Παρουσίαση βιβλίου για τα Βαλκάνια και τη Γιουγκοσλαβία στην Κομοτηνή

Το βιβλίο του συγγραφέα και δημοσιογράφου κ. Άκη Κοσώνα με τίτλο «το Πείραμα – Η Γιουγκοσλαβική εμπειρία και η διάλυση των Βαλκανίων» παρουσιάστηκε στο Δημοκρίτειο βιβλιοπωλείο το βράδυ της Τρίτης 2 Νοεμβρίου.Το βιβλίο αναφέρεται στις καταστάσεις και τις εξελίξεις που οδήγησαν στην διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, ενώ αναλύει και τα αποτελέσματα του βομβαρδισμού της Σερβίας από το ΝΑΤΟ και την δημιουργία του Κοσόβου ως ανεξάρτητου κράτους, καθώς και τις επιπτώσεις που είχε η αναταραχή της δεκαετίας του 90 σε όλη την περιοχή των Βαλκανίων.Το βιβλίο προλόγισε ο Θεοφάνης Μαλκίδης, ο οποίος ανέλυσε τους άξονες επάνω στους οποίους κινείται το βιβλίο«Τρία κατά τη γνώμη μου είναι τα σημεία επάνω στα οποία μπορεί να επικεντρωθεί ο αναγνώστης για το βιβλίο. Το πρώτο είναι η διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, η οποία πραγματικά έχει μεγάλο ενδιαφέρον, πως ένα μεγάλο κράτος, με έξι ομόσπονδα κρατίδια και δύο αυτόνομες επαρχίες διαλύθηκε σε μικρό χρονικό διάστημα και με έναν βίαιο τρόπο. Πόλεμοι, σφαγές εθνοκαθάρσεις και τελικά ένας βομβαρδισμός από μια ξένη χώρα. Το δεύτερο στοιχείο είναι πώς αντιμετώπισε τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας η διεθνής κοινότητα και μάλιστα μια κοινότητα που στάθηκε πολλές φορές υποκριτικά έναντι του δράματος αυτού του λαού. Το τρίτο σημείο είναι η Ελληνική αμηχανία, πως η Ελλάδα, γενικότερα πώς ο Ελληνικός λαός και πιο συγκεκριμένα η Εξουσία αντιμετώπισε συχνά με έναν αμήχανο τρόπο την διάλυση της Γιουγκοσλαβίας και τελικά ωθήθηκε σε αντικρουόμενες απόψεις, ενώ δηλαδή ο λαός ήτανε κατά των βομβαρδισμών το 1999, η εξουσία και τα κόμματα, με μερικές εξαιρέσεις, ήταν στην αντίπερα όχθη . Το βιβλίο είναι σημαντικό σε κάθε περίπτωση, ιδιαίτερα αφού έρχονται κατά καιρούς σενάρια για την Ελλάδα και την περιοχή μας τη Θράκη.Ομολογώ ότι έχει ενδιαφέρον να το διαβάσουν όχι μόνο οι αναγνώστες που εξειδικεύονται σε αυτά τα ζητήματα αλλά και γενικότερα οι αναγνώστες που θεωρούν ότι η Γιουγκοσλαβία αφορά όλους.»

Ο κ. Μαλκίδης ξεκαθάρισε ότι το παράδειγμα της Γιουγκοσλαβίας εμπεριέχει μαθήματα για όλους μας , αφου η Γιουγκοσλαβία ήτανε μια χώρα που κανείς πριν από 20 χρόνια δεν θεωρούσε ότι μπορεί να διαλυθεί, και σήμερα έχει σπάσει σε 7 κράτη, ενώ προετοιμάζονται και άλλα. «Μόλις προχθές έγινε μια επίσημη ανακοίνωση στην Αλβανία ότι η φυσική Αλβανία, η μεγάλη Αλβανία είναι ένα ζήτημα που απασχολεί όλους τους Αλβανούς όπου και αν υπάρχουν, το γεγονός λοιπόν ότι η Θράκη παίζει σε αυτά τα σενάρια ομολογώ ότι όχι μόνο πρέπει να μας εκπλήσσει, αλλά να μας κρατάει σε εγρήγορση.»

Ο συγγραφέας του βιβλίου, κ. Κοσώνας, εξήγησε ότι η ιδέα του βιβλίου άρχισε να σχηματίζεται την βραδιά που ξεκίνησαν οι βομβαρδισμοί των Αμερικάνων στην Σερβία το 1999 «Ήμουνα στο Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων, έκανα βάρδια και δεν πίστευα στα αυτιά μου όταν ήρθε η είδηση από τα ξένα πρακτορεία.Η αντίδραση μου ήταν κανονικού ανθρώπου και όχι δημοσιογράφου αλλοτριωμένου από την δουλειά, που του φαίνονται όλα αυτονόητα ακόμα και οι βομβαρδισμοί.Μαζεύτηκε λοιπόν ένας όγκος δημοσιευμάτων, φτάσαμε στο 2002, δεν είχα αποφασίσει τι θα κάνω με όλα αυτά, τα ταξινόμησα, και άρχισαν να σχηματίζονται σε βιβλίο από μόνα τους όλα αυτά. Κάθισα να το δούλεψα, αλλά επειδή δεν είμαι επαγγελματίας συγγραφέας μου πήρε περίπου 8 χρόνια να το γράψω.»Ο κ. Κοσώνας τόνισε ότι ο βομβαρδισμοί αυτοί διέλυσαν οριστικά την Γιουγκοσλαβία, γέννησαν νέες χώρες, και έβαλαν και τα θεμέλια για ευρύτερες εξελίξεις στα Βαλκάνια, αλλά το ότι δεν έχουνε συμβεί ευρύτερες εξελίξεις που να μας αφορούν άμεσα, συμβαίνει για δύο λόγους. «Πρώτον γιατί έχουνε να επιλύσουνε αυτοί που δημιούργησαν αυτή την κατάσταση ζητήματα που γεννήθηκαν από τους βομβαρδισμούς εκεί, γέννησαν το Κόσοβο ως χώρα, έπρεπε να το στήσουνε στα πόδια του ως χώρα, πράγμα δύσκολο, γιατί το Κόσοβο δεν ήταν καν μια από τις ομόσπονδες δημοκρατίες της Γιουγκοσλαβίας, ήταν επαρχία της Σερβίας. Άρα είχαν χρόνο να τα επιλύσουν αυτά και να ασχοληθούν με την Ελλάδα.»Ο δεύτερος λόγος που ανέφερε ο συγγραφέας για την έλλειψη άμεσων εξελίξεων που αφορούν την Ελλάδα άμεσα, όπως το θέμα των Σκοπίων, είναι η θέση της Ελλάδας στην περιοχή ως ισχυρής χώρας, μέσα σε οργανισμούς όπως η Ευρωπαϊκή Ένωση.Σύμφωνα με τον κ. Κοσώνα, εάν η Ελλάδα ήταν μια οποιαδήποτε άλλη χώρα θα είχε ήδη υποστεί τις συνέπειες που ακόμα μπορεί να τις υποστεί σε οποιαδήποτε άλλη μορφή. «Η χώρα αυτή (η ΠΓΔΜ) άρχισε να στήνεται στα πόδια της αργά, σταθερά και αθόρυβα εκμεταλλευομένη το γεγονός ότι είχε δημιουργηθεί μια άλλη μεγαλύτερη κρίση στην ίδια περιοχή σε άλλη χώρα, όπως το Κόσοβο ή η Βοσνία.Όταν έχεις ένα πόλεμο σε εξέλιξη, δεν ασχολείσαι το πώς θα ονομαστεί ο άλλος, και της έδωσε χρόνο να γίνει από μη χώρα, χώρα. Από εκεί και πέρα άνοιξε τους ασκούς του Αιόλου αυτή η ιστορία για άλλες εξελίξεις, και θεωρώ ότι καλύτερα να είμαστε προετοιμασμένοι, παρά έκπληκτοι, και να αναρωτιόμαστε πως συμβαίνουν αυτά τα γεγονότα. Αν δεν τα ξέρουμε και δεν τα αξιολογούμε, δεν φταίνε αυτά, φταίμε εμείς που δεν τα ξέρουμε ή δεν τους δώσαμε την ανάλογη σημασία»Ο συγγραφέας επισήμανε ότι οι «Μεγάλες Δυνάμεις», όπως η Αμερική ή η Γερμανία, λειτουργούν με βάση το ζωτικό τους συμφέρον, όχι συμπάθειες και αντιπάθειες, δηλαδή δεν αντιπαθούν την Ελλάδα ή την Σερβία.Αν μια χώρα περιλαμβάνεται στο σχεδιασμό τους, τότε θα επηρεαστεί, αλλιώς θα την αφήσουν ήσυχη. Βέβαια μπορεί μια χώρα να προσπαθεί, όσο μπορεί να είναι ενεργή και να προετοιμάζεται για αυτές τις καταστάσεις, αλλά πρέπει και οι πολίτες της να έχουνε αντίληψη του τι συμβαίνει στον κόσμο, σύμφωνα με τον συγγραφέα «έχουν κάτι τα διεθνή που δεν το έχουμε καταλάβει στην Ελλάδα, μας περιέχουν και εμάς, και το αγνοούμε. Για όλους τους άλλους είμαστε μια κουκκίδα στο χάρτη, για εμάς είμαστε το κέντρο της γης, αλλά δεν είμαστε το κέντρο της Γης, απλά νομίζουμε ότι είμαστε»Τέλος, ο κ. Κοσώνας επισήμανε ότι η Ελλάδα συγκεντρώνει κάποια δεδομένα που μπορεί να την εντάσσουν σε διάφορους σχεδιασμούς, επισημαίνοντας τις ιδιαιτερότητες της Θράκης, η οποία διαθέτει μειονοτικό πληθυσμό.«Συνήθως μειονότητα αποκαλούμε κάτι που είναι μικρότερο από την πλειοψηφία. Στην δική σας περίπτωση δεν πρόκειται για κάτι μικρότερο από την πλειοψηφία, αλλά για κάτι ίσο, κάτι μισό και μισό. Οπότε εάν η περιοχή ενταχθεί στον σχεδιασμό των δυνάμεων για ένα άλλου είδους πείραμα, τότε μπορεί να έχουμε εξέλιξη εδώ. Προσέξτε όμως, δεν είναι τόσο εύκολο όπως η περίπτωση της Γιουγκοσλαβίας. Η Γιουγκοσλαβία, ήταν διαλυμένη από εμφυλίους, μην ξεχνάτε τον μεγάλο αιματηρό πόλεμο Κροατών με Σέρβους που κράτησε 6 με 7 χρόνια, ενώ και η Βοσνία είναι μη χώρα, διοικείται από τριμερή προεδρία, έχει πρόεδρο Σέρβο, Κροάτη και Μουσουλμάνο, με εναλλασσόμενες εξουσίες σε όλους για να υπάρχει αποδοχή από όλους τους υπόλοιπους, αλλιώς θα είχε γίνει πάλι σφαγή. Άρα δεν πολυπροσφέρεται η Ελλάδα για πεδίο δοκιμών, αλλά εδώ θα είμαστε και θα το δούμε.» - eleftherovima

Ανέβζηγος Αροθυμία» αφιερωμένη στο Χρόνη Αηδονίδη.

Αυτό το Σάββατο 6 Νοεμβρίου 2010 η ραδιοφωνική εκπομπή της Ευξείνου Λέσχης Ποντίων & Μικρασιατών Ν. Τρικάλων «Ανέβζηγος Αροθυμία» με τη Λένα Σαββίδου και τον Αχιλλέα Λέρα είναι αφιερωμένη στο Χρόνη Αηδονίδη.
Θα γίνουν αναφορές στη βιογραφία και το έργο του μεγάλου ερμηνευτή του παραδοσιακού Θρακιώτικου τραγουδιού, ενώ για τη ζωή και την πορεία του στο θρακιώτικο τραγούδι θα μιλήσει ο ίδιος σε συνέντευξη που παραχώρησε στην εκπομπή.
«Ανέβζηγος Αροθυμία», κάθε Σάββατο 12:00 – 14:00 στους 105,3 FM. Μας ακούτε μέσω διαδικτύου από http://www.proinosfm.gr/, ενώ το αρχείο των προηγούμενων εκπομπών μπορείτε να ακούσετε ή κατεβάσετε από : http://thalassa-karadeniz.mylivepage.com/file/2166 και http://efxeinostrikala.mylivepage.com/forum/1311/1387
Facebook : http://www.facebook.com/pages/Anebzegos-Arothymia/
E-mail : pontiakostrikalon@yahoo.gr
Χορηγός της εκπομπής : Φροντιστήριο ξένων γλωσσών «Δίγλωσσο», Κωνσταντίνος Τσάτσος – Καρανάσιου 3 Τρίκαλα
Ειδικοί συνεργάτες της εκπομπής : Αλεξανδρίδης Κωσταντίνος - Συντονιστής της Επιτροπής Xορού & Ενδυμασίας της ΠΟΕ, Ευσταθιάδου Μυροφόρα – Εθνολόγος, Υπ. Λαογράφος, Μαλκίδης Θεοφάνης - Λέκτορας Δ.Π.Θ., Κυριακίδης Θεοδόσης – Θεολόγος, Υποψήφιος Δρ. Νεώτερης και Σύγχρονης Ιστορίας, Καλεντερίδης Σάββας – Εκδότης.

