Η Επανάσταση του 1821 και οι Πόντιοι
Μέρος της ομιλίας στην εκδήλωση που οργάνωσε ο Σύλλογος Ποντίων Ludwgishafen για τη συμβολή του Ποντιακού Ελληνισμού στην Επανάσταση
Η συμβολή των Ελλήνων του Πόντου στην Επανάσταση του 1821 και την απελευθέρωση της πατρίδας μας, αποτελεί, ίσως, ένα από τα πιο αποσιωπημένα κομμάτια της νεότερης ιστορίας μας.
Θεοφάνης Μαλκίδης
ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΣΦΑΓΕΣ ΣΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 1821
Η Ελευθερία μας είναι "θεμελιωμένη εις τα αίματα οκτακοσίων χιλιάδων Ελλήνων φονευθέντων εις τον αγώνα", γράφει ο έντιμος δικαστής Γεώργιος Τερτσέτης, ο οποίος αρνήθηκε να καταδικάσει τον πρωταγωνιστή της Επανάστασης Θεόδωρο Κολοκοτρώνη.
ΔΗΜΟΣ Ν. ΙΩΝΙΑΣ ΚΕΝΤΡΟ ΣΠΟΥΔΗΣ ΚΑΙ ΑΝΑΔΕΙΞΗΣ
ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ
ΕΠΕΤΕΙΑΚΟΣ ΤΟΜΟΣ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 1821 ΣΤΗ ΜΙΚΡΑΣΙΑ
Πρόλογος
Οι εορτασμοί των μεγάλων Εθνικών Επετείων, μας δίνουν την
ευκαιρία πριν απ’ όλα να αναζωογονούμε και να ενδυναμώνουμε την
αφοσίωση και την αγάπη μας για την πατρίδα.
Η μακρά πορεία αφελληνισμού των αλησμόνητων πατρίδων η οποία επισφραγίστηκε με την άλωση της Κωνσταντινούπολης την Τρίτη 29 Μαΐου 1453, απέκτησε μια νέα δυναμική μετά την επανάσταση των Νεότουρκων (1908) μέσα σε ένα σκηνικό χάους από την διάβρωση και τελικά την κατάρρευση της οθωμανικής αυτοκρατορίας.
Θεοφάνη Μαλκίδη : Δωδεκάνησα. Ελληνικότητα και εθνική κυριαρχία.
Ο μήνας Μάρτιος είναι σημαδιακός για τα Δωδεκάνησα και την σύγχρονη ελληνική ιστορία. Τόσο η 7 Μαρτίου 1948 όσο και η 31η Μαρτίου 1947 είναι δυο ημερομηνίες ταυτισμένες με το αποτέλεσμα του αγώνα για την ενσωμάτωση των Δωδεκανήσων στον εθνικό κορμό. Όσο για την μακραίωνη ιστορία και την σημασία των Δωδεκανήσων για την Ελλάδα σε όλα τα επίπεδα, μας τα εξιστορεί γλαφυρά στο καινούργιο του βιβλίο με τίτλο : Δωδεκάνησα. Ελληνικότητα και εθνική κυριαρχία, ο εκ Θράκης συγγραφέας και πολιτικός επισήμων Δρ. Θεοφάνης Μαλκίδης. Πολυγραφότατος κι ενεργός ως πολίτης κι ως επιστήμονας ο Μαλκίδης, με την πένα και τον δημόσιο λόγο του, αγωνιά για το μέλλον του Ελληνισμού μπροστά στον τουρκικό επεκτατισμό. Ως θρακιώτης βλέπει, δυστυχώς, όλη την γραμμή του κινδύνου που ξεκίνησε από εμάς στην Κύπρο το 1974 και καταλήγει στο άλλο άκρο του ελληνισμού την Θράκη διασχίζοντας το Αιγαίο που στο άκρη του βρίσκονται τα Δωδεκάνησα. Το σύμπλεγμα αυτών των νησιών είναι πολλά και σημαίνει πολλά για την Ελλάδα
«Είναι η Θάλασσα, το Πέλαγος, το Αρχιπέλαγος, τα αναρίθμητα μεγάλα και μικρά νησιά και βροχονησίδες, κομμάτια γης στερεωμένα, κρατημένα από την ιστορία μια τους ανθρώπους, που διαμόρφωσαν το έθνος, το λαό, το κοινωνικό σώμα και δημιούργησαν τον πολιτισμό, τις πόλεις, το Κοινόν, την Αγορά και την Εκκλησία του Δήμου, την αρχιτεκτονική, την πολεοδομία, τα μαθηματικά, την ιατρική, τη γαστρονομία, όλα. Εκεί, στα νησιά της Ελληνικής Θάλασσας, στα Δωδεκάνησα, εκεί ο Ελληνικός κόσμος, προσέφερε στην ανθρωπότητα το μέτρο, την οικουμενική σκέψη, τον ορθολογισμό