Γυναικοκτονία:Η Ελληνίδα,η Αρμένια,η Ασσύρια, η Κούρδισα Γυναίκα στη Γενοκτονία

Η  Γυναίκα στη Γενοκτονία: Η Ελληνίδα,η Αρμένια, η Ασσύρια, η Κούρδισα. 

Ροζίν Μοχάμεντ,Αναστασία Μαραμενίδου, Αλίς Φαρατζιάν, Θεοφάνης Μαλκίδης 

Εύξεινος Λόγος- Επιτροπή για τη Διεθνοποίηση και την Αναγνώριση της Γενοκτονίας- Ένωση Ποντίων Νέας Σμύρνης- Δάφνης- Αγίου Δημητρίου «Η Μαύρη Θάλασσα».


Το βιβλίο περιλαμβάνει τις ομιλίες της ημερίδας που οργάνωσε η  Ένωση Ποντίων Νέας Σμύρνης- Δάφνης- Αγίου Δημητρίου 
«Η Μαύρη Θάλασσα» στο κτίριο της Εστίας Νέας Σμύρνης, με την οποία και συνεργάστηκε για την υλοποίηση της εκδήλωσης. 

Το βιβλίο περιλαμβάνει τους χαιρετισμούς της αντιπροέδρου της Εστίας Νέας Σμύρνης Ελισάβετ Πιτσαδιώτη και της προέδρου της Ένωσης Ποντίων Ν. Σμύρνης - Δάφνης - Αγίου Δημητρίου «Μαύρη θάλασσα», Ράνιας Χρυσοχοΐδου-Κανάκη,  καθώς και τα κείμενα των Ροζίν Μοχάμεντ από το Δημοκρατικό  Κόμμα των  Κούρδων  της Συρίας,  Αναστασίας Μαραμενίδου από την Ένωση Ασσυρίων Ελλάδας,  Αλίς Φαρατζιάν από την Αρμενική Εθνική Επιτροπή Ελλάδας και  Θεοφάνη Μαλκίδη, δρ κοινωνικών επιστημών.

Είναι  αποδεκτό ότι αυτό το ιδιαίτερης αξίας μέρος του Ελληνισμού από τον Πόντο, την Καππαδοκία και τη Μικρά Ασία μέχρι τη Θράκη   υπέστη  μία άνευ προηγουμένου Γενοκτονία από τους Νεότουρκους και τους Κεμαλικούς. Παράλληλα σημειώθηκαν και δύο παράλληλες Γενοκτονίες εναντίον του Αρμενικού και Ασσυριακού λαού.

 Ταυτόχρονα, ο Ελληνικός, ο Αρμενικός, ο Ασσυριακός λαός  υπέστη  και τη  Γενοκτονία των γυναικών (και  των παιδιών) ως βασικό και αναπόσπαστο μέρος του οργανωμένου σχεδίου   ολοκληρωτικής εξαφάνισής του. Το δυστύχημα είναι ότι επειδή το έγκλημα της Γενοκτονίας των γυναικών δεν τιμωρήθηκε επαναλήφθηκε και επαναλαμβάνεται. Από την Ελληνίδα, την Αρμένια και την Ασσύρια, περάσαμε στην Κούρδισα.

Οι Ροζίν Μοχάμεντ, Αναστασία Μαραμενίδου, Αλίς Φαρατζιάν και Θεοφάνης Μαλκίδης, γράφουν  για τη Γενοκτονία και ειδικότερα τη Γυναικοκτονία, που υπέστησαν ο Ελληνικός, Αρμενικός, Ασσυριακός λαός και συνεχίζει να υφίσταται ο Κουρδικός. 

Η έκδοση του βιβλίου, όπως και η ημερίδα  για το ζήτημα αυτό αποτελεί μία πρωτοβουλία της δραστήριας Ένωσης Ποντίων Νέας Σμύρνης - Δάφνης - Αγίου Δημητρίου «Μαύρη Θάλασσα», η οποία δια της προέδρου της Ράνιας Χρυσοχοΐδου-Κανάκη, δέχθηκε να υλοποιήσει επιλέγοντας ως χώρο τέλεσης και συνεργάτρια την ιστορική Εστία της Νέας Σμύρνης. 

