«Ανατολική Θράκη απωλέσθη δι’ Ελλάδα».H συνθήκη της Λωζάννης,ο Κεμάλ και ο Ερντογάν

Θ. Μαλκίδης

«Ανατολική Θράκη απωλέσθη ατυχώς δι’ Ελλάδα....». H  συνθήκη της Λωζάννης, ο Κεμάλ και ο Ερντογάν

Οι τραγικές εξελίξεις στο Μικρασιατικό μέτωπο, η αλλαγή των προσανατολισμών και της πολιτικής έναντι του Κεμάλ  από τις Μεγάλες Δυνάμεις, είχαν σαν αποτέλεσμα να υπογραφεί η συνθήκη ανακωχής των Μουδανιών, με την οποία ο ελληνικός στρατός διατάχθηκε να εκκενώσει όχι μόνο την Ιωνία, όπου εκεί πλέον γραφόταν ο τραγικός επίλογος της παρουσίας αιώνων, αλλά και την Ανατολική Θράκη, εκεί όπου υπήρχαν μεγάλες στρατιωτικές δυνάμεις του και εύρωστο ελληνικό στοιχείο. Ήταν σαν σήμερα το 1922..... 

Ο Ελευθέριος Βενιζέλος ανέφερε σε σχετικό του τηλεγράφημα προς την επαναστατική κυβέρνηση τα εξής: «Ανακοινώσατε, παρακαλώ τηλεγράφημα εις πληρεξουσίους Θράκης. Ανατολική Θράκη απωλέσθη ατυχώς δι’ Ελλάδα και επανέρχεται εις άμεσον κυριαρχίαν Τουρκίας. Επί πλέον υποχρεούμεθα να εκκενώσωμεν από τούδε Θράκην. Ολόκληρος προσπάθειά μου στρέφεται πως χάνοντες Θράκην να σώσωμεν εν μέτρω δυνατώ Θράκας.Όσον τραγικόν και αν είνε, ανάγκη Θράκες να εγκαταλείψωσιν την γην, ην τόσων αιώνων κατοικούσιν αυτοί και πρόγονοί των, δεν υπάρχει άλλο μέσον σωτηρίας δι’ αυτούς».

Στις 30 Σεπτεμβρίου του 1922 ο αναπληρωτής του γενικού διοικητή Θράκης Κ. Γεραγάς ανέλαβε κ να συντονίσει το έργο του ξεριζωμού του Ελληνισμού της Ανατολικής Θράκης, που αφορούσε πάνω από 200.000 Έλληνες, ενώ το στρατηγείο της στρατιάς Θράκης έφυγε από τη Ραιδεστό και εγκαταστάθηκε στην Αλεξανδρούπολη την 9/10/1922.

Μέχρι τα μέσα Οκτωβρίου του 1922 είχαν εκκενωθεί ιστορικά Θρακικά κέντρα, η Σηλυβρία, η Ηράκλεια, η Ραιδεστός, τα Γανόχωρα, οι Σαράντα Εκκλησιές, η Αδριανούπολη. Ένα μήνα αργότερα, το Νοέμβριο του 1922, έφευγαν και οι 25.000 Έλληνες της Καλλίπολης, ενώ το ελληνικό στοιχείο της Τσατάλτζας και ένα μεγάλο ποσοστό του νομού της Κωνσταντινούπολης αναχώρησε το 1924, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα από την ελληνοτουρκική συνθήκη ανταλλαγής των πληθυσμών.

Ο συγγραφέας Έρνεστ Χέμινγουεϊ ανταποκριτής τότε στην περιοχή γράφει τα εξής: «Σε μια συνεχή, εξαντλητική πορεία, οι Χριστιανοί της Ανατολικής Θράκης έχουν κατακλύσει τους δρόμους που οδηγούν στη Μακεδονία…..Μόνο από την Ανατολική Θράκη πρέπει να απομακρυνθούν 250.000 χριστιανοί πρόσφυγες…. Η μεγαλύτερη ομάδα διαβαίνει του ποταμό Έβρο (Μαρίτσα) από την Αδριανούπολη και είναι μήκους 20 μιλίων. Είκοσι μίλια αραμπάδες, που τους σέρνουν αγελάδες και βόδια με λασπωμένα πόδια, ενώ δίπλα τους βαδίζουν εξαντλημένοι άνδρες, γυναίκες και παιδιά….Εγκατέλειψαν όλοι τα σπίτια τους, τα χωριά και τα χωράφια τους και προστέθηκαν στο ποτάμι των προσφύγων μόλις έμαθαν ότι έρχονται οι Τούρκοι ….Πρόκειται για πορεία προς το άγνωστο σιωπηλών ανθρώπων….».

Η απώλεια της ανατολικής Θράκης, επισφραγίστηκε με τη συνθήκη της Λωζάννης (Ιούλιος 1923), έχοντας συμπεριλάβει ήδη από την   30η  Ιανουαρίου 1923 την Ελληνοτουρκική σύμβαση και το πρωτόκολλο «περί ανταλλαγής των ελληνικών και τουρκικών πληθυσμών».

Στη Λωζάννη  η Τουρκία του Κεμάλ ζήτησε με το θράσος που διέκρινε και τη διακρίνει και μετά τη Γενοκτονία που διέπραξε, τμήμα της δεξιάς πλευράς του Έβρου και δημοψήφισμα για τη (Δυτική) Θράκη, τα νησιά του Αιγαίου, όπως σήμερα ζήτησε κάτι ανάλογο και ο Ερντογάν , ενώ επικρότησε και η τότε αλλά και τωρινή σύμμαχος Γερμανία. Μαθητές και Δάσκαλοι  πάνε μαζί!