Άγιος Γεώργιος Καρσλίδης

Ο μακάριος Γέροντας Γεώργιος καταγόμενος από τον Πόντο γνώρισε από πολύ νωρίς την ορφάνια και την μοναξιά. Μετά από διώξεις και φυλακίσεις από το άθεο καθεστώς της Γεωργίας, φθάνει στην Ελλάδα, όπου ζώντας ασκητικά και με θερμή πίστη, χαριτώνεται ο ταπεινός και άξιος λειτουργός του Υψίστου με χαρίσματα διακρίσεως, διοράσεως, προοράσεως και προφητείας.
Συμπληρώνονται εφέτος 46 έτη από την μακαρία εκδημία του αοιδίμου πατρός Γεωργίου, που γεννήθηκε στην Αργυρούπολη του Πόντου το 1901. Νωρίς ορφάνεψε και την ανατροφή του ανέλαβε η ευλαβής γιαγιά του. Μετά τον θάνατο της γιαγιάς του και της αδελφής του αναχωρεί με τον παππού του για το Ερζερούμ, την Θεοδοσιούπολη της Μεγάλης Αρμενίας. Ο θάνατος και του παπ πού του και η κακομεταχείριση του αδελφού του τον φέρνουν στα μέρη του Καυκάσου Μόνος, φτωχός, πονεμένος κι αναγκεμένος, συντροφευόμενος από αγίους σε όνειρα και οράματα, φθάνει στην Τυφλίδα της Γεωργίας και οδηγείται από τον εκεί επίσκοπο στην Ιερά Μονή της Ζωοδόχου Πηγής. Ενδύεται το τίμιο του μοναχού ένδυμα στην ηλικία μόλις των εννέα ετών. Θα το διατηρήσει επί μισό αιώνα.
Η κουρά του
Αγάπησε την άσκηση και την προσευχή από παιδί. Στις 20 Ιουλίου 1919 κείρεται μοναχός και από Αθανάσιος ονομάζεται Συμεών. Κατά την ώρα της κουράς του λέγεται πως οι καμπάνες σήμαιναν μόνες τους
Στην Μονή συνάντησε έναν θείο του επίσκοπο, που τον βοήθησε πνευματικά. Το άθεο καθεστώς της επανάστασης του 1917 δίωξε την Εκκλη σία, τον κλήρο και τον μοναχισμό. Μαζί με άλλους μοναχούς της μονής του φυλακίσθηκε σε μια ανήλια και υπόγεια φυλακή, απ΄ όπου περνούσαν υπόνομοι. Υπέμεινε μεγάλες και φρικτές κακουχίες με ελπίδα στον Θεό. Πολλοί αδελφοί του τελείωσαν μαρτυρικά τον βίο τους εκεί. Με την βοήθεια της Παναγίας γλύτωσε από βέβαιο θάνατο. Στις 8 Σεπτεμβρίου 1925 χειροτονήθηκε ιερεύς κι ονομάσθηκε Γεώργιος. Λειτουρ γούσε στα γεωργιανά.
Σύντομα απέκτησε φήμη διακριτικού, διορατικού και προορατικού Γέροντος. Πολύς κόσμος ερχόταν από μακριά για να γνωρίσει και να συμβουλευθεί τον νεαρό ιερομόνα χο. Το 1923 από την Τυφλίδα μεταβαίνει στο Σουχούμ. Στις συχνές θείες λειτουργίες του μνημόνευε πολλά ονόματα. Στο κελλί του μελετούσε και προσευχόταν συνεχώς Η εγκράτεια, η άσκηση, η αγρυπνία και η νηστεία ήταν αδιάκοπες. Οι προφητείες του εκπληρώνονταν Όλοι τον πλησίαζαν ως άγιο. Το 1929 καταφέρνει να έλθει στην Ελλάδα.
Άφιξη στην Ελλάδα
Δοξάζει τον Θεό για την σωτηρία του. Ο Πόντος, η Γεωργία και η Ρωσία μένουν στην μνήμη του ως τόποι αγώνων, μαρτυρίων και θυσιών. Από την Θεσσαλονίκη, όπου φθάνει στις 19 Οκτωβρίου 1929, μεταβαί νει στην Κατερίνη και στα χωριά Αλώνια και Κούκκος, Μικρό Δάσος του Κιλκίς και τέλος το 1930 στην Σίψα της Δράμας. Οι κακουχίες της φυλακής της Γεωργίας τον είχαν αφήσει ημιπαράλυτο, πολύ αδύναμο και πολλές φορές δυσκολευόταν πολύ να περπατήσει, ώστε τον σήκωναν στα χέρια, για να μετακινηθεί.

Όλη η περιουσία του ήταν λίγα εκκλησιαστικά βιβλία στην γεωρ γιανή γλώσσα, ιερατικά άμφια, εικόνες και μέρος των λειψάνων της αδελφής του Άννας. Κόσμος πολύς αρχίζει να τον πλησιάζει για να βοηθηθεί. Ο φιλόθεος, φιλάγιος, φιλάδελφος και φιλάνθρωπος πατήρ κάνει παρακλήσεις, εξομολογεί και νουθετεί. Το 1938 κτίζει το μοναστηράκι της Αναλήψεως. Εκεί θα λειτουργεί, θα εξομολογεί, θα κηρύττει, θα προλέγει, θα θαυματουργεί επί μία ολόκληρη εικοσαετία. Ο ναός και το κελλί του γίνονται κολυμβήθρα Σιλωάμ για σωματικές και ψυχικές ασθένειες πολλών.
Μεταβαίνει προσκυνητής στα Ιε ροσόλυμα και το Άγιον Όρος κι έχει συναντήσεις με ιερές μορφές, που τον πείθουν να μείνει εκεί που είναι, γιατί έχει μεγάλη ανάγκη ο πιστός λαός την παρουσία και την μαρτυρία του. Το 1941 κατά θαυμαστό τρόπο σώζεται από βέβαιο θάνατο από τους Βούλγαρους, που τον είχαν συλλάβει προς εκτέλεση. Όλη η ζωή του κυλά μέσα σ΄ ένα συνεχές θαύμα. Με την βοήθεια του αγίου Νικολάου θεραπεύεται, ώστε να μπορεί κάπως ν΄ αυτοσυντηρείται.

Πάντα λιτός, απλός, νηστευτής, άγρυπνος, φιλάσθενος και δεόμενος. Λιγομίλητος, προσεκτικός, αυστη ρός και σοβαρός. Σε μεγάλη ανάγκη επισκεπτόταν φτωχούς κι ασθενείς. Είχε βοηθηθεί ο ίδιος κι έτσι μπορούσε να βοηθήσει και τους άλλους.
Κατά την αγία προσκομιδή μνημόνευε χιλιάδες ονόματα ζώντων και κεκοιμημένων. Μάλιστα σημείωνε ορισμένα και στο τέλος της θείας Λειτουργίας καλούσε ιδιαίτερα τους συγγενείς και τους έλεγε τα προβλήματα των ζώντων η των κοιμηθέντων και πως τέλειωσαν τον βίο τους. Καθαροί και αθώοι άνθρωποι τον έβλεπαν ως λειτουργό να μην πατά στήνγή.
Στις αναίμακτες θείες ιερουργίες ήταν φωτεινός, ειρηνικός και χαρού μενος. Συλλειτουργούσε με αγίους. «Σπάνια λειτουργώ μόνος μου», έλεγε ο Γέροντας Είχε ιδιαίτερη ευλάβεια στην Παναγία, στον Τίμιο Πρόδρομο και τον άγιο Γεώργιο! Πολλούς ασθενείς κι αναγκεμένους ανθρώπους τους έστελνε σε διάφορους αγίους και με την ευχή του γίνονταν καλά. Από ταπείνωση δεν ήθελε να τιμάται η αναξιότητά του, αλλά να δοξάζεται ο θεός από τους αγίους του. Τους αγίους ονόμαζε μουσαφίρηδες. Είχε την χάρη να βλέπει την ψυχική κατάσταση των εκκλησιαζομένων.
Ο Γέροντας ήταν αυστηρός τηρητής των Ιερών Καvώνων της Εκκλησίας. Δεν ήταν εύκολος σε ανεπίτρεπτες «οικονομίες». Γινόταν πιο αυστηρός στους αμετανόητους. Το λειτούργημα του Πνευματικού το είχε πολύ υψηλά και το είχε λάβει πολύ σοβαρά. Δεν ήθελε οπαδούς να τον κολακεύουν. Είχε πάντα μια διακριτική αυστηρότητα. Αποσκοπούσε συστηματικά στην ταπείνωση του εξομολογουμένου, στην αληθινή συντριβή και μετάνοια προς σωτη ρία ψυχών αθανάτων.

Κατά την κουρά του (1919) ονομάζεται Συμεών. Στην φωτογραφία το πιστοποιητικό της κουράς και της χειροτονείας του.
Ο χαρισματούχος ποιμένας
Η θερμή πίστη, η ασκητική βιοτή, η καθαρή ζωή χαρίτωσαν τον ταπεινό κι άξιο λειτουργό του Υψίστου με χαρίσματα διακρίσεως, διοράσεως, προοράσεως και προφητεί ας. Ο Θεός φώτιζε τον μακάριο Γέροντα έτσι που τα μακρινά και τα παρελθόντα να τα βλέπει ως πλησίον και παρόντα, όπως και άλλοτε τα μέλλοντα, καθώς διηγούνται με θαυμασμό πολλά πνευματικά του τέκνα. Μερικοί που αμφέβαλλαν για τα χαρίσματα του Γέροντα δεν αργούσαν, όταν τον γνώριζαν καλά, να διαπιστώσουν πως πράγματι ήταν αληθινός άνθρωπος του Θεού. Ο Γέροντας χρησιμοποιούσε τα χαρίσματα προς βοήθεια και σωτηρία των ψυχών κι όχι για να εκθέσει και ντροπιάσει ανθρώπους ή να καυχηθεί και να προβληθεί ο ίδιος. Με δάκρυα πολλά μιλούσε καθαρά για τα επερχόμενα δεινά· την κατοχή του 1940, την επιδρομή των Βουλγάρων, τον εμφύλιο πόλεμο. Διάβαζε τις καρδιές των ανθρώπων σαν ανοιχτό βιβλίο Για να διατηρείται στην ταπείνωση, μερικές φορές προσποιόταν μωρία, διά Χριστόν σαλότητα. Η αρετή θέλει πολύ κόπο για ν΄ αποκτηθεί και περισσή τέχνη για να διαφυλαχθεί.
Ο Γέροντας στο ποιμαντικό του έργο έδειχνε ιδιαίτερη προσοχή στις γυναίκες, που λόγιο του πλούσιου συναισθηματικού τους κόσμου εύκολα υπερβάλλουν στις τιμές των άλλων. Ήταν διακριτικά αυστηρός μαζί τους. Έκρυβε όμως μια καρδιά με μεγάλη αγάπη για όλους. Η ελεημοσύνη του ήταν πάντοτε μυστική. Μόλις σκοτείνιαζε έστελνε κρυφά μ΄ έμπιστους δικούς του ανθρώπους αναγκαία τρόφιμα και ρούχα στα σπίτια των φτωχών. Παρηγορούσε τους πενθούντες και φρόντιζε προ σεκτικά τους νεκρούς. Αγαπούσε τα παιδιά, τα συμβούλευε στοργικά και τους μοίραζε απλόχερα δώρα. Έκρυβε πάντα τον εαυτό του και δεν ήθελε να φαίνεται και να τιμάται. Ο Γέροντας δεν ήθελε κανένας να φύγει από το μοναστήρι νηστικός. Μαγείρευε, φούρνιζε ψωμί και μοίραζε σε όλους ευλογία. Ήταν εργατικός, ακούραστος, ελεήμων και φιλάνθρωπος.
Οι πιστοί έτρεφαν για όλα αυτά σεβασμό και αγάπη στον Γέροντα. Δεχόταν την αγάπη των τέκνων του, αλλά δεν την προκαλούσε και δεν την επιθυμούσε. Ήταν ταπεινός κι αγα πούσε ιδιαίτερα να μιλά για την αγία ταπείνωση. Ζούσε τελικά σε μια ιερή μοναξιά. Οι πολλοί των ανθρώπων δεν τον κατανοούσαν και μερικοί μάλιστα τον παρεξηγούσαν. Λίγοι μπορούσαν να καταλάβουν καλά το βάθος της πνευματικότητος του.

Η κοίμησή του
Προείδε και προείπε επακριβώς το μακάριο τέλος του. Προετοιμα­σμένος από καιρό το ανέμενε με περισσότερη προσευχή δίνοντας τις τελευταίες συμβουλές στ΄ αγαπητά πνευματικά του τέκνα. Τρεις μέρες πριν τον θάνατο του τελέσθηκε το μυστήριο του ιερού ευχελαίου. Μετάλαβε των αχράντων μυστηρίων. Συγχώρεσε, ευλόγησε κι ευχήθηκε όλους. Κοιμήθηκε στις 4 Νεομβρίου 1959. Οι τελευταίες λέξεις που ακούσθηκαν από τα χείλη του ήταν: «Της ευσπλαγχνίας την πύλην άνοιξον, ευλογημένη Θεοτόκε».

