες, κτηνοτρόφοι, φοιτητές, υπάλληλοι και εκατοντάδες άλλοι μας ενίσχυσαν. Ιερείς, με μακροχρόνια εμπειρία της κοινής Εκκλησίας μας καθοδήγησαν προς την σωστή κατεύθυνση. Μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα η προσπάθειά μας πέτυχε και γιγαντώθηκε. 

Χωρίς επιδοτήσεις, χωρίς προϋπολογισμούς και χωρίς χορηγούς καταφέραμε και εδραιωθήκαμε στην κοινωνία, μέσω προσφοράς, και αποδείξαμε πως για να πάρει «σάρκα και οστά» μια ιδέα απαιτείται πίστη και εργασία. Από τον λαό για τον λαό. Συγχρόνως διοργανώσαμε και πληθώρα εκδηλώσεων – ομιλιών, αφού έπρεπε δίπλα στις άλλες ανάγκες να αντιμετωπιστούν και οι πνευματικές. Ενδεικτικά αναφέρουμε τις εκδηλώσεις με  τον μητροπολίτη Σιατίστης Παύλο, τον γλωσσολόγο Χρίστο Δάλκο, τον μοναχό Αρσένιο Βλιαγκόφτη, τον δάσκαλο Δημήτρη Νατσιό, τον ψυχολόγο Στράτο Βραχιώλια και τον κοινωνιολόγο Φάνη Μαλκίδη. 

Συνδιοργανώσαμε ποικίλες άλλες εκδηλώσεις με δεκάδες φορείς, συλλόγους και ομάδες, γεγονός ευεργετικό για όλους. Πραγματοποιήθηκαν 5 διαφορετικά ποδοσφαιρικά τουρνουά αλληλεγγύης στα οποία μας τίμησαν ΟΛΕΣ οι τοπικές ομάδες και ΟΛΕΣ οι ακαδημίες ποδοσφαίρου. Παράλληλα ενισχύσαμε την τοπική αγορά και τους παραγωγούς καλύπτοντας τις ανάγκες πρώτα από την τοπική παραγωγή (όσπρια, μέλι, κρέας, δημητριακά, ρύζι κλπ) και από τις τοπικές επιχειρήσεις. Δημιουργήσαμε «τράπεζα σπόρων» για τα μέλη της Κίνησης από ποικιλίες παραδοσιακών σπόρων. 

Κάναμε παρεμβάσεις, πάσης φύσεως (νομικές, ιατρικές, ενισχύσεις σε απόρους και δοκιμαζόμενους κ.ά), όπου μπορούσαμε. Εμπνεύσαμε φίλους και από άλλες περιοχές της Ελλάδος για παρόμοιες προσπάθειες και ήρθαμε σε επαφή μαζί τους. Χωρίς τυμπανοκρουσίες και θόρυβο προσπαθήσαμε και προσπαθούμε, να ανταποκριθούμε ως πολίτες και ως άνθρωποι.

Η Συνέχεια

Μεγάλο μέρος των ψυχολογικών- ψυχικών προβλημάτων, των βίαιων ξεσπασμάτων και των πάσης φύσεως συγκρούσεων μεταξύ συγγενών-συγκατοίκων-συμπολιτών- ανθρώπων είναι επίσης απόρροια της έλλειψης εμπιστοσύνης. Το φαινόμενο με την υποκατάσταση/αντικατάσταση των ανθρώπινων σχέσεων και της ανθρώπινης επαφής από τα τετράποδα (σκύλους-γάτες) εντός των σπιτιών, όλο και γιγαντώνεται και είναι αποτέλεσμα της αποξένωσης και της έλλειψης εμπιστοσύνης προς τον συνάνθρωπο. Αυτήν την εμπιστοσύνη ήρθε να τονίσει και να αναδείξει η Κίνηση Αλληλεγγύης. Χωρίς προαπαιτούμενα και χωρίς γραφειοκρατικές διαδικασίες, με μόνο εχέγγυο την καλή πίστη, βοηθήσαμε τους συνανθρώπους μας και προσφέραμε ό,τι μπορούσαμε. Φυσικά και κάναμε λάθη και λανθασμένες εκτιμήσεις αλλά μάθαμε πολλά. Ενδεχομένως να αδικήσαμε, και προφανώς αδικηθήκαμε, αλλά πορευόμαστε με ανιδιοτέλεια και η στάση αυτή αρκεί για να διατηρούμε σταθερή και σωστή πορεία. Τελικά πρωτίστως βοηθηθήκαμε όλοι εμείς που ασχοληθήκαμε με την Αλληλεγγύη, παίρνοντας μαθήματα ζωής, και δευτερευόντως ο συνάνθρωπός μας που δέχθηκε την προσφορά μας. 

