Η Κίνηση Αλληλεγγύης Πολιτών Αλεξανδρούπολης ως παράδειγμα

Για πάνω  από τρία χρόνια η Κίνηση Αλληλεγγύης Πολιτών Αλεξανδρούπολης  αποτελεί παράδειγμα για το πως μπορεί ένας  άνθρωπος σήμερα να κάνει κάτι για την πατρίδα, το λαό και την κοινωνία που δοκιμάζεται από την καταστροφή. Είναι μία έμπρακτη απάντηση στο  ερώτημα "τι να κάνω" ή  "τι μπορώ να κάνω", είναι κυρίως η ελπίδα για το συνάνθρωπό μας, που δεν πρέπει να απογοητευτεί.

Μπορεί οι δυσκολίες και οι δοκιμασίες να είναι πολλές, μπορεί η φτώχεια, η πείνα, να πολλαπλασιάζονται καθημερινά, υπάρχουν όμως άνθρωποι στην Αλεξανδρούπολη, που βοηθούν ανιδιοτελώς, χωρίς προαπαιτούμενα, χωρίς προϋποθέσεις και κυρίως χωρίς ανταλλάγματα, τους συνανθρώπους τους. Και η ανιδιοτέλεια αυτή έφερε ξανά τις χαμένες λέξεις εμπιστοσύνη, καθαρότητα προσώπου. Και αυτή η Κίνηση είναι που εμπνέει ανθρώπους, επιχειρηματίες, ακόμη και μικρά παιδιά να  προσφέρουν τη βοήθεια τους. Καλά Χριστούγεννα για όλους μας!

Παρακαλουθείστε τη συνέντευξη του Θ. Μαλκίδη μέλους της   Κίνησης Αλληλεγγύης Πολιτών Αλεξανδρούπολης, στον τηλεοπτικό σταθμό ΘΡΑΚΗ ΝΕΤ

 

ΘΡΑΚΗ: Ανάμεσα στις Συμπληγάδες του Τουρκικού Εθνικισμού και της Αδιαφορίας της Ελλάδας

 ''Είναι δυνατόν να βαπτίζουν μεταρρυθμίσεις το ξεπούλημα του Εθνικού πλούτου;'' Ακούστε την εκπομπή του Θ. Μαλκίδη με τον Δ. Κολιό στο ραδιοφωνικό σταθμό Μάξιμουμ της Αλεξανδρούπολης.

http://radiomax.gr/index.php/2012-11-14-08-18-51/8988-troikanistas19-12-14.html     


                                                          Του Θεοφάνη Μαλκίδη

 

Μέρος των ομιλιών  στις εκδηλώσεις για τη Θράκη, που οργάνωσαν η ομάδα πολιτών των Ιωαννίνων “ΕΥΤΟΠΙΑ”  στα Ιωάννινα και οι "Αρτινοί Πολίτες" στην Άρτα.

Οι (συνεχείς) πρωτοβουλίες της Τουρκίας για τη Θράκη ( κινήσεις ψευτομουφτήδων και “συμβουλευτικών επιτροπών”, επενδύσεις, “φεστιβάλ”, κ.ά ), οι επισκέψεις των Τούρκων, πρωθυπουργών, υπουργών, βουλευτών - χαρακτηριστική η επίσκεψη στην παράνομη “Τουρκική Ένωση Ξάνθης” την 3η Αυγούστου μίας επιτροπής 30 περίπου  Τούρκων διπλωματών με επικεφαλής την Πρόεδρο της Διπλωματικής Ακαδημίας του τουρκικού ΥΠΕΞ, Μπουρτζού Τσεβίκ, συνοδεία του Προξένου Οσμάν Ιλχάν Σενέρ και του “ψευδομουφτή” Αχμέτ Μέτε»-  και η επίσκεψη Νταβούτογλου- Τσαβούσογλου, και  οι πρόσφατες εκλογές για το ευρωπαικό κοινοβούλιο, επιβεβαίωσαν για ακόμη μία φορά την πολιτική της γειτονικής χώρας για την  Θράκη. Μάλιστα αν  συνδυαστεί και με το γεγονός ένας σημαντικός κλάδος της παρακρατικής οργάνωσης της τουρκικής πολιτικής και στρατιωτικής δομής «Εργκενεγκόν» είχε σαν στόχο τη Θράκη, τότε οι παρακάτω επισημάνσεις αποκτούν πρακτικό και ουσιαστικό πλέον περιεχόμενο. 

 

1. Είναι γεγονός ότι μέχρι σήμερα η τουρκική πρακτική για την ελληνική Θράκη έχει περάσει κάθε διπλωματική, πόσο μάλλον την “ηθική” οδό και κινείται σε παρακρατικές και τρομοκρατικές λεωφόρους. Οι δραστηριότητες του προξενείου της Τουρκίας στην Κομοτηνή, η οργάνωση «Εργκενεγκόν» και οι μέχρι τώρα αποκαλύψεις για τη δραστηριότητά της, έδωσαν την ευκαιρία σε όσους είχαν αυταπάτες και ψευδαισθήσεις για τον τουρκικό ρόλο στη Θράκη να κατανοήσουν και στην πράξη ότι οι δομές του τουρκικού μηχανισμού, κράτος, στρατός, παρακράτος, λειτουργούν σε πλήρη αρμονία και καθολική συνεργασία έχοντας σαν στόχους όχι μόνο μέσα στην τουρκική επικράτεια, αλλά και εκτός.

Μάλιστα η Θράκη δεν αποτελεί έναν περιφερειακό στρατηγικό στόχο για το κράτος-παρακράτος- τρομοκράτη, αλλά κεντρική επιλογή με διακριτές και ουσιαστικές στοχεύσεις. Εναντίον προσώπων και κινήσεων που παλεύουν για την ανάδειξη του τουρκικού επεκτατισμού και εθνικισμού στη Θράκη.

 

2. Η Τουρκία προσπαθεί εδώ και χρόνια να αμφισβητήσει την ύπαρξη και άλλων συνιστωσών μέσα στους κόλπους των μουσουλμάνων, τόσο θρησκευτικά όσο και εθνοτικά. Για αυτήν υπάρχουν μόνο σουνίτες και μόνο Τούρκοι, υπάρχει μόνο “τουρκική μειονότητα”. Μάλιστα με ενέργειές της προσπαθεί να επιβάλλει αυτήν την ρατσιστική και εθνικιστική πραγματικότητα. Τα όργανά της είτε με τον έναν τρόπο (ψευδομουφτήδες) είτε με τον άλλο (εκπαίδευση στην τουρκική γλώσσα, μετά την υπογραφή των ελληνοτουρκικών μορφωτικών συμφώνων), πιέζουν για να υλοποιηθεί ο πιο πάνω στόχος.

 

3. Η συνεχή υπονόμευση και αμφισβήτηση με κάθε μέσο της ελληνικής κυριαρχίας στην ελληνική Θράκη, γιατί περί αυτού πρόκειται για όσους δεν έχουν κατανοήσει το μέγεθος του ζητήματος, και αυτή η επισήμανση γίνεται πλέον και με αποδείξεις, αποκτά υπερτουρκικό χαρακτήρα και μορφή. Οι εντεινόμενες εσχάτως κινήσεις από την Αλβανία και τα Σκόπια που μιλούν και πράττουν για μειονότητες που καταπιέζονται, περιουσίες και ιθαγένειες που πρέπει να αποδοθούν, για προσφυγές σε διεθνή δικαστήρια ακόμη και για γενοκτονίες, αποτελούν μέρος ενός γνωστού σχεδίου που ήδη εξυφαίνεται εδώ και δεκαετίες στη Θράκη από την Τουρκία.

 

4. Έχει επίσης μεγάλη σημασία να δούμε και το ζήτημα της συμμετοχής του Κόμματος Ισότητας και Φιλίας (DEB) στις πρόσφατες ευρωεκλογές. Το Κόμμα το οποίο είχε ιδρύσει ο Αχμέτ Σαδίκ, αποφάσισε μετά την εντολή που έλαβε από την Τουρκία να μετρήσει (;) δυνάμεις του. Το αποτέλεσμα, 42.500 ψήφοι, που δέν εἶναι διόλου ευκαταφρόνητο, ειδικά για μιά προσπάθεια πού δέν είχε κανέναν χειροπιαστό στόχο: ούτε υπήρχε ποτέ πιθανότητα νά εκλέξει ευρωβουλευτή, ούτε και πρόκριμα γιά εθνικές εκλογές μπορεί να θεωρηθεί, αφού κι εκεί τό όριο του 3% για είσοδο κόμματος στο ελληνικό κοινοβούλιο – στην Τουρκία είναι 10%- είναι απαγορευτικό. Αναφερόμαστε συνεπώς μόνο γιά εθνικιστική πολιτική, συσπείρωση δυνάμεων καί δημιουργία (διεθνών και εθνικών) εντυπώσεων.

 

5. Η νέα μορφή εθνικιστικής πολιτικής της Τουρκίας στη Θράκη είναι η οικονομία. Με δεδομένη λοιπόν την κατάσταση στην Ελλάδα και ιδιαιτέρως στην Θράκη, οι τουρκικές επενδύσεις και σχετικές οικονομικές επενδύσεις αυξάνονται και εντείνονται. Μάλιστα σε ένα “γάμο” που περιέχει Γερμανούς πολιτικούς, επιχειρηματίες και τραπεζίτες, αλλά και τον Τούρκο πρόξενο (!) προωθείται η Ειδική Οικονομική Ζώνη, ως αναπτυξιακή πρόταση. Το δυστύχημα είναι ότι στο γάμο αυτό, κουμπάροι είναι από την ελληνική πλευρά.....

 

Το συμπέρασμα: Η Θράκη είναι ανάμεσα σε συμπληγάδες. Από τη μία η αδιάφορη Ελλάδα που αγνοεί τη Θράκη και τα προβλήματά της και που έχει μείνει με την πολύχρονη φλυαρία περί «ενσωμάτωσης» ή «ένταξης» της μειονότητας στην ελλαδική κοινωνία, χωρίς να βλέπει τον επεκτατισμό της Τουρκίας και την καταπίεση Ελλήνων πολιτών, χριστιανών και μουσουλμάνων, Πομάκων, Τσιγγάνων και τουρκόφωνων. Από την άλλη πλευρά δρα ανενόχλητα ένας πολυποίκιλος εθνικισμός που έχει οικονομικές, θρησκευτικές, εκπαιδευτικές και δεκάδες άλλες παραμέτρους.

Η κατάσταση στη Θράκη δεν αποτελεί ούτε κυνήγι μαγισσών, ούτε φαντασμάτων. Είναι μία πραγματικότητα την οποία όσοι την αντιληφθούν μπορούν να κατανοήσουν το κυριότερο μέρος του προβλήματος, που δεν είναι άλλο από τη δράση του τουρκικού κράτους, το οποίο επισήμως έχει και δομή παρακράτους. 

 

Η ομιλία του Θ. Μαλκίδη

Μία ακόμη αναγνώριση της Γενοκτονίας στις ΗΠΑ

Θεοφάνης Μαλκίδης

Ο αγώνας έχει αποτέλεσμα:Μία ακόμη αναγνώριση της Γενοκτονίας στις ΗΠΑ

Η είδηση από τις ΗΠΑ και από την πολιτεία της Ιντιάνα, για την αναγνώριση της Γενοκτονίας και της θέσπισης της 19ης Μαίου ως ημέρα μνήμης, αποτελεί άλλη μία νίκη στην μεγάλη, δύσκολη και αγωνιώδη προσπάθεια για τη δικαίωση των προγόνων μας. Έρχεται η αναγνώριση αυτή μετά αντίστοιχες και άλλων πολιτειών των ΗΠΑ, εθνικών και ομοσπονδιακών κοινοβουλίων, διεθνών οργανισμών και ακαδημαικών ενώσεων και λίγες μέρες μετά από την επέτειο της υιοθέτησης από τον ΟΗΕ της Σύμβασης για την Πρόληψη και την Καταστολή της Γενοκτονίας. Της Σύμβασης και της έννοιας της Γενοκτονίας της οποίας ο εμπνευστής Ραφαήλ Λέμκιν, πρότεινε έχοντας ως εικόνα τη μαζική δολοφονία Ελλήνων, Αρμενίων και Εβραίων.