Ο παλαιός ναός της Αναλήψεως με τα δύο κελλία του Οσίου.
Ένα ορφανεμένο, πενθηφόρο κι απαρηγόρητο πλήθος τον ακολούθησε στην τελευταία κατοικία του, πίσω από τον ιερό ναό της Αναλήψεως, όπου λειτουργούσε επί τριάντα περίπου χρόνια. Το πρόσωπο του ήταν ειρηνικό, ιλαρό και φωτεινό. Το νεκρό του σώμα ευλύγιστο, όπως των Αγιορειτών. Τα δύο κυπαρίσσια πλάι στον τάφο του λύγισαν σαν για να τον προσκυνήσουν, όπως είχε προείπει, και πολλά πουλιά συνάχθηκαν την ώρα της ταφής του, δίχως να φοβούνται τον πολύ κόσμο. Όλοι ήταν πλέον βέβαιοι ότι κηδεύεται και θάβεται ένας άγιος, ζήτησε να τον θάψουν με τα άμφιά του, τον σταυρό του και τα λειτουργικά του βιβλία που είχε από την Γεωργία.

Ο όσιος με πνευματικό του τέκνο.
Νεώτερα στοιχεία περί του μακαριστού Γέροντα
Η οσιακή μορφή του Γέροντα και μετά την μακάρια κοίμησή του συνεχίζει να μιλά στις καρδιές πολλών πιστών και μάλιστα με σημεία δυνατά, να παρηγορεί κι ενισχύει ψυχές διψώντων. Η ευλάβεια όλων, που φανερώνεται με διαφόρους τρόπους και με την διήγηση της ωφέλειας, που έλαβαν από την ανάγνωση της ευρύτατα κυκλοφορούσης βιογραφίας του, είναι η καλύτερη μαρτυρία της και μετά θάνατον μυστικής προσφοράς του. Όσοι τον επικαλούνται θερμά δεν απογοητεύονται εύκολα. Απλοί, φτωχοί και άσημοι, μοναχοί και λαϊκοί, αλλά συνήθως ευσεβείς και ταπεινοί άνθρωποι, όπως ο Γέροντας, είναι οι αναγνώστες του θαυμαστού βίου του, που συγκινεί και κατανύσσει. Η δίχως έμμονη εκζήτηση ονείρων, οραμάτων και θαυμάτων, αλλά η ειρηνική και ευφρόσυνη παρουσία αυτών στους επικαλουμένους το όνομά του φανερώνει την γνησιότητα και την αξία τους.

Ο νεοχειροτόνητος ιερομόναχος Γεώργιος Καρσλίδης (1925).
Η μοναχή Μαρία, από Μονή της Καλαμάτας, μετά την ανάγνωση του βίου του Γέροντα, πήρε ευλογία να επισκεφθεί το μοναστήρι του. Το ταξίδι ήταν πράγματι καθοδηγούμενο από τον Γέροντα, αφού όλα ευκολύνθηκαν κι έφτασε άνετα κι αίσια στο μοναστήρι. Στον ναό που δεν λιβάνιζαν αισθάνθηκε άρρητη ευωδία και στο δωμάτιο του ξενώνα που φιλοξενείτο είδε θαυμαστό φως, που της προκάλεσαν κατάνυξη και δέος για την ουράνια επίσκεψη και την εξαίσια υποδοχή στο μοναστήρι του. Η παρουσία του Γέροντα ήταν αισθητή στον ιερό χώρο. Προσκυνώντας στο τάφο του πείσθηκε πως είχε γνωρίσει ένα μεγάλο προστάτη στην ζωή της, ένα καινούργιο μεσίτη στον Θεό και πως η Μονή φυλάγει έναν πολύτιμο θησαυρό, γι΄ αυτό και νοερά κι΄ ευγνώμονα βρίσκεται εκεί, όπως και πολλές φιλομόναχες ψυχές.
Η μητέρα του κ. Κωνσταντίνου Παπαδόπουλου, κατοίκου Σίψας, τα χαράματα της 4ης Νοεμβρίου 1959 βγήκε στην αυλή του σπιτιού της για κάποια δουλειά και αντίκρυσε θέαμα εξαίσιο. Φωτεινή στήλη κατέ­βαινε από τον ουρανό και κατέληγε πίσω από το ιερό βήμα του ναού της Αναλήψεως στο μοναστήρι. Μπήκε συγκινημένη στο σπίτι και είπε στους δικούς της: «ο Γέροντας έφυγε για τον ουρανό».

Οι διώξεις της Εκκλησίας από το άθεο καθεστώς της επανάστασης του 1917 και οι φυλακίσεις, τον ανάγκασαν να ΄΄ερθει το 1929 στην Ελλάδα. Φωτογραφίζεται ως λαϊκός κατ΄ανάγκη στην ηλικία των 28 ετών κατά την αναχώρησή του από την Ρωσία.
Η κ. Αναστασία Τοκμακίδου διηγείται τα εξής: «Ήθελα να κάνω σαρανταλείτουργο για την μητέρα μου στο μοναστήρι, μετά τον θάνατο του Γέροντα. Το κάναμε τέσσερις οικογένειες μαζί, για να μας στοιχί­σει πιο φθηνά, γιατί τότε ήταν φτώ­χεια. Δώσαμε τα ονόματα και άρχισε το σαρανταλείτουργο. Στο τέλος πήγαμε όλες μαζί για να διαβάσουμε το κόλλυβο. Πήγαμε το βράδυ στον εσπερινό και μετά μείναμε στον ξενώνα του μοναστηριού. Στις 12 η ώρα, ενώ ήταν παντού ησυχία κι εγώ ακόμη δεν είχα κοιμηθεί, ακούω κουδουνάκια, όπως του θυμιατού και νόμιζα ότι ήταν αρνάκι που ήταν έξω. Το πρωΐ, όταν τελείωσε ή Θεία Λειτουργία, την ώρα που πίνα­με καφέ με την Γερόντισσα Άννα, την ρώτησα αν έχουν αρνάκι με κου­δουνάκια. και μου απάντησε: «Αρνάκι δεν έχουμε, αλλά ο Γέρο­ντας ήλθε να σας θυμιάσει».
Η Γερόντισσα Άννα (Μακκαβαίου) μοναχή της Μονής, όταν με καυτά δάκρυα προσευχόταν στον τάφο του Γέροντα, την ήμερα που η σημερινή ηγουμένη (σημείωση VatopaidiFriend: νυν ήδη μακαριστή Γερόντισσα Ακυλίνα) επρόκειτο να υποστεί σοβαρή χειρουργική επέμβαση (τον Νοέμβριο του 1973), άκουσε καθαρά την φωνή του Γέροντα από τον τάφο να της λέγει: «Μη φοβάσαι Γερόντισσα, θα γίνει καλά». Τότε ένιωσε μεγάλη παρηγο­ριά και χαρά γέμισε την ψυχή της.
Πράγματι ο ιατρός ομολόγησε μόνος του ότι ένιωθε κάποιον που του οδήγησε το χέρι στην κρίσιμη στιγμή και είπε καθώς έβγαινε από το χειρουργείο πως κάποιον άγγελο έχει αυτή η ψυχή.

Ο όσιος Γεώργιος λίγο πριν την αναχώρησή του από την Ρωσία.
Ο κ. Κουλιάρμος Παναγιώτης διηγείται για τον γιό του Θεόδωρο τα εξής: «Όταν γεννήθηκε το παιδί μας, το 1989, τα ματάκια του τσιμπλιάζανε και του πονούσαν, δεν μπορούσε καθόλου να τα ανοίξει και ούτε έβλεπε. Σκεπτόμασταν να του κάνουμε εγχείρηση, όπως μας είπε ο γιατρός. Μία μέρα μας έδωσε μια γειτόνισσα το βιβλίο του Γέρο­ντα και το διάβασα με λαχτάρα. Εκείνο το απόγευμα το παιδί, ενώ ήταν στο κρεβάτι του, άρχισε να κλαίει δυνατά και να τρίβει τα μάτια του. Μόλις πλησίασε η μητέρα του, είδε ότι τα μάτια του άνοιξαν, ήταν καθαρά και έβλεπε. Μετά από δύο χρόνια ήρθαμε να ευχαριστήσουμε τον Γέροντα στο μοναστήρι, Το παιδάκι που ήταν δύο ετών δεν έφευγε από τον τάφο του, και ενώ είχαμε πρόγραμμα να φύγουμε τις πρωϊνές ώρες, μείναμε μέχρι το απόγευμα. Το δε παιδάκι φώναζε συνέχεια «παπούλη» και φιλούσε το καλυμμαύχι του Γέροντα από την φωτογραφία και δεν μπορούσαμε να το απομακρύνουμε από τον τάφο».
Η ευλαβέστατη, απλή και χαρισματούχος μοναχή Άννα από το Δοξάτο Δράμας, πολλές φορές έχει επισκεφθεί το μοναστήρι και παρέ­μεινε σε αυτό επί αρκετές ημέρες. Ένα πρωινό στο τέλος του Όρθρου, που τελούνταν στον ναό της Αναλήψεως, έβλεπε μπροστά της τον Μακαριστό Γέροντα ολοζώντανο και, ενώ οι αδελφές την παρακινούσαν να προχωρήσει μετά την Γερόντισσα για να προσκυνήσει τις άγιες εικόνες, αυτή στεκόταν ακίνη­τη σαν αποσβολωμένη και απορούσε, πως την προτρέπουν να προσπεράσει τον Γέροντα.
Η κ. Ιλιάδα, σύζυγος του κ. Αλεξάνδρου Όσσα, παθολόγου ιατρού στην Δράμα, ο οποίος υπήρξε προσωπικός ιατρός του Γέροντα, μας διηγήθηκε ότι αρκετά χρόνια μετά την κοίμηση του Γέρο­ντα τον είδε στον ύπνο της ολοζώ­ντανο, ενδεδυμένο με βυσσινιά χρυ­σοκέντητη ιερατική στολή, να στέκε­ται έξω από την πόρτα του σπιτιού της. Από την λαχτάρα της πετάχτηκε πάνω κι έτρεξε, ζαλισμένη ακόμη από τον ύπνο, ν΄ ανοίξει την πόρτα, αλλά δεν ήταν κανείς. Είχε ξυπνήσει και ο σύζυγος της και την ρώτησε τί συνέβη. Ενώ του διηγιόταν το όνει­ρο με τον Γέροντα, αντελήφθησαν ότι στο καθιστικό, που τους χώριζε μια τζαμόπορτα, είχε ανάψει φωτιά, από το αναμμένο καντήλι. Καίγο­νταν τα ντουλάπια, οι εικόνες όμως δεν είχαν πάθει τίποτα. Την διάσωσή τους και του σπιτιού τους την θεώρησαν ως θαύμα του Γέροντα.
Ο κ. Σταύρος Πετρικεχαγιάς, που κατάγεται από το χωριό Καλό Αγρό Δράμας, βρίσκεται από το 1975 στην Πενσυλβάνια Αμερικής· διηγείται ότι τον βάπτισε ο Γέροντας και από μικρός θυμάται ότι τον δίδασκε πως πρέπει να είναι η ζωή του. Την άνοιξη του 2001, που ήλθε στην Ελλάδα, επισκέφθηκε την Μονή για να προσκυνήσει στον τάφο του νονού του, για τον οποίο έτρεφε μεγάλο σεβασμό, αγάπη και ευγνωμοσύνη, γιατί τρεις φορές τον έσωσε από βέβαιο θάνατο και πολ­λές φορές ένιωσε την προστασία τον και την θαυματουργική επέμβαση του στην ζωή του. Την πρώτη φορά· νέος ακόμη, κινδύνευσε να πνίγει στο ποτάμι και τον γλύτωσε ο αδελφός του, που παρουσιάστηκε ξαφνι­κά μπροστά του. μόλις επικαλέστηκε την βοήθεια του Γέροντα.