Η εκδήλωση καθώς και το βιβλίο για τη Γυναικοκτονία αποτελεί μία ιδιαίτερη συμβολή για την προβολή, τεκμηρίωση και ανάδειξη του μαζικού εγκλήματος εναντίον των γυναικών και έρχεται να συναντήσει τη συζήτηση που υπάρχει στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο, ακόμη και στην Τουρκία, για τη γνώση της ιστορίας και της τραγικής αυτής σελίδας των λαών της Μικράς Ασίας. 

Για αυτό και αναλαμβάνονται ανάλογες πρωτοβουλίες για την ανάδειξη της ιστορίας που κινούνται σε ένα νέο και ουσιαστικό πλαίσιο λειτουργίας και δραστηριότητας των συλλογικών εκπροσωπήσεων. Το παράδειγμα αυτό ας γίνει πρότυπο και για ανάλογες κινήσεις, εκδηλώσεις και πράξεις που τόσο χρειάζεται ο ιστορικός αυτός χώρος και οι λαοί της Μικράς Ασίας .

Η πινακίδα ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ στην Αλεξανδρούπολη και η ιστορία

Θ.Μαλκίδης

Η  πινακίδα ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ στην Αλεξανδρούπολη και η ιστορία 

Πληροφορήθηκα και ομολογώ ότι στεναχωρήθηκα ότι η πινακίδα ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ, αναδεικνύοντας την κατοχή της Κύπρου που  είχε τοποθετηθεί από το Δήμο Αλεξανδρούπολης και το Εργατικό Κέντρο του Νομού Έβρου στα μέσα της δεκαετίας του 1990, στη δυτική είσοδο της Αλεξανδρούπολης, δεν υπάρχει πια.

Είναι αυτονόητο ότι η συγκεκριμένη πινακίδα στην ελληνική και αγγλική γλώσσα, που τοποθετήθηκε επί Δημαρχίας του αείμνηστου φίλου και συναγωνιστή Ηλία Ευαγγελίδη, είχε συγκεκριμένη στόχευση.  Ανάδειξης, προβολής, υπενθύμισης, εγρήγορσης και αγωνιστικότητας για την απελευθέρωση της κατεχόμενης Κύπρου.
Είχε συνδυαστεί τη συγκεκριμένη περίοδο με αντίστοιχες πράξεις  μας για την Κύπρο, όπως αυτό της ανάδειξης του ζητήματος των σκλαβωμένων Ελλήνων της Καρπασίας (δασκάλες Ελένη Φωκά, Γιαννούλα Βασιλείου ), της  πορείας των μοτοσικλετιστών  για τη μνήμη του Τάσου Ισαάκ και του Σολωμού Σολωμού και δεκάδες άλλες. 

Η πράξη αφαίρεσης της πινακίδας για την Κύπρο μας, η οποία έγινε στη χρονική φάση εκβιασμού του Ελληνισμού για "λύση" με οποιοδήποτε τρόπο στο Κυπριακό, θέλω να πιστεύω πως δεν συνέβη για συγκεκριμένους λόγους. Λόγοι οι οποίοι, μεταξύ των άλλων, συνδέονται με την ολοένα και αυξανόμενη το τελευταίο χρονικό διάστημα αντίληψη περί πανάκειας στην επίλυση των τοπικών προβλημάτων από το τουριστικό ρεύμα από την Τουρκία. Αυτό θέλω να πιστεύω......
Πέρα από την απαίτηση για επανατοποθέτηση της συγκεκριμένης πινακίδας ή και καλύτερης  σε πιο κεντρική θέση, θεωρώ ότι  οι υπεύθυνοι είναι υπόλογοι. Έναντι των πολιτών της Αλεξανδρούπολης και έναντι της Ιστορίας του Ελληνισμού της Θράκης και της Κύπρου, έναντι της Αλήθειας και του Δικαίου.





Φωτογραφίες : www.radiomax.gr

Πέντε χρόνια Κίνηση Αλληλεγγύης Πολιτών Αλεξανδρούπολης

“Κανείς να μην πεινάσει, κανείς να μην κρυώσει”.