Η αναγνώρισης της Γενοκτονίας από την πολιτεία της Ιντιάνα, δια της υπογραφής και του σχετικού ψηφίσματος του κυβερνήτη, έχει από πίσω του μία πολύχρονη και ανιδιοτελή προσπάθεια, συνεχή αγώνα και σοβαρό έργο από Έλληνες και Φιλέλληνες, στην Ελλάδα και το εξωτερικό, οι οποίοι γνωρίζουν ότι:

1. Η δικαιοσύνη και η αλήθεια θριαμβεύουν. Όσα χρόνια και εάν περάσουν, παρά την προπαγάνδα και το ψεύδος, τα εμπόδια και τις δοκιμασίες, το φως νικά το σκοτάδι, η αλήθεια τη λήθη και το ψεύδος.
2. Μπορεί η Τουρκία να ξοδεύει εκατομμύρια δολάρια, ευρώ, λίρες και άλλα νομίσματα για να παραχαραχθεί και για να αλλοιωθεί η ιστορία, ο φασισμός, ο εθνικισμός και το μαζικό έγκλημα, η πραγματικότητα όμως είναι τόσο ισχυρή που δεν μπορεί κρυφτεί. Και είναι σίγουρο ότι έρχονται και άλλες αποκαλύψεις για το παρελθόν του φασιστικού καθεστώτος, που συνεχίζει να δολοφονεί. Από τα παλιά εγκλήματα στη Σαμψούντα, στις Σαράντα Εκκλησιές, στο Αιδίνιο, στην Κωνσταντινούπολη, στην Ίμβρο και την Τένεδο, έχει περάσει στο Ντιγιάρμπακιρ και το Κομπάνι.
3. Παρά τα εμπόδια από το “κράτος” της Ελλάδας που αφενός αρνείται να θέσει το ζήτημα της Γενοκτονίας σε διμερείς και διεθνείς συναντήσεις- τελευταίο κρούσμα οι θλιβερές εικόνες των Ελλαδικών θεσμικών σε Άγκυρα και Αθήνα- και αφετέρου βάζει συνεχώς εμπόδια για το ζήτημα- το “αντιρατσιστικό” νομοσχέδιο είναι η αντανάκλαση της απογοήτευσης- η νικηφόρα προσπάθεια συνεχίζεται και (θα) έχει σημαντικά αποτελέσματα.

Οι Έλληνες και οι Φιλέλληνες που αγωνίζονται, που αγωνιούν και που προσπαθούν χωρίς καμία βοήθεια για την αναγνώριση της Γενοκτονίας,- αλήθεια πόσα θα μπορούσαν να πετύχουν εάν είχαν το κράτος μαζί τους, όπως το έχουν οι Αρμένιοι;- γνωρίζουν ότι έχουν μαζί τους το ισχυρότερο μέσο. Αυτό που μόνο όσοι λογίζουν τα πάντα με τους αριθμούς και τη ψυχρή λογική, δεν μπορούν να καταλάβουν, δεν μπορούν να κατανοήσουν, να αντιληφθούν. Η αναγνώριση της Γενοκτονίας θα έλθει γιατί έχουμε μαζί μας την ατέλειωτη συντροφιά των δικών μας ανθρώπων, των προγόνων μας, τις ψυχές των εκατομμυρίων θυμάτων της Γενοκτονίας. Η αναγνώριση θα έλθει γιατί έχουμε μαζί μας τις ψυχές των αντρών που πέθαναν στα τάγματα εργασίας και τις πορείες θανάτου, των γυναικών που δολοφονήθηκαν αφού ταπεινώθηκαν και βιάσθηκαν, των παιδιών που έχασαν τη ζωή τους πριν καλά -καλά τη γνωρίσουν, τις ψυχές των αγνοουμένων, των εξισλαμισμένων, των παππούδων και των γιαγιάδων μας, από την Τραπεζούντα και την Αδριανούπολη, μέχρι τη Σμύρνη και τη Σηλύβρια. Για αυτό και θα νικήσουμε!
 

Το ψήφισμα βρίσκεται στον παρακάτω σύνδεσμο:

https://nebula.wsimg.com/4a3d56468aa811c1db5a075e6660d278?AccessKeyId=EBBA268165F999AA394B&disposition=0&alloworigin=1

Θ. Μαλκίδης
Ελληνισμός και Τουρκία

Η εικόνα που αντίκρυζε κάποιος τόσο στο αεροδρόμιο της Αθήνας, όσο και στο κέντρο της πόλης, τις προηγούμενες ημέρες, όπου η χώρα περίμενε με κομμένη την ανάσα την άφιξη του Νταβούτογλου, θύμιζε τα λόγια του Ίωνα Δραγούμη στο βιβλίο του για τη Σαμοθράκη, όπου εκεί εξηγούσε την μία και μοναδική κατάσταση που ζούσαν οι Έλληνες και οι Ελληνίδες στην περίοδο της οθωμανικής κατοχής: Από την μία ο πασάς και από την άλλη οι ραγιάδες. Μία οθωμανική περίοδο εμπλουτισμένη με κεμαλικό φασισμό, που παρεπιπτόντως εσχάτως ονομάστηκε από τους εγχώριους θεσμικούς “εθνική κληρονομιά” (!). Έτσι οι δηλώσεις του Τούρκου πρωθυπουργού επί ελληνικού εδάφους απλώς επιβεβαίωσαν για ακόμη μία φορά την πολιτική της Τουρκίας για το Αιγαίο, την Κύπρο, για την ελληνική Θράκη, δηλαδή για τον Ελληνισμό και από την άλλη τη θλίψη που νοιώθει κανείς για τη χώρα που νίκησε αμέτρητες φορές το φασισμό.

Είναι γεγονός ότι μέχρι σήμερα η τουρκική πρακτική για τον Ελληνισμό έχει περάσει κάθε διπλωματική και πολιτική οδό και κινείται σε παρακρατικές και τρομοκρατικές λεωφόρους. Και αυτό εμφανίζεται από την Κομοτηνή μέχρι το Κόμπανι. Η επίσκεψη βεβαίως του Νταβούτογλου έδωσε την ευκαιρία σε όσους είχαν αυταπάτες και ψευδαισθήσεις για τον τουρκικό ρόλο, να κατανοήσουν και στην πράξη ότι οι δομές του τουρκικού μηχανισμού, κράτος, στρατός, παρακράτος, λειτουργούν σε πλήρη αρμονία και καθολική συνεργασία, έχοντας σαν στόχους όχι μόνο μέσα στην τουρκική επικράτεια, αλλά και εκτός.
Και αυτές οι διαπιστώσεις αποτελούν την αρχή μόνο ενός μεγάλου παγόβουνου που το λιώσιμό του θα αποκαλύψει και άλλες πράξεις που αναιρούν τις διακηρύξεις για ειρηνική συμβίωση και συνεργασία και προετοιμάζουν ένταση και διαρκή κρίση.

Η Τουρκία προσπαθεί εδώ και χρόνια να αμφισβητήσει την ύπαρξη και άλλων συνιστωσών μέσα στους κόλπους των μουσουλμάνων στη Θράκη, τόσο θρησκευτικά όσο και εθνοτικά. Για αυτήν υπάρχουν μόνο σουνίτες και μόνο Τούρκοι. Μάλιστα με καθημερινές ενέργειές της προσπαθεί να επιβάλλει αυτήν την ρατσιστική πραγματικότητα. Επίσης αμφισβητεί τα αυτονόητα ελληνικά δικαιώματα στο Αιγαίο, ενώ προβάλλει ως μοναδική λύση στην Κύπρο, την παραμονή του φασιστικού κατοχικού στρατού, των εποίκων και της συνέχειας του απαρτχαιντ.
Παρά τις ωραιοποιήσεις και τη γελοιοποίηση του αποκαλούμενου “πολιτικού προσωπικού” στην Ελλάδα, η συνεχής τουρκική υπονόμευση και αμφισβήτηση με κάθε μέσο της ελληνικής κυριαρχίας στην ελληνική Θράκη, στο Αιγαίο και την Κύπρο, είναι η (σκληρή) πραγματικότητα. Ο τουρκικός φασισμός, όποιον μανδύα και εάν χρησιμοποιεί, αποτελεί την κυρίαρχη πολιτική. Ελπίζουμε ότι αυτό θα γίνει, επιτέλους, αντιληπτό.


Παρακολουθείστε τη συνέντευξη του Θ. Μαλκίδη στο STAR και στους δημοσιογράφους Μ. Διόγο και Ν. Αρμένη, για την επίσκεψη του Τούρκου πρωθυπουργού στην Ελλάδα.  




Διαβάστε επίσης το άρθρο του συγγραφέα Παναγιώτη Κόνιαρη για το ρόλο της Τουρκίας στην περιοχή του Κουρδιστάν και έναντι του Ελληνισμού

Για τον Νεοκλή Σαρρή (τρία χρόνια μετά....)

Θ. Μαλκίδης

Ο Επιστήμονας, ο Πολιτικός και ο Άνθρωπος Νεοκλής Σαρρής

Μέρος της ομιλίας στην εκδήλωση τιμής και μνήμης για τον Νεοκλή Σαρρή και τη σύγχρονη Γεωπολιτική πραγματικότητα της Ελλάδας, που οργάνωσαν το περιοδικό Άρδην και οι εκδόσεις Γόρδιος.

Κάθε φορά που μιλούσες στον Έβρο ή για τον Έβρο, μιλούσες για το χώρο που σε υποδέχθηκε όταν διωκόμενος κατέφυγες εκεί. Η ιδιαίτερη πατρίδα μου η Θράκη, ο Έβρος ήταν αυτός που αντίκρισες πρώτο, όταν εκδιώχθηκες από την Κωνσταντινούπολη. Μία εικόνα που μου την περιέγραφες κάθε φορά που συναντιόμασταν. 

Η συγκεκριμένη στιγμή στη ζωή σου σε είχε επηρεάσει, δεν μπορούσε να γίνει άλλωστε και διαφορετικά και αυτός ο σταθμός στη ζωή σου, ήταν ένας οδηγός για την πολυσχιδή σου πορεία. Ο Ελληνισμός, οι Έλληνες και οι Ελληνίδες όπου γης, οι φοιτητές του Παντείου και όχι μόνο, γνώρισαν έναν άνθρωπο, πολιτικό και καθηγητή από αυτούς που σπανίζουν και τείνουν προς εξαφάνιση. Δηλαδή έναν καθηγητή, πολιτικό και άνθρωπο που να αγαπά και να αγωνίζεται ανιδιοτελώς για την πατρίδα του.....

Όλοι και όλες γνώρισαν έναν άνθρωπο, έναν πολιτικό άνδρα και έναν καθηγητή με ειλικρίνεια, ευθύτητα και αμεσότητα, αγάπη για τον Ελληνισμό και τους νέους ανθρώπους, με θάρρος και με απέραντη διάθεση προσφοράς. Τις, μεταξύ των άλλων, παραπάνω αρετές και προτερήματά σου, καρπώθηκαν χιλιάδες άνθρωποι, εντός και εκτός Ελλάδος. Άλλαξε η σκέψη, ο λόγος και η πράξη τους, η ζωή τους πήρε μία πορεία διαφορετική από τη γνωστή, τη συνηθισμένη.