Ο όσιος Γεώργιος με την βαπτιστικιά του Αν. Τσολακίδου (7.2.1957).
Την δεύτερη φορά. όταν υπηρετούσε στο πολεμικό ναυτικό και επρόκειτο να πλεύσουν για την Ρόδο, ενώ είχαν επιβιβαστεί, την τελευταία στιγμή του άλλαξαν καράβι. Κατά τον πλου, το πρώτο καράβι βυθίστηκε και από τους 45 ναύτες οι 37 πνίγηκαν. Αυτήν την σωτηρία του πιστεύει ακράδαντα ότι την οφείλει στον πολυσέβαστο Γέροντα Γεώργιο, γιατί πάντοτε τον επεκαλείτο σε κάθε δύσκολη ενέργειά του.
Η τρίτη θαυμαστή επέμβαση του μακαριστού Γέροντα συνέβη στην Αμερική, όπου εργαζόταν κατά το έτος 1995 για την κατασκευή μεγά­λης δεξαμενής νερού. Βρισκόταν πάνω σε σκαλωσιά κι΄ έπεσαν και οι δύο κάτω στο έδαφος. Ο άλλος εργάτης έμεινε επί τόπου νεκρός. Ο κ. Σταύρος, καθώς έπεφτε με το κε­φάλι κάτω, ένιωσε κάποια στιγμή έναν να τον γυρίζει ορθό. Καθώς έπεφτε με τόση ορμή ανάμεσα στα σίδερα της σκαλωσιάς από τόσο ύψος, έτρεξαν οι συνάδελφοι του να τον βρουν κι αυτόν νεκρό. Προς μεγάλη τους έκπληξη και χαρά είδαν ότι ήταν ζωντανός. Τον μετέφεραν στο νοσοκομείο κι επί τρεις εβδομά­δες ήταν σε αφασία. Είχε πολλά κατάγματα και χρειάστηκαν σχεδόν δύο χρόνια για να αποκατασταθεί σχετικά η υγεία του. Την σωτηρία του απέδωσε στον Γέροντα. Ο αδελ­φός του μάλιστα ένα βράδυ μετά το ατύχημα είδε τον Γέροντα στον ύπνο του και του είπε: «Έγώ μόνο τον ίσιωσα, δεν πρόφτασα να τον κρατή­σω». Ο ίδιος ομολογεί ότι δεν ήταν αδυναμία του Γέροντα να τον κρα­τήσει, άλλά ότι ήταν ένα ράπισμα από τον Γέροντα η περαιτέρω ταλαι­πωρία του για να αλλάξουν πολλά πράγματα στην ζωή του. Ωστόσο του είχε μείνει κάποια δυσκολία στα γόνατα και στην μέση, ώστε δεν μπορούσε να γονατίσει καθόλου.
Το επόμενο έτος, Ιούνιος 1998, ήλθε στην Ελλάδα με σκοπό να ευχαριστήσει τον Γέροντα, γιατί πί­στευε ότι ήταν ο σωτήρας του. Μόλις αντίκρυσε τον τάφο του συγκινήθηκε κι αυθόρμητα γονάτισε για να τον ασπαστεί. Ήταν η πρώτη φορά που γονάτιζε μετά το ατύχημα. Σηκώθηκε τέλος με ευκολία, χωρίς να κρατηθεί από πουθενά.
Έκτοτε νοιώθει υγιέστατος, δίχως κανένα πρόβλημα.
Ο ίδιος κ. Σταύρος καταθέτει κάποια περιστατικά που είχε δει στο μοναστήρι όταν ζούσεο ο Γέροντας. Κατά την Θεία Μετάληψη αρνήθηκε μια φορά να κοινωνήσει μια κυρία. Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας ο κ. Θεόδωρος Παυλίδης τον ρώτησε γιατί δεν την κοινώνησε και ο Γέροντας του είπε με πόνο: «είδα ένα σκυλί με ευαγγέλιο στο στόμα». Και εξήγησε: ορκίστηκε ψέματα στο δικαστήριο κι αδίκησε άνθρωπο». Κάποια άλλη φορά η θεία του ήλθε στο μαναστήρι να κοινωνήσει τα παιδιά της, ενώ τα άφησε να φάνε αυγά. Ο Γέροντας με το χάρισμά του το γνώριζε και με κανένα τρόπο δεν ήθελε να τα κοινωνήσει. Της είπε «τα τάϊσες αυγά και ήρθες να τα κοινωνήσεις;»

Ο τάφος του Οσίου (πριν την ανακομιδή των λειψάνων του), ο οποίος βρίσκεται στην Ιερά Μονή Αναλήψεως, Ταξιαρχών (Σίψα) Δράμας.
Δεν θα ήθελα όμως να κλείσω την παρούσα προσθήκη, δίχως να αναφερθώ σε ένα προσωπικό γεγονός. Όταν πολιός, σεβάσμιος, χαρισματούχος Αγιορείτης Γέροντας μελέτησε το βιβλίο -ας σημειωθεί ότι τον έχει εικονογραφήσει και τον τιμά από καιρό ως άγιο- και συναντηθήκαμε, με αγκάλιασε, με ασπάστηκε και μου είπε: «Μόνο για την βιογραφία που έγραψες του όσιου Γεωργίου Καρσλίδη συγχωρέθηκαν οι μισές αμαρτίες…». Τώρα που ο Γέροντας κοιμήθηκε μπορούμε να αναφέρουμε το όνομά του. Πρόκειται για τον πνευματοφόρο Γέροντα Εφραίμ Κατουνακιώτη.
Ο Γέροντας Γεώργιος σήμερα ζει στις καρδιές όλων ως άγιος και ο τάφος του αποτελεί προσκύνημα. Η ευχή του ας μας συνοδεύει όλες τις ημέρες της ζωής μας.
Πηγή: Μοναχού Μωϋσέως Αγιορείτου, π. Γεώργιος Καρσλίδης, ο προορατικός Γέροντας
Τεύχος 17ο, Περιοδικό Πεμπτουσία, σελ. 116-123, Απρίλιος – Ιούλιος 2005

Act NOW! and write to the President of the EU Parliament TOMORROW IS TOO LATE

Act NOW! and write to the President of the EU Parliament TOMORROW IS TOO LATEPlease email the below letter to the President of the European Parliament with your name on the bottom of the email. Jerzy.Buzek@europarl.europa.eu
Mr President Jerzy Buzek,
On Sunday 31st of October 2010 more than 100 worshipers were attending Our Lady of Salvation church in Baghdad when the church was invaded by a group of Al Qaeda militants. As the Al Qaeda militants walked into the church, they started killing indiscriminately starting with the priest at the altar.
Fifty eight of the hostages were killed, including two priests and a nun, and 75 wounded as the Iraqi police stormed this Syrian Catholic Church. Among the deceased are two priests, one nun, men, women, children and even unborn children.
More than 70 Assyrian Churches and institutions have been attacked since 2004 in Iraq. Since the invasion of Iraq in 2003 the Assyrian people of Iraq are being targeted and driven out of their homeland. The lack of security provided to the Assyrian Christians living in Iraq is intolerable. The basic human rights are not even being met in this ruined country.
Assyrian Genocide and Research Center, SEYFO CENTER and I strongly condemns these acts that defy the basic human rights. I am calling upon the European Parliament and the Iraqi government as well as the humanitarian organisations to intervene and protect the Assyrians the indigenous people of Iraq.
Sincerely

Ο αρνητής της Γενοκτονίας McMahon έχασε την έδρα του- GRASSROOTS POWER: GENOCIDE DENIER MCMAHON DEFEATED

ΝΙΚΗ ΤΗΣ ΒΑΣΗΣ – ΕΧΑΣΕ ΤΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥ Ο MCMAHON Ο ΟΠΟΙΟΣ ΑΡΝΕΙΤΟ ΤΗΝ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ

Για άμεση κυκλοφορία: 4 Νοεμβρίου, 2010

Η Cyprus Action Network of America (CANA) είναι στην ευχάριστη θέση να ανακοινώσει ότι ο αρνητής της αναγνώρισης της Αρμενικής Γενοκτονίας και της τουρκικής εισβολής MichaelMcMahon ηττήθηκε στις εκλογές για την Γερουσία της περιφέρειας 13 της Νέας Υόρκης από τον Ρεπουπλικανό αντίπαλό του Michael Grimm. Τον περασμένο Μάρτιο ο McMahon ως Γερουσιαστής ψήφισε εναντίον του ψηφίσματος για αναγνώριση της Αρμενικής Γενοκτονίας και πήρε και χρηματοδότηση από ξένες τουρκικές πηγές τρείς εβδομάδες μετά την ψηφοφορία.

Η Ελληνο-αμερικανική κοινότητα στο Brooklyn και στο Staten island και σ΄όλη την περιφέρεια της Νέας Υόρκης κινητοποιήθηκε εναντίον του McMahon χάρη στην έγκαιρη πρωτοβουλία και σκληρή δουλεία από την CANA, την ANCA (την Εθνική Αρμενική Επιτροπή Αμερικής) και την Ελένη Κωστοπούλου, κάτοικο της περιοχής BayRidge του Brooklyn και αρθρογράφο για κοινοτικά θέματα στην εφημερίδα Εθνικός Κήρυκας η οποία έγραψε σειρά άρθρων για τον McMahon και την άρνηση του για αναγνώριση της Γενοκτονίας. Στην εβδομαδιαία έκδοση του Εθνικού Κήρυκα (Μαρτίου 12 – Μαρτίου 19, 2010) η Ελένη Κωστοπούλου έγραψε ότι ο McMahon ψήφισε εναντίον της Αρμενικής Γενοκτονίας στο ψήφισμα στην Γερουσία
«Ανησύχησα ιδιαίτερα όταν έμαθα για την νίκη με την τόσο μικρή διαφορά όταν έμαθα ότι ο Γερουσιαστής που αντιπροσωπεύει την δική μου περιφέρεια (μια περιφέρεια που αποτελείται περίπου από 20,000 Ελληνο-Αμερικανούς) ήταν ένας από εκείνους τους 22 που ψήφισαν εναντίον. Ο Michael McMahon είναι ένας Γερουσιαστής τον οποίο δεν πρόκειται να ξαναψηφίσω στις επόμενες εκλογές».

Τις εβδομάδες μετά τον ψήφο του McMahon, ακτιβιστές από την Ελληνο-Αμερικανική κοινότητα και την Αρμενο-Αμερικανική κοινότητα διαμαρτυρήθηκαν εναντίον γεύματος στο τουρκικό εστιατόριο AlibabaManhattan για οικονομική ενίσχυση, όπου ο McMahon πήγε να πάρει οικονομική ενίσχυση από την τουρκική κυβέρνηση για την άρνηση του να αναγνωρίσει την Γενοκτονία στο Κογκρέσσο. Αυτό καλύφθηκε από τον Τύπο της κοινότητας και καταγράφτηκε στο youtube:

GRASSROOTS POWER: GENOCIDE DENIER MCMAHON DEFEATED
For Immediate Release: November 4, 2010
The Cyprus Action Network of America (CANA) is pleased to announce that Armenian Genocide denier and Turkish invasion denier Michael McMahon was defeated in the Congressional elections for District 13 in New York by Republican challenger Michael Grimm. In March of this year McMahon as Congressman voted against the Armenian Genocide resolution and received funding from Turkish foreign sources three weeks after this vote.
The Greek American community of Brooklyn and Staten Island and throughout the greater New York area was mobilized against McMahon thanks to early initiatives and hard work by CANA and the ANCA Armenian National Committee of America. Eleni Kostopoulos, a Bay Ridge Brooklyn resident and lead writer for community issues for the National Herald wrote a series of articles about Genocide denial and McMahon following press releases issued by CANA to the community. In the (March 12-March 19, 2010) weekly edition of The National Herald Eleni Kostopoulos wrote about McMahon’s vote against the Armenian Genocide in Congress ““I was particularly bothered by this narrow margin victory when I was informed that the congressman who represents my district (a district comprised of an estimated 20,000 Greek Americans) was one of those 22 voters against the resolution. Michael McMahon is a congressman I will not vote for come congressional elections.”
In the weeks following the McMahon’s vote, Greek American and Armenian American community activists protested a fundraiser at Ali Baba’s Turkish restaurant in Manhattan, where McMahon went to receive Turkish government funding for his genocide denial in Congress. This was covered by the community press and recorded on you tube:

Παρουσίαση βιβλίου για τα Βαλκάνια στην Κομοτηνή

Την Τρίτη 2 Νοεμβρίου 2010, στις 20:00, στο χώρο του βιβλιοπωλείου Δημοκρίτειο, ο Σύλλογος Φίλων Κομοτηνής του Ιδρύματος Θρακικής Τέχνης και Παράδοσης το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου (Ε.ΚΕ.ΒΙ.), το Βιβλιοπωλείο«Δημοκρίτειο» και οι Εκδόσεις «Αρμός» παρουσιάζουν το βιβλίο του συγγραφέα-δημοσιογράφου κ. Άκη Κοσώνα με τίτλο:«Το πείραμα - Η γιουγκοσλαβική εμπειρίακαι η διάλυση των Βαλκανίων».

Ακριβώς έντεκα χρόνια πριν, παραμονές Πάσχα βομβαρδίστηκε από τις νατοϊκές δυνάμεις και αποδυναμώθηκε καθοριστικά η Σερβία, διαλύθηκε ότι είχε απομείνει από τη Γιουγκοσλαβία και ανασχηματίστηκαν τα σύνορα στα Βαλκάνια για πρώτη φορά μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.Η αμερικανική επιλογή να τελειώνουν με τη Γιουγκοσλαβία και να ανοίξουν το δρόμο στην ίδρυση νέων κρατών, δημιούργησε μια νέα κουλτούρα, μια νέα αντίληψη πραγμάτων στη βαλκανική χερσόνησο : Διέλυσε οριστικά την αίσθηση των ισχυρών κρατών και επέβαλε καθεστώς εξάρτησης από τρίτες δυνάμεις σε χώρες που είτε υπήρχαν στο παρελθόν και σχημάτισαν τη Γιουγκοσλαβία, είτε δεν υπήρχαν και γεννήθηκαν τώρα.Συγχρόνως, το όλο εγχείρημα κατέδειξε την ανυπαρξία της Ευρώπης ως ενιαίας δύναμης, ακόμα και ως συμμαχίας να κάνει κάτι την ώρα πολύ εξωευρωπαϊκές δυνάμεις δρούσαν (και στρατιωτικά) στα εδάφη της. Αυτό οδήγησε στη συμπέρασμα ότι οι χώροι δεν (αυτό)προσδιορίζονται πια τόσο γεωγραφικά, ως ενότητες, αλλά εξαρτησιακά.Η Ελλάδα, μέρος της βαλκανικής, υπέστη άμεσα τις εξελίξεις και τις αλλαγές που προέκυψαν από τη διάλυση της γειτονικής χώρας. Συνορεύαμε με τη Γιουγκοσλαβία. Τώρα συνορεύουμε με τη «Μακεδονία».Έως τότε είχαμε μία Αλβανία στα βορειοδυτικά μας σύνορα. Τώρα υπάρχει κι άλλη μια με το «μαξιλάρι» της «Μακεδονίας» ανάμεσά μας, το Κόσοβο».