Θεοφάνης Μαλκίδης

Πέντε χρόνια Κίνηση Αλληλεγγύης Πολιτών Αλεξανδρούπολης

1. Το καθήκον μας

Συνηθίζεται σε επετείους ο απολογισμός. Εμείς όμως πέρα από την αναγκαία και επιβεβλημένη καταγραφή των πράξεών μας, οφείλουμε να δώσουμε και μία πρόταση για το μέλλον της πατρίδας μας και αυτονόητα και το δικό μας. Όπως ακριβώς δείξαμε σ' αυτά τα  έτη παρουσίας και δραστηριότητάς μας ότι μπορούμε να υλοποιήσουμε.

Στην καλοπροαίρετη και μη, στην με καλή διάθεση αλλά και προβοκατόρικη ερώτηση, “τι να κάνουμε” ή τι “μπορούμε να κάνουμε”, απαντήσαμε με την ερώτηση, “κοίταξες τον διπλανό σου που πεινάει, που κρυώνει, που έχασε την εργασία του, που δεν έχει να πληρώσει το ηλεκτρικό ρεύμα, το νερό, τα βιβλία και τα τετράδια των παιδιών του;”

Η ικανοποίηση των παραπάνω αναγκών ήταν και δυστυχώς παραμένει το πρώτιστο καθήκον κάθε Έλληνα και Ελληνίδας, κάθε ανθρώπου, που δεν μπορεί να βλέπει αφενός την πατρίδα του και την ίδια του τη ζωή να καταστρέφεται και αφετέρου να παρακολουθεί τον κάθε λογής “παράγοντα” τοπικό και μη, να παριστάνει τον “σωτήρα”.

Έτσι πέντε  χρόνια πριν, αποφασίστηκε να κάνουμε αυτό, που άλλοι λίγο, άλλοι περισσότερο έπρατταν κατά μόνας. Να βοηθούν και να βοηθήσουν τον συνάνθρωπο, ποικιλοτρόπως και συνεχώς. Έτσι λίγοι άνθρωποι, η μαγιά που λέει ο Μακρυγιάννης, δημιουργήσαμε την Κίνηση Αλληλεγγύης Πολιτών Αλεξανδρούπολης, ώστε να δώσουμε μία σοβαρή, ανιδιοτελή και συνεχή πρόταση για την Αλεξανδρούπολη και την πατρίδα μας. Για να δώσουμε θάρρος και να πάρουμε δύναμη στις εκατοντάδες οικογένειες, οι οποίες αφού είδαν τη ζωή τους να καταρρέει, παρακολουθούν τους υπεύθυνους της κατάστασής τους, να τους διαβεβαιώνουν (!) ότι όλα θα πάνε καλά.....

Κάθε μέρα, για 365 μέρες, παραλαμβάνουμε ψωμί και αρτοσκευάσματα, έτοιμο φαγητό, λαχανικά και φρούτα, κρέας, γάλα, ζάχαρη, ζυμαρικά, αυγά, αλλαντικά και άλλα προϊόντα που μας τα προσφέρουν με μεγάλη ευχαρίστηση και χαρά, άνθρωποι, οι οποίοι είδαν στην Κίνησή μας μία αληθινή προσπάθεια ανάστασης του τόπου μας. Παράλληλα από τις οικονομίες μας, από το υστέρημά μας, κάθε μέρα, για 365 μέρες, αγοράζουμε τα παραπάνω προϊόντα, μαζί με ρουχισμό, παπούτσια, παιχνίδια, συσκευές, έπιπλα, βιβλία, κουβέρτες, φάρμακα κ.ά είδη πρώτης ανάγκης, που είναι αναγκαία για κάθε οικογένεια και τα προσφέρουμε σε ανθρώπους που έχουν πραγματική ανάγκη. Συνεισφέρουμε στη θέρμανση, αγοράζοντας ξύλα και πετρέλαιο, πληρώνουμε λογαριασμούς ρεύματος και νερού, αγοράζουμε βιβλία και τετράδια σε παιδιά που έχουν ανάγκη, ενώ γιατροί, φαρμακοποιοί, νομικοί και άλλοι επιστήμονες, δίνουν την προσωπική τους εισφορά για την επίλυση ή την απάλυνση του προβλήματος των συνανθρώπων μας. Επιπλέον το τελευταίο χρονικό διάστημα περάσαμε και στην παραγωγή αγροτικών προϊόντων. Τη βάση άλλωστε της οικονομίας, της ζωής και της ιστορικής πορείας των Ελλήνων και των Ελληνίδων. Εκατοντάδες οικογένειες έλαβαν δωρεά από την Κίνηση, με μόνο “δικαιολογητικό” , την ειλικρίνεια και το πρόβλημα που είχαν ή που έχουν. Εμείς δεν φέρνουμε σε δύσκολη θέση κανένα, δεν ζητάμε δεκάδες χαρτιά, φορολογική δήλωση, ψήφο.....