Γνωρίζουμε βεβαίως τη συνέχεια και τη συνέπεια της εφαρμογής της Συνθήκης από την Τουρκία, μία Συνθήκη των πετρελαίων και των συμφερόντων που απλώς υπογράφηκε στη Λωζάννη. Ίμβρος, Κωνσταντινούπολη, Θράκη, Τένεδος, νησιά Αιγαίου, το μαρτυρούν. Απλώς έπρεπε να μας το υπενθυμίσει και ο επίγονος του φασίστα Κεμάλ, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν!

Τέλος, θα ήταν βεβαίως σημαντικό και χωρίς καμία δόση υπερβολής- ποιος μπορεί άλλωστε να το αμφισβητήσει- να αναφέρουμε ότι η  Θράκη και τα νησιά του Αιγαίου, παραμένουν σήμερα στο ίδιο πεδίο εγκατάλειψης. Όπως συνέβη το 1922. Τότε το ένιωσαν οι πρόγονοί μου, εγκαταλείποντας την Αδριανούπολη και την Ορεστιάδα, τώρα το νιώθουμε και εμείς, ελπίζοντας και ευχόμενοι βεβαίως να μην έχουμε την ίδια τύχη με αυτούς....

Θαυμάζουν το φασίστα Κεμάλ,αρνούνται τη Γενοκτονία και βλέπουν την "Αντιγόνη" με τον κατακτητή στην Κύπρο!

Θ. Μαλκίδης 


Θαυμάζουν το φασίστα Κεμάλ,αρνούνται τη Γενοκτονία και βλέπουν την "Αντιγόνη" με τον κατακτητή στην Κύπρο!

Μέρος της ομιλίας του Θ. Μαλκίδη στην παρουσίαση του βιβλίου του Αντωνίου Παπαδόπουλου, στενού συνεργάτη του  Μητροπολίτη Τραπεζούντας Χρύσανθου, µε τίτλο «Ο εωρακώς εν Πόντω µεµαρτύρηκεν (Mνήμες από τον αλησμόνητο Πόντο)», που οργάνωσε η Κοινωφελής Επιχείρηση του Δήμου Παγγαίου στην Ελευθερούπολη.

Ο Αντώνιος Παπαδόπουλος αποτέλεσε στενό και σημαντικό συνεργάτη του  Μητροπολίτη Τραπεζούντας Χρύσανθου, του Ιεράρχη που αρνήθηκε να ορκίσει τους δοσίλογους συνεργάτες του Ναζιστικού φασισμού. 

Ο Α. Παπαδόπουλος έπαιξε  καθοριστικό ρόλο στην περίθαλψη των προσφύγων Ελλήνων που εκδιώχθηκαν από τους δολοφόνους τους Νεότουρκους και Κεμαλικούς, συνεισέφερε στην τροφοδοσία του αντάρτικου σωτηρίας, γλύτωσε εκατοντάδες ανθρώπους από τα "δικαστήρια" της Αμάσειας, αποτέλεσε σύμβολο ελπίδας και σωτηρίας από τη Γενοκτονία.

Το βιβλίο του αποτελεί μία ακόμη μία μαρτυρία αυτόπτη βεβαίως, για το τι συνέβη για πάνω από μία δεκαετία. 
Το γεγονός  που περιγράφει ο Α. Παπαδόπουλος,  μαζί με ιστορικές, πολιτικές, νομικές και άλλες αναφορές τεκμηριώνει την παραδοχή  ότι έγινε μία προσχεδιασμένη και οργανωμένη Γενοκτονία. 
Όμως και ενώ υπάρχουν όλα τα παραπάνω, εμφανίζονται πολιτικοί και διανοούμενοι, δήμαρχοι  και τραγουδιστές, οι οποίοι υμνούν, λατρεύουν  και θαυμάζουν το βασικό εκτελεστή του  εγκλήματος τον Μουσταφά Κεμάλ, το δάσκαλο του Χίτλερ! 
Επιπλέον με προκλητικό τρόπο αμφισβητώντας νόμους  και ηθική, διαπράττουν Ύβρη, καταθέτοντας στεφάνι στο μαυσωλείο του (!), τον θεωρούν παγκόσμιο ηγέτη (!) και  θαυμάζουν τη δράση του (!). 
Τη Γενοκτονία που υλοποίησε την αρνούνται και βγάζουν εκτός ύλης το μοναδικό κεφάλαιο στα ελληνικά σχολικά βιβλία που αναφέρεται σ΄αυτήν.
Και για να το συνδέσω κυριολεκτικά με το  σήμερα, οι θαυμαστές του Κεμαλισκού φασισμού ανεβάζουν "Αντιγόνη" στην κατεχόμενη Σαλαμίνα και την παρακολουθούν μαζί με τον κατακτητή!