Θα πρέπει να ξέρεις πως οι Θρακιώτες, οι Εβρίτες, οι Έλληνες και οι Ελληνίδες, συγκινούνται όταν σε σκέφτονται, όταν γνωρίζουν πόσο σε χρειαζόμαστε σήμερα, στις δύσκολες στιγμές που περνάμε, οικονομικές, κοινωνικές, πολιτικές, εκπαιδευτικές, εθνικές. Σε χρειάζονται για τα ζητήματα της εθνικής κυριαρχίας και της αξιοπρέπειας, της αναγνώρισης της Γενοκτονίας, για τον Ελληνισμό της Πόλης, της Ίμβρου και της Τενέδου, της Κύπρου και του Αιγαίου, σε χρειάζονται οι Κούρδοι, οι Αρμένιοι και οι Ασσύριοι και οι λαοί για τους οποίους αγωνίστηκες. Ακόμη και η εκδήλωση για σένα, συνέπεσε και με την “επίσκεψη” του τούρκου πρωθυπουργού στην Αθήνα, για τον οποίον έγραψες και μίλησες. Ειδικότερα για ότι φασιστικό, ρατσιστικό και εθνικιστικό αυτός εκπροσωπεί. ....

Οι Έλληνες και οι Ελληνίδες σε σκέφτονται και σε μνημονεύουν γιατί σε εκτιμούν για την ανιδιοτελή προσφορά σου, για τον αγώνα σου ως επιστήμονα, πολιτικό και άνθρωπο. Ο λαός μας λέει πως υπάρχουν ζωντανοί που είναι πεθαμένοι, αλλά υπάρχουν πεθαμένοι που είναι ζωντανοί! Εσύ είσαι ζωντανός και αυτό φαίνεται από την παρουσία σου που επηρεάζει τον Ελληνισμό σήμερα, αποδεικνύεται από την οικογένειά σου, τους δικούς σου ανθρώπους, τους Έλληνες και τις Ελληνίδες που παίρνουν δύναμη από το λόγο και την πράξη σου.

Δείτε την ομιλία του Θ. Μαλκίδη

Συνέδριο στην Κομοτηνή για την Θράκη, για τη Γλώσσα και την Εθνική Ενότητα

Θεοφάνης Μαλκίδης

“Θα σε στείλω στον Έβρο”. Η μεταπολεμική πορεία της Θράκης

 Μέρος της ομιλίας στο Συνέδριο της Ελληνικής Γλωσσικής Κληρονομιάς, για τη Γλώσσα και την Εθνική ενότητα, που πραγματοποιήθηκε στη Κομοτηνή

Η φράση «θα σε στείλω στον Έβρο» ως απειλή των προϊσταμένων προς τους υφιστάμενους, ως λόγος και πράξη εξορίας των ανεπιθύμητων δημοσίων υπαλλήλων, στρατιωτικών και άλλων, καταγράφει με επιγραμματικό τρόπο την μεταπολεμική αντίληψη για τη Θράκη, η οποία διαμορφώθηκε μετά την απελευθέρωσή της και την ένωσή της με τον εθνικό κορμό. Φράση και τακτική που πέρασε σε πολλές εκφράσεις της σύγχρονης πολιτικής και κοινωνικής ζωής. Από τον κινηματογράφο μέχρι την πεζογραφία «...ήταν η πόλη (Αλεξανδρούπολη) που μάζευε τους ανεπιθύμητους ,τους αποδιωγμένους, τους υπό δυσμένεια, θα πάρεις φύσημα έλεγαν.... εξορία που δεχόταν μόνο απελπισμένους», όπως γράφει ο Α. Κοσματόπουλος.

Βεβαίως είναι οξύμωρο, αγγίζει τα όρια της (πολιτικής) σχιζοφρένειας, αν δεν είναι τελικώς, να απειλείς και να στέλνεις τους ανεπιθύμητους να φυλάξουν τα πολύτιμα σύνορα, τη Θράκη....

 Παράλληλα η ελλαδική επίσημη πολιτική για τη Θράκη, ήταν η διευκόλυνση (!!!!) για μετανάστευση στη Γερμανία (!) καθώς οι συνεχείς παραχωρήσεις προς την Τουρκία, με αποτέλεσμα, μεταξύ των άλλων, τον εκτουρκισμό των μουσουλμανικών μειονοτήτων.
Έτσι η μεταπολεμική πορεία της Θράκης, πέρα από το παραπάνω σχήμα, χαρακτηρίζεται και από τον τουρκικό εθνικισμό, ο οποίος έχει ξεπεράσει κάθε όριο. Με πρωταγωνιστικό μοχλό το προξενείο της Τουρκίας στην Κομοτηνή και με διάφορα όργανα στη διάθεσή της, η Τουρκία πραγματοποίησε και συνεχίζει την υλοποιεί την εθνικιστική της πολιτική.
Συνεπικουρούμενη από την Ελλάδα (!) μετά την κοινή ελληνοτουρκική κοινή ένταξη στο ΝΑΤΟ το 1952, η Τουρκία επιβάλλει την μορφωτική συμφωνία ( 1951), τον επίσημο εκτουρκισμό των μουσουλμάνων ( ΝΔ 2203/52 και ΝΔ 3065/54 ), το μορφωτικό σύμφωνο (1968) που επιβάλλει την τουρκική γλώσσα στη μειονοτική εκπαίδευση, το διορισμό εθνικιστών δασκάλων από την Τουρκία, ενώ με τους ψευδομουφτήδες και την δραστηριοποίηση εντός και εκτός Ελλάδας, προωθείται το σχέδιο της Τουρκίας για τη Θράκη.

Τι υπάρχει ως αντίλογος; Η Ελλάδα που αδιαφορεί προκλητικά για τη Θράκη και αποσύρεται άλλοτε διακριτικά και άλλοτε με περισσότερο θόρυβο, και Ειδική Οικονομική Ζώνη, “αναπτυξιακή ” δηλαδή πρόταση που θέλει τη Θράκη να την μετατρέψει σε ένα χώρο που να μοιάζει στη Μανίλα, στη Σαγκάη και την πόλη του Μεξικό. Ένας “γάμος” που προωθείται από Γερμανούς πολιτικούς, τραπεζίτες και επιχειρηματίες και τον Τούρκο πρόξενο! Με δεδομένο τον τουρκικό εθνικισμό και την ελλαδική αδιαφορία, οι ευθύνες πέφτουν στα χέρια μας. Είναι άλλωστε το μοναδικό, εκτός από την πίστη και την ελπίδα μας στο Θεό, που μας έχει απομείνει στη Θράκη.

Η ομιλία του Θ. Μαλκίδη



Η «Ελληνική Γλωσσική Κληρονομιά», σωματείο που έχει ως σκοπό τη διαφύλαξη και την προαγωγή της Ελληνικής γλώσσας, οργάνωσε την πρώτη μεγάλη εκδήλωσή του, εκτός Αθηνών, στη Θράκη, στο Μέγαρο Μουσικής της Κομοτηνής, από τις 28 έως τις 30 Νοεμβρίου, με θέμα «Γλώσσα και Εθνική Ενότητα».

Η επιλογή της Θράκης είχε ως στόχο να σηματοδοτήσει αφ’ ενός την προσφορά της Θράκης στην Ελληνική γλώσσα και τον Ελληνικό πολιτισμό και αφ’ ετέρου να επισύρει την προσοχή της Πολιτείας στα προβλήματα που υπάρχουν εκεί στη διδασκαλία της Ελληνικής γλώσσας στη μειονοτική εκπαίδευση, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά τις μειονότητες των Πομάκων και των Ρομά. Με την ίδια ευκαιρία και σε συνδυασμό με τη γλώσσα, έγιναν επίσης εισηγήσεις για την κατάσταση της παιδείας και τη διδασκαλία των κλασικών γραμμάτων, όπως επίσης για την ιστορία, τον πολιτισμό και τη σημερινή κατάσταση στη Θράκη.

«Η γλώσσα δεν είναι μόνο μέσο. Η γλώσσα είναι η ψυχή, η ιστορία και η Ελληνική ταυτότητα», τόνισε στην εισήγησή του ο Επίτιμος Πρόεδρος της Ελληνικής Γλωσσικής Κληρονομιάς Ακαδημαϊκός Αντώνης Κουνάδης. Όλοι οι συμμετέχοντες υπεγράμμισαν την ανάγκη να ενισχυθεί η διδασκαλία των Αρχαίων Ελληνικών από το πρωτότυπο στη Μέση Εκπαίδευση. Τόνισαν επίσης ότι το έλλειμμα της ανθρωπιστικής κλασικής παιδείας δεν είναι άσχετο με τη σημερινή, βαθειά και πολύπλευρη κρίση, στην οποία βρίσκεται η χώρα και ότι ο ρόλος της κλασικής παιδείας είναι καθοριστικός για την ηθική συνοχή, τις πνευματικές αξίες και τα ιδανικά μιας κοινωνίας.

Στο πνεύμα αυτό, οι συμμετέχοντες ζήτησαν τη δημιουργία κλασικών Λυκείων, που είναι θεσμός σε πολλές ξένες χώρες και τη συνταγματική προστασία της Ελληνικής γλώσσας. Όταν πολλές άλλες , ακόμη και μεγάλες χώρες, όπως η Γαλλία, η Γερμανία, η Ιαπωνία, η Ρωσία, θεώρησαν αναγκαία τη συνταγματική προστασία της γλώσσας τους, δεν μπορεί η Ελλάδα να μη το πράξει, όταν έχει το προνόμιο μιας διαχρονικής γλώσσας 3.500 ετών.

Μεταξύ των εισηγητών ήταν ο Πρόεδρος της Ελληνικής Γλωσσικής Κληρονομιάς Βασίλης Φίλιας, Ομ. Καθηγητής Κοινωνιολογίας και πρώην Πρύτανις του Παντείου Πανεπιστημίου, ο οποίος άνοιξε και τις εργασίες της εκδηλώσεως. Ο Ακαδημαϊκός στρατηγός Δ. Σκαρβέλης, Επίτιμος Αρχηγός ΓΕΕΘΑ. Η Ομ. Καθηγήτρια Αρχαίας Ελληνικής Φιλολογίας και Πρόεδρος της Εταιρείας Ελλήνων Φιλολόγων Γ. Ξανθάκη-Καραμάνου. Ο Ομ. Καθηγητής Ιστορίας, πρώην Κοσμήτωρ της Φιλοσοφικής του Πανεπιστημίου Αθηνών και Πρόεδρος του Φιλολογικού Συλλόγου «Παρνασσός» Ε. Μικρογιαννάκης.

Ο Ομ. Καθηγητής Φιλοσοφίας του Παντείου Πανεπιστημίου Χρ. Γιανναράς. Ο Α.Ν. Μαρίνος Αντιπρόεδρος ε.τ., του Συμβουλίου της Επικρατείας. Ο Στρατηγός ε.α. Φραγκούλης Φράγκος, Επίτιμος Αρχηγός ΓΕΣ, πρώην υπηρεσιακός υπουργός Αμύνης. Η Ομ. Καθηγήτρια Λατινικής Φιλολογίας Αρ. Τόλια. Ο πρέσβυς ε.τ. Περικλής Νεάρχου. Ο Καθηγητής Ιστορίας και Εθνολογίας στο Πανεπιστήμιο της Θράκης Μαν. Βαρβούνης. Ο πρέσβυς Γ. Πουκαμισάς. Ο Κ. Χολέβας, πολιτικός αναλυτής και δημοσιογράφος.