2. “Ουκ επ’ άρτω μόνω ζήσεται άνθρωπος”

Στο υπαρκτά προβλήματα της πείνας και της δυστυχίας- και είδαμε πολλά αυτά τα τρία χρόνια - θα πρέπει να προστεθούν και τα σημαντικά αν όχι πρωταγωνιστικά προβλήματα της ψυχικής κατάστασης των οικογενειών που βοηθάμε. Όλοι οι άνθρωποι που λαμβάνουν βοήθεια από την Κίνηση Αλληλεγγύης έχουν την ανάγκη της επικοινωνίας. Της διάχυσης του προσωπικού και οικογενειακού τους δράματος σε ανθρώπους που δεν τους γνώριζαν, αλλά είδαν σ΄αυτούς την πραγματική αλληλεγγύη, χωρίς υστεροβουλία και συμφέρον. Έτσι τα μέλη της Κίνησης, κατά περίσταση, έγιναν φίλοι, πατέρες, γονείς, ψυχολόγοι, “εξομολόγοι” και συνεισέφεραν και συνεχίζουν να συνεισφέρουν σε δύσκολες προσωπικές στιγμές. Ταυτόχρονα η Κίνηση είδε ότι μαζί με την προσφορά σε αγαθά, έπρεπε να υπάρξει και μία πρόταση διεξόδου για την πατρίδα μας. Άλλωστε από την πρώτη στιγμή δηλώσαμε ότι δεν είμαστε ούτε ΜΚΟ, ούτε “Κίνηση” από πλούσιους και πλούσιες που δεν έχουν τι να κάνουν και προσφέρουν τα Χριστούγεννα και το Πάσχα, παρουσία τηλεοπτικής κάμερας, ένα μακαρόνι, ένα ρύζι και μία ζάχαρη.... Έτσι οργανώσαμε εκδηλώσεις πνευματικού περιεχομένου, με τεράστια επιτυχία, που ομολογουμένως τρόμαξαν τους τοπικούς και μη παράγοντες, για αυτό και τα σχόλια, οι αναφορές και οι επιθέσεις. Η πορεία όμως της Κίνησης τους διέψευσε και τους “καθησύχασε”.....

3. Η Κίνηση Αλληλεγγύης ως προσωπική και συλλογική ανά(σ)ταση

Είναι πολλές οι στιγμές για τις οποίες νιώθουμε ότι, συν Θεώ, πετύχαμε πολλά.Νιώθουμε εξαιρετικά γιατί μέσα από την Κίνηση Αλληλεγγύης γίναμε καλύτεροι και πράξαμε το καθήκον μας, όσο βεβαίως μας το επέτρεψαν οι προσωπικές δοκιμασίες και δυσκολίες και τα γενικότερα εμπόδια. Νιώθουμε υπέροχα γιατί βοηθήσαμε ανθρώπους που ένιωθαν απελπισμένοι και μόνοι, που μας θυμήθηκαν και μας έδωσαν την ευχή τους όταν έφευγαν από αυτόν τον κόσμο, ή που μας έλεγαν “δώστε σε κάποιον άλλον γιατί εγώ βρήκα εργασία”.... Γνωρίσαμε μοναδικούς ανθρώπους που δεν μας αρνήθηκαν τη βοήθεια και την προσφορά σε ό,τι και εάν τους ζητήσαμε, όλοι τους από το υστέρημά τους ακόμη και άνεργοι, γνωστοί και άγνωστοι, από διάφορα μέρη της Ελλάδας και του πλανήτη, από το διπλανό μας σπίτι και επιχείρηση στην Αλεξανδρούπολη, τις Φέρες, την Κομοτηνή, μέχρι τη Θεσσαλονίκη, τη Λάρισα, την Αθήνα, την Πορτογαλία και τις ΗΠΑ!