Εμείς θα επιλέξουμε όμως  τη μνήμη, σ' αυτήν που αναφέρεται ο Α. Παπαδόπουλος, θα έχουμε μαζί μας την επιστολή του  δολοφονημένου στην Αμάσεια, βουλευτή Τραπεζούντας Ματθαίου Κωφίδη με τον οποίο συναντήθηκε λίγο πριν τον απαγχονισμό του, θα έχουμε το παράδειγμα της "Αντιγόνης", θα έχουμε μαζί μας την αλήθεια και τη ζωή. Οι λάτρεις και οι θαυμαστές του Κεμάλ και των κατακτητών της Κύπρου, θα έχουν για πάντα μαζί τους το φασισμό και το θάνατο!

Οι Γκέμπελς που ανέβασαν "Αντιγόνη" στην κατεχόμενη Κύπρο,τι θα πουν στους νεκρούς,στους αγνοούμενους,στους πρόσφυγες;

Θ. Μαλκίδης

Οι Γκέμπελς που  ανέβασαν την "Αντιγόνη" στην κατεχόμενη Κύπρο,τι θα  πουν στους νεκρούς, στους αγνοούμενους, στους πρόσφυγες; 

Προφανώς η χθεσινή "παράσταση" της Αντιγόνης στην κατεχόμενη Σαλαμίνα, στη σκλαβωμένη ελληνική Κύπρο, είναι παγκόσμια πρωτοτυπία. Στο όνομα της "λύσης", της "επαναπροσέγγισης", της "κατανόησης του άλλου" και των υπόλοιπων  Γκεμπελικών  φασιστικών σχημάτων, έγινε μία πρωτόγνωρη θεατρική παράσταση με πολυποίκιλα νοήματα και αποτελέσματα.    

Ο βιασμός του 1974 επαναλαμβάνεται με τη συναίνεση του θύματος και  η τέχνη και ιδιαίτερα η "Αντιγόνη" της αντίστασης  και της ελευθερίας, χρησιμοποιείται για εφήμερους σκοπούς μικρών ανθρώπων.

Οι κατακτημένοι συνεργάζονται με τους εισβολείς και αυτό είναι πρόοδος, ο λεηλατημένος και ο δολοφονημένος δέχεται τον φασίστα κατακτητή δολοφόνο  του  και αυτό είναι καλό, το θύμα συνευρίσκεται με το θύτη και αυτό είναι σπουδαίο! Γκέμπελς το 2016.

Οι Γκέμπελς που  χρησιμοποίησαν και χρησιμοποιούν την "Αντιγόνη" και κάθε ελληνική συνεισφορά στον παγκόσμιο πολιτισμό για να προωθήσουν το ρατσισμό, τη διαιώνιση της κατοχής, για να νομιμοποιήσουν τον Τουρκικό φασισμό,   τον εποικισμό, την λεηλασία του πολιτισμικού μας πλούτου, την αλλαγή των τοπωνυμίων, τι έχουν να απαντήσουν στους νεκρούς μας, στους αγνοούμενούς μας, στους πρόσφυγες; 

Τι έχουν να πουν στον Αυξεντίου, στον Μάτση, στον Παλληκαρίδη, στον Καραολή, στον Δημητρίου, στον Λένα και στους άλλους αγωνιστές του έπους του 1955, στους Έλληνες που αντιστάθηκαν στο 1974 στον Αττίλα, στον Θεόφιλο Γεωργιάδη, στον Τάσο Ισαάκ, στον Σολωμό Σολωμού, στους χιλιάδες νεκρούς της Ελληνικής Κύπρου για ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, στους αγνοούμενους που βρέθηκαν και σ΄αυτούς που παραμένουν αγνοούμενοι, στους πρόσφυγες; 

Έχουν να πουν κάτι ή και οι παραπάνω είναι εθνικιστές και ρατσιστές που δεν θέλουν τη "Λύση"; 

Η σφαγή στη Δράμα και το Δοξάτο το 1941.Όταν το έγκλημα δεν τιμωρείται,επαναλαμβάνεται.

Θ. Μαλκίδης 

Η  σφαγή στη Δράμα και το Δοξάτο το 1941.Όταν το έγκλημα δεν τιμωρείται,επαναλαμβάνεται. 

Συνηθίζεται να λέγεται ότι ένα έγκλημα που δεν έχει τιμωρηθεί επαναλαμβάνεται, όπως  αναφέρεται επίσης  ότι ο δολοφόνος γυρνά στον τόπο του εγκλήματος.
Οι δύο παραπάνω διαπιστώσεις επιβεβαιώνονται στην περίπτωση των Βουλγαρικών σφαγών στη Δράμα και στο Δοξάτο.

Η πρώτη σφαγή στο Δοξάτο, με θύματα πάνω από 650 άνδρες, γυναίκες και παιδιά, έγινε την 30η Ιουνίου 1913, όταν στρατιώτες, αφού άρπαξαν ότι πολύτιμο βρήκαν, κατέκαψαν την κοινότητα και  έσφαξαν  τους κατοίκους της.

Την περίοδο 1916-1918 οι Βούλγαροι, ως σύμμαχοι των Γερμανών, καταλαμβάνουν για δεύτερη φορά την ανατολική Μακεδονία. Όσοι άντρες διασώθηκαν από τη σφαγή του 1913 οδηγούνται το καλοκαίρι του 1917 ως όμηροι στη Βουλγαρία. Σύμφωνα με την Έκθεση της Διασυμμαχικής Επιτροπής εβδομήντα τέσσερις (74) από αυτούς πεθαίνουν εκεί με φρικτά βασανιστήρια, ενώ 200 περίπου γυναικόπαιδα αφανίζονται από πείνα και αρρώστιες στο Δοξάτο.


