Εκδηλώσεις μνήμης για τη Γενοκτονία στην Αλεξανδρούπολη

Θεοφάνης Μαλκίδης

 

Για τη Θράκη

Μέρος της ομιλίας στις εκδηλώσεις μνήμης για τη Γενοκτονία που οργάνωσε η Ένωση Πολιτιστικών Φορέων Έβρου στην Αλεξανδρούπολη

 

Για να παραφράσω τα λόγια του Ευαγγελίου, “επειδή, όπου είναι δυο ή τρεις συγκεντρωμένοι στο όνομα μου, εκεί είμαι εγώ ανάμεσα τους”, έτσι και εμείς που βρισκόμαστε για να τιμήσουμε τους δικούς μας ανθρώπους που δολοφονήθηκαν στη Γενοκτονία, τότε και αυτοί οι άνθρωποι βρίσκονται ανάμεσά μας.

Είναι αντιληπτό και ευρέως κατανοητό, πλην θλιβερών εξαιρέσεων αρνητών και προπαγανδιστών, ότι ο Θρακικός Ελληνισμός  ειδικότερα και ο Ελληνισμός του Πόντου, της Μικράς Ασίας- Ιωνίας, της Καππαδοκίας γενικότερα, ο οποίος ζούσε στο οθωμανικό κράτος μέχρι το 1922-1923, έπαιξε σημαντικότατο αν όχι κεντρικό ρόλο στην εξέλιξη της ιστορίας του ελληνικού λαού.

Επίσης είναι κοινά αποδεκτό ότι αυτό το ιδιαίτερης αξίας κομμάτι του Ελληνισμού που ζούσε στην ενιαία Θράκη, στην Ιωνία, στον Πόντο, στην Καππαδοκία, μπήκε στο περιθώριο αμέσως μετά τη Γενοκτονία και  την έλευσή του ως ακρωτηριασμένο προσφυγικό σώμα στον ελλαδικό χώρο.

Αυτό όμως το σημαντικό τμήμα του Ελληνισμού, οι Θρακιώτες, οι οποίοι μαζί με τους Ποντίους, τους Μικρασιάτες, τους Καππαδόκες, δολοφονήθηκαν κατά τη διάρκεια του οργανωμένου σχεδίου Γενοκτονίας από τους Νεότουρκους και τους Κεμαλικούς, απουσιάζει από τη σύγχρονη έρευνα, απουσιάζει από τη σχολική ιστορία, τη στιγμή που άλλοι λαοί, ο Αρμενικός και ο Εβραικός, έχουν τοποθετήσει το ζήτημα της Γενοκτονίας πολύ ψηλά.

Έτσι οι Θρακιώτες οφείλουν να παλέψουν ενάντια στη επίθεση που γίνεται ενάντια στη μνήμη, στο βασικό δηλαδή συστατικό στοιχείο της ανθρωπολογίας. Οι Θρακιώτες έχουν επιπλέον λόγους για να αναδείξουν και τα υπόλοιπα κομμάτια της ιστορίας τους, αφού μία σειρά από αιτίες δεν άφησαν και δεν επιτρέπουν τον Θρακικό Ελληνισμό και την ιστορία του να αναπνεύσει.

Οι συγκυρίες ωστόσο είναι ευνοικές, το έδειξε η πρόσφατη αναγνώριση της Γενοκτονίας των δικών μας ανθρώπων από την Αρμενία, το δείχνει η από άκρη σε άκρη δραστηριοποίηση των Θρακών και των υπόλοιπων Ελλήνων για το ζήτημα της αναγνώρισης, το αναδεικνύει η διεκδίκηση των ψηφίδων του ψηφιδωτού που καταστράφηκε από τους υπεύθυνους της εκδίωξης των Ελλήνων.

Ο κύκλος της ανάκτησης της ταυτότητας του Θρακιώτη, όπως και αυτής του Μικρασιάτη, του Πόντιου, του Καππαδόκη και γενικά του πρόσφυγα, η οποία είχε χαθεί για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα έχει ακόμη πολύ απόσταση να διανύσει. Ωστόσο η ιστορική περίοδος που διανύουμε δημιουργεί ευνοϊκό περιβάλλον. Αυτοί που επιδίωξαν με τη βία και την πολιτική να εξαφανιστεί ο προσφυγικός και ιδιαίτερα ο Θρακικός Ελληνισμός δεν το κατάφεραν. Οι Θρακιώτες, οι Έλληνες ήρθε η ώρα και να διεκδικήσουν!