Αυτός που προσφέρει κερδίζει πολλά παραπάνω από αυτόν που λαμβάνει. Και μέσα σ΄όλην αυτήν την τραγική πραγματικότητα έρχεται ο αδύνατος και ντροπιάζει τον δυνατό, ο φτωχός ντροπιάζει τον πλούσιο και ο αμόρφωτος ντροπιάζει τον μορφωμένο. Ο φαινομενικά αδύνατος και ανίσχυρος βρίσκει την δύναμη και στέκεται αξιοπρεπής και αισιόδοξος στις δυσκολίες ντροπιάζοντας τους, υποτίθεται, δυνατούς και ισχυρούς. Ο φτωχός δίνει από το υστέρημά του ντροπιάζοντας τον πλούσιο που δεν δίνει από το πλεόνασμά του και ο αμόρφωτος μέσα από την απλότητα και την καλοπροαίρετη διάθεσή του ντροπιάζει τον κάθε μορφωμένο που προσπαθεί με υπεροψία και αλαζονεία να δικαιολογήσει την αδιαφορία του προς τον πλησίον.

Η Κίνηση Αλληλεγγύης δεν μοίρασε καρέκλες γιατί δεν είχε καρέκλες να μοιράσει, ούτε και θέσεις. Γι’αυτό συνεχίζει χωρίς προβλήματα και ανταγωνισμούς. Η Κίνηση Αλληλεγγύης δεν αποζητά δάφνες και τιμές. Όσοι συμμετέχουμε σε αυτήν δεν επιδιώκουμε να παραδώσουμε μαθήματα ηθικολογίας ή φιλανθρωπίας. Δεν μονοπωλούμε, ούτε «πουλάμε» αλληλεγγύη. Καταθέτουμε τις εμπειρίες και τις διαπιστώσεις μας και κατανοούμε πόσο δρόμο έχουμε ακόμα μπροστά μας. Όμως η προσπάθεια και η πράξη μετράει. Είθε, μακάρι, να ξεπεταχτούν σε κάθε πόλη και χωριό, σε κάθε συνοικία και γειτονιά αντίστοιχες κινήσεις. Η αποξενωμένη μας κοινωνία σίγουρα θα γίνει λίγο καλύτερη. Η Αλληλεγγύη είναι μία (επ)ανάσταση η οποία θα φέρει την πολυπόθητη αλλαγή στις συνήθειες και στις συμπεριφορές του λαού μας, πράγμα απαραίτητο για οποιαδήποτε μορφής ανάκαμψη. 

Καλούμε όλον τον κόσμο στην έμπρακτη αλληλεγγύη. Με ανιδιοτέλεια στεκόμαστε δίπλα στην οικογένειά μας, στους φίλους, στους γνωστούς, στην κοινωνία και αλλάζουμε πρώτα εμείς. Δεν τα ξέρουμε όλα, αλλά μπορούμε να μάθουμε πολλά. Δεν είμαστε καλύτεροι από άλλους αλλά μπορούμε να διδαχθούμε. Συν Θεώ προχωρούμε και συνεχίζουμε τον αγώνα.