και αναζήτησε με πάθος, τη μνήμη ως α-λήθη, δηλαδή την αλήθεια, το υπερφυσικό, πλάι στο μεταφυσικό και το φυσικό. Όλα τα παραπάνω, μαζί με πολλά άλλα, αμέτρητα σίγουρα, σημαντικά και μείζονα, έκτισαν, έφτιαξαν, έπλασαν, τον Ελληνισμό και την Ελληνικότητα των Δωδεκανήσων, πάντα συνυφασμένα, ως ένα σώμα, με τις απέναντι Μικρασιατικές ακτές, εκεί όπου η γη ενώνεται με τη θάλασσα και η θάλασσα με τη γη.», γράφει χαρακτηριστικά ο Μαλκίδης στο πρόλογό του. Και πράγματι έτσι είναι γιατί «εκεί, όπως λέει ο συγγραφέας, στα Δωδεκάνησα οι άνθρωποι αρμονικά δεμένοι με τα μνημεία και τον τόπο, συναντούν την ιστορία και την αλήθεια, αντικειμενική και ανόθευτη, το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον. Ο τόπος που δημιουργεί ταυτότητα, η θάλασσα, το φως που σμιλεύει το Ελληνικό ψηφιδωτό. Είναι τα Δωδεκάνησα, χωρίς υπερβολές και συναισθηματισμούς, χωρίς εξάρσεις και υποκρισία, ο τόπος που καθόρισε και θα καθορίζει την Ελευθερία, όπως την προσέγγισε ο Σολωμός, και την Ελληνικότητα, όπως την ανέδειξε ο Ελύτης.»
Μέσα από τις σελίδες αυτού του μικρού σε όγκο αλλά απολύτως περιεκτικού σε ιστορικά στοιχεία βιβλίου, ο Μαλκίδης μας δίνει όλα αυτά που πρέπει να γνωρίζει ο αναγνώστης για τα Δωδεκάνησα και τους ορατούς πια κινδύνους που διατρέχουν από τις ορέξεις των Τούρκων και των συμφερόντων των κατά τα άλλα συμμάχων, σε συνδυασμό με τις αυθαίρετες κι ανερμάτιστες πολιτικές των ανθρώπων της εξουσίας που διαχειρίζονται την τύχη της πατρίδας μας.
Θεοφάνης Μαλκίδης
Τριάντα χρόνια μετά τη δολοφονία από την κατοχική Τουρκία του
Θεόφιλου Γεωργιάδη: Ένα σύγχρονο σύμβολο
του Ελληνισμού
Ο Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος έχει
γράψει και έχει πει πολλά. Άλλωστε λόγω του πνευματικού του, του πολιτικού του λόγου και έργου, διώχθηκε
από την τότε εξουσία και πέθανε εξόριστος στον Πόντο. Ο Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως
γνωρίζοντας λοιπόν πόσα μπορεί να καταφέρει ένας άνθρωπος εφόσον είναι
αποφασισμένος, είπε πως και ένας που
έχει ζήλο αρκεί για να αλλάξει το λαό.
Η μικρή αλλά περιεκτική αυτή διατύπωση του Αγίου, ήρθε στη σκέψη μου όταν αντίκρισα το πρόσωπο, το λόγο και το
έργο του δολοφονημένου τη 20η Μαρτίου του 1994 πριν τριάντα ακριβώς χρόνια στη
ημικατεχόμενη Λευκωσία, Θεόφιλου
Γεωργιάδη. Αυτό ένιωσα όταν είδα το βάθος του αγώνα και της προσφοράς, την ανιδιοτέλεια και το πάθος για Δικαιοσύνη και για Ελευθερία που είχε ο Θεόφιλος Γεωργιάδης.
Καταφέραμε έως τώρα να μετρήσουμε 26 τραγούδια των οποίων οι στίχοι ανήκουν σε ποιήματα που πρόλαβε να γράψει ως τα 18 του χρόνια, προτού τον απαγχονίσουν οι Εγγλέζοι Αποικιοκράτες μισή ώρα πριν τα μεσάνυχτα της 13ης προς την 14η Μαρτίου 1957, ο μαθητής της Στ΄ τάξης του Ελληνικού Γυμνασίου Πάφου, αντάρτης της Ε.Ο.Κ.Α. και ποιητής ΕΥΑΓΟΡΑΣ ΠΑΛΛΗΚΑΡΙΔΗΣ.
Θεοφάνης Μαλκίδης
Καλή Σαρακοστή, Καλόν Αγώνα, Καλή Ανάσταση!
Όντως φοβερώτατον το του θανάτου μυστήριον
εις το καθ’ ομείωσιν επανάγαγε, το αρχαίο κάλλος αναμορφώσασθαι
και την ποθεινήν πατρίδα παράσχου μοι, παραδείσου πάλιν ποιών πολίτην με.