Εισηγητές: Θεοφάνης Μαλκίδης, και ο συγγραφέας του βιβλίου.

Ο Άκης Κοσώνας γεννήθηκε στον Βύρωνα το 1955. Είναι δημοσιογράφος, μέλος της ΕΣΗΕΑ. Εργάζεται στο Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων έχοντας την ευθύνη των εκδόσεων. Κάνει ραδιόφωνο από το 1987, από την πρώτη μέρα ίδρυσης του «984». Μέλος της ομάδας πρωτοβουλίας Κανάλι 15 για μια ελεύθερη ραδιοφωνία που ξεκίνησε το 1984 με πρωτεργάτη τον Ρούσσο Κούνδουρο και κορυφώθηκε με τη γέννηση των δημοτικών ραδιοφωνικών σταθμών. Συνεργάστηκε με τον 984 έως το 1990, επέστρεψε το 1992-93 και η νέα περίοδος συνεργασίας ξεκίνησε το 2003 και συνεχίζεται. Έχει διατελέσει Γενικός Διευθυντής του Ελληνικής Ραδιοφωνίας (ΕΡΤ) και Γενικός Γραμματέας του ΕΟΤ. Εργάστηκε ως συντάκτης Διεθνών στη «Μεσημβρινή» και ως πολιτικός συντάκτης στο περιοδικό ΑΝΤΙ, την «Απογευματινή» το «Έθνος», το «Βήμα» και την «Καθημερινή».

Ελληνκή μειονότητα στην Αλβανία

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΑΣ “OMONOIA”
BASHKIMI DEMOKRATIK I MINORITETIT ETNIK GREK “OMONIA”
DEMOCRATIC UNION OF GREEK MINORITY IN ALBANIA “OMONOIA”

Άγιοι Σαράντα 1/11/2010

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ


Η Δημοκρατική Ένωση Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας «ΟΜΟΝΟΙΑ», καταδικάζει τι βεβήλωση του μνημείου των Ελλήνων πεσόντων του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου στη Μπομποστίτσα της Κορυτσάς.
Το Ελληνικό Σχολείο της Κορυτσάς, προς τιμήν της Εθνικής Επετείου της 28ης Οκτωβρίου πραγματοποίησε εορταστικές εκδηλώσεις την Κυριακή 31/10/210, στο μνημείο που κατασκευάστηκε δίπλα στους τάφους των Ελλήνων ηρώων. Στην εκδήλωση παρέστησαν και κατέθεσαν στεφάνια, Έλληνες διπλωμάτες, το Παράρτημα Ομόνοιας Κορυτσάς, και πολλοί εκπρόσωποι της κεντρικής και τοπικής Αλβανικής εξουσίας, στέλνοντας αισιόδοξα μηνύματα ειρήνης, αλληλεγγύης και πολιτισμού.
Η βεβήλωση του μνημείου με το κάψιμο των στεφανιών το απόγευμα της ίδιας μέρας, είναι πράξη σκοταδιστική και καταδικαστέα από τον κάθε υγιώς σκεπτόμενο πολίτη. Η Δ.Ε.Ε.Ε.Μ. «ΟΜΟΝΟΙΑ» καταδικάζει επίσης για πολλοστή φορά το ανθελληνικό μένος μερίδας Αλβανικού Τύπου που θέλει να καλλιεργεί φαντάσματα γύρο από οτιδήποτε ελληνικό. Θεωρούμε ότι το χθεσινό περιστατικό είναι απόρροια αυτών των δημοσιευμάτων! Αδυνατούμε να κατανοήσουμε ποιον εξυπηρετούν τέτοια δημοσιεύματα, γιατί την Ελληνική και Αλβανική κοινωνία σίγουρα δεν την ωφελούν.

Γραφείο Τύπου και Επικοινωνίας

«Η κατάθεση στεφάνων με λουλούδια, στο μνημείο που είναι αφιερωμένο στον Έλληνα Στρατιώτη, στο μνημείο που είναι χτισμένο δίπλα στους νεκροταφείο του χωριού Boboshticë, έχει προκαλέσει ένταση στους αλβανούς κατοίκους του χωριού, αναφέρει σε σχετικό ρεπορτάζ της, η αλβανική τηλεόραση ‘Top Channel’.Οι κάτοικοι του χωριού διίστανται σχετικά με την ανέγερση του ελληνικού μνημείου που ενώ άλλοι υποστηρίζουν την πρωτοβουλία των Ελλήνων, ενώ άλλοι αντιτίθενται σε αυτήν.Η τελετή της κατάθεσης των στεφάνων με τα λουλούδια διεξήχθη υπό της παρουσίας της «Ομόνοιας», ενώ αντέδρασαν κάτοικοι της Boboshticë, με τη δικαιολογία ότι παραβιάζονται οι τάφοι των Αλβανών, με την …προσέλευση των Ελλήνων για την τοποθέτηση των στεφανιών στο Μνημείο. Οι εκπρόσωποι όμως της «Ομόνοιας» διατείνονται ότι είναι νεκροταφείο των Ελλήνων Στρατιωτών (και όχι κάποιου παλαιού νεκροταφείου πριν από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο- όπως υποστηρίζουν οι Αλβανοί του χωριού), χθες μάλιστα, οι Έλληνες μειονοτικοί ξέθαψαν τα οστά και τα τοποθέτησαν εκεί που θα κατασκευαστεί το ελληνικό μνημείο.Και το σοβαρότερο: «Λίγο μετά την τελετή και την αναχώρηση των συμμετασχόντων σε αυτήν, άγνωστα άτομα , έβαλαν φωτιά στα στεφάνια που κατατέθηκαν από τους Έλληνες», αναφέρει το αλβανικό κανάλι. Η οργάνωση ‘Ομόνοια’ κατάγγειλε το περιστατικό με γραπτή έκθεση στην Αστυνομία της Κορυτσάς.Επιπρόσθετα η αλβανική ‘Start’ , αναφέρει ότι για την εκδήλωση αυτή, στο ελληνικό μνημείο του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου, έφθασαν Έλληνες με λεωφορείο από την Ελλάδα, εκτός από τους Έλληνες της Κορυτσάς και της οργάνωσης της ‘Ομόνοιας’.

Αρμενία- Armenia

Η Αρμενική Επιτροπή: Ψηφίστε δυναμικά όλους εκείνους που μας βοηθούν έμπρακτα Η Εθνική Αρμενική Επιτροπή Αμερικής υποστηρίζει εκ μέρους της Αρμενικής κοινότητας 160 υποψήφιους γερουσιαστές και βουλευτές με γνωστές θετικές θέσεις στα αρμενικά θέματα. Η Επιτροπή καλεί την κοινότητα να κάνει το παν δυνατό να βγει να ψηφίσει την ημέρα των εκλογώνΟυάσιγκτον DC. Η Εθνική Αρμενική Επιτροπή Αμερικής σήμερα ανακοίνωσε τα ονόματα των υποψηφίων που υποστηρίζει για το 2010. Ο κατάλογος αυτός καλύπτει υποψήφιους πέραν των 30 πολιτειών οι οποίοι έχουν έμπρακτα αποδείξει ότι υποστηρίζουν θέματα που είναι άμεσου ενδιαφέροντος για τους Αρμένιους της Αμερικής. «Είμαστε στην ευχάριστη θέση να προσφέρουμε την υποστήριξή μας στους υποψήφιους αυτούς σε μια προσπάθεια να βοηθήσουμε τους ψηφοφόρους Αρμένιους της Αμερικής να έχουν γνώση και να προβούν στις σωστές αποφάσεις την ημέρα της ψηφοφορίας που είναι η 2 Νοεμβρίου» δήλωσε ο Εκτελεστικός Σύμβουλος της Ε.Α.Ε.Α., Άραμ Χαμπαριάν. «Με τις ηγεσίες του Κογκρέσου και της Βουλής σε ισορροπία, ενθαρρύνουμε όλους τους Αρμένιους της Αμερικής να πάνε να ψηφίσουν εφοδιασμένοι με όλα τα στοιχεία για τον κάθε υποψήφιο, και ακόμα πιο σημαντικά με τις πράξεις τους πάνω στα αρμενικά θέματα που αφορούν τους Αρμένιους της Αμερικής». Η Ε.Α.Ε.Α βασίζει τις αποφάσεις της πάνω σε λεπτομερείς μελέτες για όλα τα θέματα που ενδιαφέρουν τους Αρμένιους της Αμερικής. Αυτές οι μελέτες, ετοιμάστηκαν με την συνεργασία πολλών απ όλη τη χώρα, και αφορούν την διασφάλιση ενός δίκαιου ψηφίσματος για την Αρμενική Γενοκτονία, την ενδυνάμωση των Αμερικανο-Αρμενικών σχέσεων στην υπεράσπιση της ανεξαρτησίας του Νακόρνο Καραμπάκ και την αυξανόμενη αμερικανική βοήθεια και εμπορικές συναλλαγές. Μεταξύ των κριτηρίων για τον κάθε υποψήφιο ήταν και η θέση τους και η υποστήριξή τους στο Αρμενικό λόμπυ, η παρουσία τους σε εκδηλώσεις, και η υποστήριξή τους σε θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων που σχετίζονται με το Νταρφούρ και την Κύπρο. Η έκθεση της Επιτροπής στην αξιολόγηση περιλαμβάνει: *Σημείο προς σημείο ανάλυση των δραστηριοτήτων των μελών του Κογκρέσου και της Βουλής σε σχέση με την υποστήριξη τους σε νομοθεσίες κλειδιά, επιστολές, συμμετοχή και σε εκδηλώσεις που έγιναν στην πρωτεύουσα και σε τοπικές κοινότητες.*Σημειώσεις στο Κογκρέσσο για πρωτοβουλίες που πάρθηκαν από μέλη της Βουλής και του Κογκρέσσου – ομιλίες και υποσχέσεις για θέματα ειδικού ενδιαφέροντος για την Αρμενική κοινότητα Αμερικής.*Λεπτομερή αναφορά των προσπαθειών του λόμπυ της τουρκικής κυβέρνησης και εκείνου της κυβέρνησης του Αζερμπαιτζάν με στόχο μέλη τόσο του Κογκρέσσου όσο και της Βουλής κατά το 110ον Συνέδριο, σύμφωνα με ανακοινώσεις του Αμερικανικού Υπ. Δικαιοσύνης (www.fara.gov). Θα βρείτε αυτές τις λεπτομέρειες στην ιστοσελίδα της Επιτροπής στο:http://www.anca.org/legislative_center/election_reportcards.php Πλήρης κατάλογος των υποψηφίων ακολουθεί πιο κάτω. ΄Ολοι όσοι υποστηρίζονται από την Εθνική Αρμενική Επιτροπή Αμερικής καταγράφονται ΜΕ ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ. Οι υποψήφιοι σε ανοικτές θέσεις είναι επίσης σημαδεμένοι στους καταλόγους. Armenian National Committee of America1711 N Street, NW, Washington , DC 20036Tel. (202) 775-1918 (202) 775-1918 (202) 775-1918 (202) 775-1918 * Fax. (202) 775-5648 * https://webmail.duth.gr/horde/imp/compose.php?to=Email.anca%40anca.orgPRESS RELEASEFor Immediate Release ~ 2010-10-25Contact: Elizabeth S. Chouldjian ~ Tel: (202) 775-1918 (202) 775-1918 (202) 775-1918 (202) 775-1918 ANCA ANNOUNCES 2010 CONGRESSIONAL ENDORSEMENTS