Αλεξανδρούπολη

Νοέμβριος 2015

Συνέντευξη του Θ. Μαλκίδη  στον ραδιοφωνικό σταθμό Μάξιμουμ FM για τη συμπλήρωση τεσσάρων ετών  του  έργου  της Κίνησης Αλληλεγγύης Πολιτών Αλεξανδρούπολης

Θ.ΜΑΛΚΙΔΗΣ 20-11-15 by Maximum Maximumfm on Mixcloud

Οι Κεμαλικοί Ναζί της Τουρκίας και οι εγχώριοι λάτρεις του Κεμάλ

Θ. Μαλκίδης

Οι Κεμαλικοί Ναζί της Τουρκίας και οι εγχώριοι λάτρεις του Κεμάλ

Μέρος της ομιλίας στην εκδήλωση του Συλλόγου Ποντίων Αλεξάνδρειας και Περιχώρων και της Ενωμένης Ρωμηοσύνης

Η ιστορική έρευνα και η τεκμηρίωση του ζητήματος της Γενοκτονίας, ανέδειξε τις ομοιότητες του Κεμαλισμού με τον Ναζισμό. Η πραγματικότητα είναι ότι οι Νεότουρκοι και οι Κεμαλικοί αποτέλεσαν τους “δασκάλους” των Ναζί. Ο Χίτλερ ήταν θαυμαστής των Νεότουρκων- Κεμαλικών και ειδικότερα του Ταλάτ και του Κεμάλ, ακολουθώντας τις πράξεις Γενοκτονίας τους, λέγοντας  το χαρακτηριστικό “ποιος θυμάται τους Αρμένιους”, όταν ξεκινούσε τις δικές του εγκληματικές πράξεις.

Η ναζιστική εφημερίδα «Völkischer Beobachter», έγραφε σχετικά το 1921: «Σήμερα οι Τούρκοι είναι το πιο ζωντανό έθνος. Το γερμανικό έθνος δεν έχει άλλη επιλογή από το να αντιγράψει τις τουρκικές μεθόδους, μια μέρα».

Ο ιστορικός Νίκος Ψυρρούκης, στο έργο του “Μικρασιατική Καταστροφή” έγραφε ότι «η προσεκτικότερη μελέτη του κεμαλισμού μας πείθει ότι πρόκειται για βαθιά αντιλαϊκή και αντιδημοκρατική θεωρία. Ο φιλοναζισμός και άλλες αντιδραστικές δοξασίες είναι νομοτελειακή εξέλιξη του κεμαλισμού….” .

Επίσης ο Στέφαν Ίχριγκ, στο βιβλίο του «Ο Ατατούρκ, στη φαντασία των Ναζί», υποστηρίζει πως “ο Κεμάλ υπήρξε πηγή έμπνευσης για τον Χίτλερ, τονίζοντας ότι ο Χίτλερ είχε μελετήσει τη δράση του Κεμάλ και είχε επηρεαστεί από τον τρόπο με τον οποίο είχε εξολοθρεύσει τους Έλληνες, Αρμένιους και Ασσύριους”.

Η επιτροπή του Τουρκικού Κοινοβουλίου που φέρει το όνομα του εγκληματία και φασίστα Νεότουρκου Ταλάτ, ο οποίος αφού δολοφόνησε εκατομμύρια Έλληνες και Αρμένιους, ζήτησε να εισπράξει (!) τις αποζημιώσεις των ασφαλιστηρίων ζωής τους, προκαλεί νεκρούς και ζωντανούς, όλους τους λαούς και τους ανθρώπους, ζητώντας την κατάργηση του νόμου για τη Γενοκτονία. Παράλληλα οι συνεχιστές του Κεμαλικού φασισμού, δίνουν συγχαρητήρια στους αρνητές της Γενοκτονίας!

