Ο ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΤΟΥΡΚΙΚΟ ΠΡΟΞΕΝΕΙΟ
Το Τουρκικό Προξενείο, τα Σεπτεμβριανά του 1955 και η Ειδική Οικονομική Ζώνη
Ήρθε καιρός να συζητήσουμε για το ρόλο των προξενικών αρχών και κατά πόσο ορισμένες ενέργειες εμπίπτουν στις διεθνείς συμβάσεις, αλλά και στην πολιτική ηθική, ανέφερε ο
Εχουν σπείρει παντού ιμάμηδες-πράκτορες και χακάρουν όσους θεωρούν Γκιουλενικούς και φιλοκούρδους – Εντονες αντιδράσεις σε Γερμανία, Ολλανδία
Ενα απόρρητο έγγραφο του υπουργείου Εξωτερικών της Τουρκίας αποδεικνύει ότι όχι μόνο υπάρχει ειδική κρατική υπηρεσία στην Τουρκία που ελέγχει το Διαδίκτυο, αλλά φακελώνει και Ελληνες πολίτες, τους οποίους χακάρει έτσι ώστε να μην έχουν πρόσβαση στους προσωπικούς διαδικτυακούς λογαριασμούς τους παρότι εκείνοι δεν βρίσκονται σε τουρκικό έδαφος.
Ο Νικήτας ο Τουρκοφάγος, ή Νικηταράς, απεβίωσε σε εσχάτη ένδεια και τυφλός, γιατί πέραν της ντομπροσύνης και της αποδεδειγμένης γενναιότητάς, καλοσύνης και ανιδιοτέλειάς του είχε και μιαν απλοϊκότητα, που τον οδήγησε σε επιζήμιες, για τον ίδιο και για την οικογένειά του, ενέργειες.
Ένοπλη σύγκρουση μεταξύ ελληνικού και βουλγαρικού στρατού στις 23 Ιουνίου 1913, κατά τη διάρκεια του Β’ Βαλκανικού Πολέμου. Αποτελεί συνέχεια της μάχης του Κιλκίς-Λαχανά και έληξε με περιφανή ελληνική νίκη.
Μετά την καθοριστικής σημασίας ήττα στο Κιλκίς-Λαχανά (19 – 21 Ιουνίου), οι βουλγαρικές δυνάμεις συμπτύχθηκαν και οργάνωσαν την άμυνά τους στα υψώματα νότια της λίμνης Δοϊράνης πάνω στο χωριό Βλαντάγια (σήμερα Ακρίτας Κιλκίς). Τις αποτελούσαν 19 τάγματα πεζικού της 2ας, 3ης και 6ης Μεραρχίας, καθώς και το ανάλογο πυροβολικό. Το ελληνικό Στρατηγείο έθεσε ως άμεση προτεραιότητα την όσο το δυνατόν ταχύτερη εκκαθάριση όλης της περιοχής δυτικά του Στρυμόνα και νότια του Μπέλες από τις εχθρικές δυνάμεις και την απώθησή τους προς τα βορειοανατολικά, ώστε να επιτευχθεί επαφή με τους Σέρβους.
Αν ο Χριστός ενεργούσε σύμφωνα με τον τρόπο των ανθρώπων, δε θα είχε διαλέξει για αποστόλους Του δώδεκα ψαράδες, αλλά μάλλον δώδεκα βασιλιάδες της γης.
Τουρκικό Προξενείο Κομοτηνής: Η δράση του αυτή ξεκίνησε σχεδόν εκατό χρόνια πριν όταν ξεκίνησε τη λειτουργία του ως προξενικού γραφείου. Ας δούμε περισσότερες λεπτομέρειες για τη διαχρονική δράση του.
Η τουρκοκυπριακή εφημερίδα Kıbrıs Postası γράφει ότι ο λεγόμενος ψευτο-“υπουργός εξωτερικών” του κατοχικού καθεστώτος, Ταχσίν Ερτουγρούλογλου, έβρισε την απελευθερωτική οργάνωση της ΕΟΚΑ, που πολέμησε ηρωϊκά τους Βρετανούς καταχτητές.
ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΤΩΝ ΑΡΜΕΝΙΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΤΟΥ ΝΑΓΚΟΡΝΟ ΚΑΡΑΜΠΑΧ (ΑΡΤΣΑΧ)
Από τις 12 Δεκεμβρίου 2022, ο γηγενής Αρμενικός πληθυσμός του Ναγκόρνο Καραμπάχ/Αρτσάχ (120.000 άτομα, συμπεριλαμβανομένων 30.000 παιδιών) αντιμετωπίζει σοβαρή απειλή κατά της ύπαρξής του από το Αζερμπαϊτζάν, παρά τις συνεχιζόμενες διαπραγματεύσεις και κατά πλήρη παραβίαση του διεθνούς δικαίου και της Σύμβασης της Γενεύης.
Kυκλοφόρησαν τα επίσημα τρέιλερ και poster της πολυαναμενόμενης κινηματογραφικής “Φόνισσας” που σκηνοθετεί η Εύα Νάθενα με την Καρυοφυλλιά Καραμπέτη στον ομώνυμο πρωταγωνιστικό ρόλο. Η ταινία είναι εμπνευσμένη από το ομώνυμο μυθιστόρημα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη και αναμένεται να κυκλοφορήσει στις κινηματογραφικές αίθουσες τον Νοέμβριο του 2023 από την Tanweer. Με φόντο μία τοποθεσία του προηγούμενου αιώνα, η κλασική ιστορία της Χαδούλας μεταφέρεται στο παρόν, επιχειρώντας να φέρει στο φως αλλά και να γιατρέψει το διαγενεαλογικό τραύμα που διέπει την ελληνική κοινωνία. Το σκηνοθετικό εγχείρημα της Εύας Νάθενα, εμπνευσμένο από το διαχρονικό μυθιστόρημα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, αποτελεί μια κινηματογραφική προσέγγιση πάνω στην τραγική ηρωίδα «Φόνισσα».
Σώσόν με από πηλού, ίνα μη εμπαγώ» (Ψαλ. 68,15) Αδελφοί, οι ψυχές μας είναι ντυμένες με πηλό·
και τα πήλινα, χοϊκά. σώματά μας έχουν δοθεί για
την υπηρεσία της ψυχής μας.
Είθε οι ψυχές μας να μη βουλιάξουν μέσα στο χώμα! Είθε οι ψυχές μας να μη σκλαβωθούν στο πήλινο σαρκίο! Είθε η ζωντανή φλόγα να μη σβηστεί μέσα στο χοϊκό τάφο! Είναι απέραντη και αχανής η χοϊκή γη που μας έλκει προς τον εαυτό της, αλλά απείρως πλατύτερο είναι το απροσμέτρητο βασίλειο του Πνεύματος που καλεί την ψυχή μας, ως δικιά του. Πράγματι συνδεόμαστε με τη γη με το χοϊκό σώμα, αλλά συνδεόμαστε και με τον ουρανό με την ψυχή. Είμαστε ένοικοι σε προσωρινές καλύβες, είμαστε στρατιώτες που καταλύσαμε σε προσωρινές σκηνές. Ω Κύριε, «σώσόν με από πηλού ίνα μη εμπαγώ» Έτσι προσευχόταν ο μετανοημένος βασιλιάς Δαβίδ που είχε αρχικώς παραδοθείστον πηλό, στο χώμα· μέχρι που είδε πως το πήλινο σαρκίο μας έλκει μέσα στην άβυσσο της καταστροφής. Πηλός είναι το σώμα του ανθρώπου, με όλες τις φαντασιώσεις του· πηλός είναι επίσης όλοι οι πονηροί άνθρωποι που πολεμούν τους δικαίους· πηλός είναι οι δαίμονες με τον τρόμο που σκορπούν. Είθε ο Κύριος να μας σώσει