H ομιλία του Θ. Μαλκίδη






ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΜΝΗΜΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ 

           
Εκδηλώσεις μνήμης για τη γενοκτονία διοργάνωσε η ένωση πολιτιστικών φορέων Έβρου στην Αλεξανδρούπολη. Αρχικά τα μέλη των συλλόγων του νομού παρευρέθηκαν στην επιμνημόσυνη δέηση που έγινε στον μητροπολιτικό ναό του Αγίου Νικολάου ενώ μετέπειτα έγινε κατάθεση στεφάνων στη μνήμη όλων εκείνων που αγωνίστηκαν για την ελευθερία της πατρίδας.

Το ρεπορτάζ της Δέλτα Τηλεόρασης

Η Αρμενία αναγνώρισε τη Γενοκτονία των Ελλήνων.

Θεοφάνης Μαλκίδης

Η Αρμενία αναγνώρισε τη Γενοκτονία των Ελλήνων.

Η πρόσκληση του προέδρου της Αρμενίας το 2010 για να μιλήσω στο διεθνές συνέδριο στο Ερεβάν, με αφορμή τη συμπλήρωση 60 ετών από την επικύρωση της σύμβασης του ΟΗΕ για τη Γενοκτονία, ήταν μία από τις σημαντικές στιγμές που έζησα στη διαδρομή για την αναγνώριση του μαζικού εγκλήματος ενάντια στους προγόνους μας. Εκεί στην Αρμενική πρωτεύουσα ζήτησα από τους παριστάμενους Αρμένιους υψηλούς θεσμικούς εκπροσώπους να αναγνωρίσει η χώρα τους τη Γενοκτονία των Ελλήνων. Η απάντηση ήταν γνωστή, μόνο που ήθελα να επιβεβαιώσω από επίσημα Αρμενικά χείλη, αυτό που όλοι ξέραμε από καιρό: πως αυτή που αντιδρά για την αναγνώριση της Γενοκτονίας από την Αρμενία είναι η Ελλάδα !

Αυτό το αναφέρω για πρώτη φορά και οφείλω να το πράξω, όπως θα δημοσιοποιήσω και άλλα γεγονότα που έχουν συμβεί στην επώδυνη διαδρομή , αλλά Αναστάσιμη κατάληξη της αναγνώρισης. Άλλωστε αυτήν την Ανάσταση την ένιωσα ότι θα συμβεί όταν φύτεψα ένα δέντρο στο Τσιτσερνακαταμπέρντ, στο μνημείο της Γενοκτονίας στο Ερεβάν. Και δεν άργησε γιατί η Αρμενία έπραξε το καθήκον και το χρέος της, έναντι του ελληνικού λαού αναγνωρίζοντας τη Γενοκτονία, αναγνώριση που έχει συμβολικές και ουσιαστικές διαστάσεις.

Συμβολικές γιατί πραγματοποιείται τις ημέρες αυτές που συμπληρώνονται 100 χρόνια από το πρώτο έγκλημα του 20ου αιώνα, τη Γενοκτονία των Αρμενίων, ουσιαστικές γιατί ανοίγει έναν νέο κύκλο στον μεγάλο αγώνα της αναγνώρισης. Η συνέπεια των Αρμενίων έναντι της δικής τους ιστορίας οδηγεί και τους λίγους, αλλά αποφασισμένους Έλληνες, να συνεχίσουν. Είναι μία μεγάλη στιγμή για όλους μας και θα πρέπει να ευχαριστήσουμε τον ελληνικής καταγωγής αντιπρόεδρο της Βουλής της Αρμενίας Έντουάρντ Σαρμαζάνοφ καθώς τους Αρμένιους και τις Αρμένιες που έκαναν πράξη το αίτημα κεκοιμημένων και ζώντων Ελλήνων. Ο αγώνας συνεχίζεται.