Η Γιώτα, ο Φιλόθεος, ο Γιώργος, η Αγγελική, ο Κώστας, ο Γιάννης, ο Χρήστος, ο Θανάσης και ο Νίκος, ο Ηλίας, ο Αντώνης, ο Βαγγέλης, η Δώρα, η Φωτεινή και ο Γιώργος, καθώς και εκατοντάδες άλλοι συνάνθρωποί μας είναι αυτοί που είδαν στην Κίνηση Αλληλεγγύης, την αληθινή πράξη, την ανιδιοτελή προσφορά, την πραγματική προσωπική και συλλογική ανά(σ)ταση. Ο αγώνας συνεχίζεται, όπως ακριβώς λέγαμε πριν τρία χρόνια, ώστε “κανείς να μην πεινάσει, κανείς να μην κρυώσει”.

*Δείτε την  Κίνηση Αλληλεγγύης μέσα από το παρακάτω βίντεο 

Ελληνικότητα ή βαρβαρότητα;

Μέρος της ομιλίας στο συνέδριο του ΕλληνοΚαναδικού Κογκρέσου. Τορόντο Νοέμβριος 2016.

Θ. Μαλκίδης

Ελληνικότητα ή βαρβαρότητα;

Ο ανιδιοτελής αγώνας για την αναγνώριση της  Γενοκτονίας των προγόνων μας, η  συνεχής προσπάθεια σε όλον τον πλανήτη χωρίς χρήματα, αποτελεί   νίκη της ζωής έναντι του θανάτου, νίκη της Ελληνικότητας έναντι της βαρβαρότητας .

Αποτελεί μία ανθρώπινη και πολιτική στάση και πορεία, έναν   μεγάλο και ειλικρινή διάλογο που έχουμε εδώ και χρόνια με έντιμες, δημοκρατικές και αγωνιστικές προσωπικότητες σε όλον τον κόσμο ακόμη και στην Τουρκία.

Οι αναγνωρίσεις, από   εδώ τον Καναδά και τις γειτονικές ΉΠΑ, μέχρι την Αρμενία και τη Σουηδία και την Αυστραλία,  είναι αποτέλεσμα της προσπάθειάς μας που έχει συνέπεια, ανιδιοτέλεια, σοβαρότητα, ειλικρίνεια, δεν διαπραγματεύεται ούτε αποσιωπά την αλήθεια, δεν καταναλώνει ούτε ευτελίζει το ζήτημα και συνεργάζεται μεταξύ των άλλων και με δημοκράτες Τούρκους που γνωρίζουν την πραγματικότητα.

Συνομιλήσαμε όλα αυτά τα χρόνια με ανθρώπους, μεταξύ των άλλων,  όπως ο Τανέρ Ακσάμ, ο Ραγκίπ Ζαράκολου, ο Σαίτ Τσετίνογλου, συνεργαστήκαμε σε διεθνή συνέδρια και συναντήσεις, από το Γερεβάν, την Καβάλα, την Κατερίνη και την Αθήνα, μέχρι το Σικάγο, την Νέα Υόρκη και τη Στοκχόλμη, έγραψαν για εμάς και γράψαμε μαζί και κάναμε άλλα τόσα για την υπόθεση της Γενοκτονίας.

Οι αναγνωρίσεις της Γενοκτονίας στον Καναδά  είναι ένα «φυσιολογικό» αποτέλεσμα όλων των παραπάνω, γιατί  έρχεται η ώρα και η ιστορική στιγμή που πρέπει να βλέπεις τους καρπούς των αγώνων σου, να τους ζεις και να τους αγγίζεις.

Αυτά τα πετύχαμε γιατί έχουμε μαζί μας το Θεό και τους προγόνους μας, γιατί είμαστε με τη ζωή και την Ανάσταση, με τη μνήμη και την αναγνώριση, γιατί υπερασπιζόμαστε την  Ελληνικότητα.

Αφήνουμε στη Φασιστική και Ναζιστική Τουρκία των δολοφόνων και στην χρεοκοπημένη Ελλάδα των υπονομευτών, των αρνητών και των θαυμαστών του Κεμάλ και του Αλή πασά τη βαρβαρότητα......