απ’ όλη αυτή τη χοϊκότητα, διότι Εκείνος μόνον είναι ικανός να το κάνει. Θα έπρεπε να αγωνιζόμαστε πρώτα απ’ όλα για να δούμε τον εχθρό μέσα μας· τον εχθρό ο οποίος προσελκύει τους άλλους εχθρούς. Η μεγαλύτερη τραγωδία του αμαρτωλού είναι ότι ασυνείδητα και χωρίς να το θέλει είναι σύμμαχος των ίδιων των εχθρών του! Απεναντίας, ο δίκαιος άνθρωπος έχει ριζωμένη στον Θεό και στη βασιλεία του Θεού τη δύναμη της ψυχής του και γι’ αυτό δεν φοβάται. Δεν φοβάται τον εαυτό του κι επομένως δεν φοβάται και τους άλλους εχθρούς του. Δεν φοβάται, διότι δεν είναι σύμμαχος ούτε συνεργός των εχθρών της ψυχής του. Κατά συνέπεια, ούτε άνθρωποι ούτε δαίμονες μπορούν να τον βλάψουν. Ο Θεός είναι σύμμαχός του και οι άγγελοι του Θεού είναι προστάτες του. Τί μπορεί τότε να του κάνει ένας άνθρωπος; Τί μπορούν να του κάνουν οι δαίμονες; Τί μπορεί να του κάνει ο πηλός; Ω Κύριε και Θεέ, Τριάς Ομοούσιε, Συ ο Δημιουργός που ενεφύσησες ζώσες ψυχές στα πήλινα σώματά μας, σώσε μας κατά το μέγα Σου έλεος!
Αγ. Νικολάου Βελιμίροβιτς, «Ο Πρόλογος της Αχρίδος», Έκδοσις Άθως
Ημέρα Μνήμης των διώξεων των Ελλήνων της πρώην Σοβιετικής Ένωσης
Ένας από τους μεγαλύτερους σύγχρονους Ρώσους συγγραφείς, ο Αλεξάντερ Σολτσενίτσιν, στο έργο του “Αρχιπέλαγος Γκουλάγκ”,αναφέρεται στους συγκρατούμενούς του Έλληνες, που υπέστησαν τις διώξεις του σταλινικού καθεστώτος. Έλληνες οι οποίοι μέσα σε λίγα χρόνια, αφού βίωσαν τις διώξεις στα τάγματα εργασίας των Νεότουρκων και των Κεμαλικών, περνώντας στην πρώην Σοβιετική Ένωση βίωσαν και τις διώξεις στη προπολεμική και τη μεταπολεμική σταλινική περίοδο.
Η Γέφυρα Τατάρνας είναι μια σύγχρονη γέφυρα πάνω από την τεχνητή λίμνη Κρεμαστών που συνδέει την επαρχία Βάλτου Αιτωλοακαρνανίας, με το νομό Ευρυτανίας.
Παράταιρος ο λόγος ο δυνατός/ μέσα σε μια πολιτεία που σωπαίνει» (Γ. Ρίτσος)
Η συμπλήρωση πέντε ετών από υπογραφή της λεγόμενης <<Συμφωνίας>> για τη Μακεδονία στις Πρέσπες, έδειξε ότι , οποιαδήποτε πράξη, παρά τη θέληση του λαού, της <<ηγεσίας>> είναι καταδικασμένη στη λήθη και την αποτυχία.
Ειδικότερα κάθε πράξη εναντίον των συμφερόντων του Ελληνισμού, πράξη που επιβραβεύτηκε με τη σιωπή και τη συναίνεση, ΟΛΩΝ, (θα) έχει νομοτελειακή κατάληξη την ακύρωση.
Δε χρειάζεται να αναφέρουμε τα λεγόμενα <<επιχειρήματα>> για τη <<Συμφωνία>>, η οποία αναμφισβήτητα ήταν και είναι μία τομή στην νεώτερη ελληνική ιστορία και πολιτική, για το πως επιβλήθηκε και τι τελικώς εξυπηρέτησε στο εθνικό συμφέρον.