http://www.cyprusactionnetwork.org/tuesday_%E2%80%93vote_for_grimm_and_defeat_turkish_lobby_mcmahonTUESDAY –VOTE FOR GRIMM AND DEFEAT TURKISH LOBBY MCMAHONOn election day, this Tuesday, please make sure to vote for Michael Grimm, Republican candidate, who is running against Congressman Michael McMahon (D-NY), who voted against the Armenian Genocide resolution and then accepted campaign contributions from Turkish interests, who opposed the resolution less than three weeks later. McMahon is a strong supporter of the racist Turkish-British Bizonal Bicommunal Federation plan for Cyprus, which laid the foundations for the Annan Plan that would have falsely legitimized the illegal Turkish invasion of Cyprus in 1974, would have allowed the illegal Turkish settlers to remain in homes and properties stolen from Greek-Cypriots by the Turkish military and would have ultimately transformed Cyprus into a Turkish protectorate with British bases, after the eventual forced migration of all Greek-Cypriots and all other indigenous Christian minorities on the island -- Latins, Arab Maronites and Armenians. This is going to be a very close election and you are going to make the difference. This district is traditionally Republican, which is why McMahon is so vulnerable. Make the difference that will defeat Armenian Genocide denial and Turkish Bizonalists. Vote for Grimm! We provide an analysis and a breakdown of the many times McMahon met and got funding from the Turkish lobby by way of his very own legislative assistant Naz Durakoglu. Is is the view of the Cyprus Action Network of America (CANA), and the evidence supports that McMahon is a deceitful genocide denier and is dangerous. He sits on the House Foreign Relations Committee and is considered Turkey’s “rising star” in Congress. *Turkish lobbyists have even circulated an unsigned letter to residents with Greek names in a last ditch effort to support Turkish lobbyist McMahon ,Turks fighting like “thieves in the night”. We include a copy of this letter at the very bottom in PDF.Oct 31, 2010 Defeat the Turkish Lobbyist McMahon: Vote for Michael Grimm on Nov 2, 2010 By Alex Aliferis On November 2, 2010, Greek Americans should vote for Michael Grimm against pro-Turkish Congressman Michael McMahon. Congressman McMahon (D-NY-13) is in bed with the Turkish government and its denial campaigns against the Armenian Genocide. McMahon takes a pro-Turkish stance on Cyprus when he supports Turkish plans for bizonal, bicommunal federation. The bizonal bicommunal federations plans, are essentially, racist Turkish-British plans to falsely "legitimize" a partition on the Hellenic island of Cyprus, destroy the independent Republic of Cyprus, and eventually forcibly transform it into a Turkish protectorate with British bases. McMahon never issued a statement that condemns the illegal Turkish military occupation, or its war crimes on Cyprus such as murders and rapes. McMahon refused to cosponsor the H.Res. 252, Armenian Genocide resolution. He ignored Greek American constituents to cosponsor H.Res. 252. On February 10, 2010, the Turkish Coalition of America honored Congressman Michael McMahon in a special dinner event. You can see a video of McMahon's speech there at: http://www.historyoftruth.com/videos/5580-tca-presentation-for-reps-wexler-and-mcmahon-part-1. McMahon is also on video touting our need for Turkey here: http://www.youtube.com/watch?v=xh_0lMtmDoU&NR=1. To learn more about McMahon and his tremendous efforts to support and defend Turkey and Azerbaijan , you can visit the ANCA website and review his record and notes at the bottom of the page. http://anca.org/legislative_center/election_housecard_detail.php?id=409&suffix=111 Michael Grimm has a long history of serving his country. He is a U.S. Marine Corps veteran of the Persian Gulf War and former FBI Special Agent, and has won endorsements from the New York State Conservative Party, Rudy Giuliani, John McCain, Guy Molinari, and many others.“I applaud our representatives from both sides of the aisle for working together on this resolution. As a combat veteran of the Marines and as a former FBI Agent, I am sensitive to international relations, specifically with Turkey . However, there is right and there is wrong, and genocide is clearly wrong. Now is the time to bring the vote to the floor,” said Grimm. On May 19, 2010, Michael Grimm stated, “Many people are unaware of the violence and genocide perpetrated against the Pontian Greek population in Asia Minor at the hands of the Turkish government during the early part of the twentieth century, or the genocides that befell the Armenian and Assyrian populations of the region.“It is important for all New Yorkers and all Americans to recognize Pontian Greek Genocide Remembrance Day because it is only by recognizing these tragic events will we prevent their repetition in that region of the world and elsewhere,” said Grimm. On November 2, 2010, Greek Americans in the New York 13th will vote for truth, rule of law, genocide recognition, when they flock to the polling stations to vote for Michael Grimm against pro-Turkish funded Congressman McMahon. HIGHLIGHTS OF MCMAHON’S SPEECHES:Here is some information, which will be helpful to circulate to Greek Americans, showing just how close McMahon is to Turkish foreign agents and Azerbaijani interests. The parliament of Azerbaijan's Nakhchivan Autonomous Republic issued a resolution recognizing the ‘Turkish Cypriot North’ (The Turkish Republic of Northern Cyprus) as a sovereign state. While this recognition is not regarded by Azerbaijan and internationally as 'official state-to-state', Azerbaijan itself maintained cordial unofficial relations with the ‘TRNC’. In 2004, Azerbaijan threatened to formally recognize the ‘TRNC’ if the Annan Plan was voted down by the Greek Cypriots. To learn more about McMahon and his tremendous efforts to support and defend Turkey and Azerbaijan, you can visit the ANCA Armenian National Committee of America website and review his record and notes at the bottom of the page. http://anca.org/legislative_center/election_housecard_detail.php?id=409&suffix=111 Even though he has more than 10 times more Greek American, than Turkish American constituents, he has been far closer to Turkish interests. On February 10, 2010, the Turkish Coalition of America honored Congressman Michael McMahon in a special dinner event. You can see a video of McMahon's speech there at: http://www.historyoftruth.com/videos/5580-tca-presentation-for-reps-wexler-and-mcmahon-part-1 McMahon is also on video touting our need for Turkey here: http://www.youtube.com/watch?v=xh_0lMtmDoU&NR=1

Ελλάδα

«Έσσεται ήμαρ» (Όμηρος, Δ 164, Ζ 448)