Στη Διημερίδα πήραν επίσης μέρος και έκαναν σημαντικές εισηγήσεις εκπαιδευτικοί της περιοχής: ο Ν. Κόκκας, ο Θ. Μαλκίδης και ο Κ. Καραΐσκος. Ειδικότερα για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν στην Εκπαίδευση οι Πομάκοι, μίλησε ο Πομάκος δημοσιογράφος Σ. Καραχότζα.

Η ιστορία του Πόντου στη Στουτγκάρδη

Με μεγάλη επιτυχία και συμμετοχή Ελλήνων και Ελληνίδων από όλη τη Γερμανία, πραγματοποιήθηκε το σεμινάριο ιστορίας που οργάνωσε η Ποντιακή Εστία Στουτγκάρδης και η Ομοσπονδία Συλλόγων Ελλήνων Ποντίων στην Ευρώπη στους φιλόξενους χώρους της Ποντιακής Εστίας. Εισηγητής του Σεμιναρίου ήταν ο Θεοφάνης Μαλκίδης, μέλος της Διεθνούς Ένωσης Ακαδημαϊκών για τη Μελέτη των Γενοκτονιών η οποία το 2007 αναγνώρισε τη Γενοκτονία των Ελλήνων, των Αρμενίων και των Ασσυρίων.

Ο Θ. Μαλκίδης αναφέρθηκε στην ιστορική πορεία των Ελλήνων στον Πόντο και γενικότερα των Ελλήνων που ζούσαν στη Θράκη, στη Μικρά Ασία και στην Καππαδοκία, τόνισε το μεγάλο ζήτημα της Γενοκτονίας και της εκδίωξης και κατέληξε επισημαίνοντας τις ενέργειες που θα πρέπει να γίνουν διεθνώς για τα ζητήματα που αφορούν τη Γενοκτονία.

 

 

Το σεμινάριο προλόγισαν ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Η. Μαυρίδης, ο γραμματέας Τ. Σιδηρόπουλος και ο πρόεδρος της Ποντιακής Εστίας Σ. Εξουζίδης, ενώ της εισήγησης του Θ. Μαλκίδης ακολούθησε μία πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση, με πολυποίκιλες ερωτήσεις και παρεμβάσεις.

 

Η ομιλία του Θ. Μαλκίδη

Εκδήλωση για τη Θράκη

H ομιλία του Θ. Μαλκίδη

 

 

Το απόγευμα του Σαββάτου 1 Νοέμβριου 2014 , το βιβλιοπωλείο Ελευθερουδάκης της Φωτεινής Σκαρλακίδου και οι Εκδόσεις  «Πραγμάτεια» πραγματοποίησαν την παρουσίαση του βιβλίου 'Η Θράκη στο μεταίχμιο' του Αναστάσιου Λαυρέντζου.
Για το βιβλίο μίλησαν: ο επίτιμος Α/ΓΕΣ κ.Φράγκος Φραγκούλης, ο Διδάκτωρ Κοινωνικών Επιστημών κ.Θεοφάνης Μαλκίδης - και ο συγγραφέας του βιβλίου κ.Αναστάσιος Λαυρέντζος.
Το συντονισμό της παρουσίασης είχε  ο δημοσιογράφος Δημήτρης Κολιός

Θράκη: Παρελθόν, Παρόν και Μέλλον

Στην κατάμεστη από κόσμο αίθουσα εκδηλώσεων του Ιδρύματος Παπανικολάου πραγματοποιήθηκε η ημερίδα που διοργάνωσαν το Ελληνικό Ινστιτούτο Στρατηγικών Μελετών και η Ενωση Αποστράτων Αξιωματικών Στρατού.

Η ημερίδα είχε τίτλο “Παρελθόν, παρόν και μέλλον της ελληνικής Θράκης” και ολοκληρώθηκε με 6 εισηγήσεις από τους Φραγκούλη Φράγκο, πρώην αρχηγό ΓΕΣ και πρώην υπουργό με θέμα “Γεωπολιτική αξία της Θράκης και διεθνές περιβάλλον – προκλήσεις και απειλές άμυνας και ασφάλειας της περιοχής”,
 Σεμπαϊντίν Καραχότζα, δημοσιογράφο με θέμα “Ιστορικά δεδομένα, Συνθήκη της Λοζάνης και μουσουλμανική μειονότητα της Δυτικής Θράκης – παρόν και μέλλον της μειονότητας”,
Βασίλη Μαρτζούκο, αντιναύαρχο εν αποστρατία και πρόεδρο του Ελληνικού Ινστιτούτου Στρατηγικών Μελετών με θέμα “Διαχρονική ελληνική πολιτική πρακτική και τουρκική συνείδηση στην Δυτική Θράκη” και στο δεύτερο μέρος της ημερίδας από τους
Χαρά Νικοπούλου, δασκάλα και Υπεύθυνη Παιδαγωγικού Προγράμματος της Κιβωτού Δόμνας Βιζβίζη με θέμα “Τρέχουσα εκπαιδευτική πραγματικότητα της μουσουλμανικής μειονότητας της Θράκης – διαπιστώσεις και προτάσεις βελτίωσης αυτής”,
Θεοφάνη Μαλκίδη, Διδάκτορα Κοινωνικών Επιστημών με θέμα “Η θρησκευτική λατρεία της μουσουλμανικής μειονότητας της ελληνικής Θράκης – Συνθήκη Λωζάνης, Σύνταγμα και ευρωπαϊκό κεκτημένο” και τέλος του Δημήτρη Ζακοντίνου, οικονομολόγου και Α’ Αντιπροέδρου του Ελληνικού Ινστιτούτου Στρατηγικών Μελετών με θέμα “Οικονομία και ανάπτυξη της ελληνικής Θράκης – Ευκαιρίες, προϋποθέσεις και περιορισμοί”.

Την βραδιά άνοιξε ο γνωστός στην περιοχή μας λόγω θητείας του στο Δ’ Σώμα Στρατού στρατηγός Φραγκούλης Φράγκος ο οποίος ανέπτυξε τα επιχειρήματά του σχετικά με την σημασία της Ελλάδας και ειδικότερα της Θράκης στην γύρω περιοχή, αναφέρθηκε στις πολιτικές της Τουρκίας η οποία καταπιέζει χρόνια τώρα τους λαούς που την συγκροτούν στον βωμό της ανάδειξης μίας εθνικής ομοιομορφίας που δεν υπάρχει και τέλος έκανε τις δικές του προτάσεις όσον αφορά στην ανάπτυξη και στην θωράκιση της περιοχής μέσω εσωτερικής και εξωτερικής πολιτικής.


Ο γνωστός Πομάκος στην καταγωγή συγγραφέας και δημοσιογράφος από την Ξάνθη Σεμπαϊδήν Καραχότζα ήταν που συνέχισε αναφερόμενος στις δικές του εμπειρίες από τον αγώνα του για το δικαίωμα του εθνικού αυτοπροσδιορισμού και στα εμπόδια και στις πρακτικές τρομοκράτησης που χρησιμοποιούν κάποιες πολιτικές δυνάμεις στην περιοχή ώστε να ακυρώνουν κάθε τέτοια απόπειρα. Μίλησε ταυτόχρονα για τα αυτονόητα δικαιώματα των μειονοτικών όπως αυτά προκύπτουν και από την Συνθήκη της Λοζάνης, για τις δυσκολίες του να είναι κανείς μειονοτικός και ιδιαίτερα Πομάκος μαθητής στην Θράκη και παρουσίασε τις δικές του προτάσεις επάνω στο θέμα που ανέπτυξε.

Ο Πρόεδρος του Ελληνικού Ινστιτούτου Στρατηγικών Μελετών, αντιναύαρχος Βασίλης Μαρτζούκος συνέχισε την βραδιά με την δική του εισήγηση σχετικά με την διαχρονικά επιθετική και διεκδικητική τουρκική πολιτική και την διαχρονικά άτολμη έως και υποχωρητική ελληνική πολιτική, τον ξένο παράγοντα και τις επιδράσεις του καθώς και προτάσεις που αφορούν στην αποφυγή νέας συρρίκνωσης του Ελληνισμού μέσω εθνικής συνεννόησης των ελληνικών πολιτικών δυνάμεων, κατάργησης αναχρονιστικών νόμων και εφαρμογή μίας δυναμικής αναπτυξιακής πολιτικής στην Θράκη.

Η δασκάλα Χαρά Νικοπούλου, γνωστή από την περιπετειώδη θητεία της στο μειονοτικό σχολείο του Μεγάλου Δερείου του Εβρου καθώς και πρόσφατα από την δραστηριοποίηση της στον εκπαιδευτικό και φιλανθρωπικό οργανισμό “Κιβωτός της Δόμνας Βιζβίζη” αναφέρθηκε από την πλευρά της στα δικά της βιώματα όσον αφορά όχι μόνο στην μειονοτική εκπαίδευση και στο ξεπερασμένο μοντέλο εφαρμογής της στην Θράκη αλλά και γενικά στην θρακιώτικη κοινωνία και στην δράση μειονοτικών συλλόγων και μέσων μαζικής ενημέρωσης ως προς την διατήρηση ενός στρεβλού και ψυχροπολεμικού κλίματος προς εξυπηρέτηση των σκοπών της Αγκυρας στην περιοχή ενώ παρέθεσε τις δικές της προτάσεις ειδικά για το μειονοτικό – διαπολιτισμικό εκπαιδευτικό σύστημα στην περιοχή.


Ο συγγραφέας και διδάκτορας κοινωνικών επιστημών Θεοφάνης Μαλκίδης, γνωστός και με διεθνή δραστηριότητα ως προς την συμβολή του στην αναγνώριση της Γενοκτονίας σε άλλες χώρες αναφέρθηκε στο αναχρονιστικό καθεστώς όσον αφορά στην αναγνώριση της δικαστικής ιδιότητας των μουσουλμάνων θρησκευτικών ηγετών, στην πληθυσμιακή σύνθεση της μειονότητας και στις εθνολογικές – θρησκευτικές διαφορές και στην κατάσταση αυτό σε σύγκριση με το ευρωπαϊκό κεκτημένο.

Πηγή: www.rodopinews.gr

Παρακολουθείστε την ομιλία του Θ. Μαλκίδη στην ημερίδα

Όταν ο Καζαντζάκης, ο Ξενόπουλος, ο Σικελιανός και ο Παλαμάς, μιλούσαν για τη Γενοκτονία των Ελλήνων.

Θεοφάνης Μαλκίδης

Όταν ο Καζαντζάκης, ο Ξενόπουλος, ο Σικελιανός και ο Παλαμάς, μιλούσαν για τη Γενοκτονία των Ελλήνων.

1.Χωρίς αληθινή ηγεσία δεν υπάρχει συνέχεια

Μία παράμετρος της οργανωμένης Γενοκτονίας των Ελλήνων και ειδικότερα στον Πόντο, ήταν η εξόντωση της ηγεσίας τους από τον Ιούνιο έως τον Οκτώβριο του 1921. Η εξόντωση των Ελλήνων ηγετών, όπως συνέβη και με τους Αρμένιους τον Απρίλιο του 1915 στην Κωνσταντινούπολη, συνέβαλλε στο να χαθεί η καθοδήγηση των Ελλήνων και να σημειωθεί πιο γρήγορα η δολοφονία τους. Στον Πόντο, η ηγεσία των Ελλήνων εξοντώθηκε με τα λεγόμενα «δικαστήρια ανεξαρτησίας» στην Aμάσεια.