Δε χρειάζεται να επαναλάβουμε την προπαγάνδα ότι η <<Συμφωνία>> ήταν και παραμένει μονόδρομος, τη στιγμή που στην πράξη το κείμενο για τη Μακεδονία που υπογράφηκε και κυρώθηκε ερήμην μας, έχει καταργηθεί από τα Σκόπια με τις εκατοντάδες παραβιάσεις.
Δεν υπήρχε, ούτε υπάρχει μονόδρομος όπως επισήμαινε η Ελλαδική ρητορική της παράδοσης του ονόματος της Μακεδονίας, αλλά υπάρχουν λύσεις που υπαγορεύονται από τα εθνικά συμφέροντα, τα οποία με την αποκαλούμενη <<Συμφωνία>>, είναι βέβαιο ότι παραδίδονται στους σφετεριστές, στους καπηλευτές, στους παραχαράκτες.
Είναι επίσης βέβαιο ότι η <<Συμφωνία>> προωθεί με την ελλαδική αποδοχή, ερήμην του ελληνικού λαού, την απώλεια της αποκλειστικής όπως έχουμε το δικαίωμα χρήσης και της διαχείρισης του Ελληνικού ηθικού, ιστορικού, γεωγραφικού, πολιτικού, διπλωματικού, οικονομικού και γεωπολιτικού όρου Μακεδονία.
Η σιωπή, η συναίνεση, η αδιαφορία για τη <<Συμφωνία>>, για τη Μακεδονία, για το εθνικό συμφέρον σε ΓΗ, ΑΕΡΑ και ΘΑΛΑΣΣΑ αποτελεί ζήτημα ύψιστης σημασίας για το μέλλον, για τη συνέχεια και για την υπεράσπιση του Ελληνισμού.
Κάθε υποχώρηση στην έτσι και αλλιώς προβληματική για ουσιαστικά και τυπικά ζητήματα <<Συμφωνία>> που έχει ουσιαστικά καταργηθεί από τα Σκόπια, αποτελεί <<πρόσκληση>> και για τους γνωστούς εισβολείς, οι οποίοι πίσω από την υποταγή και την ταπείνωση που κρύβει η <<Συμφωνία>> , ετοιμάζονται για τον Έβρο, το Αιγαίο και την Κύπρο, απειλώντας όλον τον Ελληνισμό, αμφισβητώντας την επιβίωσή μας και το μέλλον μας, με την ελλαδική παθητική στάση και υποχωρητικότητα να ενισχύει την πολιτική αυτή.
Το αίτημα του Ελληνικού λαού για τη Μακεδονία, στην Ελλάδα, στην Κύπρο και την Διασπορά είναι η υπεράσπιση των εθνικών συμφερόντων με όρους σεβασμού στην ιστορία και την αλήθεια, την εθνική αξιοπρέπεια, τη συνέχεια και το μέλλον μας ως έθνους.
«Είς άνθρωπος ζήλω πεπυρωμένος άπαντα τον δήμο δύναται διορθώσαι» γράφει ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, «ένας άνθρωπος δηλαδή που πυρπολείται από ζήλο μπορεί να διορθώσει και να εμπνεύσει όλο τον δήμο, όλον τον λαό».
Είναι βέβαιο ότι είναι πολλοί περισσότεροι του ενός αυτοί που έχουν ζήλο και μπορούν να αλλάξουν το δήμο, το λαό, ειδικά τώρα που η Μακεδονία τείνει να ξεχαστεί, να παραδοθεί στη λεηλασία και την κλοπή.
Οι Ελληνίδες και οι Έλληνες συνεχίζουν τον αγώνα, η <<Συμφωνία>> για τη Μακεδονία θα καταργηθεί!