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΣΑΡΑΝΤΟΣ ΚΑΡΓΑΚΟΣ ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ - ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ Σε μια παλαιότερη εποχή, όταν ήθελαν μερικοί, που δεν ήταν και λίγοι, να εκφράσουν την αδιαφορία και την απουσία από τα μεγάλα προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας, αναφέρονταν σχεδόν πάντα ονειδιστικά στην Ακαδημία και όχι πάντοτε αδίκως. Στον παρόντα καιρό κάτι στο χώρο της Ακαδημίας μας αλλάζει. Ένας καινούργιος ορίζοντας χαράζει. Πριν από μερικούς μήνες η Ακαδημία μας χτύπησε την καμπάνα του συναγερμού για τους κινδύνους, που απειλούν την ελληνική γλώσσα. Κάποιοι έσπευσαν και πάλι να την κακολογήσουν και να της προσάψουν τη μομφή του «οπισθοδρομισμού». Είναι οι συνήθεις υπνωτιστές του ελληνικού λαού που χτυπούν κάθε φορά αυτόν που χτυπάει την καμπάνα του συναγερμού και όχι όποιον βάζει τη φωτιά. Σήμερα δυστυχώς έχουμε φθάσει στο όριο των καιρών. Το γλωσσικό τοπίο μας πάει να ρημάξει. Αποψιλώνεται συνεχώς από τα «φεστιβάλ πυρκαϊάς», που οργάνωσαν αλλεπάλληλοι «μεταρρυθμιστές», που απορρύθμισαν τη γλώσσα και την παιδεία μας. Κι ακολούθησαν άλλα «σήματα λυγρά», που ακονίζουν συστηματικά το γλωσσικό μας πολιτισμό.Ωστόσο, οι ευκαιρίες και οι δυνατότητες για ανάκαμψη δεν λείπουν. Ο χρόνος που πέρασε έχει ανακηρυχθεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση ως Ευρωπαϊκό Έτος Γλωσσών. Η Ακαδημία Αθηνών άδραξε την ευκαιρία και με μια μεστή ανακοίνωσή της εξέφρασε για μια ακόμη φορά την πίστη της προς τα κείμενα της κλασικής Ελληνικής Γραμματείας ως εκπαιδευτικών αγαθών μεγάλης αξίας για όλη την ανθρωπότητα. Παράλληλα εξέφρασε η Ακαδημία την ανησυχία της για την υποχώρηση της διδασκαλίας των αρχαίων κειμένων από το πρωτότυπο στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση αλλά και για την επέλαση του λατινικού αλφαβήτου, που τείνει να εξαφανίσει την ελληνική γραφή. Τέλος, η Ακαδημία Αθηνών απηύθυνε έκκληση προς την ελληνική κυβέρνηση και προς τους εκπροσώπους μας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να προβούν στις δέουσες ενέργειες για την επανεισαγωγή της διδασκαλίας των αρχαίων κειμένων στα σχολεία των ευρωπαϊκών κρατών, δίνοντας όμως η Ελλάς το εμψυχωτικό παράδειγμα στους Ευρωπαίους. Διότι θα φαινόταν σολοικισμός να επαναφέρουν οι ξένοι τα αρχαία και να τα αποπτύουμε εμείς, και την ώρα που ο Ζαν Λαγκ μελετά την επανεισαγωγή τους, η δική μας επίτροπος να κόπτεται υπέρ της ανακηρύξεως της αγγλικής ως δεύτερης επίσημης γλώσσας στον τόπο μας, ενώ είναι και στους μωρούς φανερό, ότι η αγγλική de facto και μερικώς de jure έχει την πρωτεύουσα θέση στις μαθήσεις και προτιμήσεις των κατοίκων της Ευρωκώσταινας.Το επ' εμοί, και εφόσον δεν αφυπνισθούμε και δεν δραστηριοποιηθούμε έστω και την ύστατη στιγμή και εφόσον, για να θυμηθώ τον Θουκυδίδη, η «φύσις» του σύγχρονου Έλληνα παραμένει ανθελληνική, βλέπω το μέλλον της ελληνικής ζοφώδες. Φοβάμαι ότι στο μέλλον η ιστορία της Ελλάδας δεν θα είναι ελληνική. Είμαστε - όσοι απομείναμε - η τελευταία γενιά που ομιλεί και γράφει κάπως υποφερτά την ελληνική. Η καθαρεύουσα του μέλλοντος θα είναι η αμερικανική και η δημοτική του μέλλοντος η απλουστευμένη αλβανική. Οι παλαιότεροι ίσως ενθυμούνται το μετακατοχικό σατιρικό ασμάτιο, που έλεγε: «Ρε, γυναίκα, τίνος είναι τα παιδιά; / Τό 'να μου φωνάζει «γιες» τ' άλλο μου φωνάζει «για», ρε γυναίκα, δεν μιλούν ελληνικά». Τώρα όμως είναι η ώρα που το άσμα τούτο «δικαιώνεται». Τα παιδιά που θα έλθουν μετά από μας, δεν θα είναι δικά μας παιδιά. Τα παιδιά είναι πάντα παιδιά της παιδείας τους, και τούτη η παιδεία, που τους προσφέρουμε, δεν είναι παιδεία ελληνική. Όταν δεν είναι ανθελληνική, είναι υποπαιδεία, μια ανάπηρη ή ημιπληγική παιδεία.Η πρόσφατη έκθεση του ΟΟΣΑ (25οι σε γλωσσική παιδεία ανάμεσα σε 31 χώρες της γης!) έδειξε πως ο βασιλιάς της παιδείας μας είναι γυμνός (1). Επί 25 χρόνια, μετά την απορρύθμιση του 1976, που άρχισε η έξωση των αρχαίων ελληνικών από τα γυμνάσια και τη ζωή μας, πυργώνουμε μηδενικά επί μηδενικών.Υποβάλλουμε τα παιδιά και τον εαυτό μας σε μια δίαιτα πνευματικής και γλωσσικής σκουπιδοτροφίας, έτσι που μόνο στη βωμολοχία, στη χυδαιολογία και στην αισχρογραφία - κι αυτό φαίνεται από την κρατικοβραβευόμενη και κρατικοπροβαλλόμενη λογοτεχνία - διαπρέπουμε (Σήμερα, αν θεωρήσω σοβαρές τις δηλώσεις της κυρίας επιτρόπου και όχι σαν προπαίδεια για εξετάσεις υποτελείας, φαίνεται πως φθάσαμε σε μια φάση ωριμάνσεως, που ευνοεί ένα διαλεκτικό άλμα: να μεταπηδήγσουμε δηλαδή από την ελληνική σε μια αγγλική αμερικανικού τύπου. Κάτι που για μένα σημαίνει αντιστροφή της θεωρίας του Ντάργουιν: γλωσσική επιστροφή στον πίθηκο).Όλα αυτά, που συμβαίνουν γύρω μας, συνθέτουν μια ζοφερή προοπτική μέλλοντος. Έχω την ατυχία να διασχίζω καθημερινώς την Avenue Vovos, όπως θα λέγεται μελλοντικά η άλλοτε πανέμορφη Λεωφόρος Κηφισιάς. Σε όλη την ευρεία έκταση Vov-ville, όπως θα λέγεται και το Μαρούσι, η ελληνική επιγραφή έχει γίνει εθνογραφικό αξιοπερίεργο. Γι' αυτό θυμάμαι διαρκώς μια μελαγχολική φράση του Κάφκα:«Υπάρχουν πολλές ελπίδες, για μας καμιά». Εκτός κι αν κάποια οικολογική οργάνωση τύπου «Αρκτούρος» αναλάβει την προστασία του γένους των Ελλήνων. Ο ελληνικός κόσμος, που μαραζώνει λόγω πληθυσμιακής γηράνσεως και γλωσσικής αποξηράνσεως, αρχίζει να σβήνει μέσα στην πληθυσμιακή και γλωσσική πλημμυρίδα άλλων ευρώστων λαών. Προβλέπει ότι σε ένα όχι πολύ μακρινό μέλλον - αν δεν προτάξουμε έστω και τώρα μια εθνική αντίσταση - θα γίνουμε σαν τους Ποσειδωνιάτες, τους κατοίκους του σημερινού Παίστουμ, που κάποτε ήσαν Έλληνες, αλλ' όπως λέει ο Αθήναιος, εβαρβαρώθηκαν αφού αναμίχθηκαν με Τυρρηνούς ή Ρωμαίους «και την τε φωνήν μεταβεβληκέναι». Οι Ποσειδωνιάτες μια φορά το χρόνο, λέει ο Αθήναιος, συνέρχονταν για να συμμετάσχουν σε κάποια παλιά ελληνική γιορτή. Και τότε συνέβαινε το εξής: «Αναμιμνήσκονται των αρχαίων ονομάτων τε και νομίμων, απολοφυράμενοι προς αλλήλους και δακρύσαντες απέρχονται».Αυτό το περιστατικό ενέπνευσε στον Καβάφη να γράψει ένα ποίημα συγκλονιστικό, υπό τον τίτλο «Ποσειδωνιάται», όπου επιλογικά φαίνεται ότι οι στίχοι γράφτηκαν όχι για κείνους, γράφτηκαν για μας. Λέει ο Καβάφης:«Και πάντα μελαγχολικά τελείων' η γιορτή τους.Γιατί θυμούνταν που κι αυτοί ήσαν Έλληνες -Ιταλιώται έναν καιρό κι αυτοί.Και τώρα πώς εξέπεσαν, πώς έγιναν,Να ζουν και να ομιλούν βαρβαρικάΒγαλμένοι -ω συμφορά!- απ' τον Ελληνισμό».Από τούτο τον Ελληνισμό, που τόσο ως λέξη ενοχλεί μια άλλη κυρία μας της Ευρωβουλής, που λέει ότι δεν την εννοεί, ήσαν βγαλμένοι όλοι οι κάτω της Νεαπόλεως, ίσως είχαν ακούσει το παλαιό τραγουδάκι που έλεγε: "Anche noi fumo Graeci" (= Κάποτε κι εμείς ήμαστε Έλληνες)". Ασφαλώς κάτι ανάλογο θα λέμε κι εμείς μετά από κάποια χρόνια, όταν η πολιτισμένη ανθρωπότητα θα ξαναστραφεί προς τις κλασικές σπουδές, αλλά τότε πια δεν θα είμαστε Έλληνες. Κι αυτό που θα μιλάμε θα είναι μια κρεολή γλώσσα τύπου Πίτζιν και Σινούκ. (2)Πάντα όμως υπάρχει καιρός για ανάκαμψη. Ποτέ δεν είναι νωρίς. Η ελληνική ακόμη αντέχει. Δεν το κρύβω ότι με φοβίζουν οι «ρεαλισμοί». Τούτοι οι «ρεαλισμοί» των πολιτικών μας είναι που μας έφαγαν, αρχίζοντας από τη γλώσσα. Η γλωσσική μας πολιτική, μετά από το 1976, παραπέμπει στα «Θυέστεια Δείπνα», που έγιναν η βαριά κατάρα που αφάνισε τον οίκο των Ατρειδών. Έτσι και η κατάρα για την εγκληματική γλωσσική μας πολιτική θ' αφανίσει κι εμάς. Το ζήτημα της γλωσσικής παιδείας είναι βέβαια πολιτικό, όχι όμως γιατί έγινε αρμοδιότητα των πολιτικών, αλλά γιατί άπτεται αμέσως και εμμέσως της εθνικής μας αυθυπαρξίας. Δεν ήταν αφελής ο Σολωμός όταν έλεγε στο «Διάλογο», το πεζό αριστούργημά του, την περίφημη φράση: «Μήγαρις έχω τίποτε άλλο στο νου μου πάρεξ ελευθερία και γλώσσα;».Γλώσσα και εθνική ελευθερία πάνε μαζί. Η γλώσσα είναι το σπαθί της ελευθερίας, κι απ' την όψη της γλώσσας και της γραφής γνωρίζει κανείς το μέγεθος της ελευθερίας, που είναι άξιος να σηκώσει ένας λαός. Ποια είναι η όψη σήμερα της ελληνικής γλώσσας; Έρχεται ο ξένος στην Ελλάδα και Ελλάδα δεν βλέπει, και αυτό που ακούει να κυριαρχεί στη νεανική λαλιά είναι η λέξη με τα τρία .α., που κάνει τα παιδιά μας συνονόματα, η λέξη που παραπέμπει στη Μαλακάσα, που σημειολογικά ισοδυναμεί με το νέο εθνικό μας ενδόσημο.Ασφαλώς δεν ήταν αφελής και ο Λένιν, όταν έλεγε, «εάν θέλεις να εξαφανίσεις ένα λαό, εξαφάνισε τη γλώσσα του». Η νέα μορφή ιμπεριαλισμού παίρνει γλωσσικό χαρακτήρα. Με τον εκκρεολισμό και τον ευτελισμό των εθνικών γλωσσών γίνεται πιο ευχερής η οικονομική και πολιυική κυριαρχία των κατά καιρούς ισχυρών της γης. Υπάρχει όμως κι ένα πρόβλημα δημοκρατίας. Ο ελληνικός λόγος είναι από τη φύση και τη δομή του δημοκρατικός. Ο Φρειδερίκος Έγκελς έλεγε ότι «Οι αρχαίοι Έλληνες ήσαν όλοι από τη φύση τους διαλεκτικοί». Η διαλεκτικότητα αυτή αποτυπώνεται στη γλώσσα μας, που είναι γι' αυτόη πιο δημοκρατική γλώσσα της γης. Γι' αυτό οι «Μπιγκ Μπράδερ» της εποχής έχουν αποφασίσει ότι πρέπει να εξαφανιστεί, γιατί το μέλλον που μας ετοιμάζουν απαιτεί λιγότερη δημοκρατία. Στα τέλη του 19ου αιώνα ο λόρδος Λοντόντερυ (Londonderry) είχε πει ότι η Ελλάς, για να καταστεί όσο γίνεται λιγότερο επικίνδυνη, πρέπει ο λαός της να γίνει μικρόψυχος σαν τους λαούς του Ινδοστάν (Βλ. Γ. Φιλάρετου:«Ξενοκρατία και βασιλεία εν Ελλάδι 1821-1897», σ. 116). Έναν αιώνα μετά κάποιος πνευματικός κληρονόμος του λόρδου Λοντόντερυ διακήρυξε μόλις έσβησε η φλόγα του Πολυτεχνείου, που ανέδειξε σαν πρώτιστο σύνθημα την εθνική ανεξαρτησία, ότι πρέπει να καταστραφούν οι βάσεις της κλασικής μας παιδείας, για να γίνουν έτσι οι Έλληνες πιο ευκολοκυβέρνητοι. Πραγματικά δύο χρόνια μετά το Πολυτεχνείο άρχισε η κατεδάφιση της κλασικής μας παιδείας, η διάβρωση και η συρρίκνωση της εθνικής μας γλώσσας. Σήμερα, 25 χρόνια μετά, νομίζω ότι ο σκοπός που έθεσε ο λόρδος Λοντόντερυ επετεύχθη. Εγίναμε ένας λαός που μισεί, που αποστρέφεται και απεχθάνεται τη γλώσσα του. Το όποιο αυριανό γλωσσικό πρόβλημα, που θα προκύψει, θα λυθεί με την προσθήκη ενός ακόμη αστερίσκου στην αμερικανική σημαία.Μα τότε προς τί ο αγώνας για την ελληνική; Καθένας από μας, που σχηματίσαμε το σύλλογο «Ελληνική Γλωσσική Κληρονομιά», έχει τους λόγους του. Εγώ ως Λάκων μάχομαι, επειδή θέλω να θυμάμαι τις Θερμοπύλες. Κι όποιος θυμάται τις Θερμοπύλες, θυμάται όχι μόνο το Λεωνίδα, θυμάται και τον Εφιάλτη. Πολλοί γνωρίζουν πώς έπεσε ο Λεωνίδας, λίγοι όμως γνωρίζουν το τέλος του Εφιάλτη. «Έσσεται ήμαρ» λοιπόν. Θα έλθει κάποτε καιρός που τα όνειρα θα λάβουνε εκδίκηση. Ας μη μας φοβίζει το πυκνό σκοτάδι, που μας ζώνει από παντού. Μετά από αυτό έρχεται η αυγή. Δεν θ' αργήσει να φανεί καινούργιος ήλιος πάνω από τον ουρανό της Ελλάδας. Κι όλοι μαζί πρέπει να σηκώσουμε και να στηλώσουμε τούτο τον ήλιο και να τον κρατήσουμε πάνω από τα κεφάλια μας.ΥΓ.Μετά από την ανάγνωση της εισηγήσεως αυτής κάποιοι από τους ακροατές μου είπαν πως βρίσκουν τους φόβους μου υπερβολικούς, ότι δεν δικαιολογούν την τόση μου απαισιοδοξία, και μου συνέστησαν αισιοδοξία. Απάντησα ότι η αισιοδοξία δεν είναι θέμα γραμμής. Όπως έλεγε ο Άρης Αλεξάνδρου, υπάρχει ακόμη ισχυρή δόση «σταλινίνης» στο πνευματικό μας εποικοδόμημα. Επί Στάλιν ο πολύς Ζντάνωφ είχε επιβάλει την αισιοδοξία ως πολιτική γραμμή στη λογοτεχνία και την πνευματική ζωή. Για μένα η αισιοδοξία είναι έκφραση μοιρολατρίας. Το ότι ενδεχομένως τα πράγματα μπορούν μελλοντικά να έχουν καλύτερη έκβαση, αυτό δεν με υποχρεώνει να βλέπω με ροζ γυαλιά την υπάρχουσα κατάσταση και να την ωραιοποιώ. Προτιμώ να βλέπω το δυσάρεστο και να μάχομαι εναντίον του. Η αισιοδοξία είναι μάχη, έστω κι αν πρόκειται να χάσεις. Από την άποψη αυτή συμμερίζομαι απόλυτα τη γνώμη του Αντόνιο Γκράμσι: «Στην απαισιοδοξία της γνώσης αντιτάσσω την αισιοδοξία της βούλησης». Η δική μου αισιοδοξία είναι ο αγώνας μου.Σημειώσεις:1. Στα μαθηματικά ήλθαμε 28οι (τρίτοι από το τέλος!) και στις επιστήμες 25οι. Διώξαμε τ' αρχαία με το πρόβλημα ότι θα αφιερωθούμε σε επωφελέστερες μαθήσεις και προκόψαμε!2. Κρεολός είναι ο λευκός που γεννήθηκε από προγόνους Γάλλους, που εγκαταστάθηκαν πρώτοι στη Νέα Ορλεάνη και σε κάποια νησιά της Καραϊβικής. Κρεολή γλώσσα ονομάζεται στη γλωσσολογία η παρεφθαρμένη γλώσσα, η μικτή, που χρησιμοποιείται κυρίως στις εμπορικές συναλλαγές μεταξύ ανθρώπων που έχουν διαφορετικές μητρικές αλλά και περιορισμένο μορφωτικό επίπεδο. Αντί του όρου κρεολή χρησιμοποιείται και ο όρος Πίτζιν γλώσσα (πιθανώς από το αγγλικό business, που κατά την κινεζική προφορά έγινε pidgin. Γλώσσα Σινούκ είναι αυτή που σχηματίστηκε σε κάποιες περιοχές των αμερικανικών πολιτειών Ουάσιγτκον και Όρεγκον, από την ανάμιξη ινδιάνικων και αγγλικών λέξεων. "" ο σωστός ηγέτης δεν ξεχωρίζει από τα εξωτερικά μεγαλεία, αλλά από την πολιτική αρετή "" Μέγας Βασίλειος«..η προκοπή σας. να μη γίνει σκεπάρνι μόνο για το άτομό σας, αλλά να κοιτάξει το καλό της κοινότητας και μέσα εις το καλόν αυτό βρίσκεται και το δικό σας» Ο Κολοκοτρώνης στην Πνύκα, τα 1838, στους νέους των Αθηνών.

Ελλάδα....