Η τρίτη σφαγή έγινε την 29η Σεπτεμβρίου του 1941, όταν το Δοξάτο βρισκόταν, όπως και όλη η Ανατολική Μακεδονία και Θράκη, στην κατοχή των Βουλγάρων, συμμάχων των Γερμανών Ναζί. Με μια πράξη τυφλής βίας εκτελέστηκαν για αντίποινα τουλάχιστον διακόσιοι (200) άνθρωποι.



Συνολικά σε πενήντα οικισμούς του νομού Δράμας, σε τριάντα έξι οικισμούς του νομού Σερρών και σε δεκαπέντε οικισμούς του νομού Καβάλας εκτελέστηκαν περισσότεροι από δύο χιλιάδες εκατόν σαράντα (2.140)  Έλληνες.

Από αυτούς οι χίλιοι εξακόσιοι δέκα τέσσερις (1.614) ήταν από το νομό Δράμας-  στην πόλη τουλάχιστον πεντακόσιοι εξήντα δύο (562) άνθρωποι- οι τετρακόσιοι δεκαέξι (416) από το νομό Σερρών και οι εκατόν δέκα (110) από το νομό Καβάλας.

Εξαιτίας των βουλγαρικών αυτών ωμοτήτων, περίπου 200.000 κάτοικοι της Ανατολικής Μακεδονίας και της Θράκης εγκατέλειψαν τις εστίες τους και κατέφυγαν πρόσφυγες σε μη βουλγαροκρατούμενες περιοχές της χώρας.
Η λήξη του πολέμου και η αλλαγή των γεωπολιτικών συσχετισμών με το πέρασμα της Βουλγαρίας από τη Ναζιστική επιρροή στη Σοβιετική, θα καλύψει τα παραπάνω εγκλήματα. Το ίδιο που συνέβη και στην περίπτωση των δοσίλογων συνεργατών των Ναζί, αμέσως μετά τη λήξη της φασιστικής κατοχής. 

Θα ήταν αυτονόητο και εύλογο να υπάρξει η ανάλογη απαίτηση, κατ΄ αντιστοιχία για την περίπτωση της Γερμανίας, και έναντι της Βουλγαρίας για επανόρθωση και ηθική αποκατάσταση. Παράλληλα να εισαχθεί η γνώση για τα παραπάνω εγκλήματα, που μαζί με  τα Ναζιστικά ολοκαυτώματα, εμφανίζονται υποκριτικά μόνο στις επετείους ή μόνο για ψευτοπολιτικές επιδιώξεις.

Τέλος, θα ήταν βεβαίως επιτακτικό να αναδειχθούν τα εγκλήματα αυτά, ως αποτροπή  για νέα στο μέλλον. Η μνήμη των δολοφονημένων και το αίτημα των ζώντων για δικαίωσή τους το απαιτεί!

Οι προαγωγοί,οι συντελεστές και οι μάρτυρες του βιασμού της "Αντιγόνης" στην κατεχόμενη Κύπρο

Θ. Μαλκίδης 

Οι προαγωγοί,οι συντελεστές και οι μάρτυρες του βιασμού της "Αντιγόνης" στην κατεχόμενη Κύπρο

Σε λίγες ώρες από τώρα, το βράδυ της  28ης  Σεπτεμβρίου, μετά από μία προπαγανδιστική εκστρατεία αποδοχής του τουρκικού φασισμού, στο όνομα της "Λύσης και της Επαναπροσέγγισης", εκστρατεία  που θυμίζει Γκέμπελς, ετοιμάζεται η παράσταση της "Αντιγόνης" στο κατεχόμενο αρχαίο θέατρο της Σαλαμίνας! 

Η αντιστασιακή παράδοση του ελληνικού λαού,  η "Αντιγόνη", θα ανέβει στο χώρο που ο Τούρκος φασίστας εισβολέας κατέχει εδώ και 42 χρόνια! Και μάλιστα με παράσταση που έχουν ετοιμάσει τα κρατικά θέατρα της ημικατεχόμενης Κύπρου και της Ελλάδας!

Μάλλον δεν έχει τέλος ο εξευτελισμός του αγώνα του ελληνικού λαού για δικαιοσύνη και  για απελευθέρωση, δεν έχει τέλος  η διαστρέβλωση της ιστορίας, η ισοπέδωση των αξιών και των αρχών, δεν έχει προηγούμενο το έγκλημα της Ύβρεως, το μεγαλύτερο για τους σύγχρονους της "Αντιγόνης".

Τα ερωτήματά μας απευθύνονται στους προαγωγούς, στους συντελεστές και τους μάρτυρες του βιασμού της "Αντιγόνης" στα Κατεχόμενα, στους οργανωτές, στους ηθοποιούς και μουσικούς και  στους θεατές της "Αντιγόνης". 

Ως προαγωγοί, ετοιμάσατε μία παράσταση που θα γίνει στην κατεχόμενη Σαλαμίνα, εκεί όπου έχει τελεστεί η  σφαγή των  δικών μας ανθρώπων, εκεί που  όπως  καταγγέλλεται στην ΟΥΝΕΣΚΟ από το Τμήμα Αρχαιοτήτων της Κυπριακής Δημοκρατίας,  έχει συντελεστεί η καταστροφή της Πολιτιστικής μας Κληρονομιάς, των  μοναδικών μας   μνημείων, εκεί που έχουν καταστραφεί με διαστροφικό τρόπο  τα κοιμητήρια και έχει γίνει η εκταφή και καταστροφή των οστών των γονιών μας, εκεί που όπως αναφέρει η  Κρατική Επιτροπή Τοπωνυμιών,  έχει γίνει η  αλλαγή των  ονομάτων ως εσκεμμένη στρέβλωση της Ιστορίας μας. 