Τα «δικαστήρια ανεξαρτησίας», εκδίδουν «αποφάσεις» και εκτελούνται πρόκριτοι, βουλευτές, δημοσιογράφοι, καθηγητές, δάσκαλοι, κληρικοί, από τους οποίους ζητούνται δηλώσεις ότι συμμετείχαν στην οργάνωση του απελευθερωτικού κινήματος στον Πόντο.

Οι σημαντικότερες μορφές του ποντιακού Ελληνισμού, «το άνθος της ελληνικής κοινωνίας του Πόντου», όπως ανέφερε σε κείμενο διαμαρτυρίας το Οικουμενικό Πατριαρχείο, καταδικάστηκαν σε θάνατο. Ανάμεσά τους, ο πρώην βουλευτής Τραπεζούντος, Ματθαίος Ι. Κωφίδης, ο εργοστασιάρχης Αλέξανδρος Γ. Ακριτίδης, (οι σπουδαίες επιστολές τους στο τέλος του κειμένου, θεωρούνται η πεμπτουσία της Ρωμηοσύνης) ο ιδιοκτήτης της εφημερίδας «Εποχή» της Τραπεζούντας Νίκος Καπετανίδης, ο έμπορος από την Κερασούντα Γεώργιος Θ. Κακουλίδης, ο γραμματεύς του Μητροπολίτη Κερασούντας Σπύρος Ι. Σουρμελής, οι έμποροι Ιορδάνης Ι. Σουρμελής, Ιωάννης Κ. Ατματζίδης, Ιωάννης Π. Σπαθόπουλος, από την Ορντού, οι Αβραάμ Τοκατλίδης και Επαμεινώνδας Γρηγοριάδης, οι Α. Ασλίδης, Χ. Ιωάννου και Ι. Δαζαράκης, ο δικηγόρος Π.Βαϊμανίδης, ο αρχιμανδρίτης Πλάτων Ν. Αιβαζίδης, πρωτοσύγκελος της Μητρόπολης· ο Ι. Καδέμογλου, αντιπρόσωπος του Μητροπολίτη του Καβάκ· ο Α. Τσίνογλου, γραμματέας της Μητρόπολης· Β. Παπαδόπουλος, διευθυντής της εφημερίδας «Διογένης»· ο Λ. Κυρ. Πατσιόγλου, δικηγόρος και δημοσιογράφος· ο Ι. Ιορδανίδης, δικηγόρος· ο Κ. Κωνσταντινίδης· ο Π. Παπαδόπουλος, διευθυντής της Οθωμανικής Τράπεζας, οι καθηγητές του Αμερικανικού Κολεγίου της Μερζιφούντας «Ανατόλια» Γ. Θεοχαρίδης, Χ. Γεωργίου και Α. Συμεών και οι μαθητές του ίδιου κολλεγίου Αναστάσιος Παυλίδης και Συμεών Ανανιάδης.

 

Μάλιστα οι μαθητές- αθλητές της ποδοσφαιρικής ομάδας «Πόντος» θα καταδικασθούν σε θάνατο έχοντας σαν βασική κατηγορία την εμφάνιση της ομάδας: Άσπρες και μπλε οριζόντιες ρίγες και το γράμμα «Π» στο στήθος.

Όπως κατήγγειλε το Οικουμενικό Πατριαρχείο οι υποτιθέμενοι ένοχοι τις «δηλώσεις» τους τις υπέγραψαν μετά τη θανατική τους καταδίκη, την παραμονή της εκτέλεσής τους ή ακόμη όδολοφονημένοι από καιρό. Τέτοιες περιπτώσεις είναι του δικηγόρου Χ. Ελευθεριάδη δικηγόρου στην Κερασούντα που είχε δολοφονηθεί στην Κερασούντα το 1920, ο διαπραγματευτής με τις κεμαλικές αρχές Μ. Μαυρίδης, ο διευθυντής του ορφανοτροφείου Γ. Καλογερόπουλος, ο Α. Δελικάρης, ο Λ. Τεσταμπασίδης, ο Ι. Ελευθεριάδης. Ακόμη θα πρέπει να επισημανθεί ότι ο καθηγητής Γ. Παπαμάρκου, ο διευθυντής της Οθωμανικής Τράπεζας Π. Παπαδόπουλος και ο έμπορος Θ. Εκμεντζίογλου οι οποίοι ήταν ήδη νεκροί από την προηγούμενη της εκτέλεσής τους μεταφέρθηκαν στον τόπο του μαζικού εγκλήματος προκειμένου τα σώματά τους για να υποστούν την ποινή τους!

2. Όταν οι διανοούμενοι μιλούσαν.....

H καταδίκη και ο απαγχονισμός στην Aμάσεια όλης της θρησκευτικής, πνευματικής και πολιτικής ηγεσίας ήταν μια προσχεδιασμένη δολοφονική πράξη και για αυτήν αντέδρασαν η Ιερά Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου με κινήσεις προς τους προέδρους των ΗΠΑ, της Αγγλίας, Γαλλίας και Ιταλίας, προς τους αντιπροσώπους της Κοινωνίας των Εθνών, στη Γενεύη. Ένα ιδιαίτερο όμως ψήφισμα διαμαρτυρίας, ήταν αυτό που στάλθηκε από τους Έλληνες συγγραφείς και λογοτέχνες, σε διανοούμενους της Ευρώπης και της Αμερικής, αναφέροντας τα εξής:

^{Mετά βαθυτάτης συγκινήσεως οι συγγραφείς και καλλιτέχναι της Eλλάδος απευθύνονται προς τους διανοουμένους του πεπολιτισμένου κόσμου όπως γνωστοποιήσουν εις αυτούς την τραγωδίαν χιλιάδων οικογενειών του Eλληνικού Πόντου. ξηρά, εξηκριβωμένα και αναμφισβήτητα τα γεγονότα είναι τα εξής: Oι Tούρκοι εφόνευσαν όλους ανεξαιρέτως τους κατοίκους της πόλεως Mερζιφούντος, αφού την ελεηλάτησαν και την επυρπόλησαν. Tους προσπαθήσαντας να διασωθούν ετυφέκισαν και εθανάτωσαν καταλαβόντες τας διόδους. Mετετόπισαν όλον τον άρρενα πληθυσμόν των πόλεων Tριπόλεως, Kερασούντος, Oρδούς, Oινόης, Aμισού και Πάφρας και καθ' οδόν κατέσφαξαν τους πλείστους εξ αυτών. Έκλεισαν εντός του ναού του χωρίου Έλεζλη εν Σουλού-Tερέ 535 Έλληνας και τους κατέσφαξαν διασωθέντων μόνον τεσσάρων. Πρώτους έσφαξαν 7 ιερείς διά πελέκεως προ της θύρας του ναού. Aπηγχόνισαν εν Aμασεία 168 προκρίτους Aμισού και Πάφρας. Eβίασαν όλας ανεξαιρέτως τας γυναίκας, τας παρθένους και τα παιδία των άνω πόλεων, τας ωραιοτέρας δε παρθένους και νέους έκλεισαν εις τα χαρέμια. Πλείστα βρέφη εφόνευσαν, σφενδονίζοντες αυτά κατά των τοίχων. Oι υπογεγραμμένοι θέτουσι τα ανωτέρω υπ' όψιν των διανοουμένων της Eυρώπης και της Aμερικής θεωρούντες ότι όχι μόνον τα γεγονότα ταύτα αλλά και η ανοχή αυτών αποτελεί πένθος της ανθρωπότητος.}

Aθήναι, 22 Nοεμβρίου 1921. Άννινος X., Aυγέρης M., Bλαχογιάννης I., Bώκος Γερ., Γρυπάρης I., Δούζας A., Δροσίνης Γ., Zάχος A., Θεοδωροπούλου Aύρα, Θεοτόκης K., Iακωβίδης Γ., Kαζαντζάκης N., Kαζαντζάκη Γαλ., Kαμπάνης Aρ., Kαμπούρογλους Δ., Kαρολίδης Π., Kόκκινος Δ., Kορομηλάς Γ., Mαλακάσης M., Mαλέας K., Mένανδρος Σ., Nικολούδης Θ., Nιρβάνας Π., Ξενόπουλος Γρ., Παλαμάς K., Παπαντωνίου Z., Παράσχος K., Πασαγιάννης K., Πολίτης Φ., Πωπ Γ., Σικελιανός Άγγ., Σκίπης Σ., Στρατήγης Γ., Tαγκόπουλος Δ.., Tσοκόπουλος Γ., Φυλλύρας P., Xατζιδάκις Γ., Xατζόπουλος Δ., Xορν Π., Σβορώνος I. μεθ' όλης της πικρίας μου διά την κυρίως υπό της Γαλλίας και υπό ουδενός αισθήματος ή συμφέροντος ανθρωπίνου, δικαιολογουμένην εγκατάλειψιν εις σφαγήν των Xριστιανών».

Η Γενοκτονία και ιδιαίτερα η μαζική δολοφονία της ηγεσίας και διανόησης στην Αμάσεια, αποτελεί ένα οργανωμένο σχέδιο των Οθωμανών και των Κεμαλικών αφού χωρίς ηγέτες παύει να υπάρχει καθοδήγηση και πνευματική στήριξη του λαού. Αυτή τη δολοφονία της ηγεσίας των Ελλήνων κατήγγειλαν διανούμενοι του μεγέθους του Καζαντζάκη, του Ξενόπουλου, του Σικελιανού και του Παλαμά. Με παρρησία και με αγωνιστικότητα, χωρίς φόβο, όπως ακριβώς επιτάσσει η ελεύθερη σκέψη και γνώμη. Μακάρι το ίδιο να λέγαμε και να γράφαμε και για τους σημερινούς “ομολόγους” τους. Για αυτούς που σιωπούν για τη Γενοκτονία, όταν δεν την αρνούνται και δεν την υβρίζουν......

Η παράδοση και η ιστορία του Πόντου στην Βασιλεία της Ελβετίας

Η ιστορία, οι παραδόσεις και οι χοροί του Πόντου στην Βασιλεία της Ελβετίας


Με πρωτοβουλία και πρόσκληση του Κύκλου των Φίλων της Ελλάδας στην Βασιλεία, μίας συλλογικής προσπάθειας που συγκεντρώνει Φιλέλληνες και Φιλελληνίδες στην Ελβετική αυτή πόλη, υλοποιήθηκε ένα πολύ καλά οργανωμένο διήμερο αφιερωμένο στον Πόντο.

Την πρώτη ημέρα στο πανέμορφο μουσείων γλυπτών, όπου λειτουργεί μόνιμη έκθεση αντιγράφων αρχαίων ελληνικών αγαλμάτων, έγινε η παρουσίαση της ιστορίας αλλά και του μέλλοντος του Ποντιακού ζητήματος, από τον Θεοφάνη Μαλκίδη, τον οποίο προλόγισε η πρόεδρος του Κύκλου των Φίλων της Ελλάδας στη Βασιλεία, Κατερίνα Wahli. Οι Ελβετοί και οι Ελβετίδες που αγαπούν την Ελλάδα και οι περισσότεροι και οι περισσότερες μιλούν ή μαθαίνουν την ελληνική γλώσσα, άκουσαν, ρώτησαν και έμαθαν για τον Πόντο, σε μία εκδήλωση που έγινε για πρώτη φορά στην Βασιλεία.