Άντε τώρα να εξηγήσεις κάτι μυριάδες ανιστόρητων και «αραχτών» υποστηριχτών της απαράδεκτης «Συμφωνίας των Πρεσπών» (σε ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔτΚ) γιατί και πως ένα καλοκαιριάτικο τριήμερο, 19 έως 21 Ιουνίου 1913, στη διάρκεια της Ελληνοβουλγαρικής «Μάχης του Λαχανά-Κιλκίς» του Β΄ Βαλκανικού Πολέμου, 8.828 ηρωικοί πρόγονοί μας έπεσαν νεκροί ή τραυματίστηκαν, ανοίγοντας, μετά από τριήμερο σκληρό αγώνα «δια της λόγχης», διάπλατα τον δρόμο για την απελευθέρωση της Ανατολικής Μακεδονίας (περιοχή καταγωγής μου) και να τερματίσουν τις προαιώνιες βουλγαρικές φιλοδοξίες για την κατάληψη της «Νύφης του Θερμαϊκού».
Ο Άγιος Νικόλαος ο Καβάσιλας, γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1322 μ.Χ. και ήταν ανεψιός του Νείλου Καβάσιλα, ο οποίος χρημάτισε Αρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης. Το πατρικό του επώνυμο ήταν Χαμαετός, κράτησε όμως το μητρικό επώνυμο Καβάσιλας προφανώς λόγω της ισχυρής παρουσίας του Θείου του. Έκανε λαμπρές σπουδές ρητορικής, Θεολογίας, φιλοσοφίας και φυσικών επιστημών στη Θεσσαλονίκη και την Κωνσταντινούπολη. Για ένα διάστημα διετέλεσε σύμβουλος του Κατακουζινού ο οποίος στα τελευταία χρόνια της ζωής του, εκάρη μοναχός και διέμενε στην περιώνυμη Μονή των Μαγγάνων.
Απορρίφθηκε πριν από λίγο η έφεση του νέου Δημάρχου Χιμάρας Φρέντη Μπελέρη και θα παραμείνει επ' αόριστον στα αλβανικά κάτεργα, μετρώντας ήδη σαράντα μέρες ως πολιτικός κρατούμενος.
Η αποκαλούμενη Αλβανική δικαιοσύνη θα έπρεπε να στείλει τη υπόθεση στο αρχείο, αφού βασίζεται σε κατασκευασμένα στοιχεία και αυτό είναι δείγμα για το πως λειτουργεί η Κολομβία των Βαλκανίων.
Η φετινή επέτειος της Γενοκτονίας θα ήταν, υπό άλλες συνθήκες, μια ακόμα υπόμνηση των φρικαλεοτήτων των αρχών του 20ου αιώνα, η οποία θα ξεχνιόταν στο μπαούλο με τις υποχρεώσεις μέχρι την επόμενη φορά. Φέτος όμως συμπίπτει με γεγονότα που επιβεβαιώνουν και συνεχίζουν τη γενοκτόνο πολιτική, τα οποία ο κόσμος παρακολουθεί αδιάφορος.
Ο Μυστράς είναι ένα από τα σημαντικότερα βυζαντινά σημεία της χώρας μας και πέρα από την ιστορική και αρχαιολογική του σημασία, η κοιμισμένη πλέον Πολιτεία αποτελεί ένα λαμπρό δείγμα αρχιτεκτονικής και αξίζει να την περπατήσετε.
Η ίδρυση του Μυστρά συνδέεται με την πρώτη άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Σταυροφόρους της Δ΄ Σταυροφορίας το 1204: η Βυζαντινή Αυτοκρατορία κατακερματίζεται, η Πελοπόννησος παραχωρείται στη φράγκικη οικογένεια των Βιλλεαρδουίνων, που ιδρύει το Πριγκηπάτο της Αχαΐας και λίγα χρόνια αργότερα, το 1249, ο φράγκος πρίγκιπας Γουλιέλμος Β΄ Βιλλεαρδουίνος κτίζει το κάστρο του Μυζηθρά στην κορυφή του ομώνυμου λόφου, σε θέση καίρια για τον έλεγχο της κοιλάδας του Ευρώτα.