Ως συντελεστές,  θα λάβετε μέρος ως σε μία παράσταση, σε ένα έργο που έχει γίνει γνωστό σε όλον τον κόσμο για το γεγονός ότι προβάλλει την αντίσταση, το σεβασμό στη ζωή και την αλήθεια και αποτελεί πρωταγωνιστικό θέμα για όσους θέλουν να γίνουν ή να λέγονται Ηθοποιοί.

Ως μάρτυρες, ως θεατές, θα παρακολουθήσετε μία παράσταση μαζί με τους εισβολείς- κατακτητές, ελπίζοντας σε τι; Να κατανοήσουν την "Αντιγόνη" και τα νοήματά της;
Να παραδειγματιστούν από τη στάση της; 
Και εσείς, τι περιμένετε να νιώσετε όταν στο χώρο που θα συντελείται ο βιασμός  της "Αντιγόνης", έχει γίνει και εξακολουθεί να γίνεται ένα μεγάλο  έγκλημα;  Oι γονείς και τα παιδιά των νεκρών και των αγνοουμένων μας, σας θυμίζουν την "Αντιγόνη"; 

Την έσχατη αλλά όχι την τελευταία στιγμή, απευθύνω και απευθύνουμε ένα μήνυμα προς τους  προαγωγούς, συντελεστές και μάρτυρες του βιασμού της "Αντιγόνης" στην κατεχόμενη Ελληνική Κύπρο. Να μην αφήσουν να γίνει, να μην λάβουν μέρος ως φυσικοί και ηθικοί αυτουργοί, να μην παρακολουθήσουν το έγκλημα. Το ποίημα του  Σεφέρη για τη Σαλαμίνα που γράφει ότι "η γης δεν έχει κρικέλια για να την πάρουν στον ώμο και να φύγουν", μπορεί να τους παραδειγματίσει.

Και κυρίως να τους παραδειγματίσει η στάση του λαού μας  που έχει "Αντιγόνη", Αυξεντίου, Παλληκαρίδη, Μάτση,  Ισαάκ και Σολωμό και χιλιάδες άλλους. 

Να τους εμπνεύσει η στάση των  ηθοποιών οι οποίοι   δεν ανέβαζαν "Αντιγόνη" κατά τη διάρκεια της φασιστικής Ναζιστικής  κατοχής, ή στη σύγχρονη περίοδο όταν οι  μουσικοί  της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών,  όταν στάλθηκαν να παίξουν το 1997 στην Άγκυρα προς τιμή του δασκάλου του Χίτλερ, Μουσταφά Κεμάλ, αρνήθηκαν αφού αυτό θα γινόταν την 19η Μαΐου, ημέρα μνήμης της Γενοκτονίας! 

"Σε μια εποχή παγκόσμιου ψεύδους,το να λες την αλήθεια είναι μια πράξη επαναστατική"

Θ. Μαλκίδης 

"Σε μια εποχή παγκόσμιου ψεύδους,το να λες την αλήθεια είναι μια πράξη επαναστατική" (Τζορτζ Όργουελ)


Συνέντευξη στο δημοσιογράφο Λευτέρη Θεοδωρακόπουλο 
(εφημερίδα Press Time Σάββατο 24-Κυριακή 25 Σεπτεμβρίου )

Τι σημαίνει ο όρος Γενοκτονία;

Η έννοια «γενοκτονία», από τις ελληνικές λέξεις γένος και κτείνω (φονεύω) εκφράζεται για πρώτη φορά το 1944 από τον διασωθέντα του Ολοκαυτώματος Ραφαήλ Λέμκιν , ο οποίος για να στηρίξει τα επιχειρήματά του αναφέρθηκε και στη μαζική εξόντωση των Ελλήνων και των Αρμενίων. Η Γενοκτονία αποτέλεσε και το κύριο όρο στο κατηγορητήριο για τη Δίκη της Νυρεμβέργης, όπου καταδικάστηκαν οι Ναζί.

Μετά την απόφαση του Δικαστηρίου της Νυρεμβέργης η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ ασχολείται το 1946, με το ζήτημα της « πρόληψης και της καταστολής του εγκλήματος της Γενοκτονίας» επιφορτίζοντας το Οικονομικό και το Κοινωνικό συμβούλιο, την επιτροπή ανθρωπίνων δικαιωμάτων και μία επιτροπή από ειδικούς, στους οποίους ανήκε και ο Λέμκιν να αναλάβει την εκπόνηση μελέτης εν όψει της προετοιμασίας ενός σχεδίου σύμβασης για τη γενοκτονία. Το σχέδιο σύμβασης ψηφίστηκε από τα μέλη του ΟΗΕ το 1948 ως Συνθήκη για την πρόληψη και την καταστολή του εγκλήματος της γενοκτονίας. 
Σύμφωνα με τη συνθήκη (άρθρο 2 ), «Γενοκτονία σημαίνει οποιαδήποτε από τις ακόλουθες πράξεις οι οποίες διαπράττονται με την πρόθεση καταστροφής, εν όλω ή εν μέρει, μίας εθνικής, εθνοτικής, φυλετικής ή θρησκευτικής ομάδας ως τέτοιας 
α) ανθρωποκτονία μελών της ομάδας, 
β) πρόκληση βαρείας σωματικής ή διανοητικής βλάβης σε μέλη της ομάδας 
γ) με πρόθεση επιβολή επί της ομάδας συνθηκών ζωής υπολογισμένων να επιφέρουν τη φυσική καταστροφή της εν όλω ή εν μέρει, 
δ) επιβολή μέτρων που σκοπεύουν στην παρεμπόδιση των γεννήσεων εντός της ομάδας 
ε) δια της βίας μεταφορά παιδιών της ομάδας σε άλλη ομάδα».