Την επόμενη ημέρα πραγματοποιήθηκε Εργαστήριο Ποντιακού Χορού με την καθοδήγηση του Θεοφάνη Κριθαρίδη από την Ποντιακή Εστία Στουτγάρδης, ενώ το βράδυ σε ειδική εκδήλωση παρουσιάστηκαν οι αντιπροσωπευτικότεροι χοροί του Πόντου από το χορευτικό συγκρότημα της "Ποντιακής Εστίας" Στουτγκάρδης, με μεγάλη συμμετοχή από Ελβετούς και Ελβετίδες . Η πρόεδρος του Κύκλου των Φίλων της Ελλάδας στη Βασιλεία, Κατερίνα Wahli, ευχαρίστησε τους συντελεστές της εκδήλωσης, τον νυν και τον πρώην πρόεδρο της Ποντιακής Εστίας Στουτγάρδης Σ. Εξουζίδη και Δ. Οξυζίδη, τον ξεναγό Α. Ιωαννίδη, τον Θεοφάνη Μαλκίδη, τα μέλη της Ποντιακής Εστίας Στουτγάρδης, καθώς και όλα τα μέλη του Κύκλου, που γνώρισαν και συμμετείχαν στην ιστορία και παράδοση του Πόντου.

Δείτε την ομιλία του Θ. Μαλκίδη στην ελληνική και τη γερμανική γλώσσα

Τρία χρόνια Κϊνηση Αλληλεγγύης Πολιτών Αλεξανδρούπολης

Θεοφάνης Μαλκίδης

Τρία χρόνια Κίνηση Αλληλεγγύης Πολιτών Αλεξανδρούπολης

http://kinisialexandroupolis.blogspot.gr

1. Το καθήκον μας

Συνηθίζεται σε επετείους ο απολογισμός. Εμείς όμως πέρα από την αναγκαία και επιβεβλημένη καταγραφή των πράξεών μας, οφείλουμε να δώσουμε και μία πρόταση για το μέλλον της πατρίδας μας και αυτονόητα και το δικό μας. Όπως ακριβώς δείξαμε σ' αυτά τα τρία έτη παρουσίας και δραστηριότητάς μας ότι μπορούμε να υλοποιήσουμε.

Στην καλοπροαίρετη και μη, στην με καλή διάθεση αλλά και προβοκατόρικη ερώτηση, “τι να κάνουμε” ή τι “μπορούμε να κάνουμε”, απαντήσαμε με την ερώτηση, “κοίταξες τον διπλανό σου που πεινάει, που κρυώνει, που έχασε την εργασία του, που δεν έχει να πληρώσει το ηλεκτρικό ρεύμα, το νερό, τα βιβλία και τα τετράδια των παιδιών του;”

Η ικανοποίηση των παραπάνω αναγκών ήταν και δυστυχώς παραμένει το πρώτιστο καθήκον κάθε Έλληνα και Ελληνίδας, κάθε ανθρώπου, που δεν μπορεί να βλέπει αφενός την πατρίδα του και την ίδια του τη ζωή να καταστρέφεται και αφετέρου να παρακολουθεί τον κάθε λογής “παράγοντα” τοπικό και μη, να παριστάνει τον “σωτήρα”.

Έτσι τρία χρόνια πριν, αποφασίστηκε να κάνουμε αυτό, που άλλοι λίγο, άλλοι περισσότερο έπρατταν κατά μόνας. Να βοηθούν και να βοηθήσουν τον συνάνθρωπο, ποικιλοτρόπως και συνεχώς. Έτσι λίγοι άνθρωποι, η μαγιά που λέει ο Μακρυγιάννης, δημιουργήσαμε την Κίνηση Αλληλεγγύης Πολιτών Αλεξανδρούπολης, ώστε να δώσουμε μία σοβαρή, ανιδιοτελή και συνεχή πρόταση για την Αλεξανδρούπολη και την πατρίδα μας. Για να δώσουμε θάρρος και να πάρουμε δύναμη στις εκατοντάδες οικογένειες, οι οποίες αφού είδαν τη ζωή τους να καταρρέει, παρακολουθούν τους υπεύθυνους της κατάστασής τους, να τους διαβεβαιώνουν (!) ότι όλα θα πάνε καλά.....

Κάθε μέρα, για 365 μέρες, παραλαμβάνουμε ψωμί και αρτοσκευάσματα, έτοιμο φαγητό, λαχανικά και φρούτα, κρέας, γάλα, ζάχαρη, ζυμαρικά, αυγά, αλλαντικά και άλλα προιόντα που μας τα προσφέρουν με μεγάλη ευχαρίστηση και χαρά, άνθρωποι, οι οποίοι είδαν στην Κίνησή μας μία αληθινή προσπάθεια ανάστασης του τόπου μας. Παράλληλα από τις οικονομίες μας, από το υστέρημά μας, κάθε μέρα, για 365 μέρες, αγοράζουμε τα παραπάνω προιόντα, μαζί με ρουχισμό, παπούτσια, παιχνίδια, συσκευές, έπιπλα, βιβλία, κουβέρτες, φάρμακα κ.ά είδη πρώτης ανάγκης, που είναι αναγκαία για κάθε οικογένεια και τα προσφέρουμε σε ανθρώπους που έχουν πραγματική ανάγκη. Συνεισφέρουμε στη θέρμανση, αγοράζοντας ξύλα και πετρέλαιο, πληρώνουμε λογαριασμούς ρεύματος και νερού, αγοράζουμε βιβλία και τετράδια σε παιδιά που έχουν ανάγκη, ενώ γιατροί, φαρμακοποιοί, νομικοί και άλλοι επιστήμονες, δίνουν την προσωπική τους εισφορά για την επίλυση ή την απάλυνση του προβλήματος των συνανθρώπων μας. Επιπλέον το τελευταίο χρονικό διάστημα περάσαμε και στην παραγωγή αγροτικών προιόντων. Τη βάση άλλωστε της οικονομίας, της ζωής και της ιστορικής πορείας των Ελλήνων και των Ελληνίδων. Εκατοντάδες οικογένειες έλαβαν δωρεά από την Κίνηση, με μόνο “δικαιολογητικό” , την ειλικρίνεια και το πρόβλημα που είχαν ή που έχουν. Εμείς δεν φέρνουμε σε δύσκολη θέση κανένα, δεν ζητάμε δεκάδες χαρτιά, φορολογική δήλωση, ψήφο.....

2. “Ουκ επ’ άρτω μόνω ζήσεται άνθρωπος”

Στο υπαρκτά προβλήματα της πείνας και της δυστυχίας- και είδαμε πολλά αυτά τα τρία χρόνια - θα πρέπει να προστεθούν και τα σημαντικά αν όχι πρωταγωνιστικά προβλήματα της ψυχικής κατάστασης των οικογενειών που βοηθάμε. Όλοι οι άνθρωποι που λαμβάνουν βοήθεια από την Κίνηση Αλληλεγγύης έχουν την ανάγκη της επικοινωνίας. Της διάχυσης του προσωπικού και οικογενειακού τους δράματος σε ανθρώπους που δεν τους γνώριζαν, αλλά είδαν σ΄αυτούς την πραγματική αλληλεγγύη, χωρίς υστεροβουλία και συμφέρον. Έτσι τα μέλη της Κίνησης, κατά περίσταση, έγιναν φίλοι, πατέρες, γονείς, ψυχολόγοι, “εξομολόγοι” και συνεισέφεραν και συνεχίζουν να συνεισφέρουν σε δύσκολες προσωπικές στιγμές. Ταυτόχρονα η Κίνηση είδε ότι μαζί με την προσφορά σε αγαθά, έπρεπε να υπάρξει και μία πρόταση διεξόδου για την πατρίδα μας. Άλλωστε από την πρώτη στιγμή δηλώσαμε ότι δεν είμαστε ούτε ΜΚΟ, ούτε “Κίνηση” από πλούσιους και πλούσιες που δεν έχουν τι να κάνουν και προσφέρουν τα Χριστούγεννα και το Πάσχα, παρουσία τηλεοπτικής κάμερας, ένα μακαρόνι, ένα ρύζι και μία ζάχαρη.... ΄Ετσι οργανώσαμε εκδηλώσεις πνευματικού περιεχομένου, με τεράστια επιτυχία, που ομολογουμένως τρόμαξαν τους τοπικούς και μη παράγοντες, για αυτό και τα σχόλια, οι αναφορές και οι επιθέσεις. Η πορεία όμως της Κίνησης τους διέψευσε και τους “καθησύχασε”.....

 

3. Η Κίνηση Αλληλεγγύης ως προσωπική και συλλογική ανά(σ)ταση

Είναι πολλές οι στιγμές για τις οποίες νιώθουμε ότι, συν Θεώ, πετύχαμε πολλά.Νιώθουμε εξαιρετικά γιατί μέσα από την Κίνηση Αλληλεγγύης γίναμε καλύτεροι και πράξαμε το καθήκον μας, όσο βεβαίως μας το επέτρεψαν οι προσωπικές δοκιμασίες και δυσκολίες και τα γενικότερα εμπόδια. Νιώθουμε υπέροχα γιατί βοηθήσαμε ανθρώπους που ένιωθαν απελπισμένοι και μόνοι, που μας θυμήθηκαν και μας έδωσαν την ευχή τους όταν έφευγαν από αυτόν τον κόσμο, ή που μας έλεγαν “δώστε σε κάποιον άλλον γιατί εγώ βρήκα εργασία”.... Γνωρίσαμε μοναδικούς ανθρώπους που δεν μας αρνήθηκαν τη βοήθεια και την προσφορά σε ό,τι και εάν τους ζητήσαμε, όλοι τους από το υστέρημά τους ακόμη και άνεργοι, γνωστοί και άγνωστοι, από διάφορα μέρη της Ελλάδας και του πλανήτη, από το διπλανό μας σπίτι και επιχείρηση στην Αλεξανδρούπολη, τις Φέρες, την Κομοτηνή, μέχρι τη Θεσσαλονίκη, τη Λάρισα, την Αθήνα, την Πορτογαλία και τις ΗΠΑ!

Η Γιώτα, ο Φιλόθεος, ο Γιώργος, η Αγγελική, ο Κώστας, ο Γιάννης, ο Χρήστος, ο Θανάσης και ο Νίκος, ο Ηλίας, ο Αντώνης, ο Βαγγέλης, η Δώρα, η Φωτεινή και ο Γιώργος, καθώς και εκατοντάδες άλλοι συνάνθρωποί μας είναι αυτοί που είδαν στην Κίνηση Αλληλεγγύης, την αληθινή πράξη, την ανιδιοτελή προσφορά, την πραγματική προσωπική και συλλογική ανά(σ)ταση. Ο αγώνας συνεχίζεται, όπως ακριβώς λέγαμε πριν τρία χρόνια, ώστε “κανείς να μην πεινάσει, κανείς να μην κρυώσει”

Δείτε τη συνέντευξη του Θ. Μαλκίδη στον τηλεοπτικό σταθμό Θράκη Νετ για την κατάσταση στη σημερινή Ελλάδα και την Κίνηση Αλληλεγγύης Πολιτών Αλεξανδρούπολης




Ακούστε τη συνέντευξη του Θ. Μαλκίδη για την Κίνηση Αλληλεγγύης

http://www.radiomax.gr/index.php/2012-11-14-08-18-51/8160-malkidis.html

 

Διακόσια χρόνια από την ίδρυση της Φιλικής Εταιρείας και ο ρόλος των Θρακών

Την Κυριακή 14 Σεπτεμβρίου 2014 με μία  εκδήλωση στο δημοτικό αμφιθέατρο του Διδυμοτείχου, τιμήθηκε η επέτειος συμπλήρωσης 200 ετών από την ίδρυση της Φιλικής Εταιρείας (14 Σεπτεμβρίου 1814), της οργάνωσης που συνέβαλε τα μέγιστα στην έκρηξη της ελληνικής επανάστασης του 1821 και στην απελευθέρωση του Γένους.