Υ.Γ Πριν λίγες ημέρες ο πρόεδρος της Δημοκρατίας της Αρμενίας απήυθυνε πρόσκληση σε επιστήμονες από όλον τον πλανήτη, οι οποίοι έχουν συμπαρασταθεί ανιδιοτελώς, στην υπόθεση της αναγνώρισης της Γενοκτονίας των Αρμενίων, να βρεθούν και να μιλήσουν στο Ερεβάν, στις εκδηλώσεις μνήμης για τα 100 χρόνια από την 24 Απριλίου 1915. Είναι μεγάλη τιμή και χαρά που συμπεριέλαβε στις προσκλήσεις και εμένα, τη στιγμή που η χώρα της οποίας είμαι πολίτης, όταν δεν είναι αντίθετη με την αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ελλήνων, την υπονομεύει!

 

* Ο Θ. Μαλκίδης είναι μέλος της Διεθνούς Ένωσης Ακαδημαικών για τη Μελέτη των Γενοκτονίων η οποία το 2007 αναγνώρισε τη Γενοκτονία των Ελλήνων, των Αρμενίων και των Ασσυρίων. Έχει γράψει και μεταφράσει βιβλία για τη Γενοκτονία των Ελλήνων και των Αρμενίων.

 

Θ. Μαλκίδης Η συμβολή των Θρακών, Ποντίων και Μικρασιατών στην Επανάσταση του 1821

Θεοφάνης Μαλκίδης


Μέρος της ομιλίας στον Ενοριακό Σύλλογο Πηγαδίων Ξάνθης “Χατζηγυριώτες”.

Η ιστορία που διδάσκεται στα σχολεία πάντοτε έχει ενδιαφέρον, τόσο για το πως διδάσκεται, όσο και το τι διδάσκεται. Στο πρώτο δε θα αναφερθούμε σ ΄αυτή τη συνάντησή μας αφού το τι, μάλλον έχει μεγαλύτερη σημασία και ειδικώς την περίοδο που διανύουμε.

Στο βιβλίο της ιστορίας της ΣΤ' δημοτικού που διδάσκεται τώρα στα σχολεία της Ελλάδας (θυμίζουμε) και το οποίο αντικατέστησε το άλλο το υβριστικό, το “περί συνωστισμού” , ψάχοντας να βρούμε τη συμβολή των Θρακών (αλλά και των Ποντίων και Μικρασιατών ) στην εθνική μας παλιγγενεσία, βρεθήκαμε μπροστά σε μία (αναμενόμενη) κατάσταση: Την παντελή απουσία εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων που πρωταγωνίστησαν στην εθνικοαπελευθερωτική επανάσταση των προγόνων μας. Πιο συγκεκριμένα απουσιάζουν οι Θρακιώτες, όπως και οι Πόντιοι και οι Μικρασιάτες. Επιπρόσθετα απουσιάζει η Θράκη γενικώς, αφού στις 236 σελίδες του βιβλίου, η Θράκη υπάρχει σε μία μόνο σειρά!!!!! Και αυτή με την χαρακτηριστική αναφορά ότι η Ελλάδα “κέρδισε τη Θράκη”. Ούτε απελευθερωτικοί αγώνες, ούτε θυσίες, απλώς κέρδισε! Σαν να έπαιξε η Ελλάδα στοίχημα, λαχείο ή προ-πό και στα κέρδη συμπεριλαμβανόταν και η Θράκη, η ιδιαίτερη πατρίδα μας........

Στην επόμενη όμως σελίδα, ο δολοφόνος των δικών μας ανθρώπων, ο σφαγέας των Ελλήνων, ο Μουσταφά Κεμάλ μπαίνει σε πλαίσιο και ονομάζεται δημιουργός της σύγχρονης Τουρκίας!
Δεν θα προσθέσουμε και άλλα αφού οι προσκλήσεις δυστυχώς, δεν σταματάνε εδώ.

Οι Θρακιώτες, όπως και οι Πόντιοι και οι Μικρασιάτες, με βάση την επίσημη απουσία, οφείλουν, τόσο για την αποκατάσταση της ιστορίας, όσο και για την ανάδειξη και άλλων αναφορών που προκαλούν, να αναλάβουν τις ευθύνες τους, για τη Θράκη, για τα παιδιά και για τα εγγόνια τους, για την πατρίδα τους. ¨Οπως έλεγε ο Πατροκοσμάς, για το γεγονός ότι τα μήλα είναι ξινά, δεν φταίνε τα μήλα, αλλά η μηλιά!

Δείτε την ομιλία του Θ. Μαλκίδη