Η Γενοκτονία σύμφωνα με τη Συνθήκη αφορά ένα έγκλημα που αποβλέπει στη συστηματική, με βίαια ως επί το πλείστον μέσα, επιδιωκόμενη εξόντωση ολόκληρης φυλής ή τμήματος αυτής σε ορισμένο τόπο και πρόκειται για ένα έγκλημα, το οποίο δεν έχει συνάρτηση με πολεμικές συγκρούσεις. Είναι η καταστροφή ενός έθνους ή μιας εθνικής ομάδας, ένα συντονισμένο σχέδιο που τείνει να καταστρέψει τα θεμέλια της ζωής των εθνικών ομάδων, με στόχο να εξοντωθούν. Το ελληνικό έθνος έχει πλέον του ενός εκατομμυρίου θύματα από τη Γενοκτονία που υπέστη από τους ρατσιστές, εθνικιστές και φασίστες Νεότουρκους και Κεμαλικούς. Το δυστύχημα είναι ότι επειδή το έγκλημα δεν τιμωρήθηκε, επαναλήφθηκε λίγα χρόνια αργότερα από τους μαθητές των παραπάνω, τον Χίτλερ και τους Ναζί. Από την Τραπεζούντα και τη Σμύρνη δηλαδή, φτάσαμε στα Καλάβρυτα και στο Δίστομο!


Ο Ελληνισμός του Πόντου έχει υποστεί Γενοκτονία, αλλά γιατί αυτό το ιστορικό γεγονός δεν βρίσκεται στην διδακτική ύλη των βιβλίων;

Την ερώτηση αυτή, θα ήταν σκόπιμο βεβαίως να γίνει και στους καθ΄ύλην αρμοδίους...... Όπως θα ήταν πολύ ενδιαφέρον γιατί να ερωτηθούν γιατί όταν υπάρχουν “σχετικές” αναφορές για το ζήτημα του Πόντου, της Θράκης, της Μικράς Ασίας και της Σμύρνης, της Γενοκτονίας, αυτές αποτελούν Ύβρη; Ύβρη προς τα θύματα, Ύβρη προς τους διασωθέντες απογόνους τους, Ύβρη προς τους νέους ανθρώπους, μαθητές και μαθήτριες;

Τώρα που λαοί, όπως ο Αρμενικός, μας δείχνουν το δρόμο της αξιοπρέπειας και της αλήθειας,  στη χρεοκοπημένη Ελλάδα πολλοί υβρίζουν και συνεχίζουν να απουσιάζουν από τον αγώνα παιδείας και αναγνώρισης. Τώρα που έχουν καταλυθεί ρατσιστικά και ολοκληρωτικά καθεστώτα, τώρα που έχουν καταρρεύσει όλα τα φασιστικά σύμβολα, την ίδια στιγμή στην Ελλάδα υπάρχουν φωνές από όλα τα τα μήκη και τα πλάτη της αποκαλούμενης πολιτικής και πνευματικής ζωής, που θαυμάζουν τα επιτεύγματα  και τα πρόσωπα του μίσους, που μιλούν για τον Κεμαλισμό και το Ναζισμό. Τις “ιδεολογίες” δηλαδή του θανάτου. Ταυτόχρονα  ο Κεμαλισμός και ο Φασισμός στη μήτρα Τουρκία που τους γέννησε καταρρέει και αποκαθηλώνεται, σας θυμίζω το συνέδριο που έγινε στην
 Άγκυρα (!) τον Απρίλιο του 2016 για τη Γενοκτονία όπου κλήθηκα να μιλήσω, στην Ελλάδα των εκατομμυρίων θυμάτων οι Κεμαλικές- φασιστικές οπισθοφυλακές δίνουν μάχη για την επιβίωσή του! 
 Ωστόσο η δυναμική του ζητήματος της Γενοκτονίας δεν μπορεί να εμποδισθεί από ιδιοτελείς και μικρούς ανθρώπους, από στρατευμένους απολογητές και θαυμαστές του Κεμαλισμού, του πρόδρομου του Ναζισμού. 
Το ζήτημα της Γενοκτονίας είναι τόσο ψηλά που κανείς δεν μπορεί να το σβήσει, όσο και εάν προσπαθήσει, όσα στεφάνια καταθέσει, όσα κείμενα και εάν γράψει, ό,τι και εάν κάνει και ειδικά στην παιδεία.