Δυστυχώς όλα τα παραπάνω γίνονται με την ανοχή της Ελληνικής Δημοκρατίας, και με τη “συνηγορία” ψευτοπολιτικών, ψευτοιστορικών, ψευτοδιανοούμενων και ψευτοκαθηγητών, που ταυτίζονται συχνά – πυκνά με τον  εθνικισμό και φασισμό, υπερασπίζοντας την άρνηση και υπονομεύοντας την αναγνώριση της Γενοκτονίας.

Από την άλλη πλευρά, κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει το γεγονός ότι η Ελλάδα ήταν και παραμένει απούσα, αδιάφορη και εχθρική για το ζήτημα, προκαλώντας μάλιστα τόσο τους νεκρούς προγόνους μας όσο και τους ζώντες απογόνους τους. Αφού η Ελλάδα καθυστέρησε για εβδομήντα ολόκληρα χρόνια για την αναγνώριση και αφού πέρασαν είκοσι χρόνια από τα σχετικά νομοσχέδια, δεν έπραξε απολύτως τίποτα. Το αντίθετο μάλιστα αφού υπονομεύει κάθε προσπάθεια, τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό.

Παρόλα αυτά όμως, παρά τον Κεμαλικό Ναζισμό στην Τουρκία και τους λάτρεις του φασισμού στην Ελλάδα, παρά την υπονόμευση και την άρνηση, ο αγώνας για την αναγνώριση της Γενοκτονίας δεν σταματά. Παρά τα εμπόδια, το φασισμό και τις δυσκολίες θα νικήσουμε!

Τα εξαπτέρυγα των αρνητών

Θ. Μαλκίδης

Τα εξαπτέρυγα των αρνητών

Απόσπασμα της ομιλίας στην εκδήλωση των Ποντιακών Σωματείων Ν. Δράμας, στην κεντρική πλατεία της πόλης.

Αφού σιώπησαν όταν ο πρωθυπουργός και ο υπουργός εξωτερικών κατέθεταν στεφάνι στον Κεμάλ, αφού υπονόμευσαν με κάθε τρόπο την ιερή υπόθεση της Γενοκτονίας, αφού κατηγόρησαν ανθρώπους με ανώνυμες επιστολές και άρθρα, αφού θήτευσαν ως ειδικοί σε υπουργικά και βουλευτικά γραφεία “συμβουλεύοντας”, τώρα υπερασπίζονται τους αρνητές της Γενοκτονίας και με εμετικό τρόπο εξυμνούν τον τωρινό τους αρχηγό. Πάντα βεβαίως εκ του ασφαλούς και εκ των υστέρων, αφού γνωρίζουν καλά τη “δουλειά”. Κατόπιν εορτής, πλασάρονται για να πάρουν ακόμη μία θέση.

Η αλήθεια είναι ότι τα εξαπτέρυγα των αρνητών υπονομεύουν και εχθρεύονται κάθε προσπάθεια για την αναγνώριση της Γενοκτονίας. Εσχάτως για να λάβουν καλύτερο πόστο και για να έχουν καλή αντιμετώπιση από το νέο καθεστώς,  υπερασπίζονται την άρνηση, ενώ γνωρίζοντας ως γυρολόγοι τόσα χρόνια την υπόθεση, υμνούν τον εχθρικό προς την υπόθεση της Γενοκτονίας σημερινό  αρχηγό τους, για τη στάση του έναντι του Κεμάλ.

Η νίκη όμως στο ιερό ζήτημα αναγνώρισης της Γενοκτονίας είναι δική μας, αφού η δική μας προσπάθεια είναι αυτή που απέτρεψε τα σχεδιαζόμενα και ανέδειξε το θέμα διεθνώς όταν τα εξαπτέρυγα σιωπούσαν ιδιοτελώς. Εμείς ούτε σιωπήσαμε ούτε φοβηθήκαμε το φασισμό των υπονομευτών και των αρνητών. Ούτε βεβαίως τώρα θα φοβηθούμε. Έχουμε μαζί μας το Θεό, τους συναγωνιστές και συναθλητές μας και τις ψυχές των προγόνων μας.