Προφητικό ποίημα του Γιώργου Δουατζή σε σχέση με το χθεσινό τραγικό συμβάν - σφραγίδα της κατάστασής μας, όπου γέρων βρήκε τραγικό θάνατο , όταν απορριμματοφόρο του Δήμου συνέλεξε τον κάδο απορριμάτων εντός του οποίου είχε αποκοιμηθεί......
Πέρα όμως από τους ποιητές ας κοιτάξουμε να σωθούμε μονοι μας,
Έλλην είναι ο Δημοσθένης που το προειδοποιεί εδώ και 2500 χρόνια,"Στηρίζεσαι στις ίδιες δυνάμεις σας".........
Δεν είναι δυνατόν σ αυτή τη χώρα με τόσους ικανούς ανθρώπους αντι να κοιτάξουμε να ενωθούμε κομματιαζόμαστε καθημερινά μεταξύ μας..
Αποσπάσματα από το σπονδυλωτό ποιήμα "Πατρίδα των καιρών" του Γιώργου Δουατζή.
Υπό έκδοση από τις εκδόσεις Καπόν.
4.
Α, πόσα ποιήματα χρειάζονται
για να στεγάσω τους αδύναμους
πόσα παραμύθια για να διώξω
θεριά και δράκοντες αληθινούς
πόσες αλήθειες για να αφανίσω
ηγέτες κάλπικους απατηλούς
πόσο κουράγιο για να σηκώσω
το βάρος μιας σε βάθος αυτοκριτικής
πόσος πόνος για να κοιτάξουμε
μαζί κατάματα το φως
9.
Πώς σε κατάντησαν πατρίδα οι δημοκόποι, πώς...
με περιούσιο λαό χωρίς περιουσία
σε εξαπάτησαν με ψεύτικα φτιασίδια
σε κλείσανε στα τείχη τους
σε αλωνίζουν οι προστάτες
κι έγινες η περήφανη εσύ
τώρα ζητιάνα των βαρβάρων
που της στερήσανε το φως
για να εισπράξουμε έστω αργά
πως δεν υπάρχει πιο μεγάλη ενοχή
από την ανοχή μας
Α, οι δημοκόποι
πατρίδα πώς...
10.
Νόμισες δεν είναι πόλεμος
γιατί δεν είδες αίματα και τραυματίες
όμως είδες εκείνους τους νεκρούς
σκυμμένους σε κάδους σκουπιδιών
καταμεσήμερο στο κέντρο της πρωτεύουσας
ικέτες στα απορρίμματα μεγακαταστημάτων
τους πεινασμένους, τους εξάγγελους
νεκρούς να επαιτούν
τους είδες
11.
Πόλεμος σου λέω, πόλεμος
χωρίς πυρομαχικά κι ομοβροντίες
στρατηγοί, τα γκρίζα κοστούμια
και τα κολλαριστά πουκάμισα
όπλα βαριά οι νέας γενιάς υπολογιστές
εξουσιάζοντες οι άθλιοι ευρωκυνηγοί
να κινούν τα νήματα παράστασης σκιών
- έχουν σκιά οι νεκροί; θα πεις -
για ποια κοινωνία να μιλήσουμε
για ποια παράσταση
εδώ υπάρχει πόλεμος
σκοτώνει ελπίδες, αύριο, οράματα
κι ακόμα δεν τον βλέπεις
33.
Κι έπειτα,
δεν μάχεσαι για έναν τέτοιο κόσμο
δεν ανάλωσες τη ζωή σου, τα μερόνυχτα
το μυαλό, την αξιοσύνη, τη νεότητα
τα πολυτιμότερα χρόνια, τους αγώνες
συλλογικούς και προσωπικούς κυρίως
για αυτόν τον στείρο, άθλιο κόσμο
που αποδέχτηκε μοίρα ορισμένη
από ευτελή ανδράποδα της πολιτικής
αναρριχώμενα σε δέντρα διαπλοκής
ποτισμένα συναλλαγή ερπόντων
ευτελών πολιτών – πελατών
πωλήτριας εξουσίας
34.
Ξέρω
δεν πάλεψες
για ταύτιση με τα σκουπίδια
δεν είχες στόχο τέτοιο
μα στην πορεία αφέθηκες
και σε έκαναν απόρριμμα
χάρτινο καραβάκι παιδικό
σε ρυπαρούς χειμάρρους
Αυτόν τον κόσμο φτιάξαμε;
Γι αυτόν αγωνιστήκαμε;
Πώς θα κοιτάξουμε στα μάτια τα παιδιά;
46.
Να ήξερες με πόσο
λίγη αγάπη
θα άλλαζε ο κόσμος...

Παρουσίαση βιβλίου για τα Βαλκάνια στην Κομοτηνή (2/11)

Την Τρίτη 2 Νοεμβρίου 2010, στις 20:00, στο χώρο του βιβλιοπωλείου Δημοκρίτειο, ο Σύλλογος Φίλων Κομοτηνής του Ιδρύματος Θρακικής Τέχνης και Παράδοσης το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου (Ε.ΚΕ.ΒΙ.), το Βιβλιοπωλείο«Δημοκρίτειο» και οι Εκδόσεις «Αρμός» παρουσιάζουν το βιβλίο του συγγραφέα-δημοσιογράφου κ. Άκη Κοσώνα με τίτλο:
«Το πείραμα - Η γιουγκοσλαβική εμπειρία
και η διάλυση των Βαλκανίων»
«Ακριβώς έντεκα χρόνια πριν, παραμονές Πάσχα βομβαρδίστηκε από τις νατοϊκές δυνάμεις και αποδυναμώθηκε καθοριστικά η Σερβία, διαλύθηκε ότι είχε απομείνει από τη Γιουγκοσλαβία και ανασχηματίστηκαν τα σύνορα στα Βαλκάνια για πρώτη φορά μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Η αμερικανική επιλογή να τελειώνουν με τη Γιουγκοσλαβία και να ανοίξουν το δρόμο στην ίδρυση νέων κρατών, δημιούργησε μια νέα κουλτούρα, μια νέα αντίληψη πραγμάτων στη βαλκανική χερσόνησο : Διέλυσε οριστικά την αίσθηση των ισχυρών κρατών και επέβαλε καθεστώς εξάρτησης από τρίτες δυνάμεις σε χώρες που είτε υπήρχαν στο παρελθόν και σχημάτισαν τη Γιουγκοσλαβία, είτε δεν υπήρχαν και γεννήθηκαν τώρα.
Συγχρόνως, το όλο εγχείρημα κατέδειξε την ανυπαρξία της Ευρώπης ως ενιαίας δύναμης, ακόμα και ως συμμαχίας να κάνει κάτι την ώρα πολύ εξωευρωπαϊκές δυνάμεις δρούσαν (και στρατιωτικά) στα εδάφη της. Αυτό οδήγησε στη συμπέρασμα ότι οι χώροι δεν (αυτό)προσδιορίζονται πια τόσο γεωγραφικά, ως ενότητες, αλλά εξαρτησιακά.
Η Ελλάδα, μέρος της βαλκανικής, υπέστη άμεσα τις εξελίξεις και τις αλλαγές που προέκυψαν από τη διάλυση της γειτονικής χώρας. Συνορεύαμε με τη Γιουγκοσλαβία. Τώρα συνορεύουμε με τη «Μακεδονία».
Έως τότε είχαμε μία Αλβανία στα βορειοδυτικά μας σύνορα. Τώρα υπάρχει κι άλλη μια με το «μαξιλάρι» της «Μακεδονίας» ανάμεσά μας, το Κόσοβο».
Εισηγητές
Θεοφάνης Μαλκίδης, και ο συγγραφέας του βιβλίου.

Ο Άκης Κοσώνας γεννήθηκε στον Βύρωνα το 1955. Είναι δημοσιογράφος, μέλος της ΕΣΗΕΑ. Εργάζεται στο Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων έχοντας την ευθύνη των εκδόσεων. Κάνει ραδιόφωνο από το 1987, από την πρώτη μέρα ίδρυσης του «984». Μέλος της ομάδας πρωτοβουλίας Κανάλι 15 για μια ελεύθερη ραδιοφωνία που ξεκίνησε το 1984 με πρωτεργάτη τον Ρούσσο Κούνδουρο και κορυφώθηκε με τη γέννηση των δημοτικών ραδιοφωνικών σταθμών. Συνεργάστηκε με τον 984 έως το 1990, επέστρεψε το 1992-93 και η νέα περίοδος συνεργασίας ξεκίνησε το 2003 και συνεχίζεται. Έχει διατελέσει Γενικός Διευθυντής του Ελληνικής Ραδιοφωνίας (ΕΡΤ) και Γενικός Γραμματέας του ΕΟΤ. Εργάστηκε ως συντάκτης Διεθνών στη «Μεσημβρινή» και ως πολιτικός συντάκτης στο περιοδικό ΑΝΤΙ, την «Απογευματινή» το «Έθνος», το «Βήμα» και την «Καθημερινή».

Genocide

ILLINOIS TEACHERS LEARN ABOUT
THE GREEK GENOCIDE
In his introduction, Dr. Hatzidimitriou compared the Ottoman and Austro-Hungarian Empires and the former Soviet Union, which discriminated against and frequently persecuted their minorities, with the United States, which traditionally has prided itself as being a nation of immigrants. He asserted that our nation's diversity should, indeed, be viewed as strength rather than a weakness.
After giving a brief description of the Greek Genocide and its connections to that of the Armenians, Dr. Hatzidimitriou focused his comments on the destruction of Smyrna in 1922. Utilizing a power point with numerous primary source materials - including photographs and U.S. State Department documents culled from his own research, he explained the horrific events that occurred while the city burned. Thousands died on the quay while trying to escape the fire. Forcibly separated from the women and children, Armenian and Greek men were deported to the interior - thousands of them murdered along the way. Despite Turkish denials, eyewitness accounts clearly revealed that Turkish soldiers burned the Armenian, Greek, and European sections of the city.
Although their ships were offshore, European and American powers did nothing to help - even playing music on board in an attempt to silence the screams coming from the burning city. Only after the Turkish leaders gave their approval did these ships evacuate the survivors. Later, the United States intentionally helped to cover-up Turkish responsibility for these terrible crimes, because of the desire to obtain oil leases from the Turkish government.
Dr. Hatzidimitriou's remarks were made even more powerful as he shared his own family's history. His mother and many of her family were among those rescued from the burning city.
Dr. Hatzidimitriou is the Director of School Improvement and Project Director for several Teaching American History grants within the New York City Department of Education. He has written three books, including American Accounts Documenting the Destruction of Smyrna, as well as numerous articles relating to education, Byzantine and Modern Greek history.
Also at the conference, Anastasia Skoupas and Ron Levitsky, educators representing the Pontian Greek Society of Chicago, presented two workshops, "Despair, Death, and Denial - the Armenian, Assyrian, and Greek Genocides." The first workshop offered an introductory history of these genocides. The second discussed effective ways of teaching genocide. Teachers received many classroom materials. In addition, the Pontian Greek Society of Chicago sponsored a table in the Exhibit Hall. Teachers browsing through the Hall stopped to learn more about the Armenian, Assyrian, and Greek Genocides.
On Saturday, November 6, the Pontian Greek Society of Chicago will host its third annual Academic Conference on the Pontian and Anatolian Greek Genocide. The event will take place at the Westin Hotel in Rosemont, IL, from 8 a.m. - 5 p.m. International scholars will present papers on various aspects of this genocide. The conference is free and open to the public (an optional lunch with the presenters is $30).
For more information,
contact George Mavropoulos at 630-303-4361 or

gmavropoulos@hotmail.com. You can also visit http://www.pontiangreeks.org/

Βανδαλισμοί στην Ίμβρο

Το Δ.Σ. της Οικουμενικής Ομοσπονδίας Κωνσταντινουπολιτών έχοντας ενημερωθεί για τους εκτεταμένους βανδαλισμούς σε τάφους στο Ελληνικό Κοιμητήριο της Ίμβρου εκφράζει με τον πλέον έντονο τρόπο τον αποτροπιασμό και καταδίκη του.
Επιθέσεις κατά των Νεκροταφείων αποτελούν βαρύτατες πράξεις βίας κατά των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, καθόσον συναντώνται σε περιπτώσεις βάναυσων αντιμειονοτικών πράξεων αφού κίνητρο των βανδάλων είναι η βαρύτατη προσβολή και ταπείνωση της Κοινότητας από την οποία προέρχονται οι νεκροί. Θα πρέπει η Τουρκική Κυβέρνηση άμεσα να ενεργήσει στα πλαίσια του Νόμου προβαίνοντας στις απαιτούμενες ενέργειες εύρεσης των υπαιτίων και την παραδειγματική τους τιμωρία.
Είμαστε υποχρεωμένοι να θυμίσουμε ότι παρόμοιοι βανδαλισμοί συνέβησαν στις 2 Σεπτεμβρίου 2009 στο Ελληνικό Κοιμητήριο του Βαλουκλή και δυστυχώς η σοβαρότητα του γεγονότος είχε αγνοηθεί τόσο από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή αλλά και τις Κυβερνήσεις που έχουν δεσμευτεί με την συνθήκη της Λωζάννης να προστατεύσουν τα δικαιώματα της Ελληνικής Μειονότητας της Τουρκίας με πρώτες την Κυβέρνηση της Τουρκίας και της Ελλάδος.
Η ΟΙ.ΟΜ.ΚΩ, ως ο Ομοσπονδιακός Φορέας των εκπατρισμένων Κωνσταντινουπολιτών σε όλη την γη, έχει επισημάνει στο παρελθόν προς την Τουρκική Κυβέρνηση και τους Διεθνείς Οργανισμούς την αναγκαιότητα λήψης μέτρων για την εξάλειψη των πράξεων φυλετικού μίσους στη Τουρκία. Καλούμε την Τουρκική κυβέρνηση να εξαλείψει τους μηχανισμούς παραγωγής και άσκησης βίας που στρέφονται κατά των μειονοτικών δικαιωμάτων, όπως αυτά περιγράφονται στη Συνθήκη της Λωζάννης, την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και άλλες συναφείς διεθνείς συνθήκες.


Το Δ.Σ. της ΟΙ.ΟΜ.ΚΩ. 30 Οκτωβρίου 2010