Ποντάρουν στην ιστορική λήθη οι εχθροί της χώρας μας;

Προφανώς, η λήθη, η αλήθεια δηλαδή χωρίς το στερητικό άλφα, είναι ένα σημαντικό όπλο και μέσο στα χέρια, στα λόγια, στα γραπτά και στις πράξεις εχθρών αλλά και ημέτερων. Το έχουν πει και γράψει από τον Μίλαν Κούντερα- "η πάλη του ανθρώπου ενάντια στην εξουσία είναι η πάλη της μνήμης κατά της λήθης”- μέχρι τον Τζόρτζ Όργουελ- “σε μια εποχή παγκόσμιου ψεύδους, το να λες την αλήθεια είναι μια πράξη επαναστατική”.

Ζείτε και δραστηριοποιήστε στην Ανατολική Μακεδονία και την Θράκη… Πως είναι η κατάσταση αυτή την στιγμή στην περιοχή; Θεωρείται πως η Πολιτεία θα μπορούσε να έχει πιο ενεργό ρόλο στην περιοχή;

Αν αναφερθούμε στα οικονομικά δεδομένα, η κατάσταση είναι η ίδια και ενδεχομένως, λόγω θέσης, χειρότερη σε σχέση με την υπόλοιπη Ελλάδα. Αν καταγράψουμε τα κοινωνικά και τα δημογραφικά, η εγκατάλειψη της περιοχής συνεχίζεται με αμείωτο ρυθμό, ειδικότερα στο νομό Έβρου. Σε ότι αφορά τα πολιτικά- εθνικά η Τουρκία μέσω των τοπικών της μηχανισμών, πιέζει, προκαλεί και πολλές φορές εγκαλεί την Ελλάδα.

«Από την Αδριανούπολη μέχρι την Τραπεζούντα και τη Σμύρνη, ο Ελληνισμός για σχεδόν δύο δεκαετίες αντιμετώπισε το οργανωμένο σχέδιο εξόντωσης από το φασιστικό καθεστώς των Νεότουρκων και των Κεμαλικών  που κατέληξε σε Γενοκτονία.   Εξόντωση την οποία αρνείται πεισματικά το κράτος- θύτης και αδιαφορεί για αυτήν υπονομεύοντάς την, το κράτος – θύμα», λέτε στο βιβλίο σας. Θα μας το αναλύσετε λίγο το παραπάνω;

Η Τουρκία αποτελεί παράδειγμα προς αποφυγή σε ότι αφορά ένα κράτος που αρνείται ότι πραγματοποίησε τη Γενοκτονία. Τιμά τους πρωτεργάτες του εγκλήματος εναντίον των Ελλήνων, τους Νεότουρκους και τον Μουσταφά Κεμάλ, δεν αποδέχεται τη Γενοκτονία και εγκαλεί τους Έλληνες για τον αγώνα αναγνώρισης. Επιπλέον προσπαθεί να αλλοιώσει την πραγματικότητα και να εκφοβίσει ή ακόμη και να δολοφονήσει τους ανθρώπους που ενεργούν για την αποκάλυψη της Γενοκτονίας και της τουρκικής ευθύνης. Το παράδειγμα της Γερμανίας που αναγνώρισε το Ολοκαύτωμα θα μπορούσε να της δώσει μία άλλη πολιτική στάση, αυτό όμως δυστυχώς δεν πρόκεται να γίνει.

Από την άλλη πλευρά, το ελλαδικό κράτος, αν δούμε το παράδειγμα της Αρμενίας, έρχεται σε πλήρη αντίθεση με ό,τι θα περιμέναμε από ένα θεσμικό δημιούργημα που σεβόταν το μαζικό έγκλημα και θα αγωνιζόταν για την αναγνώρισή του. Στο ελλαδικό κράτος μετά την ψήφιση του σχετικού νομοσχεδίου για την αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου το Φεβρουάριο του 1994 και η θέσπιση της 19ης Μαίου ως ημέρα Εθνικής μνήμης( λίγα χρόνια αργότερα ακολούθησε η ψήφιση του νομοσχεδίου για τη Γενοκτονία στη Μικρά Ασία και η ανακήρυξη της 14ης Σεπτεμβρίου ως ημέρα μνήμης το 1996), ακολούθησαν μία σειρά από ενέργειες οι οποίες πραγματικά μας εξέπληξαν. 
Την 19η Μαΐου 1996 προσγειώνονται τουρκικά αεροσκάφη στην προσφυγική Νέα Αγχίαλο Μαγνησίας και το ίδιο έτος και την ίδια ημερομηνία γίνεται η συναυλία Ρουβά – Κούτ στην ημικατεχόμενη Κύπρο. Την 19η Μαΐου 1998 γίνεται απόπειρα να σταλεί η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών στις εορτές μνήμης του Κεμάλ στην Άγκυρα (!), ενώ ακολουθούν οι καταθέσεις στεφάνων του Έλληνα πρωθυπουργού Κ. Καραμανλή και πρωθυπουργού και υπουργού εξωτερικών Γ . Παπανδρέου στον βασικό υπεύθυνο της Γενοκτονίας, το Μουσταφά Κεμάλ! 