 

Η διοργάνωση και η πραγματοποίηση της εκδήλωσης ήταν άλλη μία πρωτοβουλία δράσης του Ιστορικού και Πολιτιστικού Συλλόγου Διδυμοτείχου «ΚΑΣΤΡΟΠΟΛΙΤΕΣ - Γνώση και Δράση».

Κεντρικός Ομιλητής της εκδήλωσης ήταν ο Θρακιώτης  διδάκτορας Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών, Θεοφάνης Μαλκίδης.


Το πρόγραμμα περιελάμβανε προβολή οπτικοακουστικού υλικού και επετειακή ομιλία από μέλος του Συλλόγου.

 Η διάλεξη του κ. Μαλκίδη είχε ως θέμα: «200 χρόνια από την ίδρυση της Φιλικής Εταιρείας και η καθοριστική συμμετοχή των Θρακών»

Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους εκπρόσωποι των πολιτικών, στρατιωτικών και θρησκευτικών αρχών. Ιδιαίτερα λάμπρυναν την τελετή, ο Στρατηγός Διοικητής της XVI M/K Μεραρχίας Πεζικού «Διδυμοτείχου» και οι Ταξίαρχοι Διοικητές της 30ης και 50ης Μ/Κ Ταξιαρχιών. Επίσης αρκετοί συμπολίτες μας παρακολούθησαν με ενδιαφέρον και θαυμασμό την όλη εκδήλωση.

Η 14η Σεπτεμβρίου, εορτή της Υψώσεως του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού, αποτελεί ταυτόχρονα επέτειος ίδρυσης της Φιλικής Εταιρείας, ώστε να θεωρείται η απαρχή της απελευθέρωσης του Γένους. 

Χρέος να τιμούμε την ημέρα αυτή έχουμε όλοι οι Έλληνες και πλέον μετά την ομιλία του
 κ. Μαλκίδη, θα πρέπει να αποτελεί ορόσημο για όλους τους Θράκες, αισθανόμενοι περηφάνια για τους προγόνους μας και την επαναστατική τους δράση.

 

ΚΑΣΤΡΟΠΟΛΙΤΕΣ – Γνώση και Δράση

www.kastropolites.gr

https://www.facebook.com/media/set/?set=a.10152754090709668.1073741851.29565239667&type=1

 

Δείτε την ομιλία

 

Το τέλος του Μικρασιατικού Ελληνισμού: Η τραγική ειρωνεία μίας τραγωδίας

 

Το τέλος του Μικρασιατικού Ελληνισμού: Η τραγική ειρωνεία μίας τραγωδίας

Του Θ. Μαλκίδη

1. Η τραγωδία....

Η ολοένα και αυξανόμενη ένταση του τουρκικού εθνικισμού με την άνοδο των φασιστών Νεότουρκων στην εξουσία του οθωμανικού κράτους, καθώς και τα οικονομικά συμφέροντα συνδεόμενα με την επιχειρηματική διείσδυση της Γερμανίας και άλλων δυνάμεων στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, οδήγησαν σε συστηματικούς διωγμούς του ελληνικού στοιχείου που διήρκεσαν από το 1908 ως το 1924. Ένα εκατομμύριο Έλληνες από τους 2.700.000 που ζούσαν το 1914, δολοφονήθηκαν και μαζί τους εξαφανίστηκε η μακραίωνη ελληνική παρουσία στην Ιωνία, στον Πόντο, στη Θράκη, στην Καππαδοκία. Υπεύθυνοι οι Νεότουρκοι και οι συνεχιστές τους φασίστες Κεμαλικοί.

Το τελευταίο μέρος του ανθρώπινου αυτού δράματος παίχτηκε τον Αύγουστο του 1922. Στις 13 Αυγούστου 1922, αρχίζει η επίθεση του Μουσταφά Κεμάλ, ο οποίος ήδη έχει υπογράψει σύμφωνο φιλίας και συνεργασίας με τη σοβιετική Ρωσία, τις τρεις σοβιετικές Δημοκρατίες του Καυκάσου, με τη Γαλλία και την Ιταλία, την ώρα που η Μεγάλη Βρετανία απλώς παρακολουθεί.... Στις 27 Αυγούστου, οι Τούρκοι μπαίνουν στη Σμύρνη και αρχίζει ο εμπρησμός της και η καταστροφή κάθε ελληνικής παρουσίας. Εκεί, όπως σημειώνει ο πρόξενος των ΗΠΑ George Horton «δεν έλειπε τίποτε σχετικά με τη θηριωδία, την ακολασία, την σκληρότητα και όλη τη μανία του ανθρώπινου πάθους». Εικοσιπέντε χιλιάδες (25.000) Έλληνες χάθηκαν στην πυρκαγιά, ενώ μόνο το διάστημα από 27 Αυγούστου μέχρι 4 Σεπτεμβρίου 1922 δολοφονήθηκαν 50.000 Έλληνες. Στις 28 Αυγούστου 1922 κατακρεουργήθηκε ο μητροπολίτης Σμύρνης Χρυσόστομος, και μαζί του 342 κληρικοί της Μητροπόλεως Σμύρνης και των περιχώρων, αφού πρώτα βασανίστηκαν. Τη δολοφονία, την εκδίωξη των Ελλήνων, ακολούθησε η καταστροφή κάθε ίχνους ελληνικής παρουσίας, αυτό άλλωστε υποδηλώνει η φωτιά στη Σμύρνη.

Συνολικά 1.000.000 νεκροί και χιλιάδες αγνοούμενοι και περίπου 1,5 εκατομμύριο Έλληνες αναγκάστηκαν να έρθουν σαν πρόσφυγες στην Ελλάδα. Ο πρέσβης των ΗΠΑ στην Κωνσταντινούπολη Η. Morgenthau παρομοιάζει τους πρόσφυγες αυτούς με 26.000.000 άνδρες, γυναίκες και παιδιά οι οποίοι είχαν ξαφνικά και απρόσμενα φτάσει στα λιμάνια των ΗΠΑ.

Γράφει σχετικά η Διδώ Σωτηρίου: «Βάλαν φωτιά στη Σμύρνη…εκατοντάδες χιλιάδες κόσμος, τρελός από φόβο, αρχίνησε να τρέχει…και να ξεχύνεται στη παραλία σαν μαύρο ποτάμι…μπρος θάλασσα και πίσω σφαγή…βάλθηκαν να τρέχουν να φεύγουν κυνηγημένοι απ΄ το τούρκικο μαχαίρι και τη φωτιά του πολέμου. Έρχεται μια τραγική στιγμή στη ζωή του ανθρώπου, που το θεωρεί τύχη να μπορέσει να παρατήσει το έχει του, την πατρίδα του το παρελθόν του και να φύγει, να φύγει λαχανιασμένος αποζητώντας αλλού τη σιγουριά. ….Ενάμισι εκατομμύριο αγωνίες και οικονομικά προβλήματα ξεμπαρκάρανε στο φλούδι της Ελλάδας, με μια θλιβερή ταμπέλα κρεμασμένη στο στήθος: «Πρόσφυγες!» ….Χωρίς πατρίδα χωρίς δουλειά χωρίς σπίτι….».

2.Η τραγική ειρωνεία

Η φετεινή επέτειος της Μικρασιατικής Καταστροφής συνέπεσε με την τραγική ειρωνεία που συνήθως συνοδεύει κάθε τραγωδία. Από την μία το αποκαλούμενο αντιρατσιστικό νομοσχέδιο που συνέχισε την πολιτική ύβρεως από πολλούς και πολλές που ακόμη αναριωτιούνται- όταν δεν αρνούνται- αν υπήρξε Γενοκτονία των Ελλήνων και από την άλλη ο Ερντογάν που παρεμβαίνει στο νομοθετικό έργο της χρεοκοπημένης οικονομικά και πνευματικά Ελλάδας, απαιτώντας να αφαιρεθεί η κουτσουρεμένη πρόνοια για τη Γενοκτονία. Η “ελληνική” απάντηση περί ζήτημα της ιστορίας που δεν αφορά τη σύγχρονη Τουρκία, μόνο θλίψη μπορεί να προκαλεί......

Η αλήθεια είναι ότι η εκδίωξη των Ελλήνων από τους Νεότουρκους και τους Κεμαλικούς, οι οποίοι στράφηκαν με ξεχωριστή μανία εναντίον του Ελληνισμού, αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα όχι μόνο στην ελληνική αλλά και στην ανθρώπινη ιστορία. Η γενοκτονία των Ελλήνων, η καταστροφή της Σμύρνης, η εκδίωξη των Ελλήνων είναι ένα ζήτημα που η διεθνής του προέκταση αναφέρεται στην υποχρέωση των κρατών και των διεθνών οργανισμών να αναγνωρίσουν τη Γενοκτονία και να αποκαταστήσουν με αυτόν τον τρόπο, την βλάβη που υπέστησαν οι Έλληνες και οι Ελληνίδες. Βεβαίως μετά και από τις τελευταίες εξελίξεις και τη στάση της Ελληνικής Δημοκρατίας για το ζήτημα της Γενοκτονίας, τον αγώνα για την αναγνώριση θα συνεχίσουμε να το δίνουμε μόνοι μας....

Από την άλλη το σύγχρονο τουρκικό κράτος οφείλει να αναλάβει την ευθύνη για τη Γενοκτονία των Ελλήνων, χωρίς την αρνείται, χωρίς να κάνει προπαγάνδα, χωρίς να απαιτεί από το θύμα, να σταματήσει τον αγώνα αναγνώρισης. Κάθε λαός και ιδιαίτερα οι Έλληνες οι οποίοι έχουν χάσει χιλιάδες συμπατριώτες τους, έχουν το δικαίωμα στην μνήμη, έχουν το δικαίωμα να απαιτούν με επιμονή την επίσημη αναγνώριση από το θύτη και τους συνοδοιπόρους τους, των εγκλημάτων και αδικιών που διαπράχτηκαν σε βάρος τους. Και αυτό θα συνεχιστεί παρά τη θλιβερή στάση της Ελλάδας και την άρνηση της Τουρκίας....

ΑΝΤΙΡΑΤΣΙΣΤΙΚΟ, ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΕΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ 

Πέρασε από τη Βουλή το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο μετά και τις ονομαστικές ψηφοφορίες που ζήτησαν οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και της Χρυσής Αυγής επί των τριών πρώτων άρθρων. Όπως αναμενόταν υπήρχαν διαφοροποιήσεις εντός των κομμάτων, ιδιαίτερα για το άρθρο 2 που αφορούσε στις γενοκτονίες. Τις προηγούμενες ημέρες είχε ανοίξει συζήτηση για το αν θα πρέπει να ποινικοποιείται ή όχι η άρνηση των γενοκτονιών. Για το επίμαχο άρθρο 2, 54 βουλευτές τάχθηκαν υπέρ, 42 κατά και 3 δήλωσαν "παρών".

Δείτε τη συνέντευξη του Θ. Μαλκίδη στη Δέλτα Τηλεόραση




Δείτε την ομιλία του Θ. Μαλκίδη για τη Γενοκτονία στη Μικρά Ασία στο Συνέδριο " Τρεις Γενοκτονίες, Μία Στρατηγική"

http://www.livemedia.gr/video/2397

"Σεπτεμβριανά". Η καταστροφή των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης

“Σεπτεμβριανά”:Η εκδίωξη των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης το 1955.