Πως μπορεί να δικαιολογηθεί η οργανωμένη προσπάθεια αλλοίωσης και ουσιαστικής κατάργησης της ημέρας Μνήμης της Γενοκτονίας, καθώς και η απουσία, η αδιαφορία και η ολιγωρία του επονομαζόμενου πολιτικού προσωπικού για το ζήτημα ανάδειξης της Γενοκτονίας εντός και εκτός Ελλάδας; Πως μπορεί να γίνει αποδεκτό ότι υπάρχουν “πολιτικοί και πνευματικοί” άνθρωποι στην Ελλάδα, που αποδέχονται και θαυμάζουν τον Κεμάλ;Τον εξολοθρευτή δηλαδή των Ελλήνων και άλλων εθνοτήτων;

Γιατί απουσιάζει η Ελλάδα όταν γίνεται αναφορά για το ζήτημα της Γενοκτονίας σε διεθνείς οργανισμούς και συναντήσεις και κρύβεται φοβούμενη, ενώ την ίδια στιγμή  υβρίζει τους νεκρούς μας προγόνους και παρίσταται σε εγκαίνια του ψεύτικου σπιτιού του Κεμάλ στη Θεσσαλονίκη; 

Γιατί η Ελλάδα ως Υπουργείο Εσωτερικών, Δήμος, Νομαρχία, Περιφέρεια, Περιφερειακή Ενότητα, κλπ, καλεί τον ελληνικό λαό να εορτάσει (!!!) την ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας και μεταθέτει την ημέρα αυτή σε άλλη ημερομηνία, κάνοντάς την “λάστιχο” με τελετουργικό που φωνάζει «να βγούμε από την υποχρέωση»;

Γιατί, εν τέλει η Ελλάδα, δια των θεσμικών της εκπροσώπων, αρνείται τη Γενοκτονία;


Εκδώσατε το βιβλίο σας στην αγγλική γλώσσα. Θεωρείτε ότι με αυτό τον τρόπο θα μάθουν περισσότεροι άνθρωποι για το τι συνέβη στα αλήθεια στον Ποντιακό ελληνισμό;

Αυτό πιστεύουμε και για αυτό αγωνιζόμαστε. Η Γενοκτονία των Ελλήνων είναι άγνωστη στο ευρύ κοινό, σε σχέση για παράδειγμα με το Ολοκαύτωμα και με τη Γενοκτονία των Αρμενίων και ελπίζουμε ότι με τη συγκεκριμένη προσπάθεια και άλλες παρόμοιες, θα γνωστοποιηθεί σε μεγαλύτερο βαθμό. 
Εξάλλου, χωρίς υπερβολή, ό,τι έχουμε πετύχει σε διεθνές επίπεδο, έχει γίνει με τις δικές προσπάθειες, έχοντας απέναντι την Τουρκία, αλλά και την παράλληλη απουσία, αδιαφορία και μερικές φορές και την εχθρότητα του ελλαδικού κράτους.



Ποια η γνώμη σας για την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας;

“H παιδεία αποτελεί βασική αποστολή του Kράτους και έχει σκοπό την ηθική, πνευματική, επαγγελματική και φυσική αγωγή των Eλλήνων, την ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης και τη διάπλασή τους σε ελεύθερους και υπεύθυνους πολίτες”. (Άρθρο 16, παράγραφος 2 του Συντάγματος των Ελλήνων). Ειδικότερα για την υπόθεση της Γενοκτονίας δε χρειάζεται κάποιο σχόλιο, παρά μόνο να αναφέρω ότι στα σχολικά βιβλία όπου υπάρχει αναφορά στο μαζικό έγκλημα, αυτή βγαίνει εκτός ύλης μονίμως (....), ενώ ο βασικός υπεύθυνος της Γενοκτονίας, ο Μουσταφά Κεμάλ, ο δάσκαλος του Χίτλερ, θεωρείται ως ο δημιουργός της σύγχρονης Τουρκίας!

Οι αλλαγές και κυρίως αυτές στα Θρησκευτικά είναι ορθές ή αλλοιώνουν το DNA της εκπαίδευσης;

Να επαναλάβω ένα ακόμη άρθρο από το Σύνταγμά μας, το άρθρο 3, το οποίο απαντά αμέσως και εμμέσως στην ερώτησή σας: “Eπικρατούσα θρησκεία στην Eλλάδα είναι η θρησκεία της Aνατολικής Oρθόδοξης Eκκλησίας του Xριστού. H Oρθόδοξη Eκκλησία της Eλλάδας, που γνωρίζει κεφαλή της τον Kύριο ημών Iησού Xριστό, υπάρχει αναπόσπαστα ενωμένη δογματικά με τη Mεγάλη Eκκλησία της Kωνσταντινούπολης και με κάθε άλλη ομόδοξη Eκκλησία του Xριστού  τηρεί απαρασάλευτα, όπως εκείνες, τους ιερούς αποστολικούς και συνοδικούς κανόνες και τις ιερές παραδόσεις”.

Τέλος, αν είχατε την ευκαιρία να απευθυνθείτε στον Πρωθυπουργό τι θα του λέγατε και γιατί;

Να εισάγει το ζήτημα της Γενοκτονίας στις διμερείς συζητήσεις με την Τουρκία και στην ατζέντα της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, έτσι ώστε να προχωρήσει και από το ελλαδικό κράτος η διεθνοποίηση και η αναγνώριση. 
Να πράξει δηλαδή το αυτονόητο, τιμώντας τη μνήμη των θυμάτων και σεβόμενος την ελληνική παράδοση της αντίστασης, έτσι ώστε να μην ξανασυμβεί ανάλογο έγκλημα-το οποίο αρνείται η Τουρκία- από κανένα άλλο παρόμοιο φασιστικό καθεστώς.