Του Θ. Μαλκίδη

1. Το  δήθεν  σπίτι του Κεμάλ  στη Θεσσαλονίκη και τα «Σεπτεμβριανά»

Παρά την προπαγάνδα, ότι ο Μουσταφά Κεμάλ γεννήθηκε το 1881 στη Θεσσαλονίκη, στο κτήριο, το οποίο είχε χτίσει δήθεν ο πατέρας του και βρίσκεται στη συμβολή των οδών Αποστόλου Παύλου και Αγίου Δημητρίου, εμείς υποστηρίζουμε ότι ο ισχυρισμός της γέννησης του Μουσταφά Κεμάλ στη Θεσσαλονίκη και στο συγκεκριμένο κτίριο είναι ένας μύθος.

Ο Κεμάλ γεννήθηκε στη Χρυσαυγή (Σαρίγερ) Λαγκαδά και μάλιστα το 1981, με αφορμή τα 100 χρόνια από τη γέννηση του Μουσταφά Κεμάλ, επισκέφθηκε την Χρυσαυγή (το κτίριο της τότε κοινότητας) ο Τούρκος πρόξενος Θεσσαλονίκης μαζί με τον γραμματέα του (εφημ. ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΒΟΡΡΑΣ, 10 Μαΐου 1981) συνοδευόμενοι και από Τουρκικό τηλεοπτικό συνεργείο.

Ο πρόξενος ήξερε την αλήθεια και γι’ αυτό παρακάλεσε τους κατοίκους να του υποδείξουν το ακριβές σημείο γέννησης του Μουσταφά Κεμάλ, απ΄ όπου πήρε πολλές φωτογραφίες. Σε κάποια στιγμή αποκάλυψε στους Έλληνες συνοδούς του: «γνωρίζω ότι αυτή είναι η αλήθεια, αλλά είναι δύσκολο να το παραδεχθούμε επίσημα και καταλαβαίνετε το λόγο». Ο ίδιος προθυμοποιήθηκε να χρηματοδοτήσει την ανέγερση μουσείου, το οποίο θα βοηθούσε και την ανάπτυξη του χωριού…

Το 1981  με αφορμή τους εορτασμούς για τα 100 χρόνια από τη γέννηση του Κεμάλ, οι βουλευτές Ν. Βενιζέλος και Κ. Μπαντουβάς, με ερώτησή τους στο Ελληνικό Υπουργείο των Εξωτερικών, αμφισβήτησαν επισήμως τη θεωρία ότι το σπίτι δίπλα στο Τουρκικό Προξενείο Θεσσαλονίκης είναι αυτό στο οποίο γεννήθηκε ο Κεμάλ, επικαλούμενοι μάλιστα και αυτοί την μαρτυρία της ίδιας της αδελφής του της Μακμπουλέ, όπως διασώθηκε σε τουρκικές βιβλιογραφικές πηγές.

Στην δεκαετία του 1930, μετά το ελληνοτουρκικό σύμφωνο φιλίας και συγκεκριμένα το 1934 η Ελληνική κυβέρνηση ανάρτησε έξω από το σπίτι, μία πινακίδα όπου αναφερόταν ότι «εδώ γεννήθηκε ο Μουσταφά Κεμάλ». Και σαν να μην έφτανε αυτό, το 1937 ο Μεταξάς, έδωσε εντολή στο δήμο Θεσσαλονίκης να αγοράσει το σπίτι από την οικογένεια Σεραφειμίδου, που το κατοικούσε. Όταν η οικογένεια αρνήθηκε να το πουλήσει, τότε το κράτος προχώρησε στην απαλλοτρίωσή του. Μετά, ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης Κ. Μερκουρίου, ενημέρωσε με επιστολή του την κυβέρνηση του Ισμέτ Ινονού, ότι χαρίζει το σπίτι στο Τουρκικό κράτος.

Στη συνέχεια η Τουρκία μετέφερε έπιπλα από τα ανάκτορα Ντολμά Μπαχτσέ και Τοπ Καπί της Κωνσταντινούπολης, ακόμα και ρούχα του Κεμάλ, τα οποία εκθέτονται πλέον στο δίνοντας την εντύπωση στον επισκέπτη, ότι χρησιμοποιήθηκαν μέσα σε αυτό το σπίτι από τον ίδιο τον Κεμάλ.

2. Η τουρκική προβοκάτσια του 1955  και η εξαφάνιση των Ελλήνων

Συν τοις άλλοις, στο φερόμενο ως σπίτι του φασίστα και ρατσιστή Κεμάλ γράφτηκε μία από τις μεγαλύτερες προβοκάτσιες στην παγκόσμια ιστορία.

Η έκρηξη τη νύχτα της 6ης προς την 7η Σεπτεμβρίου 1955 στον κήπο του τουρκικού προξενείου Θεσσαλονίκης και έξω από το ψευδές αναφερόμενο ως σπίτι του Κεμάλ, θα αποτελέσει την αφορμή για το πρωτοφανή για τα παγκόσμια χρονικά διωγμό μίας αυτόχθονης ομάδας. Των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης, οι οποίοι λίγα χρόνια πριν είχαν εξοντωθεί οικονομικά, με τον κεφαλικό φόρο, ο οποίος στη συνέχεια κατατέθηκε στη Ζιράτ Μπανκ....

Η εικόνα της Παναγίας Κρημνιώτισσας από τη Σαμοθράκη στην Αλεξανδρούπολη και το Ολοκαύτωμα της Σαμοθράκης

Φάνης Μαλκίδης

1η Σεπτεμβρίου 1821 : Το Ολοκαύτωμα της Σαμοθράκης

Η Σαμοθράκη αποτελεί ακόμη ένα μέρος της Θράκης, το οποίο είναι άγνωστο στο ευρύ κοινό, παρά τη μεγάλη προσφορά του στον ελληνικό και παγκόσμιο πολιτισμό, από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Το νησί ήταν ένας χώρος, μία ολόκληρη φιλοσοφία της ζωής, μία αντίληψη για την επικοινωνία ανθρώπων και εμπορευμάτων. Η ανάπτυξη της Σαμοθράκης και τα «Σαμοθραείκια τείχη», οι πόλεις που δημιούργησε στα απέναντι Θρακικά παράλια, τα Καβείρια Μυστήρια, η έλευση του Απόστολου Παύλου στο νησί ως πρώτο ευρωπαϊκό έδαφος, και φυσικά η Νίκη της Σαμοθράκης, είναι μερικά από τα δεδομένα, για τα οποία είναι γνωστή η Σαμοθράκη. Το νησί όμως έχει και μία πτυχή της ιστορίας της, άγνωστη και λησμονημένη. Η Σαμοθράκη από το 1459 ήταν υπόδουλη με έντονη την οθωμανική παρουσία.

Η κήρυξη της επανάστασης στη Σαμοθράκη από τους τοπικά μυημένα μέλη στη Φιλική Εταιρεία, ακολούθησε ο γενικός ξεσηκωμός των Ελλήνων. Η αντίδραση από τους Οθωμανούς ήρθε το Σεπτέμβριο του 1821, την 1η του μηνός, την «πρωτοσταυρινιά» όπως λένε οι ντόπιοι, όταν αποβιβάστηκαν δύο χιλιάδες στρατιώτες. Η καταστροφή ήταν ολοκληρωτική. Η Σαμοθράκη μετατράπηκε σε κέντρο λεηλασίας, ζώνη θανάτου και ερείπια, και το νησί έμεινε ακατοίκητο για έξι χρόνια. Εφτακόσιοι από τους κατοίκους που είχαν καταφύγει στα βουνά, οι Οθωμανοί, τους έφεραν πίσω με δόλο δίνοντάς τους την εντύπωση ότι θα τους δώσουν χάρη. Όμως στην τοποθεσία «Εφκάς» στο κάστρο της πρωτεύουσας, της Χώρας, τους δολοφόνησαν όλους. Από τη μαζική αυτή δολοφονία, επέζησαν σύμφωνα με μαρτυρίες ξένων περιηγητών και του Σαμοθρακίτη ιερέα Γ. Μανωλάκη από 25 έως 30 οικογένειες, οι οποίες ζούσαν τα επόμενα χρόνια σε άθλια κατάσταση. Σημαντική μαρτυρία για το ολοκαύτωμα αποτελεί το έργο του Ίωνος Δραγούμη «Σαμοθράκη», ο οποίος διέσωσε το συμβάν, αλλά και την αναφορά για το τρυπημένο Ευαγγέλιο της εκκλησίας της Παναγίας στη Χώρα, το οποίο φυλάσσεται στο Εθνολογικό Μουσείο. Όσοι σώθηκαν από τους 15.000 κατοίκους πουλήθηκαν σαν σκλάβοι.

Σημαντική παράμετρος του ολοκαυτώματος αποτελεί και ο βίαιος εξισλαμισμός πολλών Σαμοθρακιτών, που κατέληξαν   δούλοι. Πέντε από τους επιζώντες του ολοκαυτώματος γύρισαν το 1837 στη Σαμοθράκη και επέστρεψαν στην αρχική τους θρησκεία. Για αυτό το λόγο βασανίστηκαν και θανατώθηκαν στην απέναντι Θρακική ακτή όπου μεταφέρθηκαν στο χωριό Μάκρη της Αλεξανδρούπολης. Η μνήμη τους τιμάται την Κυριακή του Θωμά και αποτελούν τους πέντε νεομάρτυρες (Μανουήλ Παλογούδας, Μιχαήλ Κύπριος, Θεόδωρος Δημ. Καλάκου, Γεώργιος Κουρούνης και Γεώργιος), τα λείψανα των οποίων υπάρχουν στην εκκλησία της Παναγίας στη Χώρα και στις εικόνες στις εκκλησίες του νησιού απεικονίζονται με φουστανέλες.

Το ολοκαύτωμα της Σαμοθράκης παρέμεινε άγνωστο και η τυπική αναφορά στη θυσία των κατοίκων της στην εθνική παλιγγενεσία, αναγνωρίστηκε από την Ακαδημία των Αθηνών μόλις το 1980. Την καταστροφή της Σαμοθράκης την απεικόνισε πολύ χαρακτηριστικά ο Γάλλος Αύγουστος Βινσόν (Αuguste Vinchon) ο οποίος λίγο αργότερα ζωγράφισε ένα πίνακα με θέμα τη σφαγή της Σαμοθράκης, που βρίσκεται στο Λούβρο.

Το ολοκαύτωμα της Σαμοθράκης αποτελεί μία άγνωστη πτυχή της ιστορίας μας και οφείλουν οι χιλιάδες επισκέπτες του νησιού να το γνωρίσουν, και οι αρκετοί ερευνητές που ασχολούνται με αυτό, να το αναδείξουν περισσότερο. Η συνέχεια θα πρέπει να είναι ακόμη πλούσια, το οφείλουμε στους νέους ανθρώπους που θυσιάστηκαν το Σεπτέμβριο του 1821 και αργότερα, για ελευθερία σώματος και πνεύματος.


Για το Ολοκαύτωμα της Σαμοθράκης περισσότερα στο Δορδανάς Σ- Μαλκίδης Θ. (επιμ.) Σαμοθράκη: Ιστορία- Αρχαιολογία- Πολιτισμός. Πρακτικά Επιστημονικού Συνεδρίου. Θεσσαλονίκη: εκδόσεις Επίκεντρο 2008.



H ομιλία του Θ. Μαλκίδη στο Ι.Ν. Αγίου Βασιλείου Αλεξανδρούπολης για το Ολοκαύτωμα της Σαμοθράκης την 1η Σεπτεμβρίου 1821.


Το ρεπορτάζ της Δέλτα Τηλεόρασης για την έλευση της Παναγίας της Κρημνιώτισσας στην Αλεξανδρούπολη και το Ολοκαύτωμα της Σαμοθράκης






Η έλευση της εικόνας της Παναγίας Κρημνιώτισσας στον Ι. Ν. Αγίου Βασιλείου  της  Αλεξανδρούπολης